[Bèta overig] Huiswerk- en vragentopic

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 14:57 schreef whoyoulove het volgende:
kan iemand me helpen

ik snap de volgende niet:

cos a = Fx/F => Fx = 40xcos25=36 N

misschien een heel domme vraag, maar hoe kom je in godsnaam uit op 36 als je die twee cijfers met elkaar vermenigvuldigt?

(excuses voor mijn 'domme' vraag, maar heb jaren geen natuurkunde gehad + nooit wiskunde b )

Het is ontbinden in factoren (zo noemden ze dat dacht ik), stukje horizontaal en stukje verticaal, of loodrecht of hoe ze het noemen in de natuurkunde. De kracht werkt onder een hoek van 25 graden op 'iets'.

Cos 25 graden = ongeveer 0.9 (heb je een rekenmachine, controleer dat hij op graden staat en niet op radialen).

Dus dan heb je een kracht in de x-richting van 36. Misschien moet je even het ezelsbruggetje voor hoeken opzoeken / uit je hoofd leren, soscastoa.

sin = overstaand / schuin.
cos = aanliggend / schuin.
tan = overstaand / aanliggend.

Mits het een driehoek is met een hoek van 90 graden, anders is het complexer. Maar of dat relevant is weet ik niet, ik weet ook niet waarom je het vraagt, of het voor een vak is of een bijspijkercursus of voor je baan

[ Bericht 2% gewijzigd door Scuidward op 06-10-2013 15:20:29 ]

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 14:57 schreef whoyoulove het volgende:
kan iemand me helpen

ik snap de volgende niet:

cos a = Fx/F => Fx = 40xcos25=36 N

misschien een heel domme vraag, maar hoe kom je in godsnaam uit op 36 als je die twee cijfers met elkaar vermenigvuldigt?

(excuses voor mijn 'domme' vraag, maar heb jaren geen natuurkunde gehad + nooit wiskunde b )

Een kracht kun je ontbinden in een x-component en een y component. Stel dat deze hoek alpha de hoek is tussen de kracht en zijn x-component. Dan heb je een driehoek met schuine zijde F, aanliggende zijde Fx. Voor deze driehoek (als er een hoek van 90 graden is), geldt:



Stel dat F=40, en alpha 25, en je voert die vermedigvuldiging uit, krijg je 36N als uitkomst.

EDIT: Scuidward was me voor. Het heet trouwens niet ontbinden in factoren, maar ontbinden van een kracht. Ontbinden in factoren is een getal ontbinden in een product van priemgetallen.

[ Bericht 5% gewijzigd door Aardappeltaart op 06-10-2013 15:33:35 ]

Allebei heel erg bedankt voor jullie uitleg. Ik snap 't weer en kan weer verder

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 15:19 schreef Aardappeltaart het volgende:

[..]

Een kracht kun je ontbinden in een x-component en een y component. Stel dat deze hoek alpha de hoek is tussen de kracht en zijn x-component. Dan heb je een driehoek met schuine zijde F, aanliggende zijde Fx. Voor deze driehoek (als er een hoek van 90 graden) is, geldt:
[tex] \[\begin{align}
& \cos \alpha =\frac{AanliggendeZijde}{SchuineZijde}=\frac{F}{{{F}_{x}}} \\
& {{F}_{x}}=F*\cos \alpha \\
\end{align}\]
[/tex]

Stel dat F=40, en alpha 25, en je voert die vermedigvuldiging uit, krijg je 36N als uitkomst.

EDIT: (Kak, eerste poging met LaTeX mislukt, wat doe ik fout?)
In ieder geval: De vergelijking moest zijn:
Cos(a)= AanliggendeZijde/SchuineZijde = Fx/F
Fx = F*Cos(a)

EDIT2: Scuidward was me voor. Het heet trouwens niet ontbinden in factoren, maar ontbinden van een kracht. Ontbinden in factoren is een getal ontbinden in een product van priemgetallen.

quote:

Op zondag 6 oktober 2013 15:31 schreef Rezania het volgende:

[..]

Dankje! Ik denk dat ik hem door heb nu. Gewoon per regel een set tex-tags. Ik gebruik MathType, en converteer dat dan naar TeX.

Nog een vraagje haha:

ik lees in mijn boek dat:
-als een lift optrekt (dus naar boven gaat), dat het voorwerp dan een resulterende kracht omhoog ondervindt. De extra kracht die op het voorwerp geleverd wordt is de normaalkracht. De normaalkracht is in die situatie dus groter dan de zwaartekracht

maar

als de lift in constante snelheid omhoog beweegt, is de resulterende kracht op het voorwerp gelijk aan nul. normaalkracht is gelijk aan zwaartekracht

ik snap alleen niet waarom de normaalkracht bij het tweede geval gelijk is aan de zwaartekracht? je beweegt toch immers omhoog? :S

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2013 15:37 schreef whoyoulove het volgende:
Nog een vraagje haha:

ik lees in mijn boek dat:

-als een lift optrekt (dus naar boven gaat), dat het voorwerp dan een resulterende kracht omhoog ondervindt. De extra kracht die op het voorwerp geleverd uitgeoefend wordt is de normaalkracht. De normaalkracht is in die situatie dus groter dan de zwaartekracht

maar

als de lift in constante snelheid omhoog beweegt, is de resulterende kracht op het voorwerp gelijk aan nul. normaalkracht is gelijk aan zwaartekracht

ik snap alleen niet waarom de normaalkracht bij het tweede geval gelijk is aan de zwaartekracht? je beweegt toch immers omhoog? :S

Je hebt toch wel eens in een lift gestaan?

Stel je voor dat je in een lift op een weegschaal staat die op de bodem van de lift staat en de lift beweegt met een eenparige snelheid omhoog. Is jouw gewicht zoals je dat op de weegschaal af kunt lezen dan groter, kleiner, of gelijk aan het gewicht dat je af kunt lezen wanneer je gewoon op de grond op diezelfde weegschaal staat?

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2013 15:37 schreef whoyoulove het volgende:
Nog een vraagje haha:

ik lees in mijn boek dat:
-als een lift optrekt (dus naar boven gaat), dat het voorwerp dan een resulterende kracht omhoog ondervindt. De extra kracht die op het voorwerp geleverd wordt is de normaalkracht. De normaalkracht is in die situatie dus groter dan de zwaartekracht

maar

als de lift in constante snelheid omhoog beweegt, is de resulterende kracht op het voorwerp gelijk aan nul. normaalkracht is gelijk aan zwaartekracht

ik snap alleen niet waarom de normaalkracht bij het tweede geval gelijk is aan de zwaartekracht? je beweegt toch immers omhoog? :S

Dat heeft mijns inziens ook met moment te maken. Je moet eerst een versnelling bereiken maar om met constante snelheid te bewegen zijn andere krachtenverhoudingen vereist in vergelijking met de eerste stapjes om die lift in beweging te krijgen.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2013 17:22 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Moment speelt hier geen rol, want we kijken hier niet naar het rotatie-effect van een kracht.

Denk dat ie momentum bedoelt.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2013 18:44 schreef t4rt4rus het volgende:

[..]

Denk dat ie momentum bedoelt.

Ja impuls. Sorry ...

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2013 15:37 schreef whoyoulove het volgende:
Nog een vraagje haha:

ik lees in mijn boek dat:
-als een lift optrekt (dus naar boven gaat), dat het voorwerp dan een resulterende kracht omhoog ondervindt. De extra kracht die op het voorwerp geleverd wordt is de normaalkracht. De normaalkracht is in die situatie dus groter dan de zwaartekracht

maar

als de lift in constante snelheid omhoog beweegt, is de resulterende kracht op het voorwerp gelijk aan nul. normaalkracht is gelijk aan zwaartekracht

ik snap alleen niet waarom de normaalkracht bij het tweede geval gelijk is aan de zwaartekracht? je beweegt toch immers omhoog? :S

Ik herinner me zo'n liftvraag uit het hoofdstuk over krachten. Deze vraag was om de wetten van Newton (http://nl.wikipedia.org/wiki/Wetten_van_Newton) toe te passen:
1. Constante rechtlijnige snelheid als er geen resulterende kracht is.
2. Kracht (zoals de resulterende kracht) is recht evenredig met de versnelling.
(3. Een kracht van A op B wordt tegengewerkt door een even grote kracht van B op A).

Als dat bij jou ook het geval is, kijk of je het met de eerste twee wetten redt: voor een lift met constante snelheid geldt de eerste wet, dat er geen resulterende kracht is en normaalkracht en zwaartekracht dus gelijk zijn; bij versnelling is er een resultante kracht (verschil in zwaartekracht en normaalkracht).

Stel dat je een horizontale lijn hebt.

Tussen 2 puntladingen op die lijn, Qa = 5.0 C en Qb -10.0 C ligt een punt M precies in het midden van deze punten. De afstand van de punten is gelijk aan 12.0 cm.

Wat is de potentiaal in punt M.

Wel....Ik had in gedachte: Vm= Vqa (tov punt m) + Vqb (tov punt m).

Dat klopt ook, tenminste, kwa antwoorden.

Echter, ik snap niet wat ik aan het doen ben. Sjure, het antwoord is goed, maar begrijpen is wat anders.

Als punt m een potentiaal heeft tegenover beide puntladingen, waarom telt men deze dan bij elkaar op? Ik lees ook dat het potentiaal positief of negatief kan zijn.

Stel dat de richting van beide potentialen in 1 richting is (wat het geval is hier denk ik met M is aangrijpingspunt), waarom is het potentiaal Vm= Vqa - Vqb (+ wordt - omdat de puntlading Qb negatief is) en niet gewoon beide potentialen als absolute tekens bijelkaar optellen?

Hoe kan een potentiaal uberhaupt negatief zijn? Want als je van Vqb aftrekt van Vqa haal je potentiaal weg ipv erbij doen? Want punt M heeft 2 potentiaal mogelijkheden.

Ik heb er over nagedacht, maar kom er niet uit. Het zou kunnen dat ik het morgen wel snap, maar als iemand er wat over kan vertellen/toelichten, graag....

quote:

Op woensdag 9 oktober 2013 20:12 schreef DefinitionX het volgende:
Stel dat je een horizontale lijn hebt.

Tussen 2 puntladingen op die lijn, Qa = 5.0 C en Qb -10.0 C ligt een punt M precies in het midden van deze punten. De afstand van de punten is gelijk aan 12.0 cm.

Wat is de potentiaal in punt M.

Wel....Ik had in gedachte: Vm= Vqa (tov punt m) + Vqb (tov punt m).

Dat klopt ook, tenminste, kwa antwoorden.

Echter, ik snap niet wat ik aan het doen ben. Sjure, het antwoord is goed, maar begrijpen is wat anders.

Je had ook even je berekening moeten geven. Je kunt wel beweren dat je iets goed hebt berekend, maar als je niet precies laat zien wat je hebt gedaan dan is die bewering niet te controleren.

quote:

Als punt m een potentiaal heeft tegenover beide puntladingen, waarom telt men deze dan bij elkaar op? Ik lees ook dat het potentiaal positief of negatief kan zijn.

Lees mijn uitleg hierboven over het begrip potentiaal nog eens heel goed. We hebben gezien dat het potentiaalverschil ΔV tussen twee punten P en P' in een homogeen elektrisch veld en in de richting waarin de kracht wordt uitgeoefend op een puntlading die zich in dat veld bevindt niets anders is dan het product E·Δx van de veldsterkte en de afstand van de punten.

Welnu, als er twee puntladingen Q_a en Q_b zijn die elk een elektrisch veld veroorzaken, dan mag je om de totale veldsterkte in een punt P of in een punt P' te bepalen de veldsterktes E_a en E_b in punt P bij elkaar optellen, evenals de veldsterktes E'_a en E'_b in punt P'. Maar waarom mag dat eigenlijk?

Wel, je hebt ook gezien dat de veldsterkte E in een punt P niets anders is dan de kracht per eenheid van lading die een puntlading q in dat punt P ondervindt van het elektrische veld, dus E = F/q. En je weet ook dat je twee krachten die aangrijpen op eenzelfde punt vectorieel op kunt tellen. Als je dus een puntlading q hebt in punt P die een kracht F_a ondervindt van lading Q_a en een kracht F_b van lading Q_b, dan ondervindt die puntlading q in punt P een kracht F = F_a + F_b die gelijk is aan de vectoriële som van de afzonderlijke krachten F_a en F_b. En omdat je zo dus hebt

E = F/q = (F_a + F_b)/q = F_a/q + F_b/q = E_a + E_b

volgt direct dat je veldsterktes dus ook vectorieel op kunt tellen. Voor het potentiaalverschil tussen de punten P en P' in een tweetal homogene velden die werken parallel aan lijnstuk PP' betekent dit dat je som van de potentiaalverschillen krijgt van elk van de afzonderlijke homogene velden.

Maar goed, nu hebben we te maken met twee puntladingen Q_a en Q_b en die leveren elk een niet homogeen elektrisch veld op, dus dan wordt het een stuk ingewikkelder. De veldsterktes E_a resp. E_b zijn nu niet constant, maar de groottes ervan in een punt P zijn nu omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand van punt P tot Q_a resp. Q_b, en de richting van E_a resp. E_b is in de ruimte ook variabel, omdat deze steeds langs een lijn ligt door P en Q_a resp. door P en Q_b. Als je alleen punten op het lijnstuk Q_aQ_b beschouwt wordt het weer wat eenvoudiger, maar ook nu geldt dat E_a en E_b zowel gelijk als tegengesteld gericht kunnen zijn, het blijven immers vectoriële grootheden. En dat betekent dat het potentiaalverschil tussen twee punten P en P' op het lijnstuk Q_aQ_b zowel positief als negatief kan zijn. Merk daarbij ook op dat het potentiaalverschil tussen P en P' sowieso het tegengestelde is van het potentiaalverschil tussen P' en P.

In beginsel bereken je het potentiaalverschil tussen twee punten P en P' door de component van de veldsterkte E in de richting van (i.e. langs) PP' te vermenigvuldigen met de afstand Δs, maar dat geldt alleen als E constant is lang het hele traject PP'. De grootte van de component van E langs PP' is ||E||·cos φ waarbij φ de hoek is tussen E en PP' zodat we voor het potiaalverschil dus krijgen ΔV = ||E||·d(P,P')·cos φ. In feite is dit niets anders dan het scalaire product van E en de vector PP', immers niet alleen de veldsterkte E is een vectoriële grootheid maar ook de verplaatsing van P naar P' is gekenmerkt door zowel een grootte (de afstand tussen P en P') als door een richting, zodat Δs ook een vector is, en we dus hebben

ΔV = E·Δs

Merk op dat het potentiaalverschil ΔV inderdaad een scalaire grootheid is: een potentiaalverschil kan weliswaar zowel positief als negatief zijn, maar een potentiaalverschil heeft geen richting.

Hebben we een electrisch veld dat niet homogeen is, zoals een electrisch veld dat wordt teweeggebracht door een puntlading, dan moeten we het potentiaalverschil tussen twee punten P en P' berekenen door de weg tussen P en P' op te delen in hele kleine stukjes Δs, zodat we E langs elk van die kleine stukjes min of meer als constant kunnen beschouwen. Door alle bijdragen ΔV = E·Δs dan bij elkaar op te tellen krijg je een benadering van het potentiaalverschil tussen P en P'. Deze benadering wordt beter naarmate we de stukjes kleiner maken. We moeten zo dus een limiet bepalen van wat wel een Riemann som wordt genoemd, en dat betekent dat we moeten integreren. Dan krijg je voor de zogeheten Coulomb potentiaal Φ(r) op een afstand r van een puntlading Q



waarbij C een integratieconstante is. Over het algemeen stelt men ' de' potentiaal op oneindig grote afstand van de puntlading Q gelijk aan nul, zodat ook C = 0 wordt en we dus kunnen spreken van 'de' potentiaal van een punt P in het veld van de puntlading Q.

quote:

Stel dat de richting van beide potentialen in 1 richting is (wat het geval is hier denk ik met M is aangrijpingspunt), waarom is het potentiaal Vm= Vqa - Vqb (+ wordt - omdat de puntlading Qb negatief is) en niet gewoon beide potentialen als absolute tekens bijelkaar optellen?

Hoe kan een potentiaal uberhaupt negatief zijn? Want als je van Vqb aftrekt van Vqa haal je potentiaal weg ipv erbij doen? Want punt M heeft 2 potentiaal mogelijkheden.

Ik hoop dat het antwoord op deze vragen je nu duidelijk is.

quote:

Ik heb er over nagedacht, maar kom er niet uit. Het zou kunnen dat ik het morgen wel snap, maar als iemand er wat over kan vertellen/toelichten, graag....

[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 10-10-2013 04:17:38 ]

Het enige wat nog een beetje onduidelijk is, is waarom men de potentiaal op eineindige grote afstand neemt. Ik denk dat hiermee bedoelt wordt het referentiepunt van de potentiaal. Hoe zou ik dat moeten illustreren? Kun je misschien een voorbeeld geven?

quote:

Op woensdag 9 oktober 2013 23:19 schreef DefinitionX het volgende:
Het enige wat nog een beetje onduidelijk is, is waarom men de potentiaal op eineindige grote afstand neemt. Ik denk dat hiermee bedoeld wordt het referentiepunt van de potentiaal. Hoe zou ik dat moeten illustreren? Kun je misschien een voorbeeld geven?

Het is niet meer dan een afspraak. Op oneindig grote afstand van de puntlading is de grootte van de veldsterkte tenslotte ook gelijk aan nul. Wiskundig komt het erop neer dat je de integratieconstante bij bovenstaande integraal gelijk neemt aan nul. En wat zou je anders als referentie willen nemen, en waarom?

quote:

Op woensdag 9 oktober 2013 23:25 schreef Riparius het volgende:

[..]

Het is niet meer dan een afspraak. Op oneindig grote afstand van de puntlading is de grootte van de veldsterkte tenslotte ook gelijk aan nul. Wiskundig komt het erop neer dat je de integratieconstante bij bovenstaande integraal gelijk neemt aan nul. En wat zou je anders als referentie willen nemen, en waarom?

Aha! Je hebt gelijk. Waarom zou ik dat doen? Het heeft niet echt zin.

Overigens: ik had deze formule gebruikt voor het oplossen van het probleemstuk in mijn post waarin ik om opheldering vroeg:

V= k * Q/r

Volgens mij was het r in het kwadraat met k = 8,99 * 10^9 Nm^2/c^2.

Ik kwam eerst op een antwoord uit dat fout was volgens het antwoordblad, dus toen zat ik wat waardes te berekenen en zag dat als ik de 2 berekende potentialen van elkaar aftrekte, ik het juiste antwoord voor de potentiaal in punt M kreeg.

Dus berekende ik V1 van puntlading Qa en V2 van puntlading Qb. Het was moeilijk te accepteren dat je niet de absolute waarde van beide potentialen kon optellen. Qb is negatief, dus is het V1-V2=V in punt M tussen puntladingen Qa en Qb

Ik beschouw(de) namelijk het potentiaal als iets wat een punt bezat. Nu bezit punt M 2 potentialen, een van Qa en een van Qb. Ik dacht toen: optellen die handel. In theorie klopt dat ook, maar ik nam de absolute waarde van Vb.

Overigens bedankt voor je uitleg Riparius. Like always greatly appreciated.

Even snel een vraagje, ik kom bij een opgave uit op een activatieenergie van 41000 kJ/mol, kan dit kloppen of is dit veel te groot?

Edit: laat maar, zat er een factor duizend naast.

[ Bericht 18% gewijzigd door De-Haas op 13-10-2013 16:49:28 ]

Waarom heeft een warme band een betere grip op de weg? Het is vast een heel simpele vraag maar weet echt niet wat mijn antwoord hierop zou moeten zijn.

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 18:54 schreef whoyoulove het volgende:
Waarom heeft een warme band een betere grip op de weg? Het is vast een heel simpele vraag maar weet echt niet wat mijn antwoord hierop zou moeten zijn.

Het rubber wordt zachter. Dat heeft tot gevolg dat je grip op het wegdek verbetert.

Volgens mij heb ik je een DM bericht verstuurd sorry, maar dankjewel.

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 18:54 schreef whoyoulove het volgende:
Waarom heeft een warme band een betere grip op de weg? Het is vast een heel simpele vraag maar weet echt niet wat mijn antwoord hierop zou moeten zijn.

Mijn theorie, het rubber wordt meer vervormbaar waardoor de vorm van het deel van de band wat contact maakt met de weg beter aansluit op de vorm van de weg. Bedenk hierbij dat het niet alleen gaat om wat je met het blote oog kan zien, die weg die vlak oogt is wellicht helemaal niet zo vlak als je bij wijze van spreken met een microscoop naar die weg gaat kijken.
Zoek eens op wat de statische wrijvingscoëfficiënt is. Dat is hetzelfde principe.

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 19:26 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Mijn theorie, het rubber wordt meer vervormbaar waardoor de vorm van het deel van de band wat contact maakt met de weg beter aansluit op de vorm van de weg. Bedenk hierbij dat het niet alleen gaat om wat je met het blote oog kan zien, die weg die vlak oogt is wellicht helemaal niet zo vlak als je bij wijze van spreken met een microscoop naar die weg gaat kijken.
Zoek eens op wat de statische wrijvingscoëfficiënt is. Dat is hetzelfde principe.

Precies dit. Het rubber wordt zachter waardoor het meer contact met de weg maakt. Een equivalente uitspraak is dat de wrijvingscoëfficient dan hoger wordt.

Even een vraag over het reactiemechanisme van transesterificatie, misschien dat iemand hier het weet.



Weet iemand waar die eerste O^- zijn H heeft gelaten en waarom hij weggaat? Als je ervan uitgaat dat R²-O^- oorspronkelijk een alcohol was.

Laat maar, ik heb al een werkend mechanisme bedacht (denk ik).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Iemand hier die NMR begrijpt?

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 20:07 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Post je vraag maar, dan zal ik kijken of ik je kan helpen.

Het mechanisme in je vorige post klopt trouwens niet. Een alcohol is niet nucleofiel genoeg om te doen wat jij hebt getekend.

Maar dan moet die pentanol dus eerst de H van zijn OH-groep kwijtraken zodat zijn O negatief geladen wordt, hoe gebeurt dat dan? Gewoon zomaar opeens?

Ik zal de NMR-spectra even scannen.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 20:13 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

In jouw plaatje zie ik wel een propanol, geen pentanol. En deprotoneren kan met een base.

Maar het is gebruikelijker om een omestering te doen met een katalytische hoeveelheid zuur.

Ja, propanol bedoel ik, sorry. De reactie was gekatalyseerd met een zuur ja, maar trekt dat zuur dat de H van die OH-groep weg?

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 20:17 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Nee, de O van de carbonyl wordt geprotoneerd en krijgt dan een positieve lading. Die positieve lading trekt aan de elektronen van de π-binding, waardoor de C van de carbonyl elektrofieler wordt. Dan kan het alcohol wel gebonden worden.

En dan laat hij op een gegeven moment dat proton weer los zodat je weer het zuur krijgt waar je mee begon, waardoor het een katalysator is.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 20:24 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Hier staat het mechanisme uitgebreid getekend: http://science.uvu.edu/oc(...)transesterification/

Zo, dat is nog behoorlijk groot. Echt niet dat ik dat zelf kon bedenken. Gelukkig hoeft dat ook niet per se.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 20:36 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Let vooral ook even op de extra informatie die onderaan staat. Je zult of het alcohol dat je er afsloopt moeten verwijderen of het alcohol dat de reactie moet aangaan met het ester in overmaat aanbieden om de reactie te laten aflopen. Anders krijg je een mengsel van twee esters.

Mijn ervaring is overigens dat je reacties beter leert begrijpen als je ze ook uitvoert in het lab.

Ah, dat verklaart waarom ik een overmaat aan alcohol moest toevoegen, veel meer dan 1 op 3. Ik heb hem uitgevoerd in het lab, maar ik heb nog moeite om de praktijk aan de theorie te koppelen (eerste keer en zo).




Hij is voor deze stof:



Die cijfers boven heeft een assistent er snel bijgezet zonder echt duidelijk uit te leggen wat ze betekenen en waar ze vandaag komen, dus daar kon ik al niks mee. Ik meen me wel te herinneren dat de pieken iets zeggen over de buren, ben ik dan correct om te zeggen dat de buur van de eerste piek 3 waterstofatomen heeft en de eerste piek zelf twee waterstofatomen?

Dit is zeker iets te veel gevraagd, of niet? Ik kan het anders ook gewoon aan mijn assistent vragen als ik hem weer zie, geen zorgen.

Waterstofatomen bij een sterk elektronegatief atoom of zuigende groep zegt iets over de ppm van de piek (lang verhaal wat ik vast niet helder zonder fouten kan vertellen). Staat heel mooi in tabellen gegoten, die vast wel ergens in een van je boeken cirkelen, anders even googlen op NMR tabel o.i.d.. De cijfers staan voor de oppervlaktes van de ruimte onder de pieken.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 21:08 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

[..]

Nee, hij is tamelijk simpel, maar ik was even met iets anders bezig.

Ik ga je even een hint geven: elk cijfer dat je begeleider op de H-NMR heeft geschreven staat voor een hoeveelheid waterstoffen die bij een shifts hoort. Als je de molecuulstructuur goed bekijkt, dan zie je dat de waterstofatomen te groeperen zijn. Door te bepalen welke H's equivalent zijn, kun je zo zeggen welke H's bij welke shift horen.

1 + 1 = 2

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 21:08 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

[..]

Nee, hij is tamelijk simpel, maar ik was even met iets anders bezig.

Ik ga je even een hint geven: elk cijfer dat je begeleider op de H-NMR heeft geschreven staat voor een hoeveelheid waterstoffen die bij een shift hoort. Als je de molecuulstructuur goed bekijkt, dan zie je dat de waterstofatomen te groeperen zijn. Door te bepalen welke H's equivalent zijn, kun je zo zeggen welke H's bij welke shift horen.

Zo?

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 21:45 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Bij 2, 3 en 5 bevinden zich geen waterstoffen. En de 7 en 8 moet je onderaan verwisselen.

Oh ja, natuurlijk. En de onderste 7 en 8 moeten worden verwisseld zodat beide zevens dezelfde buren hebben, evenals de achten?

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 21:53 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Inderdaad, die cyclische groep mag je als symmetrisch beschouwen. Feitelijk zijn er verschillende conformaties, maar dat verschil is niet te zien in het spectrum.

Er zijn dus H's bij 1, 4, 6, 7 en 8. Hoeveel zijn dat er? En probeer dat aantal eens te koppelen aan het spectrum.

De eerste piek bevat 9 protonen, dus 9 H. 1 is drie keer dezelfde methylgroep, dus drie H, is 9 H in totaal. 6 zal dan wel bij de tweede piek horen. N trekt harder dan O, dus de eerste piek met vier protonen bij 8, de tweede bij 7. Dan de laatste piek bij 4.

[ Bericht 1% gewijzigd door Rezania op 16-10-2013 22:10:27 ]

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 22:17 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

O is elektronegatiever dan N. Maar welke piek precies bij 7 en welke bij 8 hoort, dat durf ik niet te zeggen. Als je ChemBiooffice gebruikt voor je molecuulstructuren, dan kun je de ingebouwde tool gebruiken om te kijken wat die voorspelt. Ook is er een database die vaak door organisch chemici wordt gebruikt: http://sdbs.riodb.aist.go.jp/sdbs/cgi-bin/direct_frame_top.cgi

Ik ben in de war. O is inderdaad elektronegatiever dan N, hierdoor verschuift de piek naar links (dat zei een assistent). Maar goed, de H-NMR is geanalyseerd, dan kan je toch nog geen conclusies trekken? Daarvoor moet je de C-NMR en H-NMR combineren toch?

Ik heb ChemBioOffice ja, maar bedoel je met die tool MNR Lite? Want die heb ik nog niet aan de praat gekregen.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 22:28 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Ik weet niet meer precies waar het zit, (omdat ik het programma niet meer heb), maar je kunt in een van de pull-down-menu's iets aanvinken om een voorspelling te krijgen van het NMR-spectrum.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Superhandig.

quote:

Je hoeft overigens niet per se een C-NMR te doen om zekerheid te hebben. Als je het spectrum van de uitgangsstof hebt, je neemt een spectrum op tijdens de reactie en dan nog na zuiveren van de stof, dan heb je in principe al bewijs. Voor publicatie wordt dan vaak nog wel een zwik analysemethoden toegepast om het bewijs rond te breien.

Ah, maar ja, zowel C als H was verplicht.

In ieder geval bedankt voor je hulp.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 22:38 schreef lyolyrc het volgende:
Die C-NMR is trouwens in de APT-modus (Attached Proton Test) opgenomen, waardoor je er wel wat over kunt zeggen. De koolstoffen waaraan een oneven aantal protonen is gebonden geven een naar boven gerichte piek. De koolstoffen waaraan zich 0 of 2 protonen bevinden geven een piek omlaag.

Maar je hebt inmiddels die NMR-tool gevonden, zie ik. Hou er wel rekening mee dat die niet altijd correct is. Hij geeft bijvoorbeeld wel eens voorspellingen voor de shift van het proton van een hydroxy-groep, terwijl die shift meestal niet zichtbaar is in het spectrum.

Ah, ik dacht, waarom staan die pieken zo.

En sowieso moet je altijd opletten als je een computer gebruikt natuurlijk, ze maken ook fouten. Ik zal er in ieder geval op letten.

Hoi hoi

Even een vraagje,

Ik moet m.b.v. ChemSketch een structuurformule tekenen van een enantiomeer die optisch actief is en met één chiraal c-atoom.

Nu heb ik als enantiomeer CH2Se gekozen, dit is neem ik aan een entantiomeer? Hij kan immers in spiegelbeeld.
Nu was mijn vraag hoe weet ik of het molecuul optisch actief is?

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 21:09 schreef Discombobulate het volgende:
Hoi hoi

Even een vraagje,

Ik moet m.b.v. ChemSketch een structuurformule tekenen van een enantiomeer die optisch actief is en met één chiraal c-atoom.

Nu heb ik als enantiomeer CH2Se gekozen, dit is neem ik aan een entantiomeer? Hij kan immers in spiegelbeeld.
Nu was mijn vraag hoe weet ik of het molecuul optisch actief is?

Hij heeft sowieso geen chiraal centrum.

Die moleculen zijn altijd wel optisch actief meende ik, wellicht dat je daar gewoon vanuit mag gaan in dit specifieke geval.

[ Bericht 3% gewijzigd door Scuidward op 17-10-2013 21:21:19 ]

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 21:10 schreef Scuidward het volgende:

[..]

Hij heeft sowieso geen chiraal centrum.

Die moleculen zijn altijd wel optisch actief meende ik, wellicht dat je daar gewoon vanuit mag gaan in dit specifieke geval.

Dus ik moet eigenlijks gewoon een molecuul nemen met één koolstof atoom die om zich heen gebonden is met vier groepen, bijvoorbeeld een -COOH groep?
Zodat wel asymmetrisch is, of begrijp ik het nou verkeerd?

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 21:23 schreef Discombobulate het volgende:

[..]

Dus ik moet eigenlijks gewoon een molecuul nemen met één koolstof atoom die om zich heen gebonden is met vier groepen, bijvoorbeeld een -COOH groep?
Zodat wel asymmetrisch is, of begrijp ik het nou verkeerd?

Je moet een enantiomeer tekenen, CH₂Se is dit niet, immers die C heeft twee bindingen naar Se.

Denk dat je het wel begrijpt.

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 21:32 schreef Scuidward het volgende:

[..]

Je moet een enantiomeer tekenen, CH₂Se is dit niet, immers die C heeft twee bindingen naar Se.

Denk dat je het wel begrijpt.

Thank you, het is duidelijk nu.

Weet iemand wat er met die rechterpijl wordt bedoeld? Heb het wel vaker gezien bij reacties, maar de docent heeft er niks over gezegd en in het boek ben ik het ook nergens tegengekomen.

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 19:39 schreef Rezania het volgende:
[ afbeelding ]

Weet iemand wat er met die rechterpijl wordt bedoeld? Heb het wel vaker gezien bij reacties, maar de docent heeft er niks over gezegd en in het boek ben ik het ook nergens tegengekomen.

Het lijkt me dat daarmee bedoelt wordt dat het een gas is en dat het dus onmiddelijk ´wegvliegt´

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 21:01 schreef Alrac4 het volgende:

[..]

Het lijkt me dat daarmee bedoelt wordt dat het een gas is en dat het dus onmiddelijk ´wegvliegt´

Inderdaad. Het stikstofgas zal de oplossing waarin je reactie plaatsvindt, verlaten.

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 21:01 schreef Alrac4 het volgende:

[..]

Het lijkt me dat daarmee bedoelt wordt dat het een gas is en dat het dus onmiddelijk ´wegvliegt´

En dat moeten ze per se met een pijl aangeven? Net alsof je dat zelf niet kan bedenken. Nou ja, weet ik dat ook weer.

Weet iemand of het mogelijk is studentenkorting te krijgen op WolframAlpha Pro als Nederlandse student?

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 21:53 schreef Rezania het volgende:
Weet iemand of het mogelijk is studentenkorting te krijgen op WolframAlpha Pro als Nederlandse student?

Staat op de site.
Maar kan je Mathematica niet gratis krijgen via universiteit?

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 23:36 schreef t4rt4rus het volgende:

[..]

Staat op de site.
Maar kan je Mathematica niet gratis krijgen via universiteit?

Oh, ik heb alleen geprobeerd mij te registreren voor Pro met studentenkorting, dat was onsuccesvol.

Maar Mathematica, is dat hetzelfde als Pro? Of is dat gewoon een programma?

quote:

Op vrijdag 18 oktober 2013 23:37 schreef Rezania het volgende:

[..]

Oh, ik heb alleen geprobeerd mij te registreren voor Pro met studentenkorting, dat was onsuccesvol.

Maar Mathematica, is dat hetzelfde als Pro? Of is dat gewoon een programma?

Mathematica is het programma met programmeertaal.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 11:16 schreef t4rt4rus het volgende:

[..]

Mathematica is het programma met programmeertaal.

En die geeft geen stap voor stap antwoorden zoals alpha. Voor een enkele berekening kan alpha pro wel allerlei voordelen hebben.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 13:33 schreef thenxero het volgende:

[..]

En die geeft geen stap voor stap antwoorden zoals alpha. Voor een enkele berekening kan alpha pro wel allerlei voordelen hebben.

Gewoon Pro nemen dus.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 13:46 schreef Rezania het volgende:

[..]

Gewoon Pro nemen dus.

Of gewoon pen en papier nemen en je hersens gebruiken. Werkt altijd en overal, crasht nooit, en kost niets. Ik heb al eens eerder iemand die een systeem wilde hebben dat uitwerkingen kan produceren erop gewezen dat je daar niets van leert, en dat dergelijke geautomatiseerde systemen vaak ook niet de meest handige of gangbare uitwerkingen produceren.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 13:46 schreef Rezania het volgende:

[..]

Gewoon Pro nemen dus.

Met Wolfram Alpha kan je geen complexe dingen doen, dan begrijpt die interpreter het niet meer.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 14:03 schreef Riparius het volgende:

[..]

Of gewoon pen en papier nemen en je hersens gebruiken. Werkt altijd en overal, crasht nooit, en kost niets. Ik heb al eens eerder iemand die een systeem wilde hebben dat uitwerkingen kan produceren erop gewezen dat je daar niets van leert, en dat dergelijke geautomatiseerde systemen vaak ook niet de meest handige of gangbare uitwerkingen produceren.

Nou, ik wilde het eigenlijk voor scheikunde gaan gebruiken, niet voor wiskunde. Maar na wat nader onderzoek bleek dat Pro bar weinig toevoegt qua scheikunde, kan ik net zo goed geen Pro nemen.

http://users.telenet.be/toelating/biologie/

Bestand: BIOLOGIEaug2010.docx

Vraag 1.

Dat moet het ruw ER zijn, toch? In de buurt van de celkern heb je voorzover ik weet geen andere organellen (dicht tegen celkern aan bedoel ik). De ribosomen zitten dan weer op het ruw ER.

quote:

Op zaterdag 19 oktober 2013 20:21 schreef DefinitionX het volgende:
http://users.telenet.be/toelating/biologie/

Bestand: BIOLOGIEaug2010.docx

Vraag 1.

Dat moet het ruw ER zijn, toch? In de buurt van de celkern heb je voorzover ik weet geen andere organellen (dicht tegen celkern aan bedoel ik). De ribosomen zitten dan weer op het ruw ER.

Wat je zegt klopt in elk geval ja. Niet zo mijn ding dus ik heb er even een plaatje bijgepakt.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Organel

Een typische dierlijke cel. In het cytoplasma zijn de belangrijkste organellen en celstructuren: 1. Nucleolus, 2. Kern, 3. Ribosoom, 4. Vesikel, 5. Ruw endoplasmatisch reticulum, 6. Golgi-apparaat, 7. Cytoskelet, 8. Glad endoplasmatisch reticulum, 9. mitochondria, 10. Vacuole, 11. Cytosol, 12. Lysosoom, 13. Centriolen.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 15:31 schreef Scuidward het volgende:

[..]

Wat je zegt klopt in elk geval ja. Niet zo mijn ding dus ik heb er even een plaatje bijgepakt.

[ afbeelding ]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Organel

Een typische dierlijke cel. In het cytoplasma zijn de belangrijkste organellen en celstructuren: 1. Nucleolus, 2. Kern, 3. Ribosoom, 4. Vesikel, 5. Ruw endoplasmatisch reticulum, 6. Golgi-apparaat, 7. Cytoskelet, 8. Glad endoplasmatisch reticulum, 9. mitochondria, 10. Vacuole, 11. Cytosol, 12. Lysosoom, 13. Centriolen.

Bedankt!

Dat moment waarop je niet meer weet hoe je aan iets bent gekomen. Misschien dat iemand hier me kan helpen.



Hoe ben ik tot de conclusie gekomen dat 1 een singlet is? 1 heeft maar één buur, en die heeft geen waterstofatomen, dus dan zou het toch niks moeten zijn? Hetzelfde voor 4 trouwens, die heeft ook geen buren met H'tjes.

Edit: Ik geloof dat ik een heel verkeerd idee heb van wat nou multiplicity nou ook weer was.

[ Bericht 3% gewijzigd door Rezania op 23-10-2013 20:25:38 ]

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 20:08 schreef Rezania het volgende:
Dat moment waarop je niet meer weet hoe je aan iets bent gekomen. Misschien dat iemand hier me kan helpen.

[ afbeelding ]

Hoe ben ik tot de conclusie gekomen dat 1 een singlet is? 1 heeft maar één buur, en die heeft geen waterstofatomen, dus dan zou het toch niks moeten zijn? Hetzelfde voor 4 trouwens, die heeft ook geen buren met H'tjes.

Edit: Ik geloof dat ik een heel verkeerd idee heb van wat nou multiplicity nou ook weer was.

Waarschijnlijk is 1 een singlet omdat ook die waterstofatomen geen directe naaste buren hebben.

Multiplicity zegt iets over de naaste h-atomen. Weet je wel waarom 7 en 8 een triplet zijn?

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 21:04 schreef Scuidward het volgende:

[..]

Waarschijnlijk is 1 een singlet omdat ook die waterstofatomen geen directe naaste buren hebben.

Dus wat je eigenlijk zegt is dat 1 een singlet is, omdat 1 wel waterstofatomen heeft, maar geen buren met waterstofatomen?

quote:

Multiplicity zegt iets over de naaste h-atomen. Weet je wel waarom 7 en 8 een triplet zijn?

Dat zou dan ook 7 en 8 verklaren, allebei hebben ze zelf waterstofatomen (singlet dus) en twee buren met waterstofatomen (triplet). Je kan geen onderscheid maken tussen de ene 7 en de andere 7 in het spectra, dus logisch dat het een triplet wordt.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 21:12 schreef Rezania het volgende:

[..]

Dus wat je eigenlijk zegt is dat 1 een singlet is, omdat 1 wel waterstofatomen heeft, maar geen buren met waterstofatomen?

Exact.

quote:

Dat zou dan ook 7 en 8 verklaren, allebei hebben ze zelf waterstofatomen (singlet dus) en twee buren met waterstofatomen (triplet). Je kan geen onderscheid maken tussen de ene 7 en de andere 7 in het spectra, dus logisch dat het een triplet wordt.

Dat je geen onderscheid kan maken verklaart in dit geval ook de rel. int.
Let wel, ze hebben alle vier slechts èèn buur met twéé waterstofatomen.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 21:16 schreef Scuidward het volgende:

[..]

Exact.

[..]

Dat je geen onderscheid kan maken verklaart in dit geval ook de rel. int.
Let wel, ze hebben alle vier slechts èèn buur met twéé waterstofatomen.

Maar dat is alleen relevant als je de stof nog moet bepalen, maar de stof weet ik al.

Bedankt voor je hulp, ik kan weer verder.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 21:18 schreef Rezania het volgende:

[..]

Maar dat is alleen relevant als je de stof nog moet bepalen, maar de stof weet ik al.

Bedankt voor je hulp, ik kan weer verder.

Bedoelde dat je zei dat het 'logisch is dat het een triplet wordt' omdat je geen onderscheid zou kunnen maken tussen de ene 7 en de andere 7, dat is volgens mij ietwat kort door de bocht. Wel hebben ze alle 4 slechts 1 buur met H-atomen (dus niet 'twee buren') omdat er ook nog O en N zitten in die ring, vandaar. Het klopt wel dat je inderdaad geen onderscheid kan maken. Mooi dat het heeft geholpen.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2013 21:59 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Dat je een triplet ziet in het spectrum komt door spin-spin-koppeling. Omdat er twee naburige waterstofatomen zijn bij 8, zijn er drie situaties mogelijk:

1) beide H's bij 8 hebben een spin met het elektrisch veld mee, waardoor een H bij 7 meer beïnvloed wordt door het magnetische veld, of
2) beide H's bij 8 hebben een spin tegen het veld in, waardoor een H bij 7 juist minder wordt beïnvloed door het magnetische veld, of
3) een H bij 8 heeft een spin met het veld mee en de ander tegen het veld in (of vice versa), waardoor een H bij 7 niet extra wordt beïnvloed door het magnetische veld.

Dat geeft:

1) een shift die meer downfield is (hogere ppm-waarde),
2) een shift die meer upfield is (lagere ppm-waarde),
3) een hogere shift midden tussen de andere shifts in.

Met vergelijkbare redenaties kun je nagaan dat 1 naburig H-atoom een doublet geeft, en 3 naburige H's een kwartet.

Zie ook hier.

Ah, zo dus. Dat is eigenlijk best wel logisch. Bedankt.

Ik heb een vraag over genetica. En dan met name van het genotype naar het fenotype.

Casus: http://www.dailymail.co.u(...)albino-children.html

Mijn vraag: waar komt dat stijle haar vandaan? Moeder is donker en heeft kroes haar. Twee kinderen donker waarvan 1 (meisje) met kroes haar en een jongen die stijl haar lijkt te hebben. De drie andere kinderen zijn blank (albino) en hebben blond stijl haar. Ook lichte ogen meen ik te hebben gezien.

Op het vwo heb ik geleerd dat er een allel voor haarkleur/vorm/oogkleur is. Dit zou echter moeten betekenen dat deze albino kinderen van de vrouw homozygoot zijn voor haarvorm, haarkleur, huidskleur en oogkleur. Die kans is toch vrijwel nihiel? Daarom ook het lage percentage albino kinderen van donker gekleurde ouders.

Ik vind het een bezonder fenomeen.

Zou iemand toelichting kunnen geven over het stijle haar en de lichte oogkleur? Is het een gedeelde allel? Dat als je het allel voor een albino huidskleur hebt, je ook meteen de andere recessieve eigenschappen bezit? Heeft deze vorm van allelen combinatie geen naam? Ik ben die naam even kwijt. Forced Shared homozygosity allels? :p

Kan iemand mij aub uitleggen hoe auxine en cytokine samenhangen?

Volgens mij is het zo dat auxine cytokine activeert. Cytokine zorgt vervolgens voor de celdeling van de plant. Ik las ook iets over dat als er een lage concentratie auxine was, de plant aan de zijkant veel gaat groeien en een hoge concentratie auxine zorgt dat de plant omhoog groeit.

Iemand?

Dankje lycolyc.



Ik kom bij vraag 7b op een hele andere waarde uit dan het antwoord in de bijlage, maar wel dat b een hoger vermogen heeft. Volgens het antwoordmodel is de stroom in vraag 7b gelijk aan 0.35 ampere, maar ik kom uit op 0.23 ampere.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2013 19:35 schreef DefinitionX het volgende:
Dankje lycolyc.

[ afbeelding ]

Ik kom bij vraag 7b op een hele andere waarde uit dan het antwoord in de bijlage, maar wel dat b een hoger vermogen heeft. Volgens het antwoordmodel is de stroom in vraag 7b gelijk aan 0.35 ampere, maar ik kom uit op 0.23 ampere.

Om de opgenomen vermogens P_A en P_B van de lampjes A en B bij een aangelegde spanning van 15 volt te berekenen lezen we eerst uit de grafiek af dat bij deze spanning geldt I_A = 0,55 A en I_B = 0,4 A. Hiermee vinden we dan

P_A = 15·0,55 = 8,25 W, P_B = 15·0,4 = 6 W

Lampje A geeft dus het meeste licht, als we althans aannemen dat de rendementen van de lampjes gelijk zijn.

Bij serieschakeling geldt dat er dezelfde stroom door beide lampjes loopt en dat de som van de spanningen over de beide lampjes gelijk is aan 15 volt. Om uit de grafiek af te lezen hoe groot die stroom is, moet je een horizontale lijn vinden in de grafiek zodanig dat voor de snijpunten met de curves van lampje A en lampje B geldt dat de som van de afstanden van deze snijpunten tot de verticale as gelijk is aan 15.

We zien nu direct dat jouw antwoord niet klopt, want bij I = 0,25 A staat blijkens de grafiek over lampje A een spanning van ca. 2,5 volt en over lampje B een spanning van ca. 5 volt. Dat is samen 7,5 volt, en dus niet 15 volt.

Leggen we de horizontale lijn wat hoger in de grafiek, dan zien we gemakkelijk dat bij I = 0,35 A over lampje A een spanning staat van ca. 5 volt en over lampje B een spanning van ca. 10 volt. Samen dus 15 volt, zijnde de spanning die de spanningsbron levert. De gevraagde stroomsterkte bij serieschakeling is dus 0,35 A.

Om na te gaan welk lampje bij serieschakeling het meeste licht geeft, moeten we weer kijken naar het opgenomen vermogen van elk lampje afzonderlijk. Rekenwerk is hier niet nodig, want aangezien er dezelfde stroom door beide lampjes loopt, kunnen we direct zeggen dat lampje B nu tweemaal zoveel vermogen opneemt als lampje A. Onder de veronderstelling dat de rendementen van beide lampjes gelijk zijn, volgt hieruit dat lampje B nu het meeste licht geeft.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2013 21:48 schreef Riparius het volgende:

[..]

Om de opgenomen vermogens P_A en P_B van de lampjes A en B bij een aangelegde spanning van 15 volt te berekenen lezen we eerst uit de grafiek af dat bij deze spanning geldt I_A = 0,55 A en I_B = 0,4 A. Hiermee vinden we dan

P_A = 15·0,55 = 8,25 W, P_B = 15·0,4 = 6 W

Lampje A geeft dus het meeste licht, als we althans aannemen dat de rendementen van de lampjes gelijk zijn.

Bij serieschakeling geldt dat er dezelfde stroom door beide lampjes loopt en dat de som van de spanningen over de beide lampjes gelijk is aan 15 volt. Om uit de grafiek af te lezen hoe groot die stroom is, moet je een horizontale lijn vinden in de grafiek zodanig dat voor de snijpunten met de curves van lampje A en lampje B geldt dat de som van de afstanden van deze snijpunten tot de verticale as gelijk is aan 15.

We zien nu direct dat jouw antwoord niet klopt, want bij I = 0,25 A staat blijkens de grafiek over lampje A een spanning van ca. 2,5 volt en over lampje B een spanning van ca. 5 volt. Dat is samen 7,5 volt, en dus niet 15 volt.

Leggen we de horizontale lijn wat hoger in de grafiek, dan zien we gemakkelijk dat bij I = 0,35 A over lampje A een spanning staat van ca. 5 volt en over lampje B een spanning van ca. 10 volt. Samen dus 15 volt, zijnde de spanning die de spanningsbron levert. De gevraagde stroomsterkte bij serieschakeling is dus 0,35 A.

Om na te gaan welk lampje bij serieschakeling het meeste licht geeft, moeten we weer kijken naar het opgenomen vermogen van elk lampje afzonderlijk. Rekenwerk is hier niet nodig, want aangezien er dezelfde stroom door beide lampjes loopt, kunnen we direct zeggen dat lampje B nu tweemaal zoveel vermogen opneemt als lampje A. Onder de veronderstelling dat de rendementen van beide lampjes gelijk zijn, volgt hieruit dat lampje B nu het meeste licht geeft.

Ongelooflijk bedankt voor de hulp bij deze fysica vraag. Ik dacht niet na over dat je de grafiek op die manier kon gebruiken. Ik keek zocht steeds algebraisch (weet niet of dit de juiste term is) naar een antwoord. Terugkijkend naar uw uitleg snap ik ook waarom het zo is. Het ligt in de aard van de serie- en parallelschakelingen.

Ik zie in de uitwerking zowel 74,46mg als 74,46g?

Hey kan iemand mij ff helpen met het substitutioneren/vergelijken van de raaklijn van;

[KNIP -som impliciet gedifferenteerd-] geeft y^'=.
r.c. van de raaklijn aan de kromme moet (2,1) zijn, invullen geeft -6/11.
Wat ik even niet zie/snap is dat de vergelijking met de raaklijn (2,1) ook geschreven kan worden als ofwel

quote:

Op zondag 3 november 2013 14:15 schreef DrNick het volgende:
Voor mijn SK PO heb ik het gehalte vitamine C bepaald in sinaasappelsappen. Nu kom ik hier op uit:

[..]

Ik denk dat er een factor 10 ergens fout zit, omdat het vitamine C gehalte ongeveer 35 mg/100g is.

Je berekening klopt. Concentratie KIO₃ wel goed afgelezen?

quote:

Op zondag 3 november 2013 20:04 schreef DrNick het volgende:

[..]

Jup.

Vreemd...

Kan er ook niet echt iets van maken momenteel (bier) en de berekening klopt verder. Er zou in de uitvoering een foutje kunnen zitten, of in de concentraties die je hebt gekregen / bereid, of tijdens het uitvoeren van de test / analyse.

Anders google je even naar hetzelfde practicum van iemand anders, en ga vergelijken. Met name de uitkomst in verhouding / percentages en de gebruikte concentraties.

edit:

*paste* http://www.scholieren.com/praktische-opdracht/18168

Deze jongedame gebruikt andere concentraties bij de titratie, maar zie de kaliumjodaatoplossing van 0,03M. Daar verschillen jullie wel een (ahum) factor 10. Heb je de opdracht nog?