Learning & Instruction is voor mij zo de enige die ik ken met > 3.6 (3.7 eigenlijk)quote:Op maandag 11 maart 2013 15:46 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?
[..]
De hoogste psy zitten rond de 3.5-4.5
Heb een paper dat uiteindelijk naar een game-iets moet (dat doe jij toch?) en kon iks boven de 2 vinden :/
Hmm 65 uur, dat kan niet correct zijn. Misschien vanwege andere naam..quote:Op maandag 11 maart 2013 15:50 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik gebruik Word 2003, en daar zit het onder file -> properties -> statistics. Minuten delen door 60.
Kan eigenlijk bijna niet geloven dat het om zo veel uren gaat.
Ik had er een van 1.15 gevonden, weet zo snel de naam niet meer.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:50 schreef speknek het volgende:
[..]
Learning & Instruction is voor mij zo de enige die ik ken met > 3.6 (3.7 eigenlijk)
Vind het al knap dat je boven de 1 kwam . DM anders even waar het over gaat, dan kan ik misschien tips geven.
In mijn groep niet. Ik heb twee postdocs met een fellowship en die krijgen meer ruimte dan de twee postdocs die op mijn eigen funding zitten.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:49 schreef Worteltjestaart het volgende:
[..]
Hmm, in de wetenschap is dat toch iets minder zwart-wit...
In mijn optiek moet je mensen (zeker de goede, die hun eigen salaris betalen) de ruimte geven om hun eigen fouten te maken. Als hij daarin een kant opgaat die jouw niet de juiste lijkt kun je hem dat duidelijk maken en de hoeveelheid begeleiding aanpassen/verminderen. Dan kan de promovendus voor zichzelf bekijken wat hem de beste strategie is.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Zo had ik er nog niet tegen aangekeken. Hij heeft een scholarship. Maar ik betaal de onderdelen + apparatuur. En ik steek zo nu en dan tijd in begeleiding.
Deze promovendus werkt heel hard, en heeft een goed stel hersens. Tijdens een groot deel van het project heb ik me afzijdig gehouden, omdat je een broedende kip niet moet storen. Een broedende kip die gouden eieren legt. Dat verliep eigenlijk prima, tot zo'n twee maanden voor een belangrijke conferentie.
Hij wilde bepaalde details verbeteren. Ik wilde dat hij eerst de performance van het toenmalige apparaat ging kwantificeren, zodat we wisten waar we onze prioriteiten moesten leggen. Toen is hij eigenwijs een maand lang gaan programmeren, waar uiteindelijk geen kwalitatieve verbetering is uitgerold. Toen was er nog een maand over, en heeft hij als een bezetene aan het apparaat gewerkt, waar uiteindelijk hele mooie resultaten uit zijn gekomen. Dat vind ik dan. Hij is het daar niet mee eens. Dit had effectiever gekund.
Daar zou ik me toch heel serieus van gaan afvragen of dat de moeite waard is.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:43 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
3.6 is zeker niet slecht (een van de betere journals in mijn vakgebied), maar 471 uur voor het schrijven van een artikel... Daarbij tel ik nog niet eens het doen van metingen en het analyseren van data. Daar heeft al zeker het dubbele ingezeten. Hup, zo een jaar weg.
Ik zit ook wel in de psy, maar met een medische doelgroep, dan zit je toch al snel aan 4-5 gemiddeld. Dus het kan wel bij psy, maar het is vooral je invalshoek die bepalend is.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:46 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?
[..]
De hoogste psy zitten rond de 3.5-4.5
Heb een paper dat uiteindelijk naar een game-iets moet (dat doe jij toch?) en kon iks boven de 2 vinden :/
Ik geloof dat zo'n beetje elk vakgebied meerdere papers/texten heeft over de onzin van impact factors, en dat sukkelt al zo'n paar jaar door. Zonder verandering. Ik geloof zelfs dat een paar speltheoreten aantoonden dat de theoretisch optimale strategie voor onderzoekers was om resultaten inderdaad zo vroeg mogelijk en herhaaldelijk ter publicatie op te sturen, totdat succes.quote:Op maandag 11 maart 2013 22:18 schreef oompaloompa het volgende:
Blog over relatie impact factors & methodologie, misschien dat iemand anders het hier ook interessant vindt:
http://deevybee.blogspot.(...)-journals-where.html
Als je het zo formuleert klinkt het alsof onderzoekers zichzelf moeten compromitteren, slecht/onvolledig onderzoek doen omdat `de boze buitenwereld niets om wetenschappelijke integriteit geeft, maar alleen om opervlakkig mooie resultaten', als ik het lichtelijk overdrijf. Terwijl dat niet is wat je bedoelt. Ik denk dat in die miscommunicatie het probleem zit.quote:Op maandag 11 maart 2013 12:44 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ondanks dat je meer perfectionist bent dan ik, ben je wel realistisch. Bij veel perfectionisme krijg ik de indruk dat ze maar op 1 ding gefocusseerd zijn: perfectie. Het kost tijd om daar uit te groeien, om je te realiseren dat er meer speelt in de echte wereld, en sommige mensen doen dat nooit. Die luisteren ook niet.
En ik ben ervan overtuigd dat dit niet haaks staat op perfectionisme; integendeel. Ik streef precies naar wat je zegt, terwijl ik tegelijkertijd zo precies mogelijk ben in formulering en rapportage. Het is niet makkelijk en vertraagt het schrijven, maar ik vind het erg belangrijk de lezer zo pijnloos mogelijk de diepere intuities duidelijk te maken.quote:...
Artikelen moeten gemakkelijk leesbaar zijn, met duidelijke grafieken. Maar aan information overflow heeft niemand iets. Als auteur is het jouw taak om het de lezer zo gemakkelijk mogelijk te maken. Kort en bondig. Als ik een artikel in drie paginas kan gieten, dan heeft dat mijn voorkeur, omdat ik weet dat mensen artikelen van 3 paginas nog lezen, en bij meer dan vijf paginas vluchtig de samenvatting lezen.
quote:Op maandag 11 maart 2013 14:27 schreef Shivo het volgende:
[..]
De enige relevante vraag: wie betaalt zijn salaris. Als hij een scholarship heeft dan moet hij de vrijheid krijgen om zijn eigen weg te volgen. Als jij hem betaalt dan moet hij jouw weg volgen.
Is het niet. Dit is het laatste artikel wat we samen schrijven.quote:Op maandag 11 maart 2013 16:10 schreef Shivo het volgende:
Daar zou ik me toch heel serieus van gaan afvragen of dat de moeite waard is.
Toevallig lees ik dit net na het lezen van een manuscript waarop ik mede-auteur ben. Ik ben het hier helemaal mee eens. Dit manuscript had ook mooie volzinnen, lange zinnen, misschien literair, en vol met komma's en leestekens. Op zich prima geschreven, maar het maakt de inhoud langdradig en onduidelijk. En daarnaast was de formulering vaak "waffle" (een term die mijn promotor mij geleerd heeft ). Ik zeg niet dat je met mooie taal geen goed manuscript kan schrijven, maar dit was een goed voorbeeld waarbij de details en zinsvorming de begrijpbaarheid duidelijk in de weg stonden. Ik ben zelf meer van het kort en bondig, maar wel zo precies mogelijk.quote:Op maandag 11 maart 2013 23:18 schreef trancethrust het volgende:
En ik ben ervan overtuigd dat dit niet haaks staat op perfectionisme; integendeel. Ik streef precies naar wat je zegt, terwijl ik tegelijkertijd zo precies mogelijk ben in formulering en rapportage. Het is niet makkelijk en vertraagt het schrijven, maar ik vind het erg belangrijk de lezer zo pijnloos mogelijk de diepere intuities duidelijk te maken.
Soms staan details en leesbaarheid elkaar duidelijk wel in de weg, en dan moet je keuzes gaan maken. Persoonlijk neig ik dan wel naar begrijpbaarheid.
Ik beschouw het leren van zo'n manier van schrijven (kort en bondig, in jouw woorden) als een essentieel onderdeel van een PhD opleiding. Het is alleen en precies daarom zeker van belang dat je promovendus dit ook door krijgt. In mijn opinie zelfs ongeacht onderstaande overweging.
Noem eens een voorbeeld? Misleid? Zoiets als een placebo?quote:Op vrijdag 15 maart 2013 14:58 schreef Mishu het volgende:
Hoe zit dat eigenlijk met de ethiek van onderzoek. Voor mijn scriptie moet ik nu een onderzoek doen waarbij mensen een beetje 'misleid' worden om zo onderzoeksresultaten te kunnen krijgen.
Bij de sociale wetenschappen is dat vaak nodig om valide resultaten te krijgen.
Maar in hoeverre is het ethisch om mensen iets voor te schotelen wat ze vervolgens niet krijgen en wat misschien hard op hun dak kan vallen?
Ik heb m'n begeleider hier ook over gemaild overigens.
Goed artikel. Wat mij betreft legt het twee problemen bloot van de wetenschap (die ook met elkaar te maken hebben):quote:Op maandag 11 maart 2013 22:18 schreef oompaloompa het volgende:
Blog over relatie impact factors & methodologie, misschien dat iemand anders het hier ook interessant vindt:
http://deevybee.blogspot.(...)-journals-where.html
Ook in de geneeskunde wordt er vaak gebruik gemaakt van het placebo-effect. Of dat het vandaag de dag nog echt nodig is weet ik niet (veel meer kennis dan vroeger dankzij betere technologie) maar dat terzijde. Is er sprake van misleiding wanneer de patiënt weet dat hij mogelijk een placebo krijgt? Stel dat dit de eenige manier is om het middel voldoende adequaat te testen dat het vervolgens een deel van die middelen op grote schaal gebruikt kunnen worden dan is dat toch best verdedigbaar?quote:Op vrijdag 15 maart 2013 14:58 schreef Mishu het volgende:
Hoe zit dat eigenlijk met de ethiek van onderzoek. Voor mijn scriptie moet ik nu een onderzoek doen waarbij mensen een beetje 'misleid' worden om zo onderzoeksresultaten te kunnen krijgen.
Bij de sociale wetenschappen is dat vaak nodig om valide resultaten te krijgen.
Maar in hoeverre is het ethisch om mensen iets voor te schotelen wat ze vervolgens niet krijgen en wat misschien hard op hun dak kan vallen?
Ik heb m'n begeleider hier ook over gemaild overigens.
Nou het gaat meer om discourse-analyse. Zogenaamd bestudeer ik het succes van een bepaalde organisatie maar stiekem gaat het over de manier waarop mensen andere mensen proberen te overtuigen dat er een succes is geboektquote:Op zaterdag 16 maart 2013 10:17 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ook in de geneeskunde wordt er vaak gebruik gemaakt van het placebo-effect. Of dat het vandaag de dag nog echt nodig is weet ik niet (veel meer kennis dan vroeger dankzij betere technologie) maar dat terzijde. Is er sprake van misleiding wanneer de patiënt weet dat hij mogelijk een placebo krijgt? Stel dat dit de eenige manier is om het middel voldoende adequaat te testen dat het vervolgens een deel van die middelen op grote schaal gebruikt kunnen worden dan is dat toch best verdedigbaar?
\Dat tweede ben ik niet helemaal met je eens.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 15:57 schreef speknek het volgende:
[..]
Goed artikel. Wat mij betreft legt het twee problemen bloot van de wetenschap (die ook met elkaar te maken hebben):
1) Publication bias door het journal. Voor journals is impact factor het belangrijkste, en papers met verrassende resultaten worden meer geciteerd, dus dat is per definitie belangrijker dan of het methodologisch correct (maar onopvallend) is. Soms lijkt het er daadwerkelijk op dat je je onsignificante resultaten niet aan de straatstenen kwijt kunt. Maar tegelijkertijd kwam Stapel met zijn te mooi om waar te zijn resultaten natuurlijk wel in Science terecht. De commissie had hier meer op mogen focussen, imo, in plaats van het allemaal aan sociale psychologie te wijten.
2) Meer dan twintig dyslectische proefpersonen is moeilijk vindbaar voor een experiment, dus ik vind het niet aan de auteurs te wijten dat ze geen power analyse oid hebben gedaan. Als medicus is het anders, maar als medicus heb je makkelijk praten terwijl je zwemt in het geld en de proefpersonen zich aan je voeten werpen of je ze wil helpen. Zulke false positives moeten eruit gehaald worden door replicatie van experimenten. Maar geen enkele wetenschapper zal iemand anders experiment gaan repliceren als hij afgerekend wordt op high impact publicaties die weer afhankelijk zijn van verrassende resultaten.
quote:Op zaterdag 16 maart 2013 12:35 schreef Mishu het volgende:
[..]
Nou het gaat meer om discourse-analyse. Zogenaamd bestudeer ik het succes van een bepaalde organisatie maar stiekem gaat het over de manier waarop mensen andere mensen proberen te overtuigen dat er een succes is geboekt
Dus ze verwachten een lovend rapport maar het gaat over hoe mensen succes bepalen.
Schade hoeft niet per se lichamelijk te zijn, er zijn heel er veel voorbbeelden van menen die psychische schade oplopen bij psychologisch onderzoek.quote:Op zaterdag 16 maart 2013 12:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Het lijkt me niet dat daar iets mis mee is zolang mensen hierdoor geen schade oplopen. Veel psychologische onderzoeken zijn onder valse voorwendselen gehouden, dat is vaak noodzakelijk bij psychologische onderzoeken.
Daarom toch juist meerdere experimenten, zodat je effect sizes kunt poolen in een meta-analyse?quote:Op zaterdag 16 maart 2013 23:53 schreef oompaloompa het volgende:
Dat tweede ben ik niet helemaal met je eens.
Wat als de effectsize zo klein is dat je met n=20 een power van 10% hebt, wat geeft een positieve vinding dan nog aan?
Het gevolg daarvan is dat je enorm overschatte effectsizes krijgt, zeker publicationbias in acht houdend. En als je meerdere experimenten kunt doen betekent dat toch ook dat je een groter experiment in plaats van die meerdere kleinere had kunnen doen met hogere N?quote:Op zondag 17 maart 2013 10:28 schreef speknek het volgende:
[..]
Daarom toch juist meerdere experimenten, zodat je effect sizes kunt poolen in een meta-analyse?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |