OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Als je dan nog de kans hebt de rest ook op te vangen en mogelijk wel het goede te hebben als je het verkeerde had, wellicht welquote:Op dinsdag 21 augustus 2012 13:08 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Zelfs al is dat zo, is dat nou echt belangrijk?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat klinkt dan weer echt als een vruchtzakje.quote:
Ehm.. Dat hoop ik niet! Maar ik denk dat het een vruchtzakje was, een vruchtje zag ik niet echt. Het was een wittig zakje met rode draadjes erdoor heen. Ik kon het bloed eraf spoelen onder de kraan en toen bleef dat fliebertje over.
Heel veel sterkte Sparkling!
Ik was er behoorlijk zeker van dat het geen stolsel was in ieder geval maar nu maak je me aan het twijfelen..
Nee hoor Spark zo zag het er bij mij ook uit. Beetje gelig, grootte van een rozijn, was 6wk2dg. Heb ik de vk laten zien en die bevestigde het. Ik heb het ook afgespoeld en was blij dat ik het heb bewaard. Begraven in de tuin.
Sterkte Spark.
Sterkte Spark.
Wat jij beschrijft is echt geen stolsel geweest. Als je een stolsel vasthoudt, valt deze ahw uit elkaar en je kunt m niet afspoelen. Geen zorgen dus. Sterkte.
.sparkling.quote:
Och Sparkling wat triest. Wel fijn dat het zo snel gegaan is. Geef het maar een mooi plekje
Zo, over een week de afspraak in het ziekenhuis al gehad. Waarschijnlijk is er niets meer te zien tegen die tijd maar ik ben wel erg nerveus.
Vanavond samen met mijn man gepraat wat nu en al snel besloten om er gewoon meteen weer voor te gaan.
Het gaat eigenlijk gewoon goed met mij. Ik ben best een beetje verdrietig door deze miskraam maar hij was ook zo vroeg dat ik nog weinig gevoel had en ook nog geen echo gehad. Lichamelijk gaat het allemaal ook oké, ik verlies wel flink wat bloed en ben licht duizelig als ik snel beweeg maar ik doe het gewoon even rustig aan.
Het enige is de angst voor de volgende zwangerschap. Ik was nu al een stresskip en ik hoop oprecht dat ik de volgende keer de rust kan vinden. Zwanger worden lijkt vooralsnog geen probleem, beide keren werd ik in de 3e cyclus al zwanger. Nu moet ik het alleen nog blijven..
Vanavond samen met mijn man gepraat wat nu en al snel besloten om er gewoon meteen weer voor te gaan.
Het gaat eigenlijk gewoon goed met mij. Ik ben best een beetje verdrietig door deze miskraam maar hij was ook zo vroeg dat ik nog weinig gevoel had en ook nog geen echo gehad. Lichamelijk gaat het allemaal ook oké, ik verlies wel flink wat bloed en ben licht duizelig als ik snel beweeg maar ik doe het gewoon even rustig aan.
Het enige is de angst voor de volgende zwangerschap. Ik was nu al een stresskip en ik hoop oprecht dat ik de volgende keer de rust kan vinden. Zwanger worden lijkt vooralsnog geen probleem, beide keren werd ik in de 3e cyclus al zwanger. Nu moet ik het alleen nog blijven..
Goed hoorquote:
De bloeding is vandaag al wat minder gelukkig, geen helderrood bloedverlies meer. Ik hoop heel snel weer een eisprong te hebben in ieder geval!
Goed om te lezen dat het wel goed met je gaat Sparkling. Ook prettig dat je goed met je man hebt kunnen praten en dat jullie er beiden weer voor willen gaan. Je angst begrijp ik wel. Heb je al ideeën over hoe je het een volgende keer zou (willen) doen?
Nee, eigenlijk niet echt. Ik neem me voor om me niet gek te maken met steeds testen doen maar goed, ik ken mezelf ook en waarschijnlijk lukt dat ook niet. En eigenlijk vond ik het, achteraf gezien dan, toch ook wel fijn dat ik nu wist dat het mis was voor ik bloed zag. Dus ik weet niet..
En verder bespreek ik het volgende week allemaal in het ziekenhuis. Ik denk niet dat er iets is dat ik anders kan doen, ik drink niet, rook niet, neem foliumzuur en noem het maar op
Nou ja, ik heb overgewicht en misschien heeft het daarmee te maken dus ik ben sinds deze week maar redelijk streng op mijn eten aan het letten. Misschien helpt het, misschien ook niet.
En verder bespreek ik het volgende week allemaal in het ziekenhuis. Ik denk niet dat er iets is dat ik anders kan doen, ik drink niet, rook niet, neem foliumzuur en noem het maar op
Nou ja, ik heb overgewicht en misschien heeft het daarmee te maken dus ik ben sinds deze week maar redelijk streng op mijn eten aan het letten. Misschien helpt het, misschien ook niet.
Fijn dat het goed met je gaat, Sparkling en dat jullie er weer voor willen gaan
De kans dat het iets anders was dan gewoon een toevallige mutatie is heel klein, het is nu twee keer misgegaan bij jou toch? De kans is dan nog steeds heel groot dat het gewoon een heel rot toeval is.
De kans dat het iets anders was dan gewoon een toevallige mutatie is heel klein, het is nu twee keer misgegaan bij jou toch? De kans is dan nog steeds heel groot dat het gewoon een heel rot toeval is.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Klopt Twinkly, 2 keer. Ik weet het toeval kan zijn maar goed, ik heb best flink overgewicht dus afvallen lijkt mij geen slecht idee. Dus nu met 2 recente miskramen in mijn achterhoofd en hopelijk een nieuwe zwangerschap in de toekomst heb ik flinke motivatie om ervoor te gaan. Dit keer wel met behulp van een dietiste, een paar jaar geleden deed ik het zelf en toen sloeg ik zo ver door dat mijn menstruatie er totaal mee stopte. En sowieso lijkt het me onverstandig om maar wat te doen voor het geval ik toch weer snel zwanger raak.
Fijn dat je je zo 'sterk' voelt Sparkling. Gewoon gaan afvallen, kan sowieso geen kwaad. Misschien leidt t zelfs wel wat af?
Ik heb me deze zwangerschap ook gek gemaakt en heb nog steeds wel eens een moment, zelfs na vele goede echo's. Gelukkig zijn er ook genoeg momenten dat ik volop geniet. Maar die eerste weken blijven slopend vrees ik. Je moet er gewoon doorheen, het vertrouwen komt met de tijd wel weer.
Ik ga duimen dat alles in t ziekenhuis goed is en dat de boel snel weer op gang komt.
Ik heb me deze zwangerschap ook gek gemaakt en heb nog steeds wel eens een moment, zelfs na vele goede echo's. Gelukkig zijn er ook genoeg momenten dat ik volop geniet. Maar die eerste weken blijven slopend vrees ik. Je moet er gewoon doorheen, het vertrouwen komt met de tijd wel weer.
Ik ga duimen dat alles in t ziekenhuis goed is en dat de boel snel weer op gang komt.
Fieder, fijn dat je goed kan genieten!
Ik vind het een beetje lastig denk ik dat het nu 2x op totaal andere momenten mis is gegaan. Ik was deze keer bang voor een missed abortion want dat kende ik natuurlijk al. Een miskraam die uit zichzelf op gang komt was ik eigenlijk niet bang voor.
Voor een volgende keer ga ik daar natuurlijk wel bang voor zijn maar ook voor de MA.
Ik vind deze miskraam trouwens lichamelijk echt een eitje, wat een verschil met de vorige keer. Daar ben ik ook ontzettend blij mee. Ik heb veel moeite gehad met de manier waarop mijn vorige miskraam ging en nu is alles natuurlijk gegaan en heb ik buiten een paar flinke krampen en heviger bloedverlies niets bijzonders gemerkt. Ik merk toch wel dat dat veel rust geeft, dit voelt minder als falen.
Ik vind het een beetje lastig denk ik dat het nu 2x op totaal andere momenten mis is gegaan. Ik was deze keer bang voor een missed abortion want dat kende ik natuurlijk al. Een miskraam die uit zichzelf op gang komt was ik eigenlijk niet bang voor.
Voor een volgende keer ga ik daar natuurlijk wel bang voor zijn maar ook voor de MA.
Ik vind deze miskraam trouwens lichamelijk echt een eitje, wat een verschil met de vorige keer. Daar ben ik ook ontzettend blij mee. Ik heb veel moeite gehad met de manier waarop mijn vorige miskraam ging en nu is alles natuurlijk gegaan en heb ik buiten een paar flinke krampen en heviger bloedverlies niets bijzonders gemerkt. Ik merk toch wel dat dat veel rust geeft, dit voelt minder als falen.
Dat was in mijn geval wel zo. Pas na de 12 weken echo kon ik me echt ontspannen. En vanaf het moment dat je het kindje dan begint te voelen is het een constante geruststelling.. Zo heb ik dat tenminste ervaren.quote:
Fijn dat je je zo 'sterk' voelt Sparkling. Gewoon gaan afvallen, kan sowieso geen kwaad. Misschien leidt t zelfs wel wat af?
Ik heb me deze zwangerschap ook gek gemaakt en heb nog steeds wel eens een moment, zelfs na vele goede echo's. Gelukkig zijn er ook genoeg momenten dat ik volop geniet. Maar die eerste weken blijven slopend vrees ik. Je moet er gewoon doorheen, het vertrouwen komt met de tijd wel weer.
Ik ga duimen dat alles in t ziekenhuis goed is en dat de boel snel weer op gang komt.
Herkenbaarquote:
[..]
Dat was in mijn geval wel zo. Pas na de 12 weken echo kon ik me echt ontspannen. En vanaf het moment dat je het kindje dan begint te voelen is het een constante geruststelling.. Zo heb ik dat tenminste ervaren.
Ieder toiletbezoek is een beetje 'eng' die eerste weken, althans, dat had ik. En zelfs na de 12 weken bleef ik wat terughoudend nog. Tuurlijk was ik ook heel blij, maar ik was me er gewoon heel erg van bewust dat er nog steeds een 20 weken echo ging komen en dat het nog steeds mis kon gaan. Niet dat ik daar vanuit ging. Maar toch. Kon niet alleen maar 'genieten', wat je wel vaker hoort.
Hoi.
Ik mag me helaas ook weer melden hier.
Maandag was ik precies 6 weken en had ik ook nog een dikke knalstreep op de MvM test.
Dinsdag had ik af en toe het idee dat ik stiekem durfde te denken dat het wel goed zat deze keer.
Woensdagochtend voelde ik links en rechts een beetje trekken. Banden, dacht ik.
Even later had ik wat bruinverlies tijdens het vegen.
10 Minuten later ging ik weer naar het toilet, niet omdat ik weer moest, waarom wel weet ik niet en toen had ik bloed bij het afvegen.
Gelukkig mocht ik na 5 uur bij de vk komen voor een echo.
Ik had me al op het ergste voorbereid, dan kon het alleen maar meevallen.
Op de echo was een rommeltje te zien, allemaal bloed. Zo zou een echo er uit zien als je gewone menstruatie begint. Ze zag ook de eisprong, dus die is er wel geweest, maar waarschijnlijk is er daarna niet veel meer goed gegaan.
Ook heeft ze nog gekeken of er geen sprake was van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit was niet het geval.
Ik vind het onwijs kut, ben ook wel verdrietig geweest (vooral toen ik op het toilet zat en dus bloed zag), maar ik vind het vele malen beter te verdragen dan de missed abortion.
Ik heb ook al wat meer bloed verloren, gisteren al, en vandaag lijkt het al een heel stuk minder. Hopelijk is het er snel allemaal uit en kunnen we weer vooruit kijken!
Ik mag me helaas ook weer melden hier.
Maandag was ik precies 6 weken en had ik ook nog een dikke knalstreep op de MvM test.
Dinsdag had ik af en toe het idee dat ik stiekem durfde te denken dat het wel goed zat deze keer.
Woensdagochtend voelde ik links en rechts een beetje trekken. Banden, dacht ik.
Even later had ik wat bruinverlies tijdens het vegen.
10 Minuten later ging ik weer naar het toilet, niet omdat ik weer moest, waarom wel weet ik niet en toen had ik bloed bij het afvegen.
Gelukkig mocht ik na 5 uur bij de vk komen voor een echo.
Ik had me al op het ergste voorbereid, dan kon het alleen maar meevallen.
Op de echo was een rommeltje te zien, allemaal bloed. Zo zou een echo er uit zien als je gewone menstruatie begint. Ze zag ook de eisprong, dus die is er wel geweest, maar waarschijnlijk is er daarna niet veel meer goed gegaan.
Ook heeft ze nog gekeken of er geen sprake was van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit was niet het geval.
Ik vind het onwijs kut, ben ook wel verdrietig geweest (vooral toen ik op het toilet zat en dus bloed zag), maar ik vind het vele malen beter te verdragen dan de missed abortion.
Ik heb ook al wat meer bloed verloren, gisteren al, en vandaag lijkt het al een heel stuk minder. Hopelijk is het er snel allemaal uit en kunnen we weer vooruit kijken!
vragen mag!
