[TVT] Erotische verhalen en ervaringen #4

Ga binnenkort maar weer eens poging wagen om iets te schrijven

Het zevende deel van het verhaal van Maya:

--------------------------------------------------

De meesteres wees naar de auto. ‘Je ziet die auto daar, hé Maya?’ vroeg ze.
‘Ja meesteres.’ antwoordde ze gehoorzaam.
‘Goed, dan zijn je ogen toch al in orde.’ ging ze verder. ‘Welnu in die auto zit wat bagage die moet opgeruimd worden.’ Hierop opende de meester de kofferbak en alhoewel Maya het exacte aantal niet kon tellen schatte ze toch dat er minstens een tiental stukken bagage in de koffer lagen.
‘Je brengt de bagagestukken één voor één naar een kamer op de tweede verdieping. Het is zeer eenvoudig; je gaat door die deur daar, de trappen op tot de tweede verdieping. Als je op de tweede verdieping komt zie je vlak voor je neus een deur. Je opent die deur en je legt de bagage in dat kamertje. Je opent de zakken niet. Begrepen?’
‘Ja meesteres.’
‘Nou, waar wacht je dan op?’ vroeg de meester. ‘Vooruit, we hebben niet de hele dag hoor. Schiet eens een in gang!’

Maya deed haar best om zo snel mogelijk te gehoorzamen aan haar nieuwe eigenaars. Ze zette zich snel recht en liep naar de koffer. Echt sterk was ze niet en daarom pakte ze om te beginnen een tas die haar niet al te zwaar leek. Vervolgens zette ze in looppas koers naar de trappenhal.

‘Stop!’
Ze was ongeveer halverwege de auto en de trappenhal toen een messcherpe stem haar halt deed houden.
‘Doe je het expres, of ben je gewoon dom?’ vroeg de meesteres, want het was zij aan wie die stem toebehoorde.
‘N-nee Meesteres.’ stamelde Maya die eventjes van haar stuk gebracht was.
‘Hmm ik kreeg toch even de indruk dat je het wel was. Je bent iets zeer belangrijks vergeten. We dachten dat je het wel geweten zou hebben. Je bent zo’n hitsig, onderdanig sletje, je rolt graag in het vuil, maar een van de meest elementaire basisregels ben je glad vergeten. Ik begin te denken dat je toch niet zo geschikt bent voor ons als we dachten. Zeg schat, misschien moesten we dat slavinnetje dat Anke heette terug overwegen. Ze was welliswaar minder hitsig, maar ze wist tenminste wel wat ze moest doen. Dat kan je van dit exemplaar hier niet zeggen hoor.’
‘Denk je?’
‘Ik overweeg het toch, ja. Ik bedoel, kijk naar haar. Geil tot en met, maar respect voor haar meerderen heeft ze toch niet hoor.’
‘Ja schat, maar dat is ook enigzinds normaal dat ze niet weet wat ze moet doen.’ relativeerde de meester. ‘We hebben het haar nog niet gezegd. Ze weet nog niet wat ze moet doen en wat niet. Ze weet evenveel als een pasgeboren gansje. Ik ben zeker dat ze het de volgende keer wél zal doen. We moeten het haar gewoon zeggen. Is het niet, Maya?’

‘J-ja Meester.’ prevelde ze. ‘ Ik wist niet dat ik verkeerd was. Ik wou niet ongehoorzaam zijn. Ik wil doen wat u van me vraagt. Vergeef me alstublieft.’
Maya was enigzinds van haar melk gebracht. Ze dacht dat het allemaal al in kannen en kruiken was, maar zo te horen waren er nog kandidaten geweest. Zouden haar meester en meesteres dit spelletje bij nóg andere slavinnen gedaan hebben?
Plots sloeg de angst haar om het hart dat ze haar niet zouden kiezen en dat dit allemaal een verlies van tijd zou blijken te zijn. Ze hoopte echt niet dat ze haar na vandaag zouden afdanken. Nu ze had kennisgemaakt met haar diepste gevoelens wou ze niet meer teruggaan naar haar oude leventje. Ze wist dat het onmogelijk zou zijn. De drang was te sterk. Ze had een héél klein stukje van de taart mogen proeven en ook al was het maar een kruimeltje of twee, ze wou niet stoppen vooraleer ze de hele taart had opgegeten. In het ideale geval zo snel mogelijk maar misschien ook niet weer té snel. Anders had je een indigestie of toch op zijn minst hevige buikpijn. En écht leuk zou dat nu ook weer niet zijn.

‘Wel Maya, het is eigenlijk kinderlijk eenvoudig. Zelfs voor jou. Telkens je een ruimte binnenkomt waar wij ons ook in bevinden kniel je en kus je snel even onze beide voeten. Dit is als teken dat je weet dat wij bij je in de buurt zijn en dat je je lichaam aan ons ter beschikking stelt. Begrijp je?’
‘Ja meester.’ antwoordde Maya zacht.
‘Wel?’ vroeg de meester op een vriendelijke toon waarachter een mespuntje dreiging merkbaar was. ‘Waar wacht je nog op?’
‘N-nergens op Meester. Het, het spijt me dat ik tekort schoot aan uw verwachting.’ stamelde ze.
Ze voegde de daad bij het woord en zette de tas op de grond. Ze liet zich op haar knieën zakken en boog naar haar meesters schoenen toe om ze kort te kussen. Echter vlak voor haar lippen het schoeisel zou raken, krulde ze snel haar lippen naar binnen omdat ze toch op een bepaalde manier afkerig stond tegenover het vooruitzicht met haar lippen die schoenen aan te raken. Niet dat die schoenen echt vuil-vuil waren, maar het was gewoon iets dat haar aangeleerd was en waar ze zich nu onmogelijk kon toe brengen. Ze hoopte alleen dat haar meester het niet zou zien want ze wist niet hoe hij daar op zou reageren.

Na het kussen -ok, niet kussen in de zin van iets met de lippen echt aanraken, maar u snapt het plaatje- zette Maya zich recht om vervolgens haar opdracht te hervatten. Maar vlak voordat ze de tas wou pakken werd ze door haar meester zachtjes in de richting van haar meesteres geduwd. ‘Vergeet je meesteres niet’ zei hij quasi nonchalant terwijl hij helemaal naar iets anders aan het kijken was.
‘Natuurlijk meester. Het spijt me.’ antwoordde ze gedwee.
Ze stapte naar haar meesteres toe. Toen ze haar hoofd boog om de damesschoenen te kussen viel haar haar voor haar ogen. Ze streek het vlug weg en gaf de schoenen van haar meesteres vervolgens dezelfde aandacht als de schoenen van haar meester.

‘Ziezo echt moeilijk was dat toch niet, meisje?’
‘Nee meester.’
‘Goed. Ga nu maar voort met je werk. Je hebt al genoeg tijd verloren.’
‘Ja meester.’
Maya nam de tas en ging vervolgens op zoek naar het kamertje. Ze had het behoorlijk warm gekregen van die behandeling en aldus waren reeds enkele zweetdruppeltjes haar donkere lichaam aan het verkennen. Het irriteerde haar lichtjes maar ze durfde niet te stoppen om het zweet af te vegen. Ze wist dat ze al genoeg tijd had verspild en bovendien zou het toch geen zin hebben. Aangezien ze poedelnaakt was zou ze zo enkel het zweet van de ene plek op haar lichaam overbrengen naar de andere, en dat zou haar eerder van de kant in de gracht helpen; haar eigenaars zouden allesbehalve tevreden zijn als hun bagage bevuild zou worden door haar stinkende slavinnenzweet.

Het was een klein afstandje van de plaats waar de auto zich bevond naar de ingang van het gebouw. Het gras kriebelde lichtjes aan haar voeten wat een vrij aangenaam gevoel teweegbracht. Ze moest alleen uitzien dat ze niet op een bij of een wesp zou trappen want dat zou enkele niet zo aangename gevolgen hebben.
Toen ze de stenen trappen richting het terras opliep stapte ze wel in een venijnig scherp steentje en alhoewel de pijn zéér kort -maar des te krachtiger was- gaf ze geen krimp.

Het koppel had elkaar intussen liefdevol in de armen genomen en sloegen haar glimlachend gade. Ze kusten elkaar innig.
‘Ik mag ze wel.’ fluisterde de meesteres in het oor van haar partner. ‘Ze lijkt zo héérlijk onschuldig en dat laagje naïviteit dat zo heerlijk gepaard gaat met haar onervarenheid maakt haar haast onweerstaanbaar. Ze is nog vrij jong en voor haar zijn we de eersten. We kunnen haar vormen naar onze wil. Nu is ze nog een ruw stuk ebbenhout maar als we met haar klaar zijn zal bijna iedereen ons benijden.’
‘Mmmmmmmmmmmh... Ik hou ervan als je zo praat.’ glimlachte de meester en hij kuste zijn vrouw.
Al snel begon het paar inniger en inniger te kussen. Hun beider handen dwaalden over hun lichamen. De liefde tussen hen beide was diep, echt en intens. Ze hoorden de voetstappen van Maya over het gras in hun richting komen maar ze schonken geen enkele aandacht aan het slavinnetje.

Terwijl Maya hun richting uitliep wist ze niet goed wat ze nu moest doen; wachten op nieuwe orders, gewoon een tweede stuk bagage nemen, of nog iets anders? Ze had het moeilijk om zich een juiste houding te geven; een slavin zijn leek haar al moeilijk genoeg, maar hoe moest ze omgaan met het feit dat haar eigenaars elkaar voor haar neus zaten te liefkozen? Ze voelde zich lichtelijk gegeneerd. Iets dat ze altijd al had gehad als er een koppel elkaar begon te zoenen in haar bijzijn.

Ze dacht dat ze de beste keuze zo nemen door gewoon door te gaan met haar opdracht; tenslotte had geen van beiden haar toegesproken.
Het koppel schonk haar nog steeds geen aandacht toen Maya weer in de richting van de villa liep. Het was echter schijn.
Met tegenzin rukte de meesteres zich los uit de omhelzing: ‘Klaar voor de volgende stap?’
‘Klaar wanneer jij dat bent, sacht.’ antwoordde de meester.
‘Goed.’
Ze gaven elkaar nog een korte, laatste kus op de mond, waarna de meesteres met brote stappen richting het nietsvermoedende slavinnetje beende.
‘Stop!’ schreeuwde ze. Het was zo luid dat enkele vogels verontwaardigd wegvlogen uit een nabije boom waar ze tot voor enkele seconden geleden zorgeloos aan het zingen waren.

Maya leek zo snel te verstenen dat Medusa herself er ziedend jaloers op zou worden. Ze voelde hoe een er een soort van koude razendsnel bezit nam van haar lichaam. Haar hart begon razendsnel te bonken.
Dit was het dan, dacht ze angstig.. Het was een leuk liedje geweest. Jammergenoeg was het er eentje waarbij ze al uitgezongen was vooraleer ze de kans had om nog maar één deftige noot te kunnen zingen*.

(*Vooraleer u nu zegt: ‘He stukske Hugo Claus uit vijfde provinciale, dat klopt toch van geen kanten. Hoe kan je nu echt uitgezongen zijn als je nog niet de kans hebt gehad om één noot te zingen?’
U heeft gelijk, dat kan helemaal niet, maar het is de gedachte van de zin die telt. Dan klopt het enigzinds wel. Trouwens, u moet zich de situatie van Maya maar eens proberen voor te stellen. U begrijpt dat ze in zulke toestand wel wat beters te doen heeft dan te discussiëren of een zin qua formulering al dan niet klopt.)

Poem schrijft echt geweldige verhalen!

Hoi, ik ben nieuw op het forum. Ik ben begonnen met een verhaal, ben benieuwd wat jullie er van vinden en of jullie meer willen lezen!

Proud to be stout

Mandy voelde haar benen trillen, haar gedachten waren heel ergens anders, maar ze moest zich nog even concentreren. Ze zat in haar auto en reed met 100 km/h over een weg ergens in Drenthe. Naast haar zat Chris. ze zeiden allebei niks. Mandy neemt een afslag, en na 10 minuten door een bosrijk gebied gereden te hebben, parkeert ze de auto voor een groot huis. Het huis ligt afgelegen in een groot bos, op de parkeerplaats staan een paar auto's geparkeerd. Het ziet er verder verlaten uit. Ze stappen uit en halen allebei een sporttas van de achterbank. Samen lopen ze naar de voordeur van het huis en Chris belt aan. Een man in een wit t-shirt en spijkerbroek doet open. "ahh hallo, kom binnen!". De man steekt zijn hand uit en schud onze handen. Hij kijkt Mandy indringend aan en bekijkt haar dan van top tot teen "je ziet er goed uit, zelfs nog mooier dan op de foto!" Mandy kon niet ontkennen dat ze er goed uit zag vandaag. Ze had haar donkerblonde haar mooi laten krullen, haar nagels blauw gelakt en extra haar best gedaan op haar make-up. In haar strakke jurkje kon je haar borsten en billen goed zien, bovendien had ze mooie zwarte lakpumps aan getrokken. "Dankjewel" zegt ze tegen de man "Ik ben Mandy en dit is Chris. Is dit de locatie van het proud-to-be-stout feestje?". De man zei: "jazeker, welkom. Ik ben Jason, ik organiseer alles vanavond. Dus jullie gaan met z'n allen lekker feesten?". Mandy en Chris knikken "we hebben er zin in!".

De man ging de twee nu voor naar een kleedkamer "hier kan iedereen zich omkleden." Daarna liet hij de rest van het huis zien. Er was een grote ruimte met een bar, toiletten, een grote ontvangsthal en boven waren grote slaapzalen met stapelbedden. Ze waren als eerste op de locatie aangekomen omdat ze iedereen hadden uitgenodigd voor het feestje. De twee hadden elkaar op internet leren kennen en na lang chatten, cammen en e-mailen hadden ze besloten om een kinky feestje te geven, waar iedereen zichzelf eens lekker kon laten gaan. "Chris, laten we ons vast omkleden" zei Mandy. Chris knikt en ze lopen samen naar de kleedkamers en zetten hun tas neer. Chris trekt zijn schoenen, jeans en shirt uit. Mandy kijkt toe, en bekijkt zijn lichaam eens goed. Als hij in zijn boxershort voor haar staat kan ze zijn licht gespierde buik en borst zien. Ook Chris zag er leuk uit, hij had donkerblond haar, blauwe ogen en een mooi gezicht. Zijn lichaam was strak, maar hij had wat vrouwelijke trekjes. Hij had ronde billen, lange benen en een vrouwelijke kaaklijn. "Wat ga je aantrekken Chris?" vraagt Mandy. Chris kijkt haar aan "wat had jij in gedachten?". Mandy opent haar tas, en daarna ook de tas van Chris. Ze pakt uit haar tas een mooi setje lingerie, een blauw slipje met zwart kant en een bijpassende blauwe bh van glanzende stof met mooie zwarte accenten. "trek die maar uit" zegt ze glimlachend terwijl ze naar zijn boxer wijst. Enigszins twijfelend trekt hij zijn boxer naar beneden. Mandy kijkt met genoegen toe terwijl hij daar naakt voor haar staat, zijn slappe lul is niet groot, maar ze schat dat als hij stijf is hij best een mooie lul zal hebben. Hij heeft zich mooi geschoren, zijn borst, lul, buik en ballen zijn glad. Als hij het slipje aan heeft getrokken merkt Mandy dat hij er opgewonden van wordt, er groeit wat in de string. "Dat is niet zo handig hè Christy? Doe deze er maar gauw over heen" Mandy pakt een kuisheidskooi uit haar tas, de CB-6000. Met een ruk trekt ze zijn slipje naar beneden, ze maakt de plastic kooi open en schuift hem snel en behendig over zijn lul heen. Ze doet de kooi op slot en hangt het sleuteltje om haar nek, het bungelt nu tussen haar borsten. "Als je goed luistert vanavond, mag die er weer af, Christy" zegt ze met een gemeen lachje. Chris trekt zijn slipje omhoog en trekt dan de bh aan. Ondertussen vult Mandy twee condooms met water. Ze geeft de condooms aan Chris en hij legt de gevulde condooms in zijn bh. "Mooie borsten zo, Crissy!" roept Mandy. Chris schud met zijn bovenlichaam, en de bh beweegt zowaar als echte borsten. Terwijl hij daar zo staat te schudden, gaat prompt de deur open en komt er een blonde jongen binnen. Mandy roept: "Sebastiaan!!!" en ze vliegt hem in de armen. Met zijn gespierde armen tilt hij haar op en draait haar in de rondte. Terwijl hij haar knuffelt valt zijn oog op Chris en hij begint te gniffelen. "Wat hebben we hier, Mandy?". "Sebastiaan, dit is Chris, of beter gezegd Christy" zegt Mandy trots. Sebastiaan pakt Mandy's borsten stevig vast, terwijl hij naar Christy kijkt en zegt: "Ik vind jou borsten mooier, schat."

quote:

Op dinsdag 26 juni 2012 23:31 schreef Samenschrijven het volgende:
Hoi, ik ben nieuw op het forum. Ik ben begonnen met een verhaal, ben benieuwd wat jullie er van vinden en of jullie meer willen lezen!

Proud to be stout

Mandy voelde haar benen trillen, haar gedachten waren heel ergens anders, maar ze moest zich nog even concentreren. Ze zat in haar auto en reed met 100 km/h over een weg ergens in Drenthe. Naast haar zat Chris. ze zeiden allebei niks. Mandy neemt een afslag, en na 10 minuten door een bosrijk gebied gereden te hebben, parkeert ze de auto voor een groot huis. Het huis ligt afgelegen in een groot bos, op de parkeerplaats staan een paar auto's geparkeerd. Het ziet er verder verlaten uit. Ze stappen uit en halen allebei een sporttas van de achterbank. Samen lopen ze naar de voordeur van het huis en Chris belt aan. Een man in een wit t-shirt en spijkerbroek doet open. "ahh hallo, kom binnen!". De man steekt zijn hand uit en schud onze handen. Hij kijkt Mandy indringend aan en bekijkt haar dan van top tot teen "je ziet er goed uit, zelfs nog mooier dan op de foto!" Mandy kon niet ontkennen dat ze er goed uit zag vandaag. Ze had haar donkerblonde haar mooi laten krullen, haar nagels blauw gelakt en extra haar best gedaan op haar make-up. In haar strakke jurkje kon je haar borsten en billen goed zien, bovendien had ze mooie zwarte lakpumps aan getrokken. "Dankjewel" zegt ze tegen de man "Ik ben Mandy en dit is Chris. Is dit de locatie van het proud-to-be-stout feestje?". De man zei: "jazeker, welkom. Ik ben Jason, ik organiseer alles vanavond. Dus jullie gaan met z'n allen lekker feesten?". Mandy en Chris knikken "we hebben er zin in!".

De man ging de twee nu voor naar een kleedkamer "hier kan iedereen zich omkleden." Daarna liet hij de rest van het huis zien. Er was een grote ruimte met een bar, toiletten, een grote ontvangsthal en boven waren grote slaapzalen met stapelbedden. Ze waren als eerste op de locatie aangekomen omdat ze iedereen hadden uitgenodigd voor het feestje. De twee hadden elkaar op internet leren kennen en na lang chatten, cammen en e-mailen hadden ze besloten om een kinky feestje te geven, waar iedereen zichzelf eens lekker kon laten gaan. "Chris, laten we ons vast omkleden" zei Mandy. Chris knikt en ze lopen samen naar de kleedkamers en zetten hun tas neer. Chris trekt zijn schoenen, jeans en shirt uit. Mandy kijkt toe, en bekijkt zijn lichaam eens goed. Als hij in zijn boxershort voor haar staat kan ze zijn licht gespierde buik en borst zien. Ook Chris zag er leuk uit, hij had donkerblond haar, blauwe ogen en een mooi gezicht. Zijn lichaam was strak, maar hij had wat vrouwelijke trekjes. Hij had ronde billen, lange benen en een vrouwelijke kaaklijn. "Wat ga je aantrekken Chris?" vraagt Mandy. Chris kijkt haar aan "wat had jij in gedachten?". Mandy opent haar tas, en daarna ook de tas van Chris. Ze pakt uit haar tas een mooi setje lingerie, een blauw slipje met zwart kant en een bijpassende blauwe bh van glanzende stof met mooie zwarte accenten. "trek die maar uit" zegt ze glimlachend terwijl ze naar zijn boxer wijst. Enigszins twijfelend trekt hij zijn boxer naar beneden. Mandy kijkt met genoegen toe terwijl hij daar naakt voor haar staat, zijn slappe lul is niet groot, maar ze schat dat als hij stijf is hij best een mooie lul zal hebben. Hij heeft zich mooi geschoren, zijn borst, lul, buik en ballen zijn glad. Als hij het slipje aan heeft getrokken merkt Mandy dat hij er opgewonden van wordt, er groeit wat in de string. "Dat is niet zo handig hè Christy? Doe deze er maar gauw over heen" Mandy pakt een kuisheidskooi uit haar tas, de CB-6000. Met een ruk trekt ze zijn slipje naar beneden, ze maakt de plastic kooi open en schuift hem snel en behendig over zijn lul heen. Ze doet de kooi op slot en hangt het sleuteltje om haar nek, het bungelt nu tussen haar borsten. "Als je goed luistert vanavond, mag die er weer af, Christy" zegt ze met een gemeen lachje. Chris trekt zijn slipje omhoog en trekt dan de bh aan. Ondertussen vult Mandy twee condooms met water. Ze geeft de condooms aan Chris en hij legt de gevulde condooms in zijn bh. "Mooie borsten zo, Crissy!" roept Mandy. Chris schud met zijn bovenlichaam, en de bh beweegt zowaar als echte borsten. Terwijl hij daar zo staat te schudden, gaat prompt de deur open en komt er een blonde jongen binnen. Mandy roept: "Sebastiaan!!!" en ze vliegt hem in de armen. Met zijn gespierde armen tilt hij haar op en draait haar in de rondte. Terwijl hij haar knuffelt valt zijn oog op Chris en hij begint te gniffelen. "Wat hebben we hier, Mandy?". "Sebastiaan, dit is Chris, of beter gezegd Christy" zegt Mandy trots. Sebastiaan pakt Mandy's borsten stevig vast, terwijl hij naar Christy kijkt en zegt: "Ik vind jou borsten mooier, schat."

Niet verkeerd, maar sta me toe je een paar tips te geven:
- let op je spelling en interpunctie;
- verdeel je tekst in alinea's;
- omschrijf hoe personages elkaar ontmoeten/kennen, anders komen ze uit de lucht vallen;
- gebruik woorden als 'lul' alleen als het bij de sfeer van je tekst past, anders wordt je verhaal al snel ordinair.

Je idee vind ik wel origineel.

[ Bericht 0% gewijzigd door Poem op 29-06-2012 18:29:25 ]

Goede tips! Bedankt voor de feedback, ik zal er aan werken

krijg het erwarm van haha

Zeg Zageman, waar haal jij eigenlijk zeven delen Maya vandaan?? Knap dat je dat voor elkaar krijgt.

Na de winter voel ik de depressie van een natte lente, weinig zon is niet goed voor het humeur maar de weersvoorspelling voor vandaag was gunstig. Eindelijk een beetje zon, maar net nu heb ik die belangrijke bijeenkomst in Utrecht, waar ik waarschijnlijk de hele dag binnen heb gezeten. Pas als het tegen zonsondergang is kan ik naar buiten en gelukkig heb ik mijn hardloopspullen bij me en ga ik, terwijl mijn collegas aan het bier gaan, een lekker stuk door de bossen hardlopen om alsnog wat van het mooie avondweer mee te krijgen.

Na een zware dag op mijn werk besluit ik mijn spanning eruit te fietsen.hard fietsend vertrek ik van mijn werk, de wind speelt met mijn rokje en bewust van de blikken probeer ik hem op zijn plek te houden met mijn hand.De bossen komen in zicht en ik laat mijn hand los van mijn been, even wat meer gas erop.Heerlijk die wind door mijn haren, de zon op mijn hoofd en de vogels kwetterend om me heen. De lucht is roze rood en de toppen van de bomen lijken in brand te staan.Verlaten is het rond deze tijd en ik hoor mijn hijgende ademhaling. Het pad loopt steil omhoog en moeizaam trappend kom ik boven. Eindelijk boven roetsj ik lachend naar beneden, ik voel me vogelvrij en alle stress is weg,ik vlieg de bocht om en voordat ik het weet lig ik op de grond. Een opstekende boomwortel heeft mijn val veroorzaakt en geschrokken lig ik op de grond. Ik beweeg langzaam al mijn ledematen en voel dat alles nog werkt. Een streepje bloed loopt van mijn knie naar beneden en ik voel een paar schaafwonden op mijn armen branden.

Met mijn gedachten op niks, en bijna vanzelf lopend heb ik al een lekker stuk achter de rug als ik haar op de grond zie liggen. Ze is duidelijk net gevallen want ze is nog wat onbewust van alles om haar heen. Ze houdt haar elleboog vast en als ik naast haar neerkniel zie ik dat ze een paar lelijke schrammen heeft. "Joh, gaat het een beetje? Niks gebroken?", vraag ik haar, waarna ze mij aankijkt en mijn hart dat al op gang was van het hardlopen nog een stukje sneller laat kloppen. Wat een blik! En dat, terwijl ze net lelijk onderuit gegaan is. Ze ligt bijna languit en door de val is haar rokje niet meer allesverhullend. Als ze antwoord klinkt haar stem alweer wat zekerder; "Ja, dat was stom, ik weet dat die bult daar zit maar ik was er even niet helemaal bij..te hard gewerkt vandaag denk ik". Als ik subtiel haar rokje over haar bil terugtrek probeert zij net op te staan waardoor ik toch net langs haar bil strijk met mijn hand.

Verdwaasd kijk in het mooiste paar grijze ogen wat ik ooit heb gezien, mijn hart stopt even en ik hoor hem wat vragen. Het duurt even voor mijn hersenen verwerkt hebben dat hij vraagt hoe het gaat en realiseer me hoe ik erbij lig. Ik zeg hem dat het meevalt en mijn eigen schuld is, terwijl ik in de benen probeer te komen voel ik zijn hand op mijn bil. Een pijnscheut trekt door mijn knie heen en ik voel eens tinteling waar zijn hand mijn bil aanraakt. Met een rood hoofd trek ik mijn rokje naar beneden en balancerend op 1 been kijk ik hem aan. Het gaat echt wel heus. Galant pakt hij mijn fiets op terwijl hij mij strak aan blijft kijken. 'Ga eens op je andere been staan', hoor ik hem zeggen. Voorzichtig verplaats ik wat gewicht en mijn gezicht vertrekt, ai, misschien toch wat gekneusd. 'Daar moet even goed naar gekeken worden' zegt hij terwijl een arm om mijn middel slaat. Ik voel de warmte van zijn lichaam en stotter een beetje. 'waar ga je naartoe?'. Terwijl hij met mijn fiets in zijn ene hand en mij ondersteunend met zijn andere arm begint te lopen hoor ik hem zeggen dat het nagekeken moet worden.

"Zeg jij het maar, ik zit hier zo'n 2 kilometer vandaan in het congrescentrum, daar hebben ze zeker wat jodium en een verbandje voor jouw knie. Als je dichtbij woont kan ik ook wel met je meelopen, of je kan iemand bellen om je hier op te halen natuurlijk", zeg ik. Stiekem hoop ik dat ze niet iemand gaat bellen, want het vooruitzicht van een tijdje lopen met mijn arm om haar heen is niet verkeerd. Ik voel haar spieren onder haar truitje licht aanspannen bij elke stap, die knie doet vast pijn maar het is niet te ernstig. Haar warmte tegen mijn zij is heerlijk en nu pas ruik ik haar lichte parfum. Een rillinkje loopt over mijn rug als ze mij aankijkt, haar ogen bijna hypnotiserend en groot. Mijn hand ligt tegen haar heup, vlakbij haar strakke billen die ik net per ongeluk en net te lang vast had...

'ik woon dichterbij dan het congrescentrum is, denk dat we daar beter naartoe kunnen gaan dan', zeg ik met ietwat verstikte stem. Ik voel zijn warmte, zijn bovenlichaam is licht gespierd en bij elke stap voel ik zijn hand om mijn middel dicht bij de welving van mijn billen. Mijn knie doet pijn maar toch ben ik ook afgeleidt door zijn geur, het prikkelt mijn neus, mannelijk, sexy. Samen lopen we richting mijn huis, niet snel maar we komen steeds dichterbij. Zwijgend lopen we vooruit, hij met mijn fiets en zijn hand op mijn heup, ik leunend op hem met af en toe een pijnsteek door mijn knie. Hoe dichterbij we komen hoe erger mijn knie begint te kloppen, daar moet straks meteen ijs op schiet er door me heen. Oei, ik heb alleen ijsblokjes in uhm niet zulke normale vormen... hopelijk valt het hem niet op straks. Als we voor mijn voordeur staan vraagt hij de sleutels aan me, galant opent hij de deur en zet hij mijn fiets op slot.

Onderweg spreken we weinig, doelgericht lopen we naar haar huis en alleen bij afslagen zegt zij kort of we links of rechts moeten. Ik merk dat ook zij wat geprikkeld raakt van deze situatie, door haar truitje is duidelijk zichtbaar dat haar tepels verharden en haar ademhaling is oppervlakkig en wat snel. Ik open haar deur en zet haar fiets op slot. Ik denk dat je wat kouds op je knie moet doen, iets uit de vriezer met een doek ertussen is het beste. Ik wil haar niet laten gaan maar zomaar naar binnen lopen durf ik niet, misschien zit haar vriend wel op haar te wachten en kan hij haar verder helpen. "Ikkeh.., ga maar weer verder dan..", hoor ik mezelf onhandig zeggen. Dan kijkt ze me aan, en zegt: "Je laat me hier toch niet alleen achter, ik ben zwaargewond", de dikke knipoog erbij geeft aan dat ze wil dat ik binnenkom. Dan opeens voel ik mij meer zeker, als de deur achter ons dicht is hangt er een spanning van meer dan alleen twee mensen in een gang.

wat ongemakkelijk staan we in de gang, ik zie dat hij zich herpakt en zelfverzekerd ondersteund hij mij de gang door naar de woonkamer. Galant helpt hij me op de bank en direct daarna loopt hij naar de keuken. Geheel op eigen initiatief pakt hij ijsklontjes en een theedoek voor hij voor mij neerknielt. Ik hoop dat hij niet op de vorm van de ijsblokjes heeft gelet.. als grap ooit kamasutra vormpjes gekregen en ach, kan ze net zo goed gebruiken. Indringend kijkt hij mij aan voor ik zijn hand op mijn been voel. zachtjes gaat hij van mijn kuit naar mijn knie, een tinteling gaat door mij heen bij zijn aanraking. zijn warme handen bevoelen mijn knie voorzichtig terwijl hij mij strak aan blijft kijken. Ik voel de spanning tussen ons, bijna tastbaar. Dan ineens is er het koude van de theedoek tegen mijn knie, een verrast kreetje verlaat mijn lippen en met grote ogen kijk ik hem aan

Als ik de ijsblokjes pak kan ik een kleine glimlach niet onderdrukken, die zijn vast niet alleen om te drinken bedoeld... Toch zijn ze nu nuttiger op haar knie dan ergens anders en als ik de theedoek tegen haar knie houdt hoor ik een kik, maar niet van de kou lijkt het wel...of verbeeld ik het me. Als ik haar aankijk weet ik het zeker, dat was niet omdat het koud was...grote donkere ogen staren me aan, bijna verlangend en, net als ik, verward door deze plotselinge opwinding. Met 1 hand houdt ik het ijs op zijn plek maar de andere hand heb ik tegen haar dijbeen liggen om het ijs tegen de knie te drukken. Ik voel een rilling van spanning in haar bovenbeen. Terwijl ik geknield voor haar zit kijk ik naar de knie maar mijn blik is meer gegrepen door het punt waar haar rokje nog net verhuld wat eronder zit. Ik betrap mezelf dat ik zit te staren, maar dat had zij blijkbaar allang door. Ze pakt het rokje en tilt het op, "hartjes vandaag" knipoogt ze, terwijl ik nu begrijp dat dit wel eens een interessante avond kon worden.

Ik zie hem staren en kan het niet laten om hem uit te dagen, als ik mijn rokje optil zie ik hem verrast kijken en een glimlach komt op zijn gezicht als hij mij hoort zeggen 'hartjes vandaag'. De spanning tussen ons is geladen en het is afwachten wie de eerste stap zet. Voorzichtig houdt hij het ijs tegen mijn knie en ik spreidt mijn benen een beetje. Hij kijkt mij strak in mijn ogen aan en merk dat mijn ademhaling al wat zwaarder gaat. Mijn hand vindt zijn hand en lichtjes streel ik de bovenkant. Mijn vingers volgen het spoor van zijn lichaam, zijn hand , arm schouders en dan nek. Ik buig me naar voren en zie hoe hij zijn lippen likt en slikt. Nog een paar centimeter en dan vinden onze lippen elkaar. Een schok gaat door me heen als onze tongen elkaar aanraken, rustig beginnen we met zoenen, elkaars mond ontdekken. Mijn handen vinden zijn nek en de zoen wordt gepassioneerder, wilder.

Geknield naast haar komt mijn hart weer op gang, dit was erg onverwacht, maar zeker niet verkeerd. Ze zoent me wild, en vergeet de pijn in haar lijf want met een korte beweging lig ik bovenop haar op de bank. Onze lichamen wrijven langs elkaar en met het ijsblokje wat ik nog vastheb glij ik rustig maar zeker richting de hartjes van haar ondergoed. Haar ademhaling stokt als ik dichtbij het einde van haar been kom met het ijs, dan glij ik met mijn hand en ijs langs haar lipjes en zie ik haar kronkelen van de spanning en genot. Ondertussen is bij mij mijn broek strakker gaan zitten en met mijn harde lul glij ik langs haar pijnlijke knie omhoog.

Ik voel dat hij hard is, hoor zijn ademhaling gejaagder gaan en het ijs en zijn hand maken me gek. Mijn knie ben ik allang vergeten en onze lippen zoeken elkaar wild. Zijn tong warm en onderzoekend vindt mijn tong en zacht kreunend laat ik mijn handen over zijn lichaam gaan. Mijn vingers gaan door zijn haar en ik voel zijn vingers over mijn lipjes strelen. Het ijs smelt weg en mijn slipje is doorweekt van het gesmolten ijs en mijn eigen geil. Strelend gaan mijn handen naar beneden over zijn schouders, zijn rug, richting de rand van zijn broek. Zachte kreuntjes ontsnappen mijn lippen. Plots stokt mijn adem, met een harde kreun voel ik zijn vinger diep in me gaan, hij voelt hoe nat ik ben, en hoort me genieten. Mijn vingers omsluiten zijn harde lul door zijn broek heen. Ik probeer onder hem vandaan te komen zodat ik hem verder kan onderzoeken, hij houdt mij echter vastgepind onder hem. Kronkelend van zijn vingers, 1 in mijn natte kutje en 1 op mijn clitje probeer ik om geen orgasme te krijgen. Zijn ogen doorboren de mijne en ik kronkel heen en weer. Ik wil nog niet klaarkomen, wil het nog uitstellen, genadeloos gaan zijn vingers door en ik voel het orgasme nu wel heel erg dichtbij komen.

Haar handen maken mij gek, door mijn broek heen voel ik hoe zij mij begrijpt en weet wat ik wil. Ik voel haar lichaam de aanloop naar een orgasme nemen en dan stop ik plots. Ik trek haar slipje uit, en mijn broek en shirt gooi ik naast de bank. Dan zie ik haar blik en weet dat ze eerst mij nog wat verder wil plagen. Ik kom dichterbij haar mond met mijn lul en in een keer glijdt ze over mijn eikel heen met haar strak gespannen lippen. Dan beweegt ze, eerst voorzichtig maar daarna harder en wilder over mijn pik. Haar tong lijkt wel magisch en overal tegelijk wordt ik gestimuleerd. Dan hou ik het niet langer, ik wil haar en met een soepele beweging leg ik haar voorover over de leuning van de bank. Haar kutje druipt nu van het vocht, en op mijn knieen achter haar stoot ik in een keer diep in haar.

Geil kijk ik hem aan,. ik wil hem diep in me voelen, wil voelen hoe hij mij vult en hij snapt het. Het vocht druppelt langs mijn dijen als ik op mijn buik over de leuning van de bank lig en gespanning wacht ik af. Een luide kreun van genot ontsnapt mijn lippen terwijl zijn lul diep in me komt. Zijn ballen kletsen tegen mijn billen en in een regelmatig tempo neukt hij me goed. Ik voel zijn handen over mijn billen gaan, stevig pakt hij mijn heupen vast. Ik til mijn hoofd iets op en zijn hand vindt mijn haar. Genietend hijg ik op het tempo, roep ik hem op om door te gaan en vooral niet te stoppen.
Mijn handen vinden mijn tepels, ik trek en kneed, kreun en beweeg mijn heupen. Ik vraag hem om om te draaien. Ga op de bank zitten zeg ik hem. Nog even stoot hij door voor hij zich omdraait. Snel ga ik boven op hem zitten gezicht naar elkaar toe, mijn borsten voor zijn gezicht. Ik laat me in 1 keer zakken over zijn harde pik en zie hem genieten. In een behoorlijk snel tempo berijdt ik zijn lul en genietend gooi ik mijn hoofd in mijn nek.

Haar borsten teasen mij, met haar kutje knijpt ze mijn lul er bijna af en haar ritme is snel. Met harde stoten maakt ze mij gek, mijn handen zijn overal op haar lichaam, haar borsten, haar billen, in haar nek en door haar haar. Niet stoppen nou, wil ik zeggen als zij zegt: "neuk me, ik ga komen." Ik ga mee in het ritme en nog harder gaan onze lichamen in elkaar op. Dan voel ik dat ik over de drempel ga, en op dat moment voel ik haar spieren overal ongecontroleerd spannen en ontspannen. Met schokkende golven komt zij klaar, terwijl ik explodeer in mijn orgasme. Haar golvende bewegingen melken mijn lul helemaal leeg, eindeloos lijkt het door te gaan, terwijl zij haar nagels in mijn rug drukt en ik haar billen nog dichter naar mij toe trek.

Ik voel zijn eikel opzwellen, het helpt me over het randje en mijn lichaam verkrampt.. het orgasme trekt als een orkaan door me heen. Ik hoor iemand kreunen en gillen maar kan niet thuisbrengen of ik het ben of hij. Wild werken onze lichamen samen om ons het ultieme genot te geven. Zijn handen gaan over mijn lichaam, dichter kom ik op hem, dieper komt hij in me. Ik voel het vocht uit mijn kutje komen en spuitend kom ik op zijn lul klaar. Moe en half van de wereld blijf ik op hem zitten, nahijgend zitten we zo even bij elkaar. Nat van het zweet en onze eigen geile sappen. Zijn handen strelen zachtjes mijn rug en zuchtend kruip ik even dicht tegen hem aan. Dan sta ik op, ik voel wat langs mijn dijen lopen, en pak zijn hand. Nog licht moeilijk lopend trek ik hem mee naar de douche... tijd voor ronde 2

Ohlala!

quote:

Op maandag 9 juli 2012 12:21 schreef sjorsiekloonie het volgende:

Verhaal

Erg goed geschreven. Vooral de opbouw vond ik super.

goed verhaal geworden

Feestje

Met mijn haar in een handdoektulband zit ik in ondergoed op bed. Ik staar in mijn kledingkast. Vanavond heb ik een feestje, maar ik heb geen idee wat ik aan moet. Uiteindelijk kies ik maar voor een zwart strak minijurkje. Kousen, pumps, accessoires, klaar. Simpel en toch netjes.

Voordat ik aan mijn kousen begin, vijl ik eerst mijn nagels. Op één of andere manier heb ik altijd wel ergens een klein haakje zitten en rag ik er zo een ladder in. Tijdens het vijlen bedenk ik me dat ik ze ook wel zou willen lakken. Maar eerst de rest.

Ik bevestig mijn jarretels aan mijn kousen en wurm mezelf in het superstrakke jurkje. Het duwt mijn borsten een beetje omhoog. Ik ben tevreden over het décolleté dat hierdoor gevormd wordt.

Ik stijl mijn haar en maak mezelf op. Ik kies voor een bloedrode lippenstift. Mijn nagels lak ik in dezelfde kleur en tadaa, ook mijn pumps hebben dezelfde kleur en glans.

Voordat ik de deur uitga, bekijk ik mezelf in de hoge spiegel in de gang. Ik ben tevreden en voel me sexy, vrouwelijk en een tikkeltje stoer. Door de hoge hakken lijken mijn benen nog langer. Mijn zwartleren jackje maakt het af.

Ik pak mijn tas en sleutels en ga de deur uit. Mijn handtas berg ik op onder het zadel van mijn scooter. Zo heb ik wel alles bij me, maar hoef ik er niet continu mee te sjouwen. Ik zet mijn helm op en rijd weg.

Het feestje is georganiseerd door een vriendin, Elvira. Ze woont in de polder, in een klein dijkhuisje met een flinke tuin. Het is een groot feest, want ze heeft veel te vieren. Ze had namelijk een tumor op haar eierstok. Deze is succesvol behandeld en nu is ze schoon. Haar vriend heeft haar ten huwelijk gevraagd en ze heeft ondanks alle onrust door haar ziekte tóch haar diploma gehaald. We zijn supertrots op haar. Met ‘we’ bedoel ik de 150 mensen die zijn uitgenodigd.

Maar het feestje was aanvankelijk bedoeld om haar 25e verjaardag te vieren.

Hoe dan ook, ik heb er zin in. Als cadeau heb ik een arrangement in een wellnesscentrum geregeld. Gaan we samen lekker naar de sauna en massagesalons. Heerlijk.

Als ik arriveer bij het dijkhuisje, kan ik bijna geen plek meer vinden voor mijn scooter. Overal staan al auto’s en fietsen. Ik weet hem nog net tussen twee auto’s in te schuiven. Ik leg hem aan de ketting en loop de tuin in.

Elvira heeft groots uitgepakt; eigenlijk is de hele tuin één grote tent met een vloer van houten vlonders. Het is lekker druk. De tent is versierd met lichtslangen en kleine lampionnetjes. Er zijn statafels met borrelhapjes en de bar is zelfbediening. Niet alleen bier, maar ook alle ingrediënten voor de beste cocktails zijn aanwezig. Jammer dat ik moet rijden.

Ik ga op zoek naar Elvira en wring me tussen de mensen door. Hier en daar groet ik een bekende. Af en toe word ik nagefloten, maar dat negeer ik wijselijk.

Dan zie ik Elvira staan. Ze straalt en ziet er prachtig uit. Wadend door de mensenmassa begeef ik me in haar richting.

Totaal uit het niets krijg ik per ongeluk een zetje van iemand die zelf ook wordt aangestoten. Ik probeer mijn onbalans te corrigeren, maar struikel over de voet van een statafel.

Net op tijd word ik opgevangen door twee sterke armen. Ik voel een stevige doch voorzichtige greep en ruik een heerlijk aftershave. Mijn wangen gloeien; ik geneer me om mijn onhandigheid. Ik mompel een excuus en kijk mijn redder aan.

Grijs zijn ze. Met een vleugje groen en pretlichtjes. Donker haar dat me doet denken aan Jim Morrison. Ongeschoren en jongensachtig. Voor mijn gevoel staan mijn wangen nu in brand. Ik vind het jammer dat mijn gezicht is te lezen als een open boek en sla mijn ogen neer.

Hij lacht en vraagt of ik me bezeerd heb. Dat heb ik niet. Hij biedt aan om wat te drinken voor me te halen. Mijn verlegenheid is enigszins weggezakt en ik durf hem weer aan te kijken. Op mijn charmantst zeg ik dat ik wel een colaatje lust.

“Ik ben zo terug,” zegt hij en hij loopt tussen de mensen door naar de bar.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om Elvira te feliciteren. Ze is door het dolle heen en omhelst me. Terwijl we even smalltalken over het feestje en wat een succes het nu al is, komt de jongen met de grijze ogen naar me toe met twee glazen in zijn handen. Eén van hen geeft hij aan mij. We proosten. Voordat ik een slok kan nemen, ruik ik dat het geen cola is, maar een Cuba Libre. Ik leg de jongen uit dat ik nog moet rijden. “Het is één vinger ba en de rest is co,” biecht hij op. Als ik de rest van de avond wel gewoon alcoholvrij drink, moet het ook wel lukken om veilig thuis te komen, besluit ik en drink gezellig met hem mee.

We kletsen wat over koetjes en kalfjes. Waar we Elvira van kennen en wat we van het feestje vinden. Hij heet nog Jim ook.

De muziek lijkt wel steeds iets harder te gaan en er komen steeds meer mensen bij. We gaan hoe dan ook steeds dichter bij elkaar staan. Uiteindelijk staan we tegen elkaar aan gedrukt. Dankzij mijn hakken zijn we bijna even lang. Aan zijn blos te zien, is ook hij in verlegenheid gebracht door de situatie. Even heb ik spijt van mijn diepe décolleté; ze zijn ook wel erg overweldigend, zo.

Maar dan voel ik de ware reden van zijn gêne.

“Is dat je telefoon,” vraag ik een beetje onnozel. Nee, natuurlijk is dat zijn telefoon niet, muts, roep ik tegen mezelf. Je kunt jezelf wel verkleden als maneater, maar eigenlijk ben je ook maar een naïef schaap. Sjongejonge!

Jim kijkt me niet aan, hij vindt het duidelijk vervelend dat zijn lichaam hem verraadt.

Ineens gaat er in mijn hoofd een knop om. Ik wil hem. Het liefst zo snel mogelijk. Maar ik besluit om Jim nog een poosje te laten zweten.

Als ik zijn blik vang, kijk ik hem een tikje speels aan. Jim lijkt me even niet te volgen, maar als ik mijn bekken iets steviger tegen hem aan druk, maakt zijn schaamte plaats voor opluchting.

Mijn plagerijtje bleek het startsein voor een vuurwerk aan knetterende feromonen. We dagen elkaar uit met blikken, subtiele aanrakingen en alle overige non-verbale communicatie die wordt toegepast bij het flirten. Maar dit is geen flirten meer. Wij staan elkaar schaamteloos de fysieke liefde te verklaren.

Iedereen om ons heen praat en danst en niemand lijkt ons op te merken. Jims handen glijden over mijn heupen naar mijn billen. Daar laat hij ze rusten. Hij drukt me nog iets steviger tegen zich aan. Ik voel zijn hartslag.

“Ga je mee,” vraag ik kort en bondig.

“Ik dacht dat je het nooit zou vragen.”

Ik pak zijn hand en neem hem mee, zigzaggend tussen de mensen door. Wanneer we eindelijk de tent hebben verlaten, wil ik naar mijn scooter toe. Maar Jim trekt me zachtjes mee naar het bankje in de voortuin. Uit de schaduw, haalt hij een leren motorjack tevoorschijn en een helm. Hij vist sleutels uit zijn zak en loopt naar de oprit.

Daar, glimmend in het maanlicht, staat een motor. Behalve de banden, de handvaten en het zadel is alles verchroomd. Hij is prachtig.

Jim gaat op de motor zitten, zet zijn helm op en start de motor. Een hard geronk overstemt het feestgedruis.

Ik rits mijn jackje nog wat hoger dicht en stap achterop. Ondanks mijn superstrakke jurkje gaat dat nog verbluffend goed. Ik zet mijn helm op en sla mijn armen om Jim heen. Met een bak lawaai rijden we weg.

Als we bij zijn huis afstappen, ben ik doof door het lawaai van de 1800cc. Ik bedenk me nu pas dat mijn scooter mét mijn handtas nog bij Elvira staat. Shit. Maar dat lossen we morgen wel op…

Jim drukt me tegen de voordeur aan. Weer voel ik zijn ‘telefoon’. Zit waarschijnlijk geen trilstand op. Jammer.

Zwaar ademend houdt hij me vast. Deze jongen staat op springen!

Dan zoenen we. Nu is het hek van de dam. De vonken spatten er vanaf. Ik voel hoe hij me iets van de deur wegtrekt en in de brievenbus graait. Met een klik gaat de voordeur open en we vallen bijna samen de gang in.

We laten elkaar niet meer los. Jim trapt de voordeur achter zich weer dicht. Terwijl we ons al zoenende langzaam richting de trap bewegen, beginnen we ons al uit te kleden. Ik laat eerst mijn jackje op de grond vallen en schop dan mijn pumps uit. Ineens ben ik een stukje kleiner en nu moet ik op mijn tenen staan om Jim te kunnen zoenen. Ondertussen voel ik zijn handen overal.

Plotseling tilt hij me op en gooit hij me over zijn schouder. Ik schrik en slaak een gilletje. Lekker truttig weer. Jim lacht plagerig en draagt me de trap op.

In de slaapkamer gooit hij me op zijn bed. Ik kijk toe hoe hij zich voor me uitkleedt. Gehaast, enthousiast.

Nu hij steeds bloter wordt, word ik ook steeds enthousiaster. Damn, wat een lijf!

Als hij zijn broek open heeft geknoopt en zijn ‘telefoon’ tevoorschijn haalt, dwingt hij me op handen en knieën op de rand van het bed. Jim stroopt mijn jurkje op. Mijn stringetje trekt hij opzij.

Voor ik het weet, word ik doggy style genomen op dit vreemde bed in dit vreemde huis door een jongen die ik net een paar uur ken.

Deze jongen is groot en ruig en al gauw weet ik niet meer waar ik het zoeken moet.

Ik kreun, nee, gíl bij iedere stoot. Ik kantel mijn bekken, maak mijn rug nog iets holler en klauw in het dekbed.

Sidderend kom ik klaar, met allerlei kreuntjes en snikjes die ik nog niet van mezelf kende.

Jim heeft zijn handen op mijn heupen en wacht tot ik ben bijgekomen. Wanneer mijn ademhaling weer enigszins is gekalmeerd, draai ik me naar hem om. Terwijl ik hem blijf aankijken, trek ik mijn jurkje uit. Zijn blik laat me niet los.

Nu zit ik voor hem op bed in mijn lingerie.

Ik kijk hem uitdagend aan.

“Was dat alles wat je in huis hebt,” vraag ik speels.

“Dat had je gehoopt,” antwoordt Jim en hij zoent me weer. Uitslover. Hij buigt zich over me heen, maar ik rol ons onverwachts om en nu lig ik bovenop. Aan Jim te merken, vindt hij dit ook wel best.

Kriebel een beetje door zijn borsthaar, knijp even zachtjes in zijn tepel. Hij is echt lekker.

Ik denk terug aan het moment dat we zo tegen elkaar aan geplet stonden op het feestje. Zijn geur, zijn lijf, zijn erectie. Zo makkelijk dat het was om tot hier, in zijn bed, te kunnen komen. Dit lees je alleen in verhalen.

Ik kom iets omhoog en begeleid zijn erectie. Als ik hem helemaal omsluit, leg ik Jims handen om mijn borsten. En terwijl ik zijn handen daar houd, berijd ik hem ritmisch en daadkrachtig.

Het is duidelijk dat hij zich nu helemaal kan laten gaan, dat hij zich kan concentreren op mijn ritme. Ik sluit mijn ogen en richt me nu ook op wat ik voel. Het duurt niet lang voordat ik weer tegen het randje aan zit.

Maar ik moet nog even wachten. Op Jim.

“Rustig, rustig,” probeert hij me te temmen. Dit is voor mij juist een bevestiging dat hij net zo ver is als ik. Ik wil het, Jim, ik wil dat je me voelt. Ik wil dat je voelt hoe mijn spieren zich aanspannen, hoe ik je uitwring tot de laatste druppel!

En dan, tegelijkertijd, zwellen onze orgasmen aan. Hij is stil, maar ademt ongecontroleerd, ik word weer overmand door kreetjes en snikjes. Ik voel zijn orgasme binnenin mij en dit zorgt voor een nasleep van dat van mij.

Ik zit stil bovenop hem. Ik val bijna om van vermoeidheid. Jim slaapt ook al bijna.

Ik hoop dat Elvira ook een leuk feestje heeft.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2012 22:51 schreef Poem het volgende:
Zeg Zageman, waar haal jij eigenlijk zeven delen Maya vandaan?? Knap dat je dat voor elkaar krijgt.

Uit mijn duim vooral. Nee gewoon, haal inspiratie hier en daar, begin vervolgens te typen en als ik klaar ben ziet het er helemaal anders uit dan ik gedacht had.
Ik ben nog lang niet klaar met Maya. Een echte verhaallijn heb ik niet, ik zie wel waar het schip strandt en ik schrijf wat me op dat moment wel leuk lijkt.
Thx voor je compliment.

Picknick

Ze was me eigenlijk nog niet eerder opgevallen. Gek, want ze werkt hier al anderhalf jaar. Niet dat ik haar nooit gezien of gesproken heb, maar het valt me nu pas op hoe mooi ze eigenlijk is. Hoe de hele wereld naar haar kijkt als ze lacht.

Het is een stil meisje; ze komt verlegen en gereserveerd over. Bescheiden, ook. Tijdens vergaderingen luistert ze voornamelijk naar de gesprekken. Zo af en toe gooit ze er een scherpe oneliner tussendoor, altijd op momenten dat je het niet verwacht. Stille wateren, diepe gronden.

Julia heet ze. Ze is een jaar of tien, twaalf jonger dan ik. Rood haar, een roomblanke huid, sproetjes en grote blauwe ogen. Geen idee of ze een relatie heeft. Misschien is ze wel lesbisch. Kan ook nog.

Het is 12.00u en we lopen naar beneden. In de kantine staan we in de rij bij het buffet. Ik sta naast Julia en ik zie haar dagdromen. Ze staart een verte in en ziet iets wat ik niet zie. Waar denkt ze aan? Wat gaat er in haar om?

De deur van de kantine gaat open en Jean-Pierre komt binnen. Mijn humeur zakt onder het vriespunt, gesprekken vallen stil en iedereen wendt zich van hem af. Dat is de gebruikelijke reactie van de collega’s op Jan-Piet. En dat is niet raar, want ik ben werkelijk nog nooit zo’n zelfingenomen blaaskaak tegengekomen als hij. Jean-Pierre is in de vijftig en hoort zichzelf heel graag praten. Dat doet hij dan ook onophoudelijk. Hij vindt zichzelf en alles wat hij doet absoluut fantastisch en de wereld zal het weten. Als je oogcontact met hem maakt, ben je de pineut en kom je niet meer van hem af. Het bijzondere is dat hij to-taal niet door heeft dat de collega’s hem niet kunnen luchten of zien. De man heeft een bord voor zijn kop ter grootte van het Colosseum.

Probleem is dat niemand hem zegt hoe we over hem denken. Iedereen is bang dat hij in discussie treedt en niet meer stopt met praten.

Ik keer hem de rug toe en ga iets dichter bij Julia staan. Ik ruik een licht eau de toilette. Lekker. Ze heeft haar haar in een nonchalante vlecht over haar schouder hangen. Haar kleding zit onberispelijk.
“Kun je niet kiezen,” vraag ik haar. Ze kijkt me aan met die grote blauwe ogen van haar. Ik bespeur een sprankje verrassing in haar ogen.
“Nee, dat heb ik iedere dag. Het liefst heb ik pindakaas met hagelslag, maar dát hebben ze niet.”
Beide opgelucht dat we een gesprekje over koetjes en kalfjes hebben – Jean-Pierre staat immers recht achter me – keuvelen we wat. We rekenen af en nemen plaats aan één van de grote tafels.

Ons gesprek is overgestapt op de vakantie. Waar ik heen ga en wanneer, waar zij heen gaat en wanneer.
“Ben je wel eens in New York geweest,” vraag ik haar. Ze schudt haar hoofd en ik vertel over de stad en een aantal dingen die ik daar heb meegemaakt. Terwijl ze haar eitje pelt, luistert ze naar me en lacht om de blunders die ik in The Big Apple heb gemaakt.

Jean-Pierre heeft ondertussen ook afgerekend en is – helaas – bij ons aan tafel komen zitten. Dat is ons niet ontgaan en we proberen hem zo goed mogelijk te negeren. Dat lukt niet helemaal; Jean-Pierre kijkt naar ons en volgt ons gesprek. Het is duidelijk dat hij een moment zoekt om in te haken. Ik merk aan Julia dat ze zich eraan stoort dat JP staat te trappelen om de aandacht naar zich toe te trekken.

En daar is het moment. Ik vertel Julia over een whiskyproeverij waar ik was geweest in NY. Jean-Pierre begint. Hij houdt een pleidooi over whisky. Johnny Walker was voor het plebs en bladiebladiebla. Julia en ik zwijgen allebei en zonder echt te luisteren nuttigen we onze lunch. Shit.

“Ja, want een échte man houdt van een glas whisky, een Davidoff-sigaartje en echte Belgische pralines,” bralt Jean-Pierre ongestoord verder.
En dan is het voor Julia genoeg. Ze werpt Jean-Pierre een vernietigende blik toe. Zelfs hij merkt het op.

“Ik dacht dat mannen van bier, tieten en onbeperkt spareribs hielden,” werpt ze hem toe. “Whisky, sigaren en chocola klinkt echt als één van de smerigste combinaties ooit. Waarom niet meteen haring met slagroom en levertraan?”
Jean-Pierre zit haar onbeweeglijk aan te staren over dat belachelijke halfronde brilletje dat veel te smal is voor zijn bolle kop. Julia gaat ongestoord verder.
“Maar jij denkt zeker dat echte mannen ook Twingo Eco Diesel rijden. Zoals jij. Alsof wij niet door hebben dat jij moet bezuinigen op vervoer omdat je anders de alimentatie niet kunt ophoesten. Want zelfs je vrouw kon je zelfingenomen monologen niet meer pruimen.”

Ondertussen is de kleine kantine geheel stil geworden. Iedereen kijkt naar ons. Julia heeft dit niet door en doet er nog een schepje bovenop.
“Je komt op mij – en velen met mij – over alsof je jezelf de meest fantastische persoon van de wereld vindt. Ik ben werkelijk nog nooit iemand tegengekomen met zo’n enorme plaat voor zijn kop als jij. Er is absoluut niemand in deze kantine die naar jouw zelfverheerlijking wil luisteren. Bovendien blijk je geen kaas te hebben gegeten van wat echte mannen zijn en willen, dus ik stel voor dat je stopt met doen alsof je er verstand van hebt. Wel bijzonder dat een meisje van 23 dat jou allemaal moet uitleggen.”

Bam. Die zit. Nu pas valt het Julia op dat de hele kantine haar gehoord heeft. Ze bloost, maar staat nog steeds op scherp.
Jean-Pierre pakt zijn dienblad en zonder iets te zeggen verlaat hij de kantine. Wanneer de deur dichtvalt, barst een luid applaus los.
Julia realiseert zich wat ze heeft gezegd en ze schrikt ervan. Ik heb de hele tijd met open mond naar haar zitten luisteren. Ik leg mijn hand op haar schouder en stel haar gerust.
“Je hebt gezegd wat iedereen wilde zeggen. Je was heel dapper. En scherp!”
Julia lacht haar lieve lach en het is duidelijk dat ze verlegen wordt door het gejuich.

De rest van de lunchpauze is de stemming opperbest. Iedereen gniffelt nog wat na als ze weer opstaan om aan het werk te gaan.
Ook Julia en ik ruimen ons dienblad op en lopen weer naar boven. Terug aan het werk.
Me echt concentreren kon ik eigenlijk niet meer. Stille wateren hebben inderdaad diepe gronden. Ze heeft die egotripper gewoon platgewalst! Blijkbaar zit er meer pit in dit meisje dan dat je zou verwachten.

In plaats van aan het werk te gaan, ga ik haar opzoeken op Facebook. Ze blijkt een account te hebben. Ze is niet zo heel actief en dat vind ik eigenlijk wel een pluspunt. Ik ontdek een paar korte berichtjes en enkele foto’s.

De dagen erna lunchen we bijna altijd samen. Een enkele keer had ik een afspraak buiten de deur en dan baalde ik als een stekker. Ik wilde met haar praten, maar vooral naar haar kijken.
Jean-Pierre luncht tegenwoordig aan zijn bureau. Binnen het kleine bedrijf heeft Julia een soort status verworven. Er wordt nu ook vaker naar haar mening gevraagd tijdens vergaderingen.

Via via ben ik er achter gekomen dat ze om de week op vrijdag een halve dag vrij is. Ik plan mijn werkzaamheden zo dat ik aankomende vrijdagmiddag ook vrij ben, want ik wil haar verrassen. Nu moet ik haar alleen nog vragen of het uitkomt.

Bij het kopieerapparaat kom ik haar tegen. Zo nonchalant mogelijk loop ik naar haar toe. Ik spreek mezelf streng toe. Kom op Ben, kerel, je bent verdomme 35 jaar en je bent zo zenuwachtig als een brugklasser. Alsof je nooit eerder een meisje mee uit hebt gevraagd!
Julia merkt dat ik haar nader en kijkt me aan. Lachend wenst ze me een goede morgen. Het kopieerapparaat rommelt onverstoord verder.

“Je bent vanmiddag vrij, toch,” vraag ik haar. Ze knikt.
“Heb je al plannen?”
Ze kijkt me verbaasd doch nieuwsgierig aan.
“Nee, hoezo?”
“Ik heb een verrassing voor je.”
Julia is nu al verrast.
“Waar heb ik dat aan te danken?”
“Gewoon, zomaar.”
Tot mijn ergernis merk ik dat mijn wangen gloeien. Julia bloost ook en richt haar aandacht weer op het apparaat. Ze kan een glimlach niet onderdrukken en ik smelt bijna.

Om half één komen we elkaar tegen bij de entree van het pand. We klokken uit en ik hou de deur voor haar open. Ik neem haar mee naar het fietsenhok en haal mijn transporter van het slot. Julia stapt bij mij achterop en slaat haar arm om me heen. Ik begin te trappen.

We verlaten het bedrijventerrein en rijden een stukje de polder in. Het is prachtig weer en er staat een zacht briesje. Dan voel ik hoe Julia haar andere arm ook om me heen slaat en haar wang tegen mijn rug legt. Ik trap nog wat harder.

Na enkele kilometers arriveren we bij een hekje en ik stop. Julia stapt af. Het is haar niet helemaal duidelijk wat er gaat gebeuren. Ik pak haar hand en neem haar mee het veld op. Gelukkig heeft ze platte schoenen aan.
Daar, in het hoge gras, ligt een kleurrijk wollen kleed met een picknickmand. Aan de mand zit een touwtje vast. Dit leidt naar een fles fruitige wijn die ligt te koelen in de sloot. Julia slaakt een gilletje. Ze trekt haar schoenen uit en stapt met blote voeten in het gras.

We knielen neer en halen alle lekkernijen uit de mand. Daar zitten knäckebröd, pindakaas en hagelslag bij. Julia lacht om dit grapje. Dan, zonder dat ik of zijzelf het verwachtte, geeft ze mij een zoen op mijn wang.
Verbaasd kijk ik haar aan. Julia kijkt verlegen naar haar handen in haar schoot. Ze frunnikt wat aan een ring.

Ik til haar kin op en kom dichterbij. Ik wacht even haar reactie af. Maar ze sluit haar ogen en drukt haar lippen op de mijne. Ze zijn zacht en zoet. Julia zoent vreselijk lekker. Dat kan je niet vinden via Facebook.

Voorzichtig gaan we liggen op het kleed. Onze zoen wordt wat heftiger. Julia’s handen verdwijnen onder mijn shirt. Ik moet me inhouden niet te zuchten.

“Is dit echt,” vraag Julia zacht.
Mijn hand verdwijnt onder haar rokje en ik streel een gevoelig plekje als antwoord op haar vraag. Julia lijkt even te schrikken van mijn move, maar al gauw ligt ze met haar ogen dicht te genieten.

Na een paar minuten is ze goed vochtig. Mijn eigen opwinding is ook gestegen. Hoe ze daar nu ligt, is ze nog mooier. Ze heeft zich volledig aan me overgegeven. En ik dacht dat ze zo verlegen was.

Julia komt overeind en kijkt me doordringend aan. Ze dwingt me te gaan liggen op het kleed en langzaam – té langzaam! – bevrijdt ze mijn erectie. Julia begint met me te spelen. Ze lijkt precies te weten wat ik voel, wat ik wil; op de juiste momenten versnelt ze, remt ze af, houdt ze een ritme vast.
Dan buigt ze voorover en neemt ze hem in haar mond. Haar roze lippen omsluiten mijn geslacht. Ook orale vaardigheden heeft ze prima onder de knie. Ik kijk naar de wolken boven mijn hoofd en voel Julia’s warme mond om mijn penis. En man, wat voel ik me gelukkig!

Julia versnelt iets. Ik kan het nu echt niet meer houden en nog best heftig kom ik klaar. Ik voel Julia slikken.

Ze staat op en loop voorzichtig richting de sloot. Ik lig nog op het kleed. Julia bukt iets voorover om de fles wijn aan het touwtje op te tillen. Tot mijn genoegen kan ik onder haar rokje kijken.

Dit wordt een dampende zomer!

quote:

Op dinsdag 24 juli 2012 15:25 schreef Poem het volgende:
Picknick

*knip

Dit wordt een dampende zomer!

Damn wat een lekker verhaal!

Gangster

In de schemer lig ik naar je te kijken. Jij slaapt. Zo vredig, zo sereen. Je bezit de schoonheid van een ijskristal tegen een ruit, een tintelende aanraking, een zucht. Teder en frêle ligt je naast me. Over een paar uur komt de zon al weer op. Maar ik kan niet slapen. Want als ik slaap, ben jij zo ver weg.

Minutieus bestudeer ik je gezicht. Je wimpers, de lijn van je neus, de lijntjes op je lippen, de haartjes van je wenkbrauwen. Je bent prachtig.

Ik denk terug aan vorige week. Op een snikhete dag had ik mijn opdrachtgever ontmoet in een vlindertuin. Het zweet liep langs mijn rug. Om me heen fladderden de grootste en kleurrijkste vlinders, maar ik had er geen oog voor. Ik zag alleen mijn opdrachtgever, mijn contactpersoon. Ik had geen vrouw verwacht. Zij zat daar aan een gietijzeren tafeltje met stenen blad in een strak, zwart en anoniem mantelpak en leek totaal geen last te hebben van de hitte. Zonder een woord te zeggen had ze me een aktetas gegeven en verdween ze weer in de jungle.

Het koffertje had ik thuis pas opengemaakt. De helft van mijn honorarium zat er in – vijf ton in dollars – en een foto van mijn slachtoffer. Zonde, dacht ik toen ik de foto bekeek. Het was een jonge vrouw die er gelukkig uitzag. Ik zette mijn knop om en sloeg haar signalement op in mijn geheugen. Zij moest sterven.

Via mijn gebruikelijke bronnen en methodes ontdekte ik wie ze was en waarom zij omgebracht moest worden. Mercedes Cortez heet ze.

Haar vader is een drugsbaron van Scarface-achtige proporties. Zijn psychische toestand is ongeveer ook hetzelfde; waarschijnlijk is zijn frontale kwab weggevreten door de coke. Don’t get high on your own supply, my ass.
Zijn villa in de buitenwijk is niet langer veilig. Cortez had zich verschanst in de vertrekken boven zijn nachtclub, Roulette. Roulette is een overtuigende façade; op het eerste gezicht een luxe bonbontrommel met topacts en cocktails van drie tientjes, in werkelijkheid een dekmantel voor massale witwaspraktijken van de allerrijksten van de stad. Hoewel de club zo charmant is als een blanco cheque, in Roulette wordt alles verhandeld dat bij wet verboden is: drugs, vrouwen, wapens.

Het is onmogelijk om het penthouse erboven onopgemerkt te betreden. Daarom besloot Blake, Cortez’ grootste rivaal en mijn opdrachtgever, om Cortez op een andere manier op de knieën te dwingen: de tragische dood van zijn dochter Mercedes.

Hoe de vijandige rivaliteit tot stand is gekomen, weet niemand meer. Boeit me ook niet, het gaat mij om de opdracht en de som die betaald wordt.

Voor de autoriteiten moet het op een ongeluk lijken. Voor Cortez moet de boodschap duidelijk zijn.

Het was mijn plan om in te breken in haar appartement – om wat voor reden dan ook woont zij niet boven Roulette – en haar bloot te stellen aan chloroformdampen. In tegenstelling tot wat je veel in films ziet, is chloroform ongeschikt voor bedwelming; een bepaalde hoeveelheid damp inademen is voldoende voor een pijnloze, vlotte dood. Als dekmantel veroorzaak ik een gaslek.

Jij zucht en gaat op je rug liggen. Nu zie ik je en profil. De eerste zonnestralen strelen je huid en geven je haar een warme goudkoperen glans. Je slaapt rustig verder. Ik wil je aanraken, je wakker maken, je zien lachen. Maar ik hou me in.

Toen ik haar appartement binnenstapte, keek ik wat rond. De beste plek om me te verschuilen zou direct achter de voordeur zijn. Ik sta even stil bij een tafeltje en pak een fotolijstje op. Een portret van de familie Cortez; pa de drugsbaron, mét een beetje wit onder zijn neus, nota bene, ma de zwijgzame maar spijkerharde zakenvrouw en dochter Mercedes. Qua uiterlijk lijkt ze op haar moeder, maar haar uitstraling is veel zachter. Toch zonde dat zij sterven moet.

Dan hoor ik achter me een sleutel in het slot. Voor ik het weet, staat Mercedes voor me in de kamer. Als bevroren staart ze me aan, haar sleutelbos nog in haar hand.
Net zo onbeweeglijk als zij staar ik terug. Ik voel me als door de bliksem getroffen.

Totale verwarring overspoelt me. Ik moet haar overmeesteren! De deur dicht smijten! Een gaslek veroorzaken! Maar ik word stevig vastgegrepen door een intens gevoel van begeerte. Het voelt alsof ik verdrink en ik snak naar adem. Mijn hart bonkt in mijn keel en voor even lijkt er niets anders te bestaan dan mijn hartslag en haar bijna zwarte ogen.

“Wie ben je en wat doe je hier?”
Met haar trillende doch dwingende stem zet Mercedes me weer met beide benen op de grond. Ze heeft een Portugees accent. Ik word week in mijn knieën en weet niet wat ik voel. Ik ben kwaad en ontspannen, wil haar ombrengen en beschermen. Ik wil haar wurgen, maar ook met haar vrijen. Ik moet haar doden! Maar ik kan het niet!

Ik krijg geen woord over mijn lippen. Wel ontsnapt er een snik en ik zak op mijn knieën op het tapijt. Als het eerste het beste groentje doe mijn hele verhaal uit de doeken: dat ik was gestuurd om haar te doden, maar dat ik het niet kan en of zij mij kan vergeven.
Mijn gevoelens blijven 180º tegenover elkaar staan. Ik ben superstom bezig. Ze heeft me gezien! Ze belt haar vader en het is afgelopen met me. Maar wat is ze mooi. Haar ogen vormen een poel van intrige. Ze boeit. Ze fascineert. Ik ben volledig aan haar overgeleverd. Mijn reputatie is kapot. Ik kan mezelf niet meer vertrouwen. Natuurlijk heeft ze hier ergens een wapen verstopt en volgende week word ik zelf op een verlaten terrein of in een afvalcontainer teruggevonden.

Mercedes komt een paar stappen dichterbij en kijkt op me neer.
"Nooit gedacht dat huurmoordenaars ook eerlijk konden zijn."
Nog niet eerder had ik stilgestaan bij mij 'professie'. Ze heeft wel gelijk. Ik leef van de dood van anderen. De één zijn dood, is de ander zijn brood. Letterlijk. Ik realiseer me wat ik heb gedaan. Hoeveel levens ik heb genomen. Voor geld. Voor macht. Voor status. Misselijk kijk ik haar aan.

"Nog niet eerder heb ik iemand ontmoet die mij met haar verschijning zo uit het veld sloeg als jij nu. Jarenlang heb ik gemoord om mezelf in leven te houden. Nu ik jou zie, kan ik dat niet meer. Het lijkt alsof deze weerstand altijd binnenin mij gesluimerd heeft en bij jouw aanblik zijn weg naar buiten heeft kunnen vinden. Jij bent een symbool van liefkozing, tederheid, goedheid en warmte. Jij bent de Liefde in eigen persoon en voorbestemd om mijn pad te kruisen en mijn spoor van dood en verderf te onderbreken. Tegen jou kan ik niet op. Ik geef me over. Ik ben de jouwe. Ik kan alleen maar smeken om jouw vergeving, want alleen dan heb ik hoop op het vinden van de rust waar ik nu zo hevig naar verlang."

Zij staat nu vlak voor me en ik kijk haar aan. Ik sla mijn armen om haar heupen en prevel een gebed tot haar. Mercedes duwt langzaam mijn armen naar beneden. Onderweg neemt ze haar rokje mee. Ik laat mijn armen langs mijn lichaam vallen en staar naar haar ontblote heupen. Ook haar top trekt ze uit en laat ze op de grond vallen. Ze legt haar hand in mijn nek en duwt me langzaam tegen zich aan. Ik hervat mijn omhelzing. Haar vingers graven door mijn haar. Ik kan niet laten haar buik te kussen, vlak onder haar navel.

Mijn liefkozing daalt iets verder af. Mercedes houdt haar adem in. Ze duwt iets op mijn schouder. Lager. De stof van haar slipje voelt zacht aan. Ik duw er zachtjes tegen met mijn tong.
Mercedes laat haar slipje zakken en kijkt me dwingend aan. Ik kom dichterbij en leg haar ene been over mijn schouder. Gretig proef ik haar warmte. Voorzichtig masseer ik haar G-spot. Blijkbaar weet ik haar te plezieren, want haar ademhaling is zwaarder en af en toe ontsnapt er een kreuntje.

Dan, voor mij geheel onverwacht, komt ze klaar. Met een kort, sexy gilletje. Ze is een beetje hees van opwinding. Ze komt tegenover me op haar knieën zitten. Ik lik mijn vingers af. Wanneer ze is bijgekomen van haar orgasme, stort ze zich bovenop me. Ik heb de tijd niet om wat dan ook uit te trekken. Gehaast opent ze mijn riem, knoop en gulp en haalt ze mijn erectie tevoorschijn. In no time berijdt ze me. Amazone. Haar ogen gesloten, in totale extase. Ik voel dat ze tegen haar tweede orgasme aan zit. Ze onderbreekt haar bewegingen.
"Ik vind het zó lekker om geneukt te worden nadat ik ben klaargekomen."
Zo'n vermoeden had ik al.

Wanneer haar hartslag enigszins is gedaald, hervat ze het rijden. Haar borsten dansen voor mijn ogen. Haar bewegingen worden krachtiger. Ze weet wat ze wil en ze wil het nu. Ik bijt mijn kaken op elkaar. Ik wil mijn orgasme uitstellen, maar damn, wat is ze toch strak!

Ik voel onze orgasmes tegelijk aanzwellen. De aanloop is voor haar het startsein om te versnellen.

Ik schreeuw het uit. Mercedes slaakt ook enkele kreetjes. Ze blijft rijden om dit moment zo lang mogelijk vast te houden. Ik geef haar alles, tot mijn laatste druppel.

Rozig zit ze bovenop me. Ik lig uit te hijgen. Man, wat was dat? Dit was geen orgasme, dit was een tornado!
Mercedes komt naast me liggen op het tapijt en valt in slaap. En ik kan alleen maar naar haar kijken, de hele nacht.

Wanneer ik iedere vierkante milimeter van haar gezicht heb bestudeerd, wordt ze wakker van een zonnestraal die precies op haar ogen valt. Ze kijkt me aan en glimlacht.

"Lekker hè, zo'n rollenspel?"

goeie verhalen mensen, toch nog een warme zomer zo

quote:

Op dinsdag 10 juli 2012 13:16 schreef Poem het volgende:
Feestje

Met mijn haar in een handdoektulband zit ik in ondergoed op bed. Ik staar in mijn kledingkast. Vanavond heb ik een feestje, maar ik heb geen idee wat ik aan moet. Uiteindelijk kies ik maar voor een zwart strak minijurkje. Kousen, pumps, accessoires, klaar. Simpel en toch netjes.

Voordat ik aan mijn kousen begin, vijl ik eerst mijn nagels. Op één of andere manier heb ik altijd wel ergens een klein haakje zitten en rag ik er zo een ladder in. Tijdens het vijlen bedenk ik me dat ik ze ook wel zou willen lakken. Maar eerst de rest.

Ik bevestig mijn jarretels aan mijn kousen en wurm mezelf in het superstrakke jurkje. Het duwt mijn borsten een beetje omhoog. Ik ben tevreden over het décolleté dat hierdoor gevormd wordt.

Ik stijl mijn haar en maak mezelf op. Ik kies voor een bloedrode lippenstift. Mijn nagels lak ik in dezelfde kleur en tadaa, ook mijn pumps hebben dezelfde kleur en glans.

Voordat ik de deur uitga, bekijk ik mezelf in de hoge spiegel in de gang. Ik ben tevreden en voel me sexy, vrouwelijk en een tikkeltje stoer. Door de hoge hakken lijken mijn benen nog langer. Mijn zwartleren jackje maakt het af.

Ik pak mijn tas en sleutels en ga de deur uit. Mijn handtas berg ik op onder het zadel van mijn scooter. Zo heb ik wel alles bij me, maar hoef ik er niet continu mee te sjouwen. Ik zet mijn helm op en rijd weg.

Het feestje is georganiseerd door een vriendin, Elvira. Ze woont in de polder, in een klein dijkhuisje met een flinke tuin. Het is een groot feest, want ze heeft veel te vieren. Ze had namelijk een tumor op haar eierstok. Deze is succesvol behandeld en nu is ze schoon. Haar vriend heeft haar ten huwelijk gevraagd en ze heeft ondanks alle onrust door haar ziekte tóch haar diploma gehaald. We zijn supertrots op haar. Met ‘we’ bedoel ik de 150 mensen die zijn uitgenodigd.

Maar het feestje was aanvankelijk bedoeld om haar 25e verjaardag te vieren.

Hoe dan ook, ik heb er zin in. Als cadeau heb ik een arrangement in een wellnesscentrum geregeld. Gaan we samen lekker naar de sauna en massagesalons. Heerlijk.

Als ik arriveer bij het dijkhuisje, kan ik bijna geen plek meer vinden voor mijn scooter. Overal staan al auto’s en fietsen. Ik weet hem nog net tussen twee auto’s in te schuiven. Ik leg hem aan de ketting en loop de tuin in.

Elvira heeft groots uitgepakt; eigenlijk is de hele tuin één grote tent met een vloer van houten vlonders. Het is lekker druk. De tent is versierd met lichtslangen en kleine lampionnetjes. Er zijn statafels met borrelhapjes en de bar is zelfbediening. Niet alleen bier, maar ook alle ingrediënten voor de beste cocktails zijn aanwezig. Jammer dat ik moet rijden.

Ik ga op zoek naar Elvira en wring me tussen de mensen door. Hier en daar groet ik een bekende. Af en toe word ik nagefloten, maar dat negeer ik wijselijk.

Dan zie ik Elvira staan. Ze straalt en ziet er prachtig uit. Wadend door de mensenmassa begeef ik me in haar richting.

Totaal uit het niets krijg ik per ongeluk een zetje van iemand die zelf ook wordt aangestoten. Ik probeer mijn onbalans te corrigeren, maar struikel over de voet van een statafel.

Net op tijd word ik opgevangen door twee sterke armen. Ik voel een stevige doch voorzichtige greep en ruik een heerlijk aftershave. Mijn wangen gloeien; ik geneer me om mijn onhandigheid. Ik mompel een excuus en kijk mijn redder aan.

Grijs zijn ze. Met een vleugje groen en pretlichtjes. Donker haar dat me doet denken aan Jim Morrison. Ongeschoren en jongensachtig. Voor mijn gevoel staan mijn wangen nu in brand. Ik vind het jammer dat mijn gezicht is te lezen als een open boek en sla mijn ogen neer.

Hij lacht en vraagt of ik me bezeerd heb. Dat heb ik niet. Hij biedt aan om wat te drinken voor me te halen. Mijn verlegenheid is enigszins weggezakt en ik durf hem weer aan te kijken. Op mijn charmantst zeg ik dat ik wel een colaatje lust.

“Ik ben zo terug,” zegt hij en hij loopt tussen de mensen door naar de bar.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om Elvira te feliciteren. Ze is door het dolle heen en omhelst me. Terwijl we even smalltalken over het feestje en wat een succes het nu al is, komt de jongen met de grijze ogen naar me toe met twee glazen in zijn handen. Eén van hen geeft hij aan mij. We proosten. Voordat ik een slok kan nemen, ruik ik dat het geen cola is, maar een Cuba Libre. Ik leg de jongen uit dat ik nog moet rijden. “Het is één vinger ba en de rest is co,” biecht hij op. Als ik de rest van de avond wel gewoon alcoholvrij drink, moet het ook wel lukken om veilig thuis te komen, besluit ik en drink gezellig met hem mee.

We kletsen wat over koetjes en kalfjes. Waar we Elvira van kennen en wat we van het feestje vinden. Hij heet nog Jim ook.

De muziek lijkt wel steeds iets harder te gaan en er komen steeds meer mensen bij. We gaan hoe dan ook steeds dichter bij elkaar staan. Uiteindelijk staan we tegen elkaar aan gedrukt. Dankzij mijn hakken zijn we bijna even lang. Aan zijn blos te zien, is ook hij in verlegenheid gebracht door de situatie. Even heb ik spijt van mijn diepe décolleté; ze zijn ook wel erg overweldigend, zo.

Maar dan voel ik de ware reden van zijn gêne.

“Is dat je telefoon,” vraag ik een beetje onnozel. Nee, natuurlijk is dat zijn telefoon niet, muts, roep ik tegen mezelf. Je kunt jezelf wel verkleden als maneater, maar eigenlijk ben je ook maar een naïef schaap. Sjongejonge!

Jim kijkt me niet aan, hij vindt het duidelijk vervelend dat zijn lichaam hem verraadt.

Ineens gaat er in mijn hoofd een knop om. Ik wil hem. Het liefst zo snel mogelijk. Maar ik besluit om Jim nog een poosje te laten zweten.

Als ik zijn blik vang, kijk ik hem een tikje speels aan. Jim lijkt me even niet te volgen, maar als ik mijn bekken iets steviger tegen hem aan druk, maakt zijn schaamte plaats voor opluchting.

Mijn plagerijtje bleek het startsein voor een vuurwerk aan knetterende feromonen. We dagen elkaar uit met blikken, subtiele aanrakingen en alle overige non-verbale communicatie die wordt toegepast bij het flirten. Maar dit is geen flirten meer. Wij staan elkaar schaamteloos de fysieke liefde te verklaren.

Iedereen om ons heen praat en danst en niemand lijkt ons op te merken. Jims handen glijden over mijn heupen naar mijn billen. Daar laat hij ze rusten. Hij drukt me nog iets steviger tegen zich aan. Ik voel zijn hartslag.

“Ga je mee,” vraag ik kort en bondig.

“Ik dacht dat je het nooit zou vragen.”

Ik pak zijn hand en neem hem mee, zigzaggend tussen de mensen door. Wanneer we eindelijk de tent hebben verlaten, wil ik naar mijn scooter toe. Maar Jim trekt me zachtjes mee naar het bankje in de voortuin. Uit de schaduw, haalt hij een leren motorjack tevoorschijn en een helm. Hij vist sleutels uit zijn zak en loopt naar de oprit.

Daar, glimmend in het maanlicht, staat een motor. Behalve de banden, de handvaten en het zadel is alles verchroomd. Hij is prachtig.

Jim gaat op de motor zitten, zet zijn helm op en start de motor. Een hard geronk overstemt het feestgedruis.

Ik rits mijn jackje nog wat hoger dicht en stap achterop. Ondanks mijn superstrakke jurkje gaat dat nog verbluffend goed. Ik zet mijn helm op en sla mijn armen om Jim heen. Met een bak lawaai rijden we weg.

Als we bij zijn huis afstappen, ben ik doof door het lawaai van de 1800cc. Ik bedenk me nu pas dat mijn scooter mét mijn handtas nog bij Elvira staat. Shit. Maar dat lossen we morgen wel op…

Jim drukt me tegen de voordeur aan. Weer voel ik zijn ‘telefoon’. Zit waarschijnlijk geen trilstand op. Jammer.

Zwaar ademend houdt hij me vast. Deze jongen staat op springen!

Dan zoenen we. Nu is het hek van de dam. De vonken spatten er vanaf. Ik voel hoe hij me iets van de deur wegtrekt en in de brievenbus graait. Met een klik gaat de voordeur open en we vallen bijna samen de gang in.

We laten elkaar niet meer los. Jim trapt de voordeur achter zich weer dicht. Terwijl we ons al zoenende langzaam richting de trap bewegen, beginnen we ons al uit te kleden. Ik laat eerst mijn jackje op de grond vallen en schop dan mijn pumps uit. Ineens ben ik een stukje kleiner en nu moet ik op mijn tenen staan om Jim te kunnen zoenen. Ondertussen voel ik zijn handen overal.

Plotseling tilt hij me op en gooit hij me over zijn schouder. Ik schrik en slaak een gilletje. Lekker truttig weer. Jim lacht plagerig en draagt me de trap op.

In de slaapkamer gooit hij me op zijn bed. Ik kijk toe hoe hij zich voor me uitkleedt. Gehaast, enthousiast.

Nu hij steeds bloter wordt, word ik ook steeds enthousiaster. Damn, wat een lijf!

Als hij zijn broek open heeft geknoopt en zijn ‘telefoon’ tevoorschijn haalt, dwingt hij me op handen en knieën op de rand van het bed. Jim stroopt mijn jurkje op. Mijn stringetje trekt hij opzij.

Voor ik het weet, word ik doggy style genomen op dit vreemde bed in dit vreemde huis door een jongen die ik net een paar uur ken.

Deze jongen is groot en ruig en al gauw weet ik niet meer waar ik het zoeken moet.

Ik kreun, nee, gíl bij iedere stoot. Ik kantel mijn bekken, maak mijn rug nog iets holler en klauw in het dekbed.

Sidderend kom ik klaar, met allerlei kreuntjes en snikjes die ik nog niet van mezelf kende.

Jim heeft zijn handen op mijn heupen en wacht tot ik ben bijgekomen. Wanneer mijn ademhaling weer enigszins is gekalmeerd, draai ik me naar hem om. Terwijl ik hem blijf aankijken, trek ik mijn jurkje uit. Zijn blik laat me niet los.

Nu zit ik voor hem op bed in mijn lingerie.

Ik kijk hem uitdagend aan.

“Was dat alles wat je in huis hebt,” vraag ik speels.

“Dat had je gehoopt,” antwoordt Jim en hij zoent me weer. Uitslover. Hij buigt zich over me heen, maar ik rol ons onverwachts om en nu lig ik bovenop. Aan Jim te merken, vindt hij dit ook wel best.

Kriebel een beetje door zijn borsthaar, knijp even zachtjes in zijn tepel. Hij is echt lekker.

Ik denk terug aan het moment dat we zo tegen elkaar aan geplet stonden op het feestje. Zijn geur, zijn lijf, zijn erectie. Zo makkelijk dat het was om tot hier, in zijn bed, te kunnen komen. Dit lees je alleen in verhalen.

Ik kom iets omhoog en begeleid zijn erectie. Als ik hem helemaal omsluit, leg ik Jims handen om mijn borsten. En terwijl ik zijn handen daar houd, berijd ik hem ritmisch en daadkrachtig.

Het is duidelijk dat hij zich nu helemaal kan laten gaan, dat hij zich kan concentreren op mijn ritme. Ik sluit mijn ogen en richt me nu ook op wat ik voel. Het duurt niet lang voordat ik weer tegen het randje aan zit.

Maar ik moet nog even wachten. Op Jim.

“Rustig, rustig,” probeert hij me te temmen. Dit is voor mij juist een bevestiging dat hij net zo ver is als ik. Ik wil het, Jim, ik wil dat je me voelt. Ik wil dat je voelt hoe mijn spieren zich aanspannen, hoe ik je uitwring tot de laatste druppel!

En dan, tegelijkertijd, zwellen onze orgasmen aan. Hij is stil, maar ademt ongecontroleerd, ik word weer overmand door kreetjes en snikjes. Ik voel zijn orgasme binnenin mij en dit zorgt voor een nasleep van dat van mij.

Ik zit stil bovenop hem. Ik val bijna om van vermoeidheid. Jim slaapt ook al bijna.

Ik hoop dat Elvira ook een leuk feestje heeft.

“Is dat je telefoon,” vraag ik een beetje onnozel. Nee, natuurlijk is dat zijn telefoon niet, muts, roep ik tegen mezelf. Je kunt jezelf wel verkleden als maneater, maar eigenlijk ben je ook maar een naïef schaap. Sjongejonge!
Ik heb gehuild van het lachen xD Ik heb dit ook ooit tegen een jongen gezegd XD

Edit: dubbel..

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 23:11 schreef DianaHorizon het volgende:

[..]

“Is dat je telefoon,” vraag ik een beetje onnozel. Nee, natuurlijk is dat zijn telefoon niet, muts, roep ik tegen mezelf. Je kunt jezelf wel verkleden als maneater, maar eigenlijk ben je ook maar een naïef schaap. Sjongejonge!
Ik heb gehuild van het lachen xD Ik heb dit ook ooit tegen een jongen gezegd XD

Herkenbaar stukje, dus?

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 22:11 schreef Poem het volgende:

[..]

Herkenbaar stukje, dus?

Jaa, was wel echt lang geleden, was jaar of 14 'Wow, je telefoon.., wat voor een is..oohh..'
(dacht dat het een grote mooie telefoon was, ja 5 jaar geleden waren telefoons nog klein..ok ik voel me echt dom (: )

quote:

Op dinsdag 7 augustus 2012 22:40 schreef DianaHorizon het volgende:

[..]

Jaa, was wel echt lang geleden, was jaar of 14 'Wow, je telefoon.., wat voor een is..oohh..'
(dacht dat het een grote mooie telefoon was, ja 5 jaar geleden waren telefoons nog klein..ok ik voel me echt dom (: )

"Oeps!"

SjorsieK.!!! Petje af again