(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 25

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 14:26 schreef Troel het volgende:

[..]

Oef, dat is wel balen. Is er niet iemand die jullie kan helpen? Die jullie dat werk uit de hand kunnen nemen? Want anders vind ik juist dit ook voor jullie reden voor een indicatie. Een helpende hand zodat jullie ook af en toe wat dingen los kunnen laten

Nou ja, misschien moeten we wat moed gaan verzamelen. Laten we eerst maar eens kijken wat het CIZ nodig heeft aan papieren. Wellicht dat een aanbevelingsbrief van de psychiater voldoende is.

edit: ik weet inmiddels dat ik geen indicatie bij het CIZ nodig heb, maar van Bureau Jeugdzorg. Dus ik ben al weer een stapje verder (of niet)

[ Bericht 7% gewijzigd door livelink op 01-10-2012 15:15:14 ]

Succes met de bureaucratie Livelink

Ik ben nog niet verder gegaan met de bureaucratie, Nijna.

Vandaag was de juf van Job op huisbezoek. En waar ik allerlei beloningssystemen heb opgezet en afspraken maak met Job zodat het goed gaat op school en in de taxi, blijkt de juf een heel beloningssysteem opgezet voor als het thuis goed gaat.

Ik weet niet helemaal wat ik er van moet denken. Het voelt als verkeerd om als ze zich op school focussen op hoe het thuis gaat. Dat zou andersom moeten zijn
Maar ja, aan de andere kant kun je ook positief stellen dat er dus aan alle kanten met Job wordt gewerkt om het overal goed te laten gaan.

Of Job is gewoon een heel gewiekst mannetje, die overal zijn beloningen vandaan haalt, dat kan natuurlijk ook

livelink, ik kan me je dubbele gevoel daarbij wel voorstellen, vind het ook wat omgekeerd klinken. maar ook wel weer lief van de juf dat ze buiten de kaders van school meedenkt.

hebben jullie de documentaire 'de regels van matthijs' gezien? (is nog te zien via uitzendinggemist). ik vond 'm mooi, maar ook aangrijpend en beangstigend, omdat ik me net wat te goed voor kan stellen dat het cato op een vergelijkbare manier zou kunnen vergaan in de toekomst.

Ik heb hem nog niet gezien. Staat wel op mijn lijstje, maar soms wil ik ook niet te veel over de toekomst nadenken.
Job denkt zelf trouwens wel over de toekomst na. Hij zegt bijvoorbeeld dat hij denkt dat hij vast altijd bij ons blijft wonen en dat hij ook vast nooit auto gaat leren rijden.
Maar hij vraagt ook aan mij wat hij later bijvoorbeeld kan worden.

haha dat wil Cato ook. voor altijd bij ons blijven wonen. want dan hoeft ze de was niet te doen. (dat heb ik haar wel uit 't hoofd gepraat; ze mag gerust bij ons blijven wonen, maar ze moet wel leren de was te doen. denkt ze vervolgens meteen dat we haar als slaaf gebruiken. pff! )

, dat gewiekste zit er bij haar dus ook wel in.

hmm, ja of het echt gewiekst is weet ik niet. ze is oprecht bang dat ze dat nooit zal leren, net als boodschappen doen, koken, autorijden, etc. terwijl ze koken bijv. hartstikke leuk vindt, ze is dol op receptenboekjes. dus we maken af en toe iets van een recept dat zij gevonden heeft (helaas meestal van de categorie 'spekjes in gesmolten chocola dopen' maar allez ) en ze helpt me ook vaak bij 'gewoon' kookwerk. ik hoop dat het haar wat meer vertrouwen geeft in wat ze kan of kan leren.

Jeetje wat een hoog bewustzijn, trui.

ja, waar zij zich niet allemaal druk om maakt... de hele wereld af en toe op d'r schouders.

Is dat specifiek voor de wat oudere kinderen dan? Ik heb Ruben nog nooit zulke dingen horen zeggen? Ook niet gemerkt dat hij bang is dat hij bepaalde dingen niet zou kunnen leren ofzo? Of is hij zich gewoon minder bewust van eventuele beperkingen?

Trui wat je zegt over dat bang zijn dat je het nooit zal kunnen is voor mij heel herkenbaar. Ik vraag me af of ik niet iets ouder was zelf, maar oh wat heb ik me daar (in stilte) zorgen over gemaakt...
Fijn dat je zo met haar bezig bent .

Hier positief nieuws, M lijkt beter in haar hum. Probeert dingen te verwoorden ipv te gaan huilen (zo zei ze van het weekend tegen het buurmeisje dat ze moest ophouden met het "ik wil ik wil" omdat ze zelf met iets aan het spelen was, ik vond het zo knap van haar! Jammer dat moeder van buurmeisje dan gelijk lelijk moet reageren, dat mijn kind niet kan delen, ik vond het juist erg knap dat ze haar grens aan gaf en dat heb ik M ook gezegd !).
Op de deeltijd zoekt ze meer contact, uit zichzelf. En hoe het in de klas gaat weet ik niet zo goed, maar ook daar lijkt ze aardig haar draai te vinden. We hebben begin november een gesprek met directeur en juffen en iemand van deeltijd. Hopen dat we dan op school ook wat meer begrip kunnen kweken (oa voor de deeltijd zelf want men is er niet onverdeeld positief over dat we daarheen gaan), maar ook mbt M.

Ik heb trouwens die documentaire ook gezien, best wel heftig

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 12:48 schreef Troel het volgende:
Is dat specifiek voor de wat oudere kinderen dan? Ik heb Ruben nog nooit zulke dingen horen zeggen? Ook niet gemerkt dat hij bang is dat hij bepaalde dingen niet zou kunnen leren ofzo? Of is hij zich gewoon minder bewust van eventuele beperkingen?

ik denk dat 't gewoon per persoon verschilt. cato heeft dit soort gedachten al van heel jongs af aan.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 13:35 schreef Nijna het volgende:Jammer dat moeder van buurmeisje dan gelijk lelijk moet reageren, dat mijn kind niet kan delen, ik vond het juist erg knap dat ze haar grens aan gaf en dat heb ik M ook gezegd !).

Fijn, van die volwassen die niet begrijpen dat delen iets anders is dan alles uit je handen laten pakken

Tja... je kan ook bij alles wat je kind wil gelijk gaan rennen he... . Pffff, mn buurvrouw heeft dan ook een aardige plaat voor haar kop...

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 14:53 schreef Nijna het volgende:
Tja... je kan ook bij alles wat je kind wil gelijk gaan rennen he... . Pffff, mn buurvrouw heeft dan ook een aardige plaat voor haar kop...

Hebben wij dezelfde buurvrouw?

Wie weet MeNicole... heeft die van jou ook 3 kinderen?

Ik vind het vaak zo ontroerend om te lezen hoe bewust en invoelend jullie moeders omgaan met de beperkingen waar je kind tegenaan loopt. Chapeau!!
En vooral voor Troel en Nijna lijkt me dat toch best een hele opgave.

fijn dat het beter met M. gaat, Nijna. Trui, met dat gewiekst doelde ik op haar 'slaaf'opmerking. Beetje misplaatst grapje idd. Sorry, want de angsten/zorgen zijn zo echt.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 14:30 schreef trui het volgende:

[..]

ik denk dat 't gewoon per persoon verschilt. cato heeft dit soort gedachten al van heel jongs af aan.

D heeft het juist andersom; hij overschat zichzelf voortdurend. Hij denkt juist dat hij alles (aan)kan en overal goed in is (ook als dat absoluut niet het geval is).

Dank je Moonah . Ik vind het soms wel handig dat ik bepaalde dingen misschien beter aan voel door mn eigen ervaring . Maar het is soms ook knap lastig...

Lily, dat lijkt me ook wel lastig...

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 20:04 schreef Nijna het volgende:
Dank je Moonah . Ik vind het soms wel handig dat ik bepaalde dingen misschien beter aan voel door mn eigen ervaring . Maar het is soms ook knap lastig...

Lily, dat lijkt me ook wel lastig...

Dat dus En dat is ook wat de wijkverpleegkundige onlangs tegen me zei "jij zal Ruben als geen ander begrijpen". En mijn angst dat er een punt zou zijn dat ik het misschien niet zou snappen, was ze heel simpel in: "dat heeft elke moeder".

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 18:40 schreef livelink het volgende:
fijn dat het beter met M. gaat, Nijna. Trui, met dat gewiekst doelde ik op haar 'slaaf'opmerking. Beetje misplaatst grapje idd. Sorry, want de angsten/zorgen zijn zo echt.

joh dat geeft echt niet hoor, ik vond 'm wel leuk! maar zelfs dat van die slavernij meent ze dan bloedserieus.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2012 20:31 schreef Troel het volgende:
En mijn angst dat er een punt zou zijn dat ik het misschien niet zou snappen, was ze heel simpel in: "dat heeft elke moeder".

Klopt!