BNN: Over mijn lijk #10

Dat heb ik ook kardinaal, en dan voel ik me schuldig, stom want ik ken ze niet eens! Maar Amber heeft zo mijn hart geraakt en Marieke doet me wat.Jip daarentegen heb ik niets mee(ik erger me soms aan hem in het programma)Bedoel dat echt niet lullig zal ongetwijfeld hele fijne vent zijn geweest.
Zo ook met mensen uit vorige afleveringen, Lonneke vond ik een parel, wat een prachtig mens, en Patrick heette hij geloof ik, van Quinta.
Op zich is het niet raar, in dagelijks leven kan je toch ook niet met iedereen door 1 deur?
Ik heb wel voor allemaal enorm veel respect.

Nou, die van vorig seizoen ken ik niet. Dit is het eerste seizoen dat ik volg. Ik heb weer helemaal niets met Marieke en dat komt, omdat ze er heel anders mee omgaat dan ik zou doen. Dat heb ik ook een beetje met Ronald.

Ik concludeer dat het niet erg is om met de 1 meer feeling te hebben dan met de ander,zo gaat het in het leven ook denk ik dan maar.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 12:57 schreef trampolientje het volgende:
Ik concludeer dat het niet erg is om met de 1 meer feeling te hebben dan met de ander,zo gaat het in het leven ook denk ik dan maar.

Vooral ook omdat iedereen het weer met een ander heeft. Ik vind Jip en Marieke bijvoorbeeld wel weer heel interessant, omdat zij er op zo'n open manier mee omgaan en dat ik zou willen dat ik dat ook kon in zo'n situatie. Het is inderdaad niet erg, vooral omdat volgens mij iedereen weer andere mensen aanspreekt. Jonge ouders zullen waarschijnlijk heel veel in Ronald en de twijfel/het besluit over een tweede kindje herkennen.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 12:55 schreef De_Kardinaal het volgende:
Ik heb weer helemaal niets met Marieke en dat komt, omdat ze er heel anders mee omgaat dan ik zou doen.

Dat heb ik dus ook wel een beetje. met alle respect maar ik vond haar ook best claimend overkomen in de afgelopen aflevering met die herinneringendoos maar, die mening hoeft niet iedereen te delen uiteraard

Iedereen gaat er weer anders mee om

quote:

Op donderdag 20 september 2012 13:23 schreef Miam het volgende:

[..]

Dat heb ik dus ook wel een beetje. met alle respect maar ik vond haar ook best claimend overkomen in de afgelopen aflevering met die herinneringendoos maar, die mening hoeft niet iedereen te delen uiteraard

Iedereen gaat er weer anders mee om

Nee die meen ik deel ik. Ik kan mij ook nog herinneren dat ze enerzijds wilde dat haar man een nieuwe liefde vond na haar overlijden, maar anderzijds gunde ze hem dat ook niet. Op dat moment was er meer vrees voor de dood dan acceptatie vermoed ik.

Wat dat betreft kun je beter onwetend onder een bus stappen hoor. De wetenschap lijkt me verschrikkelijk.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 13:30 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Nee die meen ik deel ik. Ik kan mij ook nog herinneren dat ze enerzijds wilde dat haar man een nieuwe liefde vond na haar overlijden, maar anderzijds gunde ze hem dat ook niet. Op dat moment was er meer vrees voor de dood dan acceptatie vermoed ik.

Ik weet het niet. Ik kan nu wel zeggen dat ik het egoïstisch vind, maar het is voor mij makkelijk praten aangezien ik me niet in die positie bevindt.

Misschien zou ik wel precies hetzelfde hebben gezegd.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 14:21 schreef Miam het volgende:

[..]

Ik weet het niet. Ik kan nu wel zeggen dat ik het egoïstisch vind, maar het is voor mij makkelijk praten aangezien ik me niet in die positie bevindt.

Misschien zou ik wel precies hetzelfde hebben gezegd.

Nou ja, ik weet zeker dat ik het nooit op die manier zou doen. Ik word toch wel nagedacht en zo niet dan heb ik er toch geen hinder van. Ik geloof in een huwelijk tot de dood u scheidt. Ik zou er voor mijn dood ook geen enkel probleem hebben met het idee dat mijn vrouw ooit een nieuwe man vindt na mijn overlijden.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 13:23 schreef Miam het volgende:

[..]

Dat heb ik dus ook wel een beetje. met alle respect maar ik vond haar ook best claimend overkomen in de afgelopen aflevering met die herinneringendoos maar, die mening hoeft niet iedereen te delen uiteraard

Iedereen gaat er weer anders mee om

Ze dacht gewoon even 300% keihard eerlijk hardop.
Ik denk aan de ene kant dat ik mijn man dan ook weer geluk uiteraard zou gunnen en dat ie niet de rest van zijn leven alleen gaat weg kwijnen, maar ze durfde hardop die paar procenten te noemen dat je af en toe denkt 'ARGHHHH blijf van mijn vent af, hij is en blijft getrouwd met MIJ! MIJ! MIJN MAN!' en dat je het af en toe gewoon een ontzettend klote idee vindt, jouw man met een ander. Plus de angst dat de gedachten aan jou steeds meer op de achtergrond raken na verloop van tijd.
Ik vind het wel verfrissend en eerlijk dat ze het toe durfde te geven

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:01 schreef Greys het volgende:

[..]

Ze dacht gewoon even 300% keihard eerlijk hardop.
Ik denk aan de ene kant dat ik mijn man dan ook weer geluk uiteraard zou gunnen en dat ie niet de rest van zijn leven alleen gaat weg kwijnen, maar ze durfde hardop die paar procenten te noemen dat je af en toe denkt 'ARGHHHH blijf van mijn vent af, hij is en blijft getrouwd met MIJ! MIJ! MIJN MAN!' en dat je het af en toe gewoon een ontzettend klote idee vindt, jouw man met een ander. Plus de angst dat de gedachten aan jou steeds meer op de achtergrond raken na verloop van tijd.
Ik vind het wel verfrissend en eerlijk dat ze het toe durfde te geven

Ja zou kan je het ook zien, maar ik zie het tegenovergestelde erin (zie boven).

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:03 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Ja zou kan je het ook zien, maar ik zie het tegenovergestelde erin (zie boven).

Kan Er zijn zoveel manieren om er mee om te gaan.
Ik denk (!) dat ik er per dag 13 andere gevoelens over zou hebben, dat op de 'sterke' momenten ik zou denken 'ik hoop dat je snel iemand anders vind en weer heel gelukkig word' en op de mindere/zwakkere/verdrietiger momenten zou denken 'Vergeet me nooit, je gaat me vergeten he, wanneer denk je dat je weer een ander hebt? Nou? Nou? Toch niet snel he? Blijf je wel aan me denken?' enz. Volgens mij schieten die gedachten en gevoelens dan van hot naar her.

Maar je kunt het heel moeilijk inschatten, ik ken mezelf het beste en misschien zou ik alsnog weer heel anders reageren

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:05 schreef Greys het volgende:

[..]

Kan Er zijn zoveel manieren om er mee om te gaan.
Ik denk (!) dat ik er per dag 13 andere gevoelens over zou hebben, dat op de 'sterke' momenten ik zou denken 'ik hoop dat je snel iemand anders vind en weer heel gelukkig word' en op de mindere/zwakkere/verdrietiger momenten zou denken 'Vergeet me nooit, je gaat me vergeten he, wanneer denk je dat je weer een ander hebt? Nou? Nou? Toch niet snel he? Blijf je wel aan me denken?' enz. Volgens mij schieten die gedachten en gevoelens dan van hot naar her.

Maar je kunt het heel moeilijk inschatten, ik ken mezelf het beste en misschien zou ik alsnog weer heel anders reageren

Ik denk dat ik nu inmiddels wel zeker weet hoe ik erover denk. Het is niet het leven na de dood waar ik van wakker lig, maar van het leven voor de dood, zei mijn oud-oom altijd.

Ik hoorde van de week van een studiegenootje dat bij een kennis van haar borstkanker is ontdekt na het bevolkingsonderzoek. Ze bleek een tumor van 20 centimeter te hebben en heeft daar nooit last van gehad. Zulke dingen vind ik dan wel eng.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:31 schreef Oognip het volgende:
Ik hoorde van de week van een studiegenootje dat bij een kennis van haar borstkanker is ontdekt na het bevolkingsonderzoek. Ze bleek een tumor van 20 centimeter te hebben en heeft daar nooit last van gehad. Zulke dingen vind ik dan wel eng.

Mijn moeder heeft haar "schijf" ook toevallig gevoeld toen zij borstkanker kreeg. Heeeel bizar idd!

quote:

Op donderdag 20 september 2012 12:20 schreef De_Kardinaal het volgende:
Ik leef toch wel meer mee met sommigen dan met anderen.

Gek is dat he, net als bij Amber of Mehtap, dan denk ik echt: je weet gewoon dat je dood gaat, terwijl je nog niets bereikt hebt in je leven... Niet dat het voor de anderen minder erg is, maar... anders

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:39 schreef Syb.ren het volgende:

[..]

Gek is dat he, net als bij Amber of Mehtap, dan denk ik echt: je weet gewoon dat je dood gaat, terwijl je nog niets bereikt hebt in je leven... Niet dat het voor de anderen minder erg is, maar... anders

Ik heb ook meer sympathie voor die twee dan voor de anderen, maar ja waarom dat is dat weet ik niet goed onder worden te brengen. Ik ben het niet eens dat ze niets bereikt hebben in hun leven. Als je zo jong bent dan bereik je ook dingen, deels dezelfde als leeftijdsgenoten, deels andere zaken. Ik denk dat ik gewoon wat anders versta onder iets bereiken in het leven dan jij.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:01 schreef Greys het volgende:

[..]

Ze dacht gewoon even 300% keihard eerlijk hardop.
Ik denk aan de ene kant dat ik mijn man dan ook weer geluk uiteraard zou gunnen en dat ie niet de rest van zijn leven alleen gaat weg kwijnen, maar ze durfde hardop die paar procenten te noemen dat je af en toe denkt 'ARGHHHH blijf van mijn vent af, hij is en blijft getrouwd met MIJ! MIJ! MIJN MAN!' en dat je het af en toe gewoon een ontzettend klote idee vindt, jouw man met een ander. Plus de angst dat de gedachten aan jou steeds meer op de achtergrond raken na verloop van tijd.
Ik vind het wel verfrissend en eerlijk dat ze het toe durfde te geven

Het gaat mij meer over die kist met herinneringen, dat vind ik best wel een last voor haar man.
Wat als hij ooit verhuist en of een andere vrouw tegen komt. Bij het vuil zetten zal niemand ooit doen maar wat dan

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:44 schreef Soury het volgende:

[..]

Het gaat mij meer over die kist met herinneringen, dat vind ik best wel een last voor haar man.
Wat als hij ooit verhuist en of een andere vrouw tegen komt. Bij het vuil zetten zal niemand ooit doen maar wat dan

Op zolder zetten ofzo, ergens waar het er nog 'is' maar niet in de weg staat. Ik denk dat elke nieuwe vrouw dat zal begrijpen eerlijk gezegd en echt niemand zal eisen dat dat weg moet.
Zelfs als je niet zo'n kist maakt, dan blijven er toch in een huis bepaalde tastbare herinneringen aan jou, spulletjes, trutteltjes, al is het je tandenborstel. Die gaan uiteindelijk dan (denk ik ) ook in een doos. Dus ik zie niet zoveel verschil in zo'n herinneringenkist en een doos die er uiteindelijk toch wel komt. Hij zal haar dagboekje/bucketlist toch ook wel zelf bewaren bv denk ik.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:47 schreef Greys het volgende:

[..]

Op zolder zetten ofzo, ergens waar het er nog 'is' maar niet in de weg staat. Ik denk dat elke nieuwe vrouw dat zal begrijpen eerlijk gezegd en echt niemand zal eisen dat dat weg moet.
Zelfs als je niet zo'n kist maakt, dan blijven er toch in een huis bepaalde tastbare herinneringen aan jou, spulletjes, trutteltjes, al is het je tandenborstel. Die gaan uiteindelijk dan (denk ik ) ook in een doos. Dus ik zie niet zoveel verschil in zo'n herinneringenkist en een doos die er uiteindelijk toch wel komt. Hij zal haar dagboekje/bucketlist toch ook wel zelf bewaren bv denk ik.

Het verschil is dat je bij de een als man zelf een kistje maakt met de spulletjes die je wil bewaren en niet en dat bij het andere alvast bepaald is wat er bewaard zal blijven. Bij de een is het een doosje dat gemaakt wordt door de man, bij de andere is het een erfenis van de vrouw. Dat lijkt mij het toch een andere lading geven.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 17:47 schreef Greys het volgende:

[..]

Op zolder zetten ofzo, ergens waar het er nog 'is' maar niet in de weg staat. Ik denk dat elke nieuwe vrouw dat zal begrijpen eerlijk gezegd en echt niemand zal eisen dat dat weg moet.
Zelfs als je niet zo'n kist maakt, dan blijven er toch in een huis bepaalde tastbare herinneringen aan jou, spulletjes, trutteltjes, al is het je tandenborstel. Die gaan uiteindelijk dan (denk ik ) ook in een doos. Dus ik zie niet zoveel verschil in zo'n herinneringenkist en een doos die er uiteindelijk toch wel komt. Hij zal haar dagboekje/bucketlist toch ook wel zelf bewaren bv denk ik.

Dat is zijn keus en niet een opgedrongen kist met frutsels, herinnering blijven er altijd wel als het goed is

Ik zou het fijn vinden om zoiets te krijgen. Maar eerlijk is eerlijk, als ik het niet fijn zou vinden zou ik het idd niet durven zeggen denk ik tegen degene die dat dan aan het samenstellen is.

Hij zal het vast niet meteen doen, maar hij kan die spullen natuurlijk ook wegdoen. Ik kan me zo snel even niet voor de geest halen of Marieke het ooit over ouders en broers of zussen gehad heeft, maar zij willen misschien ook wel een herinnering. En als hij het echt als een last beschouwd... Er bestaat zoiets als de vuilnisbak.

De vader van een ex-vriendje van mij heeft een hele tijd alles bewaard wat van zijn vrouw was geweest (zij is btw totaal onverwacht overleden, dus er was geen kist of zelfs geen plakboek bewust gemaakt om haar te herinneren)
Maar toen hij na een aantal jaar ging samenwonen met zijn nieuwe vriendin heeft hij eerst rondgevraagd of er nog mensen waren die graag iets wilden hebben wat van haar was geweest (zo wou mijn ex-vriendje bijv haar lievelingssingletje van Queen en waren er nog meer verzoeken van anderen als herinnering) maar verder heeft hij alles weggedaan op haar het hoedje wat ze op hun bruiloft op had en foto's na.

Maar nou ben ik zelf ook iemand die zoiets heeft van:"herinneringen zitten in mijn hoofd en in mijn hart, niet in materialistische zaken"

quote:

Op donderdag 20 september 2012 18:03 schreef Greys het volgende:
Ik zou het fijn vinden om zoiets te krijgen. Maar eerlijk is eerlijk, als ik het niet fijn zou vinden zou ik het idd niet durven zeggen denk ik tegen degene die dat dan aan het samenstellen is.

Dat snap ik wel, maar ooit kom je op een punt om verder te gaan met je leven. Dit zijn jonge mensen.
En ik denk niet dat Marieke blij zou zijn met een stoffig hoekje op zolder.
Ik hou er maar mee op. Best gevoelig onderwerp

Al voor de buis.