De kunst van het loslaten van je ex #198

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:38 schreef MiLalaa het volgende:
wat achterlijk dat ze zich zo laat beinvloeden door die ex zeg!
waar kómt het ineens vandaan vraag je je af. Zat ze al langere tijd met zichzelf in de knoop dat je wist?

Geen idee, wat ik wel weet is dat toen ik erachter kwam dat ze bij hem was blijven slapen ik haar opbelde en ze me vertelde dat hij altijd een grote invloed op haar leven had gehad, dat zij dan maar de bitch is en dat ik te zwaar til aan australie... toen dacht ik even echt wtf en dacht van wie ben jij, ze klonk als een verwende puber en dat terwijl ik haar als een volwassen persoon kende... later gaf ze toe dat dit natuurlijk allemaal niet klopt, maar toont toch aan dat ze gemakkelijk beinvloedbaar is blijkbaar..

Ze is een vriendin van mijn zus en ze heeft toen nog met mijn zusje gebeld en gezegd dat ze het allemaal verpest heeft en niet verstond hoe het zo vlug is kunnen gaan en eraan dacht om hulp te zoeken, ook voor dingen uit haar verleden, zoals het niet verwerken van een nichtje van haar die paar jaar geleden is gestorven...

Ik weet het allemaal niet meer

Mijn ex zit volgens vrienden overigens ook volledig met zichzelf in de knoop. Ik wist het wel deels, maar niet dat het (nog steeds) zo erg was. Hij stoot iedereen af. Alleen wat doe je eraan. Hij moet het eerst zelf inzien, tot die tijd doet ie mensen pijn. Alleen dat inzien omzeilt ie keihard.

Bovendien.. wat heb ík er nog aan. Als ie het oooit zou gaan inzien en er wat mee willen doen, ik heb echt geen idee meer of zijn gevoelens voor mij ooit oprecht zijn geweest. Dus ja, ik moet echt denken 'hij zoekt het maar uit' !!! doet ie ook, dus wat dat betreft.. maar toch hou je van zo iemand en heb ik nog medelijden... terwijl dat andersom niet eens zo is. Stom

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:42 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Als ze tegen vriendinnen heeft beweerd dat ze nooit zeker was van jou, wat is dan haar reden dat ze het zo lang voort heeft laten slepen? Ze liep er dus kennelijk al veel langer mee. Overigens zou je vraagtekens kunnen plaatsen of die ex wel degene was die het initiatief heeft genomen tot kussen/slapen. Als ik dat zo lees dan zou ik daar niet al teveel van uit gaan.

Ik heb echt echt geen idee, ze had ook tegen vriendinnen gezegd dat ik de perfecte man was en dat we het echt goed deden met elkaar... ik weet het echt niet, wat te geloven en wat niet

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:43 schreef Tom84 het volgende:

...

Ik weet het allemaal niet meer

snap ik!
Ze klinkt zo ineens wel erg labiel. En dat na 3 jaar...

En gemeen hoor, dat ze dat over Australie zegt. En dan later weer excuses.. ja hallo.

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:30 schreef thatday het volgende:
Jeetje, dat ze helemaal in de knoop zit en dan overhaaste/rare beslissingen maakt snap ik. Dat heb ik zelf namelijk ook gedaan. Maar dat jij dan meteen 'vervangen' wordt (of nouja, jouw gezelschap in feite) door haar ex, dat is wel knap klote. Pijnlijk man.

Ik zou echt niet gaan wachten op haar in ieder geval.. Verder gaan met je leven mocht ze spijt krijgen, dan kun je altijd nog kijken waar het schip strandt maar nu klinkt het idd niet goed.

Men sterkte, pijnlijk joh! Hoelang waren jullie samen?

Wanneer kreeg jij.spijt van je beslissing?

@Tom84: Mmm....slaap jij eigenlijk wel door 's-nachts?
Kan me namelijk goed voorstellen dat deze ervaring voor jou zelfs trauma-gelijke klachten oplevert.
Dat kan veel doen met een mens. Soms teveel en dan is het verstandig dit te gaan bespreken met je huisarts.

Over je verhaal; ik val uit de lucht. Kan me niet voorstellen dat het 'gespeeld' is van haar. Drie jaar speel je niet. Maar wel: Die reis, 24/7 bij elkaar en dat al die maanden....? En dan die onderwerpen?
Kan heel goed dat dat verpletterend is geweest.

Het enige wat je kunt is ook het enige dat mogelijk helpt. Geef het alle ruimte.
Liefde glipt niet als los zand door je vingers weg.
Als er werkelijk liefde is, is dat juist het enige wat overeind blijft als je haar alle ruimte geeft. Sterkte!

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:52 schreef Wanderingwhy het volgende:
@Tom84: Mmm....slaap jij eigenlijk wel door 's-nachts?
Kan me namelijk goed voorstellen dat deze ervaring voor jou zelfs trauma-gelijke klachten oplevert.
Dat kan veel doen met een mens. Soms teveel en dan is het verstandig dit te gaan bespreken met je huisarts.

Over je verhaal; ik val uit de lucht. Kan me niet voorstellen dat het 'gespeeld' is van haar. Drie jaar speel je niet. Maar wel: Die reis, 24/7 bij elkaar en dat al die maanden....? En dan die onderwerpen?
Kan heel goed dat dat verpletterend is geweest.

Het enige wat je kunt is ook het enige dat mogelijk helpt. Geef het alle ruimte.
Liefde glipt niet als los zand door je vingers weg.
Als er werkelijk liefde is, is dat juist het enige wat overeind blijft als je haar alle ruimte geeft. Sterkte!

Ik slaap redelijk, vlug wakker wel. Toen alles juist begon was het alsof mijn keel werd dichtgeknepen toen ik wou slapen, en toen wel paar slapeloze nachten gehad. Maar ik voel nu ook al deels woede tav haar, en dat helpt blijkbaar wel een stuk...

Ik dacht altijd dat ik een stabiel persoon was, maar nu denk ik soms toch om hulp te zoeken, want met momenten is het me gewoon te zwaar..

En zij lijkt er zo licht over te gaan... laatste dagen in sydney nog een filmpje in elkaar moeten steken voor haar en het kon niet vlug genoeg op youtube, en dan precies tien dagen na we landen komt ze hem tegen op een fuif en is het plots emotioneel gedaan tussen ons, en die dag hadden we nog samen met de familie gegeten en het huis bezocht waar we in zouden gaan wonen... stel je voor... echt smerig van haar maarja...

Had gisteren een lange mail naar haar gestuurd, uitgelegd dat ik besef dat het voor haar momenteel over is tussen ons, maar dat ik het gewoon niet begrijp, en ze heeft nu gezegd dat ze erop zal antwoorden... zullen zien, ze zei ook dat ze de laatste weken op automatische piloot leeft en over niet veel nadenkt en niet te ver naar de toekomst kijkt, en nu alles gewoon een beetje op zn beloop laat...

Soms denk ik echt, laat haar toch vallen man, hoe kan je met een persoon toekomst willen die me dit aandoet, wat als we een gezin hadden... en ik moet eerlijk zeggen ik heb altijd gedacht dat ik dat zou doen, altijd gezegd tegen haar dat als ze met iemand anders zou kussen het voor mij over zou zijn, en zij dan zeggen 'maar ik wil wel dat je dan voor me vecht...'

Maar het is gewoon niet zo simpel om niet te hopen en de knop om te kunnen draaien... ik kan het toch niet, ik geef mezelf ook steeds weer hoop door de filmpjes te bekijken, het geeft me een bevestiging dat ik niet gek ben geworden en dat het allemaal echt was... maar het geeft me ook hoop en een bepaalde zekerheid dat ze tot besef gaat komen... wat onzin is natuurlijk, want ze weet best wat ze nu aan het doen is... erg complex allemaal...

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:45 schreef Tom84 het volgende:

[..]

Ik heb echt echt geen idee, ze had ook tegen vriendinnen gezegd dat ik de perfecte man was en dat we het echt goed deden met elkaar... ik weet het echt niet, wat te geloven en wat niet

Op een gegeven moment kom je erachter dat het geen zin heeft om het te begrijpen. Zulke dingen zijn gewoon niet te begrijpen. Ik ben er zelf heel lang mee bezig geweest om dingen uit het verleden te kunnen begrijpen en ik wilde heel graag weten waarom alles zo gelopen was. Maar wat heeft dat voor zin als het al is gebeurd? Het doet je alleen nog maar meer pijn. Maar goed dit is makkelijk praten voor mij, dat weet ik, ik heb al alle fases zo'n beetje doorlopen. Ooit komt het in ieder geval goed, het gaat steeds beter. Sterkte!

[quote] Op een gegeven moment kom je erachter dat het geen zin heeft om het te begrijpen. Zulke dingen zijn gewoon niet te begrijpen. Ik ben er zelf heel lang mee bezig geweest om dingen uit het verleden te kunnen begrijpen en ik wilde heel graag weten waarom alles zo gelopen was. Maar wat heeft dat voor zin als het al is gebeurd. [ unquote]

Herkenbaar. heel lang gehad, en soms nog. maar wat je zegt. het is gebeurd en er over nadenken haalt je niet uit de situatie waarin je nu zit.

quote:

Op woensdag 18 april 2012 22:03 schreef Faerie het volgende:

[..]

Op een gegeven moment kom je erachter dat het geen zin heeft om het te begrijpen. Zulke dingen zijn gewoon niet te begrijpen. Ik ben er zelf heel lang mee bezig geweest om dingen uit het verleden te kunnen begrijpen en ik wilde heel graag weten waarom alles zo gelopen was. Maar wat heeft dat voor zin als het al is gebeurd? Het doet je alleen nog maar meer pijn. Maar goed dit is makkelijk praten voor mij, dat weet ik, ik heb al alle fases zo'n beetje doorlopen. Ooit komt het in ieder geval goed, het gaat steeds beter. Sterkte!

Klopt, maar je hebt mensen die alles kunnen wegduwen, negeren en verdringen, wat het geval is denk ik bij mijn ex, en je hebt mensen zoals ik die alles blijven overdenken, bij wie de gedachten nooit stil lijken te vallen...

Ik zie nog precies situaties voor me toen we daar waren, waar we waren, wat we deden, hoe ik me voelde, wat ik dacht, zelfs stomme dingen zoals welke autos er reden of wie de straat overstak, vaak tot in het kleinste detail, en dat is een echte hel momenteel... terwijl zij vaak daar geen belang aan kan hechten, en ik me juist enorm hecht aan situaties en plaatsen...

Mss een verschil tussen mannen en vrouwen ook, ik ben een kei in orientatie en omgevingen, zij is juist goed in het plannen waar naar toe, of als het op geldzaken aankomt... ik ken altijd meteen mijn weg en zie het telkens helder voor me, en dus zeggen situaties, momenten, mensen, gedachten, gevoelens, emoties en plaatsen enzo me heel heel veel... ook emotioneel... en dan valt de context en de emotie dus weg voor mij nu het gedaan is tussen ons en dat doet me pijn, en daar denk ik vaak over, en dat probeer ik dan te begrijpen... en zij heeft daar geen last van, en dat maakt het makkelijker om erover te stappen denk ik en van emoties te veranderen... bij mij zijn die behoorlijk stabiel

bedenk juist weer dat ze in het begin gezegd heeft tegen vriendin dat ze bang was dat ze iets moois aan het kapot maken was maar dat ze het niet kon laten... (op haar facebook gelezen, niet mooi van me maarja, geeft wel duidelijkheid)

dan stopt het daar mss ook wel, en moet ik het maar aanvaarden dat ze volledig bij zinnen is terwijl ze dit allemaal doet... toch maar loslaten mss.. om gek van te worden

Kleine update,

Het is 23:50 nu, en er is geen follow up sms gekomen met bijvoorbeeld daarin:

"ik snap dat je hier niet op wil reageren en ik respecteer dat. Geeft niets fijne avond nog"

ik heb nog steeds niets gedaan en ben het ook niet van plan. Hele dag lopen nadenken en de conclusie is: "nee ik stuur niets".

Ik hoorde van een vriend van me dat ze ook via via er probeert achter te komen hoe het met me is.

Aangezien niemand mij meer ziet hier in de buurt omdat ik alle mensen ontwijk...... kan er dus ook niemand antwoord geven.

Niets doen helpt! Voel me stukken rustiger ook nu.

/

[ Bericht 99% gewijzigd door Aard_Zaadje op 19-04-2012 01:16:28 ]

quote:

Op woensdag 18 april 2012 23:51 schreef ManageTheAnger het volgende:
Kleine update,

Het is 23:50 nu, en er is geen follow up sms gekomen met bijvoorbeeld daarin:

"ik snap dat je hier niet op wil reageren en ik respecteer dat. Geeft niets fijne avond nog"

ik heb nog steeds niets gedaan en ben het ook niet van plan. Hele dag lopen nadenken en de conclusie is: "nee ik stuur niets".

Ik hoorde van een vriend van me dat ze ook via via er probeert achter te komen hoe het met me is.

Aangezien niemand mij meer ziet hier in de buurt omdat ik alle mensen ontwijk...... kan er dus ook niemand antwoord geven.

Niets doen helpt! Voel me stukken rustiger ook nu.

Goed bezig man respect!

Ik zag je andere berichtje en ik dacht, dit duurt een paar uurtjes en dan krijgen we een post van '' ik heb toch gestuurd want dit want dat''..

Begrijp trouwens goed hoe je je voelt! En misschien ben ik kinderachtig, maar na die 2 jaar dat mijn ex mij heeft gedumpt, heb ik nog steeds wel zoiets van '' heb geen zin om moeite of aandacht in jou te steken''..

Natuurlijk, het is 2 jaar geleden, ik zou geen hard feelings meer moeten hebben, maar dat laatste beetje frustratie, dat ze mij heeft gedumpt destijds en nu alweer een jaar met een andere jongen in een relatie zit en dan mij zo eens in de paar maanden doodleuk gaat sms' en '' Heeeyy hoe gaat het'' Nog altijd denk ik : Ach stik erin mens Terwijl het gewoon aardig bedoeld is!

Edit: Ik meen overigens in vorige posts ook al van je gelezen te hebben dat je trouwens erg aan ontwijkingsgedrag doet klopt dat? Dat je liever niet weet wat ze doet, en haar daarom ook probeert te vermijden...

Probeer hier wel zo snel mogelijk overheen te komen man, want jij bent niets minder waard dan je ex en je moet er gewoon lekker op uit gaan, ookal zie je haar dan misschien in situaties die je liever niet hebt...

Nogmaals: Ook voor mij wederom herkenbaar, ik voelde me toen ik net gedumpt was zelfs minderwaardig/ondergeschikt aan mijn ex, alsof zij de baas over mij was. Terwijl niets minder waar is, want je hebt geen enkele verplichting meer jegens haar...

En nu, 2 jaar later, is het juist andersom en is het zij die benieuwd is naar mij.... Maar ik heb niet eens meer de behoefte om te antwoorden op die goedbedoelde vragen van haar als ''wat doe je allemaal tegenwoordig''... Waarom zou ik mn tijd aan haar verspillen als ik toch nooit in mn leven meer wat met haar te maken zal krijgen

[ Bericht 7% gewijzigd door Aard_Zaadje op 19-04-2012 01:21:45 ]

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:49 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

Wanneer kreeg jij.spijt van je beslissing?

Toen hij over me heen was en ging daten. Dat steekte zo hard dat ik toen pas besefte dat ik hem niet kwijt wildr. (na 2 maanden)

Maarja, spijt moet ik t niet noemen. Ben heel veel gekwetst in die relatie en heb veel getwijfeld. Als ik nog in die relatie zat was ik waarschijnlijk ook niet gelukkog. Heb bepaalde inzichten.over ons pas gekregen omdat t uit was.. Jammer dat het hem allemaal niet meer boeit maar so be it

Vannacht weer gedroomd over hem, mijn ex heeft een tattoo over zijn hele arm die symbool.staat voor mij en met mijn naam erdoorheen. Ik had grdroomd dat mijn naam weg was en de helft van het symbool. De andere helft stond er nog, met allemaal kleine namen waar eerst mijn naam stond. En onder die namen zag je vaag mijn naam nog. Ik werd kwaad in die droom dat hij dat zo lelijk had laten maken en toen werd ik wakker... Zit daar nog een betekenis achter?

Verder voel ik mr vandaag wel redelijk.

quote:

Op donderdag 19 april 2012 07:42 schreef thatday het volgende:

[..]

Toen hij over me heen was en ging daten. Dat steekte zo hard dat ik toen pas besefte dat ik hem niet kwijt wildr. (na 2 maanden)

Maarja, spijt moet ik t niet noemen. Ben heel veel gekwetst in die relatie en heb veel getwijfeld. Als ik nog in die relatie zat was ik waarschijnlijk ook niet gelukkog. Heb bepaalde inzichten.over ons pas gekregen omdat t uit was.. Jammer dat het hem allemaal niet meer boeit maar so be it

Dus terug zou je hem niet willen?

Hij wil mij niet terug, ik heb het wel voorgesteld maar dat is denk ik omdat ik me zo alleen voel. Mis hem wel heel erg maar denk dat er teveel gebeurd is

quote:

Op donderdag 19 april 2012 07:42 schreef LaLouchi het volgende:
Vannacht weer gedroomd over hem, mijn ex heeft een tattoo over zijn hele arm die symbool.staat voor mij en met mijn naam erdoorheen. Ik had grdroomd dat mijn naam weg was en de helft van het symbool. De andere helft stond er nog, met allemaal kleine namen waar eerst mijn naam stond. En onder die namen zag je vaag mijn naam nog. Ik werd kwaad in die droom dat hij dat zo lelijk had laten maken en toen werd ik wakker... Zit daar nog een betekenis achter?

Verder voel ik mr vandaag wel redelijk.

bang om vervangen te worden lijkt mij

Pfffff ik word wakker (of nog niet eens) en miste hem toen al heeeeel erg waarom??
Dit wordt weer geen fijne dag.

quote:

Op donderdag 19 april 2012 07:48 schreef thatday het volgende:
Hij wil mij niet terug, ik heb het wel voorgesteld maar dat is denk ik omdat ik me zo alleen voel. Mis hem wel heel erg maar denk dat er teveel gebeurd is

Dan moet je daarop inspelen. Je zegt eigenlijk zelf al dat jullie niet meer samen kunnen komen ondat er teveel is gebeurd. Blijf dat tegen jezelf zeggen, misschien voel je je er beter door

Hoe stom ben ik dat ik niet kan geloven dat 'wij niet meer samen verder kunnen' zoals hij schreef. Er was nooooit iets mis, niks aan vooraf gegaan altijd leuk
Hoe kán hij dit ineens vinden, zonder het te hebben gedeeld. Zelfs ondanks die tekst hou ik dus onbewust hoop, omdat het zo onmogelijk lijkt.
Wat zijn er toch oneerlijke mensen op de wereld en wat is het een enorme zak

Ik heb gister een heel lang gesprek met me ex gehad.
Wel over de WhatsApp dan.
Ik gaf aan dat ik altijd het gevoel had dat ik altijd de lasten van haar vorige twee exen mee droeg.
Aanvankelijk zei ze van niet, maar toen ik er naar door bleef vragen heeft ze alles vertelt.
Ze wilde nooit vertellen hoe hun waren, omdat het te pijnlijk was.
Ze heeft er wel over gepraat met een psycholoog, maar deelde dat ook nooit met mij.

De eerste ex kon niet omgaan met ze vrijheid. Hij zat in de kroeg te zuipen en te flirten.
Belde haar dan vervolgens op dat ze een hoer was enz.
Hij kleineerde haar alleen maar.
De dag daarna maakte hij het uit en belde dan vervolgens weer een dag later terug dat
hij er spijt van had. Dit deed hij meerdere keren. Hij maakte het zelfs klokslag twaalf uur 31 december uit.... ging er vervolgens vandoor met een ander meisje.... belde een uur later op dat hij spijt had.... mijn ex alsnog mee naar een feest. Daar was de stemming natuurlijk niet top en ze ging weg. Hij rende achter haar aan en stak haar fietsband lek en kon ze gaan lopen... uur later kwam die achter der aan en heeft ie der naar huis geholpen...... Tot me ex het zat was. Alleen maar werken, werken, werken, huilen, ruzie enz enz. Ze nam een twintigtal paracetamol en belde hem op. Hij zat in de kroeg en zei dat ie er niet ging missen. Naar der moeder gelopen en in het ziekenhuis beland. Daarna was ze er echt klaar mee en kwam meneer twee. Hij was een collega van twintig jaar ouder en zou wel op der letten. Ze moest naar de dokter om te praten.. de internist om te onderzoeken waarom ze zo moe was de hele tijd. Alle stress kwam eruit en ze was op en liep nu met een depressie en een chronische vermoeidheid. Ze kreeg er een band mee omdat ze hem vertrouwde en nog in de sleur zat van haar ex. Ze ging na school bij hem eten en al gauw zei die: als we geen seks hebben hoef ik je niet meer te zien..... Wat doe je dan?? Als je net geprobeerd hebt zelfmoord te plegen omdat je je eenzaam en alleen voelde en dan de enige persoon die je denkt te vertrouwen je misbruikt. Dus het is drie keer gebeurd en toen was hij zomaar verdwenen. Was ze weer alleen.

En twee maanden later kwam ik....
De prins op het witte paard omdat ik precies het tegenover gestelde was van deze jongens.
Was er altijd voor haar. Zat nooit te zuipen in de kroeg en heb 3 maanden gewacht voor we de eerste echte seks hadden . Dat was mijn keuze, maar liet hierdoor wel zien dat het echt om liefde ging en niet alleen om de seks. En toch kon ze me niet vrij laten..... Nu begrijp ik waardoor het komt..

Het is alleen te laat.......
Die jongens hebben haar kapot gemaakt.
Het meisje waar ik als veertien jarige zo gek op was is kapot gemaakt door
twee mannen die het leven niet waard zijn.
Dat meisje zit er nog wel... ze is in mijn ogen beeldschoon, lief, zorgzaam en kan koken
Ze is alleen zo claimerig, onzeker en wantrouwig geworden door alles wat er is gebeurd.
Ik hoop dat ze een goede tijd alleen blijft en alles op een rijtje krijgt.
Ze weet nu wat haar fout is geweest alleen ik ben er niet klaar voor.
Ik heb behoefte aan dingen met me vrienden en hobby die ik twee jaar aan de kant hebt gezet voor haar.

De borderline theorien zijn dus eigenlijk een beetje van tafel
Ik voel me wel rot, nu ik weet hoe het allemaal komt maar begrijp wel
dat ze er niet makkelijk over wilde praten tijdens onze relatie.
Ze schaamde zich er voor.

Dit wordt een heftige dag
Ze WhatsAppte me vanmorgen vroeg al met dingen als ''wakker worden'' en ''werkse''
Ik geef en antwoord op en houd me dan stil. Ik wil haar geen hoop geven en stuur dan ook niks uit mezelf. Ik zeg ook tegen haar dat ik het niet kan. Zij zegt dat ze alleen mij maar wilt en een toekomst met me wilt opbouwen. Ik zou het heel graag willen, maar ik weet hoe ik ben. Ik ben veels te bang dat ik mezelf en me familie en vrienden weer vergeet. Dat het weer zo wordt als voorheen

[ Bericht 4% gewijzigd door dubrillion op 19-04-2012 10:26:50 ]

quote:

Op donderdag 19 april 2012 10:20 schreef dubrillion het volgende:
Ik heb gister een heel lang gesprek met me ex gehad.
Wel over de WhatsApp dan.
Ik gaf aan dat ik altijd het gevoel had dat ik altijd de lasten van haar vorige twee exen mee droeg.
Aanvankelijk zei ze van niet, maar toen ik er naar door bleef vragen heeft ze alles vertelt.
Ze wilde nooit vertellen hoe hun waren, omdat het te pijnlijk was.
Ze heeft er wel over gepraat met een psycholoog, maar deelde dat ook nooit met mij.

De eerste ex kon niet omgaan met ze vrijheid. Hij zat in de kroeg te zuipen en te flirten.
Belde haar dan vervolgens op dat ze een hoer was enz.
Hij kleineerde haar alleen maar.
De dag daarna maakte hij het uit en belde dan vervolgens weer een dag later terug dat
hij er spijt van had. Dit deed hij meerdere keren. Hij maakte het zelfs klokslag twaalf uur 31 december uit.... ging er vervolgens vandoor met een ander meisje.... belde een uur later op dat hij spijt had.... mijn ex alsnog mee naar een feest. Daar was de stemming natuurlijk niet top en ze ging weg. Hij rende achter haar aan en stak haar fietsband lek en kon ze gaan lopen... uur later kwam die achter der aan en heeft ie der naar huis geholpen...... Tot me ex het zat was. Alleen maar werken, werken, werken, huilen, ruzie enz enz. Ze nam een twintigtal paracetamol en belde hem op. Hij zat in de kroeg en zei dat ie er niet ging missen. Naar der moeder gelopen en in het ziekenhuis beland. Daarna was ze er echt klaar mee en kwam meneer twee. Hij was een collega van twintig jaar ouder en zou wel op der letten. Ze moest naar de dokter om te praten.. de internist om te onderzoeken waarom ze zo moe was de hele tijd. Alle stress kwam eruit en ze was op en liep nu met een depressie en een chronische vermoeidheid. Ze kreeg er een band mee omdat ze hem vertrouwde en nog in de sleur zat van haar ex. Ze ging na school bij hem eten en al gauw zei die: als we geen seks hebben hoef ik je niet meer te zien..... Wat doe je dan?? Als je net geprobeerd hebt zelfmoord te plegen omdat je je eenzaam en alleen voelde en dan de enige persoon die je denkt te vertrouwen je misbruikt. Dus het is drie keer gebeurd en toen was hij zomaar verdwenen. Was ze weer alleen.

En twee maanden later kwam ik....
De prins op het witte paard omdat ik precies het tegenover gestelde was van deze jongens.
Was er altijd voor haar. Zat nooit te zuipen in de kroeg en heb 3 maanden gewacht voor we de eerste echte seks hadden . Dat was mijn keuze, maar liet hierdoor wel zien dat het echt om liefde ging en niet alleen om de seks. En toch kon ze me niet vrij laten..... Nu begrijp ik waardoor het komt..

Het is alleen te laat.......
Die jongens hebben haar kapot gemaakt.
Het meisje waar ik als veertien jarige zo gek op was is kapot gemaakt door
twee mannen die het leven niet waard zijn.
Dat meisje zit er nog wel... ze is in mijn ogen beeldschoon, lief, zorgzaam en kan koken
Ze is alleen zo claimerig, onzeker en wantrouwig geworden door alles wat er is gebeurd.
Ik hoop dat ze een goede tijd alleen blijft en alles op een rijtje krijgt.
Ze weet nu wat haar fout is geweest alleen ik ben er niet klaar voor.
Ik heb behoefte aan dingen met me vrienden en hobby die ik twee jaar aan de kant hebt gezet voor haar.

De borderline theorien zijn dus eigenlijk een beetje van tafel
Ik voel me wel rot, nu ik weet hoe het allemaal komt maar begrijp wel
dat ze er niet makkelijk over wilde praten tijdens onze relatie.
Ze schaamde zich er voor.

Dit wordt een heftige dag
Ze WhatsAppte me vanmorgen vroeg al met dingen als ''wakker worden'' en ''werkse''
Ik geef en antwoord op en houd me dan stil. Ik wil haar geen hoop geven en stuur dan ook niks uit mezelf. Ik zeg ook tegen haar dat ik het niet kan. Zij zegt dat ze alleen mij maar wilt en een toekomst met me wilt opbouwen. Ik zou het heel graag willen, maar ik weet hoe ik ben. Ik ben veels te bang dat ik mezelf en me familie en vrienden weer vergeet. Dat het weer zo wordt als voorheen

Misschien als ze een tijdje alleen is en alles op een rijtje krijgt dat ze dan wel echt kan veranderen. Dat ze dan inziet dat ze met claimen alleen maar bereikt dat je verder van haar vandaan bent geraakt. Zou jij als jij alles weer op een rij heb weer terug willen denk je?