OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Herkenbaar. Irriteert me ook de naad uit #punintendedquote:Op dinsdag 29 januari 2013 08:54 schreef Zomerzon01 het volgende:
Ik heb het afgelopen weekend nog wel wat oud bloed verloren en gisteren nog een bloeding gehad. Ik hoop dat dat wel de laatste is want dat maandverband begint me nu echt ontzettend te irriteren... Ik merk wel dat ik volgens mijn lichaam in de eerste twee weken van mijn cyclus zit want mijn libido begint weer aanzienlijk te stijgen. Dus ik denk dat ik komend weekend volgens mijn oude schema weer een eisprong kan hebben. Maar daar wil ik nu nog niet mee bezig zijn. Het is wel fijn om te weten dat alles weer terug goed werkt. Dus daarom wacht ik de volgende ongesteldheid nog even af.
Oh, zou fijn zijn zomerzon! Ga jij een ronde overslaan of niet?
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Helaas heb ik nog steeds af en toe een bloeding. Soms is het maar een kleine bloeding, maar toch wel rood bloed wat er afgescheiden wordt. Dus zit er nog even aan vast... De gyn zei dat het nog wel een paar dagen kon duren vorige week, maar dat zijn er nu ondertussen al 7...quote:
[..]
Herkenbaar. Irriteert me ook de naad uit #punintended
Oh, zou fijn zijn zomerzon! Ga jij een ronde overslaan of niet?
Ben benieuwd hoe mijn cyclus daar op gaat reageren...
Daarom ga ik maar even wachten met kijken wanneer mijn eisprong kan zijn. Als ik de miskraam als begin van mijn cyclus aanhoudt dan zou ik in het weekend van 16 februari weer ongesteld moeten worden. Dus dat wacht ik eerst af.
Wij gaan nog een paar maandjes afwachten. Ik denk dat we in april weer eens terug een poging gaan wagen. De vorige keer was de vierde poging raak en ik hoop dat het dan al eerder raak is. Dan zou ik nog bij de uitgerekende datum van de vorige keer zwanger kunnen zijn. Dat is wel een beetje mijn streven.
Ik zou ook wel meteen terug willen beginnen, maar ik denk dat ik heel gefrustreerd zou raken als ik niet weet wanneer ik vruchtbaar zou kunnen zijn. Dat heb ik een beetje nodig om alles te rationaliseren voor mezelf. Anders denk ik dat ik er elke dag mee bezig zou zijn. En als ik weet wanneer ik vruchtbaar ben en wanneer ik ongesteld zou moeten worden dan ben ik er alleen rond die dagen mee bezig. Dus ik moet eerst dit goed los kunnen laten. Weet niet of dat logisch klinkt?
Oost west, mij best.
Zomer, het gaat er om wat voor jou werkt, wat voor jou logisch klinkt. Ik weet van mezelf dat ik er hoe dan ook veel mee bezig zal zijn, dus waarom dan een (of meer) rondes "verspillen". Zo steek ik in elkaar, dus dat is voor mij logisch.
Hier inmiddels terug naar inlegkruisje. Hoop daar van t weekend ook vanaf te zijn.
Hier inmiddels terug naar inlegkruisje. Hoop daar van t weekend ook vanaf te zijn.
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Dat is ook waar. Je moet inderdaad doen waar jij je goed bij voelt. Ik hoop dat je weer snel twee streepjes hebt. Heb je al een test gedaan? Of doe je die volgende week pas?quote:
Zomer, het gaat er om wat voor jou werkt, wat voor jou logisch klinkt. Ik weet van mezelf dat ik er hoe dan ook veel mee bezig zal zijn, dus waarom dan een (of meer) rondes "verspillen". Zo steek ik in elkaar, dus dat is voor mij logisch.
Ik ga er volgende week ook een doen denk ik. Om even te kijken of alles echt weer uit mijn lichaam is.
Die heb ik inderdaad ook nog in voor de zekerheid. Maar daar zit al vanaf afgelopen weekend niks meer in. Het is bij mij meer slijm wat ik weg kan vegen als ik naar de WC ga. Dus dat is al beter.quote:Hier inmiddels terug naar inlegkruisje. Hoop daar van t weekend ook vanaf te zijn.
Oost west, mij best.
Krijg ik opeens een ecard van een tante van me. Wat een nare periode vent en ik hebben moeten doormaken en veel sterkte enzo. Heel lief bedoeld hoor, en ik zal vast heel onaardig zijn. Maar ik vind het bovenal ronduit kut dat mijn moeder dit dus tegen alles en iedereen loopt te vertellen. En het verhaal er ook bij. "Ja duurt lang die longontsteking ja. Ze kon ook niet de beste medicijnen krijgen. Waarom niet? Ze was zwanger. Was ja." Ik bedoel het sláát niet eens ergens op. Gewoon onwaar. Ben ik nou zo onredelijk dat ik dit prive wil houden, alleen vertellen aan de mensen die ík het wil vertellen?
/hartluchtpost
/hartluchtpost
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Dat is nu precies de reden dat wij IRL aan vrijwel niemand hebben verteld dat ik een MK heb gehad (uiteindelijk alleen één vriendin verteld). Mijn schoonmoeder is ook zo'n type dat alles in geuren en kleuren aan Jan en alleman vertelt, vooral medische dingen, en dan nog aangedikter en dramatischer dan het is.quote:
Krijg ik opeens een ecard van een tante van me. Wat een nare periode vent en ik hebben moeten doormaken en veel sterkte enzo. Heel lief bedoeld hoor, en ik zal vast heel onaardig zijn. Maar ik vind het bovenal ronduit kut dat mijn moeder dit dus tegen alles en iedereen loopt te vertellen. En het verhaal er ook bij. "Ja duurt lang die longontsteking ja. Ze kon ook niet de beste medicijnen krijgen. Waarom niet? Ze was zwanger. Was ja." Ik bedoel het sláát niet eens ergens op. Gewoon onwaar. Ben ik nou zo onredelijk dat ik dit prive wil houden, alleen vertellen aan de mensen die ík het wil vertellen?
/hartluchtpost
Ik snap zooooo goed wat je bedoelt. Het is jouw leven (en dat van je man/vriend) en jij zou moeten bepalen wat je met wie deelt.
Kun je hierover niet een gesprek aangaan met je moeder? Moet eerlijk zeggen dat vriend wel eens aan zijn moeder heeft aangegeven dat ze bepaalde dingen gewoon niet moet vertellen, maar dan praat ze er overheen en doet het bij een volgende situatie gewoon opnieuw
.Oo echt, ik kan me er al kwaad om maken als ik dit lees van je moeder. Zeer terechte hartluchtpost
Hoe gaat het nu verder met je?
En Zomer, Zand, hoe is het met jullie?
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Momo ik vind het ontzettend lastig. Ik snap ook dat je moeder haar verhaal waarschijnlijk af en toe even kwijt wil, hoe vervelend het voor jou ook is. Ze zou een kleinkind krijgen en die mooie droom is voorbij. Aan de andere kant vind ik ook dat ze jouw wens om het niet te vertellen, indien je die kenbaar hebt gemaakt, moet respecteren. Het gaat over jouw kindje, jouw gevoelens, jouw leven.
Ik wilde het zelf eerst ook niet vertellen, maar inmiddels ben ik er gewoon open over. Ik heb het zelf verwerkt, dus nu kan ik er gewoon over praten, het heeft alleen even tijd nodig.
Ik wilde het zelf eerst ook niet vertellen, maar inmiddels ben ik er gewoon open over. Ik heb het zelf verwerkt, dus nu kan ik er gewoon over praten, het heeft alleen even tijd nodig.
Nikki, dat is nou net de crux. Ik wil mijn verhaal delen met mensen die ik verkies en als ik er klaar voor ben! En niet opeens dit soort kaartjes krijgen, zonder dat ik weet wat en hoe die mensen dat weten. Mijn moeder had prima met mijn broer, of schoonfamilie over haar verlies mogen / kunnen praten.
Malo, ik heb haar er vanavond naar gevraagd, en gezegd dat ik dat liever niet heb, op basis van voorgaande gronden. Ze stapte er erg snel overheen en begon over een vriendin van haar die net te horen heeft gekregen dat ze maag kanker heeft. Ook heel erg, maar op dat moment in mijn verhaal niet relevant. Voel me dus niet echt serieus genomen, helaas.
Verder gaat t. Met longontsteking. Nog steeds last. Einde dag gewoon pijn. Ben wel weer ah werk. Paar uur per dag. Langzaam opbouwen. Emotioneel gaat t nog erg op en neer.
Ook benieuwd naar zand en zomer.
Malo, ik heb haar er vanavond naar gevraagd, en gezegd dat ik dat liever niet heb, op basis van voorgaande gronden. Ze stapte er erg snel overheen en begon over een vriendin van haar die net te horen heeft gekregen dat ze maag kanker heeft. Ook heel erg, maar op dat moment in mijn verhaal niet relevant. Voel me dus niet echt serieus genomen, helaas.
Verder gaat t. Met longontsteking. Nog steeds last. Einde dag gewoon pijn. Ben wel weer ah werk. Paar uur per dag. Langzaam opbouwen. Emotioneel gaat t nog erg op en neer.
Ook benieuwd naar zand en zomer.
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Momo zeker als er andere familieleden zijn die het ook weten had ze inderdaad naar die mensen kunnen stappen. Wat jammer dat ze zo over je verhaal heenstapte, dan voel je je ook niet erkend in je gevoelens. Hopelijk is de boodschao toch overgekomen.
Ik heb trouwens gewoon weer een cyclus, dus ben definitief klaar met de mk. Op 4 januari en nu 4 februari ongesteld, dus heel netjes. Op naar de volgende behandeling.
Ik heb trouwens gewoon weer een cyclus, dus ben definitief klaar met de mk. Op 4 januari en nu 4 februari ongesteld, dus heel netjes. Op naar de volgende behandeling.
ben ik weer, heb vannacht extra lang kunnen piekeren thanks to zoonlief. Heb binnenkort een verjaardag waar die tante ook nog wel eens wil komen. Ik zie haar er voor aan dat ze mij er direct op gaat aanspreken. Is het heel gek als ik antwoord: ik heb er niet voor gekozen om deze informatie met je te delen, dus ik wil het er nu ook niet met je over hebben?
/is nog steeds boos dit is de reden dat ik nooit wat aan mijn moeder vertel, ze houdt het toch nooit voor zichzelf.
/is nog steeds boos
dit is de reden dat ik nooit wat aan mijn moeder vertel, ze houdt het toch nooit voor zichzelf.
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Ik zou het wat liever zeggen. Zij kan er niet zo veel aan doen dat ze het weet. Ik zou iets zeggen als: 'Ik had het je liever zelf verteld, op een moment dat het mij goed uitkomt. Ik kan er nu nog niet over praten."
Kan me voorstellen dat je nog steeds kwaad bent. Ik zou inderdaad eerder je moeder er (nogmaals) op aanspreken, alhoewel ik al las dat ze precies hetzelfde reageert als mijn schoonmoeder . Je tante kan er ook niets aan doen, maar als ze erover begint zou ik rustig (nadat ik tot honderdtien had geteld 
) zeggen dat je het er niet over wilt hebben.
. Je tante kan er ook niets aan doen, maar als ze erover begint zou ik rustig (nadat ik tot honderdtien had geteld ) zeggen dat je het er niet over wilt hebben.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
jullie hebben gelijk, die eerste sneer heeft tante ook niets aan.
ennieweej, vanmorgen een negatieve test hoera!
ennieweej, vanmorgen een negatieve test hoera!
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Maar positief beginnen: fijn dat je test vanmorgen negatief was Momo! je kan echt weer opnieuw beginnen.
Van die tante, tja, ik sluit me aan bij de andere reacties. Is er niet een mogelijkheid om haar eerder even te spreken. Hoewel lastig, want je wilt haar eigenlijk helemaal niet spreken over de miskraam. Alternatief, voordat de betreffende verjaardag is haar een kaartje sturen met een dank je wel voor het medeleven, maar dat het geen algemeen bekend nieuws is en dat je het graag voor jezelf wilt houden?
Mijn eigen verdriet zit blijkbaar toch nog hoger/is minder verwerkt dan ik dacht. Maar ik ben er volgens mij nu wel weer constructief mee bezig. Binnen een jaar weer positief testen is helaas niet gelukt.
Van die tante, tja, ik sluit me aan bij de andere reacties. Is er niet een mogelijkheid om haar eerder even te spreken. Hoewel lastig, want je wilt haar eigenlijk helemaal niet spreken over de miskraam. Alternatief, voordat de betreffende verjaardag is haar een kaartje sturen met een dank je wel voor het medeleven, maar dat het geen algemeen bekend nieuws is en dat je het graag voor jezelf wilt houden?
Mijn eigen verdriet zit blijkbaar toch nog hoger/is minder verwerkt dan ik dacht. Maar ik ben er volgens mij nu wel weer constructief mee bezig. Binnen een jaar weer positief testen is helaas niet gelukt.
Momo, wat vervelend lijkt me dat zo 
.
Ik zou het inderdaad zeggen zoals Limone, hoewel mijn ervaring is dat heel veel mensen er IRL helemaal niet eens naar durven te vragen of over durven te beginnen. Mijn schoonzusje vroeg er laatst naar, en toen zei ze erbij dat ze snapte dat ik er niet over wilde praten omdat vast iedereen er naar vroeg. Maar eerlijk? Ze was de eerste die het gewoon zo direct vroeg.
Hier gaat het verder wel prima eigenlijk, lief dat er naar gevraagd werd . Ik ben over twee dagen klaar met het kuurtje primolut en hoop dat ik daarna snel ongesteld zal worden zodat we weer verder kunnen. Sinds gisteren heb ik regelmatig buikpijn alsof ik ongesteld moet gaan worden, dus hopelijk heeft mijn lichaam weer een beetje een idee van hoe dat ook alweer moet 
.
Hoe vervelend is het wachten ook vond, zo achteraf gezien ben ik eigenlijk wel blij met hoe het gelopen is, want ik was zo enorm ermee bezig dat het echt heel veel groter en belangrijker werd dan het eigenlijk was. Door zo gedwongen te hebben moeten wachten, ben ik me weer met andere dingen bezig gaan houden. Werk bijvoorbeeld en lekker uitgaan, leuke dingen doen, naar de sauna, op vakantie, etc. Ik merk dat ik daardoor weer mezelf een beetje terug vind, en ik er wat ontspannener tegen aan kan kijken. Het scheelt ook wel dat het einde van het wachten weer in zicht is .
@Kursor ik ben er in WOHTS verder niet op in gegaan, maar ik hoop dat je die 'druk' om zwanger te worden een beetje los kunt gaan laten. Het komt een beetje over alsof jij je leven 'op pauze' zet tot je weer zwanger bent. Maar dan? Is het daarna ineens wel allemaal goed? Ik snap je verdriet en ik ben zelf in het geheel niet onbekend met depressies, maar het leven moet gewoon goed en leuk zijn, ongeacht wat er gebeurt. Ongeacht of je zwanger bent of niet. Probeer van elke dag het mooiste te maken, je hebt maar één leven en elke dag telt.
.Ik zou het inderdaad zeggen zoals Limone, hoewel mijn ervaring is dat heel veel mensen er IRL helemaal niet eens naar durven te vragen of over durven te beginnen. Mijn schoonzusje vroeg er laatst naar, en toen zei ze erbij dat ze snapte dat ik er niet over wilde praten omdat vast iedereen er naar vroeg. Maar eerlijk? Ze was de eerste die het gewoon zo direct vroeg.
Hier gaat het verder wel prima eigenlijk, lief dat er naar gevraagd werd
. Ik ben over twee dagen klaar met het kuurtje primolut en hoop dat ik daarna snel ongesteld zal worden zodat we weer verder kunnen. Sinds gisteren heb ik regelmatig buikpijn alsof ik ongesteld moet gaan worden, dus hopelijk heeft mijn lichaam weer een beetje een idee van hoe dat ook alweer moet .Hoe vervelend is het wachten ook vond, zo achteraf gezien ben ik eigenlijk wel blij met hoe het gelopen is, want ik was zo enorm ermee bezig dat het echt heel veel groter en belangrijker werd dan het eigenlijk was. Door zo gedwongen te hebben moeten wachten, ben ik me weer met andere dingen bezig gaan houden. Werk bijvoorbeeld
en lekker uitgaan, leuke dingen doen, naar de sauna, op vakantie, etc. Ik merk dat ik daardoor weer mezelf een beetje terug vind, en ik er wat ontspannener tegen aan kan kijken. Het scheelt ook wel dat het einde van het wachten weer in zicht is .@Kursor ik ben er in WOHTS verder niet op in gegaan, maar ik hoop dat je die 'druk' om zwanger te worden een beetje los kunt gaan laten. Het komt een beetje over alsof jij je leven 'op pauze' zet tot je weer zwanger bent. Maar dan? Is het daarna ineens wel allemaal goed? Ik snap je verdriet en ik ben zelf in het geheel niet onbekend met depressies, maar het leven moet gewoon goed en leuk zijn, ongeacht wat er gebeurt. Ongeacht of je zwanger bent of niet. Probeer van elke dag het mooiste te maken, je hebt maar één leven en elke dag telt
.
Heel kort even hier Zand, ja je hebt gelijk ik voel het regelmatig (maar gelukkig lang niet altijd , die nuance miste in m'n reacties dit weekend) alsof mijn leven op pauze staat, niet tot een zwangerschap maar zelfs tot een flinke tijd na een mogelijke bevalling. Ervaringen van m'n eerste zwangerschap en de kans op herhaling daarvan. Alsof ik dan pas echt m'n leven kan leven als ik wil als dat allemaal achter de rug is. Maar genoeg hierover voor nu denk ik. Eventueel verder via PM?
, die nuance miste in m'n reacties dit weekend) alsof mijn leven op pauze staat, niet tot een zwangerschap maar zelfs tot een flinke tijd na een mogelijke bevalling. Ervaringen van m'n eerste zwangerschap en de kans op herhaling daarvan. Alsof ik dan pas echt m'n leven kan leven als ik wil als dat allemaal achter de rug is. Maar genoeg hierover voor nu denk ik. Eventueel verder via PM?
Ik snap het hoor Kursor, geschreven tekst komt natuurlijk niet altijd even genuanceerd over en soms is het een momentopname . Als je het idd zelf maar door hebt dat er nog veel meer belangrijke (en leuke) dingen zijn .
. Als je het idd zelf maar door hebt dat er nog veel meer belangrijke (en leuke) dingen zijn .
Fijn DJMomo en Zandsculptuur dat het bij jullie weer beter gaat en er weer zicht is op een volgende cyclus!
En Kursor ik snap helemaal hoe je je voelt. Ik moet mezelf ook echt dwingen om me niet zo te voelen en er constant mee bezig te zijn en de rest van mijn leven op pauze te zetten. Daarom wil ik nu expres nog niet aan de volgende poging beginnen. Omdat ik eerst de tijd wil nemen om er echt volledig overheen te zijn. Zoals Zandsculptuur ook zegt om mezelf weer even terug te vinden. Ik weet van mezelf dat ik dat echt nodig heb om er niet helemaal in op te gaan en geen aandacht meer te besteden aan andere dingen.
DJMomo dat mailtje van je tante zou ik ook niet op prijs stellen. Ik heb het aan niemand verteld. Zelfs niet aan mijn beste vriendin. Om zulke dingen te voorkomen. Ik zou er wel over kunnen praten want voor mijn gevoel ben ik er echt al overheen, maar wil op dit moment niet dat iedereen het weet. Er wordt al genoeg aan ons gevraagd "Wanneer wij nou eindelijk ook eens aan kinderen gaan beginnen" en gezegd dat "nu wij aan de beurt zijn" en dergelijke uitspraken.
Mijn beste vriendin weet we dat we bezig zijn, maar zij is ook de enige. En zij vraagt er niet naar. Ze weet dat ik er zelf wel over begin als het zo ver is. Ik wou het haar na de eerste echo als eerste vertellen, maar toen het niet goed bleek te zijn heb ik het toch maar niet verteld.
Ik heb wel al tegen mijn man gezegd dat als de "grappig bedoelde" opmerkingen over zwanger worden tegen ons me echt uit de neus komen bij een verjaardag ofzo dat ik het er misschien een keer uit gooi. Maar dan meer om ze de mond te snoeren.
Ik kan het er met mijn man ook niet zo goed over hebben helaas, maar dit forum helpt een hoop! Zeker omdat jullie ook de zelfde ervaring hebben. En ik ken verder niemand waarvan ik weet dat zij de zelfde ervaring hebben die er ook zo open over zouden willen praten.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen om een zwangerschapstest te doen, maar heb wel het idee dat mijn cyclus weer op gang is. Mijn libido was vorige week op een hoogtepunt en het leek weer op het werk alsof ze een blik mooie mannen open getrokken hadden. Ook was het slakkengehalte zeer hoog. En vanaf zaterdag is het weer minder en heb ik hoofdpijn. En zo ging mijn cyclus eerst ook. De hoofdpijn duurt dan 2 weken en daarna wordt ik ongesteld. Dus nu even afwachten of ik volgend weekend ongesteld wordt en dan zou alles weer moeten lopen zoals het hoor.
Nu eerst komend weekend carnavallen! (Ja ik woon beneden de rivieren)
En het voordeel is wel dat ik nu wel biertjes mag drinken. We bekijken het maar positief.
En Kursor ik snap helemaal hoe je je voelt. Ik moet mezelf ook echt dwingen om me niet zo te voelen en er constant mee bezig te zijn en de rest van mijn leven op pauze te zetten. Daarom wil ik nu expres nog niet aan de volgende poging beginnen. Omdat ik eerst de tijd wil nemen om er echt volledig overheen te zijn. Zoals Zandsculptuur ook zegt om mezelf weer even terug te vinden. Ik weet van mezelf dat ik dat echt nodig heb om er niet helemaal in op te gaan en geen aandacht meer te besteden aan andere dingen.
DJMomo dat mailtje van je tante zou ik ook niet op prijs stellen. Ik heb het aan niemand verteld. Zelfs niet aan mijn beste vriendin. Om zulke dingen te voorkomen. Ik zou er wel over kunnen praten want voor mijn gevoel ben ik er echt al overheen, maar wil op dit moment niet dat iedereen het weet. Er wordt al genoeg aan ons gevraagd "Wanneer wij nou eindelijk ook eens aan kinderen gaan beginnen" en gezegd dat "nu wij aan de beurt zijn" en dergelijke uitspraken.
Mijn beste vriendin weet we dat we bezig zijn, maar zij is ook de enige. En zij vraagt er niet naar. Ze weet dat ik er zelf wel over begin als het zo ver is. Ik wou het haar na de eerste echo als eerste vertellen, maar toen het niet goed bleek te zijn heb ik het toch maar niet verteld.
Ik heb wel al tegen mijn man gezegd dat als de "grappig bedoelde" opmerkingen over zwanger worden tegen ons me echt uit de neus komen bij een verjaardag ofzo dat ik het er misschien een keer uit gooi. Maar dan meer om ze de mond te snoeren.
Ik kan het er met mijn man ook niet zo goed over hebben helaas, maar dit forum helpt een hoop! Zeker omdat jullie ook de zelfde ervaring hebben. En ik ken verder niemand waarvan ik weet dat zij de zelfde ervaring hebben die er ook zo open over zouden willen praten.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen om een zwangerschapstest te doen, maar heb wel het idee dat mijn cyclus weer op gang is. Mijn libido was vorige week op een hoogtepunt en het leek weer op het werk alsof ze een blik mooie mannen open getrokken hadden
. Ook was het slakkengehalte zeer hoog. En vanaf zaterdag is het weer minder en heb ik hoofdpijn. En zo ging mijn cyclus eerst ook. De hoofdpijn duurt dan 2 weken en daarna wordt ik ongesteld. Dus nu even afwachten of ik volgend weekend ongesteld wordt en dan zou alles weer moeten lopen zoals het hoor. Nu eerst komend weekend carnavallen! (Ja ik woon beneden de rivieren)
En het voordeel is wel dat ik nu wel biertjes mag drinken. We bekijken het maar positief.
Oost west, mij best.
Ik kom me hier ook melden... Tot eergisteren waren we nog in de volle overtuiging 10 weken zwanger te zijn. Nooit een druppel bloed verloren en een lijf vol hormonen (vorige week nog een test gedaan en die was knalpositief).
Omdat we in Frankrijk wonen en ze daar pas een eerste echo doen bij 13 weken, hadden we een afspraak gemaakt bij een pretecho bureau in Nederland. We zijn nu namelijk op familiebezoek en het leek ons leuk om eerst het hartje te zien kloppen voor we het goede nieuws aan de ouders te gaan vertellen.
Die pretecho was dus geen succes. Uitwendig was helemaal niets te zien en toen gingen de alarmbellen bij mij al rinkelen. En inwendig vond ze na even zoeken een vruchtzakje wat gestopt was na 7 weken, met daarin een vruchtje wat net 4 weken oud was.
Dan stort je wereld even in. In principe zit ik dus al 6 weken met een niet levensvatbaar vruchtje in mijn buik dat niet van plan is er uit te komen. Ons weekendje NL is nu helemaal omgeslagen. Gisteren via de huisarts van mijn moeder doorverwezen naar de gynaecoloog, die me afraadde om uren in de auto te zitten om terug te gaan naar naar Frankrijk. Afwachten was niet haar advies, omdat het er al zolang zit. Curettage wil ik zelf liever niet, en had ook niet haar voorkeur. Dus nu heb ik pillen meegekregen, 2 x 4, waarvan ik de eerste 4 vanochtend in heb gebracht.
Ondertussen zitten we noodgedwongen bij mijn moeder thuis, wat niet ideaal is, op zijn zachtst uitgedrukt. Het is een schat en ze bedoelt het goed, maar we hebben geen enkele privacy. Woensdag moet ik terug naar de gynaecoloog en als het dan niet weg is, raad ze me een curettage aan. Ik heb een beetje het gevoel in een slechte B-film te zijn beland...
Omdat we in Frankrijk wonen en ze daar pas een eerste echo doen bij 13 weken, hadden we een afspraak gemaakt bij een pretecho bureau in Nederland. We zijn nu namelijk op familiebezoek en het leek ons leuk om eerst het hartje te zien kloppen voor we het goede nieuws aan de ouders te gaan vertellen.
Die pretecho was dus geen succes. Uitwendig was helemaal niets te zien en toen gingen de alarmbellen bij mij al rinkelen. En inwendig vond ze na even zoeken een vruchtzakje wat gestopt was na 7 weken, met daarin een vruchtje wat net 4 weken oud was.
Dan stort je wereld even in. In principe zit ik dus al 6 weken met een niet levensvatbaar vruchtje in mijn buik dat niet van plan is er uit te komen. Ons weekendje NL is nu helemaal omgeslagen. Gisteren via de huisarts van mijn moeder doorverwezen naar de gynaecoloog, die me afraadde om uren in de auto te zitten om terug te gaan naar naar Frankrijk. Afwachten was niet haar advies, omdat het er al zolang zit. Curettage wil ik zelf liever niet, en had ook niet haar voorkeur. Dus nu heb ik pillen meegekregen, 2 x 4, waarvan ik de eerste 4 vanochtend in heb gebracht.
Ondertussen zitten we noodgedwongen bij mijn moeder thuis, wat niet ideaal is, op zijn zachtst uitgedrukt. Het is een schat en ze bedoelt het goed, maar we hebben geen enkele privacy. Woensdag moet ik terug naar de gynaecoloog en als het dan niet weg is, raad ze me een curettage aan. Ik heb een beetje het gevoel in een slechte B-film te zijn beland...
Ach musique. Wat een teleurstelling. Getver meid, en dan ook geen plek om even alleen te zijn met je lief. 
Hele dikke knuf. Hopelijk doen de pillen hun werk snel.
Hele dikke knuf. Hopelijk doen de pillen hun werk snel.
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Jeetje Musique wat een rotnieuws.
En ook een rotsituatie zo te lezen. Ik kan me voorstellen dat je graag even alleen zou zijn met je lief. Kun je je niet even ergens in huis terugtrekken met hem?
Heel veel sterkte, hopelijk doen de pillen snel hun werk. En over die curretage, volgens mij is een tweede keer pillen ook nog een optie soms. Misschien iets om even in gedachten te houden.
En ook een rotsituatie zo te lezen. Ik kan me voorstellen dat je graag even alleen zou zijn met je lief. Kun je je niet even ergens in huis terugtrekken met hem?
Heel veel sterkte, hopelijk doen de pillen snel hun werk. En over die curretage, volgens mij is een tweede keer pillen ook nog een optie soms. Misschien iets om even in gedachten te houden.
Oh Musique. Wat een naar bericht. En niet fijn dat je nu niet even lekker je eigen plekje hebt. Hoop dat de pillen doen wat ze moeten doen. en sterkte!
en sterkte!
Dank voor jullie lieve woorden, doet me goed. Het is een uur of 3 geleden begonnen. Ik hoop er snel doorheen te zijn. Gelukkig zijn we vanavond met zijn tweeën, dat scheelt enorm.
