R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
oe, ook niet best eigenlijk.quote:Op zondag 5 augustus 2012 16:14 schreef SilentHunterNL het volgende:
[..]
Er zit een nieuwe ali kababzaak hier bij in het winkelcentrum. Hij is 3 dagen open nu en weet al precies hoe ik mijn eten wil hebben
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.'Good enough is better than perfect if it leaves time for fun,'
quote:
[..]
oe, ook niet best eigenlijk.Ook een flinke salamiworst?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.( ͡° ͜ʖ ͡°)
Tijd niet gepost en het gaat ook wel een heel stuk beter nu, maar soms val ik terug en voel ik me echt down en machteloos en voel ik me gevangen in de situatie en mis ik haar gewoon zo enorm hard. Dus ff wat van me afschrijven 
In het weekend voel ik me altijd een stuk slechter dan doorheen de week. Het idee dat de persoon van wie je houdt je niet meer moet is enorm pijnlijk en gaat erg erg diep, dat je niet goed genoeg bent, ik kan het moeilijk verwoorden maar het is echt een state of mind momenteel. Tijdens de week is genoeg afleiding van het werk, niet dat ik er gelukkig van zal worden.
Donderdag ex gezien, ze zegt dat het de ene dag beter gaat dan de andere, ze zag er behoorlijk zichzelf uit... ze heeft geen relatie met haar ex zegt ze, ze heeft er ook nooit iets mee gehad toen wij samen waren, aan haar reactie zag ik dat ze de waarheid sprak, hoop ik.. Ze vroeg of ik al iemand had leren kennen, en vond onze relatie echt goed, ik zei dat ik dacht dat ze gek was geworden en ik voegde eraan toe dat het waarschijnlijk in de buurt kwam en ze knikte bevestigend, ik heb haar ook duidelijk gemaakt dat het echt niet normaal is wat er is gebeurt en weer bevestigde ze... Ik vertelde haar ook dat ik hoopte dat ze ooit op een dag wakker zou worden en ze echt echt zou beseffen wat ze heeft weggegooid, en ze antwoordde dat het dan waarschijnlijk te laat zal zijn... Ze zei ook nog dat ze wel wou samenwonen... Terwijl dat juist weer iets was waarvan ik dacht dat het één van de triggers was die alles in beweging heeft gebracht...
Ze wil nogmaals afspreken en praten, ik zei dat ik niet weet waarover we nog zouden kunnen praten en ze zei dat we wel iets zouden vinden. Maar kan goed zijn dat ik weer weken niets van haar hoor. Ik reken er niet op, ook niet dat het ooit goed komt. Waarschijnlijk voel ik me daarom nu ook slecht, ergens altijd hoop gehad, en dat probeer ik nu te laten varen. Te slopend anders.
Ik ben gewoon moe van het interpreteren van al dit en haar houding, ik wil er niets achterzoeken, maar langs de andere kant krijg ik mijn dikke hoofd niet rond het feit dat dit echt is en dat ik haar echt kwijt ben, ik zou wel kunnen overgeven, en ik heb soms het gevoel dat ik elke dag aan het vechten ben om het niet op te geven en dat ik tegen de chaos in mijn eigen hoofd moet blijven vechten.
Ik vind het echt zwak van mezelf dat ik niet zonder haar kan. Zwak dat ik blijkbaar iemand nodig heb om mezelf te kunnen definieren.
Ik heb me sterk gehouden tijdens het gesprek maar mocht ik echt aan mijn impulsen toegeven dan zou ik haar smeken om terug in mijn leven te komen
zwak...
Dit duurt nu al vijf maand, en dit is dagelijks voor mij, en dat zij gewoon doorgaat of dat ik dat soms toch echt denk doet me echt wel pijn hoor. Dat ze mij niet nodig heeft zoals ik haar mis, steekt behoorlijk.
Paar keer op date geweest, maar echt, of ex komt terug, of ik geraak over haar, of ik word echt maar dan ook echt verliefd op iemand. Anders moet het niet voor mij. Met date liep ik door de stad en op op plaatsen waar ik ook met ex kwam zag ik heel de tijd het lieve gezichtje van ex naar me opkijken, heeft dus ook geen zin allemaal op deze manier.
In het weekend voel ik me altijd een stuk slechter dan doorheen de week. Het idee dat de persoon van wie je houdt je niet meer moet is enorm pijnlijk en gaat erg erg diep, dat je niet goed genoeg bent, ik kan het moeilijk verwoorden maar het is echt een state of mind momenteel. Tijdens de week is genoeg afleiding van het werk, niet dat ik er gelukkig van zal worden.
Donderdag ex gezien, ze zegt dat het de ene dag beter gaat dan de andere, ze zag er behoorlijk zichzelf uit... ze heeft geen relatie met haar ex zegt ze, ze heeft er ook nooit iets mee gehad toen wij samen waren, aan haar reactie zag ik dat ze de waarheid sprak, hoop ik.. Ze vroeg of ik al iemand had leren kennen, en vond onze relatie echt goed, ik zei dat ik dacht dat ze gek was geworden en ik voegde eraan toe dat het waarschijnlijk in de buurt kwam en ze knikte bevestigend, ik heb haar ook duidelijk gemaakt dat het echt niet normaal is wat er is gebeurt en weer bevestigde ze... Ik vertelde haar ook dat ik hoopte dat ze ooit op een dag wakker zou worden en ze echt echt zou beseffen wat ze heeft weggegooid, en ze antwoordde dat het dan waarschijnlijk te laat zal zijn... Ze zei ook nog dat ze wel wou samenwonen... Terwijl dat juist weer iets was waarvan ik dacht dat het één van de triggers was die alles in beweging heeft gebracht...
Ze wil nogmaals afspreken en praten, ik zei dat ik niet weet waarover we nog zouden kunnen praten en ze zei dat we wel iets zouden vinden. Maar kan goed zijn dat ik weer weken niets van haar hoor. Ik reken er niet op, ook niet dat het ooit goed komt. Waarschijnlijk voel ik me daarom nu ook slecht, ergens altijd hoop gehad, en dat probeer ik nu te laten varen. Te slopend anders.
Ik ben gewoon moe van het interpreteren van al dit en haar houding, ik wil er niets achterzoeken, maar langs de andere kant krijg ik mijn dikke hoofd niet rond het feit dat dit echt is en dat ik haar echt kwijt ben, ik zou wel kunnen overgeven, en ik heb soms het gevoel dat ik elke dag aan het vechten ben om het niet op te geven en dat ik tegen de chaos in mijn eigen hoofd moet blijven vechten.
Ik vind het echt zwak van mezelf dat ik niet zonder haar kan. Zwak dat ik blijkbaar iemand nodig heb om mezelf te kunnen definieren.
Ik heb me sterk gehouden tijdens het gesprek maar mocht ik echt aan mijn impulsen toegeven dan zou ik haar smeken om terug in mijn leven te komen
zwak...Dit duurt nu al vijf maand, en dit is dagelijks voor mij, en dat zij gewoon doorgaat of dat ik dat soms toch echt denk doet me echt wel pijn hoor. Dat ze mij niet nodig heeft zoals ik haar mis, steekt behoorlijk.
Paar keer op date geweest, maar echt, of ex komt terug, of ik geraak over haar, of ik word echt maar dan ook echt verliefd op iemand. Anders moet het niet voor mij. Met date liep ik door de stad en op op plaatsen waar ik ook met ex kwam zag ik heel de tijd het lieve gezichtje van ex naar me opkijken, heeft dus ook geen zin allemaal op deze manier.
.
quote:
[..]
oe, ook niet best eigenlijk.Altijd lekkerSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hossel ook een beetje voor mij dan. Begin honger te krijgen.
Helaas vandaag iets anders op het menu. roti, heb ik al zo lang niet gegeten.
'Good enough is better than perfect if it leaves time for fun,'
zo herkenbaar allemaal. Heb het ook. gelukkig in steeds mindere mate. Hoop hoef ik op geen enkele manier meer te hebben. Mezelf heel schuldig gevoeld. (nog steeds)quote:
In het weekend voel ik me altijd een stuk slechter dan doorheen de week. Het idee dat de persoon van wie je houdt je niet meer moet is enorm pijnlijk en gaat erg erg diep, dat je niet goed genoeg bent, ik kan het moeilijk verwoorden maar het is echt een state of mind momenteel. Tijdens de week is genoeg afleiding van het werk, niet dat ik er gelukkig van zal worden.
Ik ben gewoon moe van het interpreteren van al dit en haar houding, ik wil er niets achterzoeken, maar langs de andere kant krijg ik mijn dikke hoofd niet rond het feit dat dit echt is en dat ik haar echt kwijt ben, ik zou wel kunnen overgeven, en ik heb soms het gevoel dat ik elke dag aan het vechten ben om het niet op te geven en dat ik tegen de chaos in mijn eigen hoofd moet blijven vechten.
Dit duurt nu al vijf maand, en dit is dagelijks voor mij, en dat zij gewoon doorgaat of dat ik dat soms toch echt denk doet me echt wel pijn hoor. Dat ze mij niet nodig heeft zoals ik haar mis, steekt behoorlijk.
Paar keer op date geweest, maar echt, of ex komt terug, of ik geraak over haar, of ik word echt maar dan ook echt verliefd op iemand. Anders moet het niet voor mij. Met date liep ik door de stad en op op plaatsen waar ik ook met ex kwam zag ik heel de tijd het lieve gezichtje van ex naar me opkijken, heeft dus ook geen zin allemaal op deze manier.
Sterkte
'Good enough is better than perfect if it leaves time for fun,'
Heel herkenbaar inderdaad. En het blijft zwaar klote al die gedachtes en vragen die dag en nacht door je hoofd blijft spoken. Of als je ff een film probeert te kijken toch weer dat gevoel dat je haar naast je wil hebben. Ik hoop niet voor mezelf dat ik er ook 5 maanden in blijf zitten want anders wordt het een aardig zware tijd voor me. Misschien is het dan ook wel makkelijker voor mij omdat er gewoon echt geen hoop meer is en zij zich nou door iemand anders squirtend laat klaar komenquote:
Tijd niet gepost en het gaat ook wel een heel stuk beter nu, maar soms val ik terug en voel ik me echt down en machteloos en voel ik me gevangen in de situatie en mis ik haar gewoon zo enorm hard. Dus ff wat van me afschrijven
In het weekend voel ik me altijd een stuk slechter dan doorheen de week. Het idee dat de persoon van wie je houdt je niet meer moet is enorm pijnlijk en gaat erg erg diep, dat je niet goed genoeg bent, ik kan het moeilijk verwoorden maar het is echt een state of mind momenteel. Tijdens de week is genoeg afleiding van het werk, niet dat ik er gelukkig van zal worden.
Donderdag ex gezien, ze zegt dat het de ene dag beter gaat dan de andere, ze zag er behoorlijk zichzelf uit... ze heeft geen relatie met haar ex zegt ze, ze heeft er ook nooit iets mee gehad toen wij samen waren, aan haar reactie zag ik dat ze de waarheid sprak, hoop ik.. Ze vroeg of ik al iemand had leren kennen, en vond onze relatie echt goed, ik zei dat ik dacht dat ze gek was geworden en ik voegde eraan toe dat het waarschijnlijk in de buurt kwam en ze knikte bevestigend, ik heb haar ook duidelijk gemaakt dat het echt niet normaal is wat er is gebeurt en weer bevestigde ze... Ik vertelde haar ook dat ik hoopte dat ze ooit op een dag wakker zou worden en ze echt echt zou beseffen wat ze heeft weggegooid, en ze antwoordde dat het dan waarschijnlijk te laat zal zijn... Ze zei ook nog dat ze wel wou samenwonen... Terwijl dat juist weer iets was waarvan ik dacht dat het één van de triggers was die alles in beweging heeft gebracht...
Ze wil nogmaals afspreken en praten, ik zei dat ik niet weet waarover we nog zouden kunnen praten en ze zei dat we wel iets zouden vinden. Maar kan goed zijn dat ik weer weken niets van haar hoor. Ik reken er niet op, ook niet dat het ooit goed komt. Waarschijnlijk voel ik me daarom nu ook slecht, ergens altijd hoop gehad, en dat probeer ik nu te laten varen. Te slopend anders.
Ik ben gewoon moe van het interpreteren van al dit en haar houding, ik wil er niets achterzoeken, maar langs de andere kant krijg ik mijn dikke hoofd niet rond het feit dat dit echt is en dat ik haar echt kwijt ben, ik zou wel kunnen overgeven, en ik heb soms het gevoel dat ik elke dag aan het vechten ben om het niet op te geven en dat ik tegen de chaos in mijn eigen hoofd moet blijven vechten.
Ik vind het echt zwak van mezelf dat ik niet zonder haar kan. Zwak dat ik blijkbaar iemand nodig heb om mezelf te kunnen definieren.
Ik heb me sterk gehouden tijdens het gesprek maar mocht ik echt aan mijn impulsen toegeven dan zou ik haar smeken om terug in mijn leven te komen
Dit duurt nu al vijf maand, en dit is dagelijks voor mij, en dat zij gewoon doorgaat of dat ik dat soms toch echt denk doet me echt wel pijn hoor. Dat ze mij niet nodig heeft zoals ik haar mis, steekt behoorlijk.
Paar keer op date geweest, maar echt, of ex komt terug, of ik geraak over haar, of ik word echt maar dan ook echt verliefd op iemand. Anders moet het niet voor mij. Met date liep ik door de stad en op op plaatsen waar ik ook met ex kwam zag ik heel de tijd het lieve gezichtje van ex naar me opkijken, heeft dus ook geen zin allemaal op deze manier.
Heb me net ingeschreven voor de fitness en ga nu 4 a 5x per week eff lekker alles eruit pompen.
Verder stuurt ze nog wel neerbuigende smsjes. Ze is heel hypocriet. Toen we een week contact hadden was ze blij en als ik ging slapen was het; Slaap lekker schat <3 xx spreek je morgen. En nu we geen contact meer hebben kan ik de tering krijgen en wil ze niks meer met me te maken hebben. Na 3 dagen smst ze weer hoe het met me gaat blablabla. Probeer ik ook niet op te reageren. Hoop dat het vanaf nu alleen maar beter wordt want veel slechter kan het niet worden.
Herkenbaar, die plaatsen waar je met je ex altijd heen ging en het gevoel erbij. Was paar dagen geleden op Utrecht Centraal om iets op te halen wat iemand van me geleend had, daarna besloten ff in het winkelcentrum te kijken, daar kwam ik toen met haar, ben uiteindelijk alleen de Bart Smit even ingelopen en toen maar weer naar huis gegaan want ik had echt zoiets van ''wtf doe ik hier..''. Heb het ook als ik hier door het dorp loop, we gingen nog wel eens winkeltjes kijken al zit er niet echt wat boeiends hier. Ach ja. Wel nice van die kebabzaak, silenthunter, en sterkte, ook voor QEX.
Blijf het vaag vinden dat 1 persoon je zo erg kan breken en daar nog maanden mee kan zitten terwijl de veroorzaker daarvan het allemaal geen tyfus boeit.
Tja.. Is het ergens ook wel. Misschien omdat we niet snappen hoe het kan, dat we erover/eraan blijven denken? Oh, maar je had er nog wel over gepraat met haar toch? Of was dat een andere user waarvan ik het las? Daarbij geef ik zelf ook nog veel om haar als persoon (alleen haar acties enzo kon ik niet meer hebben toen het uit ging), en wil haar helpen uit te zoeken of wat ik vermoed waar is, en zo ja, haar hulp helpen zoeken om ermee om te leren gaan. En dan gaat het naar mijn idee al een stuk beter als we opnieuw zouden beginnen. Het is alleen jammer dat het zo onzeker is of mijn poging uberhaupt nut gaat hebben. En tja, ondertussen heb ik geen keuze om te wachten, dus ik gebruik die tijd om ook mezelf te verbeteren.
Ja had idd met haar gepraat maar weet nou niet wat ik moet geloven. Het is nu gewoon helemaal klaar. Zij wil haar leven vernruken, mij best, maar niet met mij in de omgeving aangezien ik dan toch aan een dood paard zit te trekken.quote:
Tja.. Is het ergens ook wel. Misschien omdat we niet snappen hoe het kan, dat we erover/eraan blijven denken? Oh, maar je had er nog wel over gepraat met haar toch? Of was dat een andere user waarvan ik het las? Daarbij geef ik zelf ook nog veel om haar als persoon (alleen haar acties enzo kon ik niet meer hebben toen het uit ging), en wil haar helpen uit te zoeken of wat ik vermoed waar is, en zo ja, haar hulp helpen zoeken om ermee om te leren gaan. En dan gaat het naar mijn idee al een stuk beter als we opnieuw zouden beginnen. Het is alleen jammer dat het zo onzeker is of mijn poging uberhaupt nut gaat hebben. En tja, ondertussen heb ik geen keuze om te wachten, dus ik gebruik die tijd om ook mezelf te verbeteren.
Ben beter af zonder haar
?quote:Op zondag 5 augustus 2012 19:28 schreef MrMonkeyman het volgende:
Praatjes vullen geen gaatjes. Sommige mensen zeggen dingen, maar doen ze niet.
Op 
Ligt aan de ex + de situatie. In onze gevallen is het hopeloos iddquote:Op zondag 5 augustus 2012 19:41 schreef MrMonkeyman het volgende:
[..]
Dat het soms gewoon geen zin heeft om een gesprek aan te gaan met je ex
Ik voel me al veel beter dan vijf maand geleden hoor. Geen enkele situatie is ook vergelijkbaar. Zonder mezelf zielig te voelen kan ik gerust zeggen dat het een wonder is dat ik niet gek ben geworden, had ik aanleg gehad voor schizofrenie dan had dit mijn lifechanging event geweest, zonder te lachen.quote:
[..]
Heel herkenbaar inderdaad. En het blijft zwaar klote al die gedachtes en vragen die dag en nacht door je hoofd blijft spoken. Of als je ff een film probeert te kijken toch weer dat gevoel dat je haar naast je wil hebben. Ik hoop niet voor mezelf dat ik er ook 5 maanden in blijf zitten want anders wordt het een aardig zware tijd voor me. Misschien is het dan ook wel makkelijker voor mij omdat er gewoon echt geen hoop meer is en zij zich nou door iemand anders squirtend laat klaar komen
Heb me net ingeschreven voor de fitness en ga nu 4 a 5x per week eff lekker alles eruit pompen.
Verder stuurt ze nog wel neerbuigende smsjes. Ze is heel hypocriet. Toen we een week contact hadden was ze blij en als ik ging slapen was het; Slaap lekker schat <3 xx spreek je morgen. En nu we geen contact meer hebben kan ik de tering krijgen en wil ze niks meer met me te maken hebben. Na 3 dagen smst ze weer hoe het met me gaat blablabla. Probeer ik ook niet op te reageren. Hoop dat het vanaf nu alleen maar beter wordt want veel slechter kan het niet worden.
Eerste drie maand leefde ik in een waas en in shock, ik heb me nog nooit zo gevoeld en ik hoop het ook nooit meer te moeten meemaken, eerste paar maand, zonder uitzondering, letterlijk elke maar dan ook elke nacht over haar gedroomd, en elke keer was het ontwaken een hel waarbij de realiteit langzaam inzakte, om gek van te worden. Om haar los te kunnen laten zal er nog veel tijd moeten voorbij gaan. Daarbij komt dat het mijn eerste echte grote liefde was en dat ik met haar samen voor een aantal maanden in een auto heb geleefd aan de andere kant van de wereld. Waarschijnlijk raak ik er nooit helemaal los van. Maar vijf maand verder voel ik me al stukken beter, maar ik ben niet gelukkig, dat niet, en ik denk er nog heel de tijd aan.
Wat je doet met sporten is echt goed, ik ben fanatiek beginnen lopen, zwemmen, fitnissen en terug jiujitsu opgepakt
gezond beginnen leven, me op tumblr op fitspo blogs gericht en mijn leven aangepakt. Ik heb me voorgenomen om beter uit deze situatie te geraken dan hen beiden.En wat ze doet met jou is belachelijk. Dat heeft de mijne gelukkig niet gedaan, ze was tenminste duidelijk en consequent in haar absurditeit en levenscrisis.
Veel sterkte jij ook en QEX. Uiteindelijk gaat de tijd toch voorbij en slijt het wel. Soms doet het gewoon nog steeds zo pijn. But if you're going through hell, keep going
.
Net via sms geprobeerd om toch nog een paar antwoorden te krijgen op mijn vragen die ik nog had.
Alles wat ik dacht is dus ook daadwerkelijk waar. Ze zit inderdaad met een andere gozer aan te kutten.
Ze zegt dat het door der boarderline komt Really, fuck me please. Nou ja in ieder geval had ik gelijk in alles wat ik dacht. Verkeerde vrienden, drugs, veel drank, andere gozer. Maakt me opzich allemaal niet zo heel veel uit. Wat meer pijn deed was het laatste smsje van haar. Ik heb denk ik echt 4 smsjes aan elkaar geschreven dat ik haar veel sterkte/geluk/plezier en weet ik het allemaal toewens en eventuele tips wat ze moet doen. Op die 4 smsjes was het enige wat ik terug kreeg: ja schat jij hetzelfde xx. Godverdomme is het dan echt zo moeilijk om je gewoon eff 5 minuten in te leven in een ander.
Ben erg boos nu en snap echt niet wat ik in die achterlijke kanker hoer zag. Sorry dat ik het zeg. Heb ook gezegd dat ze me nooit meer hoeft te benaderen, als staat ze op het punt voor een trein te springen. Ga denk maar ff een rondje lopen om rustig te worden en van me laatste peuk genieten.
Alles wat ik dacht is dus ook daadwerkelijk waar. Ze zit inderdaad met een andere gozer aan te kutten.
Ze zegt dat het door der boarderline komt
Really, fuck me please. Nou ja in ieder geval had ik gelijk in alles wat ik dacht. Verkeerde vrienden, drugs, veel drank, andere gozer. Maakt me opzich allemaal niet zo heel veel uit. Wat meer pijn deed was het laatste smsje van haar. Ik heb denk ik echt 4 smsjes aan elkaar geschreven dat ik haar veel sterkte/geluk/plezier en weet ik het allemaal toewens en eventuele tips wat ze moet doen. Op die 4 smsjes was het enige wat ik terug kreeg: ja schat jij hetzelfde xx. Godverdomme is het dan echt zo moeilijk om je gewoon eff 5 minuten in te leven in een ander.Ben erg boos nu en snap echt niet wat ik in die achterlijke kanker hoer zag. Sorry dat ik het zeg. Heb ook gezegd dat ze me nooit meer hoeft te benaderen, als staat ze op het punt voor een trein te springen. Ga denk maar ff een rondje lopen om rustig te worden en van me laatste peuk genieten.
Damn.. Pijnlijk. Snap ook niet waarom ze er ''schat'' in zet.. Doet meer kwaad dan goed denk ik. Tja.. :/ Mijn ex was dan niet aan drugs en drank, maar ze was ook gauw met een ander bezig, dus ik kan me begrijpen hoe je je voelt. Sterkte in hier overheen te komen.
Slaat echt nergens op dat ze dit doet. Zit serieus te trillen van woede maar aan de andere kant heb ik een brok in me keel. Kan dat kind echt wel wat aan doen. Machteloze kut gevoel. En zij maar blij zijn en niks boeien. Hoop dat ze zichzelf ooit nog tegenkomt. En hard ook. op deze manier ga je gewoon niet mensen om. Kan niet wachten tot het morgen is en dat ik afleiding kan zoeken.quote:
Damn.. Pijnlijk. Snap ook niet waarom ze er ''schat'' in zet.. Doet meer kwaad dan goed denk ik. Tja.. :/ Mijn ex was dan niet aan drugs en drank, maar ze was ook gauw met een ander bezig, dus ik kan me begrijpen hoe je je voelt. Sterkte in hier overheen te komen.
"vrienden" die je laten vallen, een baas die je onslaat zonder zinnige reden. Een vader die je het huis uitgooit omdat je niet werkt en nog zo'n gedrocht die je bij het grofvuil dumpt.
* Skull-splitter doet een dansje
Gaat de laatste tijd een stuk beter met me, zet mezelf tot dingen die ik voorheen niet durfde en ga daar gewoon voor.
Gaat de laatste tijd een stuk beter met me, zet mezelf tot dingen die ik voorheen niet durfde en ga daar gewoon voor.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
En ik ga jou lekker volgen :$quote:
* Skull-splitter doet een dansje
Gaat de laatste tijd een stuk beter met me, zet mezelf tot dingen die ik voorheen niet durfde en ga daar gewoon voor.
Bewust over angsten heen stappen vergt hopen aan moed, maar werkt tevens zo ontzettend bevrijdend...
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Voor de personen die het nog interessant vinden om mijn verhaal van het begin tot het eind te lezen in een grove schets; dit was een reactie op een PM van roy.
Thanks voor je steun nog roy
Hey goos,
Je situatie komt opzich wel bekend voor qua haar willen helpen en dergelijke. Maar mij is nu toch wel duidelijk dat het toch echt beter is dit niet te doen aangezien ze gaat manupileren. Ik probeer het vanaf nu toch los te laten gewoon simpelweg omdat ze me niet moet. So be it. Het lijkt inderdaad een rebound en 9 van de 10x gaat dat toch niet goed. Aan het begin gaat het altijd goed ja maar let maar op als de vonk is gedoofd en die gozer merkt die boarderline trekjes. Denk niet dat hij weet hoe hij hier mee om moet gaan en binnen de korste keren zal het over zijn. Kans is groot dat ze naar jou terugvalt. Enige wat ik daar over zeg is NIET!! doen. Zo krijgt ze het idee dat je er toch altijd voor haar bent en begint de vicueze cirkel weer helemaal opnieuw.
Haha kan het niet laten om ook ff mijn situatie op te schrijven omdat het ook voor mij zelf helpt om zo alles op een rijtje te zetten
Wegens veel problemen thuis kwam ik op begeleid kamer wonen. Hier heb ik haar 2 jaar geleden leren kennen en ik was eigenlijk opslag verliefd op haar. Zelfde muziek smaak, zelfde interesses en het belangrijkste de zelfde domme humor die ik nog nooit bij een meisje had meegemaakt. Enfin na 3 dagen belandden we al bij elkaar in bed. Vanaf toen was ik helemaal over mijn oren maar zij blijkbaar niet op mij en begon een relatie met een andere gozer in dat huis. Er gingen een paar maanden overheen en had zoals gewoonlijk liefdesverdriet daarover. Na een enkele tijd gingen zij en die vriend bij een hoer wonen.
In die 6 maanden heb ik haar totaal niet gesproken en was eigenlijk ook wel over haar heen. Op den duur kwam ze helemaal vercrackt terug. Ze heeft moeten cammen, is verkracht, was verslaafd aan Coke, GHB, XTC en weet ik het allemaal en vanaf dat moment had ik haar onder mijn hoede genomen door op het goede padje te trekken. We werden beste vrienden, af en toe na het stappen zoenen maar meer dan dat kwam er niet hoewel mijn gevoelens weer helemaal terug waren.
Toen kwam de tijd dat ik weer ging verhuizen naar het ouderlijkhuis. We hadden in die tijd ruzie wegens frustraties dat ik zoveel voor haar deed maar mij simpelweg niet zag zitten. Opnieuw kreeg zij een andere vriend. Dat was de nachtdienstbewaker van dat begeleid wonen daaro. Hij probeerde vanaf dag 1 al tussen haar en mij te stoken en dat is gelukt. Ik ging terug naar huis, zij begon een relatie met die gozer en het contact was verbroken maar ook die relatie hield niet lang stand.
Na een maandje of 3 Whatsappte ze me ineens voor een wapenstilstand want ze ging stappen met me nicht en ik zou daar bij zijn. Vrij nuchter erop gereageerd en verder ook geen aandacht aan haar gegeven tot op het einde van de avond. Allemaal helemaal lam en ik bracht haar naar dat begeleid wonen thuis. Onderweg een hoop uitgepraat en uiteindelijk wederom ook weer gezoend.
We spraken steeds vaker af en nu gaf ze aan ook gevoelens te hebben voor mij. Ik helemaal gelukkig natuurlijk en toen mijn huidige vriendin gedumpt omdat ik nog steeds gevoelens voor dit meisje had.
Eenmaal in relatie bleek het allemaal toch niet zo mooi te zijn als het allemaal leek. We hadden vaak ruzie over de kleinste dingen. In de 5 maanden dat we een relatie hadden is ze 2x vreemd gegaan wat mij gewoon echt heel zwaar viel. Waren tevens ook nog vrienden van me. Had haar dit vergeven, hebben goed gepraat en we zouden beide ons best doen. Voor 2 maanden ging dit goed. We gingen leuke dingen doen, nam haar mee naar me ouders. Gewoon zoals een perfecte relatie er eigenlijk uit zag.
Maar toen merkte ik toch dat er wat aan de hand was. Ze wou afstand en tijd voor haarzelf. Ik vond dit prima maar als ik niet begon met praten op de app was het gewoon heel de dag stil. Hierbij begon ik twijfels te krijgen en zij werd hier boos over.
Hele heftige ruzie gehad en toen was het ook daadwerkelijk over. Zij had in die tijd geen enkele moeite met geen contact houden terwijl ik me op zat te vreten.
Nu de afgelopen maand dat het uit was hoop up en downs gehad. Ik bleef stiekem maar hoop houden en heb aan het begin echt elke nacht liggen janken als een crackhoer zonder drugs. Gewoon de gedachte dat ik haar helemaal niks meer doe en boeit is pijnlijk. Ook dat ze zo snel met een andere gozer zit die gewoon helemaal niks van haar afweet en haar net een week kent.
Samenvatting P
Waren eerst beste vrienden, deelde alles, wisten alles van elkaar, beide slechte jeugd gehad en vulde elkaar goed aan. Uiteindelijk geeft mevrouw hier niks om en gaat gewoon zitten sletten en sloeren alsof er niks aan de hand is.
Liefdesverdriet sucks
Thanks voor je steun nog roy
Hey goos,
Je situatie komt opzich wel bekend voor qua haar willen helpen en dergelijke. Maar mij is nu toch wel duidelijk dat het toch echt beter is dit niet te doen aangezien ze gaat manupileren. Ik probeer het vanaf nu toch los te laten gewoon simpelweg omdat ze me niet moet. So be it. Het lijkt inderdaad een rebound en 9 van de 10x gaat dat toch niet goed. Aan het begin gaat het altijd goed ja maar let maar op als de vonk is gedoofd en die gozer merkt die boarderline trekjes. Denk niet dat hij weet hoe hij hier mee om moet gaan en binnen de korste keren zal het over zijn. Kans is groot dat ze naar jou terugvalt. Enige wat ik daar over zeg is NIET!! doen. Zo krijgt ze het idee dat je er toch altijd voor haar bent en begint de vicueze cirkel weer helemaal opnieuw.
Haha kan het niet laten om ook ff mijn situatie op te schrijven omdat het ook voor mij zelf helpt om zo alles op een rijtje te zetten
Wegens veel problemen thuis kwam ik op begeleid kamer wonen. Hier heb ik haar 2 jaar geleden leren kennen en ik was eigenlijk opslag verliefd op haar. Zelfde muziek smaak, zelfde interesses en het belangrijkste de zelfde domme humor die ik nog nooit bij een meisje had meegemaakt. Enfin na 3 dagen belandden we al bij elkaar in bed. Vanaf toen was ik helemaal over mijn oren maar zij blijkbaar niet op mij en begon een relatie met een andere gozer in dat huis. Er gingen een paar maanden overheen en had zoals gewoonlijk liefdesverdriet daarover. Na een enkele tijd gingen zij en die vriend bij een hoer wonen.
In die 6 maanden heb ik haar totaal niet gesproken en was eigenlijk ook wel over haar heen. Op den duur kwam ze helemaal vercrackt terug. Ze heeft moeten cammen, is verkracht, was verslaafd aan Coke, GHB, XTC en weet ik het allemaal en vanaf dat moment had ik haar onder mijn hoede genomen door op het goede padje te trekken. We werden beste vrienden, af en toe na het stappen zoenen maar meer dan dat kwam er niet hoewel mijn gevoelens weer helemaal terug waren.
Toen kwam de tijd dat ik weer ging verhuizen naar het ouderlijkhuis. We hadden in die tijd ruzie wegens frustraties dat ik zoveel voor haar deed maar mij simpelweg niet zag zitten. Opnieuw kreeg zij een andere vriend. Dat was de nachtdienstbewaker van dat begeleid wonen daaro. Hij probeerde vanaf dag 1 al tussen haar en mij te stoken en dat is gelukt. Ik ging terug naar huis, zij begon een relatie met die gozer en het contact was verbroken maar ook die relatie hield niet lang stand.
Na een maandje of 3 Whatsappte ze me ineens voor een wapenstilstand want ze ging stappen met me nicht en ik zou daar bij zijn. Vrij nuchter erop gereageerd en verder ook geen aandacht aan haar gegeven tot op het einde van de avond. Allemaal helemaal lam en ik bracht haar naar dat begeleid wonen thuis. Onderweg een hoop uitgepraat en uiteindelijk wederom ook weer gezoend.
We spraken steeds vaker af en nu gaf ze aan ook gevoelens te hebben voor mij. Ik helemaal gelukkig natuurlijk en toen mijn huidige vriendin gedumpt omdat ik nog steeds gevoelens voor dit meisje had.
Eenmaal in relatie bleek het allemaal toch niet zo mooi te zijn als het allemaal leek. We hadden vaak ruzie over de kleinste dingen. In de 5 maanden dat we een relatie hadden is ze 2x vreemd gegaan wat mij gewoon echt heel zwaar viel. Waren tevens ook nog vrienden van me. Had haar dit vergeven, hebben goed gepraat en we zouden beide ons best doen. Voor 2 maanden ging dit goed. We gingen leuke dingen doen, nam haar mee naar me ouders. Gewoon zoals een perfecte relatie er eigenlijk uit zag.
Maar toen merkte ik toch dat er wat aan de hand was. Ze wou afstand en tijd voor haarzelf. Ik vond dit prima maar als ik niet begon met praten op de app was het gewoon heel de dag stil. Hierbij begon ik twijfels te krijgen en zij werd hier boos over.
Hele heftige ruzie gehad en toen was het ook daadwerkelijk over. Zij had in die tijd geen enkele moeite met geen contact houden terwijl ik me op zat te vreten.
Nu de afgelopen maand dat het uit was hoop up en downs gehad. Ik bleef stiekem maar hoop houden en heb aan het begin echt elke nacht liggen janken als een crackhoer zonder drugs. Gewoon de gedachte dat ik haar helemaal niks meer doe en boeit is pijnlijk. Ook dat ze zo snel met een andere gozer zit die gewoon helemaal niks van haar afweet en haar net een week kent.
Samenvatting P
Waren eerst beste vrienden, deelde alles, wisten alles van elkaar, beide slechte jeugd gehad en vulde elkaar goed aan. Uiteindelijk geeft mevrouw hier niks om en gaat gewoon zitten sletten en sloeren alsof er niks aan de hand is.
Liefdesverdriet sucks
Totally does suck.. Mijn ex heeft ook wel eens gezegd dat ze niet wist of ze me nog leuk vond eigenlijk, maar dan ging ik naast haar zitten, probeerden we erover te praten, en kwam het uiteindelijk toch wel weer goed, daarna voelde ze zich nog wel eens verliefd dus ik vraag me af of dat weer gewoon emotieschommels waren zegmaar. Ach ja.. Nogmaals sterkte.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |