Diabetes

quote:

Op donderdag 22 maart 2012 19:36 schreef DeWaasheid het volgende:

[..]

Nee als ik zeg dat iemand zonder arm gelijk is als iemand met een zenuwstoornis: want ze voelen allebei geen pijn in hun arm.
Dan maak ik opzich een juiste stelling, maar dat maakt de situatie allesbehalve hetzelfde.

Iemand zonder arm kan best pijn hebben in die arm.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Fantoompijn

quote:

Op donderdag 22 maart 2012 18:23 schreef Sylvana het volgende:
Tja het is in november al geconstateerd en vanaf toen was het ook al zo hoog. Maar was voor het eerst dat ik er zo beroerd van was.

Diabetesverpleegkundige heeft teruggebeld en kan nu morgenmiddag komen ipv maandag. Scheelt toch een paar dagen

Dus je loopt al 4 maanden met diabetes rond met een glucosewaarde boven de 20 en ze vinden het niet nodig om eens tempo te maken met insuline? Dat vind ik ronduit schandalig.

quote:

Op donderdag 22 maart 2012 19:36 schreef DeWaasheid het volgende:

[..]

Nee als ik zeg dat iemand zonder arm gelijk is als iemand met een zenuwstoornis: want ze voelen allebei geen pijn in hun arm.
Dan maak ik opzich een juiste stelling, maar dat maakt de situatie allesbehalve hetzelfde.

Dit moet haast wel de slechtste vergelijking zijn die ik ooit heb gehoord.
Als je met oprechte interesse terugleest zie je nergens dat ik zeg dat de ziektebeelden hetzelfde zijn. Sterker nog ik maak een onderscheid, alleen een andere die jij gewend bent, maar medisch gezien klinisch relevanter is dan een onderscheid in type 1 en type 2.

Hoi Sylvana,

Ik ben nu 25 en al bijna 8 jaar diabetes. Ik ging voor m'n gewicht naar de huisarts omdat ik ondergewicht had en veel water dronk en moest plassen. Bloedgeprikt bij een lab en een paar dagen later werd ik gebeld met de uitslag. Mijn bloedsuikerspiegel had een hoogte van 22 over 3 maanden, met een H1ABC test kan dat aangetoond worden.

Ik moest gelijk worden opgenomen in een ziekenhuis om de bloedsuikerwaarde omlaag te krijgen. Ik lag aan een infuus met insuline en in de dagen daarna werd mij geleerd hoe ik insuline moest spuiten etc.

Sylvana ik wil je niet bang maken maar ik vind het raar dat jij gewoon wekenlang met een bloedsuiker loopt van 20? Hoge bloedsuikerspiegels zijn funest voor ieder mens. Het suiker in je bloed sloopt je van binnen. Je lever, nieren, ogen, zenuwen, hart en bloedvaten kunnen allemaal beschadigd raken met grote gevolgen. Je wilt als diabetespatient de complicaties zoveel mogelijk reduceren door een goede instelling. Ik heb regelmatig hypo's en ben soms ook wel hoog. Maar het zijn de hoge bloedsuikerspiegels waar je op de langere termijn schade brengt aan je lichaam.

Volgens mij zei je ergens dat je veel moest drinken en plassen? Insuline zorgt ervoor dat je de suikers die je binnenkrijgt kan opslaan. Suiker oftwel koolhydraten geven energie en teveel wordt opgeslagen als vet. Als jouw lichaam geen suikers meer kan opslaan worden deze uitgeplast, vandaar dus het vele drinken. Je gaat steeds meer en meer afvallen want je lichaam kan niets met de suikers in je lichaam. Je gaat gewoon langzaam kapot. Door hoge bloedsuikers kan je ook in een coma raken.

Ik ben geen arts, maar ik vind wel zorgelijk. Ik snap hier niets van.

Oh, wacht even. Ik snap de miscommunicatie in dit topic.

Sinds 2010 worden de bloedsuikerspiegels in andere waardes weergegeven.

lees ook:
https://www.diabetesforum.nl/index.php?topic=48472.0

Als je bloedsuikerspiegel 97 was, dan is dat in de "oude" waardes 11. Maar in je topicstart heb je het weer over waardes van 20. Beetje verwarrend.

Dus als ik het goed begrijp ging de huisarts er van uit dat je type 2 had!? Heeft hij of zij dan ook aanvullend bloed -en urineonderzoek gedaan? Vaak kan je aan andere waarden zien met welk type je te maken hebt. Een ontdekte glucosespiegel van 20 mmol/L past in het algemeen meer bij een type 1 dan een type 2. Vind het maar een vreemd verhaal. Heeft de internist nog een suggestie gedaan welke type je hebt? Ook omdat er meer vormen dan alleen type 1 en 2 zijn; dit zijn een soort tussenvormen.

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 06:13 schreef Sylvana het volgende:
Ja de huisarts ging er vanuit dat ik type2 had. Hij heeft geen aanvullend onderzoek gedaan, dat heeft de internist gedaan. De internist denkt dat ik type1 heb, maar in de zogenoemde honeymoonfase zit. Dat betekent dat ik nog wel wat antistoffen heb, maar dat die op een gegeven moment ook op zijn.

Heb je dit van internet of van je internist? het klopt iig niet. De honeymoonfase krijgen de meeste mensen met dm1 als ze begonnen zijn met insuline spuiten. De pancreas krijgt rust en gaat tijdelijk weer insuline uitscheiden. Daardoor hoeft er minder of soms geen insuline te worden gespoten.

Ik heb ook familieleden die diabetes hebben. Veel sterkte.

Ik lees al een poosje mee maar wil nu toch ook even reageren.

Ik vind het (net als de rest) echt zó raar dat ze je niet opnemen om je in te stellen. Wat nu als je niet naar verwachting reageert op de insuline en je straks alleen thuis bent een een hypo krijgt?

Toch gun ik het je van harte dat het goed werkt zo. Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent dat je zomaar ineens 4 keer per dag moet gaan spuiten maar je zult zien dat je je wel een stuk beter voelt als je bloedsuikers weer normaal zijn.

06-112?

Fijn om te horen dat je in elk geval niet alleen bent.

Misschien is het handig als je vriend t.z.t. ook leert spuiten zodat hij het in geval van nood voor je kan doen.

Het komt bij mij over dat je een spuit hebt gekregen, en dat allemaal zelf moet uitzoeken. Ben je wel goed ingesteld? Ze kijken dan hoeveel eenheden je moet spuiten op je koolhydraten die je inneemt. Dit kost wat tijd om het door te krijgen.

Ik doe het niet meer, en ga best wel flexibel ermee om. Maar je voedingspatroon is gewoon belangrijk, zo weet je op een gegeven moment hoeveel je spuit voor een boterham. En pas láter kan je er flexibel mee om gaan.

Succes in ieder geval, want het wordt niet makkelijk. En niet vergeten om de bloedsuikers rond de 5 - 6 te krijgen.

Spuiten komt vanzelf goed hoor! Ik heb het namelijk ook, maar bij mij waren we er echt extreem vroeg bij, omdat ik de klachten herkende; mijn beide ouders hebben het ook. Mijn suiker is op dit moment wel helemaal van slag, omdat mijn lichaam in het begin zelf nog wat insuline aanmaakte; nu niet meer. Ik had 't spuiten vrij snel onder de knie, en 't gaat jou vast en zeker ook helemaal lukken binnenkort.

Mijn moeder heeft ook diabetes. Bij haar waren de waardes zo hoog dat het ambulance personeel het niet meer kon meten, ze zeiden dat het over de 70 was..

Ze was ook heel 'raar' aan het doen, steeds flauw vallen, krom praten, steeds naar medicijnen (knoflox) willen grijpen, overgeven. Het had weinig gescheeld of ze was in coma geraakt.

Ze heeft een week in het ziekenhuis gelegen, moest ook vier keer per dag prikken. Nu mag ze drie keer per dag spuiten.

We hebben nu beide niet zo'n last meer van dingen, zoals op vaste tijden eten, tussendoor moeten eten. In het begin was dat heel erg wennen, want we hadden nooit echt vaste tijden om te eten en we aten altijd later.

Merk wel dat ze het nog steeds moeilijk vind om weg te gaan, omdat ze dan alles bij moet houden.

Beter Ga voor je duimen dat ie nog lager word komt van zelf goed!