W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
07-06-2013
Apen en mensenkinderen gebaren op dezelfde manier
Chimpansees en bonobo’s staan het dichtst bij ons in de evolutionaire stamboom. Wij kunnen spreken, zij komen niet verder dan ‘oeh-oeh-aa’. Onderzoekers ontdekken nu dat wij én zij bijna exact hetzelfde gebaren op jonge leeftijd. Hiermee lijkt de oorsprong van taal in gebaren te liggen.
In tegenstelling tot apen leren mensen op den duur te praten. Als we nog baby zijn en nog niet kunnen praten, maken we gebaren om duidelijk te maken wat we willen zeggen. Charles Darwin, de man achter de evolutietheorie, schreef in 1872 dat mensen wereldwijd dezelfde gebaren gebruiken en deze daarom aangeboren moeten zijn. Patricia Greenfield en haar collega’s gingen wat verder terug in de evolutie en ontdekten, door voor het eerst de gebaren van apen met die van mensen te vergelijken, het bewijs dat de oorsprong van taal in gebaren ligt.
Onderzoek
Greenfield en haar collega’s keken naar video’s van een vrouwelijke chimpansee (Pan troglodytes), een vrouwelijke bonobo (Pan paniscus) en een vrouwelijk kind om de gebaren die zij maakten met elkaar te vergelijken. De bonobo en chimpansee groeiden samen op in een onderzoekscentrum waar zij leerden te communiceren met verzorgers door gebaren te gebruiken, geluiden te maken en visuele symbolen (lexigrams) aan te wijzen. “De lexigrams werden als menselijke taal geleerd bij betekenisvolle sociale interacties in plaats van gedragstrainingen,” zegt Kristen Gillespie-Lynch, hoofd van de studie. Het mensenkindje groeide gewoon bij haar ouders op, samen met haar oudere broer. Zij leerde niet zoals de apen symbolen, maar gesproken woorden. Videoanalyse begon voor het meisje toen zij elf maanden oud was en stopte bij achttien maanden. De videoanalyse voor de apen duurde wat langer: het begon bij twaalf maanden en eindigde wanneer ze zesentwintig maanden oud waren. Iedere maand keken de onderzoekers naar een uur videobeeld van de drie soorten en zagen in vergelijkbare fasen van communicatieve ontwikkeling ontzettend veel gelijkenissen in de gebaren.
Communicatief gebaren
Bij gebaren kunt u denken aan reiken, met een vinger of het hoofd wijzen en de armen omhoog hijsen om opgetild te worden. “De gelijkenis in de vorm en functie van de gebaren in die drie soorten als baby was erg bijzonder,” zegt Patricia Greenfield, van University of California, Los Angeles. Alle gebaren waren bij alle drie de soorten overwegend communicatief, vertelt ze. Gebaren waarbij eveneens oogcontact met de ander is, een geluid wordt gemaakt of ander gedrag wordt gebruikt om aandacht of een respons uit te lokken, werden bij alle drie de soorten als communicatieve gebaren beschouwd.
Taal
In de eerste helft van het onderzoek waren de gebaren voor alle drie de soorten dominant als communicatie. Tijdens de tweede helft van het onderzoek, gebruikten alle drie de soorten meer symbolen – voor de apen waren dit de lexigrams en voor het meisje de sprekende woorden. “Gebaren leek alle drie de soorten te helpen symbolische vaardigheden te ontwikkelen wanneer zij in een omgeving waren waarin gesproken en gecommuniceerd werd,” zegt Gillespie-Lynch. Dit patroon suggereert daarom volgens Lynch dat gebaren een rol speelt in de evolutie en ontwikkeling van taal. Gebaren ging het kind net zo goed en snel af als de apen. Bij gebruik van symbolen leerde het meisje wel veel sneller. Woorden kregen in het tweede deel van het onderzoek dan ook de overhand in haar manier van communiceren terwijl de apen nog steeds voornamelijk met gebaren dingen duidelijk wilden maken. Dit was dus het eerste verschil van een ander pad naar taal, vertelt Greenfield. Alle soorten gingen naarmate zij ouder werden steeds meer symbolen gebruiken, maar deze toename was toch wel duidelijker te zien bij het mensenkind.
De onderscheidende overgang van gebaren naar taal kan een beeld geven van hoe de menselijke taal zich via evolutionaire weg vormde. Gebaren zijn mogelijk de eerste stap van onze evolutie in taal, stellen de onderzoekers in hun paper in het blad Frontiers in Comparative Psychology . Het mensenkind maakte ook meer geluiden dan de apen wanneer zij in het begin gebaren maakte. “Deze bevinding suggereert dat de combinatie van gebaren en geluiden misschien wel erg belangrijk is geweest voor de evolutie van taal,” voegt de onderzoekster eraan toe. Maar onze manier van gebaren komt duidelijk van onze voorouders van zes miljoen jaar geleden af.
(Scientias.nl)
Apen en mensenkinderen gebaren op dezelfde manier
Chimpansees en bonobo’s staan het dichtst bij ons in de evolutionaire stamboom. Wij kunnen spreken, zij komen niet verder dan ‘oeh-oeh-aa’. Onderzoekers ontdekken nu dat wij én zij bijna exact hetzelfde gebaren op jonge leeftijd. Hiermee lijkt de oorsprong van taal in gebaren te liggen.
In tegenstelling tot apen leren mensen op den duur te praten. Als we nog baby zijn en nog niet kunnen praten, maken we gebaren om duidelijk te maken wat we willen zeggen. Charles Darwin, de man achter de evolutietheorie, schreef in 1872 dat mensen wereldwijd dezelfde gebaren gebruiken en deze daarom aangeboren moeten zijn. Patricia Greenfield en haar collega’s gingen wat verder terug in de evolutie en ontdekten, door voor het eerst de gebaren van apen met die van mensen te vergelijken, het bewijs dat de oorsprong van taal in gebaren ligt.
Onderzoek
Greenfield en haar collega’s keken naar video’s van een vrouwelijke chimpansee (Pan troglodytes), een vrouwelijke bonobo (Pan paniscus) en een vrouwelijk kind om de gebaren die zij maakten met elkaar te vergelijken. De bonobo en chimpansee groeiden samen op in een onderzoekscentrum waar zij leerden te communiceren met verzorgers door gebaren te gebruiken, geluiden te maken en visuele symbolen (lexigrams) aan te wijzen. “De lexigrams werden als menselijke taal geleerd bij betekenisvolle sociale interacties in plaats van gedragstrainingen,” zegt Kristen Gillespie-Lynch, hoofd van de studie. Het mensenkindje groeide gewoon bij haar ouders op, samen met haar oudere broer. Zij leerde niet zoals de apen symbolen, maar gesproken woorden. Videoanalyse begon voor het meisje toen zij elf maanden oud was en stopte bij achttien maanden. De videoanalyse voor de apen duurde wat langer: het begon bij twaalf maanden en eindigde wanneer ze zesentwintig maanden oud waren. Iedere maand keken de onderzoekers naar een uur videobeeld van de drie soorten en zagen in vergelijkbare fasen van communicatieve ontwikkeling ontzettend veel gelijkenissen in de gebaren.
Communicatief gebaren
Bij gebaren kunt u denken aan reiken, met een vinger of het hoofd wijzen en de armen omhoog hijsen om opgetild te worden. “De gelijkenis in de vorm en functie van de gebaren in die drie soorten als baby was erg bijzonder,” zegt Patricia Greenfield, van University of California, Los Angeles. Alle gebaren waren bij alle drie de soorten overwegend communicatief, vertelt ze. Gebaren waarbij eveneens oogcontact met de ander is, een geluid wordt gemaakt of ander gedrag wordt gebruikt om aandacht of een respons uit te lokken, werden bij alle drie de soorten als communicatieve gebaren beschouwd.
Taal
In de eerste helft van het onderzoek waren de gebaren voor alle drie de soorten dominant als communicatie. Tijdens de tweede helft van het onderzoek, gebruikten alle drie de soorten meer symbolen – voor de apen waren dit de lexigrams en voor het meisje de sprekende woorden. “Gebaren leek alle drie de soorten te helpen symbolische vaardigheden te ontwikkelen wanneer zij in een omgeving waren waarin gesproken en gecommuniceerd werd,” zegt Gillespie-Lynch. Dit patroon suggereert daarom volgens Lynch dat gebaren een rol speelt in de evolutie en ontwikkeling van taal. Gebaren ging het kind net zo goed en snel af als de apen. Bij gebruik van symbolen leerde het meisje wel veel sneller. Woorden kregen in het tweede deel van het onderzoek dan ook de overhand in haar manier van communiceren terwijl de apen nog steeds voornamelijk met gebaren dingen duidelijk wilden maken. Dit was dus het eerste verschil van een ander pad naar taal, vertelt Greenfield. Alle soorten gingen naarmate zij ouder werden steeds meer symbolen gebruiken, maar deze toename was toch wel duidelijker te zien bij het mensenkind.
De onderscheidende overgang van gebaren naar taal kan een beeld geven van hoe de menselijke taal zich via evolutionaire weg vormde. Gebaren zijn mogelijk de eerste stap van onze evolutie in taal, stellen de onderzoekers in hun paper in het blad Frontiers in Comparative Psychology . Het mensenkind maakte ook meer geluiden dan de apen wanneer zij in het begin gebaren maakte. “Deze bevinding suggereert dat de combinatie van gebaren en geluiden misschien wel erg belangrijk is geweest voor de evolutie van taal,” voegt de onderzoekster eraan toe. Maar onze manier van gebaren komt duidelijk van onze voorouders van zes miljoen jaar geleden af.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.knack.be/nieuw(...)le-4000322734637.htmquote:Hoe vogels hun penis kwijtraakten
vrijdag 07 juni 2013 om 16u29
Ongeveer 97 procent van de vogelsoorten is doorheen de evolutie zijn penis kwijtgespeeld. Het gevolg van een specifiek eiwit tijdens de ontwikkeling in het ei, zo blijkt uit een nieuwe studie.
20-06-2013
Innovatief ei sleutel evolutie
zijn zo succesvol op het land omdat hun eieren beschermd zijn tegen uitdroging. Dankzij een extra-embryonaal membraan in het ei konden insecten met succes overstappen van leven in het water naar leven op het land.
Dit bijzonder membraan heet de Serosa en is een vlies dat het embryo zelf maakt. “De serosa houdt water binnen het ei vast”, legt onderzoeker Chris Jacobs uit. “Eerst hebben we aangetoond dat de serosa uniek is voor insecteneieren. De voorouders van insecten, schaaldieren zoals kreeften en garnalen, hebben zo’n beschermend membraan niet. Die dieren leven in de zee."
"Maar insecten hebben de stap naar het land gemaakt. Om werkelijk onafhankelijk te zijn van water, moeten niet alleen de volwassenen beschermd zijn tegen uitdroging, maar moeten ook de eieren zich goed op het land kunnen ontwikkelen. De evolutie van de serosa in insecteneieren heeft dat mogelijk gemaakt.”
Uit het water het land op
Om de functie van de serosa vast te stellen, gebruikten de onderzoekers de meelkever als model. De fruitvlieg was niet geschikt, omdat deze vlieg als enige insect de serosa weer heeft verloren. De meelkever heeft net als alle andere insecten wel een serosa.
Om de serosa uit te schakelen gebruikten de onderzoekers de moleculair genetische techniek RNA-interferentie, waarmee de onderzoekers genexpressie kunnen remmen. De serosa kan niet op een andere manier verwijderd worden, omdat dit membraan onder de eierschaal ligt die de moeder maakt. RNA-interferentie maakte het mogelijk de serosa uit te schakelen en de eierschaal intact te laten. Hierna zagen de wetenschappers dat de serosa-loze eieren gevoelig werden voor uitdroging.
“Het hele verhaal lijkt op wat er in gewervelde dieren is gebeurd’, vult onderzoeksleider Maurijn van der Zee van Universiteit Leiden aan. “Vissen, de eerste gewervelden, leefden in zee. Amfibieën hebben weliswaar pootjes en longen, maar moeten wel hun eieren in het water leggen.
Wat dat betreft zijn het niet echt landdieren. De evolutie van het amniote ei, een ei met een vlies eromheen zoals reptielen en vogels dat leggen, heeft gewervelden pas echt onafhankelijk gemaakt van water. In insecten is het dus ook een innovatie in het ei die ze zo succesvol heeft gemaakt op het land.”
(scienceguide.nl)
Innovatief ei sleutel evolutie
zijn zo succesvol op het land omdat hun eieren beschermd zijn tegen uitdroging. Dankzij een extra-embryonaal membraan in het ei konden insecten met succes overstappen van leven in het water naar leven op het land.
Dit bijzonder membraan heet de Serosa en is een vlies dat het embryo zelf maakt. “De serosa houdt water binnen het ei vast”, legt onderzoeker Chris Jacobs uit. “Eerst hebben we aangetoond dat de serosa uniek is voor insecteneieren. De voorouders van insecten, schaaldieren zoals kreeften en garnalen, hebben zo’n beschermend membraan niet. Die dieren leven in de zee."
"Maar insecten hebben de stap naar het land gemaakt. Om werkelijk onafhankelijk te zijn van water, moeten niet alleen de volwassenen beschermd zijn tegen uitdroging, maar moeten ook de eieren zich goed op het land kunnen ontwikkelen. De evolutie van de serosa in insecteneieren heeft dat mogelijk gemaakt.”
Uit het water het land op
Om de functie van de serosa vast te stellen, gebruikten de onderzoekers de meelkever als model. De fruitvlieg was niet geschikt, omdat deze vlieg als enige insect de serosa weer heeft verloren. De meelkever heeft net als alle andere insecten wel een serosa.
Om de serosa uit te schakelen gebruikten de onderzoekers de moleculair genetische techniek RNA-interferentie, waarmee de onderzoekers genexpressie kunnen remmen. De serosa kan niet op een andere manier verwijderd worden, omdat dit membraan onder de eierschaal ligt die de moeder maakt. RNA-interferentie maakte het mogelijk de serosa uit te schakelen en de eierschaal intact te laten. Hierna zagen de wetenschappers dat de serosa-loze eieren gevoelig werden voor uitdroging.
“Het hele verhaal lijkt op wat er in gewervelde dieren is gebeurd’, vult onderzoeksleider Maurijn van der Zee van Universiteit Leiden aan. “Vissen, de eerste gewervelden, leefden in zee. Amfibieën hebben weliswaar pootjes en longen, maar moeten wel hun eieren in het water leggen.
Wat dat betreft zijn het niet echt landdieren. De evolutie van het amniote ei, een ei met een vlies eromheen zoals reptielen en vogels dat leggen, heeft gewervelden pas echt onafhankelijk gemaakt van water. In insecten is het dus ook een innovatie in het ei die ze zo succesvol heeft gemaakt op het land.”
(scienceguide.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-06-2013
Schouder is een van mooiste successen van mens
Onze schouder werkt als een soort katapult. © thinkstock.
De schouder is een van de mooiste successen in de evolutie van de diersoort mens, schrijven biologen van de George Washington Universiteit in het vakblad Nature. Onze voorouders konden vanaf zowat twee miljoen jaar geleden wild vanop afstand doden door stenen of speren te gooien. Cruciaal bij die mechanica is de schouder.
Biologen rond Neil Roach filmden met een hogesnelheids-3D-camera worpen van baseballspelers. Digitale verwerking van de gegevens toont aan dat de schouder werkt als een krachtige katapult die energie opslaat en die tijdens het lanceren brutaal loslaat.
Hoewel de chimpansee zes miljoen jaar geleden meer kracht en atletische capaciteit had dan wij, was zijn capaciteit om iets te lanceren niet groter dan die van een mensenkind. Onze voorouders aten echter al 2,6 miljoen jaar geleden vlees, en jaagden bijna twee miljoen jaar geleden reeds op grote prooien.
De evolutie van de menselijke schouder lijkt dus een van de factoren die uitlegt waarom de eerder trage en zwakke homo erectus, de voorganger van de homo sapiens, in een vijandige omgeving kon overleven.
(HLN)
Schouder is een van mooiste successen van mens
Onze schouder werkt als een soort katapult. © thinkstock.
De schouder is een van de mooiste successen in de evolutie van de diersoort mens, schrijven biologen van de George Washington Universiteit in het vakblad Nature. Onze voorouders konden vanaf zowat twee miljoen jaar geleden wild vanop afstand doden door stenen of speren te gooien. Cruciaal bij die mechanica is de schouder.
Biologen rond Neil Roach filmden met een hogesnelheids-3D-camera worpen van baseballspelers. Digitale verwerking van de gegevens toont aan dat de schouder werkt als een krachtige katapult die energie opslaat en die tijdens het lanceren brutaal loslaat.
Hoewel de chimpansee zes miljoen jaar geleden meer kracht en atletische capaciteit had dan wij, was zijn capaciteit om iets te lanceren niet groter dan die van een mensenkind. Onze voorouders aten echter al 2,6 miljoen jaar geleden vlees, en jaagden bijna twee miljoen jaar geleden reeds op grote prooien.
De evolutie van de menselijke schouder lijkt dus een van de factoren die uitlegt waarom de eerder trage en zwakke homo erectus, de voorganger van de homo sapiens, in een vijandige omgeving kon overleven.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-06-2013
Evolutie ontraadselen
(foto: John Goode)
Genetische beperkingen in organismen worden aan- en uitgeschakeld worden door moleculen in hun omgeving. Daardoor kan de evolutionaire ontwikkeling van een organisme plots stilvallen, maar ook kan een organisme zo juist weer scoren in deze race. FOM ontraadselt een sleutel in de evolutie.
De bevindingen helpen om de evolutionaire geschiedenis beter te doorgronden en om de mogelijke toekomst van het evolutieproces in kaart te brengen. Organismen kunnen zich verbeteren door middel van evolutie, maar aan deze verbetering zitten beperkingen. Zo kan de evolutie bijvoorbeeld nooit fysische wetten overtreden. Daarnaast stokt de evolutionaire vooruitgang ook als voor de 'volgende stap' een zeldzame combinatie van mutaties nodig is.
Moleculaire signalen
Onderzoek in de groep van prof.dr.ir. Sander Tans laat nu zien dat moleculaire signalen dit soort genetische beperkingen sterk kunnen beïnvloeden. Een voorbeeld van een moleculair signaal is een suiker dat aanwezig is in de leefomgeving van een organisme. Het suiker kan zich binden aan een eiwit van het organisme. Daardoor verandert het eiwit zodanig van vorm dat mutaties de functies van het eiwit op voorheen niet voorgekomen manieren beïnvloeden. Daardoor kan een eiwit en organisme dat evolutionair stil ligt weer meedoen aan de evolutionaire rat race. Andersom is het ook mogelijk – een molecuul dat zich aan een eiwit bindt kan een evolutionaire spurt van het eiwit juist platleggen.
Experimentele aanpak
De onderzoekers ontwikkelden voor deze studie een geheel nieuwe aanpak. Het was voorheen al mogelijk natuurlijke evolutie gedurende een periode te volgen door bijvoorbeeld bacteriën in een reageerbuis te groeien. Een dergelijke methode laat echter alleen zien wát er gebeurt, niet waaróm.
Daarom reconstrueerden de FOM-onderzoekers kunstmatig de relevante genetische varianten van het E. coli lac-onderdrukker eiwit, dat lactose kan binden. Dit onderdrukker eiwit detecteert lactose in zijn omgeving. Wanneer geen lactose aanwezig is, verandert het eiwit van vorm waardoor hij de productie van lactose-afbraakenzymen zal tegenhouden. De onderzoekers bepaalden het groeipotentieel van de E. coli-bacteriën met en zonder een lactose-analoog in de omgeving.
Kaart in meer dimensies
De metingen vormden een meer-dimensionele ‘kaart’ van de relatie tussen het moleculair signaal, het groeipotentieel en de genetische variaties ten gevolge van mutaties. De kaart liet het aan- en uitschakelen van genetische beperkingen door de moleculaire signalen zien.
De studie helpt het evolutieproces, zowel in de geschiedenis als in de toekomst, beter te begrijpen. Daarnaast is de ontdekking van belang om bijvoorbeeld de evolutie van antibioticaresistentie beter te begrijpen.
(scienceguide)
Evolutie ontraadselen
(foto: John Goode)
Genetische beperkingen in organismen worden aan- en uitgeschakeld worden door moleculen in hun omgeving. Daardoor kan de evolutionaire ontwikkeling van een organisme plots stilvallen, maar ook kan een organisme zo juist weer scoren in deze race. FOM ontraadselt een sleutel in de evolutie.
De bevindingen helpen om de evolutionaire geschiedenis beter te doorgronden en om de mogelijke toekomst van het evolutieproces in kaart te brengen. Organismen kunnen zich verbeteren door middel van evolutie, maar aan deze verbetering zitten beperkingen. Zo kan de evolutie bijvoorbeeld nooit fysische wetten overtreden. Daarnaast stokt de evolutionaire vooruitgang ook als voor de 'volgende stap' een zeldzame combinatie van mutaties nodig is.
Moleculaire signalen
Onderzoek in de groep van prof.dr.ir. Sander Tans laat nu zien dat moleculaire signalen dit soort genetische beperkingen sterk kunnen beïnvloeden. Een voorbeeld van een moleculair signaal is een suiker dat aanwezig is in de leefomgeving van een organisme. Het suiker kan zich binden aan een eiwit van het organisme. Daardoor verandert het eiwit zodanig van vorm dat mutaties de functies van het eiwit op voorheen niet voorgekomen manieren beïnvloeden. Daardoor kan een eiwit en organisme dat evolutionair stil ligt weer meedoen aan de evolutionaire rat race. Andersom is het ook mogelijk – een molecuul dat zich aan een eiwit bindt kan een evolutionaire spurt van het eiwit juist platleggen.
Experimentele aanpak
De onderzoekers ontwikkelden voor deze studie een geheel nieuwe aanpak. Het was voorheen al mogelijk natuurlijke evolutie gedurende een periode te volgen door bijvoorbeeld bacteriën in een reageerbuis te groeien. Een dergelijke methode laat echter alleen zien wát er gebeurt, niet waaróm.
Daarom reconstrueerden de FOM-onderzoekers kunstmatig de relevante genetische varianten van het E. coli lac-onderdrukker eiwit, dat lactose kan binden. Dit onderdrukker eiwit detecteert lactose in zijn omgeving. Wanneer geen lactose aanwezig is, verandert het eiwit van vorm waardoor hij de productie van lactose-afbraakenzymen zal tegenhouden. De onderzoekers bepaalden het groeipotentieel van de E. coli-bacteriën met en zonder een lactose-analoog in de omgeving.
Kaart in meer dimensies
De metingen vormden een meer-dimensionele ‘kaart’ van de relatie tussen het moleculair signaal, het groeipotentieel en de genetische variaties ten gevolge van mutaties. De kaart liet het aan- en uitschakelen van genetische beperkingen door de moleculaire signalen zien.
De studie helpt het evolutieproces, zowel in de geschiedenis als in de toekomst, beter te begrijpen. Daarnaast is de ontdekking van belang om bijvoorbeeld de evolutie van antibioticaresistentie beter te begrijpen.
(scienceguide)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-07-2013
‘Evolutie is voorspelbaar’
Als je de resetknop van de evolutie zou indrukken en de film van de evolutie opnieuw zou afspelen, zouden we dan vrijwel dezelfde soorten zien? Ja, zegt onderzoek bij hagedissen.
De voorspelbaarheid van de evolutie is lange tijd onderwerp van debat geweest onder biologen. Stephen Jay Gould, een grootheid op het gebied van evolutie, was altijd van mening dat een kleine gebeurtenis als een storm die een beekje verwoest al de loop van de evolutie compleet kan veranderen. Andere biologen vinden echter dat voor evolutie het grote plaatje geldt. Een onderzoeksteam van Harvard en het MIT besloot zich in de discussie te mengen.
De onderzoekers deden metingen aan de anolissen, een soort hagedissen, van vier nabije eilanden: Cuba, Hispaniola, Jamaica en Puerto Rico. Zo’n 40 miljoen jaar geleden koloniseerden de anolissen deze eilanden, waarna ze onafhankelijk van elkaar in een vergelijkbaar klimaat en omgeving evolueerden.
De metingen gaven aan dat de soorten op elk eiland erg op elkaar lijken en dat ze bovendien op dezelfde manier leven (bijvoorbeeld hoog in de bomen of juist in het gras). Een soort op het ene eiland had een vergelijkbare kopie op het andere eiland rondlopen. Dit is volgens het onderzoeksteam bewijs dat convergentie, het ontstaan van zeer vergelijkbare soorten in dezelfde omgeving, echt bestaat, en daarmee blijkt de evolutie toch aardig voorspelbaar.
De studie is gepubliceerd in Science.
(faqt.nl)
‘Evolutie is voorspelbaar’
Als je de resetknop van de evolutie zou indrukken en de film van de evolutie opnieuw zou afspelen, zouden we dan vrijwel dezelfde soorten zien? Ja, zegt onderzoek bij hagedissen.
De voorspelbaarheid van de evolutie is lange tijd onderwerp van debat geweest onder biologen. Stephen Jay Gould, een grootheid op het gebied van evolutie, was altijd van mening dat een kleine gebeurtenis als een storm die een beekje verwoest al de loop van de evolutie compleet kan veranderen. Andere biologen vinden echter dat voor evolutie het grote plaatje geldt. Een onderzoeksteam van Harvard en het MIT besloot zich in de discussie te mengen.
De onderzoekers deden metingen aan de anolissen, een soort hagedissen, van vier nabije eilanden: Cuba, Hispaniola, Jamaica en Puerto Rico. Zo’n 40 miljoen jaar geleden koloniseerden de anolissen deze eilanden, waarna ze onafhankelijk van elkaar in een vergelijkbaar klimaat en omgeving evolueerden.
De metingen gaven aan dat de soorten op elk eiland erg op elkaar lijken en dat ze bovendien op dezelfde manier leven (bijvoorbeeld hoog in de bomen of juist in het gras). Een soort op het ene eiland had een vergelijkbare kopie op het andere eiland rondlopen. Dit is volgens het onderzoeksteam bewijs dat convergentie, het ontstaan van zeer vergelijkbare soorten in dezelfde omgeving, echt bestaat, en daarmee blijkt de evolutie toch aardig voorspelbaar.
De studie is gepubliceerd in Science.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
New species of super-strong 'Hero Shrew' discovered
The Hero Shrew's extraordinary strength is down to its unique spine
A new species of the mysterious "Hero Shrew" has been discovered in Africa.
Scientists first described the Hero Shrew, nicknamed for its extraordinary strength, over a century ago.
Now for the first time, scientists have found a new, smaller-skulled species of the Hero Shrew which they have called Scutisorex thori.
The authors propose in Royal Society journals: Biology Letters that its unique interlocking vertebrae give it the strength to move large objects.
Invincible in battle
The new species has fewer lower vertebrae and more robust and flattened ribs than its relative.
Bill Stanley, from the Field Museum of Natural History, Chicago, US, said: "The expanded backbone and the strength of this animal has fascinated biologists for over 100 years. Until now there has been only one species known with this bizarre vertebral column.
"We hypothesise that this shrew - with its expanded backbone and associated musculature - can crawl in-between the trunk and leaf bases of trees to allow access to concentrated food resources that would normally be protected from predation.
"The same mechanism could be used for getting under logs or rocks which they could lift out of the way."
The shrews have interlocking vertebrae which form an expanded backbone
The unique Hero Shrew has twice the number of vertebrae humans do and a spine four times more robust relative to its body size.
Its strength has received legendary status in the African Congo, where parts of the animal are worn as a talisman in battle. The wearers believe it could make them invincible to spears or bullets.
As no other forms of its expanded back bone have previously been discovered, many zoologists believed the Hero Shrew was an example of punctuated equilibrium - which is where dramatic evolutionary changes take place very quickly.
Missing link
But Mr Stanley explained that there are aspects of S. thori's vertebral column that "suggest it's a transition between the regular shrew and the original species of Hero Shrew", which could shed light on how quickly it evolved.
He told BBC News it had the potential to be a "missing link" to how the Hero relates to other shrews.
"The age of discovery is not over. People think we have everything sussed out but the collections contained within institutions [such as the Field Museum] allow us to figure out what makes this planet tick.
"This is just one example of a new mammal but there's still a lot more to this planet we have to learn about."
Kristofer Helgen, of the Smithsonian Institution's National Museum of Natural History, who was not involved with the study, said it was an "outstanding find".
"The anatomy of this new species gives important clues about the evolution of the unusually strong spine in this group of shrews, and the authors of the paper provide the first compelling explanation for the adaptive significance of the unusual spine."
Bron
.jpg)
The Hero Shrew's extraordinary strength is down to its unique spine
A new species of the mysterious "Hero Shrew" has been discovered in Africa.
Scientists first described the Hero Shrew, nicknamed for its extraordinary strength, over a century ago.
Now for the first time, scientists have found a new, smaller-skulled species of the Hero Shrew which they have called Scutisorex thori.
The authors propose in Royal Society journals: Biology Letters that its unique interlocking vertebrae give it the strength to move large objects.
Invincible in battle
The new species has fewer lower vertebrae and more robust and flattened ribs than its relative.
Bill Stanley, from the Field Museum of Natural History, Chicago, US, said: "The expanded backbone and the strength of this animal has fascinated biologists for over 100 years. Until now there has been only one species known with this bizarre vertebral column.
"We hypothesise that this shrew - with its expanded backbone and associated musculature - can crawl in-between the trunk and leaf bases of trees to allow access to concentrated food resources that would normally be protected from predation.
"The same mechanism could be used for getting under logs or rocks which they could lift out of the way."
.jpg)
The shrews have interlocking vertebrae which form an expanded backbone
The unique Hero Shrew has twice the number of vertebrae humans do and a spine four times more robust relative to its body size.
Its strength has received legendary status in the African Congo, where parts of the animal are worn as a talisman in battle. The wearers believe it could make them invincible to spears or bullets.
As no other forms of its expanded back bone have previously been discovered, many zoologists believed the Hero Shrew was an example of punctuated equilibrium - which is where dramatic evolutionary changes take place very quickly.
Missing link
But Mr Stanley explained that there are aspects of S. thori's vertebral column that "suggest it's a transition between the regular shrew and the original species of Hero Shrew", which could shed light on how quickly it evolved.
He told BBC News it had the potential to be a "missing link" to how the Hero relates to other shrews.
"The age of discovery is not over. People think we have everything sussed out but the collections contained within institutions [such as the Field Museum] allow us to figure out what makes this planet tick.
"This is just one example of a new mammal but there's still a lot more to this planet we have to learn about."
Kristofer Helgen, of the Smithsonian Institution's National Museum of Natural History, who was not involved with the study, said it was an "outstanding find".
"The anatomy of this new species gives important clues about the evolution of the unusually strong spine in this group of shrews, and the authors of the paper provide the first compelling explanation for the adaptive significance of the unusual spine."
Bron
Putting the Fun back into Fundamentally Wrong since 1975.
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
Gaaf. Familie van de elephant shrew, dat is 1 van de 'small five'.
Edit: hm... heeft wel een heel andere naam. Kennelijk niet heel direct verwant. Heeft uiterlijk ook wat weg van een mol als je het mij vraagt.
Edit: hm... heeft wel een heel andere naam. Kennelijk niet heel direct verwant. Heeft uiterlijk ook wat weg van een mol als je het mij vraagt.
Niet meer aanwezig in dit forum.
05-08-2013
"Genetische Adam en Eva zijn 135.000 jaar oud"
X-chromosoom en het veel kleinere Y-chromosoom. © Kos.
Bijna elke man die nu op deze planeet rondloopt, stamt af van een kerel die 135.000 jaar geleden geleefd heeft. Ook de moeder van alle vrouwen gaat zo ver in de tijd terug. Dat blijkt uit het recentste onderzoek van het mannelijke geslachtschromosoom. Tot nu toe werd gedacht dat die 'genetische Adam' 50.000 à 60.000 jaar geleden leefde, staat te lezen in het wetenschappelijke blad 'Science'. Hoewel ze in dezelfde periode leefden, zouden die oude Adam en Eva elkaar niet gekend hebben.
Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat de moderne mens tussen 60.000 en 200.000 jaar geleden voor het eerst Afrika verliet én dat de moeder van alle vrouwen uit Oost-Afrika komt. Daarbuiten wordt het al snel koffiedik kijken.
Het Y-chromosoom wordt identiek doorgegeven van vader op zoon, via mutaties kan dus zo de 'gemeenschappelijke voorvader' opgespoord worden. Bij vrouwen wordt gekeken naar het mitochondriaal DNA. "Je kan het het best vergelijken met een puzzel die moet samengelegd worden, zonder dat je vooraf weet waar je naartoe moet", aldus auteur van de studie Carlos Bustamante.
Bosjesmannen en Jakoeten
Zijn team maakte de puzzel echter nog wat groter door het volledige genoom van het Y-chromosoom bij 69 mannen te reconstrueren. De 'proefkonijnen' komen uit zeven verschillende bevolkingsgroepen, zoals de Bosjesmannen en de Jakoeten uit Siberië. Reken daar nog de mutatiesnelheid door bijvoorbeeld de migratie via de Beringstraat bij en de klok tikte af op 125.000 tot 156.000 jaar geleden. Stalen van mitochondriaal DNA wezen dan weer uit dat de mitochondriale Eva tussen 99.000 en 148.000 jaar geleden in Afrika moet geleefd hebben. Ongeveer dezelfde periode dus...
Hoe indrukwekkend de resultaten ook mogen klinken, ze moeten wel met een korreltje zout genomen worden. Een gelijkaardige studie wees immers al uit dat zo'n gemeenschappelijke voorouder al 180.000 tot 200.000 jaar geleden leefde. En geneticus Michael Hammer van de universiteit van Arizona deed nog straffer: volgens zijn berekeningen hadden mannen in Afrika unieke Y-chromosomen tot 581.000 jaar terug.
(HLN)
"Genetische Adam en Eva zijn 135.000 jaar oud"
X-chromosoom en het veel kleinere Y-chromosoom. © Kos.
Bijna elke man die nu op deze planeet rondloopt, stamt af van een kerel die 135.000 jaar geleden geleefd heeft. Ook de moeder van alle vrouwen gaat zo ver in de tijd terug. Dat blijkt uit het recentste onderzoek van het mannelijke geslachtschromosoom. Tot nu toe werd gedacht dat die 'genetische Adam' 50.000 à 60.000 jaar geleden leefde, staat te lezen in het wetenschappelijke blad 'Science'. Hoewel ze in dezelfde periode leefden, zouden die oude Adam en Eva elkaar niet gekend hebben.
Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat de moderne mens tussen 60.000 en 200.000 jaar geleden voor het eerst Afrika verliet én dat de moeder van alle vrouwen uit Oost-Afrika komt. Daarbuiten wordt het al snel koffiedik kijken.
Het Y-chromosoom wordt identiek doorgegeven van vader op zoon, via mutaties kan dus zo de 'gemeenschappelijke voorvader' opgespoord worden. Bij vrouwen wordt gekeken naar het mitochondriaal DNA. "Je kan het het best vergelijken met een puzzel die moet samengelegd worden, zonder dat je vooraf weet waar je naartoe moet", aldus auteur van de studie Carlos Bustamante.
Bosjesmannen en Jakoeten
Zijn team maakte de puzzel echter nog wat groter door het volledige genoom van het Y-chromosoom bij 69 mannen te reconstrueren. De 'proefkonijnen' komen uit zeven verschillende bevolkingsgroepen, zoals de Bosjesmannen en de Jakoeten uit Siberië. Reken daar nog de mutatiesnelheid door bijvoorbeeld de migratie via de Beringstraat bij en de klok tikte af op 125.000 tot 156.000 jaar geleden. Stalen van mitochondriaal DNA wezen dan weer uit dat de mitochondriale Eva tussen 99.000 en 148.000 jaar geleden in Afrika moet geleefd hebben. Ongeveer dezelfde periode dus...
Hoe indrukwekkend de resultaten ook mogen klinken, ze moeten wel met een korreltje zout genomen worden. Een gelijkaardige studie wees immers al uit dat zo'n gemeenschappelijke voorouder al 180.000 tot 200.000 jaar geleden leefde. En geneticus Michael Hammer van de universiteit van Arizona deed nog straffer: volgens zijn berekeningen hadden mannen in Afrika unieke Y-chromosomen tot 581.000 jaar terug.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-08-2013
Harig proto-zoogdier bewijst dat de vacht eerder ontstond dan zoogdieren zelf
Wetenschappers hebben in China de fossiele resten van een nieuw proto-zoogdier ontdekt. Het 165 miljoen jaar oude dier laat zien dat haar en vacht – typische eigenschappen van een zoogdier – al lang voor de totstandkoming van echte zoogdieren hun oorsprong vonden.
De onderzoekers ontdekten het dier in Mongolië. Ze hebben het de naam Megaconus mammaliaformis gegeven. Het beestje leefde zo’n 165 miljoen jaar geleden en is een zogenoemd proto-zoogdier. Dat wil zeggen dat het een verre voorouder van de moderne zoogdieren is. Hoewel het beestje al wel eigenschappen van een zoogdier heeft, mag deze nog niet echt een zoogdier worden genoemd.
De fossiele resten die in Mongolië zijn aangetroffen. Foto: Zhe-Xi Luo, University of Chicago.
Harig
Wat de ontdekking van M. mammaliaformis zo bijzonder maakt, is dat het fossiel uitzonderlijk goed bewaard is gebleven. Zo goed dat zelfs sporen van de dekharen en ondervacht zijn teruggevonden. Daarmee is M. mammaliaformis het tweede harige proto-zoogdier dat tot op heden is ontdekt. “Megaconus bevestigt dat veel biologische functies van moderne zoogdieren die samenhangen met de huid en huidbedekking al geëvolueerd waren voordat de moderne zoogdieren ontstonden,” vertelt onderzoeker Zhe-Xi Luo. De vondst is belangrijk, omdat deze ons meer kan vertellen over de evolutie van zoogdieren en dan bijzonder de overgang van proto-zoogdieren naar de zoogdieren zoals we die vandaag de dag kennen. “Megaconus laat ons zien dat veel aanpassingen die we vandaag de dag bij moderne zoogdieren zien, al werden uitgeprobeerd door onze verre, uitgestorven familieleden.”
Alleseter
M. mammaliaformis was ongeveer zo groot als een grondeekhoorn en at waarschijnlijk van alles: insecten, wormen, planten, maar wellicht ook kleine gewervelden. Aangezien er op de buik van het dier bijna geen haren zijn aangetroffen, vermoeden de onderzoekers dat deze onbehaard was. Op de hielen bevindt zich een uitsteeksel dat mogelijk giftig was.
Vooral het gebit en de kaak van de nieuwe soort doet denken aan moderne zoogdieren. Verder zijn er ook eigenschappen aangetroffen die weer meer doen denken aan reptielen. “We kunnen niet zeggen dat Megaconus onze directe voorouder is,” legt Luo uit. “Maar het dier ziet er zeker uit als een achterachterachteroom die 165 miljoen jaar van ons verwijderd is.”
(scientias.nl)
Harig proto-zoogdier bewijst dat de vacht eerder ontstond dan zoogdieren zelf
Wetenschappers hebben in China de fossiele resten van een nieuw proto-zoogdier ontdekt. Het 165 miljoen jaar oude dier laat zien dat haar en vacht – typische eigenschappen van een zoogdier – al lang voor de totstandkoming van echte zoogdieren hun oorsprong vonden.
De onderzoekers ontdekten het dier in Mongolië. Ze hebben het de naam Megaconus mammaliaformis gegeven. Het beestje leefde zo’n 165 miljoen jaar geleden en is een zogenoemd proto-zoogdier. Dat wil zeggen dat het een verre voorouder van de moderne zoogdieren is. Hoewel het beestje al wel eigenschappen van een zoogdier heeft, mag deze nog niet echt een zoogdier worden genoemd.
De fossiele resten die in Mongolië zijn aangetroffen. Foto: Zhe-Xi Luo, University of Chicago.
Harig
Wat de ontdekking van M. mammaliaformis zo bijzonder maakt, is dat het fossiel uitzonderlijk goed bewaard is gebleven. Zo goed dat zelfs sporen van de dekharen en ondervacht zijn teruggevonden. Daarmee is M. mammaliaformis het tweede harige proto-zoogdier dat tot op heden is ontdekt. “Megaconus bevestigt dat veel biologische functies van moderne zoogdieren die samenhangen met de huid en huidbedekking al geëvolueerd waren voordat de moderne zoogdieren ontstonden,” vertelt onderzoeker Zhe-Xi Luo. De vondst is belangrijk, omdat deze ons meer kan vertellen over de evolutie van zoogdieren en dan bijzonder de overgang van proto-zoogdieren naar de zoogdieren zoals we die vandaag de dag kennen. “Megaconus laat ons zien dat veel aanpassingen die we vandaag de dag bij moderne zoogdieren zien, al werden uitgeprobeerd door onze verre, uitgestorven familieleden.”
Alleseter
M. mammaliaformis was ongeveer zo groot als een grondeekhoorn en at waarschijnlijk van alles: insecten, wormen, planten, maar wellicht ook kleine gewervelden. Aangezien er op de buik van het dier bijna geen haren zijn aangetroffen, vermoeden de onderzoekers dat deze onbehaard was. Op de hielen bevindt zich een uitsteeksel dat mogelijk giftig was.
Vooral het gebit en de kaak van de nieuwe soort doet denken aan moderne zoogdieren. Verder zijn er ook eigenschappen aangetroffen die weer meer doen denken aan reptielen. “We kunnen niet zeggen dat Megaconus onze directe voorouder is,” legt Luo uit. “Maar het dier ziet er zeker uit als een achterachterachteroom die 165 miljoen jaar van ons verwijderd is.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Geen diertjes dit keer, maar als het over de 'ontdekkers' van natuurlijke selectie gaat dan mag het wel in dit topic lijkt me. 
Darwin did not cheat Wallace out of his rightful place in history
Attempts to reinstate Wallace as the working class hero who discovered evolution before Darwin have no basis in fact
[ Bericht 0% gewijzigd door Semisane op 11-08-2013 21:34:46 ]
Darwin did not cheat Wallace out of his rightful place in history
Attempts to reinstate Wallace as the working class hero who discovered evolution before Darwin have no basis in fact
Voor het hele Guardian artikel doe maar klikquote:This year is the centenary of the death of Victorian naturalist and co-discoverer of evolution by natural selection, Alfred Russel Wallace. So we have heard a lot about him recently...
[...]
Wallace deserves more attention but much of what you will have heard about him in the last few months is factually incorrect – and amounts to a misguided campaign to reinstate the reputation of a genius who (according to his fans) has been wronged by history and robbed of his rightful fame.
[...]
There has not been enough progress with our understanding of Wallace because some of the important research projects that have unveiled a treasure trove of new findings about Darwin had never been done for Wallace: his complete works had not been assembled on one scholarly website, his Malay archipelago expedition correspondence had not been collected and edited and his notebooks and journals had not been edited and their contents made intelligible.
All of these have recently been done, the latter two not yet published. These new sources have shown us that every substantive claim in the popular narrative about Wallace turns out to be incorrect.
• Wallace was not working class but the son of a gentleman and attended a public school.
• He thought of natural selection on the island of Ternate, not Gilolo. Hence the races there did not inspire his theory.
• He did not send his essay to Darwin on the next steamer, but replied on the following monthly steamer. So Darwin received Wallace's essay exactly when he said he did.
• Darwin and his friends were not obliged to publish Wallace's paper, as he had not requested this, but it was acceptable practice at the time for Wallace's essay to be published without seeking his explicit permission first.
• Darwin did not borrow any idea on evolutionary divergence from Wallace - who in fact had no such theory of his own. And in any case, at the time scientific priority was not settled only by publication, but also by sharing one's views with colleagues privately.
• Darwin did not keep his belief in evolution secret and he did not postpone publishing because of any fears. But ironically Wallace was afraid to reveal his evolutionary beliefs and carefully concealed them in his published papers. His famous 1855 paper never mentions evolution.
[...]
[ Bericht 0% gewijzigd door Semisane op 11-08-2013 21:34:46 ]
Putting the Fun back into Fundamentally Wrong since 1975.
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
quote:Nieuwe berensoort ontdekt in museum
Wetenschappers hebben in het Smithsonian National Museum of Natural History in Washington een nieuw roofdier ontdekt. De olinguito (bassaricyon neblina) lijkt op een kruising tussen een kat en een teddybeer en leeft in de bossen van het Andesgebergte in Zuid-Amerika, meldden de wetenschappers deze week in het vakblad ZooKeys.
Volgens de onderzoekers is het voor het eerst in 35 jaar dat een nieuw soort carnivoor wordt ontdekt op het westelijk halfrond. De olinguitos behoren tot de familie van wasberen (procyonidae), waar ook neusberen toe behoren.
Het roofdier werd bij toeval ontdekt toen onderzoekers vergelijkend onderzoek deden naar verschillende berensoorten, olinguo's. Ze merkten op dat bepaalde exemplaren in het museum afwijkende schedels en tanden hadden. Een genetische studie heeft uitgewezen dat het ook daadwerkelijk om een nieuwe soort ging.
Bestaande informatie over de dieren in het museum bleek vrij oud. De dieren waren gevangen aan het begin van de 20e eeuw. Het onderzoeksteam wilde dan ook graag onderzoeken of olinguitos nog steeds in het wild voorkomen. Tijdens een recente expeditie naar de Andes bleek dat zo te zijn. Het voortbestaan van de beer wordt echter wel bedreigd doordat een steeds groter deel van zijn leefomgeving wordt gebruikt voor bebouwing of landbouwgrond.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
quote:Evolutie flikt ook op moleculair niveau steeds hetzelfde kunstje
Een van de verbluffendste verschijnselen van de evolutie blijkt veel gewoner dan gedacht. Dieren doen niet alleen aan de buitenkant, maar ook van binnen - in hun dna - uitbundig aan 'convergente evolutie', zoals het verschijnsel heet. .
Maar wie inzoomt op de genetische 'lettercode' van het leven, vindt pas écht veel dubbel-uitvindingen
Door convergentie levert de natuurlijke selectie bij totaal verschillende soorten in dezelfde omstandigheden dezelfde, vaak zeer complexe 'oplossing'. Zo ontwikkelden ogen zich meerdere keren in verschillende takken van het leven, en ontstonden vleugels onafhankelijk van elkaar bij insecten, vogels en vleermuizen - dieren, die in de verste verte niet aan elkaar verwant zijn.
Maar wie inzoomt op de genetische 'lettercode' van het leven, vindt pas écht veel dubbel-uitvindingen, schrijft de Britse microbioloog Joe Parker vandaag samen met Deense en Italiaanse collega's in Nature.
De wetenschappers stelden gedetailleerde genetische kaarten op van 22 soorten vleermuizen en dolfijnen - twee levenstakken die onafhankelijk van elkaar echolocatie hebben ontwikkeld, het waarnemen van obstakels met piepsignalen. In de moleculaire machinekamer vonden de onderzoekers liefst 200 plekken waar het dna zich op dezelfde manier had aangepast.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
200 plekken! Op de hoeveel te onderscheiden plekken?quote:
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Insect met tandwielen ontdekt
Een bepaald insect blijkt in zijn jonge verschijningsvorm een soort tandwiel in de achterpootgewrichten te hebben.
Dat ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Cambridge in het Verenigd Koninkrijk door het bestuderen van high-speed camerabeelden en het uitvoeren van een anatomische analyse.
Ze publiceerden hun ontdekking deze week in het tijdschrift Science.
Synchroon
De 'tandwielen' in de achterpoten van de jonge Issus grijpen in elkaar wanneer het insect gaat springen zodat de achterpoten synchroon bewegen.
Door de tandwielen bewegen de achterpoten altijd binnen dertig microseconden van elkaar. Volgens de onderzoekers is een dergelijke precisie niet te bereiken via het zenuwstelsel omdat de signalen synchroniseren tussen beide spieren meer tijd zou kosten.
Deze overbrenging zorgt ervoor dat als de ene poot de sprong gaat aanleggen, de andere automatisch meegaat.
De Issus verliest de tandwielen wel na de laatste vervelling. Insecten moeten vervellen omdat hun huid niet meegroeit. Ze vallen onder de geleedpotigen, ofwel dieren met een uitwendig skelet.
Vervelling
Hoe de synchronisatie bij volwassen dieren dan verloopt, weten de onderzoekers niet precies, maar ze vermoeden dat de poten van de volwassen Issus zo groot zijn dat ze onderling al wrijving hebben en zo synchroniseren.
Ondanks dat er wel meer dieren zijn die tandwielachtige structuren vertonen, is dit het eerste dier waarbij het niet voor decoratie is, maar daadwerkelijk een functie heeft.
Bron.
Een bepaald insect blijkt in zijn jonge verschijningsvorm een soort tandwiel in de achterpootgewrichten te hebben.
Dat ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Cambridge in het Verenigd Koninkrijk door het bestuderen van high-speed camerabeelden en het uitvoeren van een anatomische analyse.
Ze publiceerden hun ontdekking deze week in het tijdschrift Science.
Synchroon
De 'tandwielen' in de achterpoten van de jonge Issus grijpen in elkaar wanneer het insect gaat springen zodat de achterpoten synchroon bewegen.
Door de tandwielen bewegen de achterpoten altijd binnen dertig microseconden van elkaar. Volgens de onderzoekers is een dergelijke precisie niet te bereiken via het zenuwstelsel omdat de signalen synchroniseren tussen beide spieren meer tijd zou kosten.
Deze overbrenging zorgt ervoor dat als de ene poot de sprong gaat aanleggen, de andere automatisch meegaat.
De Issus verliest de tandwielen wel na de laatste vervelling. Insecten moeten vervellen omdat hun huid niet meegroeit. Ze vallen onder de geleedpotigen, ofwel dieren met een uitwendig skelet.
Vervelling
Hoe de synchronisatie bij volwassen dieren dan verloopt, weten de onderzoekers niet precies, maar ze vermoeden dat de poten van de volwassen Issus zo groot zijn dat ze onderling al wrijving hebben en zo synchroniseren.
Ondanks dat er wel meer dieren zijn die tandwielachtige structuren vertonen, is dit het eerste dier waarbij het niet voor decoratie is, maar daadwerkelijk een functie heeft.
Bron.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Aanzet tot ontstaan van leven verklaardquote:Het lijkt erop dat leven in het heelal een heel normaal verschijnsel is. Wetenschappers van het Imperial College London hebben namelijk ontdekt dat, wanneer een ijzig object, zoals een komeet, met grote snelheid op een planeet knalt, er aminozuren kunnen ontstaan. Aminozuren kan je beschouwen als legostenen waar leven uit kan voortkomen.
De wetenschappers vuurden objecten af op een mix van ijs, die dezelfde samenstelling had als een komeet. Daarbij ontdekte men dat uit simpele moleculen als water en koolstofdioxide naar een meer complex molecuul als aminozuur kunnen overgaan. Hetzelfde effect krijg je wanneer een meteoriet op een ijzige planeet of baan knalt. Zo zou een meteoriet die op een van de manen van Jupiter, Europa botst, ervoor kunnen zorgen dat ook daar aminozuren en op den duur leven ontstaat.
Het onderzoek laat zien dat dit overal kan gebeuren. Toch is dit geen garantie voor leven op andere planeten. Hiervoor zijn meer gunstige omstandigheden nodig. Zoals de ligging van de maan/planeet in het specifieke zonnestelsel. Wel geeft het een verklaring hoe het eerste leven op aarde tot stand kwam.
De wetenschappers menen dat het zeer de moeite loont om eens een kijkje te gaan nemen op manen die voldoen aan bovengenoemde voorwaarden. Leuke kandidaten hiervoor zouden Europa, Enceladus en Helene kunnen zijn.
Die eerste zin moet zijn: "het lijkt erop dat het ontstaan van de bouwstenen van leven een heel normaal verschijnsel is".
Totdat we weten hoe je van die bouwstenen, daadwerkelijk leven krijgt, is het nogal raar om te zeggen dat leven een heel normaal verschijnsel is.
Totdat we weten hoe je van die bouwstenen, daadwerkelijk leven krijgt, is het nogal raar om te zeggen dat leven een heel normaal verschijnsel is.
Dat zal dan ook wel dichterlijke vrijheid zijn van degene die dat artikel heeft gelezen. Zeer onwaarschijnlijk dat een wetenschapper dat zou zeggen.quote:Op woensdag 18 september 2013 00:41 schreef KoningStoma het volgende:
Die eerste zin moet zijn: "het lijkt erop dat het ontstaan van de bouwstenen van leven een heel normaal verschijnsel is".
Totdat we weten hoe je van die bouwstenen, daadwerkelijk leven krijgt, is het nogal raar om te zeggen dat leven een heel normaal verschijnsel is.
Die zou eerder aangeven dat aminozuren, die op Aarde een cruciale bouwsteen zijn voor het leven (want dat _weten_ we wel!), veel vaker voorkomt in het heelal dan tot nu toe gedacht.
Putting the Fun back into Fundamentally Wrong since 1975.
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
quote:Oudste fossielen van bloeiende planten ontdekt
Wetenschappers hebben in Zwitserland de oudst bekende fossielen gevonden van bloeiende planten. De fossielen zijn aangetroffen bij boringen in de aarde in het noorden van Zwitserland. Het prehistorische stuifmeel is naar schatting 240 miljoen jaar oud.
Dat melden Zwitserse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Frontiers in Plant Science.
De bevindingen suggereren dat bloeiende planten ongeveer honderd miljoen jaar eerder zijn ontstaan dan tot nu toe wordt aangenomen. Wetenschappers gaan er over het algemeen vanuit dat de eerste voorlopers van coniferen en palmvarens opdoken in het landschap aan het begin van het Krijt, een geologisch tijdperk dat ongeveer 145 miljoen jaar geleden begon.
"Maar wij geloven dat zelfs zeer sceptische wetenschappers er nu van overtuigd zullen raken dat bloeiende planten al ver voor het Krijt ontstonden", verklaart hoofdonderzoeker Peter Hochuli op de nieuwssite van de Universiteit van Zürich.
De onderzoekers vermoeden dat de eerste bloeiende planten tot wasdom kwamen in een droog klimaat. De planten werden niet bestoven door bijen, want die bestonden 240 miljoen jaar geleden nog niet. Waarschijnlijk waren kevers verantwoordelijk voor de bestuiving.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
Interessant, zouden windbestuivers er nu eerder zijn geweest, of juist niet?quote:
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Juist niet, insectenbestuiving was hoogstwaarschijnlijk eerder:quote:
[..]
Interessant, zouden windbestuivers er nu eerder zijn geweest, of juist niet?
http://friedmanlab.syr.edu/Friedman_Lab/Pollination.html
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
quote:Nederlander ontdekt nieuwe uilensoort
Een Nederlandse bioloog heeft samen met Engelse collega’s een nog onbekende uilensoort ontdekt in Oman.
Foto: Arnoud van den Berg Het gaat om een grijze uil van het geslacht Trix die op steile rotshellingen in de bergen van Oman leeft en qua grootte vergelijkbaar is met de in Nederland levende bosuil.
De wetenschappers van de onderzoeksgroep The Sound Approach hoorden de roep van het dier bij toeval toen ze een andere uil bestudeerden. Ze lokaliseerden de nieuwe soort met geavanceerde geluidsapparatuur.
Het Nederlandse groepslid Arnoud van den Berg kon vervolgens de eerste foto’s van de uil maken, zo verklaart hij tegenover NU.nl.
"Het was lastig om die foto te schieten. Ik moest een flink stuk tegen een rotswand op klimmen", aldus Van den Berg. "We vermoedden meteen dat we een nog onbekende uil op het spoor waren, op basis van zijn uiterlijk en de geluiden die het dier maakte."
Uiteindelijk spoorden de onderzoekers zeven exemplaren van de nieuwe soort op in het berggebied. Het is nog onbekend op welke prooien de dieren jagen.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
De openingszin is al veelzeggend:quote:Op woensdag 2 oktober 2013 14:34 schreef Perrin het volgende:
[..]
Juist niet, insectenbestuiving was hoogstwaarschijnlijk eerder:
http://friedmanlab.syr.edu/Friedman_Lab/Pollination.html
The evolution of wind pollination from animal pollination has been one of the most enduring evolutionary problems in flowering plants.
Er wordt dus al vanuit gegaan dat dieren oorspronkelijk de bevruchting van planten verzorgden.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
07-10-2013
De spons: het antwoord op de 171 jaar oude Darwins Paradox!
Koraalriffen zijn oasen in een grote oceaan, die verder grotendeels leeg is. Hoe is het mogelijk dat er op het koraalrif zoveel organismen leven, terwijl een paar meter verderop de oceaan wel een woestijn lijkt? Darwin vroeg zich dit 171 jaar geleden ook al af. Later werd dit raadsel ‘Darwins Paradox’ genoemd. Wetenschappers uit Nederland hebben nu het antwoord gevonden!
Tropische zeeën zijn over het algemeen voedselarm. Hoe kan het dat er zoveel organismen op een koraalrif kunnen leven, terwijl er zo weinig voedsel beschikbaar is? Het antwoord is: sponzenpoep! Sponzen kunnen het water heel goed filteren, waarbij ze bacteriën, eencellige algen en zelfs virussen eten. Het grootste deel van hun dieet bestaat echter uit organische stoffen, zoals suikers die zijn opgelost in het zeewater. Deze opgeloste organische stoffen zijn de belangrijkste bron van voedsel op de koraalriffen: ze worden geproduceerd door de koralen en algen op het rif. Deze voedselbron is echter niet beschikbaar voor de meeste andere bewoners van het koraalrif en dreigt daarom weg te lekken naar de omliggende tropische zee-woestijn.
Spons
Jasper de Goeij van de Universiteit van Amsterdam en Dick van Oevelen van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee hebben samen met een aantal collega’s onderzoek gedaan aan het koraalrif bij Curaçao. Daar ontdekten ze dat de binnenkant van het koraalrif – een soort grotten – bedekt is met een dun laagje spons. Omdat deze binnenkant van de koraalgrotten heel sterk geplooid is, is het toch een groot oppervlak. Al deze sponzen bij elkaar blijken in staat om de opgeloste suikers uit het zeewater te filteren. Ondanks al dit voedsel, groeiden de sponzen niet. Wat gebeurde er dan wel?
Close-up van de spons Halisarca caerulea met uitstroomopening voor het gefilterde water (stervormig). De sponzenpoep (detritus) is zichtbaar als lichtbruine vlokjes op het oppervlak van de spons. © Jasper de Goeij.
Sponzenpoep
Het bleek dat de sponzen enorm veel nieuwe cellen produceerden. Maar als ze niet groeien, waar bleven die cellen dan? Uiteindelijk bleek dat ze hun cellen heel snel vernieuwen en de oude cellen als dood organisch materiaal uitpoepten. En die sponzenpoep, dat is een lekker maaltje voor krabbetjes, wormen en slakjes. En die worden op hun beurt weer gegeten door grotere dieren, zoals vissen. De Goeij en collega’s toonden hierdoor aan dat sponzen een tot nu toe onbekende en onmisbare schakel zijn in de voedselkringloop van koraalriffen.
Onopvallend
Hoe kan het dat dat niet veel eerder ontdekt is? De sponzen leven vooral aan de binnenkant van het rif, en vallen dus niet op als u langs het rif zwemt. Bovendien poepen de sponzen ook nog eens vooral ‘s nachts. En wie gaat er nu midden in de nacht in het pikkedonker aan de binnenkant van een koraalrif kijken?!
De Goeij en Van Oevelen wijzen op de belangrijke rol van sponzen in toekomstig onderzoek en in de bescherming van koraalriffen. Deze rol is tot nu onderbelicht gebleven terwijl het voortbestaan van de koraalriffen wereldwijd ernstig wordt bedreigd. Het sponzenonderzoek maakt niet alleen duidelijker hoe het koraalrif werkt, maar ook hoe het ecosysteem productief kan zijn zonder dat er energie verloren gaat. Dit is belangrijk voor de ontwikkeling van duurzame vormen van aquacultuur en het opzetten van zeeboerderijen.
Nienke Bloksma is wetenschapsvoorlichter bij het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee op Texel. Sinds haar jeugd heeft ze een passie voor de natuur en het milieu, met een speciale voorkeur voor het Waddengebied en de zeeën. Na een studie Biologie en Geografie heeft ze voor de milieucommunicatie gekozen.
(scientias.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 08-10-2013 10:45:43 ]
De spons: het antwoord op de 171 jaar oude Darwins Paradox!
Koraalriffen zijn oasen in een grote oceaan, die verder grotendeels leeg is. Hoe is het mogelijk dat er op het koraalrif zoveel organismen leven, terwijl een paar meter verderop de oceaan wel een woestijn lijkt? Darwin vroeg zich dit 171 jaar geleden ook al af. Later werd dit raadsel ‘Darwins Paradox’ genoemd. Wetenschappers uit Nederland hebben nu het antwoord gevonden!
Tropische zeeën zijn over het algemeen voedselarm. Hoe kan het dat er zoveel organismen op een koraalrif kunnen leven, terwijl er zo weinig voedsel beschikbaar is? Het antwoord is: sponzenpoep! Sponzen kunnen het water heel goed filteren, waarbij ze bacteriën, eencellige algen en zelfs virussen eten. Het grootste deel van hun dieet bestaat echter uit organische stoffen, zoals suikers die zijn opgelost in het zeewater. Deze opgeloste organische stoffen zijn de belangrijkste bron van voedsel op de koraalriffen: ze worden geproduceerd door de koralen en algen op het rif. Deze voedselbron is echter niet beschikbaar voor de meeste andere bewoners van het koraalrif en dreigt daarom weg te lekken naar de omliggende tropische zee-woestijn.
Spons
Jasper de Goeij van de Universiteit van Amsterdam en Dick van Oevelen van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee hebben samen met een aantal collega’s onderzoek gedaan aan het koraalrif bij Curaçao. Daar ontdekten ze dat de binnenkant van het koraalrif – een soort grotten – bedekt is met een dun laagje spons. Omdat deze binnenkant van de koraalgrotten heel sterk geplooid is, is het toch een groot oppervlak. Al deze sponzen bij elkaar blijken in staat om de opgeloste suikers uit het zeewater te filteren. Ondanks al dit voedsel, groeiden de sponzen niet. Wat gebeurde er dan wel?
Close-up van de spons Halisarca caerulea met uitstroomopening voor het gefilterde water (stervormig). De sponzenpoep (detritus) is zichtbaar als lichtbruine vlokjes op het oppervlak van de spons. © Jasper de Goeij.
Sponzenpoep
Het bleek dat de sponzen enorm veel nieuwe cellen produceerden. Maar als ze niet groeien, waar bleven die cellen dan? Uiteindelijk bleek dat ze hun cellen heel snel vernieuwen en de oude cellen als dood organisch materiaal uitpoepten. En die sponzenpoep, dat is een lekker maaltje voor krabbetjes, wormen en slakjes. En die worden op hun beurt weer gegeten door grotere dieren, zoals vissen. De Goeij en collega’s toonden hierdoor aan dat sponzen een tot nu toe onbekende en onmisbare schakel zijn in de voedselkringloop van koraalriffen.
Onopvallend
Hoe kan het dat dat niet veel eerder ontdekt is? De sponzen leven vooral aan de binnenkant van het rif, en vallen dus niet op als u langs het rif zwemt. Bovendien poepen de sponzen ook nog eens vooral ‘s nachts. En wie gaat er nu midden in de nacht in het pikkedonker aan de binnenkant van een koraalrif kijken?!
De Goeij en Van Oevelen wijzen op de belangrijke rol van sponzen in toekomstig onderzoek en in de bescherming van koraalriffen. Deze rol is tot nu onderbelicht gebleven terwijl het voortbestaan van de koraalriffen wereldwijd ernstig wordt bedreigd. Het sponzenonderzoek maakt niet alleen duidelijker hoe het koraalrif werkt, maar ook hoe het ecosysteem productief kan zijn zonder dat er energie verloren gaat. Dit is belangrijk voor de ontwikkeling van duurzame vormen van aquacultuur en het opzetten van zeeboerderijen.
Nienke Bloksma is wetenschapsvoorlichter bij het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee op Texel. Sinds haar jeugd heeft ze een passie voor de natuur en het milieu, met een speciale voorkeur voor het Waddengebied en de zeeën. Na een studie Biologie en Geografie heeft ze voor de milieucommunicatie gekozen.
(scientias.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 08-10-2013 10:45:43 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Belangrijke nieuwe Homo Erectus vondst in Dmanisi.
Een behoorlijk complete schedel van 1.8 miljoen jaar geleden. Schedel nr 5 van die vindplaats in Georgië.
De grote betekenis van de vondst binnen het complex met ook andere schedels is dat het de morphologische variatie van die vroege mensachtigen toont. Schedels van de zelfde mensensoort die er t.o.v. elkaar heel verschillend uitzien.
Het suggereert dat Homo Habilis, Homo Rudolfensis, Homo Erectus en anderen allemaal tot dezelfde soort behoren, Maar dat er binnen diezelfde soort veel uiterlijke verschillen waren. Veel variatie in de schedelvorm.
(ScienceMagazine) A Complete Skull from Dmanisi, Georgia, and the Evolutionary Biology of Early Homo
artist impression
De 5 Dmanisi schedels naast elkaar
Een behoorlijk complete schedel van 1.8 miljoen jaar geleden. Schedel nr 5 van die vindplaats in Georgië.
De grote betekenis van de vondst binnen het complex met ook andere schedels is dat het de morphologische variatie van die vroege mensachtigen toont. Schedels van de zelfde mensensoort die er t.o.v. elkaar heel verschillend uitzien.
Het suggereert dat Homo Habilis, Homo Rudolfensis, Homo Erectus en anderen allemaal tot dezelfde soort behoren, Maar dat er binnen diezelfde soort veel uiterlijke verschillen waren. Veel variatie in de schedelvorm.
(ScienceMagazine) A Complete Skull from Dmanisi, Georgia, and the Evolutionary Biology of Early Homo
fotos/afbeeldingen en een quote van livescience.comquote:Abstract
The site of Dmanisi, Georgia, has yielded an impressive sample of hominid cranial and postcranial remains, documenting the presence of Homo outside Africa around 1.8 million years ago. Here we report on a new cranium from Dmanisi (D4500) that, together with its mandible (D2600), represents the world's first completely preserved adult hominid skull from the early Pleistocene. D4500/D2600 combines a small braincase (546 cubic centimeters) with a large prognathic face and exhibits close morphological affinities with the earliest known Homo fossils from Africa. The Dmanisi sample, which now comprises five crania, provides direct evidence for wide morphological variation within and among early Homo paleodemes. This implies the existence of a single evolving lineage of early Homo, with phylogeographic continuity across continents.
quote:Researchers have analyzed a complete, approximately 1.8-million-year-old skull that was unearthed in Dmanisi, Georgia. The skull (called Skull 5), which was pieced together from the individual's cranium and mandible found separately, suggests the earliest members of our Homo genus (Homo habilis, Homo rudolfensis, Homo erectus and others) belonged to the same species and simply looked different from one another. The research is detailed in the Oct. 18, 2013, issue of the journal Science.
artist impression
De 5 Dmanisi schedels naast elkaar
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Dat is dus net zoals bij moderne mensen: die hebben ook allemaal een verschillend hoofd.
Behalve natuurlijk negers en Chinezen, die lijken allemaal sprekend op elkaar!
(Onderling dan: negers op negers en Chinezen op Chinezen. Negers lijken natuurlijk niet op Chinezen!)
Behalve natuurlijk negers en Chinezen, die lijken allemaal sprekend op elkaar!
(Onderling dan: negers op negers en Chinezen op Chinezen. Negers lijken natuurlijk niet op Chinezen!)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
29-10-2013
Het raadsel van de ontbrekende fossielen
Fossielen worden voortdurend aangehaald als bewijs voor de evolutietheorie. Maar in de ogen van Charles Darwin vormden ze tegelijkertijd een uitdaging voor zijn theorie. Want waarom zijn er zo weinig overgangsvormen die de trage en gelijkmatige werking van natuurlijke selectie illustreren, ontdekt? Darwin loste dat vraagstuk op door te stellen dat het fossielenbestand incompleet is. Maar klopt dat wel?
Gebaseerd op klassieke Darwiniaanse processen (mutatie, natuurlijke selectie en genetische drift) formuleerden paleontologen een model om de oorsprong van taxa te verklaren: het fyletisch gradualisme. In dit model ontstaan nieuwe soorten door de trage transformatie van een volledige populatie in een andere door geleidelijke veranderingen (anagenese). In combinatie met cladogenesis (het splitsen van evolutionaire lijnen) verklaart dit evolutionaire model de diversiteit van het leven op aarde.
Twee voorspellingen
Deze theorie doet twee voorspellingen: ten eerste, het fossielenbestand voor de oorsprong van nieuwe soorten bestaat uit een lange reeks continue, langzaam veranderende tussenvormen die een afstammeling verbinden met zijn voorouder. En ten tweede, morfologische breuken in deze reeksen zijn het gevolg van imperfecties in het fossielenbestand.
De twee theorieën: fyletisch gradualisme en punctuated equilibria. Afbeelding: Miguel Chavez (via Wikimedia Commons).
Het Alternatief: Punctuated Equilibria
In 1972 stelden Stephen Jay Gould en Niles Eldredge een nieuw model voor: punctuated equilibria (onderbroken evenwichten). Deze theorie geeft aan dat de meeste soorten geen grote evolutionaire veranderingen ondergaan tijdens hun geologische geschiedenis. Maar zulke periodes van stasis worden onderbroken door onverwachte gebeurtenissen van snelle evolutionaire verandering (op een geologische tijdschaal) waarin nieuwe soorten ontstaan. De gaten die we in het fossielenbestand zien, zijn dus geen ontbrekende fossielen, maar het gevolg van periodes met snelle evolutionaire veranderingen.
En de winnaar is…
Waarschijnlijk beide theorieën, er is bewijs gevonden voor zowel fyletisch gradualisme als voor punctuated equilibria. Ze sluiten elkaar ook niet volledig uit. Het is perfect mogelijk dat bepaalde taxa zich ontwikkeld hebben volgens het ene model en andere taxa volgens het andere model. Malmgren en collega’s combineerden beide theorieën zelfs (het zogenaamde punctuated gradualisme) om de evolutie van planktonische foraminiferen te verklaren.
Er zijn echter wetenschappers die het fyletisch gradualisme als enige juiste model zien. Zo blijven evolutiebioloog Richard Dawkins en filosoof Daniel Dennett kritisch ten opzichte van punctuated equilibria. Verder onderzoek en nieuwe fossielen zullen hopelijk uitsluitsel geven in dit debat.
Jente Ottenburghs (1988) heeft sinds zijn Master Evolutie en Gedragsbiologie aan de Universiteit van Antwerpen een brede interesse voor evolutionaire biologie. Sinds mei 2012 werkt hij als PhD-student bij de Resource Ecology Group aan de Universiteit van Wageningen. Meer informatie over zijn onderzoek vindt u hier.
(scientias.nl)
Het raadsel van de ontbrekende fossielen
Fossielen worden voortdurend aangehaald als bewijs voor de evolutietheorie. Maar in de ogen van Charles Darwin vormden ze tegelijkertijd een uitdaging voor zijn theorie. Want waarom zijn er zo weinig overgangsvormen die de trage en gelijkmatige werking van natuurlijke selectie illustreren, ontdekt? Darwin loste dat vraagstuk op door te stellen dat het fossielenbestand incompleet is. Maar klopt dat wel?
Gebaseerd op klassieke Darwiniaanse processen (mutatie, natuurlijke selectie en genetische drift) formuleerden paleontologen een model om de oorsprong van taxa te verklaren: het fyletisch gradualisme. In dit model ontstaan nieuwe soorten door de trage transformatie van een volledige populatie in een andere door geleidelijke veranderingen (anagenese). In combinatie met cladogenesis (het splitsen van evolutionaire lijnen) verklaart dit evolutionaire model de diversiteit van het leven op aarde.
Twee voorspellingen
Deze theorie doet twee voorspellingen: ten eerste, het fossielenbestand voor de oorsprong van nieuwe soorten bestaat uit een lange reeks continue, langzaam veranderende tussenvormen die een afstammeling verbinden met zijn voorouder. En ten tweede, morfologische breuken in deze reeksen zijn het gevolg van imperfecties in het fossielenbestand.
De twee theorieën: fyletisch gradualisme en punctuated equilibria. Afbeelding: Miguel Chavez (via Wikimedia Commons).
Het Alternatief: Punctuated Equilibria
In 1972 stelden Stephen Jay Gould en Niles Eldredge een nieuw model voor: punctuated equilibria (onderbroken evenwichten). Deze theorie geeft aan dat de meeste soorten geen grote evolutionaire veranderingen ondergaan tijdens hun geologische geschiedenis. Maar zulke periodes van stasis worden onderbroken door onverwachte gebeurtenissen van snelle evolutionaire verandering (op een geologische tijdschaal) waarin nieuwe soorten ontstaan. De gaten die we in het fossielenbestand zien, zijn dus geen ontbrekende fossielen, maar het gevolg van periodes met snelle evolutionaire veranderingen.
En de winnaar is…
Waarschijnlijk beide theorieën, er is bewijs gevonden voor zowel fyletisch gradualisme als voor punctuated equilibria. Ze sluiten elkaar ook niet volledig uit. Het is perfect mogelijk dat bepaalde taxa zich ontwikkeld hebben volgens het ene model en andere taxa volgens het andere model. Malmgren en collega’s combineerden beide theorieën zelfs (het zogenaamde punctuated gradualisme) om de evolutie van planktonische foraminiferen te verklaren.
Er zijn echter wetenschappers die het fyletisch gradualisme als enige juiste model zien. Zo blijven evolutiebioloog Richard Dawkins en filosoof Daniel Dennett kritisch ten opzichte van punctuated equilibria. Verder onderzoek en nieuwe fossielen zullen hopelijk uitsluitsel geven in dit debat.
Jente Ottenburghs (1988) heeft sinds zijn Master Evolutie en Gedragsbiologie aan de Universiteit van Antwerpen een brede interesse voor evolutionaire biologie. Sinds mei 2012 werkt hij als PhD-student bij de Resource Ecology Group aan de Universiteit van Wageningen. Meer informatie over zijn onderzoek vindt u hier.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Geleerden vinden 250 miljoen jaar oude tand
Duitse wetenschappers hopen dat de vondst van een meer dan 250 miljoen oude tand nieuwe inzichten in de ontwikkeling van zoogdieren oplevert. De tand werd ontdekt bij opgravingen van een fossiel dierengebit en is niet groter is dan een speldenknop.
De tand is afkomstig uit het gebit van een procynosuchus, een 60 centimeter lang hagedisachtig dier, dat wat weg heeft van een hond. Omdat de tand is gevonden in Korbach in het noorden van de deelstaat Hessen, wordt wel gesproken van de 'Korbacher teckel'.
De tand werd maandag getoond in een museum in Korbach. Bij een onderzoek van het procynosuchusgebit onder de microscoop bleek dat een nieuwe tand zich op de wortel van een oude tand aan het ontwikkelen was. Dat is volgens aardwetenschapper Eberhard Frey 'spectaculair', omdat in Korbach weliswaar vele resten van een procynosuchus zijn gevonden, maar nog nooit zo'n tand.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
Nu.nlquote:Ook evolueerbaarheid evolueert
Het vermogen van een organisme om zich snel op veranderende omstandigheden aan te passen, is op zichzelf een eigenschap waarop de evolutie selecteert.
Dat tonen onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania in Philadelphia deze week aan in PLoS Pathogens. Ze deden dat op basis van experimenten met de bacterie Borrelia burgdorferi, die de ziekte van Lyme veroorzaakt.
De publicatie in PLoS Pathogens
Putting the Fun back into Fundamentally Wrong since 1975.
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
Welbeschouwd is er nooit enig bewijs geleverd dat random mutaties plus natuurlijke selectie zo snel, of zelfs maar uberhaupt, tot evolutie van nieuwe soorten kan leiden. Zo'n random proces is ontzettend traag. Toch gaat echte evolutie ontzettend snel. Was dat niet het geval dan had het leven het niet lang uitgehouden in zo'n dynamische omgeving als planeet Aarde. Blijkbaar missen we een component in de vergelijking. De vraag is wat die component is.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Dit is het 'evolutie in het nieuws' topic, niet het creationisme topic.quote:
Welbeschouwd is er nooit enig bewijs geleverd dat random mutaties plus natuurlijke selectie zo snel, of zelfs maar uberhaupt, tot evolutie van nieuwe soorten kan leiden. Zo'n random proces is ontzettend traag. Toch gaat echte evolutie ontzettend snel. Was dat niet het geval dan had het leven het niet lang uitgehouden in zo'n dynamische omgeving als planeet Aarde. Blijkbaar missen we een component in de vergelijking. De vraag is wat die component is.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Nee ik bedoel niet het creationisme. Beter nadenken. (minder monolithisch).
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Je post staat vol met vrij standaard creationistische drogredenen, dus het leek me een veilige conclusie.quote:
Nee ik bedoel niet het creationisme. Beter nadenken. (minder monolithisch).
Maar dat was het punt niet. Dit topic is bedoeld voor nieuwsberichten over evolutie. Voor dit soort vragen is een apart topic.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
OK bureaucraat. Welk topic is dat?
En doe me een lol en toon die drogredenen eens aan in dat topic.
Lijkt me interessanter dan 'nieuwsberichten'.
En doe me een lol en toon die drogredenen eens aan in dat topic.
Lijkt me interessanter dan 'nieuwsberichten'.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Het beveiligingscertificaat van de site is niet betrouwbaar.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Betere argumenten graag. Laat me maar weten als je klaar bent.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Zo, opgelost:quote:
Het beveiligingscertificaat van de site is niet betrouwbaar.
Speciation faq.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ik zie eerlijk gezegd je probleem niet, noch hoe je tot de conclusie komt dat soortvorming nooit is aangetoond. Er is op dat punt juist bergen bewijs.quote:
Welbeschouwd is er nooit enig bewijs geleverd dat random mutaties plus natuurlijke selectie zo snel, of zelfs maar uberhaupt, tot evolutie van nieuwe soorten kan leiden. Zo'n random proces is ontzettend traag. Toch gaat echte evolutie ontzettend snel. Was dat niet het geval dan had het leven het niet lang uitgehouden in zo'n dynamische omgeving als planeet Aarde. Blijkbaar missen we een component in de vergelijking. De vraag is wat die component is.
Presenteer eerst zelf maar wat argumenten.quote:
Betere argumenten graag. Laat me maar weten als je klaar bent.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ha die Molurus. Waar kom jij nou vandaan ;-) Je krijgt nog antwoord hoor.
En nee, ik ben geen creationist.
En ik heb al zoveel artikelen gelezen. Ik kom hier voor discussie, niet voor verwijzing.
En nee, ik ben geen creationist.
En ik heb al zoveel artikelen gelezen. Ik kom hier voor discussie, niet voor verwijzing.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Voor inhoudelijke discussie kun je hier terecht:
W&T / [ Centraal ] Evolutie discussie & vragentopic.
Graag wel voorzien van degelijke inhoudelijke argumenten en liefst ook bronvermeldingen.
Dit topic is voor evolutie in het nieuws.
W&T / [ Centraal ] Evolutie discussie & vragentopic.
Graag wel voorzien van degelijke inhoudelijke argumenten en liefst ook bronvermeldingen.
Dit topic is voor evolutie in het nieuws.
Niet meer aanwezig in dit forum.
22-11-2013
De mens blijkt een mengelmoes
Verschillende typen mensachtigen deden het met alles wat op twee benen liep in de prehistorie. Neem onze neef de neanderthaler en een nog verdere verwant, de denisovan. Onderzoekers vinden steeds meer bewijzen dat vaag verwante mensachtigen elkaar vaker vonden in vrijpartijen dan tot nu toe verondersteld. Ook zou een nog onbekende, nog oudere mensachtige uit Azië hebben gepaard met denisovans. Over deze ontdekking is gepubliceerd door Nature.
De denisovans zijn zelf nog een groot mysterie, daar niemand weet hoe ze er precies uitzagen. Er zijn alleen in Rusland wat overblijfselen gevonden waarop nu uitgebreid genetisch onderzoek wordt gedaan. Bekend is inmiddels dat de denisovans zich richting Azië hebben verspreid en dat hun DNA nu nog voorkomt in bijvoorbeeld Melanesiërs.
Dergelijk onderzoek levert ook steeds meer informatie op over onze eigen herkomst. De moderne mens draagt nog altijd DNA van neanderthalers in zich, zo’n 2,5 procent. Het DNA van denisovans zou voor 17 procent van neanderthalers afkomstig zijn.
(faqt.nl)
De mens blijkt een mengelmoes
Verschillende typen mensachtigen deden het met alles wat op twee benen liep in de prehistorie. Neem onze neef de neanderthaler en een nog verdere verwant, de denisovan. Onderzoekers vinden steeds meer bewijzen dat vaag verwante mensachtigen elkaar vaker vonden in vrijpartijen dan tot nu toe verondersteld. Ook zou een nog onbekende, nog oudere mensachtige uit Azië hebben gepaard met denisovans. Over deze ontdekking is gepubliceerd door Nature.
De denisovans zijn zelf nog een groot mysterie, daar niemand weet hoe ze er precies uitzagen. Er zijn alleen in Rusland wat overblijfselen gevonden waarop nu uitgebreid genetisch onderzoek wordt gedaan. Bekend is inmiddels dat de denisovans zich richting Azië hebben verspreid en dat hun DNA nu nog voorkomt in bijvoorbeeld Melanesiërs.
Dergelijk onderzoek levert ook steeds meer informatie op over onze eigen herkomst. De moderne mens draagt nog altijd DNA van neanderthalers in zich, zo’n 2,5 procent. Het DNA van denisovans zou voor 17 procent van neanderthalers afkomstig zijn.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Was niet onlangs in het nieuws dat al die zogenaamde verschillende soorten mens gewoon diverse uiterlijke variaties waren? Dit door een vondst van diverse typen vlak bij elkaar in Georgië of zo?quote:
22-11-2013
De mens blijkt een mengelmoes
[ afbeelding ]
Verschillende typen mensachtigen deden het met alles wat op twee benen liep in de prehistorie. Neem onze neef de neanderthaler en een nog verdere verwant, de denisovan. Onderzoekers vinden steeds meer bewijzen dat vaag verwante mensachtigen elkaar vaker vonden in vrijpartijen dan tot nu toe verondersteld. Ook zou een nog onbekende, nog oudere mensachtige uit Azië hebben gepaard met denisovans. Over deze ontdekking is gepubliceerd door Nature.
De denisovans zijn zelf nog een groot mysterie, daar niemand weet hoe ze er precies uitzagen. Er zijn alleen in Rusland wat overblijfselen gevonden waarop nu uitgebreid genetisch onderzoek wordt gedaan. Bekend is inmiddels dat de denisovans zich richting Azië hebben verspreid en dat hun DNA nu nog voorkomt in bijvoorbeeld Melanesiërs.
Dergelijk onderzoek levert ook steeds meer informatie op over onze eigen herkomst. De moderne mens draagt nog altijd DNA van neanderthalers in zich, zo’n 2,5 procent. Het DNA van denisovans zou voor 17 procent van neanderthalers afkomstig zijn.
(faqt.nl)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
New record: World’s oldest animal is 507 years old
It’s time to rewrite the record books. New accurate dating shows that the world’s oldest animal was 507 years old when it died in 2006. That’s more than 100 years older than previously thought.
In autumn 2006 a team of researchers went on an expedition to Iceland, where they discovered something that made the headlines across the world. The discovery even made it into the Guinness Book of World Records.
One of the Arctica islandica bivalve molluscs, also known as ocean quahogs, that the researchers picked up from the Icelandic seabed turned out to be around 405 years old, and thus the world’s oldest animal.
However, after taking a closer look at the old mollusc using more refined methods, the researchers found that the animal is actually 100 years older than they thought. The new estimate says that the mollusc is actually 507 years old:
“We got it wrong the first time and maybe we were a bit hastingly publishing our findings back then. But we are absolutely certain that we’ve got the right age now,” ocean scientist Paul Butler, who researches into the A. islandica at Bangor University in Wales, tells ScienceNordic.
Meer:
http://sciencenordic.com/(...)animal-507-years-old
It’s time to rewrite the record books. New accurate dating shows that the world’s oldest animal was 507 years old when it died in 2006. That’s more than 100 years older than previously thought.
In autumn 2006 a team of researchers went on an expedition to Iceland, where they discovered something that made the headlines across the world. The discovery even made it into the Guinness Book of World Records.
One of the Arctica islandica bivalve molluscs, also known as ocean quahogs, that the researchers picked up from the Icelandic seabed turned out to be around 405 years old, and thus the world’s oldest animal.
However, after taking a closer look at the old mollusc using more refined methods, the researchers found that the animal is actually 100 years older than they thought. The new estimate says that the mollusc is actually 507 years old:
“We got it wrong the first time and maybe we were a bit hastingly publishing our findings back then. But we are absolutely certain that we’ve got the right age now,” ocean scientist Paul Butler, who researches into the A. islandica at Bangor University in Wales, tells ScienceNordic.
Meer:
http://sciencenordic.com/(...)animal-507-years-old
Niet meer aanwezig in dit forum.
Mij werd vandaag een organisme gepresenteerd dat 900 jaar oud was.
Maar ik weet niet meer waar: ik logde op een vreemde computer uit op hotmail en ging kijken op een serie bijzondere foto's.
En waren er geen Seqouia's die duizend jaren oud waren?
Maar ik weet niet meer waar: ik logde op een vreemde computer uit op hotmail en ging kijken op een serie bijzondere foto's.
En waren er geen Seqouia's die duizend jaren oud waren?
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Als we het alleen over dieren hebben, kunnen sponsdieren sowieso ouder worden, net als een type kwal dat kan terug kan keren naar haar jeugdfase. Hoewel die natuurlijk nog wel steeds kans heeft om te sterven door opgegeten te worden door roofdieren.quote:
Mij werd vandaag een organisme gepresenteerd dat 900 jaar oud was.
Maar ik weet niet meer waar: ik logde op een vreemde computer uit op hotmail en ging kijken op een serie bijzondere foto's.
En waren er geen Seqouia's die duizend jaren oud waren?
http://www.alletop10lijst(...)e-het-langste-leven/
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
last.fm Album top 100
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
last.fm Album top 100
quote:Modeling the contrasting Neolithic male lineage expansions in Europe and Africa
Michael J Sikora, Vincenza Colonna, Yali Xue and Chris Tyler-Smith
Investigative Genetics (21 November 2013), 4:25.
Background
Patterns of genetic variation in a population carry information about the prehistory of the population, and for the human Y chromosome an especially informative phylogenetic tree has previously been constructed from fully-sequenced chromosomes. This revealed contrasting bifurcating and starlike phylogenies for the major lineages associated with the Neolithic expansions in sub-Saharan Africa and Western Europe, respectively.
Results
We used coalescent simulations to investigate the range of demographic models most likely to produce the phylogenetic structures observed in Africa and Europe, assessing the starting and ending genetic effective population sizes, duration of the expansion, and time when expansion ended. The best-fitting models in Africa and Europe are very different. In Africa, the expansion took about 12 thousand years, ending very recently; it started from approximately 40 men and numbers expanded approximately 50-fold. In Europe, the expansion was much more rapid, taking only a few generations and occurring as soon as the major R1b lineage entered Europe; it started from just one to three men, whose numbers expanded more than a thousandfold.
Conclusions
Although highly simplified, the demographic model we have used captures key elements of the differences between the male Neolithic expansions in Africa and Europe, and is consistent with archaeological findings.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Wel een saai topic dan als je niet mag reageren. Beetje kopieeren en plakken vanuit diverse media dus.quote:
Voor inhoudelijke discussie kun je hier terecht:
W&T / [ Centraal ] Evolutie discussie & vragentopic.
Graag wel voorzien van degelijke inhoudelijke argumenten en liefst ook bronvermeldingen.
Dit topic is voor evolutie in het nieuws.
The 'physical world' is a postulated explanatory framework which abstracts certain properties (physical properties) from our experience and thinks of them as objectively existing.
Klopt, het is ook gewoon daarvoor bedoelt.quote:
[..]
Wel een saai topic dan als je niet mag reageren. Beetje kopieeren en plakken vanuit diverse media dus.
Interessant voor diegene die zich in evolutie verdiepen...niet zo interessant als het je niet boeit, maar goed zoals Molurus al aangaf, er is een discussie/vragen topic.'Ontopic', wel eens waar geen nieuws, maar ben in dit boek gedoken.
Een review daarvan in de Guardian.
quote:Notable figures including David Attenborough and the geneticist Steve Jones have remarked that human evolution has now ceased. Lieberman says this cannot be true: human beings continue to show a great degree of heritable variation, and reproductive success is also variable; so evolution of some kind must still be active.
[ Bericht 0% gewijzigd door Semisane op 29-11-2013 16:57:55 ]
Putting the Fun back into Fundamentally Wrong since 1975.
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
"Yes, of course, I knew you would volunteer, Mr. Feynman, but I was wondering if there would be anybody else."
