tekst natuurlijk gevonden via een topic op fok: GC / Musicalherinneringen groep 8 !quote:het geeft niet hoe je heet Marie of Mina..
maar ik zag tussen Mekka en Medina..
nog nooit zo;n beeldschoon meisje ach jij bent vast een prijsje ..
jij bent veel te mooi om waar te zijn
Hm, Oekraine valt mij meestal wel mee, hoewel het inderdaad behoorlijk bagger kan zijn.quote:Op woensdag 6 februari 2013 16:27 schreef Individual het volgende:
Zat die vriendin in een resort?
Werkelijk het smerigste dat ik ooit heb gegeten was in Cuba. Na een avondje drinken (de rum is wel heel goed) gingen we naar de overkant om ontbijt te halen. We hadden erg honger want niet gegeten die avond ervoor. Ze hadden ook geen toeristenpeso's als wisselgeld. Het zag eruit als een combinatie van een hamburger en kroket.. wat het was.. nog steeds geen idee, maar na een hapje en nog een geforceerd hapje laten staan en toch maar een paar km verder gelopen (terwijl flinke honger) naar Hotel Nacional. Daar erg matige lunch gehad voor veel te veel geld. (2x zoveel als een gemiddeld lokaal maandloon pp)
Toch nog wel redelijk eten gevonden hier en daar, maar het meeste was afschuwelijke bagger!
De #2 en #3 slechte voedsel ooit waren de DDR en de Oekraine. Communisme en voedsel zijn een slechte mix.
Ik begrijp wat je bedoeld, maar in de Oekraine kan ik er nog wel een lokaal brouwsel in krijgen. Maar goed, niks vergeleken met ZO Azie natuurlijk, waar je op straat al gek wordt gemaakt met hapjes...quote:Op woensdag 6 februari 2013 16:38 schreef Individual het volgende:
Een goed land voor voedsel betekent voor mij dat het veel en makkelijk aanwezig is en (bijna) overal goed is. Je moet er niet met een lampje naar hoeven zoeken of dat je van tevoren tips nodig hebt of naar 'dure' restaurants moet voor fatsoenlijk eten. Als een McDonalds aantrekkelijk wordt dan is het heel slecht gesteld met de voedselsituatie.
Indonesië, India en Argentinië zijn voorbeelden van toplanden voor eten.
Moet je eens bij een Georgisch restaurant gaan eten, vindt je op veel plekken in de vml. Sovjet-Unie.quote:Op woensdag 6 februari 2013 17:09 schreef Bajskorv het volgende:
[..]
Ik begrijp wat je bedoeld, maar in de Oekraine kan ik er nog wel een lokaal brouwsel in krijgen. Maar goed, niks vergeleken met ZO Azie natuurlijk, waar je op straat al gek wordt gemaakt met hapjes...
Ik kan me nog de tonijnsalade herinneren die de moeder des huizes in Gijón ons voorzette En de hele 'lichte lunch' bij een Italiaans gezin in Milaan. Op zondagmiddag, bij oma thuis. We hebben geloof ik vier uur aan tafel zitten kletsen, onder het genot van steeds maar weer nieuwe gerechtenquote:Op woensdag 6 februari 2013 17:38 schreef Individual het volgende:
De ervaring wordt vaak snel anders als je er niemand kent. De echte voedsellanden maakt ook dat niet uit.
Kan me niet voorstellen dat iemand dat ooit smaakbaar kan maken. Als er iets duivels voedsel is.. is het het wel te classificeren als voedsel?quote:
Hehe, mietje. Goeie tonijn is de bom.quote:Op woensdag 6 februari 2013 17:59 schreef Individual het volgende:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iemand dat ooit smaakbaar kan maken. Als er iets duivels voedsel is.. is het het wel te classificeren als voedsel?
Ik ben groot supporter van "Red de Tonijn"-actiegroep. Laten zwemmen die beesten!
Colombia was heel erg hit 'n' miss. Bijzonder goed tot vrij matige maagvullers.quote:Op woensdag 6 februari 2013 18:07 schreef HenkPietKlaasWim het volgende:
Die vriendin was volgens mij met een Djoser reis en had het ook over bonen en rijst.
Dus hoe je dat een paar weken lang lekker kunt vinden, snap ik ook niet helemaal.
In Madagaskar overigens uitzonderlijk goed gegeten. Colombia roept ook niet echt gruwelbeelden meer bij me op en Ethiopië wisselde nogal en was iets te vaak Injera met een grauw prutje erop. En die geit die voor mn ogen geslacht werd, hoefde ik ook niet te proeven.
Ik vond het eten in Cuba over het algemeen ook erg eenzijdig en zelden lekker.quote:Op woensdag 6 februari 2013 18:07 schreef HenkPietKlaasWim het volgende:
Die vriendin was volgens mij met een Djoser reis en had het ook over bonen en rijst.
Dus hoe je dat een paar weken lang lekker kunt vinden, snap ik ook niet helemaal.
Mijn ab-so-lu-te favoriet in Argentinie: Chivito (geitenvlees). Lekkerder nog dan biefstuk of cordero patagonico (lamsvlees). Moet uiteraard wel op de traditionele manier bereid worden: a la cruz! Af en toe draaien en verder zo weinig mogelijk aan doen/lopen verprutsenquote:Op woensdag 6 februari 2013 18:07 schreef HenkPietKlaasWim het volgende:
En die geit die voor mn ogen geslacht werd, hoefde ik ook niet te proeven.
Een door oma gemaakte lichte lunch, dat is in bijna ieder land super. Ik werd eens een keer uitgenodigd voor de thee in in Karachai dorpje. Dat was zo rond een uur of 7 's avonds. Pas de volgende ochtend rond 10 uur kon ik vertrekken. De thee werd een avondeten en wegrijden daarna was onhoffelijk.quote:Op woensdag 6 februari 2013 17:52 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
Ik kan me nog de tonijnsalade herinneren die de moeder des huizes in Gijón ons voorzette En de hele 'lichte lunch' bij een Italiaans gezin in Milaan. Op zondagmiddag, bij oma thuis. We hebben geloof ik vier uur aan tafel zitten kletsen, onder het genot van steeds maar weer nieuwe gerechten
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |