ADD&ADHD #53 doing doing

Heeft de diagnose eigenlijk invloed op het hebben van den rijbewijs?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 15:20 schreef Probability het volgende:
Heeft de diagnose eigenlijk invloed op het hebben van den rijbewijs?

Niet als je je rijbewijs al hebt heb ik begrepen op diverse websites. Als je je rijbewijs moet halen heeft het grotere consequenties (zeker als je dan medicatie gebruikt).

Ja heb hem al hoor

http://www.rijveiligmetmedicijnen.nl/

Op die website is meer te lezen. Het blijft toch wel erg vreemd, want mijn medicatie (dextro-amfetamine) heeft de welbekende gele sticker, maar van mijn arts mocht ik na een weekje wel gewoon weer auto rijden.

Hoe het in het buitenland zit is me helemaal een raadsel. Ik weet dat ze in Duitsland actief controleren op amfetamine achtige stoffen in urine, dus ik vraag me af of ik met zulke medicatie op in Duitsland überhaupt mag rijden (wel netjes een medicijn paspoort bij me natuurlijk). Heeft hier iemand een antwoord op?

Fuuck my life. Blijkbaar vervalt je recept na drie maanden, wat betekent dat ik morgen weer via de huisarts in contact moet komen met het rc ggz om een nieuw recept te krijgen. Als dat weer 4 weken duurt word ik echt gestoord, ik begin over anderhalve week met stage. En aangezien ik docent word en ik dus voor grote klassen is dat echt big fun zonder medicijnen... Merk ik nu al met presentaties geven.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 16:43 schreef Robophatt het volgende:
Fuuck my life. Blijkbaar vervalt je recept na drie maanden, wat betekent dat ik morgen weer via de huisarts in contact moet komen met het rc ggz om een nieuw recept te krijgen. Als dat weer 4 weken duurt word ik echt gestoord, ik begin over anderhalve week met stage. En aangezien ik docent word en ik dus voor grote klassen is dat echt big fun zonder medicijnen... Merk ik nu al met presentaties geven.

Hoeft toch niet zo lang te duren? 1 belletje of fax vanaf GGZ zou dan toch voldoende moeten zijn?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 17:06 schreef frenkck het volgende:

[..]

Hoeft toch niet zo lang te duren? 1 belletje of fax vanaf GGZ zou dan toch voldoende moeten zijn?

Dat dacht ik ook, maar blijkbaar moet ik me dus echt opnieuw in behandeling laten plaatsen. Vorige keer duurde het alleen al 6 weken om daar uberhaubt binnen te komen. Zou denken dat ze daar een dossier van me hebben? Hoop dat het snel gefixt kan worden, het enige wat ik nodig heb is een kort gesprek met die psychiater die me die medicijnen de vorige keer voorschreef.

Hoi!
Sinds 2 weken bestaat bij mij de officiële diagnose ADHD. Ik ben mijn hele leven al druk geweest, kon mij nergens op concentreren, raakte van alles kwijt, een en al chaos. Na 1 gesprek met de psycholoog en 1 gesprek met de psychiater heb ik ritalin meegekregen
Vanaf 3 februari mag ik beginnen met mijn instelschema, ben benieuwd!

Zijn er hier meer mensen die ritalin gebruiken? Werden jullie ook via een opbouwende schema ingesteld op de dosis? En wat waren de effecten?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 19:25 schreef StormInATeacup het volgende:
Hoi!
Sinds 2 weken bestaat bij mij de officiële diagnose ADHD. Ik ben mijn hele leven al druk geweest, kon mij nergens op concentreren, raakte van alles kwijt, een en al chaos. Na 1 gesprek met de psycholoog en 1 gesprek met de psychiater heb ik ritalin meegekregen
Vanaf 3 februari mag ik beginnen met mijn instelschema, ben benieuwd!

Zijn er hier meer mensen die ritalin gebruiken? Werden jullie ook via een opbouwende schema ingesteld op de dosis? En wat waren de effecten?

Ik vond ritalin echt afschuwelijk. Was constant misselijk en had een gigantische rebound als het uitwerkte zodat ik dan extreem druk werd. Kon daardoor 's nachts minder goed slapen, dus kreeg daar weer melatonine voor waar ik niet sneller van in slaap viel maar vaster door sliep zodat ik 's ochtends ellendig was. En je moet het om de zoveel uur innemen, maar natuurlijk vergeet je wanneer en ben ik te koppig om een wekker te zetten, dus dan neem je het iets te snel achter elkaar in en krijg je (cluster)hoofdpijn...
Maar goed, zo werkt het niet bij iedereen Ben zelf toen overgestapt op concerta, wat wel heel prettig is. Nu ik een halfjaar zonder doe merk ik vooral de positieve werking die het had. Je hebt veel minder last van afleidende prikkels, minder vermoeid omdat je je energie beter verdeelt en je hebt niet die klote rebound verschijnselen die je bij Ritalin wel hebt. Ofja, in veel mindere mate. De verminderde eetlust blijft echter wel, maar dat zit hem bij mij meer in het impulsief eten dan dat je echt maaltijden overslaat.

[ Bericht 100% gewijzigd door Tommelaer op 28-12-2012 22:27:35 ]

was weer een lekker dagje.. geslapen tot 11 uur, daarna nagenoeg geen fluit uitgevoerd tot 2:50 (tv kijken, internetten op ipad, streams kijken) om vervolgens 5 minuten te laat bij afspraak op PsyQ te komen (tja, was ook zo druk ... ) blijkt de afspraak ook nog eens een groeps gesprek te zijn waarbij de medicatie besproken wordt. Altijd een leuke verassing, had ie wel ff van te voren mogen zeggen. in de tussentijd wel verhoging van medicatie, effecten zijn wel positief tot nu toe, maar helaas blijf ik snel afgeleid en raak nog redelijk overspoeld in bepaalde werksituaties met als gevolg dat ik alle kanten op vlieg en daardoor juist niks goed in me opneem. Hopelijk meer geluk bij hogere dosering. Motivatie.. pfft.. blijft ook een gigantisch probleem, alleen geen idee of de medicatie daar uberhaupt voor werkt. Zijn er hier mensen die veel problemen hebben met motivatie/dingen ondernemen? Ik wil altijd genoeg, maar uiteindelijk doe ik geen fluit

ohja en straks lekker laat naar bed omdat ik toch niet kan slapen zo, concerta pas 's middag's innemen.. niet slim...

Dat is je ook uitgelegd als het goed is, dat het een groepsgesprek betreft. Staat ook terug te lezen op internet bij behandeling meen ik.

Inmiddels een week aan de medicatie, merk zelf geen donder verschil behalve een verminderde eetlust, ongeacht of ik het combineer met koffie of met alcohol (het blijven feestdagen).

Zoals eerder benoemd wel net iets meer rust in mijn hoofd, kan makkelijker een lijn gedachten vasthouden zonder me te verliezen.

Tweede kerstdag pittig gesprek aan tafel. Via medicatie ("je hebt die onzin toch niet nodig?!" "De farmacie wil gewoon aan je verdienen!" "Soms moet je dingen gewoon doen!") kwam het gesprek op mijn stoppen met school. Sloeg in als een bom.

"Maar dat is dom..."

Hebben geen idee hoe moeilijk ik het heb gehad en nog steeds heb, hebben zich duidelijk niet ingelezen en vinden kennelijk dat ik me aanstel en me tegen heug en meug tot een opleiding moet zetten.

"Het geeft me rust." Antwoorde ik, maar ook dat werd bijna van tafel gelachen.

Ik voelde me gekleineerd, niet serieusgenomen en boos. We zijn lichtgrappend verder gegaan die avond, ik snap hun bezorgdheid wel, maar vind dat ze er te makkelijk over doen. Ik had ook geen zin om er aan tafel met iedereen erbij me te gaan zitten verdedigen, ik weet waarom ik hier nu voor kies. Ik weet wat de risico's en gevolgen zijn.
Ik weet ook dat ik me de laatste weken opgelucht voel, duidelijker keuzes kan maken, deze kan verdedigen.

Al met al gaat het nog wel een staartje krijgen denk ik. Ik wil hier zeker nog een gesprek met mijn moeder over. Het is niet voor het eerst dat ze geen flauw idee heeft wat dingen eventueel met me doen (mijn weggelopen biologische vader werd zelfs van stal gehaald! ) en waar mijn gedachten liggen.

Ik kan hier boos en verdrietig tegelijk door worden.

Ook maar niet verteld dat ik volgende week een tattoo laat zetten...

Voor de duizendste keer thee gemaakt... wat bij mij betekend, water in de water koker doen en aanzetten. Weglopen, en na een (paar) uur realiseren dat ik thee aan het maken was. Water opnieuw laten koken.. en weer vergeten

Thee zetten betekend hier in huis dat ik water heb gekookt

Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

quote:

Op zondag 30 december 2012 16:39 schreef Helza het volgende:
Voor de duizendste keer thee gemaakt... wat bij mij betekend, water in de water koker doen en aanzetten. Weglopen, en na een (paar) uur realiseren dat ik thee aan het maken was. Water opnieuw laten koken.. en weer vergeten

Thee zetten betekend hier in huis dat ik water heb gekookt

Een quookerkraan is misschien een goede investering voor je. ;-)

quote:

Op zondag 30 december 2012 17:25 schreef Skull-splitter het volgende:
Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

Na een tijdje ga je koude thee (in mijn geval) best waarderen . Bij mij komt het vaak nog wel in een kopje terecht (na 3x water gekookt te hebben) met een theezakje, maar vergeet ik compleet om het op te drinken terwijl het naast mn hand staat naast de laptop .

Ben al weken een pinpas kwijt. Ging gisteren een dvd opzetten die ik een tijd eerder ook al wilde kijken.. Goh, wat vind ik in de hoes, mijn pinpas!! Hoe kom ik er toch bij om dat ding daar in te doen... soms wordt je best wel moe van jezelf (en gelukkig kunnen we er ook om lachen)

2 dagen medicatie niet ingenomen, want 39,9 graden koortsje. Leek me geen goede optie.

Wel merkte ik dat ik net iets chaotischer dacht, langer in gedachten bleef hangen en meer all-over-the-place was.

In alle eindejaarsdrukte op straat en in de winkels wel wat georganiseerder dan meisje, die het liefst alles van te voren weet en plant, terwijl ik de bal makkelijk kan laten vallen en weer kan oppakken. Dat betreft maakt medicatie weinig uit.

Vandaag weer begonnen, nog niet helemaal uitgeziekt.
Ook met mezelf afgesproken dat niets moet.

Megaduizelig vandaag, restantje ziekte? Medicatie? Gebrek aan voeding? Combinatie?

[ Bericht 7% gewijzigd door Skull-splitter op 01-01-2013 18:32:41 ]

quote:

Op zondag 30 december 2012 17:25 schreef Skull-splitter het volgende:
Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

Mmmh.. Had dat bij alles drinken eten mij moeder liet vaak vallen ,, hij eet altijd koude schotel''.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2013 10:02 schreef muiske41 het volgende:
Ben al weken een pinpas kwijt. Ging gisteren een dvd opzetten die ik een tijd eerder ook al wilde kijken.. Goh, wat vind ik in de hoes, mijn pinpas!! Hoe kom ik er toch bij om dat ding daar in te doen... soms wordt je best wel moe van jezelf (en gelukkig kunnen we er ook om lachen)

Ook al zo herkenbaar!! Ik had in een jaar tijd 6 nieuwe pinpassen nodig... en later doken ze op de gekste plekken op. Tegenwoordig laat ik 'm gewoon in de zelfde tas zitten.

Pinpas hoort ook gewoon in je wallet, mensen.

Zo, mag vandaag alvast beginnen met opbouwschema ritalin.
Heb een app op mijn telefoon dat mij om de 4uur waarschuwt dat ik weer een nieuwe moet innemen. Volgende week 2 dagen school, en dat is voor mij de ultieme test om te zien hoe 't werkt.

Is het voor jullie ook herkenbaar, dat je chronisch onderschat word? Geen uitdaging op school, de lesstof saai vinden... door concentratieproblemen steeds een lager niveau moeten doen.

Op de basisschool had ik een zeer hoge cito toets score, maar ze vonden dat ik me niet genoeg zou kunnen concentreren voor atheneum, dus werd ik naar havo gestuurd. Ook daar kon ik mij niet concentreren (plus ik had gigantische problemen thuis) en eindigde ik op 't VMBO. Dat heb ik zonder maar 1x in mn boeken te kijken doorlopen.

Daarna volgde ik de opleiding tot verpleegkunde. Na 2 jaar gestopt omdat ik problemen thuis had, en, zoals nu blijkt, ADHD. Ik zag er altijd als n berg tegen school op, de hele dag stilzitten, luisteren, concentreren, de lesstof die niet uitdagend genoeg was, hele dag friemelen, wegdromen, niet opletten, mij continue gehaast voelen, opgesloten voelen. Voor een toets even paar minuten de lesstof doornemen, zo bleef ik 2 jaar doorsukkelen zonder dat iemand iets door had, tot de bom barste.

Ik moest iets, dus ging ik maar doktersassistente opleiding doen. Wat was dat een foute keuze. Een ADHDert die de administratie van een praktijk moet doen... een en al chaos. na 2 jaar daar ook maar weer mee gestopt.

Nu doe ik een niveau 3 opleiding verzorgende-IG, BBL vorm. Dit werkt voor mij perfect, om de 2 weken 2 dagen les, en voor de rest lekker werken in de praktijk. Het lesniveau is echt een lachertje, ik heb alleen maar resultaten boven de 8.5. Over 2 jaar ben ik hiermee klaar, en dan mag ik de verpleegkunde opleiding BBL alsnog afmaken. Ach, ik kom zo tenminste ergens :p

Maar toch ben ik jaloers op de HBO'ers/universitair opgeleide mensen, want ik kan hun lesstof perfect volgen, ik hou van uitdaging, het zelf onderzoeken, ik lees iets en ik onthou het meteen. En ik zit vast op 't mbo. Bah.

Tjah, onderschat...

Ik weet dat ik alles aankan maar ik haak nu voor de derde keer af bij een HBO omdat ik het te makkelijk voor woorden vond, anderen op sleeptouw ging nemen of juist achterover leunen. Liep daardoor goed vast.

Nu maar afgesproken niet angstvallig naar een opleiding te kijken, maar eerst werk rond te krijgen en te houden. Ik heb een vriendin die WO heeft gedaan en dat niet veroordeelt, ik kan goed met haar meekomen en van mijn vriendengroep is iedereen WO of HBO opgeleid. Allemaal goed te volgen.

quote:

Op woensdag 2 januari 2013 10:04 schreef Skull-splitter het volgende:
Tjah, onderschat...

Ik weet dat ik alles aankan maar ik haak nu voor de derde keer af bij een HBO omdat ik het te makkelijk voor woorden vond, anderen op sleeptouw ging nemen of juist achterover leunen. Liep daardoor goed vast.

Nu maar afgesproken niet angstvallig naar een opleiding te kijken, maar eerst werk rond te krijgen en te houden. Ik heb een vriendin die WO heeft gedaan en dat niet veroordeelt, ik kan goed met haar meekomen en van mijn vriendengroep is iedereen WO of HBO opgeleid. Allemaal goed te volgen.

Ja, dat was voor mij ook een issue, werk krijgen EN houden. 't werd al snel saai. Nadat ik was gestopt met opleiding #2 ben ik een jaar gaan werken. Ik werkte in een callcenter, het was kut, maar ik heb in die tijd wel veel trucjes geleerd om met ADHD om te gaan, wat voor mij de basis vormt om nu alsnog op goede voet een opleiding te volgen.. T zijn vooral van die kleine dingen, zoals op tijd komen, de juiste spullen meenemen, werk goed bijhouden en overzicht krijgen.

5 jaar politie gedaan, kon daar mij ei niet kwijt zoals ik het voor me zag (laten we het erop houden dat het gewenste beleid nog mijlenver van de praktijk staat).

Daarna weer willen studeren, binnen paar weken studie gevonden en begonnen, werk gezocht en via advertentie gevonden door mijn toenmalige vriendin de huidige werkgever ingerold, alleen functieverschuiving.

Maar wel een van de weinige banen waar ik veel plezier in heb.