Het grote "rammelaars"-topic deel 38

Iedereen probeert je te waarschuwen. Ik snap dat niet zo goed. Mensen die het op die manier willen aanpakken, gaan een heel proces door. Niet alleen innerlijk, maar ook om een donor te vinden/ toegewezen te krijgen. Dat gaat echt niet van de een op de andere dag. En als het al een opwelling is, dan kom je er ergens in dat proces wel op terug.

En wat betreft steun van de mensen om je heen. Natuurlijk is het belangrijk om je 100% gesteund te voelen, zeker in zoiets groots als dit, maar in de realiteit is het ook zo dat alle mensen met hun eigen leven zitten, hun eigen gezin, werk, partner, noem maar op... En dat je in het dagelijks leven het uiteindelijk heus en echt zelf zult doen en zult moeten doen. Dat klinkt pessimistisch, maar zo bedoel ik het niet.

Ik spreek uit ervaring en ik ben nog altijd 1000% gelukkig met het feit dat ik ervoor gegaan ben.

Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.

[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 14-11-2012 20:23:20 ]

quote:

Op woensdag 14 november 2012 19:52 schreef Quickie_Brat het volgende:

[..]

Nou ja nu is er concreet nog niks aan de hand, dus de omgeving is nauwelijks op de hoogte ervan. Maar die zullen me vast wel helpen mocht dat nodig zijn

Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling, dan is het fijn als er een vangnet is toch?

Edit: Iets genuanceerd, Ik zat nog even met het Paaz verhaal in mijn hoofd, dat deze opmerking nogal bot en bruut overkwam, Absoluut niet zo bedoelt!

[ Bericht 12% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 14-11-2012 21:01:16 ]

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)

jemig, ik ben echt blij dat er op mij nooit zo gereageerd is.

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)

Wat is dat voor een rare opmerking?

quote:

Op woensdag 14 november 2012 19:54 schreef Risu het volgende:
Stel ze wel tijdig op de hoogte. Dat ze aan het idee kunnen wennen, mocht je tot acties willen overgaan. Want zij weten niet dat je er al een x aantal maanden/jaren aan denkt.

Onvergelijkbaar misschien, maar ik had dat met mijn opleiding. Die kwam voor mijn moeder helemaal uit het niks vallen terwijl ik er al een jaar over na had gedacht.

Ik heb ze verteld dat ik graag een baby wil. Dus ze weten het. En dat heb ik ook al wel eens eerder tegen ze gezegd. Verder hebben we het er niet over, want er zijn geen concrete ontwikkelingen op dat gebied nog.
Maar goed ik heb alle tijd nog

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)

Geldt dat dan niet voor iedereen met een kinderwens?

Niet dat ik het met je eens ben trouwens.

quote:

Op woensdag 14 november 2012 19:58 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Iedereen probeert je te waarschuwen. Ik snap dat niet zo goed. Mensen die het op die manier willen aanpakken, gaan een heel proces door. Niet alleen innerlijk, maar ook om een donor te vinden/ toegewezen te krijgen. Dat gaat echt niet van de een op de andere dag. En als het al een opwelling is, dan kom je er ergens in dat proces wel op terug.

En wat betreft steun van de mensen om je heen. Natuurlijk is het belangrijk om je 100% gesteund te voelen, zeker in zoiets groots als dit, maar in de realiteit is het ook zo dat alle mensen met hun eigen leven zitten, hun eigen gezin, werk, partner, noem maar op... En dat je in het dagelijks leven het uiteindelijk heus en echt zelf zult doen en zult mnoeten doen. Dat klinkt pessimistisch, maar zo bedoel ik het niet.

Ik spreek uit ervaring en ik ben nog altijd 1000% gelukkig met het feit dat ik ervoor gegaan ben.

Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.

Dank je wel !!

quote:

Op woensdag 14 november 2012 19:58 schreef groofskendezoveelste het volgende:

Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.

Dit.

Vandaag twee kleine kindjes bij een vriendin gezien en dat was zo leuk! Ik twijfel zo erg over een tweede en ik rammel haast niet. Maar ik wil toch graag twee kindjes, toch? Of toch niet? Vanmiddag rammelde ik wel. Wat lijkt het me leuk om een broertje of zusje voor M. te krijgen. Maar er zijn ook zoveel twijfels. Pff.

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:11 schreef kaatjejannie het volgende:

[..]

Geldt dat dan niet voor iedereen met een kinderwens?

Niet dat ik het met je eens ben trouwens.

Nou ja, het is natuurlijk wel goed om aan je vangnet te denken, zeker als je alleenstaand ouderschap overweegt. Maar om nou bij voorbaat alleen maar de problemen te zien is ook weer zoiets. Het is ontzettend spannend om te fantaseren en de eerste stappen te zetten. Zoals Groofsken al zegt, er is nog genoeg tijd voor rationaliseren en eventueel terugkrabbelen.

Ik ben benieuwd hoe het uitpakt, Q_B!

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:21 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Nou ja, het is natuurlijk wel goed om aan je vangnet te denken, zeker als je alleenstaand ouderschap overweegt. Maar om nou bij voorbaat alleen maar de problemen te zien is ook weer zoiets. Het is ontzettend spannend om te fantaseren en de eerste stappen te zetten. Zoals Groofsken al zegt, er is nog genoeg tijd voor rationaliseren en eventueel terugkrabbelen.

Ik ben benieuwd hoe het uitpakt, Q_B!

Thnx

QB sorry het is helemaal niet mijn bedoeling om lekker negatief te gaan zitten zeiken! Absoluut niet, Maar dat zijn dingen die bij mij in mn kop springen,
Voorop gesteld dat het iedereen kan overkomen zpals Kaatjejannie terecht opmerkt, Maar uitgaande van mijn situatie, Als ik van mn wolk zou pleuren dan ga ik er vanuit dat mijn partner er is om mij te steunen, we maken samen de keuze om aan een gezinnetje te beginnen, en ja dat kan ook wel anders uitpakken, maar dan ben je al met z'n 2en en daarnaast ligt mijn moeder al bijna achter de voordeur als ik de pil de deur uitgooi dus dat komt ook wel goed.

Maar jij kiest bewust om het alleen te doen (en dat vind ik onwijs dapper) maar puur voor jou lijkt het me wel fijn als je een vangnet hebt.

Nogmaal sorry

quote:

Op woensdag 14 november 2012 20:59 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
QB sorry het is helemaal niet mijn bedoeling om lekker negatief te gaan zitten zeiken! Absoluut niet, Maar dat zijn dingen die bij mij in mn kop springen,
Voorop gesteld dat het iedereen kan overkomen zpals Kaatjejannie terecht opmerkt, Maar uitgaande van mijn situatie, Als ik van mn wolk zou pleuren dan ga ik er vanuit dat mijn partner er is om mij te steunen, we maken samen de keuze om aan een gezinnetje te beginnen, en ja dat kan ook wel anders uitpakken, maar dan ben je al met z'n 2en en daarnaast ligt mijn moeder al bijna achter de voordeur als ik de pil de deur uitgooi dus dat komt ook wel goed.

Maar jij kiest bewust om het alleen te doen (en dat vind ik onwijs dapper) maar puur voor jou lijkt het me wel fijn als je een vangnet hebt.

Nogmaal sorry

quote:

[ afbeelding ]

Heftig QB! Maar wel ontzettend tof dat je er misschien wel alleen voor wilt gaan.

QB, ik ben een kind van een bewust alleenstaande moeder, en ik kan je wel meegeven wat mijn moeder altijd heeft gezegd: zij heeft het nooit als zwaar ervaren, want ze was er immers ingestapt met de wetenschap dat ze alles alleen zou doen. Een heel ander verhaal dan wanneer je tijdens of vlak na je zwangerschap in de steek wordt gelaten door je partner bijvoorbeeld... dan voel je je denk ik wel onthand en wordt je zwangerschap / kraamtijd waarschijnlijk getekend door verdriet.

En een vangnet, dat hebben ouderstellen ook nodig toch... zo ontzettend bijzonder is het ook niet om een kind alleen op te voeden (denk maar aan alle gescheiden ouders). Je moet natuurlijk wel goed nadenken als het eenmaal zover is over je testament en dergelijke, maar voor nu zou ik me niet al te veel op laten jagen door mensen die het zelf niet alleen zouden willen doen.

Zelf weet ik trouwens wel wie mijn vader is, maar mijn moeder en hij hebben heel duidelijke regels gesteld: ik ben haar kind, en hij heeft geen rechten en geen plichten. Volgens de burgerlijke stand heb ik dus ook geen vader. Ik vind het zelf wel zo fijn om me niet af te hoeven vragen wie mijn vader toch zou zijn. Maargoed, ik heb dan ook het geluk dat de situatie altijd heel goed is geweest.

quote:

Op woensdag 14 november 2012 19:17 schreef Risu het volgende:
Poeh, dat is nogal een stap zeg, om zwanger te worden via donor.
Dan moet je het dus in principe in je eentje doen straks.
Ik zou het uiteindelijk ook wel gedaan hebben denk ik hoor. Als ik nu mijn vriend niet had gehad, maar wel een eigen huisje en een baan. Ik ben tenslotte ook niet eeuwig jong.

Mijn vriend vroeg vanmiddag of ik ook boeken voor hem had. Over zwanger en baby's enzo. En dan vooral gericht op mannen. Ik vond dat een hele fijne vraag, want hij is er blijkbaar steeds meer mee bezig. Maar ik wist niet echt een antwoord, behalve dan dat boek van Kluun. Weten jullie boeken?
Of misschien online sites gericht op toekomstige vaders?
Ik denk dat zich nu meer gaat focussen op het klaar zijn voor een baby, zodat hij wanneer hij weer een baan heeft (dat is zijn voorwaarde) meteen kan zeggen OK we zijn er klaar voor.

Mijn vriend vond het boek Baby's van Desmond Morris erg leuk. Gaat over de bevalling (welke hormonen spelen daarbij een rol, hoe bevallen we) en het eerste levensjaar van de baby. En dan voornamelijk over gedrag. De hoofdstukken beginnen steeds met een vraag (wanneer gaat een baby kruipen / lopen, waarom huilen/ lachen ze, droomt een baby). heel praktisch, geen zwijmelverhalen, maar gewoon rechttoe rechtaan. En ik vond het ook reuze interessant .

QB, in mijn groepje van de zwangerschapsgym zat een moeder die via een anonieme donor zwanger was geworden. Het heeft bij haar helaas wel 8 jaar geduurd voor het zover was. Uiteindelijk lukte de laatste poging.

Het alleen opvoeden vond ze heel erg meevallen (de eerste 10 weken dan, daarna heb ik haar niet meer gesproken).

Succes!

quote:

Op vrijdag 16 november 2012 16:41 schreef LadyBlack het volgende:
QB, ik ben een kind van een bewust alleenstaande moeder, en ik kan je wel meegeven wat mijn moeder altijd heeft gezegd: zij heeft het nooit als zwaar ervaren, want ze was er immers ingestapt met de wetenschap dat ze alles alleen zou doen. Een heel ander verhaal dan wanneer je tijdens of vlak na je zwangerschap in de steek wordt gelaten door je partner bijvoorbeeld... dan voel je je denk ik wel onthand en wordt je zwangerschap / kraamtijd waarschijnlijk getekend door verdriet.

En een vangnet, dat hebben ouderstellen ook nodig toch... zo ontzettend bijzonder is het ook niet om een kind alleen op te voeden (denk maar aan alle gescheiden ouders). Je moet natuurlijk wel goed nadenken als het eenmaal zover is over je testament en dergelijke, maar voor nu zou ik me niet al te veel op laten jagen door mensen die het zelf niet alleen zouden willen doen.

Zelf weet ik trouwens wel wie mijn vader is, maar mijn moeder en hij hebben heel duidelijke regels gesteld: ik ben haar kind, en hij heeft geen rechten en geen plichten. Volgens de burgerlijke stand heb ik dus ook geen vader. Ik vind het zelf wel zo fijn om me niet af te hoeven vragen wie mijn vader toch zou zijn. Maargoed, ik heb dan ook het geluk dat de situatie altijd heel goed is geweest.

heb je nooit enig contact gehad met je verwekker?

quote:

Op vrijdag 16 november 2012 20:04 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

heb je nooit enig contact gehad met je verwekker?

Jawel, juist wel

Mijn moeder heeft me altijd zoveel over de situatie verteld als ik vroeg, en ik wist dus altijd dat ik een vader had en wie dat was. Hij kwam ook wel op mijn verjaardag, of zomaar langs, en toen ik ouder werd ging ik hem ook wel opzoeken.

Het contact wordt inmiddels wel minder, maar ik zie hem dan ook niet echt als vader. En hij heeft bovendien nu zelf een gezin, dat had ie vroeger niet.

Ik ben opgegroeid met een moeder, en zij was gewoon mijn ouders, meer heb je niet nodig

quote:

Op vrijdag 16 november 2012 18:46 schreef Phaidra het volgende:
QB, in mijn groepje van de zwangerschapsgym zat een moeder die via een anonieme donor zwanger was geworden. Het heeft bij haar helaas wel 8 jaar geduurd voor het zover was. Uiteindelijk lukte de laatste poging.

Het alleen opvoeden vond ze heel erg meevallen (de eerste 10 weken dan, daarna heb ik haar niet meer gesproken).

Succes!

een collega van mij heeft i.v.m. wachttijden en kosten het informele circuit opgezocht, en was met 1 poging zwanger. t kan alle kanten op

Risu, leuk dat je vriend zich wat meer wil verdiepen en om boeken vraagt. Lijkt me prettig om te merken dat hij er ook mee bezig is.

Ik vind het ook dapper van degenen die bewust alleenstaande moeder worden. Wellicht dat ik het ook zou overwegen wanneer er geen man in mijn leven was, want mijn wens is wel heel sterk.

Ik heb het gister ook eindelijk met mijn vriend besproken, de termijn die ik in gedachten had. En hij kon zich daar gewoon in vinden ook nog. Ben ik wel heel blij mee, ik weet dat we er eens voor zullen gaan en dat die tijd voorbij zal vliegen. Ik heb altijd geroepen dat ik niet te lang wilde wachten, was wel even benieuwd hoe hij op mijn concrete idee zou reageren.
Nu eerst onze sleutel in handen krijgen, dat is stapje 1.

_{Ik stond te huilen tijdens de Sinterklaasintocht hier in de stad. Had er zo graag met een kindje willen staan.}

.

quote:

Op zaterdag 17 november 2012 19:36 schreef DevilsAndDust het volgende:
_{Ik stond te huilen tijdens de Sinterklaasintocht hier in de stad. Had er zo graag met een kindje willen staan.}

.

Sadistisch he, dat verstand en gevoel andere dingen kunnen zeggen...

voor jou!!

DaD

awww, DaD

ik moet zeggen dat ik juist meer ga twijfelen nu wij het gehad hebben over een termijn... het lijkt wel erg dichtbij, en ik vraag me af of ik stabiel en volwassen genoeg ben voor een kindje