De kunst van het loslaten van je ex #206 - op naar betere dagen

quote:

Op maandag 18 juni 2012 11:55 schreef Charcot het volgende:
Ligt het aan mij of voelen jullie je ook slechter wanneer jullie hier posten?

Soms wel, soms niet...Soms levert het me ook wel nieuwe inzichten op Ben het wel met je eens dat je langer blijft hangen...

Hangt er vanaf hoe je dat bedoelt; post ik hier omdat ik me slecht voel; ja.
voel ik me slecht omdat ik hier post; nee

quote:

Op maandag 18 juni 2012 11:56 schreef QEX het volgende:
Hangt er vanaf hoe je dat bedoelt; post ik hier omdat ik me slecht voel; ja.
voel ik me slecht omdat ik hier post; nee

Dit

quote:

Op maandag 18 juni 2012 12:12 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik post hier om mijn ex te verwerken op een constructieve manier, zelf na te denken over relaties. Door te sparren met jullie en jullie situaties kom ik soms op nieuwe inzichten.

Dat is een goeie. Waarschijnlijk verwerk ik het anders of ben ik er nog niet echt klaar voor. Weet het niet.

quote:

Op maandag 18 juni 2012 12:18 schreef Charcot het volgende:

[..]

Dat is een goeie. Waarschijnlijk verwerk ik het anders of ben ik er nog niet echt klaar voor. Weet het niet.

Alleen het kunnen uiten van alle boosheid en verdriet. Lucht op. Helpt ook daadwerkelijk los te kunnen laten.
Sparren inderdaad. Reflectie, zelfreflectie, wellicht iets andere inzichten.
Hoe beter het gaat, hoe minder ik zelf post, dat dan weer wel, maar dat lijkt me voor iedereen in dit draadje opgaan en een positieve ontwikkeling

quote:

Op maandag 18 juni 2012 12:07 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Meerdere malen gehad, ook kort (week) na een breuk... En daar dan via via achter komen terwijl je je ex gewoon nagenoeg dagelijks ziet na de breuk

Rips your heart out. Ik troost me dan met het idee dat die mensen niet alleen kunnen/willen zijn.

Ik zie mijn ex vrouw( de scheiding is nog niet uitgesproken) dus 2 deuren verderop zitten...ook prettig. Ik weet dat het maar een vlucht is, een vergeetneukertje...maar doet toch pijn.

quote:

Op zondag 17 juni 2012 21:56 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik kan meestal redelijk goed de vinger op de zere plek leggen bij anderen, maar bij mijzelf zie ik vaak dan geen uitweg meer. Terwijl ik het echt wel weet

Zoals ik op dit moment goed met mijn zelfbeeld in de knoop zit, weet ik echt wel dat ik niet hondslelijk ben, niet slecht in bed en dat ik best wel charme heb. Alleen mijn gevoel is die connectie nu gewoon even kwijt

Ik ben er nog nooit geweest, heb vrijdag de eerste sessie. Ben benieuwd! Voel me wel goed, maar merk, dat ik hoop dat ze me mist...maf allemaal

quote:

Op maandag 18 juni 2012 15:20 schreef kleineik het volgende:

[..]

Ik ben er nog nooit geweest, heb vrijdag de eerste sessie. Ben benieuwd! Voel me wel goed, maar merk, dat ik hoop dat ze me mist...maf allemaal

Mijn ex zegt dat hij mij mist, maar brengt me tot nu toe nergens... Maakt dus.niet uit of je gemist word, je moet aan je eigen gevoel werken. Je eigen zelfbeeld, zelf verder gaan. Wat zij voelt of denkt doet er niet toe, pas als ze aangeeft iets te willen veranderen aan de situatie, eerder niet.

laat maar.. niet goed dit.. voor mij althans

[ Bericht 46% gewijzigd door Glijdt_licht op 18-06-2012 19:18:03 ]

Vele dingen die ik wil tikken of bespreken. Allemaal met het zelfde doel en resultaat. Dat het niks meer uitmaakt en ik nergens meer aanstoot aan moet nemen wat betreft ex. Het is over en sjah. Boeiend dan nog. En nu mis ik haar dus weer. Ik zie haar hopelijk deze week. Voor het laatst. Zonder dat ik een idee heb wat daar van terecht moet komen of what the fuck ik zal verwachten.

Het enige is dat ik haar nog een keer zie of zo. En het dan voor altijd achter me kan laten.

Bij huisarts geweest, volgende week naar nieuwe psycholoog, Vandaag ingeschreven voor schrijfworkshop, (weer een redelijke dag voor eerst sinds weken)

http://wiki.answers.com/Q(...)ot_feel_the_same_way
(anymore)

Heb na een half jaar breuk weer een beetje normaal contact met mn ex (zie mn eerdere posts wat er gebeurd is), wat ik aan de ene kant heel fijn vind, maar aan de andere vraag ik me af waarom.....omdat ik haar terug wil? Omdat ik nog hoop heb? Omdat ik een heel 'masterplan' in mijn hoofd heb om haar terug te winnen....? Ze is me nog steeds een gesprek schuldig waarin ze me eindelijk eens wat duidelijke concrete antwoorden geeft wat er mis met ons was dat ze na 7 jaar me zomaar aan de kant zette voor iemand anders (nahja ik weet dat het wel iets genuanceerder ligt, maar toch...). Ik had haar gevraagd of we deze week es iets leuks konden gaan doen. Vond ze wel ok, maar ze zei dat er ook wat 'praktische zaken' nog geregeld moesten worden (Ik heb haar sleutels nog steeds en we hebben nog wat gezamelijke kosten open staan). Dit is voor het eerst in dat half jaar dat ze er over begint, omdat ik denk dat ze te laf was om er eerder over te beginnen, maar omdat we nu weer 'normaal' tegen elkaar doen kan het wel......Schiet een beetje het verkeerder keelgat in bij mij, ook al weet ik dat het gewoon geregeld moet worden. Maar het doet gewoon pijn, om er weer aan herinnerd worden wat ze me geflikt heeft....en te weten waar die sleutels dan naartoe gaan.....
Ik ben gewoon niet bezig met die materialistische dingen en ik vind dat ik ze me eerst wat van die concrete antwoorden schuldig is, voordat ik wat rust in mijn hoofd krijg en ook verder kan (iets wat zij blijkbaar al gelijk heeft gedaan na de breuk)....
Ik heb hier misschien wat kinderachtig in gehandeld...

Ik zou niets verwachten van haar. Die sleutels krijgt ze sowieso en het is raar om eerst een antwoord te eisen en ze dan terug te geven. Of het zegt wat over jou, of het zegt wat over haar. Ken je verhaal niet verder.

Zoals ik al zei, ik zie dat het een beetje kinderachtig is van mij, het voelt gewoon weer als extra afstand die ik niet wil.....en das kut. Vind het gewoon laf dat ze er nu pas over begint als we een beetje normaal doen. Net als dat het hele voorverhaal laf van haar was. Heb maar gezegd dat het wel goed komt met die spulletjes

quote:

Op dinsdag 19 juni 2012 12:11 schreef dennisje182 het volgende:
Zoals ik al zei, ik zie dat het een beetje kinderachtig is van mij, het voelt gewoon weer als extra afstand die ik niet wil.....en das kut. Vind het gewoon laf dat ze er nu pas over begint als we een beetje normaal doen. Net als dat het hele voorverhaal laf van haar was. Heb maar gezegd dat het wel goed komt met die spulletjes

Verstandig. Ga je nog contact houden na 'afsluiting'? Vind het wel raar, een half jaar voorbij en nog steeds geen gesprek? Of waren de antwoorden niet bevredigend?

we hebben 1 keer eerder afgesproken in de stad een maandje geleden, waarbij we het over koetjes en kalfjes hebben gehad en waarbij ik uiteindelijk ook heb aangesneden wat ze er zelf van vond hoe ze het heeft laten lopen (korte samenvatting: mevrouw was in december het gevoel al een hele tijd kwijt, waarom en wat het was wist ze niet, terwijl we allemaal plannen hadden gemaakt, zij nooit iets heeft laten merken of weten, en ze dus pas haar mond open heeft getrokken toen er iemand anders interessanter langskwam.....want toen had ze een dilemma) Ik vond (vind) dat ik na 7 jaar meer credits heb verdient dan zo aan de kant geschoven te worden geschoven. Ze heeft nooit iets gedaan (praten) zodat we er samen uit konden komen of er aan konden werken.)

Dan mag je wel een heldere verklaring eisen. Of je die krijgt is een tweede. Zou er persoonlijk geen energie in willen steken als ze 'moeilijk' doet wanneer je haar vraagt om duidelijkheid. Geloof dat de antwoorden zo ook wel ingevuld kunnen worden (dat maak ik op uit je verhaal).

Het is misschien ook een uitzichtloze 'missie'.....omdat het meisje me niet kan geven wat ik wil....
Het is nog eens extra lastig dat we een grote groep gezamelijke vrienden waarmee we eens in de zoveel tijd wat doen (waar zij de laatste maanden dus nauwelijks onderdeel van is geweest), maar waar ze zichzelf wel duidelijk terug in probeert te krijgen. Ik ga haar dus nog wel vaker tegenkomen, daarom dat ik misschien wil dat ik haar weer normaal aan kan kijken en met een positief gevoel terug kan kijken op onze jaren samen, iets wat ik nu niet kan

Hoop voor je dat je duidelijke antwoorden krijgt. Sterkte ermee. Ik heb die duidelijke antwoorden niet eens gekregen wat voor mij een afknapper is geweest. Waardeert mij blijkbaar niet genoeg om normaal met mij te communiceren. Ontwijkt mij nu en ontkent alles. Terwijl de feiten er niet om liegen.

Charcot, dat zegt alles over hem, niks over jou.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2012 12:57 schreef LaLouchi het volgende:
Charcot, dat zegt alles over hem, niks over jou.

Dat klopt.. Daarom is het ook een afknapper. Ik heb nu eerdee verdriet om wat ik heb verloren. Niet zozeer meer om hem, dat voert nu gelukkig niet meer de boventoon.