quote:
Op vrijdag 21 december 2012 08:27 schreef LangeTabbetje het volgende:Zou het niet zo zijn, dat indien hij voorzitter wordt, er bij onderhandelingen iemand anders (een staatssecretaris) namens Nederland onderhandelt ?
Juncker heeft dat volgens mij ook nooit gedaan en juist héél goed luxemburgse bankenbelangen weten te beschermen, zonder ooit kritiek te krijgen op zn voorzitterschap.
Juncker is ook een van de hoofdverantwoordelijk dat de eurogroup op financieel beleid een sturende rol wist te krijgen op de ecofin-raad (de raad van ministers van financieen)
Wat hij véél langer uitgeoefend heeft dan eigenlijk toegestaan (8 jaar, vier termijnen van twee jaar).
Bij instelling van de functie had men via een verdrag vastgelegd dat een voorzitter hooguit twee termijnen mocht zitten, maar die clausule werd gelijk al na de tweede termijn door alle verdragspartners gebroken... een eigenschap die een beetje hangt aan alle verdragen tussen eu-lidstaten, welke namelijk afgesloten zijn door staten nderling znder onafhankelijke controle en daardoor merk je dat allergande clausule die men ooit afsluit ter 'misbruik' makelijk gebroken worden door de lidstaten zelf als ze er eventjes op de korte termijn voordeel uit denken te halen.
Andere voorbeelden van verbroken verdragsclausule's, welke eu-lidstaten ooit afgesproken hadden maar meestal binnen 4,5 jaar al verbraken (niet toevallig ook ongeveer een verkiezingstermijn, waarbij politici vaak draaien in hun 'politieke belangen'), zijn bv het Stabiliteitspact (een afspraak tussen de eu-lidstaten dat ze hun begrotingen onder controle zouden houden en als ze het niet deden er strafmaatregelen zouden volgen, de straffen zijn nooit opgelegd, juist omdat de lidstaten daarover zélf het zeggen hebben en zichzelf naturlijk nooit een straf willen opleggen).
Een ander voorbeeld is bv de afspraak dat de ECB nóóit de financiering van een lidstaat zou mogen steunen door staatsobligaties aan te kopen, welke in het oorspronkelijke verdrag rondom de euro-invoering een belangrijke clausule was, maar op het moment dat het erop aankwam niet stand kon houden omdat de lidstaten zélf dat makkelijk konden overrullen..
Dat probleem blijft jist bestaan zolang er geen 'scheiding der machten' bestaat en de EU-lidstaten zélf alles mogen beslissen wat ze willen, inclusief het schenden van hun eigen verdragen..
Zolang dat zo is bestaat ook het probleem dat de richting bepaald wordt door de slechtste en meest tegenwerkende of rotzooi bouwende lidstaten, omdat de 'goede'lidstateen immers hun wil niet die ander kunnen opleggen...
enkel is de enige wijze dàt te veranderen pas mogelijk als de EU een grondwet krijgt die zulk een scheiding der verantwoordelijkheden kent en bv een controle-recht toekent aan een andere instantie dan de lidstaten zélf.. en dàt is nu juist het 'opgeven van je soevereiniteit' als lidstaat en stuit op veel verzet...
overigens denk ikzelf dat het grotste probleem van de EU voor nederland niet is dat nederland soevereiniteit opgeeft , omdat ze dat eigenlijk niet tot nauwelijks doen... maar een veel groter en reeeler probleem is dat we steeds afhankelijk worden van 26 _andere_ lidstaten die óók hún soevereiniteit niet willen opgeven en wiens fouten en domme politiek ook een negatief effect op de nederlandse economie kunnen hebben.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25