Bevallingsverhalen deel 15

Wow sopho, wat een snelheid! Klinkt als een zeer voorspoedige bevalling.

Sopho jij was toch sneller als ik deze ronde, maar ik ben er eigenlijk wel blij mee

Tico, haha, dat je zoon er al half uithing en jij had het niet door ook! Is ook wel supersnel gegaan zo he? Mooi dat Joene Bram opving! Herkenbaar, die namentwijfel, bij ons anderhalf uur denkwerk tussen Kes Isabel en Isabel Kes (en stiekem ook nog een beetje twijfel voor Kes Trillian)

En dank jullie wel voor de lieve en mooie reacties het is moeilijk uit te leggen wat er gebeurde in mijn hoofd, maar het was een goede ervaring!

Inca, jij hebt het zo goed gedaan! Eindelijk is ze er dan! Hier was ik in een kleine zes uur klaar. Het ging goed en snel. Weinig tot geen schade gelukkig.

Ineens stond alles door elkaar ff puzzel en de rest lezen...

Inca wow wat mooi geschreven! Prachtig en je meisje is er gezond en wel!
Wat fijn en bijzonder dat mignonne deels aanwezig was.

Tico gewoon niet door hebben dat het hoofdje al stond! Maar ook bram is er, flinke beer

sopho jij hebt er ook snelheid ingegooid!

Als goed is staat het er nu goed:


Ik weet niet goed waar te beginnen, dus laat ik toch maar beginnen bij het weekeinde.

Kreeg namelijk een fikse ontsteking in mn kies/kaak die me behoorlijk zeer deed, daardoor dacht ik buikbaby minder te voelen maar na flink porren kwam daar toch beweging.
Maandagochtend werd het ren en vliegwerk, mini naar psz brengen, snel tandarts bellen en kon meteen terecht voor wortelkanaalbehandeling (zonder verdoving).
Op de terugweg buikbaby nog niet gevoeld dus toch overleg en ik mocht smiddags meteen komen.

Mini opgehaald en oppas en vervoer voor mezelf geregeld. Ik trof een hele fijne vk in het zkh, luisterde en zei me ook te horen, eerst een echo en daarna plan maken! Spannend!

Echo gaf voldoende beweging maar duidelijk verminderd vruchtwater, na overleg dienstdoende gynaecoloog werd besloten morgen inleiden, inwendig onderzoek gaf volledig rijp dus ook gestript.

Toch ook aan de ctg en terwijl ik daaraan lag meneer gebeld dat het morgen ging gebeuren en oppas voor mini geregeld.
Kwam verpleegkunde nog vragen of ik anders wilde liggen maar na 20min kwam ze weer binnen, ik val met de deur in huis, je gaat nu naar boven de hartslag is te vlak.

Ik mocht meneer pas bellen toen de vliezen waren gebroken en buikbaby aan ctg lag.
Goh daar lag ik dan het ging nu gebeuren!
Meneer kwam gelukkig snel en de wee opwekkers werden om 20min opgehoogd. Tussendoor kreeg ik nog een slangetje erbij die water aanvulde in mn baarmoeder want er kwam praktisch geen druppel bij het breken
Vd vliezen.

Ik vond het allemaal best pittig maar redelijk te doen al werd het steeds sneller ook heftiger.
Kreeg ik ook nog de melding dat er extra onderzoek was aangevraagd om te kijken hoe het met zuurstof van buikbaby was, omdat deze weer ruim 20min te vlak was.

Toen kwam er paniek bij mij, kon ineens niet meer tegen de pijn en vroeg om pijnstilling maar het excuus het gaat heel snel werd aangevoerd waarom het niet kon (achteraf bleek dat het niet mocht ivm angst nog meer dippen hartslag buikbaby).

Ik begon over mn hele lijf te trillen en mn been begon te krampen.
De gynaecoloog kwam.om me proberen gerust te stellen maar ik kon niet meer ontspannen.
Ik bleek inmiddels ruim 5cm ontsluiting te hebben en ze ging me helpen, ik mocht zachtjes mee persen terwijl zij de ontsluiting wilde helpen.
Toen ging het ineens heel snel en 15min later had ik dan ook een heel mooi jochie op mn buik liggen! Hij was er en wat lijkt hij op zn zus!
En bovenal hij doet het! Tranen van nog de angst maar nog meer van geluk!
(15.00 vliezen gebroken, 18.23 geboren)

Nog beter ik stopte zelf met bloeden, geen fluxus maar netjes maar 200ml verloren.
Door de snelheid wel weer behoorlijk gescheurd dus nog een mooi rijtje hechtingen.

We blijven een nachtje in het zkh waar mini meisje haar broertje meteen kwam bewonderen wat een heel fijn prachtig moment was.
Snachts stond ineens de kinderarts aan ons bed dat ze hem extra op suiker/glucose gecheckt moest worden, want ondanks dat het gewicht in orde lijkt (2935) blijkt hij toch behoorlijk

Dysmatuur (p2,8). Gelukkig bleken alle controles goed en mochten we de volgende dag met zn allen naar huis, compleet met zn vieren.

Nou hoort het volgende niet specifiek bij de bevalling maar helaas werd ik zelf het weekeinde weer opgenomen met koorts, diagnose kraamvrouwkoorts.
Door ons eigen snelle handelen sloeg de ab ook goed aan en mocht ik (onder strenge voorschrift) naar huis om nog laatste dagen kraamzorg te krijgen

En nu ligt er een heerlijk mannetje naast me in de cosleeper en een grote trotse zus in haar bedje
Hoe gelukkig kan een mens zijn?!

Wat een mooi verhaal Draak.
En ik blijf het stoer vinden een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving. Ik beval liever dan ooit dat mee te maken.

Geniet lekker van je gezinnetje

Oh draak wat heftig! Persen met 5cm ontsluiting !

Dysmaturiteit hangt toch af van het gewicht? Ik vind bijna 6 pond bij krap 40 weken helemaal niet dysmatuur klinken

Pessie dat vonden wij ook niet, maar volgens de grafieken, het de tweede en een jongetje is en bijna voldragen schijnbaar wel
was hij een meisje geweest was het gewicht ook goed

het feit dat ze er midden in de nacht pas mee kwamen zegt ook wel dat verpleging er ook niet meteen aan dacht...

Dracu, wow, lijkt me ook best heftig, dat er dan bij een extra controle besloten wordt je baby nu te halen. Wat betekent dat p2,8 dan? Die wortelkanaalbehandeling zonder verdoving zou ik doodeng vinden. Dacht dat er trouwens wel verdovingen waren die je zwanger mocht hebben?

Die laatste zinnen zijn

Waarom heb je een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving gedaan? Een verdoving mag toch gewoon? Of was de kies al dood en deed het geen pijn?
Want een half uur tot een uur die pijn hebben lijkt mij namelijk erg stressvol als je hoogzwanger bent, dat kan niet goed zijn en ik vraag me af of je tandarts je verkeerde informatie gaf.

verder ben je een bikkel!!

Naar wat ik heb begrepen is p50 gemiddeld bij p2,8 betekent dat praktisch gezien 97% van baby's van zelfde termijn zwaarder zijn.

Mijn tandarts durfde idd de verdoving niet aan, wel afgesproken dat ik elk moment kon aangeven dat het niet zou gaan
achteraf maar goed ook want het had best invloed kunnen hebben op de hartslag
de pijn van behandeling op zich ook maar niet in die mate dat ctg niet goed bleek

Apart draakje want O. was met 40+5 ook maar 3060 gram en niemand die er ook maar iets van gezegd heeft terwijl ik gok dat de meeste baby jongetjes zwaarder zijn op dat termijn.

Verder ben je een stoere! Behoorlijk vlot gedaan!

De curves zijn ook weer verschillend vooe eerste of volgende kindjes. Voor een jongetje bij 40 weken is 2817 gram p5 als hij een eerste kind is, maar voor een tweede (of volgende) is 2979 nog p5. 3060 bij 40.5 zit ergens tussen de p5 en 10, licht, maar niet zorgwekkend licht.

Wat een verhaal joh, zomaar opeens bevallen terwijl je voor controle kwam! En een nare nasleep met de koorts erachteraan. En die wortelkanaalbehandeling, huuh! Ik heb er eens één op een zwaar ontstoken kies gehad, wat een ellende!

[ Bericht 30% gewijzigd door Clubsoda op 27-01-2013 09:21:51 ]

quote:

Op zondag 27 januari 2013 09:15 schreef Clubsoda het volgende:
De curves zijn ook weer verschillend vooe eerste of volgende kindjes. Voor een jongetje bij 40 weken is 2817 gram p5 als hij een eerste kind is, maar voor een tweede (of volgende) is 2979 nog p5. 3060 bij 40.5 zit ergens tussen de p5 en 10, licht, maar niet zorgwekkend licht.

Juist

Mooie verhalen weer dames! Het blijft iets heel bijzonders dat bevallen!

Hee, ineens twee verhalen! Sopho je bevalling klinkt bijna hemels, en de spierballen van je man zijn wel mooi meegenomen!

En Draculettetje dat klinkt als een hele spannende bevalling, wat fijn dat jullie inmiddels in het gelukkige knuffelstadium zijn beland

Ja waar kan ik tekenen voor een bevalling zoals die van Sopho?
Het klinkt heel ontspannen en vlot!

Wat raar dracu. Ik heb gewoon verdoving gekregen bij mijn wortelkanaalbehandeling met 36 weken. En later bij de kaakchirurg weer.

Wat een bevallingsverhaal toch weer. Ik ga ook eens een poging doen.

7 januari, 40 weken en 6 dagen. Nooit gedacht dat ik een week overlijd zou lopen. Of zoals mijn man zegt: 'mijn vrouw is over de datum' Zo voel ik me ook wel, over de datum. Lopen gaat lastig, voel me benauwd en mijn maagzuurpillen zijn alweer op. Maar de verjaardag van de oudste is geweest en dat is toch een opluchting.
'S middags mag ik op controle bij de verloskundige en zij gaat proberen te strippen. Het schijnt goed te gaan maar ik zit tegen het plafond. Zo'n pijn doet het. De vk denk dat ik er vanavond of vannacht wel op kan gaan bevallen. Gewaagde uitspraak. Ik haal de oudste op bij opa en oma. Onderweg naar huis voel ik iets wat duidelijk een wee is. En thuis onder het koken nog een paar keer, zonder regelmaat. We besluiten onze oudste te laten logeren bij oma en opa. Hij voelt dat er iets staat te gebeuren en wil niet. Hij maakt een enorm drama. ' je laat me toch niet achter papa' huilt hij. Blijkbaar werkt dat op mijn toestand want vanaf dat moment voel ik helemaal niks meer. Geen wee niks. We kijken wat tv en gaan vroeg naar bed. Ik slaap prima tot een uur of vier. Ik post nog op Fok dat er niks gaat gebeuren En ineens moet ik heel hard huilen: nu is de oudste voor niks logeren en deze baby komt nooooohooooit. Mijn man troost me en we gaan weer slapen. Nog geen vijf minuten later voel ik het: ik heb te vroeg geroepen dat er niks gaat gebeuren. Auw.

We timen wat en na een half uur besluit mijn man de vk te bellen. Het blijkt onze achterbuurvrouw te zijn. Ze is er binnen een minuut.
We maken grapjes, ze belt de kraamzorg. Die niet opnemen. mijn man belt het algemene nummer van de thuiszorg: al onze medewerkers zijn in gesprek. Ja hoor om zes uur in de ochtend. Uiteindelijk krijgen we ze te pakken en sturen ze iemand, die er overigens een kwartier naar de geboorte zou zijn.

De vk gaat spullen klaar zetten om te toucheren. Het is dan bijna 6 uur. De weeën zijn goed op te vangen, liggend op mijn zij. Om 6 uur heb ik 6 cm ontsluiting. Wtf? Ik post het nog op Fok ook
De vk legt spullen klaar om de vliezen te breken. Ze waarschuwt dat het daarna heel snel kan gaan. Ik ben er wat huiverig voor maar wat moet dat moet.
Om 6:15 heb ik 8 cm ontsluiting en breekt ze de vliezen. De baby heeft in het vruchtwater gepoept. De verloskundige zegt heel rustig dat je het vaker ziet bij 41 weken en dat we niet naar het ziekenhuis gaan met 8 cm ontsluiting. De weeën gaan nu heel snel. De baby blijkt het wat zwaar te hebben en de vk zegt dat het kan zijn dat ze dadelijk de baby meteen even mee moet nemen naar om de ademhaling op gang te brengen. Voor het eerst besef ik dat het ook anders kan lopen: dadelijk ademt ze niet, gaat ze dood. Ik voel paniek maar weet mezelf rustig te houden door ademhalingsoefeningen van se yoga. Paniek heb ik nu niks aan.
Om 6:40 heb ik volledige ontsluiting. De verloskundige geeft aan dat de baby er snel uit moet en dat ik alles op alles moet zetten. Vijf minuten later is ze er, ze huilt meteen. En spuugt gelijk vruchtwater uit wat ze binnen had gekregen. Helemaal goed.
Wauw ze is er! Eindelijk. Onze dochter, en wat is ze klein en lief.

[ Bericht 0% gewijzigd door Estrys op 27-01-2013 11:02:12 ]

Jeetje wat een achterlijk lang verhaal weer sorry.

Estrys wat een mooi verhaal En er zijn wel langere verhalen toch? HIhi Ging het voor je gevoel ook allemaal heel snel of was het wel fijn? Super iig dat ze het goed deed ondanks de meconium in het vruchtwater!

quote:

Op zondag 27 januari 2013 10:54 schreef Enfermera het volgende:
Estrys wat een mooi verhaal En er zijn wel langere verhalen toch? HIhi Ging het voor je gevoel ook allemaal heel snel of was het wel fijn? Super iig dat ze het goed deed ondanks de meconium in het vruchtwater!

Het ging voor mijn gevoel minder snel dan de vorige keer. Terwijl het toen 3uur en 20 minuten duurde. Met 38 minuten persen. Ik vond de weeën goed op te vangen. Had ook nog praatjes tussen de weeën door. Dat was vorige keer toch anders. Vond het ook onzin dat mijn man al na 30 minuten weeën ging bellen.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 11:01 schreef Estrys het volgende:

[..]

Het ging voor mijn gevoel minder snel dan de vorige keer. Terwijl het toen 3uur en 20 minuten duurde. Met 38 minuten persen. Ik vond de weeën goed op te vangen. Had ook nog praatjes tussen de weeën door. Dat was vorige keer toch anders. Vond het ook onzin dat mijn man al na 30 minuten weeën ging bellen.

Oke, wat fijn joh! Grappig hoe je beleving is dan Whaha Had je man dat toch maar even goed door dan!

Dracu en Estrys, wat een stressmomenten zeg
En wat heerlijk dat het uiteindelijk goed kwam, en jullie baby's het toch zo goed doen. Genieten

Sopho, klinkt idd als een heel fijne bevalling!

Tico, Mensch wat een tempo Goed gedaan!

jeetje estys, niet naar het ziekenhuis met meconium in het vruchtwater

Estrys ik was al benieuwd naar je verhaal, toch reuzespannend telkens denken toch wel, toch niet! Wat fijn dat je toch gewoon thuis kon bevallen, en intussen is grote broer helemaal gelukkig toch?