Een korte chronologische uittekening van mijn tocht:
* met de bus van Rotterdam naar Algeciras (Spanje)
* overtocht Algeciras-Tanger (ferry)
* Tanger > Casablanca (bus)
* 4 dagen Casablanca
* Casablanca > Marrakech (bus)
* 5 dagen Marrakech
* Marrakech > Azilal (bus)
* 5-daagse voettocht door de Hoge Atlas
* taxi Boulmanè Dades > Ouarzazate > Marrakech
* 2 dagen Marrakech
* Marrakech > Rabat (trein)
* 1 dag Rabat
* Rabat > Larache (bus)
* 3 dagen Larache
* Larache > Chefchaouen (bus)
* 4 dagen Chefchaouen
* Chefchaouen > Tanger (halve dag gebleven)
* en met boot en bus weer terug naar Nederland
Droge uiteenzetting, bovenstaand lijstje. Is er belangstelling voor wat kleurrijker schrijfsels? Er is genoeg te vertellen...
quote:Tuurlijk! Vertel!
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:15 schreef Ringo het volgende:Droge uiteenzetting, bovenstaand lijstje. Is er belangstelling voor wat kleurrijker schrijfsels? Er is genoeg te vertellen...
quote:Vooralsnog zitten de foto's in mijn hoofd. Maar ze komen eraan, wellicht zal ik er een paar scannen en hier publiceren (als de kwaliteit dat toelaat, ik ben niet zo'n getalenteerde kiekjesmaker, geloof ik, ik houd er ook niet echt van).
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:18 schreef X-Ray het volgende:
Foto's!
quote:Marrakech is een hallucinatie, vuurstenen stad van dwazen, niet van deze wereld. Fata morgana, onderworpen aan een tirannieke zon. Ik bestond er niet echt, geloof ik, dwaalde door het doolhof van de medina en liet me langzaam opeten. Godallemachtig, wat een geluiden, kleuren, geuren, stof, licht, krankzinnigheid, onbeschrijflijke totaalkakafonie.
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:23 schreef Vava het volgende:
Marokko is mooi, Marrakech is echt de leukste stad van dat land.
En dat plein, Djemaa el Fnaa, de eerste keer, bij ondergaande zon! Woeste drums, slangenbezweerders, verhalenvertellers, muzikanten, acrobaten, medicijnmannen, felogige charlatans, overal rook, de geur van gebraden schapenvlees, massa's massa's mensen, iedereen is gek daar, elke dag weer dat radeloze feest van het stervende licht.
Nou ja, draaf ik door? Marrakech liet bloemen groeien in mijn hart...
quote:Aha, dus zo schrijf je dat?
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:15 schreef Ringo het volgende:
insha'allah.
Maar laat horen die verhalen!
quote:* OtherOther voelt de warme honger naar avontuur al draaien in z'n hoofd
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:38 schreef Ringo het volgende:[..]
Marrakech is een hallucinatie, vuurstenen stad van dwazen, niet van deze wereld. Fata morgana, onderworpen aan een tirannieke zon. Ik bestond er niet echt, geloof ik, dwaalde door het doolhof van de medina en liet me langzaam opeten. Godallemachtig, wat een geluiden, kleuren, geuren, stof, licht, krankzinnigheid, onbeschrijflijke totaalkakafonie.
En dat plein, Djemaa el Fnaa, de eerste keer, bij ondergaande zon! Woeste drums, slangenbezweerders, verhalenvertellers, muzikanten, acrobaten, medicijnmannen, felogige charlatans, overal rook, de geur van gebraden schapenvlees, massa's massa's mensen, iedereen is gek daar, elke dag weer dat radeloze feest van het stervende licht.
Nou ja, draaf ik door? Marrakech liet bloemen groeien in mijn hart...
MEER!!
quote:Yep. Zonder twijfel de beste manier om een land en haar bevolking te leren kennen.
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:44 schreef wimpie-bosboom het volgende:
Ben je in je eentje gegaan?
quote:Nee je draaft niet door. Doe maar wat meer.
Op dinsdag 27 augustus 2002 10:38 schreef Ringo het volgende:[..]
Marrakech is een hallucinatie, vuurstenen stad van dwazen, niet van deze wereld. Fata morgana, onderworpen aan een tirannieke zon. Ik bestond er niet echt, geloof ik, dwaalde door het doolhof van de medina en liet me langzaam opeten. Godallemachtig, wat een geluiden, kleuren, geuren, stof, licht, krankzinnigheid, onbeschrijflijke totaalkakafonie.
En dat plein, Djemaa el Fnaa, de eerste keer, bij ondergaande zon! Woeste drums, slangenbezweerders, verhalenvertellers, muzikanten, acrobaten, medicijnmannen, felogige charlatans, overal rook, de geur van gebraden schapenvlees, massa's massa's mensen, iedereen is gek daar, elke dag weer dat radeloze feest van het stervende licht.
Nou ja, draaf ik door? Marrakech liet bloemen groeien in mijn hart...
Volgens de vervloekte reisgidsen een plek die reizigers beter zo snel mogelijk weer verlaten; het is er druk, vuil, goor, het stinkt er, het verkeer is levensgevaarlijk, iedereen probeert je een hak te zetten, de stad is meer Westers dan Marokko zijn wil en niemand kijkt je er recht in de ogen aan.
Dat klopt. Ik voelde mij als een vis in het water. Casablanca, modderpoel, heerlijk bordeel voor dolende zielen. De vrouwen zijn er onaantastbaar mooi, hooghartige prinsessen, de mannen hebben een slangehuid en plakken de wereld met mooie praatjes en loze beloften aan elkaar.
Op een avond sprak een man mij aan, in een lege straat, toen een zwarte kat de weg overstak. Mohammed, everyone likes him, trok mij mee naar een bar waar vrouwen verboden waren en tegen de zin van Allah de duisternis met alcohol werd gevierd. Mohammed had zijn wortels liggen in minstens vier landen en de halve wereld bereisd. We spraken over het leven, zoals mannen dat doen als ze vrienden maken. Het bier maakte me weekhartig en ik liet me overrompelen door de zompige, heimelijke sfeer van dit dranklokaal en het rauwe cosmopolitisme van Mohammed-die-iedereen-kent.
Even later, toen de bar sloot, kwam de Marokkaanse aap uit de mouw, het tandeloos grijnzende beest dat ik nog vaker zou tegenkomen: Mohammed had geen geld en ik moest de dirhams neertellen. Nou ja goed, hij stak me geen mes in de rug. Hij vroeg me mee te gaan naar zijn huis om zijn kinderen gedag te zeggen. Toen we wankelend het drukke gedeelte van de stad verlieten en in donkere straten terechtkwamen, begon ik aan de goede bedoelingen van Mohammed te twijfelen en zei ik dat ik terug naar mijn hotel ging.
"I am not showing you big men with guns", zei Mohammed, klopte op de deur van het huis waar we voorstonden, de deur ging open en twee lachende kinderhoofdjes staken nieuwsgierig naar buiten.
"These are my children. Enter my house."
Ik volgde hem. In een kamer die door één treurig peertje troebel werd verlicht, stond een bed waarop een oude ziekelijke vrouw lag. Ze staarde wezenloos de leegte in; af en toe sprak ze, krakend Berbers, vreemd rollend taaltje. Ik werd neergezet op een rafelige bank en de kinderen van Mohammed begonnen me nieuwsgierig en spottend te observeren. Ze staken de draak met hun vader, roken zijn adem en vroegen of hij gedronken had. Nee, zei Mohammed met gebroken tong, eentje maar. De oude vrouw sloot haar ogen. Ik zei dat ik wilde slapen en Mohammed bracht me thuis. We spraken af voor de volgende ochtend, negen uur, voor mijn hotel.
Inmiddels was allemansvriend Mohammed niet meer de sympathieke gozer zoals ik mij hem allereerst voorstelde, naïeve groene ziel. De volgende dag was een dag vol desillusies, een wijze les voor de toekomst. Vriendschappelijkheid, daar hangt in Marokko een muf luchtje aan; het is meestal, zo bleek ook nu, niet meer dan een verkoperstruc, haak de toerist zijn pootje, gastheerschap uit zelfbehoud. Mohammed-je-connais-tout-le-monde liet me de centrale markt zien, kocht wat vijgen voor me, jatte een pruim en we dronken koffie met melk die ik mocht betalen. Uiteindelijk bleek het ware doel van onze odyssee: hij stelde mij voor aan zijn brother-in-law, "a very important business man from Ketama." Ketama, no go area voor vreemdelingen, wereldberucht centrum van het cannabisterrorisme. Nee ik rookte niet, kocht geen grammetje en zeker geen tien kilo. Zwagerlief werd chagrijnig en Mohammed kreeg het op zijn heupen. Wat volgde: een ellenlange discussie tussen ons over hoeveel geld ik mijn boezemvriend verschuldigd zou zijn. Bekend Marokkaans tafereel, de arme schooier en de stinkend rijk geachte toerist. We besloten deze teleurstellende ochtend met een maal van versgebakken sardines, zelf gekocht en voor onze neus bereid, terwijl Mohammed klaagde over het geld dat ik hem niet geven zou. We kusten elkaar vaarwel, zonder te weten of we elkaar liefhadden of haatten.
Marokko gidsland, zoektocht in het labyrinth zonder eind.
een lang gehuwde stad baadt onbreekbaar in het licht
haar lichaam is met stof bedekt
als zij haar sluier optilt (voor wie haar zien wil)
en zich uitrekt in de nacht
komen mannen van vuur langs
om haar naaktheid te aanschouwen
dansen op haar buik
kussen haar navel
eten gretig uit haar hand
dit land, deze stad: voor wie zien wil
Natuurlijk zijn er de toeristen. Zij reizen niet; zij stappen in de bus, en uit, en maken foto's. Zij zien niet; registreren elektronisch voor het nageslacht. Op hun voorhoofd staat geschreven: "wij gaan snel weer weg" en: "wat ruikt het hier vreemd".
Dan heb je daar de mensen met de reisgidsen. Waar ik slaap, zijn zij verreweg het talrijkst. Vaak zijn het stelletjes rond de dertig. (De categorie stelletjes, daar kom ik later in het bijzonder op terug.) De mensen met de reisgidsen denken waarschijnlijk te beschikken over een welhaast onuitputtelijke bron van kennis & informatie; er zijn er die hun Lonely Planet met onbewogen gelaat de Bijbel noemen. Waarom ook niet: een niet onpraktisch boekwerkje, een groot uitgevallen adressenlijst gecomplementeerd met wat foto's en zijdelinge tekstjes voor de lege uren.
De mensen met de reisgidsen hebben geen kinderen nodig; zij vertroetelen hun goddelijke boek als ware het een kleine Rémy of Chantal. Zij nemen het overal naartoe, raadplegen het waar mogelijk. Het is simpel te bedenken waarom zij dit doen. Stel: je zit op het terras van café Argana te Marrakech. Dan is het altijd handig in de Lonely Planet te lezen dat je daar heerlijke koffie met melk kunt krijgen voor maar vijf luizige dirhams. Of: je kijkt naar een troep zwierig uitgedoste inheemsen die op elkaars hoofden staan en hoge sprongen maken in de lucht. Dan kan de Guide Routard jou haarfijn uitleggen dat dat acrobaten zijn:
Waarschijnlijk komen ze u, na afloop van de voorstelling, om wat kleingeld vragen. Het is moeilijk daar met een stalen gezicht nee op te zeggen.
Amerikanen, een uitzonderlijk genre. Je kan ze van ver horen aankomen. Hun stemmen klinken als de rollende donder. Sommigen van hen wekken de indruk alsof ze incognito met de Navy Seals zijn meegekomen om het land te bezetten. Frans heb ik ze nog niet horen spreken; ze klagen vooral over het gebrek aan comfort en hebben er een handje van zich met veel kabaal terug te trekken om de rest van de wereldbevolking heimelijk te ridiculiseren. Een Marokkaan, dat is onbeschoft hondsvolk, maar o o, life here is fucking cheap, like nothing, they're sooo poor...
Stelletjes, daar zijn we weer. Niet de meest uitbundige soort. Ze praten zachtjes, met veel geheimen voor de buitenwereld. Ik zie er weinig waar de liefde in volle glorie vanaf spat. Integendeel: de meeste man-vrouw combinaties lijken zich te beperken tot een praktisch maar lang niet altijd bevredigend samen-zijn. Hun sociale vaardigheden zijn tot een minimum gereduceerd; als je met hen praat, weet je zeker dat de conversatie binnen tien minuten voorbij is, omdat de een de ander niet in verlegenheid wil brengen. Samen reizen betekent immers: je niet teveel bemoeien met de rest.
De overige categorieën zijn een allegaartje. Moeilijk in te delen, en dat is maar goed ook. Dit zijn de mensen van wie je het meeste kunt verwachten. Zo kan er ineens een meisje uit Kiwiland tevoorschijn springen met een fantastische lach en hele leuke, lieve ogen. Of staat er plots een Duitser voor je neus die een ongedwongen vriendelijkheid uitstraalt waar je stil van wordt. En niet te vergeten: de Australiër die jou met veel genoegen inwijdt in het kaartspel en gespreksonderwerpen aansnijdt waar je met anderen in jaren niet aan toekomt; ongecompliceerde Engelsen die joints met je delen op een dakterras in Marrakech; een lief Zweeds meisje met een zieke vriend; een verlegen Portugees...
Allen passanten in het wervelend bestaan van degeen die immer het laatste woord heeft: de eenzame reiziger.
[Dit bericht is gewijzigd door Ringo op 27-08-2002 12:50]
quote:I neem aan I'll buy your woman
Op dinsdag 27 augustus 2002 12:48 schreef X-Ray het volgende:
Ik ben jaren geleden ook in Marrakech geweest.
Het meest vervelende is echter wel dat je vrouwelijke medereizigers non-stop verhandeld worden en de 'I'll by your woman/daughter etc' wel erg vervelend is.... slavenhandelaars....
Maar je had dus geen interesse in een kameel en 3 schapen?
quote:Klopt. Gelukkig ben ik man en gezegend met een mediterraan uiterlijk. Bovendien droeg ik lange broeken en overhemden en viel dus niet erg op als ik door de medina liep. Fantastisch, die relatieve anonimiteit. Van meisjes heb ik inderdaad hele andere verhalen gehoord; zij konden geen stap buiten zetten of de heren kwamen als wilde kraaien op hen af...
Op dinsdag 27 augustus 2002 12:48 schreef X-Ray het volgende:
Ik ben jaren geleden ook in Marrakech geweest.
Het meest vervelende is echter wel dat je vrouwelijke medereizigers non-stop verhandeld worden en de 'I'll by your woman/daughter etc' wel erg vervelend is.... slavenhandelaars....
quote:10 kamelen en een pallet sigaretten .
Op dinsdag 27 augustus 2002 12:53 schreef Lucille het volgende:[..]
I neem aan I'll buy your woman
Maar je had dus geen interesse in een kameel en 3 schapen?
Maar de beslissing was niet de mijnes om te nemen.
ga door!! ik smul
In Marrakech heb ik schapekoppen gegeten. Ze haalden de vlezige schedels voor mijn oog uit kokende ketels tevoorschijn, hakten ze in lengterichting doormidden, verwijderden het bot en sneden het vlees op borden. Grof zout eroverheen, brood en zoete thee. De hersenen (naar ik aanneem): wit, week vlees, deegachtig van structuur, kneedbaar bijna. De ervaring smaakte beter dan het eten zelf; eenzame vreemdeling temidden van lokalen.
***
In Rabat scheet ik een wasbak onder. Midden in de nacht werd ik wakker van mijn kolkende darmen. Het smerige toilet, buiten op de gang, zou ik niet meer halen; in allerijl beklom ik de wastafel. De bruine riekende drek verliet in volle vaart mijn lichaam, over het glanzend porselein, langs mijn benen, over de vloer, haastig uitgetrokken onderbroek besmeurd. De spetters zaten op het nachtkastje.
Gelukkig had het hotel geen douche en o wat voelde ik mij voldaan in die klamme, eenzame nacht.
***
Op de boot terug naar Spanje, benedendeks, tussen auto's, machinaal geraas en massa's bagage, ontblootte een prachtige vrouw haar borsten om een kind te zogen. Engelachtige naaktheid, te mooi en te heimelijk om lang naar te kijken. Op de achtergrond hielden strenge poortwachters de deuren gesloten voor een hysterische dame die haar koffers zocht.
***
Mustafa vertelde mij: tienduizend jaren voor Christus vluchtten de volkeren uit de Kaukasus voor het opkomend ijs. Via Europa kwamen zij in Noord-Afrika terecht. Sommigen vestigden zich daar als boeren; de meesten trokken als nomaden door de regio. Eeuwen later zouden de Romeinen hen barbaren noemen, Berbers.
Sommige Kaukasische ijsvluchtelingen bleven achter in Baskenland, Noord-Spanje; anderen vonden hun stek in de Elzas, de streek waar mijn familie vandaan komt.
Wij zijn allen broeders, dames en heren.
***
Weer Mustafa: Adam en Eva zijn de eerste kinderen van God. Broer en zus, van hemelse oorsprong, brengen de mensheid voort. Na dit incident, dat ons lot voor eeuwig heeft bezegeld, is een relatie tussen bloedverwanten voor altijd en iedereen een ondoordringbaar taboe. Waarom?
Wij zijn allen broeders, dames en heren.
***
"Eet je wel goed?" vroeg het meisje met de kroesige vlechtjes en de vechtlustige ogen toen de bus een stop maakte bij een Frans wegrestaurant, ergens in de avond, de eerste dag.
"We houden je een beetje in de gaten."
Dat vond ik fijn, en ik lachte naar haar, de engel.
***
Tafereel zonder woorden: toen ik bij het theestalletje stond, op het grote plein in Marrakech, kwam er een oude man uit de chaos tevoorschijn. Wij herkenden elkaar uit een droom en groetten. Toen de man even later weer vertrok, keek ik hem na; hij draaide zich om en stond stil. Beiden staken we onze hand op en zeiden zonder te spreken vaarwel, uit heimwee naar een onbestaand verleden.
***
God die woedend inbrak in een prille idylle.
Op de patio van mijn hotel zat ik in de namiddag onder de sinaasappelboom, toen het heerlijke kiwimeisje naar mij toekwam. Zij vloerde mij wederom met haar engelachtige lach. Vraag mij niet waarover wij spraken; het doet er niet toe. Toen ik in gedachten al haar wang streelde en mijn ogen sloot om haar te kussen, barstte de hemeltoorn los en viel de regen neer. We vluchtten weg; zij in haar kamer en ik de straat op.
De sinaasappelboom huilde van verdriet, stille getuige van een al te bruusk laatste afscheid.
Marokko ! Marokko !
geef mij maar Marokko !
dank Ringo
..werkelijk prachtig beschreven allemaal..
En wil Marokko nog eens goed op mijn lijstje Midden Oosten en Noord Afrika zetten.....Al die indrukken en contrasten.....Jezelf in slaap janken door de cultureshock en je de volgende morgen zo goed voelen dat je alles kunt hebben.. Dat doet reizen in je eentje met je
Te voet door de Hoge Atlas
Ik begon rondjes te draaien in Marrakech en dus besloot ik de volgende dag de stad te
verlaten. Geplande bestemming: de watervallen van Ouzoud, toeristische topattractie,
spectaculair natuurschoon volgens de boekjes en de verhalen van reizigers. Ik zou een
tussenstop maken te Azilal, een stadje aan de voet van het hooggebergte.
De bus was een rammelbak, een eeuwenoud vehikel. De passagiers waren voornamelijk
Berberse boeren en handelaren; we maakten ontelbare stops in onooglijke dorpjes waar
iedereen luid schreeuwend, onder een moordend hete zon, grote zakken en koffers
handelswaar het dak opsjouwde. Tergend langzaam allemaal, in een kolkende hitte.
In Azilal aangekomen (de baardige man in djellaba naast mij had gezegd dat ik hier uit moest
stappen) werd ik, naar goed Marrokaans gebruik, opgewacht door iemand die mij alle wegen
wijzen kon en mij meevoerde naar een hotel. Ik kon mij er opfrissen en de man zou mij
beneden verder informeren. Dit verlaten oord, een vlek op de kaart, leeg en kaalgeslagen, een
onbekende die mijn plannen in de war schopte ik had een ander welkom verwacht.
Mustafa, want zo heette de onbekende, was een berggids die tochten door de Hoge Atlas
organiseerde. Hij liet mij kaarten zien, toonde mij verschillende wandeltrajecten, vertelde over
wat ik in het verscholen gebergte ervaren zou. Met gezond wantrouwen (zonder dat overleef je
niet in Marokko) hoorde ik hem aan. Zijn verhalen klonken aanlokkelijk, maar de prijs die hij
vroeg, was erg hoog. In een onbewaakt moment, zonder al te veel onderhandelen, sloot ik een
deal met hem en we schudden elkaar de hand. Ik zou vijf dagen stilte trotseren, tussen reuzen
van steen.
Volgens Mustafa waren de watervallen van Ouzoud niet meer waard dan een bezoek van
enkele uren, een poel van massatoerisme, bedorven al. We spraken af dat ik de volgende
vroege ochtend met hem mee zou gaan naar de wekelijkse souq aan de rand van de stad;
vandaaruit reisde ik alleen naar de watervallen, keek er rond en zou voor het middaguur
terugkeren naar Azilal. Zo geschiedde. Om acht uur s ochtends propten we ons samen met
vier anderen in een taxi naar de markt, bekeken daar de levendige handel in schapen, muilezels,
kippen, groenten, kruiden, specerijen, huishoudelijke artikelen, ga door, ga door en Mustafa
regelde er voor mij vervoer naar Ouzoud.
Het massatoerisme viel daar mee; veel kleinschaliger dan men in Europa is gewend. De
watervallen waren spectaculair en imposant, van tientallen meters hoogte doorkliefde het water
de rotsen. Ik wandelde er rond, zag hoe zongebruinde jongens met ontbloot bovenlijf de rivier
indoken en hoe gesluierde, volledig ingepakte meisjes in afzondering van iedereen hun
picknicks hielden. Marokko, land waar man en vrouw schijnbaar niet van elkaars bestaan
afweten. Voor twaalven vertrok ik, terug naar Azilal.
In het hotel had Mustafa een maaltijd voor mij geregeld. Terwijl ik at, zocht hij transport
richting gebergte. Marokkaanse manier van zaken doen die ik nog steeds niet goed begrijp: je
loopt naar Mohammed op de hoek en vraagt of hij een taxi heeft voor dit en dat gehucht op
plek zus en zo. Jazeker, zegt Mohammed, dat kan ik wel voor je uitzoeken; steekt de straat
over, duikt een theehuis in en keert even later terug met Abdullah aan de hand. Deze jongen
weet wel iemand, zegt Mohammed, vraagt wat geld en zegt gedag. Ondertussen is Abdullah
druk converserende met het groepje mannen dat zojuist nog aan het kaarten was. Een taxi,
naar daar en daar, dan en dan en zo laat, dat wordt een probleem, hoor je iemand roepen in een
taal die je niet verstaat. Gelukkig is de neef van de norsige man die zijn mond nog niet
opendeed, zojuist in de stad teruggekeerd; diens auto was kapot, moeilijk moeilijk, maar doet
het weer, plotseling, dank Allah. Maar je weet het hè, Achmeds vrouw is ziek, de vliegende
vinkentering, dus geef hem wat geld, nee ietsje meer dan dat, dan kan ik (noem me maar
Hakim) wel effekes uitvinden wie bereid is jullie mee te nemen naar die stip in de bergen,
ongehoord dat jullie daarheen willen, weet je wat, zie je die Peugeot daar, ik breng jullie zelf
wel. Hoeveel dat kosten gaat? Daar komen we wel uit
En zo bracht een grijsaard die meer op een heilige leek dan op een taxichauffeur ons via
honderd ravijnen en duizend haarspeldbochten naar Talat Righane, een dorp aan het eind van
de wereld, of het begin. De weg veranderde er doodleuk in een muilezelpad.
Talat Righane: wat huizen in een groene vallei. Er heerste een slaperige rust, de zon ging al
onder toen we aankwamen. De vrouw des huizes van de boerderij waar we sliepen, zwijgzaam,
terughoudend, bracht ons thee. Ik liep buiten wat rond en keek naar de kinderen die speelden
op knollenveldjes. Er waren mannen bezig bij de waterput, noeste arbeid onder luid
geschreeuw. Een brutaal jochie nodigde mij uit om te voetballen; de kleuter liep zich uit de
naad om mij, vreemde lange dunne reus, in het spel af te troeven. Een ander ventje dat
meedeed durfde nauwelijks de bal aan te raken. Toen de meisjes, die eerder nog tikkertje deden
op een veldje verderop, zich met ons bemoeiden en de bal afpakten, was het feest voorbij. Ik
ging naar binnen om te eten. Vader de boer at met ons mee en vroeg naar wat ik deed in mijn
thuisland. Ik vertelde mijn verhalen en even later lieten ze mij alleen met de machtige tajine,
heerlijke boerenstoofschotel, koningsmaal voor deze hongerige reiziger. Na het eten rookten
we het kruid der tevredenheid en ging ik slapen onder een zacht en warm deken. Ik droomde in
pasteltinten over vliegende fietsen en een huilend tapijt.
De volgende dag zijn we de bergen ingetrokken. Mijn bagage werd meegenomen door
Mustafa, andere Mustafa, Mustafa de muilezeldrijver, een boerenjongen wiens Frans niet
verder reikte dan drie woorden. Hij zou ons de hele reis vergezellen; ging s ochtends eerder
vooruit, hielp mee met de bereiding van het eten, bracht met ons de nachten door.
Het landschap was dor, steen en rots, en werd langzamerhand boomloos. Af en toe kwamen er
muilezels voorbij met hun bereiders, kleine groepjes wandeltoeristen. Ik zag een dromedaris in
het wild, die vluchtig wegliep voor we hem goed en wel waren genaderd.
De stilte is er overweldigend, je hoort je eigen bloed ruisen. Dit is Gods natuur in volle glorie,
angstwekkend groots, een monsterlijk maanlandschap. Ik durfde er nauwelijks te spreken.
De berg die we dag beklommen, was 2900 meter hoog en zou de enige echte beklimming van
de reis zijn; verder zouden we vooral door valleien lopen.
In het eerste dorp dat we bereikten, lag ook onze overnachtingsplek: een verlaten boerderij
met een feeëriek binnenplaatsje. In een grote, ruime kamer, leeg, bekleed met wollen tapijten,
hield ik met Mustafa de muilezeldrijver siësta. Communiceren was moeilijk: fatigué? Oui,
fatigué. Il fait chaud. Dormir un peu.
Bismillah, men eet hier met de handen, van een gemeenschappelijk bord, bismillah, glas zoete
muntthee erbij, bismillah, moge Allah ons behoeden. Ik zou slapen in een langgerekte, donkere
ruimte, alleen, maar koos toch voor de open lucht, tussen Mustafa & Mustafa in, onder een
juichende sterrenhemel. De hasj die we rookten maakte me loom en kalm; ik viel geruisloos in
een droomloze slaap.
De volgende dag, na een urenlange wandeling door dorpjes waar de tijd zich eeuwenlang had
verslapen, waar vrouwen in kleurrijke doeken gewikkeld zich de ogen sloten als we
langskwamen, jongens zwijgend loerden naar deze vreemdeling, kwamen we aan in een
gehucht gelegen op een steile heuvel. We liepen naar een lemen hut toe. De hut had geen
ramen, tegen de zon; 's middags heersten er de vliegen. De bewoner hield er zijn winkeltje,
achterin. Een hobbelige stenen bank was het enige meubilair, naast een kleine tafel waarop een
radio stond. Radio, het enige contact met de grote buitenwereld. Poepen deed je langs de
rivier; geen riolering, geen elektriciteit, niets, geen materiële beschaving zoals wij die kennen.
Men kookte op een gasfles; af en toe kwamen mannen binnen om mee te delen in een maaltijd,
voor een glas thee of een terloops gesprek. Vrouwen heb ik er niet gezien.
Mustafa en ik sliepen op de stenen bank; de gastheer en Mustafa de muilezeldrijver spreidden
een zeil over de vloer en legden zich daar te ruste.
Eerder nog die avond, toen Mustafa en ik onze tevredenheidstabak rookten, kraakte op de
radio een Spaanse zender. Ik liep naar buiten, het donker in. Onze gastheer speelde voor
Franco:
Señores y Señoritas! Vannacht vertel ik u het verhaal van de schreeuwende sterren aan de
zwarte hemel, voor velen sinds mensenheugenis onbereikbaar omdat het aardse licht uw
nachtzicht verblindt. Hier, bij ons, in dit vergeten land, heerst nog de duisternis, de maan en het
goddelijk hemelgewelf. Kijk en zie, kleine vreemdeling, steek je lange nek uit, wij laten u wel
even alleen. Morgen zal je ziek zijn maar nu nog ben je wakker, ontwaakt het slapende dier in
je verkilde hart. Bij elke vallende ster mag je een wens doen; denk daar goed over na...
... denk daar goed over na, goed over na, over na... Ik werd wakker met een lichte hoofdpijn.
Pakte mijn tas in, de muilezel werd beladen en we vertrokken. Vandaag liepen we het water
door en zouden we de gorges bereiken, de canyons, de smalle, hoge kloven waar het water in
het voorjaar woest doorheen stroomt, maar nu relatief rustig doorkabbelde. Daar verdween het
zonlicht; rozerode bergwanden in bizarre uitgesleten vormen leefden in eeuwige schaduw.
Rond het middaguur hadden we de gorges doorlopen en hielden we halt bij een kleine
kampeerplaats met primitief restaurantje, gelegen aan de rivier. Ik trok mij terug in een tent. Er
kwam een jongen langs met een spartelende kip in zijn handen; verderop maakte Mustafa een
barbecue aan.
Ik werd wakker van een stem die mij aan tafel riep. Ik had geen honger; hapte de vers gegrilde
kippenpoot met moeite weg. Ik zocht een wc op en liep daar in stralen leeg. Kuifje in
Verweggistan was ziek. Toen we een uur later verder trokken (maar niet eerder dan na een
glas thee met de gastheer), dacht ik af en toe te bezwijken aan de hitte in deze godvergeten
Vallei van Ellende, dit monsterlijke rotsenland. Na duizenden kilometers bereikten we een
dorp. Hier moeten we zijn, zegt Mustafa, ik dank god met toegeknepen stem, betreed de
boerderij, zoek de donkerte van een kamer op en val in slaap.
Als ik wakker word, voel ik hoe mijn speekselklieren zich een uur in de rondte werken. Het
gaat wel over, gaat wel over, bid ik, maar het gaat niet over, misselijkheid komt als een trage
vloedgolf op, ik spring overeind, ren naar buiten als een dolle hond, in één ruk het balkon op,
zoek naar plekken die er niet zijn, zak ineen en gooi met kracht mijn kippetje weer naar buiten,
golven braaksel over de lemen vloer. Als ik bijkom, aangenaam verlicht, zie ik hoe Mustafa de
muilezeldrijver mij meewarig, maar niet zonder een spoor van verachting, aanstaart vanuit de
deuropening.
De rest van de dag in rillerige apathie doorgebracht. Er kwam een meisje van een jaar of
veertien bij mij zitten. Ze wierp me zilverkiezels toe, waarvan ik torentjes bouwde die almaar
weer omvielen. Ze lachte verlegen en was erg mooi. Ik deed haar de truc met de afgesneden
vinger voor, die ze ademloos volgde.
Ik sliep buiten, op het balkon. Naast mij sliep Mustafa en naast mij sliep Mustafa. Midden in de
nacht speelden mijn darmen weer op; ik vroeg waar de wc was: de trap van het balkon af, de
stal door, de deur links en dan de gang op, weer een deur, hoekje om en daar was het
onzichtbare gat in de grond. In de duisternis scheet ik mijn broek onder. Ik durfde niet in slaap
te vallen. Een nacht heeft nog nooit zo lang geduurd.
's Ochtends bleek ik te zwak voor een wandeling; Mustafa regelde een extra muilezel die ons
op zijn rug meenam. Drie uur door de vallei gehobbeld, rivier door, bergpad op, door de
struiken heen, Don Quichote met buikloop. Mustafa de muilezeldrijver zong Berberse liederen
terwijl de zon opkwam. Langzaam verlieten we de meest onherbergzame streken van de Hoge
Atlas en kwamen we in lager landschappen terecht. Overal zaten vrouwen aan de oever,
kwamen mannen op muilezels langs die ons hartelijk begroeten, salaam aleikum, la bes,
rechterhand tikt zachtjes op de rechterborst, de traditionele begroeting tussen mannen
onderling. Vrouwen knikt men minzaam toe, hooguit. Hier, ten zuiden van het gebergte,
naderden we de woestijn en de mensen werden donkerder. Eindelijk, na dagen van trots
oprijzende bergkammen, werd het uitzicht weidser, zag ik weidse heuvels en bereikten we een
stad die mij aan Arizona deed denken; ik weet niet exact waarom, ik ben daar nooit geweest.
Het bleek een spookstad. We beklommen een kaalgeslagen heuvel en daar lag de laatste
etappeplaats van mijn tocht door de Atlas, een door kille leegte overwoekerd hotel, rustplaats
van stofeters en dodenwakers. Twee mannen waren er de baas; een ervan had het gelaat van
een uitgebluste bloedzuiger, een traag voortschrijdende geestverschijning. In de middag huilde
de woestijnwind door de kamers. Het rook er heet, naar dood zand. Samen met Mustafa en de
bloedzuiger waste ik mijn kleren in de rivier. Ik begon mij aan mijn gids te ergeren; overal waar
ik was, was hij ook; hij drong zich aan mij op en wilde zich met alles bemoeien. Het liefste had
ik hem verdronken, eerlijk waar, maar mijn verziekte geest toen dacht wel vreemdere dingen.
Op mijn kamer probeerde ik mijn roes uit te slapen maar ik vond slechts zand op mijn weg. In
de namiddag kwam er een groep luidruchtige Fransen binnen, fietstoeristen, niets is te gek in
dit huis van cryptische krankzinnigheid. Absurde tragikomedie: ellendeling Mustafa betrad mijn
kamer en vroeg zoetsappig of ik niet naar buiten kwam, er waren nieuwe mensen, vrolijke
jongens en prachtige meiden met blonde haren en een majestueuze kont, maar ik moest niets
hebben van gezelschap, had voor de zoveelste keer in het geheim mijn broek ondergescheten,
kroop het liefst onder het bed en wauwelde terug van nee, ga weg.
In de avond maakte Mustafa een bord natte rijst voor mij klaar, met veel te veel zout. Walgend
at ik een paar happen en liet de rest staan. Ik betrad het terras dat uitkeek over de weidse
dodenvlakte en de bloedzuiger vroeg lijzig waar ik vandaan kwam.
Luilekkerland, zei ik. Daarna daalde ik de heuvel af maar deze godverlaten plek maakte mij
alleen maar aan het huilen. Ik wilde weg, zo snel mogelijk.
Van de nacht herinner ik mij vrijwel niets. Volgens mij liep ik leeg boven een gat in de grond.
Ik zie uit naar de rest van de verhalen.
***
Hotel Afriquia
Er is veel te zien hier
men kijkt vermoeid zijn ogen uit
druppelsgewijs komt eerst het zonlicht binnen
waarna het langzaam stralen vuur verspreidt
uit de hoek van een muur
kruipt kronkelend een kleur
en spat uiteen in duizenden geluiden:
de man in de toren ontvouwt zijn lied over de stad
maar hier gaat alles roerloos verder
het is het zoete zijn dat hier de heerschappij opeist
geen schreeuw van buiten
het is net als, it is just like
the movie that we saw in Marrakech
***
Marrakech the frightened one
bonne nuit, mon amour
ici
on rêve le jour
écoutez: could i hear a man with allah in his voice?
dors bien, mon amour
ici
on rêve le jour
hier, last night:
jái vu un homme sans yeux
qui chantait au bon dieu
ses longues histoires d'amour
mon ami
ici
on rêve le jour
***
Your head on the floor
I have my freedom here
my liberty of choice between
this hole in the wall, i am
this soft & easy chair in the hall, i am
this glass of tea
this curling orange tree
it is the choice between
i am
a victim of this dreamery scene
Djemma al Fna rules. S'avonds gezellig eten daar, lekker en goedkoop. En ik heb nog nooit in m'n leven zoveel vers geperst sinaasappelsap gedronken. Maar het was dan ook 46 graden in de schaduw.
quote:Die ellende is mij allemaal bespaard gebleven. Ik had een ijverig beschermengeltje op mijn schouder zitten, denk ik; behalve wat lachwekkende incidentjes geen enkel probleem met de mensen gehad daar. Niet beroofd, niet bedreigd, me nooit onveilig gevoeld.
Op dinsdag 27 augustus 2002 23:56 schreef Aernout het volgende:
Ik werd binnen een paar uur na aankomst al met de dood bedreigd door drugsdealers omdat ik weigerde drugs te kopen . Dat gebeurde op de nachttrein van Tanger naar Marrakech. Ook komen er 1 of 2 stations voor Marrakech bendes de trein binnen om losliggende bagage van slapende reizigers te stelen. Schijnt standaard te zijn.
quote:Die sinaasappelsap is heerlijk, zo'n enorm glas voor 25 eurocent en dan schenken ze 'm nog een keer halfvol ook, geweldig.
Djemma al Fna rules. S'avonds gezellig eten daar, lekker en goedkoop. En ik heb nog nooit in m'n leven zoveel vers geperst sinaasappelsap gedronken. Maar het was dan ook 46 graden in de schaduw.
Complimenten!
Je bent verliefd op dat land en al zijn onhebbelijkheden geworden toch? Iemand zonder passie zou niet zo kunnen schrijven.
Fijn om dit te lezen!!!
Vertel eens wat meer over de schaduwkanten van Marokko!
quote:Dank je
Op woensdag 28 augustus 2002 00:41 schreef ElizabethR het volgende:
Ringo, ik geniet van je schrijfsels, ik geniet zozeer dat het me haarscherp voor de ogen staat, ik beleef het gewoon mee terwijl ik lees.Complimenten!
quote:Ik hou van dat land. Ik wilde er al jaren naar toe en nu ik er geweest ben, wil ik alleen nog maar terug. Het greep me bij de keel, liet me soms struikelen maar ik heb er een stuk van mijn hart laten liggen.
Je bent verliefd op dat land en al zijn onhebbelijkheden geworden toch? Iemand zonder passie zou niet zo kunnen schrijven.
quote:Voor meisjes/vrouwen is zo'n rondrit door Marokko dus niet aan te raden
Op dinsdag 27 augustus 2002 12:53 schreef Ringo het volgende:Van meisjes heb ik inderdaad hele andere verhalen gehoord; zij konden geen stap buiten zetten of de heren kwamen als wilde kraaien op hen af...
quote:Het is in elk geval een stuk moeilijker en je moet veel (mentale) hindernissen overwinnen. Maar goed, reizen is zoeken naar risico's, letterlijk grenzen overschrijden, en er zijn genoeg meisjes/vrouwen die in Marokko prachtige reizen maken en lyrisch over het land vertellen.
Op woensdag 28 augustus 2002 01:22 schreef R@b het volgende:
Voor meisjes/vrouwen is zo'n rondrit door Marokko dus niet aan te raden
Het was net alsof Abdellatif, Totò voor vrienden, wist dat ik hier komen zou. Hij wachtte mij op bij
het vervallen pleintje, twee minuten lopen van het busstation.
'Ik ken iemand uit Den Haag', zei hij, 'een meisje dat mijn vrouw zou moeten zijn. Bel haar eens
op als je thuis bent.'
Totò kwam uit Rabat en bracht de zomermaanden door bij zijn oom, een norsige man die gruizig
Duits sprak en zich verder niet met ons bemoeide.
'Eerst was dit huis van mijn moeder', zei Totò, 'maar nu heeft hij het ingepikt, leeggehaald en
verwaarloosd. Moet je kijken hoe het eruit ziet.'
De kamer was kaal, leeg; er lagen groezelige matrassen op de grond.
'Vroeger stond het hier vol met prachtig meubilair; allemaal verkocht.'
'Heb je honger?' vroeg Totò, liep de kamer uit en kwam terug met een bord koude sardines.
'Eet, mijn vriend, je bent hier thuis.'
Totò haalde wel vaker vreemdelingen over de vloer, vertelde hij mij. Vorige week nog was hier
een Argentijn, een surfer met wie hij zeven dagen feest heeft gevierd. Beetje drinken, beetje
roken, beetje lol, beetje vrouwen.
'Niet veel, mijn vriend, maar genoeg. Ik leef nog.'
Buiten klonk een schel gefluit. Totò liep naar het raam.
'Daar is Jaouad', zei hij. 'Kom binnen, Jaouad.'
Jaouad was een jongen van ongeveer twintig jaar. Snel gekleed, volgens de laatste streng
gereglementeerde mode. Spichtig, nog niet volgroeid. Jaouad woonde in Sevilla maar elke zomer
kwam hij naar Larache. Ik verstond zijn Spaans slecht maar begreep wat hij hier deed: beetje
drinken, beetje roken, beetje lol maken, beetje naar de meisjes kijken. Niet veel, maar genoeg.
'Holiday', zei Jaouad. 'I like Larache.'
Er werd een forse joint gedraaid, en gretig opgerookt. De kamer bewoog en ik droomde
langzaam weg. Wat deed ik hier, zo plotseling?
'Of course you can sleep here, with me. We show you the beach, eat, drink, smoke, have fun.
We give you the best days of Morocco. Are you feeling well, my friend?'
De kamer draaide voor mijn ogen weg.
'Als jullie het niet erg vinden, zoek ik liever een hotel. Ik ben graag alleen, op gezette tijden.'
'You are always free, my friend', zei Totò. We liepen naar beneden. De voordeur ging open en er
kwamen drie jonge meisjes binnen.
'This is my cousin and her girlfriends. They're from London, lucky bastards. I hate Morocco.'
De meisjes begroetten mij vluchtig en gingen een kamer in. Jaouad luisterde naar muziek uit een
klein cassettespelertje met krakende speakers en zong mee in zelfverzonnen Engels.
'You like music?'
Er was geen fatsoenlijke kamer te vinden. Uiteindelijk vond ik er een; een gluiperige receptionist
toonde mij trots een ruimte waar drie bedden stonden. Totò's mond viel open toen hij hoorde
hoeveel ik voor de kamer betalen moest; ik schaamde mij dat ik zijn aanbod had geweigerd.
'Fucking Moroccans', zei hij toen de hotelrat was verdwenen. 'Tomorrow you can come with us.'
Ik zou me opfrissen en daarna kwamen mijn twee vrienden mij ophalen. Na een halfuur stonden
ze trouw voor de deur van mijn kamer.
'Those are nice fresh clothes you're wearing', zei Totò. 'Let's go to the beach.'
Totò en Jaouad hadden hasj gescoord en de drank haalden we in een duistere tent aan de
boulevard, vol donker gesmoes. Bier en wijn verkocht men onder de toonbank en iedereen deed
er moeilijk.
'Larache leeft in de duisternis', vertelde Totò mij eerder. 'Overdag slaapt iedereen op het strand
maar het echte leven begint pas als de avond valt.' De boulevard liep over van goedgeklede
jongens stampend vol testosteron; meisjes klitten in kleine groepjes bij elkaar. We daalden met
zijn drieën een trap af, naar de rotskust. Vochtige, zilte zeelucht plakte aan mijn lijf. Totò draaide
rustig een joint en Jaouad hing als een jonge hond aan mijn arm en sprak honderduit in
onverstaanbaar Spaans over de heerlijkheid van Larache, zijn droomoord.
We rookten en Totò vertelde. 'Dit land is ziek, I hate this country. Fucking Morocco, ik heb al mijn
diploma's maar niemand heeft hier werk. Mijn familie in het buitenland wil mij niet steunen en ik
leef hier maar wat rond, als een rat zonder doel. Ik ben drie keer in een vrachtwagen naar Europa
gevlucht, drie keer ben ik opgepakt, in gevangenissen gegooid en teruggestuurd naar deze hel.
C'est l'Afrique, c'est misérable. Excusez-moi, je te dérange, I'm sorry.'
'Like Bob Marley?' vroeg Jaouad. Ik zei van ja en terwijl Jaouad zich in grijnzende tevredenheid
hulde, zong Totò het lied dat ik nu juist niet kon horen zonder zacht te huilen, zijn treurige lied
van verlossing, gefluisterde woede in die klamme nacht aan zee
Old pirates yes they rob I
Sold I to the merchant ships
Minutes after they took I
From the bottomless pit
But my hand was made strong
By the hand of the almighty
We forward in this generation
Triumphantly
All I ever had, is songs of freedom
Won't you help to sing, these songs of freedom
Cause all I ever had, redemption songs
Redemption songs
Emancipate yourselves from mental slavery
None but ourselves can free our minds
Have no fear for atomic energy
Cause none of them can stop the time
How long shall they kill our prophets
While we stand aside and look
Some say it's just a part of it
We've got to fullfill the book
Won't you help to sing, these songs of freedom
Cause all I ever had, redemption songs
Houdt deze godvergeten wereld dan nooit op met draaien? Mijn eigen sentimenten mochten vals
zijn, naast mij zat een man die deze woorden uit zijn hoofd kende, de betekenis ervan door zijn
ruggegraat voelde kronkelen in donkere, stikkend hete laadruimtes van vrachtwagens die de
beloofde landen nooit zouden bereiken; een dolende jongensziel, achtergelaten, misschien liever
gestorven dan altijd weer teruggeworpen in deze vervloekte moederschoot, dit wormgat,
prachtplek voor passerende vreemdelingen maar heilloze stronthoop voor hen die er moeten
blijven. Ik zweeg.
'I'm sorry', zei Totò weer, 'je te dérange.'
quote:Dit is echt genieten...geweldig!
Op woensdag 28 augustus 2002 10:39 schreef Schorpioen het volgende:
Je moet een boek schrijven man!
'Dat is een bruiloftstoet', zei de jongen aan wie de oude man mij voorstelde. 'Ze willen de wereld
laten zien dat ze bestaan.'
Later, in de avond, zag de oude man mij opnieuw. Ik dronk een thee met hem en weer kwamen
de toeterende auto's langs. De jongen was er ook.
'Dat is een bruiloftstoet', zei de jongen. 'Zo jagen ze de kwade geesten weg.'
'Heb jij nog wat boeiends te vertellen?' vroeg de jongen.
'Nee', zei ik. 'Ik reis immers rond zonder doel.'
'In dat geval hoop ik je morgen weer te zien', zei de jongen en vertrok.
De oude man stond op, trok aan mijn arm en loodste mij een slechtverlichte ruimte binnen. Er
stonden spelautomaten en een poolbiljart. Men keek niet, maar loerde hier.
Achter in de ruimte toverde de oude man een houten pijp tevoorschijn, in twee delen.
'Het mannetje en het vrouwtje', zei hij en schoof de stukken in elkaar. De pijp was lang en dun en
had een kleine kop.
Uit zijn jaszak haalde hij een gevouwen papier, opende het en liet mij de inhoud zien: een
korrelig, bruinzwart mengsel.
'Veel kif en een klein beetje zwarte tabak', zei de oude man. 'Het medicijn tegen alle kwalen die
ons grijsaards teisteren. Ik toon u een oude traditie, jongeman.'
Hij stopte de pijp, stak hem aan en nam de eerste trek.
'Als de saxofoon: vlug en krachtig', zei hij.
Ik nam de pijp van hem over en zoog de rook naar binnen. Vrijwel direct: een lome golf door mijn
lijf, warm welbehagen.
Het ritueel herhaalde zich een aantal keer.
'Kijk', zei de oude man, greep de pijp met zijn linkerhand vast en sloeg krachtig zijn rechterhand
op het mondstuk. Heloranje vonken schoten uit de kop. De pijp was uit.
'Zo doen wij oude mannen dat', lachte hij.
De geesten waren weg, en ik bestond weer.
quote:Ik heb alleen die cursus niet gevolgd.
Op woensdag 28 augustus 2002 14:00 schreef Kimmie het volgende:
Bij je laatste post krijg ik idd het idee dat je de cursus romanschrijven aan het uitproberen bent. Leuk om te lezen, soms beetje bedacht.
jaloers is dat ie niet zo beeldend kan schrijven
Ik heb bedacht dat Marokko me wel een heel erg mooi land lijkt. Misschien ga ik met wat vrienden, misschien ga ik alleen.
Wat ik wil weten:
- Wat is de beste plaats om op aan vliegen??
- Is het land redelijk ingesteld op backpackers??
- Hoe lang moet ik gaan om alles een beetje redelijk te kunnen zien daar??
- Kun je eenvoudig een trekking door de woestijn regelen??
- Wat is de beste tijd van het jaar om te gaan??
En nog meer verhalen zou ik ook wel weten te waarderen!
quote:Jammer! En ik had nog wel al mijn hoop op jou gezet!
Op zondag 1 december 2002 20:11 schreef F1908 het volgende:
sorry hier kan ik je echt niet mee helpen. ben nog nooit in marokko geweest
quote:Misschien dat ik je in januari meer kan vertellen! Ik zal je vragen proberen te beantwoorden als ik daar ben!
Op zondag 1 december 2002 20:09 schreef Liejannuh het volgende:
Zow! Even een verschrikkelijke topickick!Ik heb bedacht dat Marokko me wel een heel erg mooi land lijkt. Misschien ga ik met wat vrienden, misschien ga ik alleen.
Wat ik wil weten:
- Wat is de beste plaats om op aan vliegen??
- Is het land redelijk ingesteld op backpackers??
- Hoe lang moet ik gaan om alles een beetje redelijk te kunnen zien daar??
- Kun je eenvoudig een trekking door de woestijn regelen??
- Wat is de beste tijd van het jaar om te gaan??En nog meer verhalen zou ik ook wel weten te waarderen!
quote:sorry
Op zondag 1 december 2002 20:14 schreef Liejannuh het volgende:[..]
Jammer! En ik had nog wel al mijn hoop op jou gezet!
quote:Marokko is een superland om op vakantie te gaan.
Op zondag 1 december 2002 20:09 schreef Liejannuh het volgende:
Zow! Even een verschrikkelijke topickick!Ik heb bedacht dat Marokko me wel een heel erg mooi land lijkt. Misschien ga ik met wat vrienden, misschien ga ik alleen.
Wat ik wil weten:
- Wat is de beste plaats om op aan vliegen??
- Is het land redelijk ingesteld op backpackers??
- Hoe lang moet ik gaan om alles een beetje redelijk te kunnen zien daar??
- Kun je eenvoudig een trekking door de woestijn regelen??
- Wat is de beste tijd van het jaar om te gaan??En nog meer verhalen zou ik ook wel weten te waarderen!
Beste plaats om naar toe te vliegen is Casablanca of Agadir, naar deze plaatsen gaan de meeste vluchten van Transavia en Royal Air Maroc
Ik heb ik Marokko redelijk veel backpackers gezien, ik weet het niet zo heel goed, ik was niet aan het backpacken daar.
Twee weken is wel genoeg om veel te zien maar drie weken is beter, zeker als je ook de woestijn in wilt.
Die woestijntrekking weet ik ook niet zo goed, dat was bij ons allemaal al geregeld
Beste reistijd..... ik was in augustus, was wel heel warm vooral in het binnenland maar als je er goed tegen kan is dat niet zo'n probleem, iig genoeg drinken. Mijn moeder is in maart nog een keer naar Marokko geweest, in de woestijn was het toen vooral 's nachts erg koud.
Kan iemand mij vertellen of het te doen is als vrouw alleen de backpackmethode te bereizen: naar het gare routiere te gaan en een lokale bus te nemen naar pakweg Essouira of Risani. En of het mogenlijk is om in dergelijke plaatjes rond te lopen in mijn eentje en op terrasjes te gaan zitten enzo.
Ik weet wel dat het er voorheen krioelde van de husselaars en misschien dat ik er eentje moet huren om anderen van mij af te houden... Dat ze op die manier hun eigen illegale werkgelegenheid in stand hielden... Is dat nog zo?
Is Agadir afgezien van de architectuur ook een normale moderne stad of denkt men nog steeds dat vrouwen alleen niet alleen gelaten kunnen worden en vliegen de aanzoeken me straks om de oren? En hoe zit het met de rest van de practische emancipatievorderingen daar?
Hoewel ik maar een paar dagen heb: is dit vandaag de dag te doen voor een vrouw alleen?
Tsja... ik weet het nog niet hoor.
Het landschap en de cultuur moeten wel heel mooi zijn om al die nadelen voor lief te nemen.
Verder kom je met een vriendelijke glimlach en een geintje op zn tijd een heel eind. Ik heb me absoluut niet onveilig of onprettig gevoeld als vrouw zijnde in Marokko. Nu had ik natuurlijk wel 2 mannen bij me, maar dan nog.
Het land is in ieder geval ontzettend mooi en we hebben er echt ontzettend vriendelijke mensen ontmoet!
Kijk ook eens hier: Liejannuh en Lucille gaan naar Marokko!
quote:Hmmz.. je moet het inderdaad voor lief nemen. Begrijpen en voor lief nemen. Of niet natuurlijk, dat is dan de overweging om al dan niet te gaan. Wil je zo'n "soort" vakantie..
Op maandag 15 december 2003 20:12 schreef Lucille het volgende:
Zo somber moet je het niet zien denk ik. De opdringerigheid is aanwezig in een deel van het land, vooral de toeristenplekken in de grote steden. Wat daar zit de handel. Neem je dat voor lief, samen met wat vriendelijke afwijzingen zoals la sucran dan is het best wel een leuk en apart land.
quote:Mooi. En.. herkenbaar.
Op dinsdag 27 augustus 2002 13:14 schreef Ringo het volgende:
[Tafereel zonder woorden: toen ik bij het theestalletje stond, op het grote plein in Marrakech, kwam er een oude man uit de chaos tevoorschijn. Wij herkenden elkaar uit een droom en groetten. Toen de man even later weer vertrok, keek ik hem na; hij draaide zich om en stond stil. Beiden staken we onze hand op en zeiden zonder te spreken vaarwel, uit heimwee naar een onbestaand verleden.
[Dit bericht is gewijzigd door Gert op 08-01-2004 15:37]
Zand en stenen, meer is het niet, waarom denk je anders dat half Marokko in Nederland zit , omdat er zoveel te doen is of zoveel geld te verdienen is?
[Dit bericht is gewijzigd door Rietvaerder op 28-01-2004 15:27]
Marokko kent overigens voor een groot deel dezelfde problemen als Nederland. Geld dat oneerlijk verdeeld is, zwervers, discriminatie etc.
quote:Shouf Shouf Habibi
Op woensdag 28 januari 2004 14:43 schreef Rietvaerder het volgende:
Veel meiden vind Marokko wel mooi weet je,
Zo romantisch.. rot toch op man.Zand en stenen, meer is het niet, waarom denk je anders dat half Marokko in Nederland zit , omdat er zoveel te doen is of zoveel geld te verdienen is?
Dat geldt voor elk niet-Westers land wel.quote:Op maandag 31 januari 2005 13:50 schreef Vava het volgende:
Ja uitkijken met ijsklontjes in je drinken, geen verse sla enzo. En idd flesjes water kopen, goed opletten dat de dop ook echt dicht is, dus dat je geen hergevulde flesjes koopt.
Het was toch Polisario, geen polio?quote:Op maandag 31 januari 2005 11:26 schreef mynick het volgende:
Even een vraag aan de meer ervaren Marokko ganger. Het plan is komende zomer naar Marokko af te reizen. Nu staat op de site van de GGGD dat een Vaccinatie is aanbevolen tegen hepatitis a en polio.
bezoek vooral de Medina van Tangerquote:Op maandag 11 juli 2005 23:05 schreef Sanne het volgende:
Ik mag in augustus een weekje naar Tanger om een bruiloft mee te maken.
Nu wil ik de stad natuurlijk ook bezoeken want ik neem toch aan dat die bruiloft niet een hele week duurt.
Wat mag ik nu absoluut niet missen als ik in Tanger ben?
UIO, als dit een verkeerd topic is gooi hem dan maar dicht.
dank je welquote:
Ga jij mijn (en Lucille's) reisverslag nu ook al negeren??quote:Op woensdag 24 augustus 2005 20:32 schreef DutchTrain het volgende:
[ Reisverslag ] Ik ga naar Marokko
[reisverslag] Marokko (Marrakesh) april 2005
daar nog veel meer
zo snel ben ik nou ook weer niet Liejannuh en Lucille gaan naar Marokko!quote:Op woensdag 24 augustus 2005 20:38 schreef Liejannuh het volgende:
Ga jij mijn (en Lucille's) reisverslag nu ook al negeren??
ja!!!quote:Op woensdag 24 augustus 2005 20:40 schreef DutchTrain het volgende:
[..]
zo snel ben ik nou ook weer niet Liejannuh en Lucille gaan naar Marokko!
zo goed?
Terugvliegen zou je kunnen doen met http://www.atlas-blue.com/ vanaf Marrakeshquote:Op woensdag 24 augustus 2005 20:04 schreef Kibuuka het volgende:
Het lijkt ons mooi om met de boot over te steken. Vliegen naar Marokko is niet goedkoop. Je betaald zo 150 tot 200 euro meer. we willen toch trekken dus vliegen we naar Malaga. Tips zijn altijd welkom
quote:Op donderdag 25 augustus 2005 18:56 schreef Mutant01 het volgende:
Over Marrakesh gesproken, ik heb nog wat foto's genomen dit jaar toen ik er eventjes was:
[...]
Een vriend van mij heeft daar een huis, dus ik kan gratis overnachtenquote:Op zondag 2 april 2006 17:00 schreef jojomen4 het volgende:
Ik wil me niet met je plannen bemoeien.. maar ik zeg doet het anders! Ik ken oadja niet en weet niet waar het ligt maar ik ben vorig jaar in Medina de Fez geweest.. en dat is echt supersupersuperrrrr mooi! Zou daar zeker 2 dagen heen gaan.
En ik weet ook niet hoeveel boten er vanaf Malaga gaan en hoe duur die zijn.. maar ik ben van Tafrifa naar Tanger gegaan, was 1 uur met de superfast Ferry en koste retour dacht ik 45 euro ofzo.
Zou echt even informeren over Fez.. das zo onwijs magisch
Gratis overnachten is mooi.. maar het moet natuurlijk niet ten koste gaan van de bestemming. In Fez kun je voor 7 Euro in een hostal (wel middeleeuws ) zitten. Bij UNESCO kun je mooie info krijgen. Tis door UNESCO 2 jaar geleje ook uitgeroepen tot 3de mooiste stad in de wereld. De mensen leven in het oude gedeelte als 900 terug.Ze hebben niet eens stromend water in de huizen (alleen op enkele plaatsen in de straten). Er kunnen geen auto's door de zandstraten en de Coca Cola wordt gedistribueerd door een Coca-Cola ezel!quote:Op zondag 2 april 2006 17:13 schreef Blinker het volgende:
[..]
Een vriend van mij heeft daar een huis, dus ik kan gratis overnachten
Maar ik zal het zeker even opzoeken op internet wat jij noemt!
Wow, dit klinkt allemaal wel erg coolquote:Op zondag 2 april 2006 17:23 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Gratis overnachten is mooi.. maar het moet natuurlijk niet ten koste gaan van de bestemming. In Fez kun je voor 7 Euro in een hostal (wel middeleeuws ) zitten. Bij UNESCO kun je mooie info krijgen. Tis door UNESCO 2 jaar geleje ook uitgeroepen tot 3de mooiste stad in de wereld. De mensen leven in het oude gedeelte als 900 terug.Ze hebben niet eens stromend water in de huizen (alleen op enkele plaatsen in de straten). Er kunnen geen auto's door de zandstraten en de Coca Cola wordt gedistribueerd door een Coca-Cola ezel!
Je entry stamp haal je vervolgens op de boot. Wees verstandig en ga pas op het laatste moment (half uur voor aankomst) in de rij staan, dat scheelt je een hoop uren wachten.quote:Op maandag 3 april 2006 03:45 schreef Jaguarized het volgende:
Melilla hoort nog bij Spanje. Kaartjes kosten ongeveer 27 euro volgens een website via Google en de reis duurt zo'n 7 uur. Als ik me niet vergis moet je een exit stamp halen als je Spanje verlaat anders krijg je je entry stamp niet.
Erg mooie foto's, ben beniewd naar het reisverhaalquote:Op dinsdag 4 april 2006 19:11 schreef Jeepeejee het volgende:
Graag geef ik de Marokko-enthousiastelingen hierbij het adresje van mijn website over onze rondreis doorheen Marokko. Veel foto's, enkele bedenkingen en binnenkort ook het volledige reisverhaal... Vragen en reacties zijn uiteraard welkom !
Marokko in fotografische impressies
Jeepeejee
Prettig verlof ! Welk hotel zitten jullie ?quote:Op dinsdag 4 april 2006 20:08 schreef Mutant01 het volgende:
[..]
Erg mooie foto's, ben beniewd naar het reisverhaal
Ik vertrek a.s. vrijdag naar Agadir en ga daar 2 weken op vakantie
Hotel Argana, heeft best goede reviews dus dat wordt even kijkenquote:Op dinsdag 4 april 2006 22:49 schreef Jeepeejee het volgende:
[..]
Prettig verlof ! Welk hotel zitten jullie ?
Het reisverhaal komt binnen een tweetal weken.
Sorry, maar je site vind ik eerlijk gezegd wat minder.quote:Op dinsdag 4 april 2006 19:11 schreef Jeepeejee het volgende:
Graag geef ik de Marokko-enthousiastelingen hierbij het adresje van mijn website over onze rondreis doorheen Marokko. Veel foto's, enkele bedenkingen en binnenkort ook het volledige reisverhaal... Vragen en reacties zijn uiteraard welkom !
Marokko in fotografische impressies
Jeepeejee
een bezoek aan de derde grote Moskee van de wereld is het waardquote:Op maandag 10 april 2006 21:29 schreef Oceanonix het volgende:
Is er een reden dat de Koning Aap en Baobab Casablanca overslaan? Is daar niets te zien of te beleven? Ik kan het me niet voorstellen.
Of zou het erg tegenvallen met de rest van het land? Ik kan geen reden verzinnen waarom je wel vliegt op Casablanca er vervolgens weer zo snel mogelijk uit wilt zijn.
Ik vond Fez ook erg mooi en zeker van de steden in Marokke de mooiste. Nog zo echt. Marrakesh is veel toeristischer, meer scooters en minder ezeltjes dan in Fez.quote:Op zondag 9 april 2006 13:12 schreef Vogue het volgende:
Fez Inderdaad één van de mooiste steden die ik ooit gezien heb. Meknes en Marrakesh zijn trouwens ook erg mooi, evenals het zuiden van Marokko, maar Fez staat op 1
Is dat zo? Ik heb zelfs in de Islamistische bolwerken Konja en Bursa in Turkije geen enkel probleem gehad. Zolang je maar netjes gekleed gaat en een hoofddoek meeneemt mag je er gewoon in. Als vrouw moet je misschien wel een andere ingang nemen.quote:Op dinsdag 11 april 2006 18:32 schreef Vava het volgende:
Ook de enige moskee in Marokko waar je in mag toch? Als je geen moslim bent dan
Ja volgens mij was dat de enige moskee in Marokko, maar is al lang geleden dat ik er was, 1998. Dus misschien is er wat veranderd nu.quote:Op dinsdag 11 april 2006 20:21 schreef Oceanonix het volgende:
[..]
Is dat zo? Ik heb zelfs in de Islamistische bolwerken Konja en Bursa in Turkije geen enkel probleem gehad. Zolang je maar netjes gekleed gaat en een hoofddoek meeneemt mag je er gewoon in. Als vrouw moet je misschien wel een andere ingang nemen.
En die moskee doet Baobab dan ook nog aan de eerste ochtend. Althans, je hebt er de tijd/gelegenheid voor.quote:Op dinsdag 11 april 2006 10:18 schreef Meki het volgende:
[..]
een bezoek aan de derde grote Moskee van de wereld is het waard
ik vind het jammer dat Baobab Rabat in zo'n snel tempo doet. En haasten op mijn vakantie daar doe ik niet aan.quote:Op zaterdag 15 april 2006 21:49 schreef nr.126 het volgende:
[..]
En die moskee doet Baobab dan ook nog aan de eerste ochtend. Althans, je hebt er de tijd/gelegenheid voor.
Nu zit ik er zelf aan te denken om die Baobab reis te doen. Helaas voeren ze deze reis niet meer in december. Zou het vanwege de redelijk lage temperatuur zijn?
Heeft er iemand ervaring met Marokko in december/januari?
Dat idee heb ik ook van Marrakesh. Ben er niet geweest maar ben bang dat ik dat te touristisch ga vinden.quote:Op dinsdag 11 april 2006 18:35 schreef Vava het volgende:
[..]
Ik vond Fez ook erg mooi en zeker van de steden in Marokke de mooiste. Nog zo echt. Marrakesh is veel toeristischer, meer scooters en minder ezeltjes dan in Fez.
Hoihoi!quote:Op dinsdag 4 april 2006 19:11 schreef Jeepeejee het volgende:
Graag geef ik de Marokko-enthousiastelingen hierbij het adresje van mijn website over onze rondreis doorheen Marokko. Veel foto's, enkele bedenkingen en binnenkort ook het volledige reisverhaal... Vragen en reacties zijn uiteraard welkom !
Marokko in fotografische impressies
Jeepeejee
Die 2 reizen had ik al uitgebreid met elkaar vergeleken. En waar KA dan een dag langer in Rabat zal zijn zullen ze ergens anders weer korter zijn. (Meknes bijvoorbeeld) en ze slaan de Hassan II moskee in Casablanca over.quote:Op zondag 16 april 2006 10:57 schreef Oceanonix het volgende:
[..]
ik vind het jammer dat Baobab Rabat in zo'n snel tempo doet. En haasten op mijn vakantie daar doe ik niet aan.
Kijk voor de grap eens naar het programma van Koning Aap. Dat verschilt verder nauwelijks Alleen blijven die een nacht in Rabat. En dat lijkt mij wel relaxt.
Wanneer ga je? Binnenkort al?quote:Op zondag 16 april 2006 16:06 schreef Oceanonix het volgende:
Ik wil langer als een paar in uur Casablanca zijn en heb besloten om de reis gewoon een paar dagen eerder te beginnen. Dan kan in Casablanca in alle rust bekijken.
En idd ze blijven verderop in reis ergens een dag korter.
ik wil in oktober, ik ga waarschijnlijk komende week boekenquote:Op zondag 16 april 2006 16:49 schreef nr.126 het volgende:
[..]
Wanneer ga je? Binnenkort al?
Veel plezier in ieder geval. Ben benieuwd naar je ervaring.
Meknes of Rabat?quote:Op zondag 16 april 2006 11:39 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Dat idee heb ik ook van Marrakesh. Ben er niet geweest maar ben bang dat ik dat te touristisch ga vinden.
Aangezien ik over 2 maanden weer naar Fez ga.. en ik nog een andere stad/dorp wil bezoeken en ik heb geen idee wat vraag ik op tips!? In totaal wil ik zo'n 4 dagen gaan, 2 Fez en 2 die ander. Tips dus svp
Ik heb er 2 nachten geslapen. De souk van Casablanca is best leuk, lang zo mooi niet als die van Fez maar niet slecht.quote:Op zondag 16 april 2006 21:34 schreef Oceanonix het volgende:
Ik vind grote steden altijd erg leuk. En ik vind het zonde om wel op deze stad te vliegen maar om er geen tijd door te brengen. Dus iets eerder vertrekken en dan met de groep mee reizen is dan een goede optie.
Dan kan ik in alle rust de moskee bekijken. En rustig op een terrasje zitten aan de zee.
Dat is een Arabische markt eigenlijk gewoon kleine smalle straatjes met winkeltjesquote:Op maandag 17 april 2006 19:40 schreef jojomen4 het volgende:
Wat is "souk"?
die van casablanca is ook de moeite waard.. ligt in de oude stad binnen het aller oudste gedeelte.. daar woont mijn "stiefoma" en famillie ook ze hadden op de plekken waar ik kwam geen blanke gezien.. en het was maar goed dat ik famillie bij me had..quote:Op maandag 17 april 2006 20:01 schreef jojomen4 het volgende:
Ow oki.. weer wat geleerd! Ken de souk van Casablanca niet maar die van Fez is wel superrrr jah!
Ik vond het toen erg leuk in die souk, maar toen ik daar was was ik nog niet in Fez geweestquote:Op maandag 17 april 2006 20:01 schreef jojomen4 het volgende:
Ow oki.. weer wat geleerd! Ken de souk van Casablanca niet maar die van Fez is wel superrrr jah!
heb zo een bruiloft ook meegemaakt in Tanger, Oujda en Fes en meknes.. jaja.. druk geweest..quote:Op maandag 17 april 2006 20:15 schreef Vava het volgende:
Wow zo'n bruiloft schijnt echt een groot feest te zijn. De laatste nacht van de vakantie in Marokko sliepen we weer in het hotel in Casablanca (waar we de eerste 2 nachten ook waren geweest) en toen was er een bruiloft aan de gang daar. Het ging de hele nacht door, wel heel leuk om te zien vond ik maar om er bij te zijn is echt geweldig!
Ik neem aan dat je vader met een Marokkaanse vrouw gaat trouwen dan woont hij ook echt in Marokko?quote:Op maandag 17 april 2006 20:56 schreef dutchmage het volgende:
[..]
heb zo een bruiloft ook meegemaakt in Tanger, Oujda en Fes en meknes.. jaja.. druk geweest..
En natuurlijk de bruiloft van mijn ouwe heer en zijn vrouw.. het is zeker een aanrader om een keer mee te mogen maken
Volgens mij is het in de gevallen van mensen die met de boot gaan vanaf Spanje dat die al in Zuid-Spanje zijn en vanuit daar naar Marokko gaan. Kan me iig niet voorstellen dat je met de bus nog naar Zuid-Spanje wilt en daarna nog zelfs naar Marokko. Toen ik 16 was ben ik ook met de bus naar het zuiden gegaan.. Doe ik nooit meer. 37 uur straight..quote:Op zondag 30 april 2006 18:08 schreef sturky100 het volgende:
Ik lees hier dat sommigen de bus nemen naar spanje en dan met de boot verder. Dan kies je toch voor het vliegtuig als het evenveel kost?
die boottrip lijkt me wel spannend maar het vervoer naar die spaanse havenstad niet echt
je hebt gelijk. Ik was teveel gefocust op de TS. Is een verhaal uit 2003....quote:Op zondag 30 april 2006 20:08 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Volgens mij is het in de gevallen van mensen die met de boot gaan vanaf Spanje dat die al in Zuid-Spanje zijn en vanuit daar naar Marokko gaan. Kan me iig niet voorstellen dat je met de bus nog naar Zuid-Spanje wilt en daarna nog zelfs naar Marokko. Toen ik 16 was ben ik ook met de bus naar het zuiden gegaan.. Doe ik nooit meer. 37 uur straight..
Gewoon vliegen dus!
Vava!quote:Op donderdag 4 mei 2006 23:44 schreef Vava het volgende:
Ja, Meknes idd, en die watervallen in de atlas, kan ff niet op de naam komen. Bij Beni Melal in de buurt.
Hahaha hoi!quote:
Ja ik schrok me rot op dat moment maar wel enorm gelachen toenquote:Op donderdag 4 mei 2006 23:49 schreef jojomen4 het volgende:
LOL!
Wel lijp dat 99% van de Marokkaanse bevolking Coca cola drinkt dan. Zelf drink ik ook bijna alleen cola daar, heb zoiets nog nooit in de 20 keer dat ik naar Marokko ben gegaan meegemaakt.quote:Op vrijdag 5 mei 2006 00:29 schreef jojomen4 het volgende:
hahaha
Toen ik in Fez stond bij het Coca Cola opslag plaatsje stond ik een Cola'tje te drinken.. komt er zo'n klein meisje langs van 8 jaar (ofzo).. spuugt ze op me en zegt "Coca Cola" met een hele negatieve toon.
Denk dat ze dus van iemand gehoord heeft dat Coca Cola amerikaans is en dat niet goed is. Of ze houd gewoon niet van Cola als je dat natuurlijk wilt geloven
M'n eerste gedachte was "ik haal uit en laat dat kutkind weten dat dat niet hoort".. maar toen dat ik "als iemand me dat kind ziet slaan wordt ik misschien wel gelynched". Niks gedaan dus..
Misschien komt dat door je uiterlijk. Ik zeg hiermee natuurlijk niks negatiefs voordat mensen dat gaan denkenquote:Op vrijdag 5 mei 2006 08:43 schreef Mutant01 het volgende:
[..]
Wel lijp dat 99% van de Marokkaanse bevolking Coca cola drinkt dan. Zelf drink ik ook bijna alleen cola daar, heb zoiets nog nooit in de 20 keer dat ik naar Marokko ben gegaan meegemaakt.
Je kan niet aan mij zien dat ik Marokkaan benquote:Op donderdag 25 mei 2006 19:35 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Misschien komt dat door je uiterlijk. Ik zeg hiermee natuurlijk niks negatiefs voordat mensen dat gaan denken
Maar het uiterlijk van een Groningse boerenjongen heb je ook nietquote:Op maandag 29 mei 2006 13:35 schreef Mutant01 het volgende:
[..]
Je kan niet aan mij zien dat ik Marokkaan ben
Nee, maar dat hebben veel toeristen die daar lopen ook niet, en dit is toch echt de eerste keer dat ik dit hoorquote:Op maandag 29 mei 2006 19:55 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Maar het uiterlijk van een Groningse boerenjongen heb je ook niet
Ik neem aan dat er wel iemand op deze site is die mij hiermee kan helpen.quote:Op dinsdag 27 augustus 2002 10:15 schreef Ringo het volgende:
Bedankt voor het topic-schopje:quote:Op zondag 7 januari 2007 13:32 schreef Henk-Wim het volgende:
Schopje.
M'n vriendin + ik willen de hele maand augustus naar Marokko, per auto. In 2 nachten naar Marokko sjeezen en dan daar ongeveer de volgende steden bezoeken, ongeveer die volgorde.
Fes, Meknes, via een oostelijke bocht naar Ouarzazate, Agadir, paar dagen strand, Marrakech, Casablanca, Rabat en weer terug.
Ouarzazate zelf lag ook nog niet echt op de rand van de Sahara; daarvoor moet je toch nog weer een stuk verder (M'Hamid).quote:Op maandag 8 januari 2007 20:50 schreef Henk-Wim het volgende: We willen toch wel echt 'jakkeren' door Frankrijk/Spanje, dat hebben we al genoeg gezien. Het moet natuurlijk wel leuk blijven dus waarschijnlijk 2 x 12 uur rijden; da's goed te doen. Iemand anders die de tolkosten wel weet?
Ouarzazate valt idd misschien af, maar het gaat erom dat we een stuk sahara willen meepakken en daarna een weekje aan de kust willen zijn. Misschien dan na Fes/Meknes (beide of 1 schrappen?) via een oostelijke bocht naar Marrakech om ergens aan de kust tussen Safi en Agadir uit te komen?
Nog iemand die de gemiddelde snelheid van rijden door Marokko weet? Hoeveel rij je in 10 uur?
Ik zou Fez zeker niet schrappen, Meknes misschien wel maar als je toch naar Fez gaat zit je ook weer zo in Meknes...quote:Op maandag 8 januari 2007 20:50 schreef Henk-Wim het volgende:
Thnx voor alle reacties tot nu toe. Fijn, bedankt!
Het nadeel van reserveren van de ferry is dat je zeker op het afgesproken tijdstip er moet zijn: later kan niet en als je er eerder bent valt je voorsprong weg. Is augustus echt zo druk? Lijkt mij dat iedereen er dan al zit...
We willen toch wel echt 'jakkeren' door Frankrijk/Spanje, dat hebben we al genoeg gezien. Het moet natuurlijk wel leuk blijven dus waarschijnlijk 2 x 12 uur rijden; da's goed te doen. Iemand anders die de tolkosten wel weet?
Ouarzazate valt idd misschien af, maar het gaat erom dat we een stuk sahara willen meepakken en daarna een weekje aan de kust willen zijn. Misschien dan na Fes/Meknes (beide of 1 schrappen?) via een oostelijke bocht naar Marrakech om ergens aan de kust tussen Safi en Agadir uit te komen?
Nog iemand die de gemiddelde snelheid van rijden door Marokko weet? Hoeveel rij je in 10 uur?
Poeh dat is moeilijk te zeggen. Het hele traject tussen Tanger en Casablanca/Fes/Rabat is nu allemaal snelweg, en gaat dus best rap. Rij niet te hard, ze staan er om de paar kilometer met politiemotoren en laserguns (op die snelweg), hou dus gewoon 120 aan.quote:Op maandag 8 januari 2007 20:50 schreef Henk-Wim het volgende:
Nog iemand die de gemiddelde snelheid van rijden door Marokko weet? Hoeveel rij je in 10 uur?
Interessante inbreng, ik denk dat wij wel hetzelfde hierover denkenquote:Op maandag 22 januari 2007 09:27 schreef Oceanonix het volgende:
Ik ben in oktober naar Marokko geweest. (deels tijdens de Ramadan).
De eerste dagen ben ik zonder gezelschap in Casablanca en Rabat geweest. De rest van de reis met Koning Aap.
Als vrouw wordt je regelmatig aangesproken om Engels te oefenen (als man nauwelijks........).
je moet hier op voorbereid zijn als je alleen reist. Ik vond het erg fijn om na een paar dagen toch de rust van een groep te hebben. (dan heb je ff een vlucht moment als je de constante aanspraak zat bent)
Het nadeel van zo'n groep is natuurlijk dat er altijd een zootje zeikerds in moeten zitten (geklaag over het vervoer, hotels en voedsel )
Ik heb de reis weergaloos Marokko gedaan van Koning Aap. Het reisschema vond ik erg prettig (al ben ik een paar dagen eerder vertrokken als de groep omdat ik Casablnca ook wilde zien).
Ik Fes kun je de tour met gids met gemak overslaan (er staan tegenwoordig bordjes in de Medina met wandelroutes).
Ik moest lachenquote:Op woensdag 24 januari 2007 21:07 schreef Asmooh het volgende:
marokkoo... is amsterdam niet goedkoper?
Hoe vaak is die al gemaaktquote:Op zaterdag 17 februari 2007 13:37 schreef LENUS het volgende:
Ik dacht dat je naar Kanaleneiland-zuid was geweest
Hoe duur was dat hotel in Marrakesh ongeveer? En spraken ze daar engels?quote:Op woensdag 21 februari 2007 18:54 schreef Liejannuh het volgende:
Hoeveel luxe wil je?
Wij zaten in oktober 2003 in Casablanca in Hotel Negociants en dat was behoorlijk ok. Schone kamers, eigen badkamer. Adres: 116 Rue Allah ben Abdellah. Tel: 022 314023
In Marrakesh was Hotel CTM wel ok. Uitzicht op de Djemaa el Fna en ook goed te doen. TEl: 044 444979.
Beide hotel zijn eenvoudig, maar waren destijds goed te doen.
in oktober 2003 was het volgens mijn LP 132 dirham voor een 2 persoonskamer inclusief badkamer. Dat was toen dus 13 euro. Geen idee wat de huidige tarieven zijn.quote:Op woensdag 21 februari 2007 21:43 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Hoe duur was dat hotel in Marrakesh ongeveer? En spraken ze daar engels?
Thnx! Als ik het opschrijf moet het idd wel lukken.quote:Op woensdag 21 februari 2007 22:02 schreef Liejannuh het volgende:
[..]
in oktober 2003 was het volgens mijn LP 132 dirham voor een 2 persoonskamer inclusief badkamer. Dat was toen dus 13 euro. Geen idee wat de huidige tarieven zijn.
Weet niet meer of ze er engels spreken, maar je bent vast wel in staat om te vragen: avez vous un chambre pour deux persones avec salle de bain?
Dat chique hotel ken ik niet. Ik doe niet aan chique hotels.
Ik ben dan Liejannuh wel niet maar denk dat ik toch wel antwoord kan geven op je vragen:quote:Op donderdag 22 februari 2007 12:03 schreef versteegrob het volgende:
Liejannuh, heb je nog wat foto's? Hoe is het land verder qua toeristen, kan je bijvoorbeeld in een rokje over straat? Heb je reis ervaring nodig om door Marokko te reizen? Is 4 weken te lang?
Hoe vond je het eten? Praten er mensen engels? Wat waren jou hoogtepunten
Bedankt voor de antwoorden, ik ga trouwens deze week mijn ticket boeken naar casablanca voor 325 euro, is dat duur, nee he
Marokko is een land waar je aan moet wennen. Tenminste, dat vond ik.quote:Op donderdag 22 februari 2007 12:03 schreef versteegrob het volgende:
Liejannuh, heb je nog wat foto's? Hoe is het land verder qua toeristen, kan je bijvoorbeeld in een rokje overstraat? Heb je reis ervaring nodig om door marokko te reizen? Is 4 weken te lang?
Hoe vond je het eten? Praten er mensen engels? Wat waren jou hoogtepunten
Bedankt voor de antwoorden, ik ga trouwens deze week mijn ticket boeken naar casablanca voor 325 euro, is dat duur, nee he
Ben ik in geweestquote:Op donderdag 22 februari 2007 19:47 schreef Liejannuh het volgende:
De Hassan II moskee in Casablanca. De enige moskee waar je in mag als niet moslim.
Sorry dat ik je nog lastig val maar ik heb geen idee wat die prijzen zijn voor auto's daar.quote:Op donderdag 22 februari 2007 21:43 schreef Liejannuh het volgende:
Wij hebben een auto gehuurd om van Fez naar Marrakesh te komen en zijn dus met de auto vanuit Marrakesh naar de Hoge Atlas gegaan en dat was een uurtje rijden ofzo. Goed te doen als dagtocht, tenzij je echt serieuze wandelingen wilt gaan doen.
Ik ook!quote:Op donderdag 22 februari 2007 21:53 schreef AminBen het volgende:
[..]
Ben ik in geweest
Prachtige foto's verder
quote:Op donderdag 22 februari 2007 23:01 schreef jojomen4 het volgende:
Hey Vaav! Staat die samenvatting van China al op je site?
Easyjet en Ryanair vliegen tegenwoordig ook naar Marrakech, Casablanca en Fez vanaf London Luton en Madridquote:
Ik ben in 2005 begin juni geweest en toen was het overdag rond de 40 graden in Fez (binnenland), met 40 graden en een lichte weerstand is het goed te doen maar augustus zal denk ik wel een stukje warmer zijn. Misschien dat iemand in aug is geweest.quote:Op donderdag 15 maart 2007 13:08 schreef Wampi het volgende:
o ja, die hitte is er ook nog.. is het heel onverstandig om dan in marokko te reizen? de reisorganisaties (shoestring, djoser etc.) mijden marokko dan ook niet..
Ik ben er wel eens in Augustus geweest, toen was het rond de 38/40 graden. Omdat de lucht zo droog is vind ik het goed te doen, heel anders dan 40 graden in de tropenquote:Op donderdag 15 maart 2007 16:19 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Ik ben in 2005 begin juni geweest en toen was het overdag rond de 40 graden in Fez (binnenland), met 40 graden en een lichte weerstand is het goed te doen maar augustus zal denk ik wel een stukje warmer zijn. Misschien dat iemand in aug is geweest.
Heb je foto's gemaakt?quote:Op donderdag 26 april 2007 12:14 schreef sturky100 het volgende:
ben net terug uit marokko. In een woord: top!
Vooral het landschap, de dades, boumalne en marrakesh waren onvergetelijk.
In september ga ik weer
Het is bovendien goedkoop en veilig.
ja, ik zal er vandaag of morgen een paar via een site hier plaatsenquote:
dankjewelquote:Op donderdag 28 juni 2007 14:28 schreef mynick het volgende:
Super mooie foto's! Moet er toch echt weer eens heen! Probeer nu mijn ouders te overtuigen dat ze er toch echt eens heen moeten gaan. Misschien moet ik ze deze foto's laten zien!
Wel geld maar ga naar Azië dit jaar, keuzes maken he . Ik wil niet mét mijn ouders maar weet gewoon zeker dat ze het een fantastisch land vinden. Stenen gooien e.d. heb ik ook geen last van gehad, daarvoor moet je naar Ethiopiëquote:Op donderdag 28 juni 2007 14:48 schreef sturky100 het volgende:
[..]
dankjewel
Heb je geen geld meer voor vakantie? of wíl je met je ouders? Ik wou dat mijn ouders daar nog voor in waren maar nee hoor. In plaats daarvan belde hij een dag vóór ik vertrok belde hij nog even om te melden dat de mensen in Marokko zéér vijandig waren.
Schijnbaar heb ik mij gedragen want in de dorpjes waar ik als enige westerling doorheen liep zijn er geen stenen naar me gegooid. Wel kinderen die me aanklampten. Die gaf ik af en toe een visitekaartje met m'n email adres. Daar stonden ze wel van te kijken en vaak waren ze dan tevreden Op één keer na: toen kwamen 2 jochies daarna achter me aan en verscheurden theatraal voor m'n ogen het kaartje . Nou ja, Ik heb er toch teveel, een heer gratis besteld bij vistaprint
Ik ga 20 september weer, dan voor 3 weken. Na de boeking kwam ik er achter dat het dan Ramadan is, gedurende mijn gehele verblijf Kan ik overdag niet lekker aanschuiven op die terrassen van koffiehuizen
Ik zag idd ook veel oudere mensen met een 4 x4, vooral de weg naar Todra gorge. Mijn ouders zijn te oud, die staan daar niet meer voor open. Dat van die stenen schijnt toch wel eens voor te komen, evenals in oost Turkije. één keer zag ik jochies met stenen naar elkaar gooien, ze hadden ruzie.quote:Op donderdag 28 juni 2007 15:09 schreef mynick het volgende:
[..]
Wel geld maar ga naar Azië dit jaar, keuzes maken he . Ik wil niet mét mijn ouders maar weet gewoon zeker dat ze het een fantastisch land vinden. Stenen gooien e.d. heb ik ook geen last van gehad, daarvoor moet je naar Ethiopië
Ben ik de enige die de foto's niet ziet?quote:Op vrijdag 29 juni 2007 14:05 schreef Forza het volgende:
[afbeelding]
[afbeelding]
[afbeelding]
[afbeelding]
[afbeelding]
Ja, je kunt op de boot (iig van Tarifa naar Tanger) je visum krijgen.quote:Op zondag 1 juli 2007 18:14 schreef student_van_het_leven het volgende:
Tijdens mijn Europatrip willen we vanuit Spanje wellicht de oversteek naar Marokko maken. Moet je hier ook visum oid voor hebben?
bedankt!quote:Op zondag 1 juli 2007 19:24 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Ja, je kunt op de boot (iig van Tarifa naar Tanger) je visum krijgen.
Weet je al waar je heen gaat? Als je 2 daagjes ofzo wilt zou ik naar Fez gaan!quote:
nee wij hebben nog geen idee. We gaan met onze camper 7 maanden door europa reizen en als we in zuidspanje zijn willen we een paar dagen of een week of langer naar marokko, gewoon omdat we dan toch in de buurt zijn. Dus goede ideeen zijn welkom.quote:Op zondag 1 juli 2007 23:18 schreef jojomen4 het volgende:
[..]
Weet je al waar je heen gaat? Als je 2 daagjes ofzo wilt zou ik naar Fez gaan!
Als je 7 maanden hebt kun je ook wel 10 dagen voor Marokko nemen. Fez, Marrakech zeker weten doen (4/5 dagen genoeg voor), en daarnaast maar aan de andere posters vragen, er zijn iig genoeg leuke plekken.quote:Op maandag 2 juli 2007 02:08 schreef student_van_het_leven het volgende:
[..]
nee wij hebben nog geen idee. We gaan met onze camper 7 maanden door europa reizen en als we in zuidspanje zijn willen we een paar dagen of een week of langer naar marokko, gewoon omdat we dan toch in de buurt zijn. Dus goede ideeen zijn welkom.
Is dat niet een heel oud topic??quote:Op zondag 23 maart 2008 12:31 schreef DutchTrain het volgende:
Kijk ook even in => Marokko of post daar je vraag
Marrakech is nog veeel ouderquote:Op zondag 23 maart 2008 12:58 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Is dat niet een heel oud topic??
ok, vraag ik het daar even.quote:Op zondag 23 maart 2008 13:01 schreef DutchTrain het volgende:
[..]
Marrakech is nog veeel ouder
En van mij mag je daar gewoon posten als je dat wil.
Ik ga eind mei voor de 3e keer in 1 jaar naar Marrakch. Echt heel, heel erg leuk daar. Wandelen in de bergen weet ik niet, maar je kunt bij je hotel vast een betrouwbare gids regelen. Ik weet niet of er een soort VVV bestaat maar ik heb er geen behoefte aan gehad. Alle hotelrecepties hebben connecties met allerlei touroperators, van quadverhuur tot lange trektochten door de bergen, alles valt ter plekke te regelen.quote:Op zondag 23 maart 2008 15:12 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Mijn vriend en ik gaan over 3 weekjes naar Marrakech! We verheugen ons er al op, maar ik heb wel een paar vragen, over hoe we ons gaan vermaken in zo'n onbekende stad. Ik heb al wat rondgezocht, maar vooralsnog weinig bruikbaars gevonden.
-We willen graag wandelen in de bergen. Hoe vinden we een betrouwbare gids?
-Hoe doe je dat in het algemeen, een gids vinden die je niet naar de tapijtwinkel van zijn broer leidt?
-Moet je leuke dingen van te voren op Internet boeken of kan je dat in de stad zelf ook regelen?
-Is er iets van een VVV?
-Is alles wandelend te doen?
-Kun je ook een wandeling buiten de stadsmuren maken?
-Overleef je als Westerling de eetstalletjes?
Dat was het voor nu, ben heel benieiwd naar jullie ervaringen!
Groetjes, Zwemmerseczeem.
Thanx!!quote:Op zondag 23 maart 2008 15:18 schreef SpaceCheeks het volgende:
..goeie tips..
Mensen met een beetje fatsoen maken geen foto's van mensen die dat niet willen. Als er geld voor een foto gevraagd wordt dan betaal je dat gewoon, of je maakt de foto niet.quote:Op zondag 23 maart 2008 12:53 schreef Der_Rudi het volgende:
Nog even een tip, als je foto's wil maken op het plein van bijvoorbeeld slangenbezweerders of iets in die richting, hou dan een vrij grote afstand. Een aantal van die mensen zullen achter je aankomen om geld te vragen voor die foto en dat kan best irritant zijn.
Zit ook wat in.. ons wisselgeld is hun daginkomenquote:Op maandag 24 maart 2008 16:57 schreef k_man het volgende:
Het is misschien niet helemaal tot je doorgedrongen, maar die mensen staan daar niet met hun slangen omdat ze dat zo leuk vinden of omdat ze een bijdrage willen leveren aan de levendigheid van het plein. Die mensen proberen hun brood te verdienen.
Als je ziet met wat voor auto's de Atlas wordt overgestoken... Ik kan mij nauwelijks een auto voorstellen waarmee je niet over het Atlasgebergte zou kunnen!quote:Op dinsdag 25 maart 2008 21:50 schreef Mutant01 het volgende:
Voor het atlasgebergte heb je een 4x4 nodig
Ja klopt, mensen rijden er ook met een Renault 4 enzo, maar goed...ik raad je dat zelf niet aan.quote:Op zondag 6 april 2008 00:58 schreef Henk-Wim het volgende:
[..]
Als je ziet met wat voor auto's de Atlas wordt overgestoken... Ik kan mij nauwelijks een auto voorstellen waarmee je niet over het Atlasgebergte zou kunnen!
Agadir, weet ik niet, maar ik verwacht het eigenlijk wel.quote:Op dinsdag 3 juni 2008 21:48 schreef Relin het volgende:
Zitten er in Agadir nog goede excursie bureaus die leuke excursies aanbieden?
Heb nl weinig zin om de reisorganisatie te sponsoren door een veel te hoog bedrag voor excursies te betalen...
Thanks alvast!
Dat wordt leuk. Over een aantal maanden ga ik Tanger, hoofdstad, Marrakech, Fez, Atlasgebergte en sahara bezoeken.quote:Op dinsdag 27 augustus 2002 13:34 schreef Ringo het volgende:
Mijn laatste Afrikaanse uren heb ik doorgebracht in Tanger, piratenstad op de hoek van Atlantique en Mediterranée. Ik heb er de meest aperte armoede gezien die ik mij voorstellen kon: gepokte straatjochies bedelden langs de bouwvallige, sleetse boulevard de stukken kip van mijn bord. Geld is er de duivelse drijfveer achter alle ellende; sociale beschaving lijkt er afwezig; menselijke waardigheid in zondige hoekjes weggeduwd om kindermonden te voeden. Tanger, de parel in de stront. Rijkdom draag je er als een boetekleed; ik was er een met goud behangen plukvogel. Tanger stinkt; een open wond, een draad snot die Europa met Afrika verbindt en andersom. Ik zag er niet veel moois behalve de stad zelf, op rotsen gebouwd, met de tenen in zee.
Hm... nu ik die quote lees, begrijp ik ook waarom een van m'n collega's niet meer naar Marokko wil...quote:Op zaterdag 5 juli 2008 03:46 schreef Aldus.Sprak.God het volgende:
[..]
Dat wordt leuk. Over een aantal maanden ga ik Tanger, hoofdstad, Marrakech, Fez, Atlasgebergte en sahara bezoeken.
Even doorlezen...
Ik zat in Equity Point hostel voor 15 euro per nacht, en dat was erg goed, maar het is geen hotel natuurlijk.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 16:45 schreef Katinkat het volgende:
Wij zoeken voor de eerste nacht(en) een guesthouse of hotel in Marrakech; iemand tipos. Waar moeten we wel heen, waar niet.
We gaan trouwens eind oktober voor een weekje.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |