R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Natuurlijk heb je dat recht!quote:Op woensdag 2 januari 2013 14:45 schreef Rosario het volgende:
[..]
Als je pragmatisch denkt dan heb ik toch het volste recht om het woord 'God' en 'Zijn' uit elkaar te houden? Anders kan ik alles wat jij daar typt ook anders opvatten, omdat ik weet dat ik geconditioneerd ben en het dus naar willekeur kan veranderen. Ik maak geen punt van het woord 'God', ik zeg alleen maar dat de semantische betekenis van God nu eenmaal anders is dan 'Zijn' en dat ik het daarom misleidend vind om die term te gebruiken. Dat moet iedereen natuurlijk zelf weten, ik verzet me er niet tegen, ik merk het alleen op.
Besef alleen wel dat het woord God geassocieerd wordt met de bijbelse en dat die God zichzelf omschrijft als: I am who I am, ofwel 'zijn'.
Oke ga ik vandaag of morgen nog lezen. Maar heb niet het idee dat ik nu zo sceptisch ben wat dit betreft. Wil alleen zeggen dat volgens mij piekeren lang niet altijd slecht is maar een reactie die tot actie aanzet in veel gevallen. Pas als het overmatig piekeren wordt mist het zijn doel en functie..quote:Op woensdag 2 januari 2013 15:14 schreef Rosario het volgende:
[..]
Misschien kan dit artikel je scepsis wat relativeren? Psychologen erkennen de voordelen van mindfulness.
we dan
Piekeren heeft niks te maken met onderwerp waar het zich op richt, dat is de valkuil. De angst die je voelt hoort bij een bepaalde gedachte, niet het NU.quote:
Oke nou ja ik heb wel het gevoel dat piekeren in het algemeen wel gewoon aangeeft dat je ergens naar moet handelen en het niet moet proberen te verminderen. Tenzij je 1000 piekergedachtes hebt ofzo. De extremen moeten er wel wat extra's tegen doen.
En nou ja ik heb niet direct oplossingen tegen overmatig piekeren ofzo. Maar lijkt me wel meer dan het 'nu'.. ook al geloof ik best dat het kan werken hoor voor sommige (misschien meer) mensen. Maar bedoel er zijn toch zoveel zaken die mensen doen om van zulke dingen af te komen. Van zich afschrijven door middel van een dagboek, oefenen om over angst heen te komen en daardoor er minder mee te zitten (over na te denken, minder stress), informatie inwinnen om een situatie te veranderen e.d.
Wat los je dan eigenlijk op? Een fictieve toekomst die nergens bestaat/bestond behalve in je denken?
Natuurlijk onderneem je actie om dingen in je leven te verbeteren, voornamelijk bij angst maar dat gaat allemaal beter wanneer je begrijpt dat die angst niet echt is maar te maken heeft met een interpretatie die je denken doet over een situatie. Dan kan je gericht actie ondernemen ipv ''deze gedachte is er dus moet ik dat doen''.
Piekeren doe je niet zelf, dat doet je denken en wanneer je aandacht volledig naar het denken gaat lijkt het alsof jij dat bent en dat de dingen die zich daar afspelen echt zijn, dat is de illusie.
Maar als het zonder piekeren en dus ook zonder alle nadelen van overmatig in je denken zitten kan is dat dan niet wenselijker?quote:
Wil alleen zeggen dat volgens mij piekeren lang niet altijd slecht is maar een reactie die tot actie aanzet in veel gevallen. Pas als het overmatig piekeren wordt mist het zijn doel en functie..
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat zou wenselijker zijn. Net zoals dat het beter is dat je je niet brand (pijn hebt) als je met je hand in een vlammetje gaat maar uit jezelf je hand terugtrekt. Maar de mens zit nou eenmaal zo in elkaar dat we bepaalde signalen krijgen om ons te behoeden voor gevaar o.a.
Zo denk ik eigenlijk van zou het voor jullie niet fijner zijn als je accepteert dat er geen echt verschil is tussen het denken en wat je bent (dat het gewoon onderdeel is van 1 geheel) maar dat je gewoon dat geheel effectiever kan gebruiken. Zonder onderscheid te maken wat er niet is. En ja ik begrijp het idee wel van dat je gedachtes gevormd worden door je interpretatie en een reflectie is van de realiteit die iedereen weer anders ervaart e.d. Maar je kan ook jezelf net zo voelen zonder te stellen dat er een ego is e.d. Wetenschappelijk gezien (en filosofisch gezien ook) kloppen er gewoon veel stukken niet van vooral de OP.
Ik geloof best dat het kan werken maar in het ideale geval zou het ook voor jullie kunnen werken zonder veel aannames te maken... beetje beter wetenschappelijk onderbouwd...
Zo denk ik eigenlijk van zou het voor jullie niet fijner zijn als je accepteert dat er geen echt verschil is tussen het denken en wat je bent (dat het gewoon onderdeel is van 1 geheel) maar dat je gewoon dat geheel effectiever kan gebruiken. Zonder onderscheid te maken wat er niet is. En ja ik begrijp het idee wel van dat je gedachtes gevormd worden door je interpretatie en een reflectie is van de realiteit die iedereen weer anders ervaart e.d. Maar je kan ook jezelf net zo voelen zonder te stellen dat er een ego is e.d. Wetenschappelijk gezien (en filosofisch gezien ook) kloppen er gewoon veel stukken niet van vooral de OP.
Ik geloof best dat het kan werken maar in het ideale geval zou het ook voor jullie kunnen werken zonder veel aannames te maken... beetje beter wetenschappelijk onderbouwd...
we dan
Ego/observant zie ik meer als hulpmiddel voor mensen die niet bekend zijn met nondualiteit in het geheel. In de kracht van het nu begint tolle er volgens mij al vrij direct mee. Het is heel simpel maar weinig mensen doen het, de gedachten objectief bekijken. In mijn depressie was dit een hele verlichtende oefening. Het is eigenlijk ook wel te vergelijken met RET (rationele emotionele therapie), waarbij je je gedachtes opschrijft en vervolgens op waarheid beoordeeld.quote:
Jullie hebben niet het idee dat als je teveel nadenkt dat je dan angst hebt voor bepaalde zaken en je dat aan moet pakken? Piekeren enzo gaat erom dat je ergens niet zeker van bent/angst hebt en je verstand gebruikt om te beredeneren zodat je minder snel voor rare/onveilige/ongewenste situaties komt te staan. Heb het idee dat er een heel gedoe omheen is gemaakt van ego en hoe je de observant bent e.d. terwijl het voor genoeg mensen zou helpen als ze de reden dat ze piekeren aanpakken.. en niet slechts in hun hoofd maar zorgen dat ze niet piekeren (piekeren als voorbeeld aangezien de OP geschreven lijkt te zijn voor mensen die teveel 'nadenken').
Ik wil maar zeggen van zoiets als piekeren hoeft niet negatief te zijn (het kan je voor klote situaties behoeden) maar op den duur kan dat wat te ver doorschieten bij mensen (waardoor het zijn functie verliest, want het heeft in eerste instantie gewoon wel een functie).
Ik zeg dit omdat het op mij zo lijkt alsof iemand die financieele problemen heeft bijvoorbeeld en gaat piekeren in eerste instantie lijkt te moeten denken dat het piekeren niet goed is e.d... terwijl het er juist voor kan zorgen dat hij zijn situatie probeert te verbeteren. Als je dan gaat denken van 'ego' en observant e.d. dan kom je er minder snel uit omdat je het probleem niet aanpakt maar iets wat daarna volgt (piekeren) terwijl het piekeren an sich niet slecht hoeft te zijn op zo'n moment...
En ik heb het idee dat voor veel mensen dat teveel nadenken wel komt door situaties die ze nog moeten oplossen... in plaats van maar juist niet na te denken en het te zien als de kwaal...
Dan nog is dit ego/observant dingetje een theorie, een wegwijzer naar nondualiteit.
In dit interview met Tony Parsons hebben ze het ook kort over Tolle's werkwijze en waarom Parsons het hele 'the now' idee ook verwerpt omdat het concept is, waarmee je van a naar b(eter) gaat.
:')
Bij mij is het, geloof ik, juist andersom.quote:
Let maar eens op als je ergens afgeeft op andere mensen, zal je zien dat je afgeeft op iets tegenovergesteld aan/van jezelf en dat je door te zeggen dat het tegenovergestelde verkeerde is jij dus automatisch goed. Is dat iets waar je behoefte aan hebt als je de negativiteit die daar achter zit niet meer had? Je moet negatief over jezelf zijn voordat je dat wil compenseren met anderen omlaag halen
Wanneer ik me aan een bepaald gedrag van iemand erger, is het vaak iets wat ik in mezelf juist WEL herken, en niet wil zien. Bijvoorbeeld bij een spelprogramma, was de deelneemster aan het meepraten met de anderen, aan het pleasen en wilde heel graag bij het groepje horen. Ik vond dat super irritant. Toen ik er over na ging denken, kwam ik er achter dat dat gewoon iets is wat ik ook veel doe en wat ik niet wil.
Ander voorbeeld: ik erger me aan de buren die elke dag hun stoep vegen, alles moet precies recht liggen en opgeruimd zijn. Maar eigenlijk zou ik ook wel een opgeruimd huis willen.
Om ons te behoeden voor reëel gevaar, niet voor gevaar wat alleen in je gedachten bestaat en wat je zelf niet eens 'bedenkt'quote:
Dat zou wenselijker zijn. Net zoals dat het beter is dat je je niet brand (pijn hebt) als je met je hand in een vlammetje gaat maar uit jezelf je hand terugtrekt. Maar de mens zit nou eenmaal zo in elkaar dat we bepaalde signalen krijgen om ons te behoeden voor gevaar o.a.
Er is een onderscheid te maken tussen het geconditioneerde ego denken, het verhaaltje over jou gebaseerd op het verleden en wat zich in gedachten naar de toekomst projecteert en het Nu waarin alles en iedereen gewoon aanwezig is. Wanneer je in je hoofd leeft lijkt het alsof dat denken is wie je bent, dat is de illusie en dat ervaar je wanneer beetje bij beetje je aandacht terug komt naar het Nu.quote:Zo denk ik eigenlijk van zou het voor jullie niet fijner zijn als je accepteert dat er geen echt verschil is tussen het denken en wat je bent (dat het gewoon onderdeel is van 1 geheel) maar dat je gewoon dat geheel effectiever kan gebruiken. Zonder onderscheid te maken wat er niet is.
Ik begrijp je vraag/behoefte om wetenschappelijke onderbouwing, het zou minder eng zijn het bekende los te laten als er zekerheid was over wat je zou krijgen als je dat waarmee je heel je leven bekend bent los zou laten maar dat is juist het punt; die zekerheid bestaat niet. Vasthouden aan het geconditioneerde geeft die 'zekerheid' wel; doe wat je weet en je weet wat je krijgt.
Het willen/moeten weten waar je aan toe bent zodat je geen angst voor het bekende hoeft te voelen is de werkelijke beperking, vandaar dat veel mensen pas open staan voor echte verandering als ze in een diepe crisis raken en ze er niet meer om heen kunnen dat hun lijden door het vasthouden aan het geconditioneerde ego denken wordt veroorzaakt.
En nee, vanuit de wetenschappelijke hoek hoeven we daarover niet veel te verwachten denk ik, aangezien dat gericht is dingen concreet willen maken om er zo controle over te kunnen hebben, dat is vaak al angst gedreven gedrag op zich.
Je zou iemand die heilig in de wetenschap 'gelooft' erop kunnen wijzen dat er vaak zat dingen als bewezen werden beschouwd en die anders/verkeerd bleken te zijn en je dus logischerwijs aan kan nemen dat dat vaker kan gebeuren en het concept van wetenschappelijk bewezen ook niet meer dan dat is; een concept, een idee, een illusie. Dan krijg je een soort zelfde gesprek wat je hebt als je als wetenschapper een gelovig iemand op de fouten in de bijbel gaat wijzen; het komt niet door, diegene wil geloven in wat hij/zij in het hoofd heeft want dat is wat diegene kent. Prima, maar zo hoef je niet te leven, je hebt al die dingen je hoofd niet nodig en eigenlijk is alles wat je gelooft een beperking omdat het dingen verkleind tot concept en je niet meer ziet en ervaart wat het echt is.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dingen buiten je frustreren je niet; dingen buiten je halen frustratie in jezelf naar boven, en dat kan oneindig veel vormen aannemenquote:
Bij mij is het, geloof ik, juist andersom.
Wanneer ik me aan een bepaald gedrag van iemand erger, is het vaak iets wat ik in mezelf juist WEL herken, en niet wil zien. Bijvoorbeeld bij een spelprogramma, was de deelneemster aan het meepraten met de anderen, aan het pleasen en wilde heel graag bij het groepje horen. Ik vond dat super irritant. Toen ik er over na ging denken, kwam ik er achter dat dat gewoon iets is wat ik ook veel doe en wat ik niet wil.
Ander voorbeeld: ik erger me aan de buren die elke dag hun stoep vegen, alles moet precies recht liggen en opgeruimd zijn. Maar eigenlijk zou ik ook wel een opgeruimd huis willen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Fijn inderdaad al die spiegels.quote:
[..]
Dingen buiten je frustreren je niet; dingen buiten je halen frustratie in jezelf naar boven, en dat kan oneindig veel vormen aannemen
Het helpt wel om dingen onder ogen te zien.
Daar maak je een heel goed punt, en dat is ook de volgende stap. Tolle levert meer een introductie naar 'spiritualisme', het beleven van de innerlijke gedachtenwereld. Het is een pad naar verlichting, maar dat is een pad zonder einde. De reis is de bestemming enzo.quote:
Zo denk ik eigenlijk van zou het voor jullie niet fijner zijn als je accepteert dat er geen echt verschil is tussen het denken en wat je bent (dat het gewoon onderdeel is van 1 geheel) maar dat je gewoon dat geheel effectiever kan gebruiken. Zonder onderscheid te maken wat er niet is.
Het kent meerdere fasen, sommigen plezant, anderen minder. Voor zover mij bekend, bestaan dit soort concepten ook in de wetenschap. Niet lang geleden las ik een artikel over een onderzoek waar het proces van de observator aangetoond werd. Ze noemden dat de meta-mind, als ik het me goed herinner.quote:En ja ik begrijp het idee wel van dat je gedachtes gevormd worden door je interpretatie en een reflectie is van de realiteit die iedereen weer anders ervaart e.d. Maar je kan ook jezelf net zo voelen zonder te stellen dat er een ego is e.d. Wetenschappelijk gezien (en filosofisch gezien ook) kloppen er gewoon veel stukken niet van vooral de OP.
Mag van mij ook wel, zeker op dit subforum. Denk ook dat het meer geinteresseerden trekt. En toch, psychologen wordt soms wel de hedendaagse mystici genoemd, want zelfs met alle vooruitgang van de laatste decennia blijft de menselijke 'geest' een mysterieuze.quote:Ik geloof best dat het kan werken maar in het ideale geval zou het ook voor jullie kunnen werken zonder veel aannames te maken... beetje beter wetenschappelijk onderbouwd...
met betrekking tot piekeren en twijfelen las ik vandaag wel een mooi stuk in het Tibetaanse boek van leven en sterven van Sogyal Rinpoche (pgn 127-128 van de engelse versie):
quote:Our minds, however, are riddled and confused with doubt. I somtimes think that doubt is an even greater block to human evolution than desire and atttachment. Our society promotes cleverness instead of wisdom, and celebrates the most superficial, harsh, and least useful aspects of our intelligence. We have become so falsely 'sophisticated' and neurotic that we take doubt itself for truth, and the doubt that is nothing more than ego's desperate attempt to defend itself from wisdom is deified as the goal and fruit of true knowledge. This form of mean-spirited doubt is the shabby emperor of samsara, serverd by a flock of 'experts' who teach us not the open-souled and generous doubt that Buddha assured us was necessary for testing and proving the worth of the teachings, but a destructive form of doubt that leaves us nothing to believe in, nothing to hope for, and nothing to live by.
Our contemporary education, then, indoctrinates us in the glorification of doubt, has created in fact what could almost be called a religion or theology of doubt, in which to be seen to be intelligent we have to be seen to doubt everything, to always point to what's wrong and rarely ask what's right or good, cynically to denigrate all inherited spiritual ideals and philosophies, or anything that is done in simple goodwill or with an innocent heart.
The Buddha summons us to another kind of doubt, 'like analyzing gold, scorching, cutting and rubbing it to test its purity.' For that form of doubt that really would expose us to the truth if we followed it to the end, we have neither the insight, the courage, nor the training. We have been schooled in a sterile addiction to contradiction that has robbed us repeatedly of all real openness to any more expansive and enobling truth.
In the place of our contemporary nihilistic form of doubt, then, I would ask you to put what I call a 'noble doubt', the kind of doubt that is an integral part of the path toward enlightenment. The vast truth of the mystical teachings handled down to us is not something that our endangered world can afford to dismiss. Instead of doubting them, why don't we doubt ourselves: our ignorance, our assumption that we understand everything allready, our grasping and evasion, our passion for so-called explanations of reality that have about them nothing of the awe-inspiring and all-encompassing wisdom of what the masters, the messengers of Reality, have told us?
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Het besef dat het 'being in the now' niet een middel kan zijn om mijn persoonlijke ( (ego/mind-created) doelen te bereiken, maar het doel op zich is, was best een teleurstelling. Het lijkt wel of ambitie en verlicht/present-zijn elkaar bijten, of niet ? Het is wel opvallend dat verlichte figuren vaak buiten de maatschappij staan, ze ambieeren nl niets dat er iets dat er aan kan bijdragen, echter verkopen ze wel hun verlichte inzichten om hun in levensonderhoud te kunnen voorzien (ja Tolle jij ook!) ..en als dit niet lukt organiseren ze zich in sektes of worden ze priester of ben ik nu weer te cynisch als ik dit constateer (foei Ego !).
of ben ik nu weer te cynisch als ik dit constateer (foei Ego !).
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
De goeroe's niet inderdaad, mensen die ze volgen wel. Om echt 'succesvol' te zijn zoals je dat volgens de maatschappij bent (zegge presidenten, CEOs) moet je volgens mij of een enorm of een heel klein ego hebben. De meeste zullen wel een enorme hebben. Maar ook zakenmannen mediteren.quote:
Het besef dat het 'being in the now' niet een middel kan zijn om mijn persoonlijke ( (ego/mind-created) doelen te bereiken, maar het doel op zich is, was best een teleurstelling. Het lijkt wel of ambitie en verlicht/present-zijn elkaar bijten, of niet ? Het is wel opvallend dat verlichte figuren vaak buiten de maatschappij staan, ze ambieeren nl niets dat er iets dat er aan kan bijdragen, echter verkopen ze wel hun verlichte inzichten om hun in levensonderhoud te kunnen voorzien (ja Tolle jij ook!) ..en als dit niet lukt organiseren ze zich in sektes of worden ze priester
q
Er zijn inderdaad talloze manieren, de ene werkt voor de een en voor de ander weer niet. Wij hebben het hier niet over een methode maar over een inzicht. Tolle heeft het weliswaar verpakt in 'the now' maar geeft ook de boodschap dat er geen weg naartoe is.quote:
Oke nou ja ik heb wel het gevoel dat piekeren in het algemeen wel gewoon aangeeft dat je ergens naar moet handelen en het niet moet proberen te verminderen. Tenzij je 1000 piekergedachtes hebt ofzo. De extremen moeten er wel wat extra's tegen doen.
En nou ja ik heb niet direct oplossingen tegen overmatig piekeren ofzo. Maar lijkt me wel meer dan het 'nu'.. ook al geloof ik best dat het kan werken hoor voor sommige (misschien meer) mensen. Maar bedoel er zijn toch zoveel zaken die mensen doen om van zulke dingen af te komen. Van zich afschrijven door middel van een dagboek, oefenen om over angst heen te komen en daardoor er minder mee te zitten (over na te denken, minder stress), informatie inwinnen om een situatie te veranderen e.d.
:')
Als ik dit goed begrijp gaat het rechtstreeks tegen het wetenschappelijke principe en rationalisme in, sorry maar dit slaat voor mij dan resoluut de deur dicht. Dit bedoelde ik eerder met dat spiritualisme en wetenschap (of maatsch succes) elkaar absoluut niet uitstaan.quote:
met betrekking tot piekeren en twijfelen las ik vandaag wel een mooi stuk in het Tibetaanse boek van leven en sterven van Sogyal Rinpoche (pgn 127-128 van de engelse versie):
Our contemporary education, then, indoctrinates us in the glorification of doubt, has created in fact what could almost be called a religion or theology of doubt, in which to be seen to be intelligent we have to be seen to doubt everything, to always point to what's wrong and rarely ask what's right or good, cynically to denigrate all inherited spiritual ideals and philosophies
-edit-
[ Bericht 9% gewijzigd door Hitch_Slap op 03-01-2013 22:44:53 ]
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Waar zie je dat in dit stukje in?quote:
Als ik dit goed begrijp gaat het rechtstreeks tegen het wetenschappelijke principe en rationalisme in, sorry maar dit slaat voor mij dan resoluut de deur dicht. Dit bedoelde ik eerder met dat spiritualisme en wetenschap (of maatsch succes) elkaar absoluut niet uitstaan.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het wordt een beetje ongelukkig uitgedrukt daar denk ik. In de wetenschap wordt "twijfel" terecht als belangrijk beschouwd, maar op sommige vlakken is twijfel niet op zn plek. We weten bijv. lang nog niet alles over de quantum mechanica, maar er is weinig twijfel dat de theorie van de QM tot op bepaalde hoogte klopt door de resultaten die we ermee bereiken.quote:
[..]
Als ik dit goed begrijp gaat het rechtstreeks tegen het wetenschappelijke principe en rationalisme in, sorry maar dit slaat voor mij dan resoluut de deur dicht. Dit bedoelde ik eerder met dat spiritualisme en wetenschap (of maatsch succes) elkaar absoluut niet uitstaan.
Ik zou die uitspraak dus niet al te ver doortrekken. De Dalai Lama staat juist heel erg open voor de wetenschappelijke methode.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Canillas, zie deze postquote:
[..]
Het wordt een beetje ongelukkig uitgedrukt daar denk ik. In de wetenschap wordt "twijfel" terecht als belangrijk beschouwd, maar op sommige vlakken is twijfel niet op zn plek. We weten bijv. lang nog niet alles over de quantum mechanica, maar er is weinig twijfel dat de theorie van de QM tot op bepaalde hoogte klopt door de resultaten die we ermee bereiken.
Ik zou die uitspraak dus niet al te ver doortrekken. De Dalai Lama staat juist heel erg open voor de wetenschappelijke methode.
Het probleem is idd soms het 'ik heb het antwoord op al jullie vragen'-mentalitiet ipv elke vraag te bevragen met een wedervraag, zoals het hoort, twijfel als deugd.
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Van innerlijke rust word je niet per se een werkloos iemand zonder vrienden. Het kan er wel voor zorgen dat je dat niet erg vindt! Maar ik denk dat het juist kan helpen meer maatschappelijk/sociaal succes te bereiken. In de wetenschap heeft het misschien niet echt veel zin. Het helpt denk ik wel omgaan met werkstress o.i.d.quote:
[..]
Als ik dit goed begrijp gaat het rechtstreeks tegen het wetenschappelijke principe en rationalisme in, sorry maar dit slaat voor mij dan resoluut de deur dicht. Dit bedoelde ik eerder met dat spiritualisme en wetenschap (of maatsch succes) elkaar absoluut niet uitstaan.
Wat heb je aan maatschappelijk sociaal succes als je niet gelukkig bentquote:
[..]
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Van innerlijke rust word je niet per se een werkloos iemand zonder vrienden. Het kan er wel voor zorgen dat je dat niet erg vindt! Maar ik denk dat het juist kan helpen meer maatschappelijk/sociaal succes te bereiken. In de wetenschap heeft het misschien niet echt veel zin. Het helpt denk ik wel omgaan met werkstress o.i.d.
:')
Dat staat voorop. Ik ben zelf niet zo ambitieus hoor, maar Hitch_Slap deed alsof alle 'verlichte' mensen outcasts zijn.quote:
[..]
Wat heb je aan maatschappelijk sociaal succes als je niet gelukkig bent
De vraag is wanneer je 'verlicht' bentquote:
[..]
Dat staat voorop. Ik ben zelf niet zo ambitieus hoor, maar Hitch_Slap deed alsof alle 'verlichte' mensen outcasts zijn.
:')
Je bent zo verlicht zoals je jezelf vindt, naar mijn mening.quote:
[..]
De vraag is wanneer je 'verlicht' bent
in dat opzicht is nondualiteit maar ellende... je hebt er niks aan!quote:
[..]
Je bent zo verlicht zoals je jezelf vindt, naar mijn mening.
:')
Wetenschap bedrijven gaat hand in hand met spiritualiteit; het verkent de grenzen van je denken en weten. En net als zelf-onderzoek, is ook wetenschappelijk onderzoek een destructief proces; afbreken van een systeem tot in deelprocessen om er later invloed op uit te kunnen oefenen.quote:
[..]
Als ik dit goed begrijp gaat het rechtstreeks tegen het wetenschappelijke principe en rationalisme in, sorry maar dit slaat voor mij dan resoluut de deur dicht. Dit bedoelde ik eerder met dat spiritualisme en wetenschap (of maatsch succes) elkaar absoluut niet uitstaan.
-edit-
