Goeiemorgen
Weer wat meegemaakt vandaag. Ben de laatste maanden steeds aan het kwakkelen. Al onderzoeken gehad. Gisteren heel de dag op bed gelegen, dus niet gefokt. Mijn medicatie was op en moest ook iets te eten in huis halen. Om 14.00 uur opgestaan. In de apotheek werd ik duizelig en moest gaan zitten. Ging steeds harder zweten. Eenmaal op de fiets slingerend met de boodschappen voelde ik de kracht wegvloeien. Snel naar huis fietsen en terug naar bed. Bijna thuis vond ik het verstandiger te gaan lopen.
Ik stap af en zak door m'n hoeven. Daar lag ik op de grond, met m'n boodschappen. Het was zwart voor m'n ogen.
Plots een gezicht boven me. Goeie kennis was gelukkig thuis en hielp me overeind. Dat kon ik niet volhouden en ging op de stoep zitten, daarna zelfs liggen. Zijn vrouw kwam met water en een paraplu. Ad had inmiddels de huisarts gebeld. Die woont honderd meter verderop en was er dus zo.
Nog een goeie kennis kwam me steunen. Arts vond het nodig de ziekenwagen te bellen. Ik ging nog harder zweten en zag sterretjes. Na 20 minuten een sirene. Twee hulpverleners droegen me naar binnen. Hier een spuit daar een naald hart onderzocht en nog meer dingen. Aangesloten op extra zout met infuus. Was nodig bleek.
Ze vonden het nodig dat ik naar het ziekenhuis ging voor verder onderzoek. Daar lig je dan op weg naar Den Bosch. Werd er gelijk geholpen, in het Jeroen Bosch, toevallig door iemand uit Bommel die ik kende. Nog een infuus, naalden, plakplaatjes etc. Hele verhalen moeten vertellen over mijn leefpatroon en het onstaan van de situatie vanmiddag. Bloeddruk te hoog, hartslag te extreem, etc.
Maar het belangrijkste was dat mijn suikerspiegel veel te hoog was. Dat moet niet kunnen was namelijk al bijna 2 dagen nuchter door niets te eten. Kreeg een bakje yoghurt en een stuk fruit.
Als ik echt suiker heb kan 2 dagen niet eten funest zijn. Sterkte weer iets aan. Alles bij elkaar 2 en half uur plat gelegen. Dat hielp ook.
Met de bus, trein en weer bus terug naar Bommel. Kon mijn eigen T-Shirt niet meer aanhouden. Die was doordrenkt. Kreeg dus zo'n blauw operatiekamer shirtje aan. Onderweg zullen ze wel gedacht hebben dat ik de nieuwste mode droeg. 2 raketten op voor het aansterken. Ad en Kirsten wezen bedanken en mijn boodschappen en fiets opgehaald. Ben nu een beetje tot rust gekomen. Bak koffie, douchen en wat eten helpen dan goed. Probeer wel uit bed te blijven vanavond. En ga overwegen toch maar een mobieltje aan te schaffen. Kon namelijk niemand bereiken. Morgen hier verder bloed laten prikken voor verder onderzoek.
Nou dat was weer een verhaal uit mijn aanstaande roman.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !