R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi,
ik weet mijzelf geen raad meer.
Ik zal even wat over mijzelf vertellen.
Vorig jaar werd ik opgenomen, ik was zwaar suïcidaal en mijn ouders en psychiater wisten niet meer wat ze met mij aanmoesten
.In de periode dat ik was opgenomen werd de diagnose autisme eindelijk gesteld door een andere psychiater.
Ik ging in februari met ontslag (2012), wat de verpleegkundigen niet adviseerden, maar ik zat er al 4 maand en kwam niet verder.
Dat jaar lukte school haast niet, wel heb ik in een vak examen gedaan en heb daarvoor mijn deelcertificaat gehaald.
Een paar maanden later, juni, juli werd ik opnieuw opgenomen. Dit keer omdat ik weer suïcidaal was, en omdat het thuis niet meer ging.
Ik ging begeleid wonen, en woon daar nog steeds.
Dit jaar begon ik weer met school (havo, heb mijn vmbo diploma al), en ik begon met 6 vakken en 1 profielwerkstuk.
Nu is dat afgezakt naar 3 vakken en een profielwerkstuk, alles thuisstudie.
Naarmate de druk vordert, word ik steeds depressiever en suïcidaler.
Ik weet niet wat ik met mijzelf aanmoet, mijn ouders niet en de arts hier niet.
Ik ben onderhand zo depressief op momenten, dat ik niet meer zeker weet of ik met mijn studie zal doorgaan. Ik loop enorm achter, en het HBO zal ik nooit aankunnen.
Ik heb buien, waarin ik mij heel naar voel, ik voel mij dan zo waardeloos, en zo'n faal.
Dat heeft iedereen wel, maar die buien worden steeds heftiger, en ik slaap door de hele situatie ook niet goed meer.
De stress bij mij door school is soms zo hoog dat ik niet eens meer normaal na kan denken.
Hebben jullie tips wat ik tegen mijn depressie kan doen? Ik ben bereid om alles te doen, ik voel mij zo'n last tot mijn ouders en omgeving, ik heb het ook helemaal gehad met dat gezeur van mij, ik wil een "normaal" zijn, en mij eens gelukkig voelen.
ik weet mijzelf geen raad meer.
Ik zal even wat over mijzelf vertellen.
Vorig jaar werd ik opgenomen, ik was zwaar suïcidaal en mijn ouders en psychiater wisten niet meer wat ze met mij aanmoesten
.In de periode dat ik was opgenomen werd de diagnose autisme eindelijk gesteld door een andere psychiater.
Ik ging in februari met ontslag (2012), wat de verpleegkundigen niet adviseerden, maar ik zat er al 4 maand en kwam niet verder.
Dat jaar lukte school haast niet, wel heb ik in een vak examen gedaan en heb daarvoor mijn deelcertificaat gehaald.
Een paar maanden later, juni, juli werd ik opnieuw opgenomen. Dit keer omdat ik weer suïcidaal was, en omdat het thuis niet meer ging.
Ik ging begeleid wonen, en woon daar nog steeds.
Dit jaar begon ik weer met school (havo, heb mijn vmbo diploma al), en ik begon met 6 vakken en 1 profielwerkstuk.
Nu is dat afgezakt naar 3 vakken en een profielwerkstuk, alles thuisstudie.
Naarmate de druk vordert, word ik steeds depressiever en suïcidaler.
Ik weet niet wat ik met mijzelf aanmoet, mijn ouders niet en de arts hier niet.
Ik ben onderhand zo depressief op momenten, dat ik niet meer zeker weet of ik met mijn studie zal doorgaan. Ik loop enorm achter, en het HBO zal ik nooit aankunnen.
Ik heb buien, waarin ik mij heel naar voel, ik voel mij dan zo waardeloos, en zo'n faal.
Dat heeft iedereen wel, maar die buien worden steeds heftiger, en ik slaap door de hele situatie ook niet goed meer.
De stress bij mij door school is soms zo hoog dat ik niet eens meer normaal na kan denken.
Hebben jullie tips wat ik tegen mijn depressie kan doen? Ik ben bereid om alles te doen, ik voel mij zo'n last tot mijn ouders en omgeving, ik heb het ook helemaal gehad met dat gezeur van mij, ik wil een "normaal" zijn, en mij eens gelukkig voelen.
Twiddel
Waarom ga je naar school als je die druk duidelijk (op dit moment) niet aankunt?
Misschien is het niveau gewoon te hoog? Krijg je extra begeleiding? Anders zou je misschien speciaal onderwijs kunnen volgen om op een andere manier je havo af te ronden.
Misschien is het niveau gewoon te hoog? Krijg je extra begeleiding? Anders zou je misschien speciaal onderwijs kunnen volgen om op een andere manier je havo af te ronden.
Zit ik alquote:Op woensdag 2 januari 2013 19:06 schreef -Strawberry- het volgende:
Waarom ga je naar school als je die druk duidelijk (op dit moment) niet aankunt?
Misschien is het niveau gewoon te hoog? Krijg je extra begeleiding? Anders zou je misschien speciaal onderwijs kunnen volgen om op een andere manier je havo af te ronden.
Twiddel
Ik krijg al oxazepam, dipiperon, cymbalta en temazepam.quote:
Oxazepam en temazepam alleen als het nodig is, morgen heb ik weer een gesprek met de arts.
Twiddel
Weet ik, maar het is zo frustrerend, het voelt als een schandequote:Op woensdag 2 januari 2013 19:08 schreef -Strawberry- het volgende:
En besef je dat het geen schande is als je je havo niet afmaakt. Dat haalt de druk er wat af.
Twiddel
Hoe streng ben jij tegen jezelf?
Stel dat je ergens voor "faalt", hoe reageer jij daar dan op (richting jezelf)?
Wat mij erg opvalt uit je bericht is dat je jezelf erg veel beperkingen oplicht.
"Ik kan het niet", "het lukt niet", etc.
Ik ben zelf erg depressief geweest, van mijn 13e tot mijn 16e dus ik spreek uit ervaring als ik zeg dat er echt zoiets bestaat als jezelf de grond in praten.
Probeer het jezelf te vergeven als iets niet lukt, je zit immers in een erg lastige situatie.
Het halen van je diploma komt in mijn ogen op de 2e plaats, jou gezondheid, dat is het enige wat hier echt belangrijk is.
Stel dat je ergens voor "faalt", hoe reageer jij daar dan op (richting jezelf)?
Wat mij erg opvalt uit je bericht is dat je jezelf erg veel beperkingen oplicht.
"Ik kan het niet", "het lukt niet", etc.
Ik ben zelf erg depressief geweest, van mijn 13e tot mijn 16e dus ik spreek uit ervaring als ik zeg dat er echt zoiets bestaat als jezelf de grond in praten.
Probeer het jezelf te vergeven als iets niet lukt, je zit immers in een erg lastige situatie.
Het halen van je diploma komt in mijn ogen op de 2e plaats, jou gezondheid, dat is het enige wat hier echt belangrijk is.
Ik doe mijn best.
Is er in je verleden ook iets gebeurd waardoor je nu zulke depressies hebt? Uit je OP haal ik vooral de druk op met betrekking tot school maar kan de redenen voor de depressie verder er niet uithalen.
Maar ja lijkt me duidelijk dat je tijdelijk school niet proberen moet verder. Althans in mijn beleving is dat vrij duidelijk. Als het je zoveel stress geeft en het toch niet goed lukt...
Wat doe je verder in het dagelijks leven? Heb je vrienden? Kan je tegen mensen praten over deze problemen? Hobbies of sport? Hoe zijn je ouders e.d.? Bedoel veel zaken kunnen uitmaken bij zo'n depressie waar je (deels in ieder geval) invloed op kan hebben. Denk dat er meer informatie nodig is om gericht te kunnen helpen, ook al is delen van een verleden niet altijd prettig.
Maar ja lijkt me duidelijk dat je tijdelijk school niet proberen moet verder. Althans in mijn beleving is dat vrij duidelijk. Als het je zoveel stress geeft en het toch niet goed lukt...
Wat doe je verder in het dagelijks leven? Heb je vrienden? Kan je tegen mensen praten over deze problemen? Hobbies of sport? Hoe zijn je ouders e.d.? Bedoel veel zaken kunnen uitmaken bij zo'n depressie waar je (deels in ieder geval) invloed op kan hebben. Denk dat er meer informatie nodig is om gericht te kunnen helpen, ook al is delen van een verleden niet altijd prettig.
we dan
leren accepteren dat je (op dit moment) niet kan voldoen aan een maatschappelijk geaccepteerd plaatje, zorgt al voor een hoop rust.quote:Op woensdag 2 januari 2013 19:32 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Weet ik, maar het is zo frustrerend, het voelt als een schande
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Hier een serieus advies van iemand die zelf ook opgenomen is geweest.
Eerst jezelf maar eens op een rijtje krijgen voor je je gaat conformeren aan allerlei maatschappelijke normen!
Je zult nog langer door moeten met jezelf, je psychische gesteldheid is 300x belangrijker dan zo'n kutpapiertje, en je diploma's komen wel, dat kan op je tachtigste ook nog. Helemaal niemand heeft er iets aan als jij je zwaar over de rooie werkt, je diploma haalt en vervolgens zelfmoord pleegt, omdat er niemand aan je vraagt hoe het nou met jou is.
Ga samen met de psychiater eerst eens op zoek naar een medicijncombo die werkt, want als ik lees wat jij allemaal krijgt....mennnn...
De ene downer bovenop de andere, pam dit en pam dat, ik word al depressief als ik het lees! Gek he, dat je nauwelijks meer iets voelt, alles wordt compleet verdoofd.
Ik ben zelf 3 jaar geleden opgenomen geweest en heb de afgelopen drie jaar 'pauze' genomen van het leven. Ik heb maar 1 diploma, mijn HAVO, en inmiddels ben ik zover dat ik hopelijk nog dit jaar ga deelnemen aan een opleiding, met daarop volgend een kopstudie (als het meezit en financieel kan) bij de universiteit van Nyenrode. Maar dat heeft me dus wel drie jaar gekost, en dat is helemaal geen schande!
Eerst jezelf maar eens op een rijtje krijgen voor je je gaat conformeren aan allerlei maatschappelijke normen!
Je zult nog langer door moeten met jezelf, je psychische gesteldheid is 300x belangrijker dan zo'n kutpapiertje, en je diploma's komen wel, dat kan op je tachtigste ook nog. Helemaal niemand heeft er iets aan als jij je zwaar over de rooie werkt, je diploma haalt en vervolgens zelfmoord pleegt, omdat er niemand aan je vraagt hoe het nou met jou is.
Ga samen met de psychiater eerst eens op zoek naar een medicijncombo die werkt, want als ik lees wat jij allemaal krijgt....mennnn...
De ene downer bovenop de andere, pam dit en pam dat, ik word al depressief als ik het lees! Gek he, dat je nauwelijks meer iets voelt, alles wordt compleet verdoofd.
Ik ben zelf 3 jaar geleden opgenomen geweest en heb de afgelopen drie jaar 'pauze' genomen van het leven. Ik heb maar 1 diploma, mijn HAVO, en inmiddels ben ik zover dat ik hopelijk nog dit jaar ga deelnemen aan een opleiding, met daarop volgend een kopstudie (als het meezit en financieel kan) bij de universiteit van Nyenrode. Maar dat heeft me dus wel drie jaar gekost, en dat is helemaal geen schande!
Om 17 aug 2012 om 22:51:31 uur schreef TBakkert:
naaaisss :D
goede FOK!ster jij _0_
naaaisss :D
goede FOK!ster jij _0_
Zoek afleiding!
Je houd je ws heel erg bezig met je problemen.
Ga sporten, iets creatiefs doen, een leuke game spelen, hardlopen, slootspringen, doe iets anders! Dat is moeilijk met een depressie, maar in je eigen depressieve cocon zitten gaat niets beter maken. Op den duur word jezelf kut voelen normaal, en weet je niet meer hoe het is om je fijn te voelen waardoor het alleen maar moeilijker word.
Groepstherapie kan ook helpen, daar zitten mensen van je leeftijd die nog in de depressie zitten, maar ook mensen die er al uit zijn. Samen help je elkaar met tips en erover praten met mensen die je wél begrijpen kan enorm opluchten. Geen artsen of hulpverleners, maar normale mensen.
MBO is ook een optie. Zoek een luchtige opleiding waar je je ei in kwijt kan. Je kan BBL doen (werken en leren) of BOL (naar school met stage). Tegenwoordig vinden mensen dat je persée hoog opgeleid moet zijn, maar ik vind dat belachelijk.
Je houd je ws heel erg bezig met je problemen.
Ga sporten, iets creatiefs doen, een leuke game spelen, hardlopen, slootspringen, doe iets anders! Dat is moeilijk met een depressie, maar in je eigen depressieve cocon zitten gaat niets beter maken. Op den duur word jezelf kut voelen normaal, en weet je niet meer hoe het is om je fijn te voelen waardoor het alleen maar moeilijker word.
Groepstherapie kan ook helpen, daar zitten mensen van je leeftijd die nog in de depressie zitten, maar ook mensen die er al uit zijn. Samen help je elkaar met tips en erover praten met mensen die je wél begrijpen kan enorm opluchten. Geen artsen of hulpverleners, maar normale mensen.
MBO is ook een optie. Zoek een luchtige opleiding waar je je ei in kwijt kan. Je kan BBL doen (werken en leren) of BOL (naar school met stage). Tegenwoordig vinden mensen dat je persée hoog opgeleid moet zijn, maar ik vind dat belachelijk.
Ik weet 't is geen excuus ik ben er zelf ook bij
Maar 'k heb ze niet in de hand die hersens van mij
:D
Maar 'k heb ze niet in de hand die hersens van mij
:D
Weet ik, ik vind het alleen moeilijk los te laten, het beeld wat mij vroeger werd opgedwongen. En nu begin ik helemaal opnieuw, maar daar moet ik nog mijn draai aan vinden.quote:Op woensdag 2 januari 2013 22:45 schreef Hiergaanwedan het volgende:
Is er in je verleden ook iets gebeurd waardoor je nu zulke depressies hebt? Uit je OP haal ik vooral de druk op met betrekking tot school maar kan de redenen voor de depressie verder er niet uithalen.
Maar ja lijkt me duidelijk dat je tijdelijk school niet proberen moet verder. Althans in mijn beleving is dat vrij duidelijk. Als het je zoveel stress geeft en het toch niet goed lukt...
Wat doe je verder in het dagelijks leven? Heb je vrienden? Kan je tegen mensen praten over deze [quote]
[..]
leren accepteren dat je (op dit moment) niet kan voldoen aan een maatschappelijk geaccepteerd plaatje, zorgt al voor een hoop rust.
quote:Op donderdag 3 januari 2013 10:56 schreef Mucha-Girl het volgende:
Hier een serieus advies van iemand die zelf ook opgenomen is geweest.
Eerst jezelf maar eens op een rijtje krijgen voor je je gaat conformeren aan allerlei maatschappelijke normen!
Je zult nog langer door moeten met jezelf, je psychische gesteldheid is 300x belangrijker dan zo'n kutpapiertje, en je diploma's komen wel, dat kan op je tachtigste ook nog. Helemaal niemand heeft er iets aan als jij je zwaar over de rooie werkt, je diploma haalt en vervolgens zelfmoord pleegt, omdat er niemand aan je vraagt hoe het nou met jou is.
Ga samen met de psychiater eerst eens op zoek naar een medicijncombo die werkt, want als ik lees wat jij allemaal krijgt....mennnn...
De ene downer bovenop de andere, pam dit en pam dat, ik word al depressief als ik het lees! Gek he, dat je nauwelijks meer iets voelt, alles wordt compleet verdoofd.
Ik ben zelf 3 jaar geleden opgenomen geweest en heb de afgelopen drie jaar 'pauze' genomen van het leven. Ik heb maar 1 diploma, mijn HAVO, en inmiddels ben ik zover dat ik hopelijk nog dit jaar ga deelnemen aan een opleiding, met daarop volgend een kopstudie (als het meezit en financieel kan) bij de universiteit van Nyenrode. Maar dat heeft me dus wel drie jaar gekost, en dat is helemaal geen schande!
Ik ben ook niet zo tevreden over mijn medicatie, en het is heel erg zoeken naar wat wel en niet werkt.quote:
Ik zou overstappen op andere medicatie, deze werken blijkbaar niet zo?
De cymbalta is het eerste middel wat mijn angsten echt weg houd, en daar ben ik zo blij mee! Vroeger had ik allerlei angsten, en zij werden zo echt in mijn hoofd dat ik ook regelmatig dingen hoorde en zag die er niet waren.
Ik ben van plan om na de 2e toetsweek (met 3 weken) mijn havo te stoppen.quote:
Zoek afleiding!
Je houd je ws heel erg bezig met je problemen.
Ga sporten, iets creatiefs doen, een leuke game spelen, hardlopen, slootspringen, doe iets anders! Dat is moeilijk met een depressie, maar in je eigen depressieve cocon zitten gaat niets beter maken. Op den duur word jezelf kut voelen normaal, en weet je niet meer hoe het is om je fijn te voelen waardoor het alleen maar moeilijker word.
Groepstherapie kan ook helpen, daar zitten mensen van je leeftijd die nog in de depressie zitten, maar ook mensen die er al uit zijn. Samen help je elkaar met tips en erover praten met mensen die je wél begrijpen kan enorm opluchten. Geen artsen of hulpverleners, maar normale mensen.
MBO is ook een optie. Zoek een luchtige opleiding waar je je ei in kwijt kan. Je kan BBL doen (werken en leren) of BOL (naar school met stage). Tegenwoordig vinden mensen dat je persée hoog opgeleid moet zijn, maar ik vind dat belachelijk.
En dan ga ik bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen. Ook wil ik een sport oppakken.
Ik game trouwens ook veel, ik kan hier al mijn verdriet en frustratie soms instoppen. Ik word dan als ware opgezogen door de game, en zie en hoor verder niks meer
Ik ben behoorlijk streng voor mijzelf. Vroeger was men altijd erg streng voor mij, ik moest werken, ik moest naar school, en ik moest mijzelf thuis ook nog goed houden.quote:
Hoe streng ben jij tegen jezelf?
Stel dat je ergens voor "faalt", hoe reageer jij daar dan op (richting jezelf)?
Wat mij erg opvalt uit je bericht is dat je jezelf erg veel beperkingen oplicht.
"Ik kan het niet", "het lukt niet", etc.
Ik ben zelf erg depressief geweest, van mijn 13e tot mijn 16e dus ik spreek uit ervaring als ik zeg dat er echt zoiets bestaat als jezelf de grond in praten.
Probeer het jezelf te vergeven als iets niet lukt, je zit immers in een erg lastige situatie.
Het halen van je diploma komt in mijn ogen op de 2e plaats, jou gezondheid, dat is het enige wat hier echt belangrijk is.
Ik heb het denk ik overgenomen, en nu moet ik dat een beetje loslaten.
Is wel moeilijk.
Twiddel
Dat herken ik dus heel erg.
Allebei mijn ouders zijn postdoctoraal opgeleid en eigenlijk werd van mij al van begin af aan verwacht dat ik hen daarin zou volgen.
Een deel van mijn depressie is vooroorzaakt door het herhaaldelijk teleurstellen van mijn ouders en daarmee mijzelf, want ik wilde ze koste wat het kost trots op me laten zijn.
Leef voor jezelf, dat is de beste tip die ik je hierin kan geven.
Kijk naar wat jij zelf wilt, niet naar wat anderen van je verwachten.
Het is in mijn ogen in principe een goede eigenschap om jezelf aan te pakken, maar het moet niet zo ver doorslaan dat jij daar emotioneel last van hebt.
Probeer de eerst volgende keer dat je teleurgesteld ben in jezelf gewoon eens tegen jezelf te zeggen van "Oke, dit is niet gelukt. Ik kan nu boos zijn op mezelf en bij de pakken neer gaan zitten, of ik kan het nu loslaten en ervoor zorgen dat het de volgende keer wel lukt".
Vooruit blijven kijken zegmaar, mij heeft dat enorm geholpen.
EDIT: Wat betreft het gamen, dat was ook mijn oplossing. Je bent dan nergens anders mee bezig dan het spel in kwestie, waardoor je de pijn even niet meer voelt.
Maar gamen biedt geen oplossing, zodra je ermee stopt voel je je weer klote zegmaar.
Ik ben in het geheel gestopt met gamen en steek al die tijd sindsdien in sporten, lezen, studie en andere zaken die in mijn ogen productief zijn.
Uiteindelijk voel ik me uren lang goed na een rondje hardlopen, terwijl ik me na een potje Call of Duty alleen maar slechter en waardelozer voelde.
[ Bericht 23% gewijzigd door Woutjeh op 03-01-2013 17:19:37 ]
Allebei mijn ouders zijn postdoctoraal opgeleid en eigenlijk werd van mij al van begin af aan verwacht dat ik hen daarin zou volgen.
Een deel van mijn depressie is vooroorzaakt door het herhaaldelijk teleurstellen van mijn ouders en daarmee mijzelf, want ik wilde ze koste wat het kost trots op me laten zijn.
Leef voor jezelf, dat is de beste tip die ik je hierin kan geven.
Kijk naar wat jij zelf wilt, niet naar wat anderen van je verwachten.
Het is in mijn ogen in principe een goede eigenschap om jezelf aan te pakken, maar het moet niet zo ver doorslaan dat jij daar emotioneel last van hebt.
Probeer de eerst volgende keer dat je teleurgesteld ben in jezelf gewoon eens tegen jezelf te zeggen van "Oke, dit is niet gelukt. Ik kan nu boos zijn op mezelf en bij de pakken neer gaan zitten, of ik kan het nu loslaten en ervoor zorgen dat het de volgende keer wel lukt".
Vooruit blijven kijken zegmaar, mij heeft dat enorm geholpen.
EDIT: Wat betreft het gamen, dat was ook mijn oplossing. Je bent dan nergens anders mee bezig dan het spel in kwestie, waardoor je de pijn even niet meer voelt.
Maar gamen biedt geen oplossing, zodra je ermee stopt voel je je weer klote zegmaar.
Ik ben in het geheel gestopt met gamen en steek al die tijd sindsdien in sporten, lezen, studie en andere zaken die in mijn ogen productief zijn.
Uiteindelijk voel ik me uren lang goed na een rondje hardlopen, terwijl ik me na een potje Call of Duty alleen maar slechter en waardelozer voelde.
[ Bericht 23% gewijzigd door Woutjeh op 03-01-2013 17:19:37 ]
Ik doe mijn best.
nu volg je een thuisstudie havo toch? waar je mee wilt stoppen, is dat wel slim (ook al is het zwaar, wel iets om je voor in te zetten) minder structuur enzulks
hoezo? 60% van nederland heeft vmbo gedaan, en meer niet. havo is overrated.quote:
[..]
Weet ik, maar het is zo frustrerend, het voelt als een schande
There are only 151 Pokémon.
Ik heb sowiezo plannen om dan vrijwilligerswerk te doen.quote:
nu volg je een thuisstudie havo toch? waar je mee wilt stoppen, is dat wel slim (ook al is het zwaar, wel iets om je voor in te zetten) minder structuur enzulks
Ook wil ik mijn rijbewijs halen.
Er wordt hier op het terrein ook een boel aangeboden qua tijdsbesteding
Twiddel
|
|
