De kunst van het loslaten van je ex #207 - De zomer komt eraan

Klinkt goed hoor. Hoop echt voor je dat jullie eruit gaan komen. Ben wel een beetje jaloers op je (niet alle shit met je dochtertje en dergelijke maar op het fixgedeelte natuurlijk )

quote:

Op maandag 2 juli 2012 07:20 schreef Hazzard het volgende:
Klinkt goed hoor. Hoop echt voor je dat jullie eruit gaan komen. Ben wel een beetje jaloers op je (niet alle shit met je dochtertje en dergelijke maar op het fixgedeelte natuurlijk )

Dankje ja misschien een beetje lullig om heer neer te zetten, maar kreeg al wat dmtjes hoe het met me ging. Leek me leuk jullie ook op de hoogte te houden van de positieve ontwikkelingen. Daarnaast ben ik er natuurlijk nog lang niet, de kans dat het niet goedkomt is ook aanwezig. Al voel ik dat nu niet zo

Ik ga ervan uit dat jij je ook beter gaat voelen. Al is het maar omdat dat rotgevoel slijt. Dan kan je weer gelukkig worden. Tot dan is het hel, ik weet het. Sterkte

Haha ik vond het totaal niet lullig overkomen hoor! Alleen maar leuk om dit soort dingen te lezen, hoewel je soms weleens hoopt dat het bij jezelf wat sneller gaat vandaar het jaloerse.

En bedankt

quote:

Op maandag 2 juli 2012 07:47 schreef Hazzard het volgende:
Haha ik vond het totaal niet lullig overkomen hoor! Alleen maar leuk om dit soort dingen te lezen, hoewel je soms weleens hoopt dat het bij jezelf wat sneller gaat vandaar het jaloerse.

En bedankt

Ja, dar gevoel herken ik. Maar het heeft bij mij ook 3,5 maand geduurd voor hij uberhaupt wilde praten hoor.

Ja... ik zit nu op 4,5 maand en ik denk dat het toch zo onderhand eens tijd wordt om voor mezelf te gaan accepteren dat dat gesprek er nooit meer gaat komen en een manier vinden om het achter me te laten zonder "afscheid te nemen"

Ok, ja dat lijkt me ook heel moeilijk ja. Het gevoel van geen hoop meer kan je tot wanhoop drijven, believe me i know. Maar jij zou dus wel nog willen praten met haar?

quote:

Op maandag 2 juli 2012 08:38 schreef LaLouchi het volgende:
Ok, ja dat lijkt me ook heel moeilijk ja. Het gevoel van geen hoop meer kan je tot wanhoop drijven, believe me i know. Maar jij zou dus wel nog willen praten met haar?

Ja zeker. Vooral omdat ik mezelf (waarschijnlijk ten onrechte) op deze manier voor blijf houden dat ik het allemaal wel kan fixen als ik haar maar in haar ogen kan aankijken en kan laten zien hoe bereid ik ben om te doen wat nodig is. Weet dat het waarschijnlijk onzin is en dat ik dit binnenkort toch echt een keer los moet laten aangezien dat gesprek er toch niet gaat komen en ik er dus niets mee opschiet om zo te denken... maarja voorlopig wil het nog niet echt lukken. Nog iets meer tijd nodig daarvoor denk ik.

Ja het is heel zwaar om die hoop nog te koesteren als er van de andere kant gewoon geen reactie komt. Alles wat je kan doen is afleiding zoeken, maar ook dan stap je uiteindelijk weer in een leeg bed. Hopen gaat onbewust. Maar er zal een dag zijn dat je sochtends opstaat en dat je denkt het gaat wel eigenlijk best goed. En dan gaat het steeds beter. Geloof daarin. Okal is het nu hel. Geloof in jezelf

Nieuwe mensen leren kennen helpt. Gooi bewust uitnodigingen uit en laat jezelf ook uitnodigen. Ga andere dingen doen. Doorbreek je eigen sleur. Hoe zwaar ook.

quote:

Op maandag 2 juli 2012 10:15 schreef Skull-splitter het volgende:
Nieuwe mensen leren kennen helpt. Gooi bewust uitnodigingen uit en laat jezelf ook uitnodigen. Ga andere dingen doen. Doorbreek je eigen sleur. Hoe zwaar ook.

Ja dit probeer ik ook, maar dat gaat echt heel erg... euhm met ups en downs. Ene keer denk ik dat het hartstikke goed gaat en dan ga ik van alles doen en leer ik nieuwe mensen kennen en voor ik het weet zit ik ineens weer 2 weken depressief op mijn kamer zonder directe aanleiding . De eerste keer dat het zo goed ging dacht ik dus ook dat ik er al was en dat ik het verwerkt had . Maar er lijkt zich niet echt een constante verbetering voor te doen op dit moment... Dat is wel aardig kut tbh

quote:

Op maandag 2 juli 2012 12:10 schreef Hazzard het volgende:

[..]

Ja dit probeer ik ook, maar dat gaat echt heel erg... euhm met ups en downs. Ene keer denk ik dat het hartstikke goed gaat en dan ga ik van alles doen en leer ik nieuwe mensen kennen en voor ik het weet zit ik ineens weer 2 weken depressief op mijn kamer zonder directe aanleiding . De eerste keer dat het zo goed ging dacht ik dus ook dat ik er al was en dat ik het verwerkt had . Maar er lijkt zich niet echt een constante verbetering voor te doen op dit moment... Dat is wel aardig kut tbh

Het heeft hier een tijdje geduurd, en terugval hoort erbij...

Vooral als je hevig verliefd bent en er trapt iemand ineens de stekker uit, niet cool. Duurt soms lang, paar maanden, voor je je weer een beetje beter voelt...

Ik ben nu ook als een malle mijn best aan het doen om met nieuwe mensen in contact te komen en een tof leven te leiden zonder haar. Niet dat ik dat niet had tijdens of voor haar. Maar zon dame in je leven kan soms wel de gevestigde mindset goed in de war brengen en je inspiratie geven.

Het voelt nog wel steeds als of ik elders iets misloop zodra ik wat ga ondernemen.

Is dit topic nou de plek waar ik lekker virtueel mag uithuilen?

Vanochtend samen met mijn vriendin een punt gezet achter onze relatie van meer dan twee jaar, bijna 25 maanden. Het liep allemaal al niet zo lekker meer, en zij had al eerder haar twijfels uitgesproken. Ik was nog in de veronderstelling (en dat geloofde ik ook oprecht) dat het goed zou komen, omdat de stressfactoren en dergelijke waar zij last van had (en daardoor ik) allemaal maar tijdelijk waren. Het ging de afgelopen maand ook weer beter, leuke dingen gedaan en niet telkens maar geïrriteerd door elkaar. Maar vanochtend kwam het toch weer ter sprake, en zonder dat werkelijk iets mis is gegaan vanochtend hebben we toch maar toegegeven aan de twijfel en afscheid genomen.

Ze komt nog wel woensdag haar spullen ophalen, en dan gaan we ook zwemmen met onze (gezamenlijke) vriendengroep. Allemaal mensen die ik goed ken, en nog wel wil blijven zien. Maar dat zal ook wel een tijdje moeilijk zijn gok ik. Maar er komen bijzondere dingen aan, een vriendin die hoogzwanger is en elk moment kan bevallen, mijn zus die na een jaar terug komt uit het buitenland, allemaal dingen waar we allebei bij zullen zijn...

Oh, ik voel me zo belabberd..

quote:

Op zondag 1 juli 2012 17:28 schreef SilentHunterNL het volgende:

Staind - Outside(Thomas Pedersen Cover)

Helpt mij op het moment wel erg

Verder meld ik me af.
Mijn ex en de gedachte aan hem kan me vierkant ant gas, het is wel in orde geweest nu.
Ik heb de meest geweldige mensen om mij heen en heb afgelopen weekend beter geslapen dan in de afgelopen tien jaar.

En als ik geluk heb hoef ik hier in de toekomst ook niet weer te vertoeven

Sterkte voor degene die het nodig hebben!

Bah. Na 8 maanden nu weer een terugval.. haast geen contact gehad en elkaar ook haast niet meer gezien.. daardoor ging het wat makkelijker.

Had haar vandaag toevallig gezien en even gepraat... Ex gaat op vakantie met d'r nieuwe vriend. Alleen de band die we hebben/hadden is er gewoon nog steeds.. (van beide kanten).. maakt het daarom extra kut om te horen.

Kan effe aan niks anders denken nu..

Bah

fotos zitten kijken van ex op werchter, staat ze daar met grote glimlach gelukkig te doen, well fuck me!

Ik weet dat ze niet echt gelukkig is, en ik weet dat ze veel aan ons denkt, of toch de afgelopen weken, maar haar leven gaat verder zonder me, en we waren onafscheidelijk, 2012 zal een rampjaar worden, so be it, wat een onmacht.

quote:

Op maandag 2 juli 2012 14:37 schreef Tijgr het volgende:
Is dit topic nou de plek waar ik lekker virtueel mag uithuilen?

Vanochtend samen met mijn vriendin een punt gezet achter onze relatie van meer dan twee jaar, bijna 25 maanden. Het liep allemaal al niet zo lekker meer, en zij had al eerder haar twijfels uitgesproken. Ik was nog in de veronderstelling (en dat geloofde ik ook oprecht) dat het goed zou komen, omdat de stressfactoren en dergelijke waar zij last van had (en daardoor ik) allemaal maar tijdelijk waren. Het ging de afgelopen maand ook weer beter, leuke dingen gedaan en niet telkens maar geïrriteerd door elkaar. Maar vanochtend kwam het toch weer ter sprake, en zonder dat werkelijk iets mis is gegaan vanochtend hebben we toch maar toegegeven aan de twijfel en afscheid genomen.

Ze komt nog wel woensdag haar spullen ophalen, en dan gaan we ook zwemmen met onze (gezamenlijke) vriendengroep. Allemaal mensen die ik goed ken, en nog wel wil blijven zien. Maar dat zal ook wel een tijdje moeilijk zijn gok ik. Maar er komen bijzondere dingen aan, een vriendin die hoogzwanger is en elk moment kan bevallen, mijn zus die na een jaar terug komt uit het buitenland, allemaal dingen waar we allebei bij zullen zijn...

Oh, ik voel me zo belabberd..

Ja daar is dit topic voor. wij zijn je praatpaal en schouder. Ook al voelen we ons zelf soms net zo rot.
Gezamenlijke vrienden is nu even @#$%^ (virtueel schelden)

quote:

Op maandag 2 juli 2012 17:39 schreef RBWO het volgende:
Bah. Na 8 maanden nu weer een terugval.. haast geen contact gehad en elkaar ook haast niet meer gezien.. daardoor ging het wat makkelijker.

Had haar vandaag toevallig gezien en even gepraat... Ex gaat op vakantie met d'r nieuwe vriend. Alleen de band die we hebben/hadden is er gewoon nog steeds.. (van beide kanten).. maakt het daarom extra kut om te horen.

Kan effe aan niks anders denken nu..

Bah

Dat is vreselijk inderdaad.. Dan vraag je je af wat er toch mis is gegaan.

quote:

Op maandag 2 juli 2012 18:33 schreef Charcot het volgende:

[..]

Dat is vreselijk inderdaad.. Dan vraag je je af wat er toch mis is gegaan.

Ik weet wel waar het mis is gegaan in de relatie. Alleen "jammer" om te zien dat die band er nog steeds is na 8 maanden (beide zga in tranen na elkaar gedag zeggen) terwijl ze alweer een vriend heeft...

Als de band er nou heel niet meer was, was het anders geweest...

quote:

Op maandag 2 juli 2012 17:59 schreef QEX het volgende:

[..]

Ja daar is dit topic voor. wij zijn je praatpaal en schouder. Ook al voelen we ons zelf soms net zo rot.
Gezamenlijke vrienden is nu even @#$%^ (virtueel schelden)

Fijn!

Tot nu toe ben ik vooral blij met die vrienden, ze sturen allemaal bemoedigende berichtjes, heel begripvol. Maar ben wel erg benieuwd voor woensdag, als ik dan de hele club inclusief mijn vriendin (ohja, ex...) bij elkaar heb. Ach, anders ga ik gewoon in het bubbelbad zitten met een van die vrienden, met hem heb ik altijd goed kunnen praten.

quote:

Op maandag 2 juli 2012 17:42 schreef Tom84 het volgende:
fotos zitten kijken van ex op werchter, staat ze daar met grote glimlach gelukkig te doen, well fuck me!

Ik weet dat ze niet echt gelukkig is, en ik weet dat ze veel aan ons denkt, of toch de afgelopen weken, maar haar leven gaat verder zonder me, en we waren onafscheidelijk, 2012 zal een rampjaar worden, so be it, wat een onmacht.

Foto's zijn moment opnames, de gedachten die je erover hebt bepalen de zwaarte van de impact... dus niet bij nadenken.

je weet helemaal niets, je projecteert jezelf op haar... jij denkt aan haar, jij bent niet echt gelukkig etc.

Andere kant op denken ;-)

Mevrouw wil eigenlijk toch wel haar spullen/kleding terug. Heb alles in een grote plastic tas gedaan, er in gescheten en buiten bij het tuinhek gezet. Kan ze morgen mooi meenemen, hoef haar niet te zien. Foto's volgen nog

quote:

Op dinsdag 3 juli 2012 01:47 schreef ManageTheAnger het volgende:

[..]

Foto's zijn moment opnames, de gedachten die je erover hebt bepalen de zwaarte van de impact... dus niet bij nadenken.

je weet helemaal niets, je projecteert jezelf op haar... jij denkt aan haar, jij bent niet echt gelukkig etc.

Andere kant op denken ;-)

Makkelijk gezegd.

Gewoon geen foto's opzoeken en zelf andere dingen gaan doen, ook geen oude foto's gaan bekijken.

Doe dat pas weer als je eruit bent. Anders blijf je die wond open trekken terwijl je jezelf vastklampt aan sprankjes hoop. En hoop kan soms meer slopen dan het ooit goed kan maken.

quote:

Op dinsdag 3 juli 2012 08:40 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Makkelijk gezegd.

Gewoon geen foto's opzoeken en zelf andere dingen gaan doen, ook geen oude foto's gaan bekijken.

Doe dat pas weer als je eruit bent. Anders blijf je die wond open trekken terwijl je jezelf vastklampt aan sprankjes hoop. En hoop kan soms meer slopen dan het ooit goed kan maken.

Kan je wel stellen . Zag de mijne gister na een kleine 4 maanden van geen contact.

Gaat ze deze week op vakantie samen met d'r nieuwe vriend.. kan mezelf wel voor me kop slaan om af te spreken met haar .

Helemaal omdat we beiden merken dat die band er nog steeds zit..

Mjah... Das vaak wel et lastigste...

Ik heb er wel van geleerd, dat soort momenten... Maar weet inmiddels dat het jezelf oppakken en drempels over trekken wel veel effectiever helpt. Niet bij de pakken neer gaan zitten maar gewoon dingen gaan doen, afspraken met anderen maken, beetje uit je comfort-zone...