Genderdysforie - deel 34

Er was gisteren ook een stukje over transgenders in EditieNL. Volgens mij kun je het hier terugkijken:

'Transgender is ontzettend ongelukkig'

quote:

Op dinsdag 13 november 2012 19:09 schreef Joanne35 het volgende:
Alleen wat is dat met al die aandacht in de media voor transgenders opeens? Is het weer die tijd van het jaar of zo?

Ok, SCP heeft dus een rapport gepubliceerd, is die vraag ook weer beantwoord

Hebben jullie dat debat nog gezien zaterdag denk ik op nederland 2

Nee. Wel een hoop over gehoord en ik word er niet vrolijk van.

quote:

Op maandag 19 november 2012 15:39 schreef wonderer het volgende:
Nee. Wel een hoop over gehoord en ik word er niet vrolijk van.

hoezo dan?

Ik keek het de laatste minuten en ik ga nou iets heel lulligs zeggen maar het was een beetje het klassieke kamertje vol treurige mensen, cliché's, en heel hard accepteer ons roepen, terwijl er een of ander dom mens moeite had met haar dochter die nu zoon was om verder onduidelijke redenen.

Er straalde niet echt veel positiviteit uit gewoon, vond ik

Nouja misschien zeg ik dat wel een beetje kort door de bocht, dat is bij zo'n debat ook nogal snel, maarja, ik weet het niet.. het ligt er misschien gewoon aan dat ik er anders in sta

Die psych schijnt al jaren vast te houden aan bogus onderzoek en werd niet genoeg tegen gesproken, er werd te veel platform gegeven aan de negatievelingen en zodoende was het niet echt een debat, zeg maar.

Ik vind het wel sprekend dat die twee 'ouders' die Eric niet kunnen accepteren echt kneuzen zijn, haha. Ik ging gewoon helemaal stuk al over die manier van praten van ze, en die gast die helemaal liep te trillen, gvd ik moest zo hard lachen. Even buiten van de onzin die ze zeiden.

quote:

Op maandag 19 november 2012 15:39 schreef Abby79 het volgende:

Ik heb wel die I am a woman now gekeken. Vond ik ook wel de moeite, hoewel het van mij wel iets `meer` gemogen had

Het filmpje Regisseur aan de keukentafel verteld van Erp, waarom bepaalde keuzes gemaakt zin. Plus dat drie het niet weer zouden doen, das wat meer toch?

Wat nu gewoon in me opkomt, is dat het zo vaak is alsof volgens de media alle transgenders hetzelfde zijn ofzo.. natuurlijk zijn er problemen waar iedereen tegenaanloopt maar ik wil me gewoon echt niet in een slachtofferrol plaatsen en al helemaal niet onderdeel van een soort slachtoffergroep zijn, als dat een beetje logisch klinkt. Ik bedoel, iedereen beleeft dit toch totaal anders, iedereen is maatschappij en sociaal technisch weer een ander geval. Ik heb soms het idee dat ik me schuldig moet voelen dat ik (nog?) niet in het openbaar allerlei obstakels tegenkom en geen problemen met acceptatie heb omdat ik het moeilijk vind me vervolgens zo veel in te leven bij mensen waarbij het wel tegenzit

quote:

Op maandag 19 november 2012 16:04 schreef Abby79 het volgende:

[..]

Die groep negatievelingen is volgens mij ook veel meer in de media. Da's overal mee, de mensen waar het wel goed mee gaat hoor je amper .

Maar in een DEBAT horen beide kanten toch aandacht te krijgen? Ik kreeg de indruk uit reacties dat de tegenstanders alle ruimte kregen en de voorstanders konden amper hun zin afmaken. Check ook de open brief van Alice Verheij.

http://aliceverheij.wordp(...)-aan-de-kro-en-ncrv/

Dit is die open brief, ik heb een beetje de opsomming die het eerste stuk vormt gelezen en nouja daar ben ik het wel mee eens.

Misschien was dat het gewoon, een vriendin smst me van ja nu op nld2 kijk eens en ik schakel in en het is alleen maar treurigheid en negativiteit en ik denk verdomme moet het weer allemaal zo in de spotlight staan

Ik heb naar 'I am a woman now' gekeken en ik vond het echt schitterend. Het debat durfde ik niet aan, ik erger me kapot bij dat soort dingen. Waarom hadden ze Maxim Februari of Valentijn of iemand van soortgelijk kaliber niet uitgenodigd..

Ik heb het "debat" dus wel helemaal gezien, en vond het echt een gedrocht van een uitzending. Het ging al mis bij de keuze van het onderwerp, in 2012 moet je niet meer gaan lopen discussiëren over de noodzaak van medische hulp bij transseksualiteit. Dat kon in de jaren 80 misschien nog wel, maar inmiddels heeft zelfs de APA (toch wel een autoriteit) al aangegeven dat transseksualiteit alleen te verhelpen is met medisch ingrijpen en dat pogingen om het te onderdrukken zelfs schadelijk kunnen zijn. En hier in Nederland heeft het CVZ hier al genoeg duidelijke uitspraken over gedaan.

Zoals iemand op twitter al aangaf zou de wereld te klein zijn als we zoiets deden met andere aandoeningen, maar bij transseksuelen is het blijkbaar nog steeds normaal om de noodzaak van hun behandeling ter discussie te stellen. Wat mij betreft kan je die keuze van onderwerp dus al rustig transfobisch noemen, en dat er dan verder niet veel positiefs uit die uitzending komt is dan ook niet verbazingwekkend.

En dan heb ik het nog niet eens over die verschrikkelijke scheerscene, wat bezielt transen toch om aan dat soort opnames mee te werken? Je kan ook gewoon "nee, dit wil ik niet" zeggen hoor.

Wat een waardeloos debat. Hij laat de mensen niet eens uitpraten en krijgt volgens mij de helft ook niet mee van wat die mensen zeggen.

quote:

Op maandag 19 november 2012 19:42 schreef J.Gibbs het volgende:
Wat een waardeloos debat. Hij laat de mensen niet eens uitpraten en krijgt volgens mij de helft ook niet mee van wat die mensen zeggen.

Die indruk had ik ook. Slecht voorbereid, teveel de verkeerde mensen aan het woord laten en wat nog het ergste was is dat Arie toegaf dat hij sommige negatieve opvattingen wel kon begrijpen. Als presentator van een televisieprogramma heb je een voorbeeldfunctie, althans, dat vind ik dan. Arie had zijn eigen mening voor zich moeten houden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 19 november 2012 16:25 schreef Maisnon het volgende:
Wat nu gewoon in me opkomt, is dat het zo vaak is alsof volgens de media alle transgenders hetzelfde zijn ofzo.. natuurlijk zijn er problemen waar iedereen tegenaanloopt maar ik wil me gewoon echt niet in een slachtofferrol plaatsen en al helemaal niet onderdeel van een soort slachtoffergroep zijn, als dat een beetje logisch klinkt. Ik bedoel, iedereen beleeft dit toch totaal anders, iedereen is maatschappij en sociaal technisch weer een ander geval.

Dat wij zoveel verschillen zien in onze belevingen betekent nog niet dat het voor onwetende buitenstaanders ook duidelijk is. Ik zou graag mensen daarin onderwijzen, maar de genoemde tv-programma's zijn daar naar mijn idee niet het medium voor. Die finesses uitleggen moet je aan mensen met een beetje achtergrond kennis of een sterkere interesse en grotere aandachtsspanne. Dat kan bijvoorbeeld met een goede documentaire, daar zal iemand bewust naar kijken.

quote:

Ik heb soms het idee dat ik me schuldig moet voelen dat ik (nog?) niet in het openbaar allerlei obstakels tegenkom en geen problemen met acceptatie heb omdat ik het moeilijk vind me vervolgens zo veel in te leven bij mensen waarbij het wel tegenzit

Ik wacht ook nog steeds op iemand die totaal flipt en er niet mee om kan gaan. Maar het meest negatieve wat ik tot nu heb gehoord is mijn werkgever die gewoon vervelend vindt dat hij een goede kracht voor een paar maanden zal missen als ik voor de operatie kies.

Wat de tv programma's betreft ben ik toch echt een andere mening toegedaan dan de meesten hier. Ik heb ook genoeg kritiek erop, maar vanuit mijn omgeving merk ik hele andere reacties dan wat ik hier en elders vanuit de transgemeenschap hoor. Ik krijg juist meer begrip en medeleven naar aanleiding van de twee uitzendingen. Maar wordt niet zieliger gevonden.

quote:

Op maandag 19 november 2012 21:41 schreef Fixers het volgende:

[..]

maar vanuit mijn omgeving merk ik hele andere reacties dan wat ik hier en elders vanuit de transgemeenschap hoor. Ik krijg juist meer begrip en medeleven naar aanleiding van de twee uitzendingen. Maar wordt niet zieliger gevonden.

Ja, maar jouw omgeving kent dus al iemand die trans is. Waar ik me zorgen om maak zijn de mensen die dus niet zo iemand kennen. Die horen a Campo roepen dat ik weet niet hoeveel procent van de transseksuelen een stoornis heeft, en zien meteen hun vooroordelen weer bevestigd.

Toen ik uit de kast kwam heeft mijn moeder het daar eerst heel moeilijk mee gehad, en dat bleek vooral te liggen aan het beeld van de 'zielige trans' dat ze uit de media had opgepikt. Juist de mensen in mijn omgeving die al wel andere transen kenden deden er heel gemakkelijk over, die wisten al lang dat alle vooroordelen niet klopten.

Daarom geloof ik ook dat zichtbaarheid in je eigen omgeving veel meer doet voor de acceptatie van transseksualiteit dan zichtbaarheid via de media. Behalve misschien als iemand zichtbaar is in de media vanwege andere kwaliteiten. De acceptatie van homoseksualiteit is ook pas echt op gang gekomen toen mensen het in hun eigen omgeving tegen begonnen te komen, of toen ze bekende mensen in de media begonnen te zien die ook homoseksueel bleken te zijn naast wat ze verder nog deden.

Ik denk dat we langzaam die kant op gaan. Er zijn al transseksuele popsterren, filmregisseurs, mode deskundigen, columnisten, politici, etc. Het gaat denk ik wel goed komen met de trans emancipatie, het heeft gewoon wat tijd nodig

Je hebt wel een goed punt wat betreft die bias van mijn omgeving. Die kennen al een trans en eentje die gewoon een fulltime baan heeft, een huis, gelukkig is, emotioneel stabiel (hormonale moodswings uitgezonderd ). Mensen die nooit met een transgender in aanraking zijn gekomen kijken wellicht anders tegen zo'n uitzending aan. Ik vind het persoonlijk ook jammer dat ze A Campo aan het woord hebben gelaten zonder hem grondig onderuit te laten schoffelen door wat psychologen die het wel snappen. Dat is wel een enorme gemiste kans. Maar voor de rest van dat debat heb ik niet het idee dat het schadelijk geweest is. De negatieve uitspraken hebben vooral antipathie opgewekt tegenover de onverdraagzamen.

Wat je zegt over die zichtbaarheid: dat is voor mij exact de reden om heel erg open te zijn over mezelf. Het maakt het voor anderen ook makkelijker om met mij om te gaan. Collega's en vrienden weten dat ze me alles mogen vragen en dat doen ze ook. Wie het niet durft te vragen en toch nieuwsgierig is kan het lezen op mijn blog, Ik probeer daarmee echt mensen inzicht te geven in wat 'transgender zijn' nu eigenlijk werkelijk inhoud.

Ik voel een beetje schuldig dat ik stealth ben nu