OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Praten, praten, praten... met vriendin en met psycholoog.
Verder ben ik veel gaan sporten. Dan kon ik mijn hoofd leeg maken en hoefde ik even niet te denken aan alles...
Verder ben ik veel gaan sporten. Dan kon ik mijn hoofd leeg maken en hoefde ik even niet te denken aan alles...
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Hier is na twee jaar het tijd dus helaas nog niet eens gekeerd. Maar ik kan me aansluiten bij Vicky, praten, praten en praten lucht op.quote:Op donderdag 22 november 2012 19:53 schreef mikoxx het volgende:
En ik ben heel benieuwd naar wat jullie nu heeft geholpen om het tij te keren.....
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik merk dat mensen snel (ver)oordelen, dat maakt praten voor mij moeilijk...merk ik.... Luisteren ipv zoeken naar oplossingen, of ideeën aandragen, blijkt en vak op zich...
Ik heb het sinds vier jaar moeilijk met het leven omdat ik geleidelijk aan blind ben geworden aan mijn linkeroog en dat veel consequenties met zich meebrengt. Onder andere wat betreft kunnen behandelen van winterdepressie. Sinds januari heb ik psychotherapie, dat helpt me goed. Mediteren en op een Boeddhistische manier tegen het leven aankijken helpt me.
Maar ik ben toch weer onderuit gegaan omdat er ook sprake is van een biologisch bepaalde chronische depressie, en daarom ben ik twee weken geleden gestart met anti-depressiva.
Ik blijf voorlopig in therapie, want praten helpt inderdaad echt goed.
Hoofd leegmaken doe ik tegenwoordig achter het spinnewiel.
Maar ik ben toch weer onderuit gegaan omdat er ook sprake is van een biologisch bepaalde chronische depressie, en daarom ben ik twee weken geleden gestart met anti-depressiva.
Ik blijf voorlopig in therapie, want praten helpt inderdaad echt goed.
Hoofd leegmaken doe ik tegenwoordig achter het spinnewiel.
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
mikoxx, daarom helpt psychotherapie me zo goed. Ik word daar niet veroordeeld, er wordt geluisterd, ik krijg de kans me uit te spreken en kan met de therapeut zaken op een rij zetten zodat ik zelf oplossingen kan vinden.quote:
Ik merk dat mensen snel (ver)oordelen, dat maakt praten voor mij moeilijk...merk ik.... Luisteren ipv zoeken naar oplossingen, of ideeën aandragen, blijkt en vak op zich...
(Vrienden en familie zijn vaak teveel emotioneel betrokken om niet meteen alles voor je te willen doen.)
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
Mikoxx, wat naar dat je nu thuiszit. Ik weet natuurlijk niet wat er speelt, maar ben soms wel bang dat ik ook richting een burnout aan het afstormen ben. En ik wil het zo graag voor blijven, maar hoe doe ik dat?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik zal mijn best doen. Ben jij doorgehold tot dinsdag? Dus abrupt tot stilstand gedwongen door de ha?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Hard lijkt me dat. Of misschien toch een opluchting dat je nu tot stilstand bent gedwongen?
Heel veel sterkte
Jij ook Nijna
Heel veel sterkte
Jij ook Nijna
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Inmiddels al aardig wat hulp gehad. En nog steeds hulp in de vorm van gesprekken o.a.
En verder gelukkig mijn ouders die bijspringen. En we hebben gezorgd dat ik wat ontlast wordt doordat de jongste een paar dagen naar de opvang gaat.
Daar voel ik me wel eens ongemakkelijk over... Maar anders red ik het helaas niet op het moment.
Ik vind het zwaar...
Allemaal sterkte dames
En verder gelukkig mijn ouders die bijspringen. En we hebben gezorgd dat ik wat ontlast wordt doordat de jongste een paar dagen naar de opvang gaat.
Daar voel ik me wel eens ongemakkelijk over... Maar anders red ik het helaas niet op het moment.
Ik vind het zwaar...
Allemaal sterkte dames
Mama van 2 lieve meiden :)
Mikoxx, ondanks alle rotheid en overweldigendheid (is dat een woord?) wel fijn dat je een diagnose hebt. Een waar je aan kan werken, ook al klinkt dat nu als 'teveel'
Ik wens je alle veerkracht en rust toe. En zoek een specialist op het gebied van Burnout. Niet te lang stilzitten is het devies, maar wel anders omgaan met álles.
Sterkte, en je hebt de eerste stap gezet, en daar begint alles mee.
Ik wens je alle veerkracht en rust toe. En zoek een specialist op het gebied van Burnout. Niet te lang stilzitten is het devies, maar wel anders omgaan met álles.
Sterkte, en je hebt de eerste stap gezet, en daar begint alles mee.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Buuf, dankjewel... Lief... Kan je mss iets concreter zijn in je advies? De ha zei bijvoorbeeld dat ' praten met een deskundige' niet nodig zou zijn.... Maar dat denk jij anders over? Mag ik vragen waarom? En hoe?
Ik las laatst een artikel waarin eigenlijk de vloer werd aangeveegd met het advies om "helemaal niks" te doen. En ik heb zelf ervaren dat praten met een deskundige mij van bepaalde gedachtencirkels afhielp. (nu was mijn situatie niet geheel te vergelijken maar ik denk dat mensen met een perfectionistische inslag relatief vaker getroffen worden door burnout of overspannenheid) voor mij was het doorbreken van bepaalde ideeën, verwachtingen en opruimen van "ouwe troep" echt een grote stap vooruit. En dat kon ik echt niet zelf.quote:
Buuf, dankjewel... Lief... Kan je mss iets concreter zijn in je advies? De ha zei bijvoorbeeld dat ' praten met een deskundige' niet nodig zou zijn.... Maar dat denk jij anders over? Mag ik vragen waarom? En hoe?
Nou ben ik persoonlijk erg van de niet lullen maar poetsen methode (deel van het probleem
) dus werkte dit erg goed voor mij. iemand die mij confronteerde met mijn "denkfouten"enzo. Al ben ik wel in het alternatieve beland. (homeopaat)
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Mikoxx, ik weet van mezelf dat ik het erg fijn vond om met een buitenstaander te praten. Bij familie en vrienden is er altijd wel ergens "iets" waardoor je niet 100% je verhaal kunt doen.
Bij de psych kon ik mijn hele verhaal kwijt, zonder beperkingen om iemand te kwetsen of mezelf in te moeten houden..
Nou was dat na een lichte PND, maar voor mij was het dat..
Bij de psych kon ik mijn hele verhaal kwijt, zonder beperkingen om iemand te kwetsen of mezelf in te moeten houden..
Nou was dat na een lichte PND, maar voor mij was het dat..
Hmm duidelijk. Mn in het deel'100% vrijuit kunnen praten' kan ik me wel vinden. Ik hen ook nog niet echt een stappenplan hoor, eerst twee weken om zelf een beetje tot rust te komen zeg maar, dan verder... Nu zijn mijn kids om en om ziek, begin vd werk de één, sinds gister de ander, dus dat tot rust komen....tja.... :-( werkt nog niet heel erg goed... merk wel dat sinds de diagnose mijn gevoel niet beter, eerder minder wordt. Net als de vermoeidheid en voel me ook zo gespannen ofzo, net alsof iedereen het aan me ziet. Ben ook bijvoorbeeld 'bang' om bekenden tegen te komen.....vanmorgen even boodschappen gedaan, maar vond het gewoon spannend, stom!! herkenbaar?
Dat je gevoel minder wordt en je moeheid meer lijkt me niet heel raar. Je bent doorgeraast en had er geen tijd voor om het te voelen, nu je bent afgeremd komen die dingen ineens veel meer binnen.
Vervelend dat de kinderen nu om en om ziek zijn...
Bang om bekenden tegen te komen... wellicht ben je bang voor vragen. Goh jij werkt toch altijd op deze dag of hoe is het met je? Niet raar of stom! Probeer iets liever voor jezelf te zijn, je bent niet stom, je bent een mens.
Vervelend dat de kinderen nu om en om ziek zijn...
Bang om bekenden tegen te komen... wellicht ben je bang voor vragen. Goh jij werkt toch altijd op deze dag of hoe is het met je? Niet raar of stom! Probeer iets liever voor jezelf te zijn, je bent niet stom, je bent een mens
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Dank nijna. Oh jemig... Al die vragen en dilrmma's in mijn hoofd... Ik merk zeker dat we met rust krijgen in huis en dat dat en positieve uitwerking heeft op ons allemaal. De nachten lijken op te knappen, hoewel afgelopen nacht drama was en het vast te vroeg is om te concluderen dat het komt doordat ik meer thuis ben, maakt het mij ook bang. Bang om op oude voet verder te gaan.... Qua werk vooral..... :-( :-(. Pfffff. I merk ook duidelijk dat drukke momenten echt no go zijn, ik moet echt nadenken over wat wel en wat niet te doen, dat vind ik ook erg moeilijk, blijkbaar lukt het mij nog niet goed om grenzen te stellen en 'Nee' te zeggen. Dan komt meteen dat gespannen gevoel weer terug.... :-( Herkennen jullie dat?
Grenzen aangeven... moeilijk, heel herkenbaar! En al die vragen in je hoofd ook!
Mama van 2 lieve meiden :)
Vind het ook lastig om te'voelen' wanneer ik sterk genoeg ben om weer te gaan werken. Wil niet te vroeg beginnen, naar mis het ook wel. Daarbij is deze periode op mijn werk megadruk (onderwijs).
Mikoxx, patronen die jij jarenlang heb opgebouwd en gebruikt, verdwijnen niet met twee weekjes rust. Feitelijk zul jij jezelf nieuwe patronen moeten aanleren, nieuwe manieren om met het leven en alle bijkomende drukte om te leren gaan. En het is best lastig om zélf oude gewoonten te herkennen, te doorbreken en te veranderen. Ik vind het dan ook een beetje vreemd dat je huisarts het niet nodig achtte om specialistische hulp in te schakelen. Een burn-out is prima te behandelen met goede begeleiding.quote:
Bang om op oude voet verder te gaan.... Qua werk vooral..... :-( :-(. Pfffff. I merk ook duidelijk dat drukke momenten echt no go zijn, ik moet echt nadenken over wat wel en wat niet te doen, dat vind ik ook erg moeilijk, blijkbaar lukt het mij nog niet goed om grenzen te stellen en 'Nee' te zeggen. Dan komt meteen dat gespannen gevoel weer terug.... :-( Herkennen jullie dat?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
