Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 8).

13-02-2013

The biggest trade deal in history

The European Union and the US will begin formal talks on a free-trade agreement, paving the way for the biggest trade deal in history.

European Commission President Jose Manuel Barroso made the joint announcement following President Barack Obama's State of the Union address.

A deal would bring down trading barriers between the two biggest economies in the world.

EU-US trade is worth around 455bn euros (£393bn; $613bn) a year.

Mr Obama announced US support for talks as part of his annual address to Congress on Tuesday, saying a free-trade deal would "boost American exports, support American jobs and level the playing field in the growing markets of Asia".

In a joint statement, US and EU leaders said trade between the US and EU supported millions of jobs on both sides of the Atlantic.

"We are committed to making this relationship an even stronger driver of our prosperity," the statement said.

The EU estimates that a "comprehensive and ambitious agreement" will boost annual GDP growth by 0.5%.

BBC

Ridder Militaire Willems-Orde Hakkenberg overleden

15 februari 2013, 20.51 uur

Ridder Militaire Willems-Orde Giovanni Narcis Hakkenberg is vandaag op 89-jarige leeftijd in Ede overleden. De oud-marinier ontving de hoogste Nederlandse dapperheidsonderscheiding voor zijn daden tijdens de politionele acties in Nederlands-Indië.



Hakkenberg trad buitengewoon doortastend op toen hij als tijdelijk aangesteld sergeant van de mariniers in 1948 en 1949 diende bij de Mariniersbrigade op Oost-Java. Voor zijn heldendaden benoemde Koningin Juliana hem in 1951 tot Ridder Militaire Willemsorde vierde klasse.

Strijd met guerilla

Gedreven door rechtvaardigheidsgevoel en liefde voor Indonesië ging de marinier in kleine groepjes op pad. Hij bond de strijd aan met bendes en guerrillastrijders. Als detachementcommandant was hij bij veel belangrijke acties betrokken, zowel tegen opstandelingen als tegen het nieuw opgerichte Indonesische leger, de Tenara Nasionaal Indonesia (TNI).

Eenmaal sloeg hem de schrik om het hart. Op 25 oktober 1948 wilde hij in een kampong in Djakarta samen met anderen een TNI-groep overrompelen. Hij rekende op zo’n 6 tegenstanders, maar het bleken er 40. Met moed en overredingskracht bracht hij de actie alsnog tot een goed einde. Hakkenberg ontving de Militaire Willems-Orde (MWO) voor onder meer 5 van dit soort acties.

Werken aan Birma-spoorlijn

De in Soerabaja geboren Hakkenberg meldde zich in 1941 in Indië aan bij de marine om in Europa tegen de Duitsers te vechten. Na zijn opleiding bleek hij echter nodig in eigen land. De dreiging van de Japanners was inmiddels te groot. Toen Nederlands-Indië in 1941 capituleerde kwam Hakkenberg in krijgsgevangenschap. Hij werkte onder meer aan de beruchte Birma-spoorweg in Thailand. Aan het eind van de oorlog woog hij nauwelijks 40 kilo.

Hakkenberg bleef bij de marine. Na de onafhankelijkheid van Indonesië diende hij op diverse posten, voordat hij in Java bij de Mariniersbrigade in actie kwam. De Ridder MWO verliet in 1974 als kapitein het Korps Mariniers.

Vaak onderscheiden

Hakkenberg kreeg in zijn loopbaan veel onderscheidingen. Behalve de Militaire Willems-Orde Ridder vierde klasse, ontving hij de eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau, het Oorlogsherinneringskruis (2 gespen), het Ereteken voor Orde en Vrede en het Nieuw-Guinea Herinneringskruis. Zweden onderscheidde hem met de Orde van het Zwaard.

Er zijn nu nog 5 levende Ridders MWO. De Engelsman Ken Mayhew (1917), Edward Fulmer uit de Verenigde Staten (1919) en de Nederlanders Albert Hoeben (1920), Cornelis van den Hoek (1921) en de enige actief dienende militair kapitein Marco Kroon (1970).

Bron: http://www.defensie.nl/ac(...)Hakkenberg_overleden

Middeleeuws schip gevonden in Utrecht
Nederland • Geplaatst door Redactie op 19-02-2013 @ 16:18


Bij graafwerkzaamheden in het centrum van Utrecht zijn resten aangetroffen van een middeleeuws schip. Het gaat om een zogeheten rivieraak van zo'n acht meter lang en tweeënhalve meter breed. Het houten schip stamt uit de periode tussen 500 en 1000 na Christus, maakte de gemeente Utrecht dinsdag bekend.

De resten werden gevonden bij het graven van een nieuw riool aan de Catharijnesingel. Het schip ligt in een oude restgeul van de Rijn. Het schip werd in het verleden in meerdere delen gesneden doordat op de locatie damwanden werden geplaatst. "De rivieraak kan daarom niet meer in één stuk uit de bouwput worden gehaald", licht een gemeentezegsvrouw toe.

Archeologen van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed onderzoeken het schip dinsdag. Woensdag wordt de boot in zijn geheel verwijderd. "Het schip wordt nu opgemeten, er worden tekeningen gemaakt en er worden monsters genomen. Het schip in zijn geheel tentoonstellen zit er naar alle waarschijnlijkheid niet in", aldus de woordvoerder.

In de Utrechtse binnenstad zijn eerder soortgelijke schepen gevonden. Dat gebeurde onder meer in een oude bedding van de Vecht en op verschillende locaties in de Vinex-wijk Leidsche Rijn. De vondst levert volgens de gemeente geen vertraging op voor de bouwwerkzaamheden op de Catharijnesingel.

Bron: Middeleeuws schip gevonden in Utrecht

Beleef de Februaristaking van 1941 'live' op Facebook

Nederland in de oorlog doet dagelijks verslag vanuit bezet Nederland. Met 'live updates' op Facebook brengen we breaking news van 72 jaar geleden. Wat nu het nieuws beheerst, zijn de roerige februaridagen van 1941. De Februaristaking kondigt zich aan in de berichten. Voor je ogen zie je het verzet groeien en de opstand ontstaan.

Februari 1941 is een roerige maand. Toenemend antisemitisch geweld, vechtpartijen in Amsterdam, de afgrendeling van de Jodenhoek, de oprichting van de Joodse Raad, Joden en niet-Joden die zich verenigen in knokploegen – de spanning is om te snijden, Nederland is een tikkende tijdbom. Hoe lang gaat dit nog goed? Volg de ontwikkelingen in realtime op de Facebookpagina van Nederland in de oorlog

“Nederland in de oorlog maakt optimaal gebruik van social media (‘realtime’ contentprikkels) om op een beknopte en visueel aantrekkelijke manier een stukje historisch bewustzijn te creëren.”
— Bas Gezelle (initiatiefnemer Nederland in de oorlog)

Nederland in de oorlog doet 'live' verslag vanuit bezet Nederland in de Tweede Wereldoorlog. We willen mensen prikkelen met de actualiteit van vroeger, versteld doen staan van gebeurtenissen die vandaag exact 72 jaar geleden plaatsvonden. De tijdslijn van Facebook biedt een prachtige mogelijkheid om alle gebeurtenissen in chronologische volgorde te presenteren. In woord en beeld, op de dag nauwkeurig. Met Facebook, maar ook Twitter, bereiken we vrienden en volgers in hun eigen belevingswereld. Temidden van alle huis-tuin-en-keuken-berichtjes en onzintweets valt Nederland in de oorlog op met opmerkelijk, relevant en vaak schokkend nieuws. Een mooi perspectief.

https://www.facebook.com/nederlandindeoorlog

Meteen toegevoegd.
Zeer intressant dit.

quote:

Op woensdag 20 februari 2013 15:05 schreef yvonne het volgende:
Beleef de Februaristaking van 1941 'live' op Facebook

Nederland in de oorlog doet dagelijks verslag vanuit bezet Nederland. Met 'live updates' op Facebook brengen we breaking news van 72 jaar geleden. Wat nu het nieuws beheerst, zijn de roerige februaridagen van 1941. De Februaristaking kondigt zich aan in de berichten. Voor je ogen zie je het verzet groeien en de opstand ontstaan.

Februari 1941 is een roerige maand. Toenemend antisemitisch geweld, vechtpartijen in Amsterdam, de afgrendeling van de Jodenhoek, de oprichting van de Joodse Raad, Joden en niet-Joden die zich verenigen in knokploegen – de spanning is om te snijden, Nederland is een tikkende tijdbom. Hoe lang gaat dit nog goed? Volg de ontwikkelingen in realtime op de Facebookpagina van Nederland in de oorlog

“Nederland in de oorlog maakt optimaal gebruik van social media (‘realtime’ contentprikkels) om op een beknopte en visueel aantrekkelijke manier een stukje historisch bewustzijn te creëren.”
— Bas Gezelle (initiatiefnemer Nederland in de oorlog)

Nederland in de oorlog doet 'live' verslag vanuit bezet Nederland in de Tweede Wereldoorlog. We willen mensen prikkelen met de actualiteit van vroeger, versteld doen staan van gebeurtenissen die vandaag exact 72 jaar geleden plaatsvonden. De tijdslijn van Facebook biedt een prachtige mogelijkheid om alle gebeurtenissen in chronologische volgorde te presenteren. In woord en beeld, op de dag nauwkeurig. Met Facebook, maar ook Twitter, bereiken we vrienden en volgers in hun eigen belevingswereld. Temidden van alle huis-tuin-en-keuken-berichtjes en onzintweets valt Nederland in de oorlog op met opmerkelijk, relevant en vaak schokkend nieuws. Een mooi perspectief.

https://www.facebook.com/nederlandindeoorlog

Munten uit 16e eeuw gevonden in oude schoen

ROTTERDAM - Maar liefst 477 zilveren munten hebben ruim 400 jaar onder de grond gelegen in een oude schoen achter het Rotterdamse stadhuis aan de Coolsingel.

Burgemeester Ahmed Aboutaleb onthulde vrijdag tijdens een werkbezoek aan de opgravingswerkzaamheden deze bijzondere archeologische vondst, verricht door archeologen van het gemeentelijk Bureau Oudheidkundig Onderzoek Rotterdam (BOOR).

De huidige waarde van de munten is volgens de archeologen moeilijk in te schatten, maar ze denken dat het gaat om vele duizenden euro's. Het geld is gevonden in de bouwput van het toekomstige Timmerhuis aan het Rodezand, waar het voormalige stadskantoor stond.

„Zo'n schatvondst is zeldzaam. Nooit eerder vonden archeologen munten in een schoen. De oudste munt komt uit 1472, de jongste uit 1592. In of kort na 1592 is de schoen met munten verstopt, waarschijnlijk onder de vloer van een huis. Het was de tijd van de Tachtigjarige Oorlog met Spanje (1568-1648). De eigenaar heeft zijn kapitaal mogelijk verborgen in afwachting van rustigere tijden. Maar het kan ook een manier zijn geweest om spaargeld te bewaren”, aldus een woordvoerder van de gemeente Rotterdam.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)ten_in_schoen__.html

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 10:21 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Het onderzoek levert overtuigende resultaten op. De wetenschappers zijn voor 95 procent zeker dat Homerus zijn meesterwerken tussen 376 en 1157 voor Christus schreef.

Dus er is 5% kans dat Homerus zijn Ilias schreef voordat de Trojaanse oorlog plaatsvond, of pas ergens na de tijd van Plato? Dat is een heel nieuw inzicht!

Bruce Reynolds, het brein achter de beruchte treinroof van 1963, is overleden op 81-jarige leeftijd. Dat heeft zijn zoon laten weten, schreef The Guardian donderdag. Reynolds was al langer ziek.

In augustus 1963 overviel een groep professionele criminelen een posttrein, waarmee ze 2,6 miljoen Britse pond buitmaakten. Dat zou nu ongeveer 30 miljoen pond (34,8 miljoen euro) waard zijn. Reynolds ontvluchtte het land en dook onder in Mexico en Canada met zijn vrouw en zoon.

Toen hij in 1968 terugkeerde naar Groot-Brittannië, werd hij opgepakt en veroordeeld tot 25 jaar cel. Reynolds schreef een autobiografie in 1995: The Autobiography of a Thief.

De overvallers, die bijna allemaal zijn gepakt, werden beroemd door de legendarische treinroof. Ze kregen straffen van ongeveer 30 jaar cel. Dat waren toen straffen van recordhoogte. De zware straffen moesten romantische ideeën over waaghalzerij in de kiem smoren, vond de toenmalige rechter. Ook vond hij de hoge straffen gerechtvaardigd vanwege de schaamteloosheid van de overvallers.

Veel overvallers zijn inmiddels overleden. Een van de beroemdste rovers, Ronnie Biggs, leeft nog. Biggs werd veroordeeld tot 30 jaar cel, maar hij ontsnapte uit de gevangenis en vluchtte naar Brazilië. In 2001 keerde hij vrijwillig terug. Hij werd in 2009 vrijgelaten. Sindsdien leeft de treinrover, wiens gezondheid erg slecht is, in een verpleeghuis. Ook hij schreef zijn memoires.
http://www.trouw.nl/tr/nl(...)olds-overleden.dhtml

Nazikampen en getto's in Europa in kaart gebracht: aantallen 'ongelofelijk hoog'

Onderzoekers van het Amerikaanse Holocaust Memorial Museum zijn tot de conclusie gekomen dat er tussen 1933 en 1945 meer dan 40.000 nazikampen en getto's in Europa waren. Dat is veel meer dan historici tot nu dachten.

Het cijfer is zoveel hoger, dat zelfs andere experts niet zeker wisten of ze het wel goed hadden gehoord toen de onderzoekers hun bevindingen presenteerden, schrijft de New York Times. 'We wisten al hoe vreselijk het leven in de kampen en de getto's was', zegt Hartmut Berghoff, directeur van het Duits Historisch Instituut, in een interview, 'maar deze aantallen zijn ongelofelijk.'

De leiders van het project, Geoffrey Megargee and Martin Dean, hebben de duizenden plekken in kaart gebracht in een encyclopedie die wordt gepubliceerd door het Holocaust Museum. In elk deel hiervan, komen er duizenden plaatsen aan de orde. Op deze manier worden 'de omstandigheden waaronder mensen leefden en werkten, de activiteiten van de joodse raden, de joodse reactie op de vervolging, demografische veranderen en details van de liquidaties van de getto's' uitgebreid in beeld worden gebracht.

Werkkampen
De kampen zijn niet alleen centra waar mensen werden vermoord zoals in Auschwitz gebeurde, maar ook werkkampen waar gevangenen wapens moesten maken en centra waar zwangere vrouwen gedwongen werden een abortus te ondergaan of waar babies na de geboorte werden vermoord. Er waren ook bordelen, waar vrouwen gedwongen werden seks te hebben met Duitse militairen.

De concentratiekampen en de bekendere getto's zoals die van Warschau vormen slechts een fractie van het hele netwerk dat nazi-Duitsland in Europa had, zo wordt door het onderzoek op pijnlijke wijze duidelijk. Megargee en Dean schatten dat vijftien tot twintig miljoen mensen om het leven zijn gekomen of gevangen zijn gehouden op de plaatsen die zij hebben geïdentificeerd.

Het bestaan van deze kampen en getto's was in de regio's zelf wel bekend, maar deze data is niet eerder naast elkaar gelegd.

Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/45(...)elofelijk-hoog.dhtml

Het NYT artikel:

The Holocaust Just Got More Shocking
THIRTEEN years ago, researchers at the United States Holocaust Memorial Museum began the grim task of documenting all the ghettos, slave labor sites, concentration camps and killing factories that the Nazis set up throughout Europe.

What they have found so far has shocked even scholars steeped in the history of the Holocaust.

The researchers have cataloged some 42,500 Nazi ghettos and camps throughout Europe, spanning German-controlled areas from France to Russia and Germany itself, during Hitler’s reign of brutality from 1933 to 1945.

The figure is so staggering that even fellow Holocaust scholars had to make sure they had heard it correctly when the lead researchers previewed their findings at an academic forum in late January at the German Historical Institute in Washington.

“The numbers are so much higher than what we originally thought,” Hartmut Berghoff, director of the institute, said in an interview after learning of the new data.

“We knew before how horrible life in the camps and ghettos was,” he said, “but the numbers are unbelievable.”

The documented camps include not only “killing centers” but also thousands of forced labor camps, where prisoners manufactured war supplies; prisoner-of-war camps; sites euphemistically named “care” centers, where pregnant women were forced to have abortions or their babies were killed after birth; and brothels, where women were coerced into having sex with German military personnel.

Auschwitz and a handful of other concentration camps have come to symbolize the Nazi killing machine in the public consciousness. Likewise, the Nazi system for imprisoning Jewish families in hometown ghettos has become associated with a single site — the Warsaw Ghetto, famous for the 1943 uprising. But these sites, infamous though they are, represent only a minuscule fraction of the entire German network, the new research makes painfully clear.

The maps the researchers have created to identify the camps and ghettos turn wide sections of wartime Europe into black clusters of death, torture and slavery — centered in Germany and Poland, but reaching in all directions.

The lead editors on the project, Geoffrey Megargee and Martin Dean, estimate that 15 million to 20 million people died or were imprisoned in the sites that they have identified as part of a multivolume encyclopedia. (The Holocaust museum has published the first two, with five more planned by 2025.)

The existence of many individual camps and ghettos was previously known only on a fragmented, region-by-region basis. But the researchers, using data from some 400 contributors, have been documenting the entire scale for the first time, studying where they were located, how they were run, and what their purpose was.

The brutal experience of Henry Greenbaum, an 84-year-old Holocaust survivor who lives outside Washington, typifies the wide range of Nazi sites.

When Mr. Greenbaum, a volunteer at the Holocaust museum, tells visitors today about his wartime odyssey, listeners inevitably focus on his confinement of months at Auschwitz, the most notorious of all the camps.

But the images of the other camps where the Nazis imprisoned him are ingrained in his memory as deeply as the concentration camp number — A188991 — tattooed on his left forearm.

In an interview, he ticked off the locations in rapid fire, the details still vivid.

First came the Starachowice ghetto in his hometown in Poland, where the Germans herded his family and other local Jews in 1940, when he was just 12.

Next came a slave labor camp with six-foot-high fences outside the town, where he and a sister were moved while the rest of the family was sent to die at Treblinka. After his regular work shift at a factory, the Germans would force him and other prisoners to dig trenches that were used for dumping the bodies of victims. He was sent to Auschwitz, then removed to work at a chemical manufacturing plant in Poland known as Buna Monowitz, where he and some 50 other prisoners who had been held at the main camp at Auschwitz were taken to manufacture rubber and synthetic oil. And last was another slave labor camp at Flossenbürg, near the Czech border, where food was so scarce that the weight on his 5-foot-8-inch frame fell away to less than 100 pounds.

By the age of 17, Mr. Greenbaum had been enslaved in five camps in five years, and was on his way to a sixth, when American soldiers freed him in 1945. “Nobody even knows about these places,” Mr. Greenbaum said. “Everything should be documented. That’s very important. We try to tell the youngsters so that they know, and they’ll remember.”

The research could have legal implications as well by helping a small number of survivors document their continuing claims over unpaid insurance policies, looted property, seized land and other financial matters.

“HOW many claims have been rejected because the victims were in a camp that we didn’t even know about?” asked Sam Dubbin, a Florida lawyer who represents a group of survivors who are seeking to bring claims against European insurance companies.

Dr. Megargee, the lead researcher, said the project was changing the understanding among Holocaust scholars of how the camps and ghettos evolved.

As early as 1933, at the start of Hitler’s reign, the Third Reich established about 110 camps specifically designed to imprison some 10,000 political opponents and others, the researchers found. As Germany invaded and began occupying European neighbors, the use of camps and ghettos was expanded to confine and sometimes kill not only Jews but also homosexuals, Gypsies, Poles, Russians and many other ethnic groups in Eastern Europe. The camps and ghettos varied enormously in their mission, organization and size, depending on the Nazis’ needs, the researchers have found.

The biggest site identified is the infamous Warsaw Ghetto, which held about 500,000 people at its height. But as few as a dozen prisoners worked at one of the smallest camps, the München-Schwabing site in Germany. Small groups of prisoners were sent there from the Dachau concentration camp under armed guard. They were reportedly whipped and ordered to do manual labor at the home of a fervent Nazi patron known as “Sister Pia,” cleaning her house, tending her garden and even building children’s toys for her.

When the research began in 2000, Dr. Megargee said he expected to find perhaps 7,000 Nazi camps and ghettos, based on postwar estimates. But the numbers kept climbing — first to 11,500, then 20,000, then 30,000, and now 42,500.

The numbers astound: 30,000 slave labor camps; 1,150 Jewish ghettos; 980 concentration camps; 1,000 prisoner-of-war camps; 500 brothels filled with sex slaves; and thousands of other camps used for euthanizing the elderly and infirm, performing forced abortions, “Germanizing” prisoners or transporting victims to killing centers.

In Berlin alone, researchers have documented some 3,000 camps and so-called Jew houses, while Hamburg held 1,300 sites.

Dr. Dean, a co-researcher, said the findings left no doubt in his mind that many German citizens, despite the frequent claims of ignorance after the war, must have known about the widespread existence of the Nazi camps at the time.

“You literally could not go anywhere in Germany without running into forced labor camps, P.O.W. camps, concentration camps,” he said. “They were everywhere.”

Eric Lichtblau is a reporter for The New York Times in Washington and a visiting fellow at the United States Holocaust Memorial Museum.



bron

Treinritten Sobibor na 70 jaar herdacht

70 jaar geleden vertrok de eerste treinrit vanuit Westerbork naar het concentratiekamp Sobibor. Maandag start daarom het Herinneringsjaar 2013 van de Stichting Sobibor met een bijeenkomst op de Universiteit van Amsterdam (UvA).
In 1943 maakten ruim 34.000 Joodse mannen, vrouwen en kinderen uit Nederland de gedwongen reis naar Oost-Polen. Op een enkeling na werden zij in binnen 5 maanden tijd allemaal vermoord.

In de aula van de UvA begint om 13 uur een lezing van Jules Schelvis, de enige overlevende van het 14e transport naar Sobibor en oprichter van de stichting. Hij schreef onlangs het boek 'Er reed een trein naar Sobibor', waarin hij voor het eerst zijn verhaal deed over het transport. Dirk Mulder, directeur van Herinneringscentrum Kamp Westerbork, reikt het eerste exemplaar van de Herinneringsbox uit, een document over de geschiedenis van Sobibor. Kamerkoor Ad Parnassum brengt het muziekstuk De Trein naar Sobibor van Mathieu Dijker ten gehore.

Tot 20 juli 2013 organiseert de Stichting Sobibor verscheidene bijeenkomsten op of rond de transportdata van 1943.

Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)-jaar-herdacht.dhtml