OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
quote:Op woensdag 28 november 2012 21:15 schreef MaLo het volgende:
[..]
Ik heb volgende week donderdag nacontrole, gelukkig voor de laatste keer zo'n stomme inwendige echo.
Ik weet nog hoe erg ik op zag tegen mijn eerste echo, omdat die misschien wel inwendig zou moeten. Little did I know
.
Hobbes 
, ik hoop echt dat je snel weer verder kunt.
En een voor de andere dames die het kunnen gebruiken.
, ik hoop echt dat je snel weer verder kunt.En een
voor de andere dames die het kunnen gebruiken.
Hier idd niet meer zwanger, zoals ik zelf al verwacht had. De teleurstelling is er dan ook niet, vooral fijn dat er duidelijkheid is, dat ik mag stoppen met de medicatie en alles mooi schoon uit zag. Nu overwegen of we met een nieuwe poging starten in januari en dan wachten op mijn menstruatie.
Poezebeest, het blijft klotenieuws, maar wel fijn dat je nu duidelijkheid hebt en schoon bent en na kunt gaan denken over de volgende ronde.
Ik merk dat ik het moeilijker heb met de decembermaand zo voor de deur... Vandaag zag ik in de stad ook overal zwangere vrouwen en ik heb in de Hema zachtjes staan huilen 
. Ik had me er zo op verheugd met bolle buik kerst te vieren, en babyspulletjes voor Sinterklaas te vragen... Het kwam vandaag weer even flink hard binnen...
En ik HOU echt van de feestdagen, en ben helemaal niet meer zo verdrietig, maar toch vind ik het moeilijk.
. Ik had me er zo op verheugd met bolle buik kerst te vieren, en babyspulletjes voor Sinterklaas te vragen... Het kwam vandaag weer even flink hard binnen...En ik HOU echt van de feestdagen, en ben helemaal niet meer zo verdrietig, maar toch vind ik het moeilijk.
Poezebeest, jammer dat het inderdaad mis bleek te zijn maar fijn dat je nu bevestiging hebt.
Zand, I feel you
Wij hadden gisteren Sinterklaas en toen dacht ik ook, als ik nu zwanger was geweest had er vast een kadootje voor de bib bijgezeten ;-( .
Mijn eerste pilcyclus zat erop, ik ben vandaag 'ongesteld' geworden (voor zover je daarvan kunt spreken als je aan de pil bent). Mooi dat de bloeding gewoon op gang is gekomen, maar ik heb er een portie last van
. Had eigenlijk nooit meer buikpijn als ik ongesteld was, toen ik gestopt was met de pil (zijn vanaf ongeveer een jaar geleden overgestapt op condooms). En nu heb ik flinke buikpijn. Heb al paracetamol gehad. Doe straks denk ik vast mijn pyjama aan, en dan lekker met een dekentje op de bank ofzo.
Zand, I feel you
Wij hadden gisteren Sinterklaas en toen dacht ik ook, als ik nu zwanger was geweest had er vast een kadootje voor de bib bijgezeten ;-( .
Mijn eerste pilcyclus zat erop, ik ben vandaag 'ongesteld' geworden (voor zover je daarvan kunt spreken als je aan de pil bent). Mooi dat de bloeding gewoon op gang is gekomen, maar ik heb er een portie last van
. Had eigenlijk nooit meer buikpijn als ik ongesteld was, toen ik gestopt was met de pil (zijn vanaf ongeveer een jaar geleden overgestapt op condooms). En nu heb ik flinke buikpijn. Heb al paracetamol gehad. Doe straks denk ik vast mijn pyjama aan, en dan lekker met een dekentje op de bank ofzo.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Bedankt ladies .
Ik heb de verloskundige maar even gebeld, en zij vond 7 weken niet raar. Bij sommige vrouwen is de cyclus na een mk kennelijk wat meer in de war dan bij anderen. Ze vond begin januari vroeg genoeg om eventueel aan de bel te trekken. En mijn extreme misselijkheid van de afgelopen dagen kwam volgens haar waarschijnlijk ook door die cyclus die in de war is en alle hormonen die daarbij horen
. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom ik bij alles moet huilen of vol schiet .
Ik ga maar proberen me er even wat minder mee bezig te houden. Het komt zoals het komt...
MaLo, dat heb ik wel vaker gehoord dat de eerste menstruatie na de miskraam een stuk heftiger is dan normaal. Hoe is het nu? En ga je hierna door met de pil trouwens, of was dit maar voor 1 maand?
. Ik heb de verloskundige maar even gebeld, en zij vond 7 weken niet raar. Bij sommige vrouwen is de cyclus na een mk kennelijk wat meer in de war dan bij anderen. Ze vond begin januari vroeg genoeg om eventueel aan de bel te trekken. En mijn extreme misselijkheid van de afgelopen dagen kwam volgens haar waarschijnlijk ook door die cyclus die in de war is en alle hormonen die daarbij horen
. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom ik bij alles moet huilen of vol schiet .Ik ga maar proberen me er even wat minder mee bezig te houden. Het komt zoals het komt...
MaLo, dat heb ik wel vaker gehoord dat de eerste menstruatie na de miskraam een stuk heftiger is dan normaal. Hoe is het nu? En ga je hierna door met de pil trouwens, of was dit maar voor 1 maand?
Ik bloed heel erg, met stolsels en alquote:
Bedankt ladies
Ik heb de verloskundige maar even gebeld, en zij vond 7 weken niet raar. Bij sommige vrouwen is de cyclus na een mk kennelijk wat meer in de war dan bij anderen. Ze vond begin januari vroeg genoeg om eventueel aan de bel te trekken. En mijn extreme misselijkheid van de afgelopen dagen kwam volgens haar waarschijnlijk ook door die cyclus die in de war is en alle hormonen die daarbij horen
Ik ga maar proberen me er even wat minder mee bezig te houden. Het komt zoals het komt...
MaLo, dat heb ik wel vaker gehoord dat de eerste menstruatie na de miskraam een stuk heftiger is dan normaal. Hoe is het nu? En ga je hierna door met de pil trouwens, of was dit maar voor 1 maand?
. Vind er niks aan nu op mijn werk, wil weer lekker onder mijn dekentje kruipen . Ik ga voorlopig maar door met de pil, condoom vertrouw ik niet meer 
en een spiraaltje lijkt me niks.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Vandaag de nacontrole gehad. Helemaal schoon van binnen 
en heel mooi drielaags baarmoederslijmvlies volgens de gyn .
Ben er dus lichamelijk helemaal klaar mee
. Had wel verwacht dat het goed zou zijn vandaag, maar het is wel een opluchting dat het nu ook bevestigd is.
en heel mooi drielaags baarmoederslijmvlies volgens de gyn .Ben er dus lichamelijk helemaal klaar mee
. Had wel verwacht dat het goed zou zijn vandaag, maar het is wel een opluchting dat het nu ook bevestigd is.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Ja echt wel 
. Kreeg helaas wel twee keer een inwendige echo . Arts-assistent keek een hele tijd, zei maar niks en wilde toen de gyn ook voor de zekerheid laten kijken. Die zag vrij snel (en liet mij ook mooi zien) dat mijn baarmoeder + slijmvlies helemaal ok was.
Maar ik ben er vanaf
Hoe is het met de andere dames hier?
. Kreeg helaas wel twee keer een inwendige echo . Arts-assistent keek een hele tijd, zei maar niks en wilde toen de gyn ook voor de zekerheid laten kijken. Die zag vrij snel (en liet mij ook mooi zien) dat mijn baarmoeder + slijmvlies helemaal ok was. Maar ik ben er vanaf
Hoe is het met de andere dames hier?
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Nou met mij op het moment niet bijster goed, ik heb eergisteren ineens weer meer bloedverlies gekregen (is nu weer minder hoor) en nu ook pijn aan wat ik denk mijn eierstokken en baarmoeder. Het voelt alsof ik ongesteld ben. Mischien ben ik dat dus ook wel, echt no idea. Dinsdag mag ik naar het ziekenhuis voor controle. Ik hoop echt dat het zooitje nu helemaal schoon is. En ik hoop dat dat bloeden ook een keer stopt nu.
De maandverbanden ben ik helemaal zat in ieder geval, ik heb nu ook nog een schimmel aan m'n onderkantje. Ik wil tampons!
/einde klaagpost
De maandverbanden ben ik helemaal zat in ieder geval, ik heb nu ook nog een schimmel aan m'n onderkantje.
Ik wil tampons! /einde klaagpost
He bah Nikkiquote:
Nou met mij op het moment niet bijster goed, ik heb eergisteren ineens weer meer bloedverlies gekregen (is nu weer minder hoor) en nu ook pijn aan wat ik denk mijn eierstokken en baarmoeder. Het voelt alsof ik ongesteld ben. Mischien ben ik dat dus ook wel, echt no idea. Dinsdag mag ik naar het ziekenhuis voor controle. Ik hoop echt dat het zooitje nu helemaal schoon is. En ik hoop dat dat bloeden ook een keer stopt nu.
De maandverbanden ben ik helemaal zat in ieder geval, ik heb nu ook nog een schimmel aan m'n onderkantje.
/einde klaagpost
. Hopelijk ben je inderdaad schoon dinsdag, dan kun je dit lichamelijk ook achter je laten. En dan ook nog een schimmel erbij . Welk maandverband gebruik je? Ik vond zelf Kotex heel fijn, veel fijner dan Libresse of Always. Had het idee dat dat minder 'broeide'.Edit: en natuurlijk mag je hierover klagen, dit is niet leuk!
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Ja ik heb dus ook kotex. Die andere daar walg ik al helemaal van. 
Maargoed, nog een paar daagjes en dan zien we wel weer verder. Mocht het niet schoon zijn dan ga ik denk iknwel direct voor curreteren en niet voor weer een ronde pillen. Het is genoeg geweest zo.
Maargoed, nog een paar daagjes en dan zien we wel weer verder. Mocht het niet schoon zijn dan ga ik denk iknwel direct voor curreteren en niet voor weer een ronde pillen. Het is genoeg geweest zo.
Ik vind het bewonderenswaardig hoeveel geduld je hebt getoond! Maar op een gegeven moment ben je er wel klaar mee he, dan is de koek op. Hopelijk is een currettage niet nodig en ben je gewoon schoon.quote:
Ja ik heb dus ook kotex. Die andere daar walg ik al helemaal van.
Maargoed, nog een paar daagjes en dan zien we wel weer verder. Mocht het niet schoon zijn dan ga ik denk iknwel direct voor curreteren en niet voor weer een ronde pillen. Het is genoeg geweest zo.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
MaLo, fijn dat het helemaal schoon is nu lijkt me toch wel weer een opluchting.
Nikki ik duim voor je dat dinsdag blijkt dat er geen curettage meer nodig is ! Maandverband vind ik ook heel vervelend, want bij elk drupje wat ik voel denk ik dan 'shit, doorgelekt' en ren ik naar de wc . Ik vind de huismerk 'matrassen' nog het fijnst/minst erg trouwens.
lijkt me toch wel weer een opluchting. Nikki ik duim voor je dat dinsdag blijkt dat er geen curettage meer nodig is
! Maandverband vind ik ook heel vervelend, want bij elk drupje wat ik voel denk ik dan 'shit, doorgelekt' en ren ik naar de wc . Ik vind de huismerk 'matrassen' nog het fijnst/minst erg trouwens.
Ik kijk maar heel weinig in dit topic. Ik vind het een beetje confronterend. Net zoals de decembermaand inderdaad en zwangere collega's en de babyafdeling van de Bijenkorf en nog meer. 
Maar poezebeest, wat vreselijk verdrietig, sterkte
En Zand, ik wist het helemaal niet dat je je zo voelde. In WOHTS ben je altijd zo positief en monter! Ik probeer echt een voorbeeld aan jouw posts te nemen!
NIKKI, wat rot dat het nog duurt en dan ook nog een schimmel
En alle anderen ook natuurlijk heel veel sterkte. Ik ben een beetje uit mijn woorden, merk ik.
Maar poezebeest, wat vreselijk verdrietig, sterkte
En Zand, ik wist het helemaal niet dat je je zo voelde. In WOHTS ben je altijd zo positief en monter! Ik probeer echt een voorbeeld aan jouw posts te nemen!
NIKKI, wat rot dat het nog duurt en dan ook nog een schimmel
En alle anderen ook natuurlijk heel veel sterkte. Ik ben een beetje uit mijn woorden, merk ik.
Limone
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie. Komende week maar ff het ziekenhuis bellen.
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
. Komende week maar ff het ziekenhuis bellen.
Waarom ga je het ziekenhuis bellen, Zand? Omdat je menstruatie nog niet op gang is gekomen (aangezien de vk zei dat begin januari vroeg genoeg was)?quote:
Limone
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
Ik denk dat dat overigens wel meevalt ("niet denkend aan dat het ook mis kan gaan"). Uiteraard is WOHTS niet bedoeld om heel veel over miskramen te praten, maar je kunt daar ook wel je gevoelens/angsten uiten, lijkt mij. Bedoel, je hoeft daar niet alleen maar heel vrolijk/enthousiast te doen als je dat niet zou voelen.quote:
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
Daarbij, 1 op de 4 vrouwen maakt in haar leven een miskraam mee, geloof dat de kans op een miskraam iets van 10-15% is per zwangerschap (als je rekent vanaf bevruchting ligt dat percentage nog veel hoger). Ma.w. het is gewoon een ontzettend reëel iets. En een beetje realiteit kan geen kwaad (is imo alleen maar goed, maar dat is mijn mening).
Zand, die 'jaloerse' gevoelens komen volgens mij een stuk vaker voor hoor, niks om je voor te schamen.
Ik heb me na mijn miskraam (eind oktober 2011) juist voorgenomen om een paar maanden bewust niet bezig te zijn met zwanger worden. Heb de miskraam vrij snel kunnen accepteren en het was al snel 'goed zo', maar tóch zijn we toen een paar maanden heel bewust absoluut niet bezig geweest met zwanger worden. Zijn daar pas in januari weer mee gestart. Misschien zou zoiets ook een idee zijn voor jou? Dan kun je een beetje loslaten nu, en gewoon lekker bezig zijn met de feestdagen.
Overigens werkt voor iedereen iets anders natuurlijk, laat dat duidelijk zijn.
Anyhoo, nogmaals een voor de dames hier.
Ik heb me na mijn miskraam (eind oktober 2011) juist voorgenomen om een paar maanden bewust niet bezig te zijn met zwanger worden. Heb de miskraam vrij snel kunnen accepteren en het was al snel 'goed zo', maar tóch zijn we toen een paar maanden heel bewust absoluut niet bezig geweest met zwanger worden. Zijn daar pas in januari weer mee gestart. Misschien zou zoiets ook een idee zijn voor jou? Dan kun je een beetje loslaten nu, en gewoon lekker bezig zijn met de feestdagen.
Overigens werkt voor iedereen iets anders natuurlijk, laat dat duidelijk zijn.
Anyhoo, nogmaals een
voor de dames hier.
Ik heb bij mijn eerste zwangerschap, op mijn 24e, geen moment gedacht dat het mis zou kunnen gaan. Misschien omdat ik toen zo jong was, wellicht zelfs naief ten opzichte van zwangerschappen. Ik was in ieder geval vol vertrouwen, een miskraam is toen geen een keer door mijn hoofd gegaan.
Bij mijn laatste zwangerschap was ik er veel meer mee bezig dat het ook mis kon gaan. En toen het mis bleek te zijn, was ik niet eens heel verrast.
Ik kan me wel voorstellen dat je in een topic als WOHTS jonge enthousiaste bijna-zwangeren niet telkens wil 'lastig vallen' met je twijfels, angsten en verdriet. Een miskraam, zeker als hij nog maar kort geleden is, drukt toch een stempel op je gemoed.
Bij mijn laatste zwangerschap was ik er veel meer mee bezig dat het ook mis kon gaan. En toen het mis bleek te zijn, was ik niet eens heel verrast.
Ik kan me wel voorstellen dat je in een topic als WOHTS jonge enthousiaste bijna-zwangeren niet telkens wil 'lastig vallen' met je twijfels, angsten en verdriet. Een miskraam, zeker als hij nog maar kort geleden is, drukt toch een stempel op je gemoed.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Malo, tuurlijk wil je iedereen niet continu 'lastig vallen' daarmee. Maar je hoeft ook niet alleen maar positief te doen of vrolijk te lijken. Bij zwangerschap en alles daar omheen horen -helaas- ook miskramen. Dus wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat je volgens mij heus wel eens af en toe kunt laten merken hoe je je echt voelt, ook in wohts.
Zand; even een knuffel voor jou
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik er geen moment over nagedacht dat het mis zou kunnen gaan. Natuurlijk was die eerste echo spannend, maar ik was heel onbezorgd. Bij de 2e zwangerschap wist ik vanaf het begin dat het fout zat en bij de laatste had ik ook een goed gevoel, helemaal niet het idee dat het mis zou gaan. Maar niet onbezorgd en eerst zien dan geloven was mijn motto.
Ik weet niet hoe ik een nieuwe zwangerschap in ga, ik denk dat ik geen moment rust zal hebben tot ik een echo heb gehad en heel wat keren op de wc te vinden zal zijn om te checken of er geen bloed te zien is.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik er geen moment over nagedacht dat het mis zou kunnen gaan. Natuurlijk was die eerste echo spannend, maar ik was heel onbezorgd. Bij de 2e zwangerschap wist ik vanaf het begin dat het fout zat en bij de laatste had ik ook een goed gevoel, helemaal niet het idee dat het mis zou gaan. Maar niet onbezorgd en eerst zien dan geloven was mijn motto.
Ik weet niet hoe ik een nieuwe zwangerschap in ga, ik denk dat ik geen moment rust zal hebben tot ik een echo heb gehad en heel wat keren op de wc te vinden zal zijn om te checken of er geen bloed te zien is.
Ach zand, zitten wij elkaar nu als voorbeeld te nemen? Wel leuk om te lezen 
Toch, he, dat vooruitkijken is voor mij misschien wel iets makkelijker omdat ik al weer een keer ongesteld ben geworden (en nog een keer en nog een keer )
Ik snap maar al te goed hoe onzeker je wordt wanneer het allemaal niet naar je zin werkt. Maar blijkbaar heeft jouw lichaam die extra tijd extra nodig.
En wat je in subscript had staan heb ik ook en meer...
Wel leuk om te lezen Toch, he, dat vooruitkijken is voor mij misschien wel iets makkelijker omdat ik al weer een keer ongesteld ben geworden (en nog een keer en nog een keer ) Ik snap maar al te goed hoe onzeker je wordt wanneer het allemaal niet naar je zin werkt. Maar blijkbaar heeft jouw lichaam die extra tijd extra nodig.
En wat je in subscript had staan heb ik ook en meer...
Wow, veel gepost hier van 't weekend .
.
Dikke voor jullie allemaal trouwens, het is fijn mijn ei hier even kwijt te kunnen. (En het is echt niet alleen maar verdriet en onzekerheid hoor, ik heb er ook gewoon nog wel vertrouwen in dat mijn lichaam weer een keer de draad oppakt en dat ik in 2013 een eigen mini krijg )
.Ja, het lukt me maar niet om het van me af te zetten en ik maak me er meer zorgen over dan ik zou willen. Het ziekenhuis kan me hoogstens uitlachen en zeggen dat ik me aanstel, maar dan heb ik in elk geval wel mijn gevoel gevolgd en mezelf serieus genomenquote:
Waarom ga je het ziekenhuis bellen, Zand? Omdat je menstruatie nog niet op gang is gekomen (aangezien de vk zei dat begin januari vroeg genoeg was)?
.Ik ben in WOHTS ook niet mooi weer aan het spelen hoor, maar ik post daar gewoon niet als ik een negatieve gedachte heb of me rot voel. Er is bijvoorbeeld iemand die heeft op 24 december een echo, zodat ze mooi met kerst de familie kan inlichten. Ik denk dan: zo'n datum zou ik nooit willen voor een eerste echo, want als het niet goed is, heb je een rotkerst en die datum zal je elk jaar bij blijven. Maar dat zeg ik dan niet, omdat ik de roze wolk van een ander niet wil verpesten. Zo'n opmerking heeft ze namelijk niks aan, snap je?quote:
Malo, tuurlijk wil je iedereen niet continu 'lastig vallen' daarmee. Maar je hoeft ook niet alleen maar positief te doen of vrolijk te lijken. Bij zwangerschap en alles daar omheen horen -helaas- ook miskramen. Dus wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat je volgens mij heus wel eens af en toe kunt laten merken hoe je je echt voelt, ook in wohts.
Dat was de bedoeling... er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar ik vind dat heel moeilijk. Vooral nu ik niet weet of mijn cyclus wel gewoon weer op gang komt en wanneer. Ik word daar ontzettend onzeker van. En het voelt als een akelig niemandsland.quote:
Ik heb me na mijn miskraam (eind oktober 2011) juist voorgenomen om een paar maanden bewust niet bezig te zijn met zwanger worden. Heb de miskraam vrij snel kunnen accepteren en het was al snel 'goed zo', maar tóch zijn we toen een paar maanden heel bewust absoluut niet bezig geweest met zwanger worden. Zijn daar pas in januari weer mee gestart. Misschien zou zoiets ook een idee zijn voor jou? Dan kun je een beetje loslaten nu, en gewoon lekker bezig zijn met de feestdagen.
Dikke
voor jullie allemaal trouwens, het is fijn mijn ei hier even kwijt te kunnen. (En het is echt niet alleen maar verdriet en onzekerheid hoor, ik heb er ook gewoon nog wel vertrouwen in dat mijn lichaam weer een keer de draad oppakt en dat ik in 2013 een eigen mini krijg )
Ah ja, dat je zo'n opmerkingen niet plaatst in wohts snap ik heel goed 
Heb je t ziekenhuis al gebeld? Misschien kun je afspraak plannen met gyn om alles nog eens goed door te spreken, ook mbt je onzekerheid enzo. Kun je tenminste al je vragen goed stellen!
En ik hoop van harte dat je een mini in 2013 krijgt, ga er wel van uit
Heb je t ziekenhuis al gebeld? Misschien kun je afspraak plannen met gyn om alles nog eens goed door te spreken, ook mbt je onzekerheid enzo. Kun je tenminste al je vragen goed stellen!
En ik hoop van harte dat je een mini in 2013 krijgt, ga er wel van uit
Ik wacht nog even tot woensdag, dan is het 8 weken geleden. Misschien gebeurt er nog wat in de tussenliggende dagen .
.
He bah zand, nog steeds geen menstruatie te bekennen dus..
Jouw gevoel van WOHTS begrijp ik heel goed. Zo onbezorgd in een zwangerschap staan is heerlijk maar helaas zal dat bij jou niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Maar na mijn miskraam heb ik heel veel steun gehad in dat topic, iedereen was heel lief. En wat ik eerder al las: miskramen horen nou eenmaal bij zwanger zijn..
Ik gun je zo gauw jullie er weer aan toe zijn een voorspoedige zwangerschap in ieder geval
Ik ben ondertussen bijna 16 weken zwanger en hoewel alles goed gaat voel ik me nog steeds een beetje ehm.. Los staan van de zwangerschap. Alsof ik het niet ben die zwanger is. En vorige week had ik een keer ontzettend verdriet om mijn 2 miskramen, vooral om de eerste. Afgelopen week was het moment dat ik deze keer langer met baby in de buik liep dan de eerste keer.
Ik zou blij zijn om 2012 af te sluiten. Een jaar waarin ik totaal 38 weken zwanger ben geweest. En 2013 in te gaan waar eind mei/begin juni ons kindje op de wereld komt!
Jouw gevoel van WOHTS begrijp ik heel goed. Zo onbezorgd in een zwangerschap staan is heerlijk maar helaas zal dat bij jou niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Maar na mijn miskraam heb ik heel veel steun gehad in dat topic, iedereen was heel lief. En wat ik eerder al las: miskramen horen nou eenmaal bij zwanger zijn..
Ik gun je zo gauw jullie er weer aan toe zijn een voorspoedige zwangerschap in ieder geval
Ik ben ondertussen bijna 16 weken zwanger en hoewel alles goed gaat voel ik me nog steeds een beetje ehm.. Los staan van de zwangerschap. Alsof ik het niet ben die zwanger is. En vorige week had ik een keer ontzettend verdriet om mijn 2 miskramen, vooral om de eerste. Afgelopen week was het moment dat ik deze keer langer met baby in de buik liep dan de eerste keer.
Ik zou blij zijn om 2012 af te sluiten. Een jaar waarin ik totaal 38 weken zwanger ben geweest. En 2013 in te gaan waar eind mei/begin juni ons kindje op de wereld komt!
@Zand: Ik heb het zelfde in WOHTS hoor, ik durf daar eigenlijk het woord miskraam ook niet te laten vallen. Is natuurlijk ook niet echt nodig, maar uberhaupt als ik het over mezelf heb vind ik het al 'vervelend' om iets over mijn miskraam van 2011 te zeggen. Ik ben dan ook bang om de roze wolk van anderen kapot te maken of ze ineens angst in te boezemen.quote:
Limone
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
Zand .
Op een roze wolk zitten is niet heel erg, als het misgaat, gaat het mis en dan zie je dan wel weer hoe je daarop reageert. Er is nooit een goed moment voor slecht nieuws. Als je van tevoren al bang bent dat het misgaat kun je niet van de zwangerschap genieten.
.Op een roze wolk zitten is niet heel erg, als het misgaat, gaat het mis en dan zie je dan wel weer hoe je daarop reageert. Er is nooit een goed moment voor slecht nieuws. Als je van tevoren al bang bent dat het misgaat kun je niet van de zwangerschap genieten.
MaLo fijn dat je helemaal schoon bent.
Poezebeest, sterkte met het maken van nieuwe plannen.
NIKKI, ik hoop dat het morgen (toch?) ook voor jou helemaal klaar blijkt te zijn en dat een curettage niet nodig is. Je mag er doorheen zitten. Er komt veel over je heen en je bent al die tijd zo ontzettend rustig en geduldig geweest.
Zandsculptuur....moeilijk he wachten. Probeer alsjeblieft voor jezelf de rust een beetje te bewaren. Het geeft niet dat je niet eerst een ronde hebt gewacht. Je bent jezelf een beetje gek aan het maken (en dit bedoel ik echt niet negatief...ik ken m'n eigen valkuilen zullen we maar zeggen...en ik trap er nu nog net zo hard in.). Op zien tegen alle feestdagen, zo herkenbaar. Ik zou zo graag willen dat dit jaar weg is, maar ben eigenlijk ook erg ban voor het nieuwe jaar.
Hopelijk niemand vergeten...volgens mij ben ik altijd een zeef als ik probeer te reageren.
Poezebeest, sterkte met het maken van nieuwe plannen.
NIKKI, ik hoop dat het morgen (toch?) ook voor jou helemaal klaar blijkt te zijn en dat een curettage niet nodig is. Je mag er doorheen zitten. Er komt veel over je heen en je bent al die tijd zo ontzettend rustig en geduldig geweest.
Zandsculptuur....moeilijk he wachten. Probeer alsjeblieft voor jezelf de rust een beetje te bewaren. Het geeft niet dat je niet eerst een ronde hebt gewacht. Je bent jezelf een beetje gek aan het maken (en dit bedoel ik echt niet negatief...ik ken m'n eigen valkuilen zullen we maar zeggen...en ik trap er nu nog net zo hard in.). Op zien tegen alle feestdagen, zo herkenbaar. Ik zou zo graag willen dat dit jaar weg is, maar ben eigenlijk ook erg ban voor het nieuwe jaar.
Hopelijk niemand vergeten...volgens mij ben ik altijd een zeef als ik probeer te reageren.
Kursor, ik moet inderdaad morgen. Vloeien is nog steeds niet helemaal gestopt, al is het echt minimaal nu. Ik ben benieuwd wat ik morgenmiddag te horen ga krijgen. Ik hoop natuurlijk op goed nieuws, al heb ik een curretage inmiddels ook al 'geaccepteerd'.
Tja, en dan m'n laatste medische update hier hoop ik.
Ik ben anderhalve week geleden voor het laatst bloed wezen prikken. De uitslag was weer negatief. Nu dus zes maanden op rij. Ik wist toen al dat ik "groen licht" van de gynaecoloog zou krijgen, maar ondanks dat toch maar even wachten op de echte bevestiging.
Afgelopen donderdag afspraak ik het ziekenhuis. Inderdaad toestemming van de gyn om verder te gaan voor een tweede als we dat zouden willen. Daarnaast ook nog gesproken over dat ik toch nog regelmatig ondersteboven ben door wat er gebeurd is. Dat vond ze niet goed klinken en ze vroeg of daar actie op ondernomen moest worden. Uitgelegd dat ik daar al mee bezig ben...al heel lang...dat ik depressief ben geweest na m'n eerste zwangerschap. Daar haakte ze goed op in. Nog extra uitleg gehad en ook wat punten om in de toekomst over na te denken of om alert op te zijn. Ze heeft een goed beeld van wie ze voor zicht heeft. Ze raad me ook aan om voor een eventuele volgende bevalling na te denken over een doula. Dat dat me misschien meer zekerheid kan bieden. Moet ik me echt nog in gaan verdiepen, want ik weet niet hoe dat me zou kunnen helpen.
Verder was ik vorige maand echt wel weer eens heftig de weg kwijt. Ik had na vier maanden eindelijk m'n afsluitende gesprek bij de psych. Helaas moeten vertellen dat het echt niet goed gaat (ging?). Niet gerelateerd aan waar de therapie op gericht was, maar niets zeggen voelde ook niet goed. Was mezelf daar compleet voor gek aan het verklaren dat ik toch weer voor een tweede wil gaan, want dat gaat toch echt niet werken met zo'n gemoedstoestand en als ik er zo ontzettend bang voor ben. Zegt die man heel duidelijk dat ik er juist vanwege de angst toch voor moet kiezen als ik echt een tweede wil. Niet uit de weg gaan. (het staat hier geloof ik heel erg krom, maar het voelt voor mij wel als een enorme steun in de rug, waar een wil is is een weg, hoe moeilijk ook).
En verder dagelijks erg druk met oefeningen cesartherapie om m'n lijf in dusdanige staat te krijgen dat m'n spieren wat verweking op kunnen vangen. Dat ik niet weer met 5,5 week al last van m'n bekken ga krijgen. (ondanks dat heb ik er niet heel veel vertrouwen in dat ik bekkeninstabiliteit een volgende keer kan "handelen") Ook ben ik de laatste maanden meer gaan sporten en verdwijnen nu eindelijk de "ik ben zielig en eet alleen maar simpel voer"-kilo's van de eerste weken na de miskraam. Ik was absoluut niet te zwaar, maar het idee van hoe ze er gekomen zijn voelde niet goed. Nog 1 kilo te gaan tot m'n eigen vertrouwde gewicht.
Tot slot probeer ik nu ook stil te gaan staan bij wat het me allemaal gebracht heeft, maar iets positiefs kan ik er nog niet van maken helaas. Ik hoop dat dat langzaam wel gaat komen. Of beter, dat het weer terugkomt, want het is er geloof ik wel even geweest, maar ik kan het niet meer terughalen (zou m'n eigen posts hier eens terug moeten lezen, nee liever niet eigenlijk).
Ik heb me al gemeld in WOHTS en het welkom daar heeft me al aan het huilen gebracht.
Er staan spannende dingen te gebeuren...het voelt nu nog als te spannend. Ik hoop dat ik het kan hebben en dat het zelfs mag veranderen in genieten ondanks alle eerdere ervaringen.
Ik ben anderhalve week geleden voor het laatst bloed wezen prikken. De uitslag was weer negatief. Nu dus zes maanden op rij. Ik wist toen al dat ik "groen licht" van de gynaecoloog zou krijgen, maar ondanks dat toch maar even wachten op de echte bevestiging.
Afgelopen donderdag afspraak ik het ziekenhuis. Inderdaad toestemming van de gyn om verder te gaan voor een tweede als we dat zouden willen. Daarnaast ook nog gesproken over dat ik toch nog regelmatig ondersteboven ben door wat er gebeurd is. Dat vond ze niet goed klinken en ze vroeg of daar actie op ondernomen moest worden. Uitgelegd dat ik daar al mee bezig ben...al heel lang...dat ik depressief ben geweest na m'n eerste zwangerschap. Daar haakte ze goed op in. Nog extra uitleg gehad en ook wat punten om in de toekomst over na te denken of om alert op te zijn. Ze heeft een goed beeld van wie ze voor zicht heeft. Ze raad me ook aan om voor een eventuele volgende bevalling na te denken over een doula. Dat dat me misschien meer zekerheid kan bieden. Moet ik me echt nog in gaan verdiepen, want ik weet niet hoe dat me zou kunnen helpen.
Verder was ik vorige maand echt wel weer eens heftig de weg kwijt. Ik had na vier maanden eindelijk m'n afsluitende gesprek bij de psych. Helaas moeten vertellen dat het echt niet goed gaat (ging?). Niet gerelateerd aan waar de therapie op gericht was, maar niets zeggen voelde ook niet goed. Was mezelf daar compleet voor gek aan het verklaren dat ik toch weer voor een tweede wil gaan, want dat gaat toch echt niet werken met zo'n gemoedstoestand en als ik er zo ontzettend bang voor ben. Zegt die man heel duidelijk dat ik er juist vanwege de angst toch voor moet kiezen als ik echt een tweede wil. Niet uit de weg gaan. (het staat hier geloof ik heel erg krom, maar het voelt voor mij wel als een enorme steun in de rug, waar een wil is is een weg, hoe moeilijk ook).
En verder dagelijks erg druk met oefeningen cesartherapie om m'n lijf in dusdanige staat te krijgen dat m'n spieren wat verweking op kunnen vangen. Dat ik niet weer met 5,5 week al last van m'n bekken ga krijgen. (ondanks dat heb ik er niet heel veel vertrouwen in dat ik bekkeninstabiliteit een volgende keer kan "handelen") Ook ben ik de laatste maanden meer gaan sporten en verdwijnen nu eindelijk de "ik ben zielig en eet alleen maar simpel voer"-kilo's van de eerste weken na de miskraam. Ik was absoluut niet te zwaar, maar het idee van hoe ze er gekomen zijn voelde niet goed. Nog 1 kilo te gaan tot m'n eigen vertrouwde gewicht.
Tot slot probeer ik nu ook stil te gaan staan bij wat het me allemaal gebracht heeft, maar iets positiefs kan ik er nog niet van maken helaas. Ik hoop dat dat langzaam wel gaat komen. Of beter, dat het weer terugkomt, want het is er geloof ik wel even geweest, maar ik kan het niet meer terughalen (zou m'n eigen posts hier eens terug moeten lezen, nee liever niet eigenlijk).
Ik heb me al gemeld in WOHTS en het welkom daar heeft me al aan het huilen gebracht.
Er staan spannende dingen te gebeuren...het voelt nu nog als te spannend. Ik hoop dat ik het kan hebben en dat het zelfs mag veranderen in genieten ondanks alle eerdere ervaringen.
Kursor wat fijn dat je groen licht hebt gekregen van de gyn en in principe weer verder kunt nu. Ik snap dat het eng is, en confronterend, maar aan de andere kant is het ook weer de afsluiting van een periode. Ik duim heel erg voor je dat het goed blijft gaan, ook mentaal. En ook dat je voor jezelf de boel een beetje op een rijtje kunt krijgen. Het zijn de donkerste dagen van het jaar, dat helpt natuurlijk ook niet echt mee.
wat fijn dat je groen licht hebt gekregen van de gyn en in principe weer verder kunt nu. Ik snap dat het eng is, en confronterend, maar aan de andere kant is het ook weer de afsluiting van een periode. Ik duim heel erg voor je dat het goed blijft gaan, ook mentaal. En ook dat je voor jezelf de boel een beetje op een rijtje kunt krijgen. Het zijn de donkerste dagen van het jaar, dat helpt natuurlijk ook niet echt mee.
Hier vanmiddag helaas geen goed nieuws gehad. Ze zagen toch nog een 'stukje' in mijn baarmoeder zitten. Nu heb ik bloed geprikt en hoor ik morgen hoe nu verder. De gyn wilde geen voorbarige uitspraken doen en wacht daarom eerst de bloedresultaten af. Als de hcg waarde goed is gedaald kan het misschien met pillen geregeld worden die een cyclus op gang helpen. Anders waarschijnlijk een hysteroscopie ipv curretage, dan kunnen ze gericht het stukje wat er nog zit eruit halen. Morgen dus meer.
Nikki; wat ontzettend vervelend dat niet alles weg is. Hopelijk is je hcg mooi gedaald en blijft een hysteroscopie je bespaard. Succes meid!
Wat balen Nikki . Hopelijk kan het met pillen opgelost worden.
Kursor, ik duim ook dat het goed met je blijft gaan en dat je de emotionele achtbaan toch een beetje achter je kunt laten.
voor de meiden hier
. Hopelijk kan het met pillen opgelost worden.Kursor, ik duim ook dat het goed met je blijft gaan en dat je de emotionele achtbaan toch een beetje achter je kunt laten.
voor de meiden hier
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Toch goed nieuws vandag. HCG was nu nog maar 17 (twee weken geleden was dat nog 1500). Er is dus een hele goede kans dat mijn lijf dat stukje wat er nog zit niet als zwangerschap ziet. Het kan ook gewoon een bloedstolsel zijn. Omdat het hcg zo goed gedaald is mag ik nu gewoon op een menstruatie wachten. Als er eind januari nog niets op gang is dan mag ik weer contact opnemen.
Gelukkig maar Nikki! Je hebt inderdaad kans dat het gewoon vanzelf loskomt. Ik had bij de eerste controle ook nog één stukje wat er nog zat, en dat kwam twee dagen na die controle (toen ik net met de anticonceptiepil begonnen was) spontaan los.quote:
Toch goed nieuws vandag. HCG was nu nog maar 17 (twee weken geleden was dat nog 1500). Er is dus een hele goede kans dat mijn lijf dat stukje wat er nog zit niet als zwangerschap ziet. Het kan ook gewoon een bloedstolsel zijn. Omdat het hcg zo goed gedaald is mag ik nu gewoon op een menstruatie wachten. Als er eind januari nog niets op gang is dan mag ik weer contact opnemen.
Ik denk zelf dat als je een lichaam genoeg tijd geeft, het uiteindelijk bijna altijd uit zichzelf wel doet wat het moet doen. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Dat is goed nieuws Nikki! Bij mij bleek er ook nog iets achter te zijn gebleven na een natuurlijke miskraam (of ja, opgewekt door Cytotec oid). Het meeste is er direct erna uitgetrokken want mijn baarmoedermond stond toen nog open. Niet fijn, als ik aan dat gevoel denk zou ik nog bijna flauw vallen!
Bij controle 1 of 2 weken later bleek er nog wat te zitten maar dat was waarschijnlijk niet de moeite om weg te halen. Uiteindelijk is het ook vanzelf goed gekomen en werd ik vanzelf ongesteld.
Bij controle 1 of 2 weken later bleek er nog wat te zitten maar dat was waarschijnlijk niet de moeite om weg te halen. Uiteindelijk is het ook vanzelf goed gekomen en werd ik vanzelf ongesteld.
Hoi Zand, ik was degene denk ik met de echo op 24 december en nu mag ik mij helaas ook in dit topic melden.. Weet je, ik heb dit ook al gelezen voor ik wist dat het bij mij mis was en ik denk dat veel mensen ook wel bezig zijn met de mogelijkheid dat het niet goed zou kunnen gaan, mja, dat komt natuurlijk niet heel vaak aan bod in WOHTS... Het is natuurlijk anders als je het echt zelf mee hebt gemaakt dat het niet altijd goed gaat.. Ik heb echt wel genoten van het idee dat ik ineens echt zwanger was, mijn lijf kan het! Maar aan de andere kant was ik mij heel bewust van het feit dat het zo pril was en dus alle kanten op kon, dat was niet terug te lezen in mijn posts in dat topic.. Ik vond het superlief dat ik juist in dat topic superveel lieve reacties kreeg toen ik moest melden dat het mis ging, net als Spark, ik denk daarom niet dat je het onderwerp echt helemaal hoeft te vermijden.. Het hoort er allemaal bij, toch? En heel veel meiden maken het mee...quote:
Wow, veel gepost hier van 't weekend
[..]
Ja, het lukt me maar niet om het van me af te zetten en ik maak me er meer zorgen over dan ik zou willen. Het ziekenhuis kan me hoogstens uitlachen en zeggen dat ik me aanstel, maar dan heb ik in elk geval wel mijn gevoel gevolgd en mezelf serieus genomen
[..]
Ik ben in WOHTS ook niet mooi weer aan het spelen hoor, maar ik post daar gewoon niet als ik een negatieve gedachte heb of me rot voel. Er is bijvoorbeeld iemand die heeft op 24 december een echo, zodat ze mooi met kerst de familie kan inlichten. Ik denk dan: zo'n datum zou ik nooit willen voor een eerste echo, want als het niet goed is, heb je een rotkerst en die datum zal je elk jaar bij blijven. Maar dat zeg ik dan niet, omdat ik de roze wolk van een ander niet wil verpesten. Zo'n opmerking heeft ze namelijk niks aan, snap je?
[..]
Dat was de bedoeling... er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar ik vind dat heel moeilijk. Vooral nu ik niet weet of mijn cyclus wel gewoon weer op gang komt en wanneer. Ik word daar ontzettend onzeker van. En het voelt als een akelig niemandsland.
Dikke
Nja, hier ben ik sinds gisteravond heel erg aan het bloeden, straks heb ik een echo om te kijken hoe het ervoor staat en ga ik vragen of ik nu weer direct door mag met Clomid, dat hoop ik zo! Gister echt een moeilijke dag gehad, ik werk in de kinderopvang, dus dat was wel confronterend.. Om het helemaal compleet te maken kregen we een kado 's avonds voor het behalen van een VVE opleiding: een tas vol boekjes voor baby's en 2 boekjes met meisjes- en jongensnamen... fijn
He goed nieuws Nikki!
Ik duim voor je dat je lichaam het zelf opruimt.
Babbel dit is niet een topic waar je je ooit hoopt te melden 
. Succes met de echo straks, en hopelijk kan je weer meteen door .
Ik duim voor je dat je lichaam het zelf opruimt.
Babbel
dit is niet een topic waar je je ooit hoopt te melden . Succes met de echo straks, en hopelijk kan je weer meteen door .
Nou, net het ziekenhuis gebeld, en de gynaecoloog zei dat het wel eens voorkomt dat je cyclus na curretage een ronde overslaat. Tussen nu en een maand zou er toch echt wel wat moeten gebeuren, zo niet, dan moet ik aan de bel trekken.
Eigenlijk precies wat de VK ook zei . Maar ik voel me wel wat geruster nu.
Eigenlijk precies wat de VK ook zei
. Maar ik voel me wel wat geruster nu.
Zand
En ik wil toch even reageren op je opmerking dat dit soort dingen liefst niet genoemd worden in WOHTS. Ik vind het juist goed als het wel genoemd wordt. 1 op de 5 krijgt een miskraam! Naïviteit hoeft niet verward te worden met positiviteit - het is goed om te weten wat er ook mis kan gaan.
Overigens heb ik de echo staan op 31 december en ik was me er toen ik de afspraak maakte van bewust dat het mis kan zijn. Maar dat is dan zo, dat ga ik toch niet leuk vinden, welke datum ook. Dat maakt voor mijn gevoel niet uit.
En ik wil toch even reageren op je opmerking dat dit soort dingen liefst niet genoemd worden in WOHTS. Ik vind het juist goed als het wel genoemd wordt. 1 op de 5 krijgt een miskraam! Naïviteit hoeft niet verward te worden met positiviteit - het is goed om te weten wat er ook mis kan gaan.
Overigens heb ik de echo staan op 31 december en ik was me er toen ik de afspraak maakte van bewust dat het mis kan zijn. Maar dat is dan zo, dat ga ik toch niet leuk vinden, welke datum ook. Dat maakt voor mijn gevoel niet uit.
Home is where the O+ is...
Fijn dat je wat geruststelling hebt kunnen krijgen zand, de weken wachten vond ik ook zo rot toen! En je zeurt helemaal niet, je wil graag verder en dat lukt maar niet zo
Het niet erover willen praten in WOHTS.. Ik had best een beetje een zwaar gevoel met de streepjesregen daar. Er eindigen zoveel zwangerschappen in een miskraam en het was te verwachten dat 1 of meer dames daar dat mee zouden maken. En Babbel is hier al
Dat is zo verdrietig! Maar het hoort ook bij het leven en bij een kindje willen krijgen..
Het niet erover willen praten in WOHTS.. Ik had best een beetje een zwaar gevoel met de streepjesregen daar. Er eindigen zoveel zwangerschappen in een miskraam en het was te verwachten dat 1 of meer dames daar dat mee zouden maken. En Babbel is hier al
Dat is zo verdrietig! Maar het hoort ook bij het leven en bij een kindje willen krijgen..
Oh Babbel, dat is wel een confronterend kado...
Wij zijn vanmorgen weer naar Nijmegen geweest. Alles was ok, alleen mijn baarmoeder was nog niet helemaal schoon. Er zit nog een bloedprop van zo'n 2 cm doorsnede bovenin mijn baarmoeder. Maar ik voelde me daar al zo'n beetje ongesteld en ondertussen ben ik dat ook. Ik moest me maar voorbereiden op een flinke menstruatie... ("en je mag rustig pijnstillers gebruiken hoor" - dus dat belooft nog wat ben ik bang, ik heb er normaal gesproken al zo'n last van...). En als de echo 2 januari goed is bij mijn eigen gyn kunnen we ons aanmelden voor een cryo terugplaatsing. We hebben er nog 1x2 liggen gelukkig voordat we weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar dat is voor dan volgens de gyn: bij beide terugplaatsingen ben ik zwanger geweest, dat geeft goede moed volgens haar. Dus ik ben wel een beetje blij en opgelucht.
Wij zijn vanmorgen weer naar Nijmegen geweest. Alles was ok, alleen mijn baarmoeder was nog niet helemaal schoon. Er zit nog een bloedprop van zo'n 2 cm doorsnede bovenin mijn baarmoeder. Maar ik voelde me daar al zo'n beetje ongesteld en ondertussen ben ik dat ook. Ik moest me maar voorbereiden op een flinke menstruatie... ("en je mag rustig pijnstillers gebruiken hoor" - dus dat belooft nog wat ben ik bang, ik heb er normaal gesproken al zo'n last van...). En als de echo 2 januari goed is bij mijn eigen gyn kunnen we ons aanmelden voor een cryo terugplaatsing. We hebben er nog 1x2 liggen gelukkig voordat we weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar dat is voor dan volgens de gyn: bij beide terugplaatsingen ben ik zwanger geweest, dat geeft goede moed volgens haar. Dus ik ben wel een beetje blij en opgelucht.
Hobbesje, ik duim voor je dat de echo goed is op 2 januari Hoe lang duurt het dan voordat je een nieuwe tp kunt hebben?
En wat betekent 1x2, is dat één rietje met twee cryo's er in? Heb je dan kans dat het een tweeling wordt?
Hoe lang duurt het dan voordat je een nieuwe tp kunt hebben?En wat betekent 1x2, is dat één rietje met twee cryo's er in? Heb je dan kans dat het een tweeling wordt?
Zandsculptuur: ik hoop het ook. Ik vond het ongesteld zijn wel meevallen... heb zelf het gevoel dat er niet echt troep uit is. Maar dat zullen we zien op 2 jan. En dan zou ik me half januari weer aan kunnen melden, zodat er eind jan/begin feb weer 1 of 2 embryootjes teruggeplaatst kunnen worden. Hoeveel is nog niet duidelijk ivm de nieuwe wetgeving. Maar als het mag en ze ontdooien allebei gaan er weer 2 terug, dus dan is er idd kans op een tweeling (dat was bij beide terugplaatsingen tot nu toe ook, maar dat was beide keren een 1ling).
Nog reageren op de oude berichten is een beetje te laat, maar ik vroeg me af hoe het met iedereen gaat nu.
Merk bij mezelf dat er wel een last van me afgevallen is sinds het follow-up traject van de mola klaar is. Nog steeds erg bang voor een nieuwe zwangerschap, maar dat was ik vorige keer ook. Wel veel overgesproken, ook met professionals, dus soms wel een spoortje vertrouwen. Hopelijk gaat het allemaal heel snel, ik wil het achter me hebben.
Merk bij mezelf dat er wel een last van me afgevallen is sinds het follow-up traject van de mola klaar is. Nog steeds erg bang voor een nieuwe zwangerschap, maar dat was ik vorige keer ook. Wel veel overgesproken, ook met professionals, dus soms wel een spoortje vertrouwen. Hopelijk gaat het allemaal heel snel, ik wil het achter me hebben.
Hier gaat het goed hoor Kursor. Ik ben aan het wachten op mijn menstruatie. We zijn er nog niet uit of we nogmaals het pgd-traject in gaan, daar denken we nu ook even niet over na, het is een mooi vraagstuk voor 2013. Eerst maar eens ongesteld worden.
Ik hoop dat jij ook snel meer vertrouwen krijgt in het hele 'proces'. En natuurlijk dat je snel naar z&g mag verhuizen.
Ik hoop dat jij ook snel meer vertrouwen krijgt in het hele 'proces'. En natuurlijk dat je snel naar z&g mag verhuizen.
Kursor; fijn dat het beter met je gaat! Ik hoop dat je snel weer zwanger bent en dat die zwangerschap goed gaat. Jouw angst herken ik wel, ookal hebben we verschillende redenen om bang te zijn. Wij beginnen eind februari met een nieuwe poging en ik zie vooral op tegen het moment dat ik weer een positieve test heb, wat dan, zou het daarna wel goed gaan? Mijn eerste zwangerschap en bevalling waren ook een hel en ik ben daar ook weer bang voor. Maar ondanks alle angsten overheerst de wens voor een tweede kindje.
Hier gaat het prima . Maar, heel stom, wel twijfels of we tóch niet nog voor een tweede zullen gaan . Ik neig opeens richting ja (had ik nooit gedacht 
) maar voor vriend is het nog een dikke nee.
. Maar, heel stom, wel twijfels of we tóch niet nog voor een tweede zullen gaan . Ik neig opeens richting ja (had ik nooit gedacht ) maar voor vriend is het nog een dikke nee.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Lastig hè een kinderwens, maar inderdaad zelfs m'n psycholoog vond dat de wens boven de angst moest staan. (Als de wens heel groot is).
Knap Nikki dat je het echt een tijd van je af kunt zetten. Hopelijk heb je snel weer je eigen cyclus. Het is geen eenvoudig traject waar je in stapt.
MaLo, pfff. Lastig dat zo'n ervaring je nog verder door elkaar schudt.
Knap Nikki dat je het echt een tijd van je af kunt zetten. Hopelijk heb je snel weer je eigen cyclus. Het is geen eenvoudig traject waar je in stapt.
MaLo, pfff. Lastig dat zo'n ervaring je nog verder door elkaar schudt.
Lief dat je er naar vraagt zandsculptuur.
De echo was nog niet schoon... Maar als we het goed hebben gezien is het 'ding' wel kleiner geworden. Nu bellen als ik ongesteld wordt en dan op dag 6 of 7 weer terug. En als het er dan nog zit is de kans groot dat het toch iets van een verkleving is. Maar wat dat voor gevolgen heeft/kan hebben, dat zien we dan wel weer (ikzelf heb niet het idee dat ik echt goed ongesteld ben geweest de vorige keer).
De echo was nog niet schoon... Maar als we het goed hebben gezien is het 'ding' wel kleiner geworden. Nu bellen als ik ongesteld wordt en dan op dag 6 of 7 weer terug. En als het er dan nog zit is de kans groot dat het toch iets van een verkleving is. Maar wat dat voor gevolgen heeft/kan hebben, dat zien we dan wel weer (ikzelf heb niet het idee dat ik echt goed ongesteld ben geweest de vorige keer).
He balen dat het nog niet schoon is... Hebben ze gezegd hoe lang het kan duren voor je ongesteld wordt? Ik duim voor je dat het vanzelf weg gaat!
Mijn eerste ongesteldheid is al geweest en ik ben uit voorzorg aan de pil (omdat mijn cyclus in het verleden ook al wel eens heeft gevarieerd tussen de 28 en 42 dagen). Dus volgende week moet ik het weer worden denk ik. Morgen de laatste pil en ik ben kwijt hoe lang het dan duurt voordat ik normaliter ongesteld wordt. Maar lang kan dat niet duren gelukkig!
Ik kom me helaas ook bij dit subforum melden.
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...
Oost west, mij best.
Wat een rot begin van het nieuwe jaar, zomerzon .
Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis! .
.Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis!
.
Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.quote:
Wat een rot begin van het nieuwe jaar, zomerzon
Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis!
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.
Oost west, mij best.
Dank je!quote:
Wat verdrietig Zomerzon, heel veel sterkte!
Oost west, mij best.
Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?quote:
Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.
Die pillen kan ook nog inderdaad. Maar dat vind ik een beetje te eng om die in te nemen denk ik. Ben sowieso niet voor pillen. Die foliumzuur slikte ik al met tegenzin elke dag. Dus die optie viel voor mij eigenlijk meteen al af.quote:
[..]
Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.
Mijn man weet nog niet of hij maandag mee kan want er staat al heel lang een afspraak dat er mensen aan het huis komen werken. Zal je net zien. Hij mag er van mij wel bij zijn. Maar als hij niet kan ga ik liever alleen. Wil mijn moeder of een van mijn vriendinnen er liever niet bij hebben. Dat vind ik toch iets wat te intiem is. En ik zal toch de beslissing zelf moeten maken wat ik zelf het minst erg vind om door te maken. En ik heb het er met mijn man nu ook wel veel over. Dat helpt ook wel.
Het is inderdaad moeilijk om je dromen los te laten, maar die had ik nog niet zo veel gehad. Misschien ook een deel uit zelfbescherming. Alleen maar dingen in de toekomst waar je dan rekening mee moest houden omdat ik dan zwanger zou zijn. Vrienden van ons gaan 9 augustus trouwen en mijn uitgerekende datum zou 10 augustus geweest zijn. Dus dan was het de vraag of ik daar bij zou kunnen zijn. Meer dat soort praktische dingen. Maar we hadden het nog niet gehad over spullen voor de babykamer of iets dergelijks. Daar zijn we allebei te nuchter voor denk ik. Eerst wilden we zeker weten of alles goed was. Dus dat is wel goed geweest.
Ik ben nog aan het twijfelen om het aan mijn moeder te vertellen. Maar om meteen te vertellen dat we bezig zijn met een kind, dat ik zwanger was, en dat het niet goed is gegaan vind ik nogal wat om in een keer te vertellen. Dus ik weet nog niet zo goed hoe ik daar mee om wil gaan. Denk dat het beter is om het eerst zelf te verwerken. Dan kan ik er ook beter over praten denk ik.
Oost west, mij best.
De pillen worden vaginaal ingebracht, dus die hoef je niet te slikken .
Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om.
. Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om
.
Oh nee, Zomerzon, wat doe jij nou hier? Wat vervelend! Ik herken wel veel in wat je schrijft, al was ik natuurlijk nog minder ver tijdens mijn miskraam...
Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing Mijn moeder heeft nogal veel aan d'r hoofd op het moment, dus ik ben blij dat ik het zo heb gelaten..
Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over Collega heeft me naar huis gebracht en met twee paracetamol lijkt de pijn een beetje verdoofd.. vaag
Wat vervelend! Ik herken wel veel in wat je schrijft, al was ik natuurlijk nog minder ver tijdens mijn miskraam...Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing
Mijn moeder heeft nogal veel aan d'r hoofd op het moment, dus ik ben blij dat ik het zo heb gelaten..Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over
Collega heeft me naar huis gebracht en met twee paracetamol lijkt de pijn een beetje verdoofd.. vaag
Ow dat wist ik niet. Weer wat geleerd. Dan ga ik er nog eens over nadenken.quote:
De pillen worden vaginaal ingebracht, dus die hoef je niet te slikken
Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om
Maar heb ook een beetje het gevoel dat als ik mijn lichaam dit zelf laat doen dat dan mijn cyclus misschien ook weer beter opstart. Met een currettage heb ik het idee dat je lichaam nog denkt dat je zwanger bent en je het dan van slag brengt. Maar misschien denk ik er morgen helemaal anders over.
Ik wil inderdaad ook liever mijn moeder verrassen met goed nieuws dan met slecht nieuws. Dat lijkt me voor haar ook fijner. Dus dat ga ik ook maar doen denk ik.quote:
Oh nee, Zomerzon, wat doe jij nou hier?
Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing
Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over
Die pijn lijkt inderdaad wel op ovulatiepijn. Maar is wel raar als je inderdaad nog geen eitjes hebt volgens de echo. Het is toch ingrijpend voor je lichaam om daarna weer terug een cyclus op te bouwen inderdaad. Ik hoop dat het snel weer op orde is voor je. Misschien kunnen we dan weer bijna tegelijk streepjes plassen!
Oost west, mij best.
Veel sterkte Zomerzon, succes maandag bij de gyn.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Zomerzon wat een rotnieuws.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.
Zomerquote:Op donderdag 3 januari 2013 09:08 schreef Zomerzon01 het volgende:
Ik kom me helaas ook bij dit subforum melden.
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...
. Ik was net weer eens aan het spieken in Z&G, want daar word ik eigenlijk altijd blij van.. Maar toen zag ik jouw berichtje daar voorbij komen. Wat klote Zomer, echt 
. Knuffel..
Sterkte Zomerzon. Laat het de komende dagen allemaal goed bezinken, dan kan je je wensen meenemen naar de gyn maandag. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust of lees wat topics. Of je je moeder wel of niet informeert, het is jouw keuze.
Zomer, vind het zo klote voor jullie . Neem de tijd, volg je gevoel en ik hoop dat jullie er vrede in kunnen vinden. Sterkte!
. Neem de tijd, volg je gevoel en ik hoop dat jullie er vrede in kunnen vinden. Sterkte!
Home is where the O+ is...
Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.quote:
Zomerzon wat een rotnieuws.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .
Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon
maar als je vragen hebt, wij zijn hier
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Bedankt voor jullie lieve berichtjes!
Hoe lang duurt het met die pillen dan ongeveer voordat het op gang komt en hoe lang duurt het voordat het zware bloeden stopt?
Ik denk inderdaad dat ik nog even ga afwachten en dan toch voor de pillen ga als het niet vanzelf komt. Ik voel wel dat mijn zwangerschapsklachten minder worden. Mijn borsten zijn minder gevoelig en mijn buik minder opgezet. Ben nog wel misselijk maar heb er nu hoofdpijn bij gekregen. Dus ik denk wel dat mijn lichaam zelf bezig is om het af te stoten.quote:
[..]
Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .
Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon
Hoe lang duurt het met die pillen dan ongeveer voordat het op gang komt en hoe lang duurt het voordat het zware bloeden stopt?
Oost west, mij best.
Bij mij begon ongeveer een uur na het inbrengenvan de pillen de buikpijn, na twee uur begon het bloeden en ruim 3 uur na inbrengen ben ik het vruchtje verloren. Het echt zware bloeden stopte bij mij vrij vlot na het verlies van het vruchtje, daarna was het bloedverlies nog een dag of twee als een flinke menstruatie.
I'm gonna love you 'til the heavens stop the rain
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
I'm gonna love you 'til the stars fall from the sky
For you and I
Dat valt op zich nog mee. Als je het op internet leest staan er wat ergere verhalen dat het veel langer duurt. Denk dat ik het dan afwacht tot volgende week en als het dan nog niet spontaan is gekomen in het weekend de pil ga proberen. Dan ben ik lekker thuis en kan ik vaak naar het toilet.quote:
Bij mij begon ongeveer een uur na het inbrengenvan de pillen de buikpijn, na twee uur begon het bloeden en ruim 3 uur na inbrengen ben ik het vruchtje verloren. Het echt zware bloeden stopte bij mij vrij vlot na het verlies van het vruchtje, daarna was het bloedverlies nog een dag of twee als een flinke menstruatie.
Ik vind het wel vervelend dat je geen tampons mag gebruiken, maar dat is op zich ook wel logisch. Heb gelukkig nog ergens van dat dikke lange maandverband voor 's nachts liggen thuis. Dat zal goed van pas komen.
En hoe lang duurde het daarna voordat je cyclus weer op gang kwam? En was je toen meteen weer regelmatig?
Oost west, mij best.
Ik ben denk ongesteld geworden vandaag. Nog ff afwachten of het doorzet , maar het zou mooi zijn.
(Al komt het me nu eigenlijk helemaal niet uit want ik ga een weekendje weg.)
Nog ff afwachten of het doorzet , maar het zou mooi zijn. (Al komt het me nu eigenlijk helemaal niet uit want ik ga een weekendje weg.)
Wat fijn Nikki! Beetje jammer van je weekendje, dat wel!
Zomerzon, bij mijn eerste miskraam kreeg ik de pillen voor de curretage maar deze hebben de miskraam al doorgezet, ik hoefde dus niet meer onder narcose! Bij mij deden ze al heel snel iets, al had ik al wel lichte bloedingen voor ik ze inbracht . Volgens mij een goed uur na het inbrengen kreeg ik heftige krampen en verloor ik veel bloed. En ik verloor de hele boel minder dan 6 uur na het inbrengen.
Ik was iets verder zwanger dan jij, 8w4d en de vruchtzak is blijven groeien tot ongeveer 14 weken, de miskraam zette door bij 15 weken.
Zomerzon, bij mijn eerste miskraam kreeg ik de pillen voor de curretage maar deze hebben de miskraam al doorgezet, ik hoefde dus niet meer onder narcose! Bij mij deden ze al heel snel iets, al had ik al wel lichte bloedingen voor ik ze inbracht . Volgens mij een goed uur na het inbrengen kreeg ik heftige krampen en verloor ik veel bloed. En ik verloor de hele boel minder dan 6 uur na het inbrengen.
Ik was iets verder zwanger dan jij, 8w4d en de vruchtzak is blijven groeien tot ongeveer 14 weken, de miskraam zette door bij 15 weken.
Bij mij begon het bloeden een uurtje na het inbrengen van de pillen, en na ongeveer 3 uur verloor ik het vruchtje, net als bij MaLo eigenlijk. Helaas moest ik later nog een curretage ondergaan omdat ik nog niet schoon was na de miskraam, er zat nog een stukje placenta wat er niet uit wilde.
Nu 11 weken later wacht ik nog steeds op een cyclus .
Nikki wat fijn .
Nu 11 weken later wacht ik nog steeds op een cyclus
.Nikki wat fijn
.
Wat een heftig verhaal Sparkling! Dan zette de miskraam wel erg laat door nadat het vruchtje was gestopt met groeien.
Aan jullie verhalen te horen lijkt het me inderdaad wel een goede optie om de pillen te proberen als het niet vanzelf komt. Als er daarna nog een currettage nodig is dan zien we dat wel. Als het niet nodig is dan is dat mooi meegenomen.
Ik was altijd super regelmatig met mijn cyclus. Zelfs als ik de pil door wilde slikken werd ik alsnog gewoon ongesteld op de dag dat mijn lichaam het gewend was. Dus ik hoop dat mijn lichaam dat nu ook weer snel oppikt.
Ik snap heel goed dat je dan daarna heel blij kan zijn met je ongesteldheid. Dat klinkt wel raar, maar is wel het teken dat je lichaam weer verder gaat en hersteld is.
Dus Nikki; gefeliciteerd!
En zandsculptuur; geef de moed niet op!
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Aan jullie verhalen te horen lijkt het me inderdaad wel een goede optie om de pillen te proberen als het niet vanzelf komt. Als er daarna nog een currettage nodig is dan zien we dat wel. Als het niet nodig is dan is dat mooi meegenomen.
Ik was altijd super regelmatig met mijn cyclus. Zelfs als ik de pil door wilde slikken werd ik alsnog gewoon ongesteld op de dag dat mijn lichaam het gewend was. Dus ik hoop dat mijn lichaam dat nu ook weer snel oppikt.
Ik snap heel goed dat je dan daarna heel blij kan zijn met je ongesteldheid. Dat klinkt wel raar, maar is wel het teken dat je lichaam weer verder gaat en hersteld is.
Dus Nikki; gefeliciteerd!
En zandsculptuur; geef de moed niet op!
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Oost west, mij best.
Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.quote:
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.
Dat is ook waar. Het is nu gewoon afwachten allemaal. Dat is best wel moeilijk.quote:
[..]
Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.
Maandag eerst de afspraak bij de gyn en dan kijken we even verder. Lekker dit weekend nog even bijkomen van de schrik en dan de volgende stap zetten.
Ik ben wel blij dat ik ben gaan werken gisteren en vandaag. Een beetje afleiding helpt wel. Ook al heb ik niet veel gedaan. En iedereen "de beste wensen" te geven de dag nadat je hebt gehoord dat het vruchtje niet levensvatbaar is, is ook niet echt gezellig. Maar helaas wel de harde realiteit...
Oost west, mij best.
Inderdaad, mijn gyn stelde alleen de keus afwachten of curettage voor. Ik durfde dat laatste niet en dacht: hoe lang kan het duren?quote:
Wat een heftig verhaal Sparkling! Dan zette de miskraam wel erg laat door nadat het vruchtje was gestopt met groeien.
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Vergissing
en hoe langer ik aan het wachten was, hoe meer ik vond dat ik wel nog langer kon wachten. Iedere echo zagen we weer dat de vruchtzak groter werd en het vruchtje kleiner. Gelukkig is het uiteindelijk los gekomen zonder narcose, een hele opluchting!Ik ben wel bij de gyn gebleven maar niet vanwege de miskramen.
We hadden na 2 miskramen wel recht op verder onderzoek maar de maand erop werd ik direct weer zwanger en dan kan het niet.
Veel sterkte in ieder geval! Het blijft een klap
Zand wat klote dat je nog steeds zit te wachten op een cyclus.
Zomerzon, gaat het een beetje met je?
Oh en over die pillen. Bij mij kwam het vruchtje pas twee weken na de pillen los. Dat kan dus ook nog.
Zomerzon, gaat het een beetje met je?
Oh en over die pillen. Bij mij kwam het vruchtje pas twee weken na de pillen los. Dat kan dus ook nog.
Nikki wat fijn dat je dan eindelijk ongesteld bent...alleen de timing hè.
Hobbesje, sorry, vorige keer niet op je gereageerd. Vervelend dat er nog steeds iets te zien is op de echo. Hopelijk gaat het vanzelf weg.
Zomerzon, fijn dat je nog wat afleiding had aan je werk, maar inderdaad zijn nieuwjaarswensen dan niet heel goed voor je gevoel. Volgens mij krijg je best al een aardig beeld van wat je zou willen. Wees er op bedacht dat de pillenoptie niet altijd wordt geboden. Vraag er zelf naar. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar het was wel mijn keus geweest als ik een missed abortion had gehad. Dat ging dus niet door. Hou er wel rekening mee dat de pillen lang niet altijd voldoende zijn en er dan nog gecuretteerd moet worden zoals bij Zandsculptuur.
Ik begin nu toch wel zenuwachtig te worden voor m'n NOD (de 8e)..wat als het gelijk gelukt is...gewoon al aan het bedenken dat ik de echo dan heel spannend ga vinden enzo. En hoe reageer ik op een positieve test. Dat ik m'n bekken nu (al?) wat voel vind ik maar lastig. Wat zegt het?
Hobbesje, sorry, vorige keer niet op je gereageerd. Vervelend dat er nog steeds iets te zien is op de echo. Hopelijk gaat het vanzelf weg.
Zomerzon, fijn dat je nog wat afleiding had aan je werk, maar inderdaad zijn nieuwjaarswensen dan niet heel goed voor je gevoel. Volgens mij krijg je best al een aardig beeld van wat je zou willen. Wees er op bedacht dat de pillenoptie niet altijd wordt geboden. Vraag er zelf naar. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar het was wel mijn keus geweest als ik een missed abortion had gehad. Dat ging dus niet door. Hou er wel rekening mee dat de pillen lang niet altijd voldoende zijn en er dan nog gecuretteerd moet worden zoals bij Zandsculptuur.
Ik begin nu toch wel zenuwachtig te worden voor m'n NOD (de 8e)..wat als het gelijk gelukt is...gewoon al aan het bedenken dat ik de echo dan heel spannend ga vinden enzo. En hoe reageer ik op een positieve test. Dat ik m'n bekken nu (al?) wat voel vind ik maar lastig. Wat zegt het?
Een echo bij een volgende zwangerschap lijkt me ook ontzettend spannend... Ik denk niet dat echo's en ik dikke vriendjes gaan worden in de nabije toekomst, maar wie weet wordt dat wel anders als het daadwerkelijk zo ver is...
Spannend hoor, Kursor!
Spannend hoor, Kursor!
Wanneer zouden jullie trouwens in mijn geval de huisarts bellen? Ik vind het zo lang duren, maar vind 11 weken ook weer niet bizar lang klinken...
Zand, je had toch van de week een positieve ovutest? Dat is in ieder geval al een begin. Normaliter wordt je zo'n twee weken daarna ongesteld. Vanwege gemiddeldes enzo zou ik er nog een marge op doen en lijkt me drie weken vanaf die positieve test wel reëel. Maar dit is puur op kennis hè, ik sta niet in jouw schoenen. Sterkte.
