ADD&ADHD #54 fris het nieuwe jaar in!

Ik volg dit topic al een tijdje met een half oog. Nu heb ik een vraagje.

Ik werk in de jeugdzorg en werk regelmatig met jongeren met ad(h)d. Sommige situaties die hier benoemd worden herken ik dan ook vanuit mijn werk. Het wel willen maar vervolgens niks uitvoeren, heel enthousiast ergens aan beginnen maar vervolgens alles laten vallen, moeite om een goede dag/nachtrime en structuur te houden.
Mijn vraag: hoe kan ik als begeleider het beste iemand ondersteunen met ad(h)d? Ik heb de literatuur op school gehad maar voor iedereen is het anders en tips van de ervaringsdeskundigen zijn beter dan de droge theorie uit de boeken. Ik zie de jongere ongeveer 2 keer per week, 1 a 2 uur. De werkwijze bij ons is: in de gesprekken worden de zaken besproken, de jongere voert vervolgens zelf de actie uit. De jongere trekt zelf aan de bel als 'ie hulp nodig heeft. Dit maakt het voor mij lastig omdat ik er vaak te laat achter kom als dingen mis gaan omdat de drempel voor de jongere hoog is om aan te geven als dingen niet lukken.

Ben benieuwd naar de tips

quote:

Op maandag 25 februari 2013 21:43 schreef Paarse_Kiwi het volgende:
Ik volg dit topic al een tijdje met een half oog. Nu heb ik een vraagje.

Ik werk in de jeugdzorg en werk regelmatig met jongeren met ad(h)d. Sommige situaties die hier benoemd worden herken ik dan ook vanuit mijn werk. Het wel willen maar vervolgens niks uitvoeren, heel enthousiast ergens aan beginnen maar vervolgens alles laten vallen, moeite om een goede dag/nachtrime en structuur te houden.
Mijn vraag: hoe kan ik als begeleider het beste iemand ondersteunen met ad(h)d? Ik heb de literatuur op school gehad maar voor iedereen is het anders en tips van de ervaringsdeskundigen zijn beter dan de droge theorie uit de boeken. Ik zie de jongere ongeveer 2 keer per week, 1 a 2 uur. De werkwijze bij ons is: in de gesprekken worden de zaken besproken, de jongere voert vervolgens zelf de actie uit. De jongere trekt zelf aan de bel als 'ie hulp nodig heeft. Dit maakt het voor mij lastig omdat ik er vaak te laat achter kom als dingen mis gaan omdat de drempel voor de jongere hoog is om aan te geven als dingen niet lukken.

Ben benieuwd naar de tips

Als je dit weet zou ik het ook graag weten

quote:

Op maandag 25 februari 2013 21:43 schreef Paarse_Kiwi het volgende:
Ik volg dit topic al een tijdje met een half oog. Nu heb ik een vraagje.

Ik werk in de jeugdzorg en werk regelmatig met jongeren met ad(h)d. Sommige situaties die hier benoemd worden herken ik dan ook vanuit mijn werk. Het wel willen maar vervolgens niks uitvoeren, heel enthousiast ergens aan beginnen maar vervolgens alles laten vallen, moeite om een goede dag/nachtrime en structuur te houden.
Mijn vraag: hoe kan ik als begeleider het beste iemand ondersteunen met ad(h)d? Ik heb de literatuur op school gehad maar voor iedereen is het anders en tips van de ervaringsdeskundigen zijn beter dan de droge theorie uit de boeken. Ik zie de jongere ongeveer 2 keer per week, 1 a 2 uur. De werkwijze bij ons is: in de gesprekken worden de zaken besproken, de jongere voert vervolgens zelf de actie uit. De jongere trekt zelf aan de bel als 'ie hulp nodig heeft. Dit maakt het voor mij lastig omdat ik er vaak te laat achter kom als dingen mis gaan omdat de drempel voor de jongere hoog is om aan te geven als dingen niet lukken.

Ben benieuwd naar de tips

Heel tof dat je ervaringsdeskundigen zoekt hiervoor Veel jeugdzorgmedewerkers kijken niet verder dan hun neus lang is.

Ik ben zelf in aanraking geweest met de jeugdhulpverlening, van mijn 13 tot 19de bij woongroepen met intensieve begeleiding. ik woonde daar ivm verslavingsproblematiek ouders, ze wisten toen niet dat ik ADHD had. Daarna kreeg ik 1 jaar ambulante hulp op kamers, via zelfstandig wonen.
Achteraf kan ik de jeugdhulpverlening héel erg waarderen, heeft het me super goed geholpen en ben ik blij dat ze zo'n doorzettingsvermogen en geduld met me hadden.
Ik weet niet in wat voor tak jeugdzorg je werkt, maar wellicht dat je aan t onderstaande wat hebt...

Wat voor mij vooral hielp;
- Een whiteboard aanschaffen waar ik elke week een planning maakte. Overzicht is prettig! Lege dagen invullen met activiteiten, al is het maar boodschappen doen of iets dergelijks. Verveling is de hell voor deze ADHDer.
- En anders een agenda. Heb je een jongere dat technisch is, dan kan die ook een digitale agenda bij houden via zn android smartfoon.
- Huiswerk op een vast tijdstip plannen, hielp niet bij mij. Wat wel hielp was opschrijven op welke dagen ik iets af moest hebben, bv. dinsdag al het huiswerk voor donderdag af.
- Huiswerk in het zicht houden, anders vergat ik 't.
- Dag/nachtritme; vaste bedtijden. Ja, ik weet 't, pubers bepalen zelf en hebben er een teringhekel aan, maar het hielp bij mij dat er elke dag werd gezegd dat ik om half 10 op mn kamer moest zijn, en elke dag om 8uur opstaan, waarvan 1 dag in de week een 'uitslaapochtend' tot 10uur.
- Maakt de jongere een chaos van de administratie/huiswerk/en ander gedoe? Vraag of de jongere al zijn papierzooi een keer mee wil nemen, met 1 grote multomap met tabbladen, en ga alles sorteren. Herhaal dit elke week tot de jongere het trucje door heeft, doe dit met huiswerk, administratie, en overige zaken. Zorg dat de jongere ook 3 papierbakjes aanschaft waar die administratie kan opbergen met het 'nog lezen, dringend, en betaald' systeem.
- SPORT!!!! Is de jongere lusteloos, verveeld, nergens zin in, agressief? Misschien kan je die dan handvaten geven om op sport te gaan, zo werd er destijds ge-eist dat ik naar een vechtsportleraar ging (die was bekend bij de organisatie) die op agressie gespecialiseerd was. Ik had destijds overgewicht en geen zelfvertrouwen, kon mijn energie niet kwijt, en dat is echt wat me het beste heeft geholpen. Kijk eens naar dat soort mogelijkheden bij jou organisatie.
- Maakt de jongere een teringzooi van zijn kamer/huis/of iets dergelijks? Enigste wat bij mij hielp was een wekelijkse inspectie. Heel kinderachtig, maar voor dat de hulpverlener kwam ging ik 2 uur lang als een gek alles opruimen, want anders zou ik mijn 'leefgeld' niet krijgen. Na een maandje of 2 zat dit dusdanig in mijn systeem dat ik het automatisch al ging doen.
- Schrijf bij elke afspraak op waar je het over hebt gehad, en kijk de volgende afspraak na of de afspraken zijn nagekomen. Geef de jongere anders een 'afstreep-lijstje' van 'gedaan/niet gedaan'.
- Vergeet een jongere zeer regelmatig zijn afspraak? Wellicht dat je dan kan afspreken om 2uur vantevoren te bellen.
- Heeft de jongere probleem met eten? Bij mij gingen ze wel eens mee boodschappen doen en koken, heel erg fijn in het begin toen ik plots van jeugdzorg naar zelfstandig wonen ging, want ineens moet je het zelf doen.
- Als het mag van de jongere, hou contact met andere begeleiders, bv. een sportleraar, muziekleraar, docent, ouders en dergelijke. Dan kom je er sneller achter als het 'mis' gaat. Dit werd bij mij via de mail gedaan elke 2 weken Vond ik wel prettig, omdat ik zelf vaak niet doorhad dat ik de verkeerde kant op ging en door ADHD (en destijds nog geen ritalin) had ik ook beperkte zelfreflectie.

Hoop dat je er wat aan hebt het verhaaltje is langer geworden als ik dacht, lol.

Hallo, ik vind maar niet de informatie die ik zoek, ik vind alleen "oooh je bent helemaal gek als je dat doooeet" en "wat als je iemand doodrijdt", dus ik vraag het maar.

Betreffende ritalin gebruik: welke risico's neem ik precies als ik overal waar gevraagd wordt of ik medicijnen gebruik (zoals bij de "eigen verklaring" voor het rijbewijs) of een aandoening heb, NEE antwoord/invul?

Stel ik rijd inderdaad iemand dood, hoe gaat wie(?) er dan achter komen dat ik ADD zou hebben en of ik wel of niet 'onder invloed' was? De verzekeringsmaatschappij mag mijn dossier toch niet inzien, en de huisarts mag toch ook niets vrijgeven/zeggen?
Komen ze er dan achter doordat er bloed afgenomen wordt en daar bepaalde stoffen aangetoond worden die duiden op opiaten? Als er geen aanleiding is om aan te nemen dat ik onder invloed van wat dan ook zou zijn wordt dat toch niet gedaan?

ADHD en keuring nieuwsbericht van afgezopen jaar....

http://www.nu.nl/politiek(...)-zonder-keuring.html

quote:

Op dinsdag 26 februari 2013 14:10 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Afgelopen paar maanden nog groot in beeld bij Radar anders...

Heb ff wat info opgezocht....
http://www.trosradar.nl/u(...)hd-en-rijbewijs/?p=1

Ik kan me niet voorstellen dat iemand met rijbewijs die later een diagnose krijgt zich meldt dat hij of zij een keuring(lees: vrijwillig 245 euro doneert aan het cbr) wil. Zeker als je niks slikt of al meer dan 15 jaar schade vrij rijdt.

[ Bericht 14% gewijzigd door Tommelaer op 26-02-2013 14:26:12 ]

Destijds had ik nog geen ritalin of diagnose, maar ik durf niet eens meer op te gaan voor een rijbewijs, tijdens mn scooterexamen kreeg ik een dusdanige blackout dat ik heel erg was gezakt. Ineens ging mn verstand op nul en reed ik op volle snelheid van A naar B zonder ergens op te letten..

quote:

Op dinsdag 26 februari 2013 08:12 schreef StormInATeacup het volgende:

[..]

Heel tof dat je ervaringsdeskundigen zoekt hiervoor Veel jeugdzorgmedewerkers kijken niet verder dan hun neus lang is.

Ik ben zelf in aanraking geweest met de jeugdhulpverlening, van mijn 13 tot 19de bij woongroepen met intensieve begeleiding. ik woonde daar ivm verslavingsproblematiek ouders, ze wisten toen niet dat ik ADHD had. Daarna kreeg ik 1 jaar ambulante hulp op kamers, via zelfstandig wonen.
Achteraf kan ik de jeugdhulpverlening héel erg waarderen, heeft het me super goed geholpen en ben ik blij dat ze zo'n doorzettingsvermogen en geduld met me hadden.
Ik weet niet in wat voor tak jeugdzorg je werkt, maar wellicht dat je aan t onderstaande wat hebt...

Wat voor mij vooral hielp;
- Een whiteboard aanschaffen waar ik elke week een planning maakte. Overzicht is prettig! Lege dagen invullen met activiteiten, al is het maar boodschappen doen of iets dergelijks. Verveling is de hell voor deze ADHDer.
- En anders een agenda. Heb je een jongere dat technisch is, dan kan die ook een digitale agenda bij houden via zn android smartfoon.
- Huiswerk op een vast tijdstip plannen, hielp niet bij mij. Wat wel hielp was opschrijven op welke dagen ik iets af moest hebben, bv. dinsdag al het huiswerk voor donderdag af.
- Huiswerk in het zicht houden, anders vergat ik 't.
- Dag/nachtritme; vaste bedtijden. Ja, ik weet 't, pubers bepalen zelf en hebben er een teringhekel aan, maar het hielp bij mij dat er elke dag werd gezegd dat ik om half 10 op mn kamer moest zijn, en elke dag om 8uur opstaan, waarvan 1 dag in de week een 'uitslaapochtend' tot 10uur.
- Maakt de jongere een chaos van de administratie/huiswerk/en ander gedoe? Vraag of de jongere al zijn papierzooi een keer mee wil nemen, met 1 grote multomap met tabbladen, en ga alles sorteren. Herhaal dit elke week tot de jongere het trucje door heeft, doe dit met huiswerk, administratie, en overige zaken. Zorg dat de jongere ook 3 papierbakjes aanschaft waar die administratie kan opbergen met het 'nog lezen, dringend, en betaald' systeem.
- SPORT!!!! Is de jongere lusteloos, verveeld, nergens zin in, agressief? Misschien kan je die dan handvaten geven om op sport te gaan, zo werd er destijds ge-eist dat ik naar een vechtsportleraar ging (die was bekend bij de organisatie) die op agressie gespecialiseerd was. Ik had destijds overgewicht en geen zelfvertrouwen, kon mijn energie niet kwijt, en dat is echt wat me het beste heeft geholpen. Kijk eens naar dat soort mogelijkheden bij jou organisatie.
- Maakt de jongere een teringzooi van zijn kamer/huis/of iets dergelijks? Enigste wat bij mij hielp was een wekelijkse inspectie. Heel kinderachtig, maar voor dat de hulpverlener kwam ging ik 2 uur lang als een gek alles opruimen, want anders zou ik mijn 'leefgeld' niet krijgen. Na een maandje of 2 zat dit dusdanig in mijn systeem dat ik het automatisch al ging doen.
- Schrijf bij elke afspraak op waar je het over hebt gehad, en kijk de volgende afspraak na of de afspraken zijn nagekomen. Geef de jongere anders een 'afstreep-lijstje' van 'gedaan/niet gedaan'.
- Vergeet een jongere zeer regelmatig zijn afspraak? Wellicht dat je dan kan afspreken om 2uur vantevoren te bellen.
- Heeft de jongere probleem met eten? Bij mij gingen ze wel eens mee boodschappen doen en koken, heel erg fijn in het begin toen ik plots van jeugdzorg naar zelfstandig wonen ging, want ineens moet je het zelf doen.
- Als het mag van de jongere, hou contact met andere begeleiders, bv. een sportleraar, muziekleraar, docent, ouders en dergelijke. Dan kom je er sneller achter als het 'mis' gaat. Dit werd bij mij via de mail gedaan elke 2 weken Vond ik wel prettig, omdat ik zelf vaak niet doorhad dat ik de verkeerde kant op ging en door ADHD (en destijds nog geen ritalin) had ik ook beperkte zelfreflectie.

Hoop dat je er wat aan hebt het verhaaltje is langer geworden als ik dacht, lol.

Thnx voor de reacties allemaal!! Keep them coming!

Grappig om te zien dat er eigenlijk geen verschil zit in de begeleiding van iemand zonder ad(h)d: iedereen is anders en bij iedereen werkt een andere benadering. Wat bij de ene werkt is voor de ander niet te doen.
Veel van de dingen die je noemt zijn standaard bij ons: administratie in een map, samen afspraken noteren, afspraken in telefoon zetten, voldoende dagbesteding, duidelijke invulling van vrije tijd. De jongen die ik nu begeleid is inderdaad begonnen met sporten, dit helpt heel erg.

Het naar bed gaan is bij ons een ander verhaal, ik werk op ambulante basis. Ik maak afspraken met de jongeren en verder moeten ze het zelf doen. Ik heb inderdaad besproken dat vaste bedtijden en opstatijden waarschijnlijk helpen maar ik ben er niet bij als hij naar bed gaat. Jongeren wonen bij ons zelfstandig. Jongeren die het echt nodig hebben om zo ondersteund te worden bij hun structuur komen niet bij ons, daar bieden wij simpelweg niet voldoende begeleiding voor.

Thnx voor het uitschrijven van je ervaringen en tips, erg waardevol! En goed te horen dat je een goede ervaring hebt met jeugdzorg, helaas hoor je tegenwoordig vaak anders.

Ik heb mijn rijbewijs vrij vlot gehaald.
Eerst een tijd rijlessen gehad, daarna gestopt, omdat ik al bijna aan afrijden toe was, maar nog niet aan m'n theorie was begonnen. Na ongeveer 2 jaar weer begonnen met lessen (dit keer eerst mijn theorie gehaald voordat ik überhaupt met lessen begon). De basis zat er nog wel in dus tijdens de lessen focusten we ons voornamelijk op het kijken.
Ik kijk dus ook erg veel in de spiegels, omdat het een soort routine is geworden.
Ik had trouwens ook 5 lesblokken van 4 uur wat ik ideaal vond, omdat ik daardoor genoeg tijd had om alles wat gezegd werd ook echt toe te passen in plaats van het te moeten onthouden tot de volgende les.
Ik zeg niet dat ik echt goed kan rijden, maar ik rijd zeker niet slecht, heb nog geen schade gereden tot nu toe. Al moet ik wel zeggen dat ik wel een beetje lomp rijd.

Toen ik nog concerta gebruikte kon ik m'n aandacht wel wat beter bij het verkeer houden en werd ik niet zo snel afgeleid door dingen als het volume van de radio of het raam dat open of dicht is/moet. Maar m'n rijstijl was wel ongeveer hetzelfde.
Dat één of andere gast dan iets zegt over dat het net zo gevaarlijk is als een dronken bestuurder vind ik echt achterlijke onzin.

Ik ben nieuw hier en dit is ook het eerste bericht dat ik post.

Ik doe de opleiding Sociaal pedagogische hulpverlening en mij is aangeraden om me te laten onderzoeken op ADD.
Ook hoorde ik dat het best een heftige ervaring is.
Kan iemand me daar wat over inlichten?

En ik vraag me af of jullie er last van hebben gehad om een baan te vinden met stempeltje 'ADD' in je medisch dossier?

Ik ben van plan om morgen de psycholoog te bellen voor een afspraak,

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 17:20 schreef Lynn_Bailey het volgende:
Ik ben nieuw hier en dit is ook het eerste bericht dat ik post.

Ik doe de opleiding Sociaal pedagogische hulpverlening en mij is aangeraden om me te laten onderzoeken op ADD.
Ook hoorde ik dat het best een heftige ervaring is.
Kan iemand me daar wat over inlichten?

En ik vraag me af of jullie er last van hebben gehad om een baan te vinden met stempeltje 'ADD' in je medisch dossier?

Ik ben van plan om morgen de psycholoog te bellen voor een afspraak,

Stempeltje in mn medisch dossier? Maak ik me alles behalve druk om. ten eerste is die informatie privé, en hoeven je toekomstige werkgevers niet te weten dat je ADD hebt, tenzj het een vereiste is (bv politie, landmacht en bij rijdende beroepen ivm gebruik medicijnen in t verkeer.

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 18:04 schreef StormInATeacup het volgende:

[..]

Stempeltje in mn medisch dossier? Maak ik me alles behalve druk om. ten eerste is die informatie privé, en hoeven je toekomstige werkgevers niet te weten dat je ADD hebt, tenzj het een vereiste is (bv politie, landmacht en bij rijdende beroepen ivm gebruik medicijnen in t verkeer.

Nouja, ik hoor op school dus dat ze bij beroepen in de zorg (psychiatrie etc.) wel mogen checken of jij zelf een 'stoornis' hebt. Maar ik zal me wel weer teveel zorgen maken. As always.

Okay, thanks.

Verder nog mensen die ervaring hebben met het traject ADD diagnose?