Geen idee waarom het blijft gebeuren.. overdag is het eigenlijk geen probleem, meer smorgens bij het wakker worden en savonds laat als ik echt moe ben.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 09:18 schreef Wanderingwhy het volgende:
Sommigen hier (ook jij Tom ) moeten begrijpen dat liefde, als dat er nog is, geen los zand is wat door je vingers glipt als er een periode geen contact is.
Geen contact kan een essentiele voorwaarde zijn voor de ander om onrust of chaos te verwerken, om gevoelens een plaats te geven en weer helder naar de situatie te kunnen kijken.
Almaar contact willen houden is een soort van puppy-gedrag, het de ander steeds maar weer willen vertellen hoe 'fout' hij of zij bezig is. Fijn achter je ex aan blijven lopen en maar aandacht zoeken. Voegt dat iets toe
Nee het voegt niets toe. Het laat zelfs muren ontstaan. Het laat irritatie ontstaan. Het laat vervelende herinneringen ontstaan. Waarom blijven sommige mensen het dan toch doen?
(ga als je iemand zo graag wilt overtuigen je diensten aanbieden om het geloof op zondagochtend te verspreiden, het is bijna hetzelfde! )
Dan die vermeende 'rechten op een laatste gesprek'; mensen die die rechten menen te hebben gebruiken dat maar al te vaak als non-argument. De werkelijke reden is dat ze gewoon contact willen hebben
Daarnaast weer de vraag wat het toevoegt? Jullie zijn het toch niet eens, dus waarom bakkelijen over iets wat jullie beiden in het hart raakt? Zie het realistisch en plots weet iedereen hier hoe dat fragment gaat eindigen
Tot slot over alle vermeende kut-/klote- en egoistische rot-exen: dat zal wel meevallen. Je bent er gelukkig mee geweest, alleen past haar/zijn wereldje nu niet (meer) bij de jouwe en dat doet pijn....
Mooie woorden Tom. Dat is goede zelfreflectiequote:Op dinsdag 15 mei 2012 10:15 schreef Tom84 het volgende:
[..]
Geen idee waarom het blijft gebeuren.. overdag is het eigenlijk geen probleem, meer smorgens bij het wakker worden en savonds laat als ik echt moe ben.
Het idee smorgens en savonds is dan, als ik het nu los zou laten dan ben ik haar voorgoed kwijt, dan gaat ze verder... Maar overdag heb ik dan meer vertrouwen in de sterkte van onze relatie en meer vrede met de situatie, of het nu goed komt of niet
Is dat even een keiharde muur van realiteit.....:( maar het klopt misschien wel. Het voelt fijn dat contact te hebben, maar wat schiet je er mee op als er toch geen hoop of duidelijk antwoord gaat krijgen....quote:Op dinsdag 15 mei 2012 09:18 schreef Wanderingwhy het volgende:
Sommigen hier (ook jij Tom ) moeten begrijpen dat liefde, als dat er nog is, geen los zand is wat door je vingers glipt als er een periode geen contact is.
Geen contact kan een essentiele voorwaarde zijn voor de ander om onrust of chaos te verwerken, om gevoelens een plaats te geven en weer helder naar de situatie te kunnen kijken.
Almaar contact willen houden is een soort van puppy-gedrag, het de ander steeds maar weer willen vertellen hoe 'fout' hij of zij bezig is. Fijn achter je ex aan blijven lopen en maar aandacht zoeken. Voegt dat iets toe
Nee het voegt niets toe. Het laat zelfs muren ontstaan. Het laat irritatie ontstaan. Het laat vervelende herinneringen ontstaan. Waarom blijven sommige mensen het dan toch doen?
(ga als je iemand zo graag wilt overtuigen je diensten aanbieden om het geloof op zondagochtend te verspreiden, het is bijna hetzelfde! )
Dan die vermeende 'rechten op een laatste gesprek'; mensen die die rechten menen te hebben gebruiken dat maar al te vaak als non-argument. De werkelijke reden is dat ze gewoon contact willen hebben
Daarnaast weer de vraag wat het toevoegt? Jullie zijn het toch niet eens, dus waarom bakkelijen over iets wat jullie beiden in het hart raakt? Zie het realistisch en plots weet iedereen hier hoe dat fragment gaat eindigen
Tot slot over alle vermeende kut-/klote- en egoistische rot-exen: dat zal wel meevallen. Je bent er gelukkig mee geweest, alleen past haar/zijn wereldje nu niet (meer) bij de jouwe en dat doet pijn....
heel erg waar dit.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 09:18 schreef Wanderingwhy het volgende:
Sommigen hier (ook jij Tom ) moeten begrijpen dat liefde, als dat er nog is, geen los zand is wat door je vingers glipt als er een periode geen contact is.
Geen contact kan een essentiele voorwaarde zijn voor de ander om onrust of chaos te verwerken, om gevoelens een plaats te geven en weer helder naar de situatie te kunnen kijken.
Almaar contact willen houden is een soort van puppy-gedrag, het de ander steeds maar weer willen vertellen hoe 'fout' hij of zij bezig is. Fijn achter je ex aan blijven lopen en maar aandacht zoeken. Voegt dat iets toe
Nee het voegt niets toe. Het laat zelfs muren ontstaan. Het laat irritatie ontstaan. Het laat vervelende herinneringen ontstaan. Waarom blijven sommige mensen het dan toch doen?
(ga als je iemand zo graag wilt overtuigen je diensten aanbieden om het geloof op zondagochtend te verspreiden, het is bijna hetzelfde! )
Dan die vermeende 'rechten op een laatste gesprek'; mensen die die rechten menen te hebben gebruiken dat maar al te vaak als non-argument. De werkelijke reden is dat ze gewoon contact willen hebben
Daarnaast weer de vraag wat het toevoegt? Jullie zijn het toch niet eens, dus waarom bakkelijen over iets wat jullie beiden in het hart raakt? Zie het realistisch en plots weet iedereen hier hoe dat fragment gaat eindigen
Tot slot over alle vermeende kut-/klote- en egoistische rot-exen: dat zal wel meevallen. Je bent er gelukkig mee geweest, alleen past haar/zijn wereldje nu niet (meer) bij de jouwe en dat doet pijn....
Zo bedoelde ik het niet. Jij zegt precies wat ik ook wou zeggen alleen is het voor jou jouw hele leven vanwege een kind. Ik heb in mijn geval "geluk" omdat ik geen kinderen heb dus als de scheiding voorbij is hoef ik hem nooit meer te zien.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 07:11 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Mijn leven. We hebben samen een kind. Zal altijd rekening met hem moeteb houden. Het liefst zie ik hem en zijn familie nooit meer. Maar dat kan niet.
Als je voor heel veel dingen tegelijkertijd komt te staan merk je pas hoe sterk je bent.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 15:39 schreef LaLouchi het volgende:
Ja gaat wel redelijk. Ze is vooral erg emotioneel en moe. Weg naar herstel.. En dan over 6 weken word ze weer gedotterd, dus ze moet veel rusten om dat aan te kunnen
Steub uit de omgevinf niet echt, veel komt op mij terecht. 2x per dag naar het ziekenhuis, werk, huishouden, dochter (gelukkig zit die van half 9 tot 3 op school) dus het is ff vrij pittig. Maarja het zij zo
Ja klopt idd. Heb er ook in een klap minder moeite mee. Iemand die me zo laat vallen, wil ik niet in mijn leven en alles lukt alleen, fijn gevoel.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 17:42 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Als je voor heel veel dingen tegelijkertijd komt te staan merk je pas hoe sterk je bent.
Zeker wetenquote:Op dinsdag 15 mei 2012 20:51 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Ja klopt idd. Heb er ook in een klap minder moeite mee. Iemand die me zo laat vallen, wil ik niet in mijn leven en alles lukt alleen, fijn gevoel.
Gevoelens die zo geworteld zitten gaan niet zo snel weg natuurlijkquote:Op dinsdag 15 mei 2012 23:54 schreef Faazz het volgende:
Ze heeft me inmiddels wel genoeg overtuigd zo en sta er zelf ook volledig achter. Verdriet en al die dingen zitten er nog wel maar het wordt minder en minder en gaat als een speer, dat ik het idee heb dat het over twee/drie weken wel grotendeels over zal zijn.
Ook al hebben we nu contact. Ik kan er wel mee leven en vind ik het wel prima zo, zonder die gekke druk van een relatie.
Maar waarom doe ik dan al twee uur over het repleyen van een mailtje over een luchtig onderwerp
Dat dacht ik ook altijd, maar na de afgelopen tijd, en zijn schittering van afwezigheid, zijn schofterige woorden, kan ik niet meer zeggen dat ik van hem houd. Er is echt iets geknapt bij me nu. De scheiding vind ik prima, maak me alleen zorgen om het huis en mijn dochter. Misschien dat het over een week weer anders is, maar dit voel ik nu. Al heb ik nauwelijks tijd om eraan te denken ook. Als ik in rustiger vaarwater zit zullen we het wel zien..quote:Op woensdag 16 mei 2012 00:22 schreef Charcot het volgende:
[..]
Gevoelens die zo geworteld zitten gaan niet zo snel weg natuurlijk
Herkenbaar.. Sta jezelf toe te voelen. Die gedachtes hoeven niet heel geforceerd weg te gaan. Alleen let erop dat je niet in een negatieve spiraal terechtkomt van negatieve gedachten.quote:Op woensdag 16 mei 2012 21:10 schreef MiLalaa het volgende:
Rollercoaster aan gedachtes hier vandaag. Erg vermoeiend.
Begin te twijfelen of ik wel weet wie ex echt was.
Blugh, weg met die gedachtes.
klinkt als mijn ex, het is gewoon erg erg vervelend terwijl jij alleen maar machteloos kan toekijkenquote:Op woensdag 16 mei 2012 21:12 schreef Charcot het volgende:
Wat te denken als iemand aangeeft z'n leven weer op de rails te willen krijgen en daarom maar de relatie verbreekt omdat hij het allemaal niet aankan?
je hebt nog niets gehoord van je ex dus, dat lijkt me ook heel naar. dan weet je niet echt lekker waar je aan toe bent of wat er aan de hand is pfffffquote:Op woensdag 16 mei 2012 21:25 schreef MiLalaa het volgende:
Klinkt ook wel als de mijne.. En machteloos zijn.. Gezellig hier!
Toch toestaan te voelen, ik zou willen dat ik het na 2 maanden niet meer kon. Maarja blijkbaar moet ik hier nog langer doorheen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |