quote:
Op zondag 15 juli 2012 01:26 schreef Frank_NL het volgende:Ik ga mij even met dit topic bemoeien. Ik heb niets toe te voegen aan bestaande bijdragen. Deze heb ik feitelijk niet eens gelezen.
Najaar 2011 ben ik uitgevallen in het werk, na forse veranderingen: bedrijfsovername, standplaatswijziging en wijziging van het management en aansturing in het werk.
Momenteel ben ik 100% van de tijd aan het werk, waarvan nog 25% binnen de Ziektewet.
Een therapeut heeft een diagnose autismespectrumstoornis Syndroom van Asperger gesteld, maar ik heb daar zeer veel moeite mee omdat ik het niet herken. Daarnaast blijf ik mij afvragen wat ik met zo'n diagnose nu helemaal moet beginnen.
In de manier waarop dit is vastgesteld geloof ik er geen klap van dat ik het ben. Het feit dat autisme iets zegt over de hersenstructuur van iemand, maar dat dit toch niet middels een brainscan kan worden aangetoond geeft natuurlijk alleen maar meer voeding om aan de waarheid van een dergelijke diagnose te twijfelen. Daarbij heet autisme een stoornis te zijn die een glijdende schaal kent, zodat er een zeer brede grijze (twijfelachtige) zone bestaat. Ik kan me niet meer aan de indruk onttrekken dat de psychotherapeuten zichzelf hier veel speelruimte kunnen geven.
Ik denk er dus gewoon anders over. Ik vind het begrip autisme ook enorm opgeblazen en heel erg overtrokken. De hele term bestaat misschien net honderd jaar, van Asperger had 70 jaar terug zelfs nog niemand gehoord.
Voordien werd je dus gezien als iemand die anders was.
Maar, wat is dit nu voor cultuur, waarin iedereen die niet voor de volle honderd procent in het strakke corset van het moderne leven past, als autistisch wordt gelabeld.
Voor mij is zo'n diagnose dan ook van een heel betrekkelijke feitelijke betekenis. Het zegt vooral iets voor mij over hoe de maatschappij zijn waardeoordeel velt over alles dat uniek is, over alles dat zichzelf is, en vooral over alles wat men zelf niet begrijpt, omdat het niet voldoet aan het verwachtingspatroon of - juist! - het starre denkpatroon van veel mensen.
We leven in een vol land, een van de tien drukste van de wereld, dus worden er constant waardeoordelen over individuen geveld. Je kan jezelf immers slechts terugtrekken in een flatje en velen leven met de lip op elkaar, terwijl de mensen in flinke delen van de wereld heel wat meer ruimte voor zichzelf hebben.
AUTISME IS SOMS EEN VERZINSEL.
De diagnose autisme is (soms / vaak) een gebrek van artsen, die spreken namens de maatschappij, aan respect voor mensen die zichzelf zijn.
Het is verwerpelijk.
Ik kan me wel ergens vinden in je post, maar ik heb het echt een paar keer moeten lezen omdat het al zo laat is.
quote:
AUTISME IS SOMS EEN VERZINSEL.
Kun je dit bewijzen? Of is dit alleen maar een verzinsel van je?
quote:
We leven in een vol land, een van de tien drukste van de wereld, dus worden er constant waardeoordelen over individuen geveld. Je kan jezelf immers slechts terugtrekken in een flatje en velen leven met de lip op elkaar, terwijl de mensen in flinke delen van de wereld heel wat meer ruimte voor zichzelf hebben.
Dit klopt, maar in hoeverre hebben mensen hier last van? Misschien vinden sommigen het juist prettig al die drukte?
quote:
Maar, wat is dit nu voor cultuur, waarin iedereen die niet voor de volle honderd procent in het strakke corset van het moderne leven past, als autistisch wordt gelabeld.
Ik neem aan dat je hier over je eigen ervaring praat?
Waarom vraag je niet om een second opinion als je denkt dat je diagnose niet klopt?
Ik zou het ook niet prettig vinden om zomaar een labeltje opgespeld te krijgen.
quote:
In de manier waarop dit is vastgesteld geloof ik er geen klap van dat ik het ben. Het feit dat autisme iets zegt over de hersenstructuur van iemand, maar dat dit toch niet middels een brainscan kan worden aangetoond geeft natuurlijk alleen maar meer voeding om aan de waarheid van een dergelijke diagnose te twijfelen. Daarbij heet autisme een stoornis te zijn die een glijdende schaal kent, zodat er een zeer brede grijze (twijfelachtige) zone bestaat. Ik kan me niet meer aan de indruk onttrekken dat de psychotherapeuten zichzelf hier veel speelruimte kunnen geven.
Dit kan kloppen. Echter, het nieuwe DSM gaat het begrip autisme al veranderen waardoor veel mensen die met de oude diagnostisering net binnen het autisme spectrum vielen, er straks buiten gaan vallen.
Een goede gelegenheid voor veel mensen met autisme om van hun ongewilde labeltje af te kunnen komen
Bovendien voel ik me niet aangesproken door die selffulfilling prophecy, bij mij ging het eerder andersom. Ik heb me jarenlang verzet tegen dat labeltje, maar kon er niet onderuit.
Achteraf gezien had ik dat labeltje eerder moeten accepteren, dan was ik nu een stuk verder dan ik nu ben.
Het mes snijdt aan 2 kanten Frank.