quote:
Op zondag 3 juni 2012 16:55 schreef Ghettofredje het volgende:Nog een laatste vraag, sorry.,
Wat is het gemiddelde, wat een mens heeft aan liefdesverdriet?
Ik zit nu op de 11 maanden, is dit lang vergeleken met het gemiddelde?
Fijne avond!!
Hoe lang hebben jullie gehad en hoe oud ben je?
Ik heb ook heeeel erg lang gezeten met liefdesverdriet bij een meisje en voelde me net zoals jij het beschrijft. Geen eetlust, geen zelfrespect, geen zin in het leven en veel piekeren.
Ik vond mezelf super zielig en voelde me helemaal alleen. Niemand die zich om je bekommert, zo leek het. Maar het was ook zo dat het tijdens de relatie zelf niemand wat kon schelen. Er was uiteindelijk dus niks veranderd. Je gevoelens zijn het die je parten spelen.
Het komt er dus op neer dat je er altijd alleen voor staat en het de gevoelens zijn die je maken of breken. Ik adviseer je om er niet langer mee rond te lopen.
De pijn moet je gewoon accepteren en helemaal toelaten. Ga hardlopen, rennen, springen, slaan, schoppen en maak er wat van.
Wees goed voor je zelf en begin met kleine stapjes. Begin met gezond eten en kom vaker buiten. Vind je zelf prima zoals je bent en ga jezelf omhoog werken. Na een tijd zit je ritme goed en kan je er weer wat aan toevoegen.
Je ex vergeet je nooit meer, maar koester de goede dingen en probeer te leven. Mijd zoveel mogelijk associaties maar doe het niet te obsessief. Koop gewoon shampoo dat voldoet aan je eigen wensen ipv dat zij dat altijd kocht, bijvoorbeeld. Loop niet telkens routes die jullie ook liepen, of maak er een nieuwe herinnering van.
Je bent echt ten alle tijden op jezelf aangewezen en je zal nooit iemand nodig hebben om je gelukkig te voelen, het is altijd een toevoeging. En als jij jezelf helemaal top voelt, zal je langzaam maar zeker ook contacten gaan opdoen omdat ze je interessant vinden.
Ga genieten van je leven. Ga er op uit, doe ervaringen op, geniet er van en probeer je te richten op je eigen kwaliteiten.
Wat mij hielp was om tegen alles "fuck it" te zeggen en me drie maanden volledig terug te trekken om me helemaal compleet bezig te houden met mijn eigen hobby. Uiteindelijk gaf het me genoeg bevestiging om door te gaan en zo heb ik ook iemand anders leren kennen.
Dat zij nu met mij breekt ligt in deze helemaal aan haarzelf omdat ik me altijd prima heb gevoeld en gewoon gedaan heb waar ik zelf zin in had.
Zo is het leven nu eenmaal. Het is hard, maar waar je niet dood aan gaat maakt je alleen maar sterker. Leer er van, want elke seconde die door tikt is verloren tijd op momenten dat je je kut voelt.
Succes er mee.