WKN Weer, Klimaat en Natuurrampen
Lees alles over het onstuimige weer op onze planeet, volg orkanen en tornado's, zie hoe vulkanen uitbarsten en hoe Moeder Aarde beeft bij een aardbeving. Alles over de verwoestende kracht van onze planeet en tal van andere natuurverschijnselen.
Kolder!quote:Op zondag 5 oktober 2014 17:40 schreef Quiche_lorraine het volgende:
[..]
De ad hominem, doet het altijd goed. Kijk, ik ben dan misschien geen klimaatwetenschapper, maar van menselijke (waan)denkbeelden/religiositeit heb ik toevallig wel heel veel verstand. Mijn oordeel is dan ook geen oordeel in de hoedanigheid van klimaatwetenschapper, maar een oordeel in de hoedanigheid van het laatste: de klimaathysterie past volkomen in bekende religieuze denkpatronen. Dat kan natuurlijk toeval zijn, en daarmee het klimaatverhaal waar, maar het andere scenario - namelijk dat het helemaal geen toeval is, maar een religieuze oprisping - acht ik veel aannemelijker.
Sowieso ben ik niet religieus en denk ik niet religieus. En ook wetenschappers benaderen de materie wetenschappelijk en dat heeft ook niets met religie te maken.
Is het zo moeilijk om te snappen dat als de inflow groter is dan de outflow dat dan de levels in je buffer stijgen. Dat als er er meer water toestroomt dan er wegstroomt dat je dan wateroverlast kan krijgen. Als je meer vuinis produceert dan je aan vuilnis afvoert dat je dan met een overschot aan vuilnis blijft zitten. En... als je meer fossiele koolstof uit de sedimenten vrijmaakt, (en loslaat in de atmosfeer) dan de natuurlijke kringloop in dezelfde tijd weer terug kan brengen naar de sedimenten, dat de koolstofconcentraties in de atmosfeer dan stijgen?
Het is de logica van de balans tussen inflow en outflow.
Net zo logisch dat je saldo stijgt als er meer geld binnenkomt dan er wordt uitgegeven.
De logica van boekhouden
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
De menselijke geest is behept met een natuurlijke neiging tot religieus denken. En je lijkt het nog niet door te hebben, religieus denken is iets breder dan geloven in de goddelijke natuur van de Heere Jezus: dat is slechts een (van de vele) uitingsvorm(en) van religieus denken. Alhoewel ik moet zeggen dat de klimaathysterie toch wel erg christelijk is: het is onversneden zondebesef. Geluk bij een ongeluk: er kan penitentie gedaan worden middels het betalen van ondraaglijke sommen belasting aan een almachtige instantie.quote:
[..]
Kolder!
Sowieso ben ik niet religieus en denk ik niet religieus. En ook wetenschappers benaderen de materie wetenschappelijk en dat heeft ook niets met religie te maken.
Ok, dit gaat dus allang niet meer om wetenschappelijke argumenten maar om de persoonlijke mening van iemand die een excuus voor zichzelf verzonnen heeft om klimaatverandering niet te hoeven erkennen. Fijn, weten we dat ook weer.
Tegen persoonlijke meningen zonder enige bewijslast valt niet niet te redeneren, dus laat het hierbij. Verder met Poolkappen, IJsbergen en Gletschers.
Tegen persoonlijke meningen zonder enige bewijslast valt niet niet te redeneren, dus laat het hierbij. Verder met Poolkappen, IJsbergen en Gletschers.
Ik heb het helemaal niet over klimaatverandering, ik heb het over het verontrustend religieuze gedrag dat tentoon wordt gespreid door de klimaatwetenschappers. Dat baart mij ernstig zorgen, wetenschap heeft namelijk alleen maar waarde als het wordt bedreven door mensen die de waarheid zoeken, niet als het wordt bedreven door mensen die gedreven worden door dogma's.quote:
Ok, dit gaat dus allang niet meer om wetenschappelijke argumenten maar om de persoonlijke mening van iemand die een excuus voor zichzelf verzonnen heeft om klimaatverandering niet te hoeven erkennen. Fijn, weten we dat ook weer.
Tegen persoonlijke meningen zonder enige bewijslast valt niet niet te redeneren, dus laat het hierbij. Verder met Poolkappen, IJsbergen en Gletschers.
Ja, nu je het zegt, ik zie de wetenschappers ook elke morgen netjes hun gebedje voor "Moeder natuur" opzeggen 
Uit je dommige reactie blijkt dat je helemaal niets van de materie snapt. En dan toch een mening hebben, tsja...quote:
Ja, nu je het zegt, ik zie de wetenschappers ook elke morgen netjes hun gebedje voor "Moeder natuur" opzeggen
WKN / Larcen C ijsplaat gaat afbreken
IJs on the run
Terwijl wij de winter alweer bijna achter ons laten, is het aan de andere kant van de evenaar nog zomer. Ook op Antarctica. Recent onderzoek laat zien, dat de opwarming van de aarde steeds diepere sporen in de ijskap achterlaat.
Woestijn van ijs
Eerst een stukje achtergrond. Antarctica is een enorm continent. Het bestaat uit bergen en zelfs vulkanen. Maar vanwege de ligging, rond de Zuidpool, is het er het hele jaar door berekoud. Ook in de zomer. Temeer daar het land dus ook nog hoogvlaktes en bergtoppen bevat. Op het continent liggen een flinke massa sneeuw en vooral ijs. Het ijs is het eindproduct van sneeuwval, die in de loop van duizenden jaren, en eeuwen, is gevallen. Overigens, in het binnenland van Antarctica zou je kunnen spreken van een woestijn. De jaarlijkse neerslag is vergelijkbaar met de neerslag die in zandwoestijnen valt als de Sahara en de Gobi. Dat komt vooral doordat lucht met zeer lage temperaturen heel weinig vocht kan bevatten. Dus zelfs als er een storing of een front dieper het land in trekt, dan nog zal het weinig of geen neerslag (sneeuw) kunnen achter laten. Je zou Antarctica de woestijn van water (ijs) kunnen noemen.
Gletsjers
Een ijsmassa is nooit helemaal zo hard en stabiel als bijvoorbeeld een plaat beton. Onder invloed van de zwaartekracht kan ijs stromen. Dit is wat we zien bij gletsjers. Het ijs stroomt in traag bewegende rivieren van ijs langzaam naar beneden. Dat gebeurt ook op de Zuidpool, maar daar zijn de gletsjers wel veel en veel groter in de vergelijking met bijvoorbeeld de grootste gletsjer van de Alpen, de Aletchgletsjer. Gletsjers op de Zuidpool stromen vanaf het continent van Antarctica in de omringende oceaan.
Zee-ijs en land-ijs
De afgelopen jaren was de zuidpool geregeld in het nieuws. De hoeveelheid zee-ijs rondom het continent behaalde record op record. Niet eerder sinds het begin van de nauwkeurige metingen (1979) lag er zoveel ijs als de afgelopen jaren. Die records werden vooral in het winterhalfjaar (zuidelijk halfrond) bereikt. De smelt in de zomer was meestal redelijk in staat, om het teveel aan zee-ijs weer wat te normaliseren. Toch is de hoeveelheid zee-ijs (oppervlakte) nu al enkele jaren achtereen groter dan gemiddeld. Op dit moment is de oppervlakte nog circa een half miljoen vierkante kilometer groter dan gemiddeld. Dat was een half jaar geleden soms 2 miljoen vierkante kilometer boven het gemiddelde. Ter vergelijking, op de Noordpool is de oppervlakte aan zee-ijs nu al lange tijd sterk onder de norm. Op dit moment bedraagt de negatieve afwijking er bijna 1 miljoen vierkante kilometer.
Zoeter water en westcirculatie
De verklaring voor de bovennormale hoeveelheid zee-ijs rond de zuidpool wordt in verband gebracht met de opwarming van de aarde. Studies geven aan, dat de hoeveelheid landijs die vanaf het continent de zee instroomt, toeneemt. Dat levert op zich niet alleen meer ijs in zee op, maar verandert ook het zoutgehalte van het water. Het iets zoeter worden van het water zou het vriespunt iets verhogen waardoor zee-ijs zich makkelijker kan uitbreiden in de winter. De mogelijk belangrijkste reden voor de recente groei van het zee-ijs wordt gekoppeld aan een krachtigere westcirculatie rondom Antarctica. Dat zou het ijs beter hebben beschermd tegen aanvallen van zachtere lucht uit meer gematigde streken. Of de sterkere westcirculatie ook verband houdt met de opwarming van de aarde, valt niet met zekerheid te zeggen.
Larsen C
Recent onderzoek heeft de afgelopen week nogal wat nieuwsbulletins gehaald. En niet voor niks. Antarctica heeft een soort van lang schiereiland, dat gericht is naar de zuidpunt van Zuid-Amerika. Aan de oostzijde van dit schiereiland mondt als het ware een enorme gletsjer uit in de Oceaan. Aan de voorzijde van de enorme bewegende ijsplaat breken met regelmaat stukken af. Soms zijn dit enorme massa’s ijs. Ongeveer 10 jaar geleden brak er al een enorm stuk af. Dat werd bekend als de Larsen B ijsplaat. Het gevolg was toen al, dat de ijsstroom zelf sneller ging stromen, toen eenmaal het grote stuk was afgebroken. In de resterende enorme ijsplaat is een enorme scheur aan het groeien. Deze scheur heeft inmiddels een lengte van om en nabij de 30 kilometer en is op sommige plaatsen al honderden meters breed. Het afgelopen jaar is de scheur snel verder gegroeid. Het is zeker dat er weer een enorm stuk ijs gaat afbreken. Dit wordt de Larsen C ijsplaat genoemd. De grootte van het stuk dat het ruime sop gaat kiezen, meet tenminste 4600 vierkante kilometer. Maar afhankelijk van hoe de scheur verder groeit, kan er ook 6400 vierkante kilometer in zee verdwijnen. Dat is een oppervlakte verglijkbaar met Noord- en Zuid-Holland samen.
Zeespiegel
De zeespiegel zal door het afbreken van de ijsplaat zelf niet stijgen. Immers, Larsen ligt al in zee. Maar berekeningen geven aan, dat als Larsen C eenmaal is afgebroken, de stroomsnelheid van de enorme gletsjers zelf verder zal toenemen. Mogelijk wordt de hele resterende ijsmassa instabiel. En dat gevolg zou wel een fikse impact kunnen hebben op de wereldwijde zeespiegel. Die stijgt toch al, momenteel met afgerond 3,2 mm per jaar, maar dit tempo zal gaan toenemen. Zeker als het geschetste scenario met betrekking tot het restant van Larsen uitkomt.
Australië en Nieuw Zeeland
Tenslotte is het natuurlijk interessant om te speculeren over de toekomst van Larsen C. Als het enorme stuk ijs een beetje intact blijft, zal het een boeiend avontuur kunnen beginnen. Het is zeker niet ondenkbaar, dat het ijs er in slaagt om bijvoorbeeld Nieuw zeeland te bereiken. En wie weet, is zelfs het zuiden van Australië wel een potentiele eindbestemming voor wat er tegen die tijd nog over is van Larsen C.
http://www.weer.nl/weer-i(...)/ijs_on_the_run.html
[ Bericht 96% gewijzigd door #ANONIEM op 15-02-2015 14:40:55 ]
IJs on the run
Terwijl wij de winter alweer bijna achter ons laten, is het aan de andere kant van de evenaar nog zomer. Ook op Antarctica. Recent onderzoek laat zien, dat de opwarming van de aarde steeds diepere sporen in de ijskap achterlaat.
Woestijn van ijs
Eerst een stukje achtergrond. Antarctica is een enorm continent. Het bestaat uit bergen en zelfs vulkanen. Maar vanwege de ligging, rond de Zuidpool, is het er het hele jaar door berekoud. Ook in de zomer. Temeer daar het land dus ook nog hoogvlaktes en bergtoppen bevat. Op het continent liggen een flinke massa sneeuw en vooral ijs. Het ijs is het eindproduct van sneeuwval, die in de loop van duizenden jaren, en eeuwen, is gevallen. Overigens, in het binnenland van Antarctica zou je kunnen spreken van een woestijn. De jaarlijkse neerslag is vergelijkbaar met de neerslag die in zandwoestijnen valt als de Sahara en de Gobi. Dat komt vooral doordat lucht met zeer lage temperaturen heel weinig vocht kan bevatten. Dus zelfs als er een storing of een front dieper het land in trekt, dan nog zal het weinig of geen neerslag (sneeuw) kunnen achter laten. Je zou Antarctica de woestijn van water (ijs) kunnen noemen.
Gletsjers
Een ijsmassa is nooit helemaal zo hard en stabiel als bijvoorbeeld een plaat beton. Onder invloed van de zwaartekracht kan ijs stromen. Dit is wat we zien bij gletsjers. Het ijs stroomt in traag bewegende rivieren van ijs langzaam naar beneden. Dat gebeurt ook op de Zuidpool, maar daar zijn de gletsjers wel veel en veel groter in de vergelijking met bijvoorbeeld de grootste gletsjer van de Alpen, de Aletchgletsjer. Gletsjers op de Zuidpool stromen vanaf het continent van Antarctica in de omringende oceaan.
Zee-ijs en land-ijs
De afgelopen jaren was de zuidpool geregeld in het nieuws. De hoeveelheid zee-ijs rondom het continent behaalde record op record. Niet eerder sinds het begin van de nauwkeurige metingen (1979) lag er zoveel ijs als de afgelopen jaren. Die records werden vooral in het winterhalfjaar (zuidelijk halfrond) bereikt. De smelt in de zomer was meestal redelijk in staat, om het teveel aan zee-ijs weer wat te normaliseren. Toch is de hoeveelheid zee-ijs (oppervlakte) nu al enkele jaren achtereen groter dan gemiddeld. Op dit moment is de oppervlakte nog circa een half miljoen vierkante kilometer groter dan gemiddeld. Dat was een half jaar geleden soms 2 miljoen vierkante kilometer boven het gemiddelde. Ter vergelijking, op de Noordpool is de oppervlakte aan zee-ijs nu al lange tijd sterk onder de norm. Op dit moment bedraagt de negatieve afwijking er bijna 1 miljoen vierkante kilometer.
Zoeter water en westcirculatie
De verklaring voor de bovennormale hoeveelheid zee-ijs rond de zuidpool wordt in verband gebracht met de opwarming van de aarde. Studies geven aan, dat de hoeveelheid landijs die vanaf het continent de zee instroomt, toeneemt. Dat levert op zich niet alleen meer ijs in zee op, maar verandert ook het zoutgehalte van het water. Het iets zoeter worden van het water zou het vriespunt iets verhogen waardoor zee-ijs zich makkelijker kan uitbreiden in de winter. De mogelijk belangrijkste reden voor de recente groei van het zee-ijs wordt gekoppeld aan een krachtigere westcirculatie rondom Antarctica. Dat zou het ijs beter hebben beschermd tegen aanvallen van zachtere lucht uit meer gematigde streken. Of de sterkere westcirculatie ook verband houdt met de opwarming van de aarde, valt niet met zekerheid te zeggen.
Larsen C
Recent onderzoek heeft de afgelopen week nogal wat nieuwsbulletins gehaald. En niet voor niks. Antarctica heeft een soort van lang schiereiland, dat gericht is naar de zuidpunt van Zuid-Amerika. Aan de oostzijde van dit schiereiland mondt als het ware een enorme gletsjer uit in de Oceaan. Aan de voorzijde van de enorme bewegende ijsplaat breken met regelmaat stukken af. Soms zijn dit enorme massa’s ijs. Ongeveer 10 jaar geleden brak er al een enorm stuk af. Dat werd bekend als de Larsen B ijsplaat. Het gevolg was toen al, dat de ijsstroom zelf sneller ging stromen, toen eenmaal het grote stuk was afgebroken. In de resterende enorme ijsplaat is een enorme scheur aan het groeien. Deze scheur heeft inmiddels een lengte van om en nabij de 30 kilometer en is op sommige plaatsen al honderden meters breed. Het afgelopen jaar is de scheur snel verder gegroeid. Het is zeker dat er weer een enorm stuk ijs gaat afbreken. Dit wordt de Larsen C ijsplaat genoemd. De grootte van het stuk dat het ruime sop gaat kiezen, meet tenminste 4600 vierkante kilometer. Maar afhankelijk van hoe de scheur verder groeit, kan er ook 6400 vierkante kilometer in zee verdwijnen. Dat is een oppervlakte verglijkbaar met Noord- en Zuid-Holland samen.
Zeespiegel
De zeespiegel zal door het afbreken van de ijsplaat zelf niet stijgen. Immers, Larsen ligt al in zee. Maar berekeningen geven aan, dat als Larsen C eenmaal is afgebroken, de stroomsnelheid van de enorme gletsjers zelf verder zal toenemen. Mogelijk wordt de hele resterende ijsmassa instabiel. En dat gevolg zou wel een fikse impact kunnen hebben op de wereldwijde zeespiegel. Die stijgt toch al, momenteel met afgerond 3,2 mm per jaar, maar dit tempo zal gaan toenemen. Zeker als het geschetste scenario met betrekking tot het restant van Larsen uitkomt.
Australië en Nieuw Zeeland
Tenslotte is het natuurlijk interessant om te speculeren over de toekomst van Larsen C. Als het enorme stuk ijs een beetje intact blijft, zal het een boeiend avontuur kunnen beginnen. Het is zeker niet ondenkbaar, dat het ijs er in slaagt om bijvoorbeeld Nieuw zeeland te bereiken. En wie weet, is zelfs het zuiden van Australië wel een potentiele eindbestemming voor wat er tegen die tijd nog over is van Larsen C.
http://www.weer.nl/weer-i(...)/ijs_on_the_run.html
[ Bericht 96% gewijzigd door #ANONIEM op 15-02-2015 14:40:55 ]
Momenteel zeer weinig ijs op de noordpool in vergelijking met voorgaande jaren.
Gaat dit weer een nieuw dieptepunt worden?
Gaat dit weer een nieuw dieptepunt worden?
Tijd om dit topic weer omhoog te schoppen, het smeltseizoen in de Arctic is weer volop bezig.
De zeeijs extent is recordlaag voor de tijd van het jaar, en de vooruitzichten zijn zo dat het
wel eens een spectaculair smeltseizoen kan gaan worden.
Scientists Say Arctic Sea Ice Could ‘Shrink to Record Low’ This Summer
Het is natuurlijk een beetje te vroeg om nu al voorspellingen te doen over het minimum van aankomende september. De grilligheid van het weer zal daarbij ook een rol spelen, en het minimum van 2012 was erg laag. Maar het beeld is wel dat het ijs dit jaar kwetsbaar is.
Link naar de grafiek van JAXA:
https://ads.nipr.ac.jp/vishop/vishop-extent.html?N
Link naar de "daily AMSR2 sea ice maps" van de universiteit van Bremen
http://www.iup.uni-bremen.de:8084/amsr2/
[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 02-05-2016 16:07:54 (typo) ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
De metingen kloppen toch niet?quote:
[ afbeelding ]
Tijd om dit topic weer omhoog te schoppen, het smeltseizoen in de Arctic is weer volop bezig.
De zeeijs extent is recordlaag voor de tijd van het jaar, en de vooruitzichten zijn zo dat het
wel eens een spectaculair smeltseizoen kan gaan worden.
Scientists Say Arctic Sea Ice Could ‘Shrink to Record Low’ This Summer
Het is natuurlijk een beetje te vroeg om nu al voorspellingen te doen over het minimum van aankomende september. De grilligheid van het weer zal daarbij ook een rol spelen, en het minimum van 2012 was erg laag. Maar het beeld is wel dat het ijs dit jaar kwetsbaar is.
Link naar de grafiek van JAXA:
https://ads.nipr.ac.jp/vishop/vishop-extent.html?N
Link naar de "daily AMSR2 sea ice maps" van de universiteit van Bremen
http://www.iup.uni-bremen.de:8084/amsr2/
Deze site laat de grafiek van heden niet meer zien.
https://nsidc.org/data/seaice_index/
Er zijn problemen de sateliet die de SSMIS data levert (the Special Sensor Microwave Imager and Sounder (SSMIS) on the Defense Meteorological Satellite Program (DMSP) F-17 satellite)quote:Op maandag 2 mei 2016 20:21 schreef aloa het volgende:
[..]
De metingen kloppen toch niet?
Deze site laat de grafiek van heden niet meer zien.
https://nsidc.org/data/seaice_index/
de NSIDC (en ik meen ook Cryospere Today) maakten daar gebruik van.
Maar er zijn geen problemen met de AMSR2 data. (andere sateliet) De site van JAXA, (vroeger ook wel bekend als IJIS) en de site met dagelijkse AMSR2 maps van de universiteit van Bremen leveren nog gewoon actuele data.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
En die data is wel correct?quote:
[..]
Er zijn problemen de sateliet die de SSMIS data levert (the Special Sensor Microwave Imager and Sounder (SSMIS) on the Defense Meteorological Satellite Program (DMSP) F-17 satellite)
de NSIDC (en ik meen ook Cryospere Today) maakten daar gebruik van.
Maar er zijn geen problemen met de AMSR2 data. (andere sateliet) De site van JAXA, (vroeger ook wel bekend als IJIS) en de site met dagelijkse AMSR2 maps van de universiteit van Bremen leveren nog gewoon actuele data.
ja.quote:
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Hier en ook hier zijn ook de dagelijkse MODIS satelliet opnamen (Terra en Aqua) van de gehele Arctic te vinden. Gedurende de dag bouwt het mozaïek zich op, tot dat op het einde van de dag het totaalbeeld zichtbaar wordt.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Nee inderdaad, ik besef dat het pas Mei is en dat er in het smeltseizoen nog veel kan gebeuren, of juist niet kan gebeuren.quote:
[..]
ziet er niet goed uit...al weet je nooit hoe het verdere verloop zal zijn.
In 2012 was die arctic cyclone in augustus die de zeeijs extent tot een record september minimum bracht.
Maar het wegsmelten van het zeeijs heeft nu wel een enorme voorsprong genomen, en als je de GFS Temperatuur prognoses van de komende dagen bekijkt zie je dat er een hoop warmte vanuit de Pacific kant het noordpoolgebied in wordt gestuwd. Grote gebieden met temperaturen boven het vriespunt aan de beringstraat-zijde van het noordpool gebied.
Het ijs van de Beaufort zee is toch al (bij wijze van spreken) "in de wasmachine" geweest en aan alle kanten gebroken, en nu komt er ook nog een stoot warmte daar.
(robertcribbler.com 9-5-2016) Warm North Pacific Winds Predicted to Usher in Brutal Arctic Heatwave this Week
De zeeijs extent is al extreem laag voor de tijd van het jaar, en op de korte termijn kan het wel eens nog extremer worden.
De smelt moet door weersomstandigheden daarna dan wel heel langzaam gaan als je van een scenario uitgaat dat de extent op redelijke termijn weer in de pas gaat lopen met het gemiddelde van voorgaande jaren.
Hoe het september minimum uiteindelijk eruit gaat zien, dat is denk ik afhankelijk van wat er in augustus gebeurt.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
(11,293,726 km2 op 14 mei 2016）
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Nog meer dan 500.000 km2quote:
Bizar eigenlijk om te zien dat het ijsveld in 1 week met 500.000 km^2 kan krimpen.
Eigenlijk een krimp van 618.853 km2 in de laatste week (7-14 mei)
Dus gemiddeld 88.4 k per dag
Inderdaad bizar.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Zieke wetenschappers gered van zuidpool
Twee wetenschappers die op een van de meest afgelegen en onherbergzame plekken ernstig ziek werden, zijn in veiligheid na een uiterst gevaarlijke reddingsmissie. Het tweetal verbleef midden op de zuidpool en werd door een klein vliegtuig opgehaald en naar de rand van het continent vervoerd.
Tijdens de wintermaanden is het eigenlijk onverantwoord om te vliegen boven Antarctica. De laatste vlucht vond plaats in februari en de eerstvolgende was pas gepland voor november. De temperatuur schommelt in deze tijd van het jaar rond de min 62 graden Celsius. De gevoelstemperatuur is zelfs 76 graden onder nul. Bovendien is het er 24 uur per dag donker.
Het tweetal werkte in het Admunsen-Scott researchstation, waar in totaal 48 wetenschappers en personeel maandenlang op zichzelf en elkaar zijn aangewezen. Aanvankelijk was nog sprake van één ernstig zieke, maar afgelopen nacht werd besloten dat ook een tweede persoon er ernstig aan toe was. De National Science Foundation wil niet zeggen wie zij zijn en wat zij mankeren.
http://nos.nl/artikel/211(...)ed-van-zuidpool.html
Twee wetenschappers die op een van de meest afgelegen en onherbergzame plekken ernstig ziek werden, zijn in veiligheid na een uiterst gevaarlijke reddingsmissie. Het tweetal verbleef midden op de zuidpool en werd door een klein vliegtuig opgehaald en naar de rand van het continent vervoerd.
Tijdens de wintermaanden is het eigenlijk onverantwoord om te vliegen boven Antarctica. De laatste vlucht vond plaats in februari en de eerstvolgende was pas gepland voor november. De temperatuur schommelt in deze tijd van het jaar rond de min 62 graden Celsius. De gevoelstemperatuur is zelfs 76 graden onder nul. Bovendien is het er 24 uur per dag donker.
Het tweetal werkte in het Admunsen-Scott researchstation, waar in totaal 48 wetenschappers en personeel maandenlang op zichzelf en elkaar zijn aangewezen. Aanvankelijk was nog sprake van één ernstig zieke, maar afgelopen nacht werd besloten dat ook een tweede persoon er ernstig aan toe was. De National Science Foundation wil niet zeggen wie zij zijn en wat zij mankeren.
http://nos.nl/artikel/211(...)ed-van-zuidpool.html
