Het OUD Estafette topic deel 13

DaD wat moet die situatie met je oom verschrikkelijk angstig geweest zijn.

Wat klink je nu gelukkig, echt heerlijk om te lezen! Ik heb veel respect voor de keuzes die je gemaakt hebt.

Jeutje wat een griezel die oom! gelukkig is hij nu heel heel heel ver weg! En het ze leefde nog lang en gelukkig einde <3

Wauw dad, wat een verhaal. Kreeg het er koud van, toen ik las over je oom, wat een nachtmerrie moet dat geweest zijn

_{en ik vind 't nog steeds grappig dat we dezelfde naam hebben}

Maar je hebt zo een heel gelukkig 'ever after'

Woah Dad! Wat een verhaal!
En het einde

Jemig DaD, toen ik dat eerste stukje las over de koop van dat huis zag ik helemaal zo'n grote happy family voor me, opa en oma dichtbij, ook nog een oom, oudere broer en zus.. wat een fijn vangnet. Maar wat een nachtmerrie ook als dat vangnet helemaal niet zo fijn blijkt te zijn...

Fijn dat je nu zo'n fijn gezinnetje van jezelf hebt

DaD, helaas komt verhaal 2 mij heel bekend voor. Mijn schoonzus is schizofreen en heeft mij jarenlang bedreigd omdat ze de waan had dat alles bij hen in de familie fout was gegaan op het moment dat ik er bij kwam. Regelmatig 112 moeten bellen idd en als ik alleen thuis was had ik de telefoonnummers van de sterke buurmannen bij mijn telefoon liggen. Ook op mijn werk viel ze me lastig. Reden dat niemand van mijn schoonfamilie weet waar ik nu werk. Na een heleboel gedwongen opnames is het rustig geworden. We hebben bijna geen contact meer. Heel af en toe belt ze nog.

Wat ik altijd het ergste vond was dat er binnen mijn schoonfamilie niet over gepraat mocht worden. Alles werd doodgezwegen. Dat ik jarenlang in angst heb geleefd mocht en mag niet besproken worden. Achteraf gezien heb ik daar bijna meer last van gehad dan van het gedrag van mijn schoonzus zelf. Dat proef ik ook uit jouw verhaal. Het zal wel met onmacht en schaamte te maken hebben, maar begrijpen doe ik het nog steeds niet.

DaD, wat een nare situatie met je oom zeg kan me voorstellen dat dat er in hakt. mooi om te lezen dat je nu zo je geluk gevonden hebt!

Dad het verhaal van je oom komt hier hard aan. Broer van mijn vriend is ook schizofreen en heeft in het verleden ook geprobeerd mijn schoonmoeder te wurgen. Gelukkig is hij gek op mijn vriend en ook op mij maar we proberen hem wel op afstand te houden. Maar ook weer niet teveel omdat je weet dat het dan juist mis kan gaan. Ik maak me bij voorbaat al zorgen hoe het zal gaan als we kinderen krijgen en ik krijg dan ook de rillingen van je verhaal, hopelijk komt het bij ons nooit zo ver

Wel super dat je het geluk nu gevonden hebt met baard!

quote:

Op zondag 7 juni 2015 22:25 schreef livelink het volgende:
DaD, helaas komt verhaal 2 mij heel bekend voor. Mijn schoonzus is schizofreen en heeft mij jarenlang bedreigd omdat ze de waan had dat alles bij hen in de familie fout was gegaan op het moment dat ik er bij kwam. Regelmatig 112 moeten bellen idd en als ik alleen thuis was had ik de telefoonnummers van de sterke buurmannen bij mijn telefoon liggen. Ook op mijn werk viel ze me lastig. Reden dat niemand van mijn schoonfamilie weet waar ik nu werk. Na een heleboel gedwongen opnames is het rustig geworden. We hebben bijna geen contact meer. Heel af en toe belt ze nog.

Wat ik altijd het ergste vond was dat er binnen mijn schoonfamilie niet over gepraat mocht worden. Alles werd doodgezwegen. Dat ik jarenlang in angst heb geleefd mocht en mag niet besproken worden. Achteraf gezien heb ik daar bijna meer last van gehad dan van het gedrag van mijn schoonzus zelf. Dat proef ik ook uit jouw verhaal. Het zal wel met onmacht en schaamte te maken hebben, maar begrijpen doe ik het nog steeds niet.

_{mijn oom is ook nogal in de war. Niks bedreigends gelukkig maar wel jaren lange telefoon terreur}

Wat eng zo'n oom of schoonzus. Vooral ook omdat je je niet gehoord en gesteund voelt door zijn/haar ouders.
DAD denk je dat je je zo veel bent gaan lezen omdat je dan kon 'vluchten' ( niet het juiste woord) in een andere wereld?!

[ Bericht 6% gewijzigd door Cholula op 08-06-2015 13:52:21 (Ik begreep mijn eigen zin niet meer. ) ]

Jeetje DAD wat een verhaal. Ook ik ben er stil van. Stoer dat je het voor ons op hebt durven schrijven.

Oh wow DaD! Jezus wat een verhaal weer! Maar je geweldige mannen nu
Bedankt weer voor het delen, wat een bijzonder topic is dit toch

quote:

Op maandag 8 juni 2015 00:47 schreef Hilzillah het volgende:

[..]

_{mijn oom is ook nogal in de war. Niks bedreigends gelukkig maar wel jaren lange telefoon terreur}

Jarenlange telefoonterreur klinkt anders aardig bedreigend Hoe is het opgehouden?

Jeetje DaD ik krijg de kriebels van je oom. Bedankt voor het delen van je verhaal

quote:

Op maandag 8 juni 2015 11:37 schreef MaJo het volgende:

[..]

Jarenlange telefoonterreur klinkt anders aardig bedreigend Hoe is het opgehouden?

Oma in geschakeld. Zij was de enige die nog enigszins vat op hem had.

Wat een bijzondere verhalen komen hier voorbij Volgens mij heb ik hier nog nooit gepost maar ik lees al vanaf het begin van het topic mee.

quote:

Op maandag 8 juni 2015 13:02 schreef dobbey het volgende:
Wat een bijzondere verhalen komen hier voorbij Volgens mij heb ik hier nog nooit gepost maar ik lees al vanaf het begin van het topic mee.

+1. Wat een verhalen hier. Erg bijzonder om de personen achter de nicks te leren kennen.

DaD wat een verhaal! Wat een angst voor zo'n klein meisje Gek he dat er vaak nog zo'n taboe heerst om over dit soort dingen te praten
Leuk om te lezen hoe je Baard ontmoet hebt. En nu ook nog eens zo'n mooi gezin samen

Bedankt voor al jullie lieve reacties! . Ik vond het heel eng om op invoeren te drukken.

Voor er een verkeerd beeld ontstaat, wil ik toch even zeggen dat ik de liefste ouders ooit heb en dat ik altijd bij ze terecht had gekund als ik over de situatie had willen praten. Slachtofferhulp kwam regelmatig bij ons langs en mijn ouders keken met ons naar documentaires over de ziekte, om het uit te leggen, maar ik sloot me af. Het kwam te dichtbij. Op de momenten waarop ik er niet aan hoefde te denken, wilde ik dat ook niet.

quote:

Op zondag 7 juni 2015 20:19 schreef elamanilo het volgende:
DaD, heftig wat je hebt meegemaakt met je oom.. Hebben je ouders het echt nooit doorgehad of geweten dat hij zo gevaarlijk dichtbij kwam? Dachten ze echt dat hij alleen maar soms foto's door de brievenbus deed of dachten ze dat je opa en oma beter zouden opletten? Ik kan me niet voorstellen dat ze je daar elke woensdag alleen lieten
Daarnaast ook bewonderenswaardig dat je op school zo goed bleef werken
Maar vooral het 'ze-leven-nog-lang-en-gelukkig' einde, supertof dat je je man hebt gevonden met wie je als kers op de taart een prachtige zoon kreeg, terwijl je daarnaast ook nog eens je droombaan bent gaan beoefenen <3

Ik weet niet of mijn ouders ooit hebben vermoed of dit gebeurde. Ik heb het ze in ieder geval niet verteld. Mijn vader is mijn oom ooit eens fysiek aangevallen, omdat hij één van ons iets had gedaan (ik weet al niet eens meer wat...). Mijn moeder heeft ze uit elkaar getrokken, waarbij ze tegen mijn vader riep dat hij de gevangenis in zou gaan als hij mijn oom werkelijk iets aan zou doen. Dat was mijn angstbeeld, dat mijn vader naar de gevangenis moest terwijl mijn oom nog vrij rond zou lopen. Wie moest ons dan beschermen? Ik dacht dat als ik dit zou vertellen, dat dat dan vast zou betekenen dat mijn vader opgepakt zou worden omdat hij dan heel boos zou worden op mijn oom.

quote:

Op zondag 7 juni 2015 22:42 schreef LadyBlack het volgende:
Allejezus DaD

En het einde van je verhaal is zo mooi en zo verdiend

_{Ik was een keer in dat kleine huisje van jou en je ex weet ik nog was idd erg klein maar erg schattig}

Ja, dat is ook zo! Voor je taart! Het was zo'n huisje waarvan iedereen die binnenkwam zei: 'Goh. Het is wel knus, hè?' .

quote:

Op maandag 8 juni 2015 09:50 schreef Cholula het volgende:
Wat eng zo'n oom of schoonzus. Vooral ook omdat je je niet gehoord en gesteund voelt door zijn/haar ouders.
DAD denk je dat je je zo veel bent gaan lezen omdat je dan kon 'vluchten' ( niet het juiste woord) in een andere wereld?!

Dat zou heel goed kunnen. Ik kon/kan me echt in boeken verliezen. Het zat er wel al heel vroeg in - mijn moeder en zus zijn ook echte boekenwurmen en ik las mijn ouders al voor toen ik drie was. Op zondagochtend in het grote bed. .

Ik ben heel blij dat jullie uit mijn verhaal/posts kunnen opmaken dat ik nu heel gelukkig ben. Dat ben ik ook echt - met mijn twee prachtige mannen. .

Via dm heb ik aan elamanilo gevraagd het stokje van mij over te nemen.

Heel spannend! Maar ik neem het stokje graag over, en ik ben nu al nieuwsgierig naar mijn eigen verhaal Hopelijk lukt het me ook om het mooi op te schrijven!

Ela, mijn vragen aan jou.

Ik geniet altijd ontzettend van de foto's die jij post van je gezinnetje. Het ziet er idyllisch uit. . Wat zijn je eigen fijnste jeugdherinneringen? En wat zijn dingen waarvan je hoopt dat N. ze zich later herinnert?

Je komt op mij over als iemand die handelt vanuit haar diepste gevoel. Heeft dat gevoel je wel eens in de steek gelaten?

Wow dad jouw verhaal! Wat heftig moet dat zijn geweest, en wat klink je vol liefde over je huidige leven!

Ik heb nog een heel gekke en persoonlijke vraag, negeer hem vooral indien gewenst.

Jij hebt toch in je zwangerschap best geworsteld met het feit dat je een jongen verwachtte? Hoe kijk jij daar nu op terug? Is dat helemaal weg? Zou dat bij een eventuele tweede denk je weer een rol kunnen spelen?

quote:

Op maandag 8 juni 2015 15:23 schreef Olf het volgende:
Wow dad jouw verhaal! Wat heftig moet dat zijn geweest, en wat klink je vol liefde over je huidige leven!

Ik heb nog een heel gekke en persoonlijke vraag, negeer hem vooral indien gewenst.

Jij hebt toch in je zwangerschap best geworsteld met het feit dat je een jongen verwachtte? Hoe kijk jij daar nu op terug? Is dat helemaal weg? Zou dat bij een eventuele tweede denk je weer een rol kunnen spelen?

Hysterisch gejankt bij de geslachtsbepaling. . Nu zou ik, uiteraard, mijn jochie nog niet voor honderd meisjes willen ruilen. Ik zei zelfs gisteren nog tegen mijn vriend dat ik me niet voor kan stellen dat ik een meisje net zo geweldig zou vinden, hoewel dat natuurlijk ook weer onzin is. .

En een tweede jongetje, hoe tof zou dat zijn! .