Borderliner

waarom bespreek je dat niet met je psycholoog? die heeft vast wel tips voor je
sterkte en succes!

Ze komt er uiteindelijk toch wel achter, dus gewoon eerlijk zijn.

Je studie valt niet te combineren met groepstherapie? Als je psycholoog het aanraadt zal het vast de beste optie zijn, maar het klinkt een beetje alsof je iets wordt opgelegd, terwijl je natuurlijk wel een keuze hebt.

En eerlijk zijn tegen je moeder, misschien valt er dan ook een last van je schouders. Er is niet een goede manier om het te vertellen, belangrijkste is dat je het gewoon doet.

Gewoon zeggen. Zorgen maken doet ze toch wel.

Bedoel je met stopzetten er een jaartje mee kappen?

Hoe denk je zelf dat je moeder zal reageren?

quote:

Op maandag 14 januari 2013 01:02 schreef Lolayra het volgende:
Ik kan de studie en groepstherapie niet combineren omdat groepstherapie 3x in de week overdag is, en school 5 dagen in de week..
En ik kan me ook niet concentreren op de stof die ik moet leren, dus het wordt nu uberhaupt niks.
En de psycholoog pushed me al sinds het eerste gesprek dat ik tegen mijn moeder vertel..

Ah, ja dan wordt het lastig. Depressie is echt funest voor je concentratie, dus is het misschien idd beter om daar tijdelijk mee op te houden.

quote:

En ik denk dat mijn moeder gaat huilen, en zich heel veel zorgen gaat maken, en zelf ook depressief wordt.. en het tegen de rest van mijn familie verteld, zodat ik helemaal geen privé leven meer heb

Denk je dat ze echt helemaal niet doorheeft dat het slecht met je gaat? Natuurlijk zal ze het er moeilijk mee hebben, maar ze zal het toch ooit moeten horen. Dan is dit een goed moment. Je krijgt hulp, je hebt dat zelf geregeld. Dat zijn allemaal positieve tekenen die zij hopelijk ook zal zien. En niet geheel onbelangrijk: jij kan haar steun vast gebruiken. Als je niet wil dat ze het doorverteld dan kun je dat vertellen, toch? Ik kan me niet voorstellen dat ze het dan de hele familie laat weten.

Woon je nog thuis?

quote:

Op maandag 14 januari 2013 01:02 schreef Lolayra het volgende:
En ik denk dat mijn moeder gaat huilen, en zich heel veel zorgen gaat maken, en zelf ook depressief wordt.. en het tegen de rest van mijn familie verteld, zodat ik helemaal geen privé leven meer heb

Ik ken je moeder natuurlijk niet, maar waarom zou ze het aan andere mensen vertellen als jij dat niet wilt? Er zijn maar weinig mensen die aan de grote klok gaan hangen dat ze een intensieve therapeutische behandeling volgen, dus benadruk wel dat je wat discretie wilt.

Vraag je psycholoog of hij/zij je wilt helpen. Het gesprek "samen" met je te doen dus bij hem/haar. Als jij er dan even niet uit komt en/of je moeder vragen heeft kan je psycholoog hulp bieden

quote:

Op maandag 14 januari 2013 01:19 schreef Lolayra het volgende:
Omdat zij toch ook een uitlaatklep nodig heeft?

Dat klopt, maarja, dan vertelt mijn moeder het aan mijn zus en vader, en zij moeten het ook aan iemand kwijt en uiteindelijk is het toch vrij bekend..

Dan kan ze het er toch met je vader over hebben? Dan hoeft niet de hele familie het te weten.

Als je echt een borderliner bent, dan weet je moeder al lang dat het niet goed met je gaat...
Of zie je haar nooit?

Wel vertellen aan je moeder. Maar als je echt borderline hebt dan heeft je moeder al wel wat in de gaten en krijgt het 'beestje' nu alleen een naam.
Daarbij is het voor je omgeving heel fijn als men weet dat je borderline hebt en hoe je daarmee om moet gaan. Juist doordat men weet hoe jij kan reageren op bepaalde situaties kan je omgeving erop anticiperen waardoor de hele situatie er makkelijker op wordt.
Ik heb iemand in mijn omgeving met borderline en sinds zijn omgeving het weet en iedereen weet hoe ze ermee moeten omgaan, is de situatie verbeterd.

quote:

Op maandag 14 januari 2013 18:21 schreef Lolayra het volgende:
mijn ouders zijn gescheiden en praten niet met elkaar..

mijn psycholoog vind dat ik het zelf moet bedenken ):

ja ik zie haar ieder weekend, maar als ik boos ben zegt ze ook dat ze bamg voor me is enzo. maar ik weet niet of ze bekend is met borderline..

[..]

maar kijk je er niet raar van op dat diegene in je omgeving borderline heeft?

Dan komt het voor haar vast niet rauw op haar dak vallen. Het enige wat je kan hopen is dat ze niet een heel erg negatief stigma heeft over borderline en jou nog wel los kan zien van de diagnose.

Weet je waarom je moeder bang voor je zou kunnen zijn? Heb je haar ooit geïntimideerd?

quote:

Op maandag 14 januari 2013 18:21 schreef Lolayra het volgende:

[..]

maar kijk je er niet raar van op dat diegene in je omgeving borderline heeft?

nee, want toen ik wist wat het inhield, viel het kwartje.

Ik vrees met grote vreze.....En Mensen die heel snel boos worden zijn behoorlijk intimiderend. Ja, je was dus wel intimiderend......Geef het maar toe, klein boos borderlinertje

[ Bericht 85% gewijzigd door Salmannassar op 15-01-2013 06:14:23 (hoezo?) ]

Je ben niet bezorgd om je moeder maar om je zorgvuldig opgebouwde zelfbeeld dat met de diagnose :Borderline persoonlijkheidsstoornis in duigen viel. Een wat een bull-diagnose verders. Als je depressief bent weet je dat zelf wel. (een doffe, zeurende pijn in je ziel.... En jij hebt helemaal geen ziel!) Je hebt gewoon een zielig verhaaltje op lopen hangen, slachtoffer" spelen.. Want het is niet: : Dr., ben ik depressief?
Maar: Help ! Dr. Ik ben depressief !. Zo zit dat !
En ik kan beter aan jou de vraag stellen: Kijk je er niet van op dat iemand je borderliner noemt? En je hebt het van je moeder blijkbaar want ook jij moet praten met Mensen en advies vragen. Want dat is wat je hier doet, aan het 'gehele' Nederlandstalige deel van de wereldbevolking. Maar ruil om te beginnen die luie psych. in die weigert je moeder in bescherming te nemen, tegen jou. Het aan een borderliner overlaten is een garantie voor een epic fail. Dat arme Mens voor de leeuwin werpen.....
Ook niet na je wreedheid'de 'scene of the crime' ontvluchten' om samen met je (borderline?) vriendin de dronken tor uit te hangen. Lafaard! Ontaarde dochter! Grenzeloze egoïst! Er zijn grotere prioriteiten dan de vraag of jij het wel naar je verziekte zin hebt ! Ga maar eens serieus en objectief nadenken over die stomme vraag van Pulzzar nadenken...
Attenttion whore! Hoe eerder je je INTENSIEF laat behandelen. hoe beter. Je bent ziek, en je ziekte is o.a. de ontkenning van het feit dat er ook maar iets aan jou zou kunnen liggen. Te trots en koppig om het te openbaren aan zelfs je directe familie. Schijnheil. Denk je nou echt dat jouw stront naar rozen ruikt? En je alles op jouw manier kan doen,vooral als het toch echt anders moet?
En ga in de toekomst maar psychologie studeren want dat kan nog tot enig 'zelfreinigend vermogen' leiden. En dat je moeder depressief zal worden is ook al zo'n typerend kutsmoesje. Loop toch heen! Het arme Mens is doodsbang van je met je intimidatie en emotionele chantage tactieken...Voor de bijl moet je. En wel zo snel mogelijk, zonder verdoving. want zachte 'heelmeesters' heb jij al genoeg gehad. Vandaar dat de pus eruit spuit met liters p/s. En vergeet je privéleven nou maar totdat je dat van anderen niet meer aantast met je geraffineerde manipulatie en infiltratie tactieken, neuro-terrorist! Met verborgen agenda: Ikke, ikke, ikke. Wees blij dat de diagnose gesteld is. Nu nog de methode ontdekken om door die dikke schedel van je heen te dringen en tevens 'Borderliner' op je te voorhoofd te tatoeëren, ( een B in een gevarendriehoek), en je kunt vroeger of later weer de maatschappij in.
Zo, en dat wou ik nou nog FF kwijt.! Lucht op. Wat een huichelaarster ! Ben blij dat ik je IRL niet in mijn kringen hebt. want dat zou voor geen van beiden goed aflopen.... Toch wens ik je veel moois toe in je leven. Ik haat je niet, maar ik haat je wel. Zit zelf ook lekker paradoxaal in elkaar

[ Bericht 0% gewijzigd door Salmannassar op 20-01-2013 06:26:37 ]

Zo Salmannassar, wat zat er in jouw drinken? Moest je effe je frustratie kwijt? Allemachtig, niet alle borderliners zijn hetzelfde hoor...