Poolkappen, IJsbergen en Gletsjers #4

Smeltend ijs

Nederland noteert inmiddels de vierde te koude maand op rij. Bijzonder, zeker in het opgewarmde klimaat. Of mei de vijfde maand wordt die te koud verloopt, is nog volkomen onzeker. Al opent mei direct met een koude record. In Leeuwraden werd het -3, de laagst gemeten mei-temperatuur daar tot dusver.

Droge maand

De kans dat mei een (te) droge maand wordt, is inmiddels wel als vrij groot in te schatten. Hogedrukgebieden zijn de komende weken vrij dominant in onze omgeving. Overigens gaat een lange droge periode in het zomerhalfjaar doorgaans samen met veel relatief zonnige dagen. En dat zijn meteen ook dagen dat het overdag goed opwarmt. Op basis daarvan is de kans dat we weer een te koude maand krijgen, misschien toch als vrij klein in te schatten.

Opwarming
Dat de wereld opwarmt hebben we hier al vaker aangehaald. Ook dat het allerminst zo is, dat de opwarming alweer gestopt zou zijn. Opwarming kan vastgesteld worden door nauwkeurig de wereldwijde temperatuurmetingen in kaart te brengen. Dat is lastiger dan gedacht. Zo zijn er bijvoorbeeld gebieden waar niet of nauwelijks gemeten wordt. Verschillende onafhankelijke methoden zijn de afgelopen decennia ontwikkeld, om toch zo een betrouwbaar mogelijk beeld van de temperatuur op aarde te schetsen. De methoden en gebruikte modellen zijn verschillend, maar de uitkomsten zijn verrassend eensluidend en tonen aan dat de wereld opwarmt. Daarbij is het interessant, om niet alleen de temperatuur van de lucht, maar ook van het zeewater erbij te betrekken. Zeewatertemperaturen bevestigen en versterken het reeds aangetoonde patroon van opwarming. Een andere methode om een beeld van het klimaat te krijgen, is te kijken naar de wereldwijde hoeveelheid ijs.

Noordpool
In het algemeen wordt vooral gekeken naar de snel afnemende hoeveelheid ijs in het Noordpoolgebied. Zowel voor wat betreft zee-ijs als het landijs, zoals dat van Groenland. Op deze link is een animatie te zien die visualiseert, hoe snel het volume aan zee-ijs in het noordpoolgebied de afgelopen decennia is geslonken. Over de zuidpool horen we minder terwijl de zuidpool met name voor het wereldwijde zeewaterpeil van cruciaal belang is. De hoeveelheid landijs op Antarctica is circa tien maal zo groot als op Groenland.

Zuidpool
Een recente studie probeert een deel van de geheimen van de zuidpool en haar ijs te ontrafelen. Men heeft daartoe tot 360 meter diep in het ijs geboord. Deze lange cilinder van ijs geeft een helder beeld van de temperaturen en het tempo van smelten in de afgelopen 600 jaar. Het blijkt, dat de snelheid van het smelten in deze periode met een factor 10 (!) is toegenomen. Het grootste deel van deze toename voltrok zich in de afgelopen 50 jaar, zo stellen de onderzoekers. Daarin speelt de smelt in de zomer, vanzelfsprekend, de hoofdrol. De opwarming op de Zuidpool vergroot het aantal dagen, dat er in de zomer smelt kan optreden.

Zeewaterpeil
Al het landijs dat wereldwijd steeds smelt, doet de zeespiegel versneld stijgen. Of deze stijging gedurende deze eeuw beperkt blijft tot minder dan een halve meter, of misschien wel oploopt tot ruim boven de 1 meter, is nog onduidelijk. Maar zelfs als we zouden weten, hoeveel landijs er deze eeuw gaat smelten, dan nog is een accurate verwachting van de zeespiegel op regionaal niveau buitengewoon ingewikkeld. Wel zou dan een soort van wereldwijde gemiddelde zeespiegelstijging kunnen worden bepaald. Maar dat zegt nog weinig of niets over de stijging op lokaal niveau. Dat heeft vooral te maken met het effect van de zwaartekracht.

Zwaartekracht
Het is onmogelijk om te spreken van ‘de’ zeespiegelstijging. Recent onderzoek van het Koninklijk Nederlands instituut voor onderzoek der zee (gepubliceerd in Nature Geoscience) heeft een paar interessante zaken rondom de Zuidpool aan het licht gebracht. Men heeft ontdekt, dat de gigantische ijskap van de Zuidpool zich circa 34 miljoen jaar geleden in betrekkelijk korte tijd heeft gevormd. Het klimaat veranderde snel. Overigens wordt de oorzaak hiervan niet genoemd in dit artikel. Maar algemeen wordt verondersteld, dat wereldwijde grote klimaatveranderingen in het verleden doorgaans samen hangen met de cyclische veranderingen van baan van de aarde rond de zon. Hoe dan ook, toen de enorme massa landijs zich vormde op Antarctica, nam de hoeveelheid (vloeibaar) water op aarde, en dus in de zeeën en oceanen, enorm af. Wereldwijd schat men de zeespiegeldaling in die tijd op zo’n 60 tot 80 meter. Ondiepe zeeën vielen compleet droog. Maar rond Antarctica steeg de zeespiegel met maar liefst 150 meter. Deze extreme stijging op lokaal niveau werd veroorzaakt door het zwaartekracht-effect. De gigantische massa van het groeiende landijs oefende een enorme aantrekkingskracht uit op het water van de omringende oceaan.

Toekomstperspectief
In de komende tijd hebben we in alle waarschijnlijkheid te maken met het smelten van steeds meer landijs. Zowel van de Noordpool (vooral Groenland) als de Zuidpool. Het smelten van landijs van de Zuidpool zal, omgekeerd geredeneerd aan bovenstaande, in de eerste plaats een daling van de zeespiegel veroorzaken rondom Antarctica. Maar een (extra sterke) zeespiegelstijging naarmate we ons verder van de Zuidpool af gaan bewegen. De grootste stijging zou verwacht moeten worden op het Noordelijk halfrond. Andersom zien we een vergelijkbaar effect bij Groenland al is de totale massa van het Groenlandse ijs naar schatting ‘slechts’ een tiende van dat van de grote verre broer Antarctica.

Toch meer ijs?
Overigens horen we de afgelopen jaren soms berichten over toename van het ijs van de Zuidpool. Deze berichten hebben echter uitsluitend betrekking op het zee-ijs rond Antarctica. Dat is in de afgelopen jaren inderdaad enigszins toegenomen, al staat deze toename niet in verhouding met de afname van zee-ijs in het Noordpoolgebied. Maar is een toename van zee-ijs rond de Zuidpool te rijmen met opwarming? Waarschijnlijk wel. Het grootschalig smelten van landijs van Antarctica levert extra zoet water op. Dat komt in zee terecht. Door de stromingen rondom Antarctica heeft dit zoeter water de neiging om zich vooral op te houden rondom Antarctica. Zo kan het, omdat het zeewater iets minder zout wordt, en vriespuntverhoging veroorzaken. Zoet water bevriest immers sneller dan zou water. Dit effect kan enigszins bufferend werken op de opwarming van het Zuidpoolgebied. Een klein pleistertje op de wond, zullen we maar zeggen.

Bronvermelding: Meteo Consult, NASA, Cryosphere Today

bron

WKN / Groenlandse ijskap zorgt voor steeds meer smeltwater

http://www.scientias.nl/g(...)eer-smeltwater/87179

Scheiding van Australië en Antarctica koelde de aarde af

Toen Australië en Antarctica van elkaar losbraken en elk huns weegs gingen, begon de aarde af te koelen. De ijsvrije globe veranderde zo in een planeet met indrukwekkende ijskappen. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Utrecht.

Tot zo’n 49 miljoen jaar geleden zaten Australië en Antarctica aan elkaar vast. Tussen de twee bevond zich namelijk de Tasmaanse landbrug. Deze landbrug voorkwam dat de oceaan rond Antarctica kon circuleren. Maar zo’n 49 miljoen jaar geleden veranderde die situatie. Door toedoen van plaattektoniek ontstond er een opening in de Tasmaanse landbrug en kwam de circulatie van water rondom Antarctica op gang.


De opening van de Tasmaanse zeestraat en de gevolgen die deze opening had voor de circulatie van water. Afbeelding: Universiteit Utrecht.

Afkoeling
En dat had grote gevolgen voor het klimaat, zo schrijven onderzoekers in het blad Proceedings of the National Academy of Science. De nieuwe oceaanstromen die ontstonden, zorgden er namelijk voor dat het klimaat afkoelde.

Fossiele eencellingen
De onderzoekers trekken die conclusie op basis van boringen rondom Tasmanië en Antarctica. In de boorkernen bevonden zich fossiele resten van eencelligen. Tot zo’n 49 miljoen jaar geleden was er een groot verschil tussen de soortensamenstelling aan de ene en aan de andere kant van de landbrug. Zo’n 49 miljoen jaar geleden veranderde dat: de soortensamenstelling in beide oceanen werd toen vergelijkbaar. Dat wijst erop dat de Tasmaanse landbrug toen (deels) verdween en de twee watermassa’s aan weerszijden van de brug water uit konden wisselen.

Dag, broeikaswereld!
Dat de scheiding van Antarctica en Australië ook daadwerkelijk in een klimaatverandering uitmondde, blijkt uit een analyse van fossiele moleculen. Het verdwijnen van de verbinding tussen Antarctica en Australië valt samen met een afname in de zeewatertemperatuur en de Antarctische luchttemperatuur. En dat was nog maar het begin: de afname leidde tot een langdurige afkoeling en luidde het einde in van de broeikaswereld die onze aarde gedurende het Eoceen was.

De langdurige afkoeling zou er uiteindelijk ook toe leiden dat de ons welbekende ijskappen ontstonden. Daarvoor was de warme aarde namelijk ijsvrij. Het onderzoek laat zien hoe groot het effect van tektonische zeestraten op het klimaat kan zijn.

bron

Is dit serieus. Iemand een idee?
Ik had zelf laatst ook het idee, dat de zon wel erg ver in het noordwesten onderging. (maar dat kan aan mij liggen )

quote:

Op maandag 3 juni 2013 09:50 schreef Norrage het volgende:

[..]

interessant. Maar het klinkt allemaal niet heel wetenschappelijk, met Google maps en zo Wat is de bron hier?

Kwam het tegen op twitter.

quote:

Op maandag 3 juni 2013 10:04 schreef Felagund het volgende:
De noordpool verplaatst zich ongeveer 60km per jaar, zie http://www.mnn.com/earth-(...)-might-signal-pole-r.

Wel een artikelen van een paar jaar oud, kan ook niet echt een wetenschappelijk artikel over vinden.

Deze heeft het over 260 km in een half jaar.

Over iets meer dan een maand gaat de boel weer dichtvriezen. De lijn van nu zit hoger dan vorig jaar.
En vorig jaar was het ijs boven Canada al open.

This animation shows how ice is naturally transported from interior topographic divides on Greenland to its coast via glaciers. The colors represent the speed of ice flow, with areas in red and purple flowing the fastest at rates of kilometers per year. The vectors indicate the direction of flow.

quote:

'Like Butter': Study Explains Surprising Acceleration of Greenland's Inland Ice
July 24, 2013

Surface meltwater draining through cracks in an ice sheet can warm the sheet from the inside, softening the ice and letting it flow faster, a new NASA-funded study finds.

During the last decade, researchers have captured compelling evidence of accelerating ice flow at terminal regions, or “snouts,” of Greenland glaciers as they flow into the ocean along the western coast. Now, the new research shows that the interior regions are also flowing much faster than they were in the winter of 2000-2001, and the study authors propose a reason for the speedup.

“Through satellite observations, we determined that an inland region of the Sermeq Avannarleq Glacier, 40 to 60 miles from the coast, is flowing about 1.5 times faster than it was about a decade ago,” said Thomas Phillips, lead author of the new paper and a research associate at the time of the study with the Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences at the University of Colorado, Boulder.

The researchers used ice-sheet-wide velocity maps for Greenland from a NASA program called Making Earth System Data Records for Use in Research Environments. Studying the velocity maps, the researchers saw that in 2000-2001 the inland segment of the Sermeq Avannarleq Glacier was flowing at about 130 feet (40 meters) per year. In 2007-2008, that speed was closer to 200 feet (60 meters) per year.

“At first, we couldn’t explain this rapid interior acceleration,” Phillips said. “We knew it wasn’t related to what was going on at the glacier’s terminus. The speedup had to be due to changes within the ice itself.”

To shed light on the observed acceleration, Phillips and his team developed a new model to investigate the effects of meltwater on the ice sheet’s physical properties. The team found that percolating meltwater carries heat from the sun and warms the ice sheet, which then—like a warm stick of butter—softens, deforms and flows faster.

Previous studies estimated that it would take centuries to millennia for new climates to increase the temperature deep within ice sheets. But when the influence of meltwater is considered, warming can occur within decades and, thus, produce rapid accelerations. The paper has been accepted for publication in the Journal of Geophysical Research: Earth Surface, a journal of the American Geophysical Union.

The researchers were tipped off to this mechanism by the massive amount of meltwater they observed on the ice sheet’s surface during their summer field campaigns, and they wondered if it was affecting the ice sheet. During the last several decades, atmospheric warming above the Greenland Ice Sheet has caused an expanding area of the surface to melt during the summer, creating pools of water that gush down cracks in the ice. The meltwater eventually funnels to the interior and bed of the ice sheet.

“The sun melts ice into water at the surface, and that water then flows into the ice sheet carrying a tremendous amount of latent energy,” said William Colgan, a coauthor and adjunct research associate with the University of Colorado’s Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences. “The latent energy then heats the ice.”

The new model shows that this speeds up ice flow in two major ways: One, the retained meltwater warms the bed of the ice sheet and preconditions it to accommodate a basal water layer, making it easier for the ice sheet to slide by lubrication. Two, warmer ice is also softer (less viscous), which makes it flow more readily.

“Basically, the gravitational force driving the ice sheet flow hasn’t changed over time, but with the ice sheet becoming warmer and softer, that same gravitational force now makes the ice flow faster,” Colgan said.

This transformation from stiff to soft only requires a little bit of extra heat from meltwater. “The model shows that a slight warming of the ice near the ice sheet bed—only a couple of degrees Celsius—is sufficient to explain the widespread acceleration,” Colgan said.

The findings have important ramifications for ice sheets and glaciers everywhere. “It could imply that ice sheets can discharge ice into the ocean far more rapidly than currently estimated,” Phillips said. “It also means that the glaciers are not finished accelerating and may continue to accelerate for a while. As the area experiencing melt expands inland, the acceleration may be observed farther inland.”

The study’s results suggest that to understand future sea-level rise, scientists need to account for a previously overlooked factor — meltwater’s latent energy — and its potential role in making glaciers and ice sheets flow faster into the world’s oceans. In 2007, the Intergovernmental Panel on Climate Change wrote that one of the most significant challenges in predicting sea-level rise was “limited” understanding of the processes controlling ice flow. The panel’s next assessment is due out in 2014.

“Traditionally, latent energy has been considered a relatively unimportant factor, but most glaciers are now receiving far more meltwater than they used to and are increasing in temperature faster than previously imagined,” Colgan said. “The chunk of butter known as the Greenland Ice Sheet may be softening a lot faster than we previously thought possible.”

The study was funded through a NASA ROSES grant, NASA’s Greenland Climate Network and the National Science Foundation. Other coauthors on the paper were CIRES Director Waleed Abdalati, who is also former chief scientist for NASA; former CIRES Director Konrad Steffen; and CU-Boulder engineering professor Harihar Rajaram.

Adapted by NASA/Maria-José Viñas Garcia

Based on press release by CIRES/Katy Human and AGU/Peter Weiss

Bron: NASA

Groot verschil met vorig jaar. Nog een week of 4 en dan gaat de winter weer beginnen op de noordpool. Alaska heeft inmiddels de eerste sneeuw alweer gehad.

quote:

Op dinsdag 20 augustus 2013 20:12 schreef barthol het volgende:

[..]

Ja een groot verschil.
Overigens zijn er ook gedetaileerdere kaarten dan de cryosphere today

De AMSR2 kaart van de Universiteit van Bremen

[ afbeelding ]

En die van de Universiteit van Hamburg

[ afbeelding ]

Afbeelding aanklikken want het zijn grote afbeeldingen

Is daar ook een archief van..om het te vergelijken met voorgaande jaren?

quote:

Op dinsdag 20 augustus 2013 22:20 schreef barthol het volgende:
Ik kijk overigens ook veel op deze pagina van het Naval Research Laboratory.

En dan met name naar de animaties over de Sea Ice Thickness. (daar is ook een deel voorspelling bij want het loopt door tot enige dagen in de toekomst)

De gif animatie van de laatste 30 dagen ziet er zo uit:

[ afbeelding ]

De gif animatie van de afgelopen 12 maanden zo:

[ afbeelding ]

Bedankt voor de link

‘Nog voor 2050 is de Noordpool ijsvrij’

Eind september verschijnt het eerste en belangrijkste luik van het nieuwe klimaatrapport van de Verenigde Naties. Veel goed nieuws hoeven we niet te verwachten. Thierry Fichefet, een van de hoofdauteurs, blikt vooruit in wetenschapsmagazine Eos.

Fichefet is hoogleraar klimaatwetenschap aan de UCL in Louvain-la-Neuve en schreef mee aan het nieuwe klimaatrapport. Hij is de vader van het Louvain-la-Neuve Sea Ice Model (LIM), een internationaal gerenommeerd klimaatmodel dat inmiddels tot het vaste arsenaal van het IPCC behoort.

De grote verdienste van Fichefets model is dat het, op basis van de atmosferische meetdata van de voorbije decennia, nagenoeg perfect de afname van het ijs in de Noordelijke IJszee voorspelt.

Wat zien we als we Fichefets model de komende decennia laten doorlopen? ‘De Noordpool zou nog vóór 2050 volledig ijsvrij zijn.' Is een ijsvrije Noordpool dan helemaal niet te vermijden? ‘Jawel’, zegt Fichefet. ‘Want onze voorspelling is gebaseerd op een – helaas waarschijnlijk – scenario waarin de stijging van de mondiale broeikasuitstoot nog wel even doorgaat. Mocht de uitstoot stabiliseren op het huidige niveau, dan zal er nog altijd zee-ijs wegsmelten, maar niet in die mate dat de Noordpool tijdens de zomer volledig ijsvrij wordt.’

http://www.nieuwsblad.be/(...)leid=dmf20130822_027

Nieuw dieptepunt voor poolijs

Het volume van het Arctisch poolijs heeft afgelopen winterseizoen met net geen 15.000 kubieke kilometer opnieuw een dieptepunt bereikt. Dertig jaar geleden was dat nog meer dan 30.000 kubieke kilometer. Dat meldt de BBC op gezag van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA.

Het Cryosat-project van de ESA meet al drie jaar de dikte en het volume van het zeeijs rond de Noordpool. Dat is gemiddeld een tot vier meter dik, en is het grootst op het einde van de winter, tijdens de maanden april en mei.

Vorig jaar zat ook het totale volume aan zomerijs al aan een absoluut dieptepunt. Of dat dit jaar door het al lage volume aan winterijs ook het geval zal zijn, kan de ESA pas binnen enkele maanden zeggen, wanneer die resultaten verwerkt zijn.

ESA houdt op dit moment een symposium in het Schotse Edinburgh en maakte de resultaten daar bekend. Over het waarom van de daling wil de ruimtevaartorganisatie zich echter niet uitspreken. "Het ligt zeker in de lijn der verwachtingen als je kijkt naar de opwarming van de aarde. Maar Cyrosat doet nog maar drie jaar metingen. We moeten ook natuurlijke variaties in het zeeijs in beschouwing nemen en kijken naar langere periodes van enkele tientallen jaren. Dit is een begin, maar Cryosat gaat ons zeker verder kunnen helpen."

Verwacht wordt dat de satelliet zonder enig probleem minstens tot 2020 in de lucht kan blijven en metingen kan blijven doen. Het voordeel van Cryosat is dat die het volume van het ijs meet in plaats van enkel de oppervlakte. Door zeestromingen en de wind kan de totale hoeveelheid ijs bijvoorbeeld een groot oppervlak beslaan, maar dat zegt daarom niets over het totale volume.

http://www.hln.be/hln/nl/(...)t-voor-poolijs.dhtml

Is Arctic sea ice shrinking or expanding?

The decline of Arctic sea ice is often pointed to as one of the most visible indicators of a warming world but earlier this week the Mail on Sunday published an article claiming the ice is in recovery. This was followed by similar stories in The Express and The Telegraph.

However, yesterday there were stories on BBC online and CBS News, among others, saying satellite evidence confirms the ongoing story of long-term decline. So what’s really going on?

Year to year variability

Arctic summer sea ice extent has a lot of year to year variability because it can be heavily influenced by weather patterns:

- temperatures naturally vary from one year to the next;
- the amount of cloud can affect the amount of surface melting;
- summer storms can also break up ice, which can accelerate the melting process;
- settled conditions can be more conducive to ice forming;
- winds may act to spread out the ice or push it together.

Due to this high degree of variability, it’s important to look past short term fluctuations in sea ice extent and look at the longer records.

Also sea ice extent is only one part of the story; it’s the volume of sea ice that we should also be considering that depends on ice thickness as well as extent.

The longer-term view

Satellites provide the most comprehensive measurements of sea ice extent, and have provided data since 1979. They show a long-term trend of decline in sea ice extent, at an annual rate of more than 4% per decade.

The seasonal minimum (September) ice extent has declined at the faster rate of 11% per decade, and this rate of decline has accelerated in the past 15 years.

More importantly the volume of sea ice has declined substantially since 1979, as the ice has thinned. This has made the ice much more vulnerable to stormy weather, as was the case in 2012.

How does this fit the news stories?

The Mail on Sunday article points to a big recovery in Arctic sea ice compared to last year, but this needs to be viewed in context.

Last year’s minimum sea ice extent was 3.41 million square kilometres according to the US National Snow and Ice Data Center (NSIDC), 0.76 million square kilometres lower than the previous record set in 2007.

Extent has not yet reached its minimum for 2013, so it’s too early to make any definitive judgements. However, using NSIDC data to August this year we know that while the ice cover was greater than at the same time last year, it was still ranked as the sixth lowest August extent in the 34-year record.

Ann Keen, Sea Ice Scientist at the Met Office, said: “In 2012 we saw a record low which was likely to have been influenced by a storm which swept through the region in summer, but this year’s weather conditions appear to have been less conducive to ice loss.

“We know sea ice extent is going to vary from year to year due to weather conditions and that’s not at all inconsistent with the overall decline in extent. You wouldn’t expect to see records broken year after year, so this ‘recovery’ is not unexpected.

“In fact, model simulations of sea ice suggest that a as the ice gets thinner you actually get more year to year variability in extent because larger areas of the ice are more vulnerable to melting away completely over the summer.”

The stories published yesterday use new data from a satellite named CryoSat which looks at sea ice volume, which gives a better view of the relative ‘health’ of the sea ice.

Data from this satellite shows that the ice continues to thin and the volume of sea ice continues to shrink.

So all the evidence suggests the long-term decline of Arctic sea ice continues.

http://metofficenews.word(...)inking-or-expanding/

Antarctische ijskap smelt van onderaf

De afgelegen ijskap Pine Island in het Zuidpoolgebied smelt door warm oceaanwater dat onder de ijsmassa doorstroomt. Dat heeft een team van 35 onderzoekers ontdekt tijdens een expeditie naar het gebied.

Dat de ijskap aan volume verloor was al eerder bekend. In 2011 ontdekte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA op basis van satellietbeelden een 29 kilometer lange scheur in de gletsjer. In juli van dit jaar bleek een ijsberg van ruim 700 vierkante kilometer afgebroken te zijn. Nu hebben onderzoekers voor het eerst gegevens kunnen verzamelen op de plaats des onheils zelf, dat verafgelegen op bijna 3000 kilometer van het dichtstbijzijnde basiskamp ligt.

Rivier van smeltwater

Het ijs smelt met vijf centimeter per dag, zo rapporteren de onderzoekers in Science Magazine. "Een fenomenaal hoge smeltgraad, zeker in vergelijking met observaties uit het Noordpoolgebied", zegt expeditieleider Tim Stanton. "In de 35 dagen dat we metingen hebben verricht zagen we geen enkele verandering."

De oorzaak van het smeltproces is relatief warm oceaanwater. Dat 'eet' het ijs van onderen op en creëert een rivier van smeltwater richting de oceaan. Met een stijging van het zeewaterpeil tot gevolg. Volgens de studie heeft Pine Island een beschermende functie, aangezien het meer inlands gelegen ijs afhoudt van het oceaanwater. Mocht die kracht wegvallen, dan kan het waterpeil met enkele meters stijgen.

Gure missie

De missie naar de ijskap was al jaren geleden gepland, maar vertraagd door de gure omstandigheden van het poolgebied. Eenmaal aangekomen moest het team van Stanton door de 500 meter dikke ijslaag boren om metingen te verrichten aan de onderliggende smeltlaag. Bijvoorbeeld om erachter te komen hoe zout en warm het water is.

De geïnstalleerde instrumenten moeten de komende twee á drie jaar gegevens blijven doorsturen naar het onderzoeksteam, zodat het smeltproces vanuit de kern in de gaten kan worden gehouden.

http://www.trouw.nl/tr/nl(...)lt-van-onderaf.dhtml

Prins Harry bereikt Zuidpool


Na een barre tocht van drie weken heeft de Britse prins Harry de Zuidpool bereikt. Om klokslag 13.25 uur Britse tijd (14.25 uur Nederlandse tijd) ging de expeditie waarvan hij deel uitmaakt over de finish, zo twittert Clarence House, de officiële residentie van de Prins van Wales oftewel zijn broer William.

De aankomst komt eerder dan verwacht, want in eerste instantie gingen de drie teams er vanuit dat ze op 16 december de finish zouden halen.

Prins Harry volbracht de tocht een groep van 12 oorlogsveteranen uit Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Australië en Canada die gewond raakten in Afghanistan of Irak. 'We wilden laten zien dat jonge mannen en vrouwen van onze bewapende strijdkrachten ondanks hun verwondingen nog grootse dingen kunnen bereiken,' verklaarde expeditieleider Ed Parker tegenover de Britse omroep BBC.

De Britse prins, zelf tweemaal uitgezonden naar Afghanistan, legde met zijn team en de overige twee teams 335 kilometer af over ijzige vlakten. Tijdens de tocht daalde de temperatuur regelmatig tot min 45 graden.

Prins Harry liep voor de stichting Walking With The Wounded, waar hij beschermheer van is. De organisatie helpt veteranen met het opbouwen van hun nieuwe leven.

http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)reikt-Zuidpool.dhtml

And the Coldest Place on Earth Is …



What is the coldest place on Earth? Scientists say it’s a place so cold that ordinary mercury or alcohol thermometers won’t work there. If you were there, every breath would be painful, your clothing would crackle every time you moved, and if you threw hot water into the air, it would fall to the ground as tiny shards of ice. At this place, the new record of minus 136 F (minus 93.2 C) was set on Aug. 10, 2010. Researchers analyzed data from several satellite instruments and found the coldest place on Earth in the past 32 years is … a high ridge in Antarctica between Dome Argus and Dome Fuji, two summits on the ice sheet known as the East Antarctic Plateau. Temperatures in several hollows were found to dip to the new record.

“We had a suspicion this Antarctic ridge was likely to be extremely cold,” said Ted Scambos, from the National Snow and Ice Data Center in Boulder, Colorado. “With the launch of Landsat 8, we finally had a sensor capable of really investigating this area in more detail.”

This beats out the previous low of minus 128.6 F (minus 89.2 C), set in 1983 at the Russian Vostok Research Station in East Antarctica. The coldest permanently inhabited place on Earth is northeastern Siberia, where temperatures in the towns of Verkhoyansk and Oimekon dropped to a bone-chilling 90 degrees below zero Fahrenheit (minus 67.8 C) in 1892 and 1933, respectively.

Scambos and his team made the discovery while analyzing the most detailed global surface temperature maps to date, developed with data from remote sensing satellites. The new findings were reported at the American Geophysical Union meeting in San Francisco.

The pursuit to find the coldest place on Earth started when the researchers were studying large snow dunes, sculpted and polished by the wind, on the East Antarctic Plateau. When the scientists looked closer, they noticed cracks in the snow surface between the dunes, possibly created when wintertime temperatures got so low the top snow layer shrunk. This led scientists to wonder what the temperature range was, and prompted them to hunt for the coldest places using data from two types of satellite sensors.

They used data from the Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) instruments on NASA’s Terra and Aqua satellites and the Advanced Very High Resolution Radiometer (AVHRR) on several National Oceanic and Atmospheric Administration satellites. These sensitive instruments can pick up thermal radiation emitted from Earth’s surface, even in areas lacking much heat.




[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 15-12-2013 22:30:01 ]

Het grote smelten gaat binnenkort weer beginnen.

Het ijs op dit moment.

Groep Russische tieners en experts vast op noordpool

Een groep van zeven Russische kinderen, twee arctische onderzoekers en de Russische kinderombudsman zitten vast op de noordpool. Hun voedselvoorraad en brandstof raken op en een sneeuwstorm maakt evacuatie onmogelijk

Een groep van zeven Russische kinderen, twee arctische onderzoekers en de Russische kinderombudsman zitten vast op de noordpool. Hun voedselvoorraad en brandstof raken op en een sneeuwstorm maakt evacuatie onmogelijk, zei een woordvoerder van de ombudsman zaterdag tegen persbureau Interfax.

De groep zit voor de tweede dag vast in een tent op de noordpool. Ze vertrokken vorige week donderdag vanuit de Russische basis Borneo op de noordpool voor een expeditie, onder begeleiding van twee ervaren onderzoekers. De kinderen, drie meisjes en vier jongens, zijn 16 jaar oud. Sommige van hen zijn lichamelijk beperkt. Iedereen is nog in leven en gezond, aldus de woordvoerder.

http://www.volkskrant.nl/(...)t-op-noordpool.dhtml

De wind voorkomt dat Antarctica snel opwarmt

Nieuw onderzoek verklaart waarom Antarctica niet zo hard opwarmt als de andere continenten. Het heeft alles te maken met de wind boven de Zuidelijke Oceaan: die is in de afgelopen 1000 jaar nog nooit zo krachtig geweest.

“Naarmate de wind krachtiger wordt, houdt deze meer koude lucht boven Antarctica gevangen,” vertelt onderzoeker Nerilie Abram. “Daarom gaat Antarctica niet mee in de trend. Elk ander continent warmt op en de Noordpool warmt het hardst op van allemaal.” Hoewel het grootste deel van Antarctica dus koud blijft, smelt het ijs op het Antarctisch Schiereiland juist snel. De sterke winden bewegen er door de Straat Drake en zorgen ervoor dat dat gebied juist uitzonderlijk snel opwarmt.

De krachtigere winden boven de Zuidelijke Oceaan verklaren tevens waarom het zuidelijke deel van Australië de laatste tijd met zoveel droogte te maken heeft. De winden boven de Zuidelijke Oceaan brengen het zuidelijke deel van het continent regen. Maar nu de winden krachtiger worden, gaat de regenval aan de neus van Australië voorbij. “Antarctica steelt de Australische regen. En dat is geen goed nieuws.”

De onderzoekers trekken hun conclusie op basis van jaarringen en ijskernen. “De winden boven de Zuidelijke Oceaan zijn nu krachtiger dan op elk ander moment in de afgelopen 1000 jaar,” stelt Abram. Met name de laatste zeventig jaar zijn de winden in kracht toegenomen. “Door onze observaties te combineren met klimaatmodellen, kunnen we die krachtigere winden duidelijk verbinden aan een stijging van de broeikasgasssen.”

http://www.scientias.nl/d(...)-snel-opwarmt/100957

quote:

Significante toename van het zee-ijs in de wateren rond Antarctica. In april werd het record uit 2008 gebroken.

Anders dan in de arctische wateren van de Noordpool neemt rond Antarctica (de Zuidpool) de oppervlakte zee-ijs al enkele jaren achtereen gestaag toe. De toename is dusdanig groot (en statistisch significant) dat er zelfs heuse records worden gevestigd. In april bedroeg de gemiddelde oppervlakte zee-ijs maar liefst 9 miljoen km². In een reeks vanaf 1980, het jaar dat wetenschappers in staat zijn om de dagelijkse ijsgang met verfijnde satellietinstrumenten te monitoren, is dat een ‘glansrijk’ aprilrecord. Ten opzichte van het vorige record in 2008 bedraagt de toename maar liefst 320.000 km².
De afwijkingen zijn het grootst in de Weddell Sea (ten oosten van het naar Zuid-Amerika wijzende Antarctisch schiereiland) en langs de Antarctische kust ten zuiden van Australië en het zuidoostelijk deel van de Indische Oceaan (tussen 40 en 170 graden oosterlengte). In maart waren de afwijkingen (in vergelijking met de referentieperiode 1981-2010) in genoemde wateren net zo groot. Ook in de Bellingshausen Sea en de Amundsen Sea nam de hoeveelheid zee-ijs in april significant toe.

http://janvissersweer.nl/buitenland

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 12-05-2014 12:44:33 ]

quote:

Op maandag 12 mei 2014 12:45 schreef xpompompomx het volgende:
Logisch dat het zeeijs toeneemt natuurlijk, als door het smelten van landijs het zeewater rondom Antarctica zoeter wordt zal het sneller bevriezen

Waarom gebeurt dat dan niet op de noordpool? Lijkt me niet echt logisch.