Tong's culinaire recensies horeca Zaltbommel. # 2

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 19:11 schreef Karina het volgende:
Al heb ik toenstraks al gegeten, als ik die recensie lees krijg ik meteen trek in een lekkere, dikke spekpannenkoek Als ik zo vrij mag zijn: wat kost dat nou tegenwoordig?

Typisch Nederlandse vraag. Het kostte niet duur.

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 19:55 schreef Karina het volgende:

Goed om te weten dat het niet duur kostte. Goedkoop, lekker en je zit stampvol, wat wil je nog meer?

Als het niet veel duur geld kost wil het nog niet zeggen dat het goedkoop geld kost.

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 22:23 schreef Mirjam het volgende:
hier in Leiden ben je voor 10 euro klaar als je 1 pannenkoek neemt met wat erop en eraan, en 1 drankje

Wat bedoel je met eraan ?

Goeiemorgen

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 16:40 schreef chufi het volgende:
Ik sta in een recensie van tong

Welke pizza raad je me aan ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 10:39 schreef FutureFairytale het volgende:

[..]

4 formaggi

Wat zit er in ? 4 dingen ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 12:13 schreef FutureFairytale het volgende:

[..]

Nee je mag wel 4x raden.

Kaas en maggi ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 17:53 schreef chufi het volgende:

Zelf had ik gisteren deze

Del Padrone
Tomaat, kaas, salami, ham, gorgonzola, paprika, artisjokken, champignons en knoflook
¤ 12,00
En die was yammie

Die ligt wel in mijn smaakbereik. Voorlopig m'n nummer één.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 19:19 schreef chufi het volgende:

[..]

Helaas niet verkrijgbaar bij jouw overbuurman Perla DI Cairo

Welke wel ? En welke raad je me daar aan ?

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2012 17:02 schreef chufi het volgende:

[..]

1 van die andere 2, die komen van de kaart Perli Di Caïro

Cool. Ben benieuwd.

Ristorante/Pizzeria Perla di Cairo

Het moest er een keer van komen. Bij de buren van Perla di Cairo aan tafel schuiven.
Had er al vaak een pizzaatje gehaald, maar nog nooit in de pizzeria zelf gegeten. Als ik uit het raam van m'n flatje kijk zie ik de dampende walmen uit de rookpijp van het restaurant opstijgen. Bij aflandse wind uit het midden-oosten snuif ik de geur op van gebraden gehakt, geroosterd varkensvlees en gesnipperde uien. Heel wat anders dan de aangebrande kiplucht van een mislukte barbeque die mijn reukorganen iedere zomer teistert. De veroorzakers daarvan zitten de hele zomer op de stoep in trainingspak bier te drinken. Ik ken inmiddels alle nummers van Fransje Bauer uit m'n hoofd. Het zijn natuurlijk wel de originele, oer-Hollandsche, politiek bewuste, shoarma etende, RTL-kijkers.
Ze hebben ook zo'n mooi bordje aan de muur. 'Krek Wak Wou.' 'Dit is precies hetgeen ik wilde' paste er niet op denk ik. Als ik ze beleefd groet groeten ze altijd in dialect terug : 'Hek wa van oe an ?' 'Eensgelijks' zeg ik dan. Waar vind je dat nog tegenwoordig ?

Ik zag door het raam Yazied al bezig met zijn one-man show. Ik noem hem altijd Ari, klinkt ammicaal, zeg maar goeie kennisen onder elkaar. Ari goochelt al 20 jaar met deegrollers en pannen. 'Jij gaat altijd tot de bodem hè Ari ?' Zei ik in de geest van de Olympische Spelen. Ari worstelt nog steeds een beetje met de Nederlandse taal en hij begreep de dubbele bodem van mijn opmerking dan ook niet helemaal. Met cijfers heeft ie minder moeite. Hij wilde al beginnen aan nummertje 28, toen ik hem vertelde dat ik aan een tafel wilde plaatsnemen. Het was alsof ik in m'n eigen huis op visite ging.

De bediening liet niet lang op zich wachten. Op advies van een mede-recensent bestelde ik de Nazaka. Nummer 81 zou Ari zeggen. Een pizza met alles erop en eran. Voorgerecht een Zuppa di Pomodoro, klinkt toch aantrekkelijker dan het saaie tomatensoep. Net zoals artisjokken lekkerder klinkt dan dierentuinliegen. Na tien minuutjes werd de Pomodoro geserveerd. De soepballetjes dreven met hun billetjes aan de oppervlakte, klaar om opgevist te worden. De eerste indruk had me niet voorgelogen. De balletjes waren lekker heet en de zoet/zure soep was innig verstrengeld met de stukjes tomaat.

Wachtend op mijn Pizza nam ik de omgeving in me op. Het was rustiek en knus. Italiaans en Egyptisch vloeiden mooi samen met Hollandse degelijkheid. Hier zou het bordje 'Krek Wak Wou' niet misstaan. Samen met Ari Salami zorgde het voor een gemoedelijke, huiselijke sfeer.
Vanaf mijn tafel zag ik Ari met de pizzabodem gooien alsof ie aan het discuswerpen was. Ari was goud waard voor deze zaak en ging helemaal in zijn werk op. Hij had duidelijk plezier in wat ie deed.
Mijn grootste plezier zou nog komen.

De Pizza was niet te groot en niet te klein. Precies zoals het hoort. Alles lag mooi gerangschikt.
Niets overlapte elkaar en niets lag er verloren bij. Waar te beginnen is dan de vraag. Ik prikte eerst een champignonnetje aan de vork. Stukje deeg erachteraan. 'We are the champignons' wilde ik zingen. Maar hield me met moeite in. De stukjes tomaat waren niet te slap en de paprika niet te hard. Je zou er bijna een stijve van krijgen, ware het niet dat er net een engeltje op m'n tong pieste. De kaas fietste overal tussendoor, was als een glijmiddel voor de ham, salami en uitjes. Dit was als een thuiswedstrijd voor de artisjokken en de ananas, alleen het applaus ontbrak.
Het was duidelijk, hier had Ari jarenlang voor geoefend.
Dit was de perfecte pizza. Hans van Zetten zou zeggen : 'Hij staat, hij staat en ik sta ook.'

Een 9. Zonder aftrek van punten.