C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
Vreemd, ik heb het programma vanmorgen gekeken. Ik meen toch echt dat ze zeiden dat de muur waar de kogelgaten inzitten, niet de originele muur is. Er was blijkbaar een verslag dat men ooit tijdens een verbouwing de gaten opnieuw heeft aangebracht, wel op dezelfde plaatsquote:Op zaterdag 31 maart 2012 22:32 schreef Cobra4 het volgende:
'Kogelgaten moord Van Oranje zijn authentiek'
[ afbeelding ]
Het pistool waarmee Willem van Oranje werd doodgeschoten op een expositie in Het Prinsenhof in Delft.
Onderzoeksbureau DelftTech heeft een 3D-scan gemaakt van de hal waar de moord plaatsvond. Hieruit blijkt dat de muur waar de gaten in zitten daadwerkelijk de muur is die er in 1584 ook al stond.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-04-2012
Tienduizenden tekeningen aboriginals geïnventariseerd
© afp.
Australiës beroemdste aboriginalkunst wordt geïnventariseerd. De komende 6 jaar zal de Universiteit van West-Australië in samenwerking met mijnbouwbedrijf Rio Tinto tienduizenden rotstekeningen bestuderen. Er is 824.000 euro uitgetrokken om de kunstwerken in de Pilbararegio in het noordwesten van Australië in kaart te brengen.
Zo zijn de oeroude kunstwerken die door de oorspronkelijke inwoners van Australië in rotsen werden gekerfd op de Dampier-eilanden nooit geheel gedocumenteerd. Die eilanden behoren tot het Pilbaragebied en liggen vlak voor de kust van de deelstaat West-Australië. De tekeningen behoren tot het Australisch nationaal erfgoed.
De rotskunst is duizenden jaren oud en omvat onder meer afbeeldingen van kangoeroes, schildpadden en mensen. Enkele van de belangrijkste taferelen tonen de 3.500 jaar geleden uitgestorven Tasmaanse buidelwolf. Op het schiereiland Burrup werden bovendien tekeningen van gezichten gevonden, die volgens een expert behoren tot de vroegst bekende weergaven van mensen
(HLN)
Tienduizenden tekeningen aboriginals geïnventariseerd
© afp.
Australiës beroemdste aboriginalkunst wordt geïnventariseerd. De komende 6 jaar zal de Universiteit van West-Australië in samenwerking met mijnbouwbedrijf Rio Tinto tienduizenden rotstekeningen bestuderen. Er is 824.000 euro uitgetrokken om de kunstwerken in de Pilbararegio in het noordwesten van Australië in kaart te brengen.
Zo zijn de oeroude kunstwerken die door de oorspronkelijke inwoners van Australië in rotsen werden gekerfd op de Dampier-eilanden nooit geheel gedocumenteerd. Die eilanden behoren tot het Pilbaragebied en liggen vlak voor de kust van de deelstaat West-Australië. De tekeningen behoren tot het Australisch nationaal erfgoed.
De rotskunst is duizenden jaren oud en omvat onder meer afbeeldingen van kangoeroes, schildpadden en mensen. Enkele van de belangrijkste taferelen tonen de 3.500 jaar geleden uitgestorven Tasmaanse buidelwolf. Op het schiereiland Burrup werden bovendien tekeningen van gezichten gevonden, die volgens een expert behoren tot de vroegst bekende weergaven van mensen
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-04-2012
Veenlijken: geofferd, terechtgesteld of vermoord?
Door de conserverende werking van veen - hoge zuurgraad, laag zuurstofgehalte - zijn overblijfselen van menselijke lichamen uit de Klassieke Oudheid in betrekkelijk goede staat bewaard gebleven. Vroeger dacht men dat deze mensen verdwaald raakten, maar koorden om de hals of gebroken wervels wezen op moord of een offer. Publius Cornelius Tacitus (circa 56-117), een Romeins consul, historicus, schrijver en redenaar, schreef in zijn Germania dat terechtgestelden soms werden verdronken. Wat is er nu juist met de veenlijken gebeurd?
Lindowman
Veen is een natte, zuurstofarme en sponsachtige grondsoort die uit gehumificeerd plantaardig materiaal bestaat. In zijn droge vorm staat veen bekend als turf. Het veenmos (Sphagnum palustre), waar veen voornamelijk uit bestaat, onttrekt mineralen uit het water in de omgeving en zet het om in zuur (calcium en magnesium opnemen en waterstof afgeven). Tezelfdertijd wordt het veenmos verzadigd met het water, zodat de doortocht van lucht vermindert en een zuurstofarme, zure omgeving gecreëerd wordt. Samen met een lage temperatuur vormt zich in het veen tannine waardoor een perfect milieu ontstaat voor het bewaren van lichamen.
Tannine, een verzamelnaam voor bepaalde chemische verbindingen, heeft een zogenaamde adstringerende of samentrekkende werking. Tannine bindt zich aan eiwitten met als gevolg dat de eiwitten gefixeerd worden; het looien van leer berust op dit principe. Dat is de reden waarom de veenlijken een huid als leer lijken te hebben en ontzettend goed bewaard gebleven zijn.
Meisje van Ide
Op veenlijken zijn vaak nog vele details - bijvoorbeeld een vingerafdruk - zichtbaar. Maar tannine versnelt beenbederf zodat de beenderen het lichaam scheeftrekken waardoor ze op een aardappelzak lijken. Kleding, huid en haar worden meestal perfect bewaard.
De meeste veenlijken dateren uit de periode van 400 voor tot 400 na Christus. Naast enkele vrouwelijke lichamen bestaat de overgrote meerderheid uit mannen, maar allemaal lijken ze op een gewelddadige manier gestorven te zijn. De veenlijken tonen meestal bewijs van ofwel mokerslagen op het hoofd, of hun keel werd doorgesneden, of de lederen wurglus hangt nog steeds rond hun nek. De slachtoffers lijken dan ook doelbewust in het veen gedumpt te zijn.
Tollundman
Het grote aantal veenlijken dat een gewelddadige dood stierf, leidde tot de veronderstelling dat zij het slachtoffer werden van een ritueel offer. Misschien wel omdat hun familie of stam of land zich in ontbering of groot gevaar bevond. Anderen kunnen tot de dood veroordeelde misdadigers geweest zijn. Sommigen pleegden misschien wel zelfmoord.
De Lindowman, in 1984 gevonden in het Lindowmoeras nabij Manchester, is een voorbeeld van een veenlijk dat drie veronderstellingen naleeft. De autopsie wees uit dat de Lindowman op zeer gewelddadige wijze om het leven gebracht werd: hij was drie keer op het hoofd geslagen, daarna met een mes in de hals bewerkt en ten slotte gewurgd. Ook hier weet men nog steeds niet of het om een offer of een terechtstelling gaat.
Een jaar voor de vondst van de Lindowman werd er in het veen door turfstekers de schedel van een vrouw gevonden. Op basis van de voorlopige vaststellingen van het forensisch onderzoek dat het om een schedel van een Europese vrouw tussen de 30 en 50 jaar oud ging, werd een man gearresteerd voor de moord op zijn vrouw, 20 jaar eerder. Nadat de arrestant geconfronteerd werd met de resultaten van het forensisch onderzoek bekende de man dat hij, nadat hij zijn vrouw vermoord had, het lijk in het veen gedumpt had. Later bleek bij nader onderzoek dat de schedel toebehoorde aan een man die al ongeveer 1750 jaar dood was. De verdachte werd op basis van zijn eerdere getuigenis veroordeeld voor de moord op zijn vrouw.
Net zoals mummies dragen veenlijken een heleboel informatie over het leven van circa 2000 jaar geleden. Uit analyse van het haar en de huid alleen al kan het algemene dieet van die tijd gereconstrueerd worden. Ook de maaginhoud is uniek bij veenlijken: het laatste voedsel is nog zo goed als intact aanwezig. Zo werd in de maag van de Man van Grauballe, een veenlijk uit de IJzertijd dat in 1952 in Jutland (Denemarken) gevonden werd, 60 verschillende soorten zaden, een of twee graansoorten en wat vlees teruggevonden.
Paar van Weerdinge
In een heleboel veenlijkmagen werden afvalproducten zoals kaf en zaden van onkruid gevonden, die in normale omstandigheden aan dieren gevoederd werden. In ultieme gevallen misschien als laatste redmiddel bij grote en langdurige ontbering. Daarom stellen sommigen dat het om de laatste maaltijd van een veroordeelde gaat. Maar ook rituele elementen steken soms de kop op: de laatste maaltijd van de Lindowman bestond uit een cake van gebrande graangewassen en op zijn lichaam werden sporen van maretak gevonden.
Of de maaginhoud van een veenlijk het werkelijke dieet van die tijd weergeeft is nog maar de vraag. Veel van de veenlijken hadden immers een pure vegetarische laatste maaltijd en een analyse stelt dat dit soort voedsel het werkelijke dieet van die tijd niet weergeeft.
(grenswetenschap)
Veenlijken: geofferd, terechtgesteld of vermoord?
Door de conserverende werking van veen - hoge zuurgraad, laag zuurstofgehalte - zijn overblijfselen van menselijke lichamen uit de Klassieke Oudheid in betrekkelijk goede staat bewaard gebleven. Vroeger dacht men dat deze mensen verdwaald raakten, maar koorden om de hals of gebroken wervels wezen op moord of een offer. Publius Cornelius Tacitus (circa 56-117), een Romeins consul, historicus, schrijver en redenaar, schreef in zijn Germania dat terechtgestelden soms werden verdronken. Wat is er nu juist met de veenlijken gebeurd?
Lindowman
Veen is een natte, zuurstofarme en sponsachtige grondsoort die uit gehumificeerd plantaardig materiaal bestaat. In zijn droge vorm staat veen bekend als turf. Het veenmos (Sphagnum palustre), waar veen voornamelijk uit bestaat, onttrekt mineralen uit het water in de omgeving en zet het om in zuur (calcium en magnesium opnemen en waterstof afgeven). Tezelfdertijd wordt het veenmos verzadigd met het water, zodat de doortocht van lucht vermindert en een zuurstofarme, zure omgeving gecreëerd wordt. Samen met een lage temperatuur vormt zich in het veen tannine waardoor een perfect milieu ontstaat voor het bewaren van lichamen.
Tannine, een verzamelnaam voor bepaalde chemische verbindingen, heeft een zogenaamde adstringerende of samentrekkende werking. Tannine bindt zich aan eiwitten met als gevolg dat de eiwitten gefixeerd worden; het looien van leer berust op dit principe. Dat is de reden waarom de veenlijken een huid als leer lijken te hebben en ontzettend goed bewaard gebleven zijn.
Meisje van Ide
Op veenlijken zijn vaak nog vele details - bijvoorbeeld een vingerafdruk - zichtbaar. Maar tannine versnelt beenbederf zodat de beenderen het lichaam scheeftrekken waardoor ze op een aardappelzak lijken. Kleding, huid en haar worden meestal perfect bewaard.
De meeste veenlijken dateren uit de periode van 400 voor tot 400 na Christus. Naast enkele vrouwelijke lichamen bestaat de overgrote meerderheid uit mannen, maar allemaal lijken ze op een gewelddadige manier gestorven te zijn. De veenlijken tonen meestal bewijs van ofwel mokerslagen op het hoofd, of hun keel werd doorgesneden, of de lederen wurglus hangt nog steeds rond hun nek. De slachtoffers lijken dan ook doelbewust in het veen gedumpt te zijn.
Tollundman
Het grote aantal veenlijken dat een gewelddadige dood stierf, leidde tot de veronderstelling dat zij het slachtoffer werden van een ritueel offer. Misschien wel omdat hun familie of stam of land zich in ontbering of groot gevaar bevond. Anderen kunnen tot de dood veroordeelde misdadigers geweest zijn. Sommigen pleegden misschien wel zelfmoord.
De Lindowman, in 1984 gevonden in het Lindowmoeras nabij Manchester, is een voorbeeld van een veenlijk dat drie veronderstellingen naleeft. De autopsie wees uit dat de Lindowman op zeer gewelddadige wijze om het leven gebracht werd: hij was drie keer op het hoofd geslagen, daarna met een mes in de hals bewerkt en ten slotte gewurgd. Ook hier weet men nog steeds niet of het om een offer of een terechtstelling gaat.
Een jaar voor de vondst van de Lindowman werd er in het veen door turfstekers de schedel van een vrouw gevonden. Op basis van de voorlopige vaststellingen van het forensisch onderzoek dat het om een schedel van een Europese vrouw tussen de 30 en 50 jaar oud ging, werd een man gearresteerd voor de moord op zijn vrouw, 20 jaar eerder. Nadat de arrestant geconfronteerd werd met de resultaten van het forensisch onderzoek bekende de man dat hij, nadat hij zijn vrouw vermoord had, het lijk in het veen gedumpt had. Later bleek bij nader onderzoek dat de schedel toebehoorde aan een man die al ongeveer 1750 jaar dood was. De verdachte werd op basis van zijn eerdere getuigenis veroordeeld voor de moord op zijn vrouw.
Net zoals mummies dragen veenlijken een heleboel informatie over het leven van circa 2000 jaar geleden. Uit analyse van het haar en de huid alleen al kan het algemene dieet van die tijd gereconstrueerd worden. Ook de maaginhoud is uniek bij veenlijken: het laatste voedsel is nog zo goed als intact aanwezig. Zo werd in de maag van de Man van Grauballe, een veenlijk uit de IJzertijd dat in 1952 in Jutland (Denemarken) gevonden werd, 60 verschillende soorten zaden, een of twee graansoorten en wat vlees teruggevonden.
Paar van Weerdinge
In een heleboel veenlijkmagen werden afvalproducten zoals kaf en zaden van onkruid gevonden, die in normale omstandigheden aan dieren gevoederd werden. In ultieme gevallen misschien als laatste redmiddel bij grote en langdurige ontbering. Daarom stellen sommigen dat het om de laatste maaltijd van een veroordeelde gaat. Maar ook rituele elementen steken soms de kop op: de laatste maaltijd van de Lindowman bestond uit een cake van gebrande graangewassen en op zijn lichaam werden sporen van maretak gevonden.
Of de maaginhoud van een veenlijk het werkelijke dieet van die tijd weergeeft is nog maar de vraag. Veel van de veenlijken hadden immers een pure vegetarische laatste maaltijd en een analyse stelt dat dit soort voedsel het werkelijke dieet van die tijd niet weergeeft.
(grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-04-2012
Eindelijk bronnen van Maya-blauw ontdekt
Na tientallen jaren onderzoek denken wetenschappers te weten waar een belangrijk ingrediënt voor Maya-blauw vandaan komt.
Wetenschappers weten al langere tijd dat Maya-blauw bestaat uit indigo en polygorskiet, een kleisoort. Maar de bronnen van het mineraal waren tot nu toe onduidelijk. In een nieuw onderzoek in het Journal of Archaeological Science combineren onderzoekers de hedendaagse kennis van de inheemse bevolking en een analyse van oude monsters van Maya-blauw. Op basis daarvan trekken ze conclusies. Het polygorskiet in sommige monsters van de kleur zou uit mijnen in Yucatan, een schiereiland van Mexico, komen.
Maya-blauw
De fascinerende kleur werd aangebracht op potten, beeldhouwwerken en muurschilderingen in Meso-Amerika tijdens de Klassieke en Post-Klassieke perioden (250-1520 na Christus). Meso-Amerika is een gebied dat zich uitstrekt van Centraal-Mexico tot Nicaragua en hier zijn vele volkeren ontstaan zoals de Azteken en de Maya’s. De ongewone kleur speelde een grote rol in oude religieuze rituelen. Zo werden mensenoffers en de altaren waarop deze werden gebracht, versierd met de kleur. Maya-blauw is bijzonder goed bestand tegen hitte en vocht en staat voor de helende werking van water.
Polygorskiet
Het onderzoek naar de bronnen voor polygorskiet is al sinds 1960 bezig. Door een combinatie van etnografisch onderzoek en mineralogische analyses zijn wetenschappers er achter gekomen dat de kleisoort uit twee mijnen in Yucatan komt. Eén daarvan ligt in Sacalum en een andere vlakbij de stad Ticul. Het team verzamelde 200 monsters van het mineraal uit de Yucatan regio en vergeleek deze met het Maya-blauw pigment, gevonden op potten uit Chichén Itzá en Palenque. En wat bleek? Het pigment uit Chichén Itzá kwam overeen met de monsters van polygorskiet uit Sacalum. De pigmenten uit Palenque komen mogelijk ook uit Sacalum of een andere onbekende bron, maar dit kon niet worden vastgesteld.
De mijnen zouden de ideale bron geweest zijn voor de oude Maya’s. Beide plekken zijn namelijk erg toegankelijk, ideaal voor de Maya’s zonder moderne technologie. Maar om de mijnen definitief in verband te brengen met de oude Maya’s moet er eerst meer onderzoek plaatsvinden.
(scientias.nl)
Eindelijk bronnen van Maya-blauw ontdekt
Na tientallen jaren onderzoek denken wetenschappers te weten waar een belangrijk ingrediënt voor Maya-blauw vandaan komt.
Wetenschappers weten al langere tijd dat Maya-blauw bestaat uit indigo en polygorskiet, een kleisoort. Maar de bronnen van het mineraal waren tot nu toe onduidelijk. In een nieuw onderzoek in het Journal of Archaeological Science combineren onderzoekers de hedendaagse kennis van de inheemse bevolking en een analyse van oude monsters van Maya-blauw. Op basis daarvan trekken ze conclusies. Het polygorskiet in sommige monsters van de kleur zou uit mijnen in Yucatan, een schiereiland van Mexico, komen.
Maya-blauw
De fascinerende kleur werd aangebracht op potten, beeldhouwwerken en muurschilderingen in Meso-Amerika tijdens de Klassieke en Post-Klassieke perioden (250-1520 na Christus). Meso-Amerika is een gebied dat zich uitstrekt van Centraal-Mexico tot Nicaragua en hier zijn vele volkeren ontstaan zoals de Azteken en de Maya’s. De ongewone kleur speelde een grote rol in oude religieuze rituelen. Zo werden mensenoffers en de altaren waarop deze werden gebracht, versierd met de kleur. Maya-blauw is bijzonder goed bestand tegen hitte en vocht en staat voor de helende werking van water.
Polygorskiet
Het onderzoek naar de bronnen voor polygorskiet is al sinds 1960 bezig. Door een combinatie van etnografisch onderzoek en mineralogische analyses zijn wetenschappers er achter gekomen dat de kleisoort uit twee mijnen in Yucatan komt. Eén daarvan ligt in Sacalum en een andere vlakbij de stad Ticul. Het team verzamelde 200 monsters van het mineraal uit de Yucatan regio en vergeleek deze met het Maya-blauw pigment, gevonden op potten uit Chichén Itzá en Palenque. En wat bleek? Het pigment uit Chichén Itzá kwam overeen met de monsters van polygorskiet uit Sacalum. De pigmenten uit Palenque komen mogelijk ook uit Sacalum of een andere onbekende bron, maar dit kon niet worden vastgesteld.
De mijnen zouden de ideale bron geweest zijn voor de oude Maya’s. Beide plekken zijn namelijk erg toegankelijk, ideaal voor de Maya’s zonder moderne technologie. Maar om de mijnen definitief in verband te brengen met de oude Maya’s moet er eerst meer onderzoek plaatsvinden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Gigantische gevederde dino gevonden in China
PARIJS - Paleontologen hebben in China restanten van drie gigantische gevederde dinosaurussen gevonden van een tot nu toe onbekende soort. Ze behoren tot de familie van de Tyrannosaurus Rex. Het wetenschappelijk tijdschrift Nature schreef woensdag over de vondst.
Het zijn de grootste dinosaurussen met veren die ooit zijn aangetroffen. Een volwassen exemplaar was 9 meter lang en woog rond de 1500 kilo. De nieuw ontdekte soort is Yutyrannus Huali gedoopt, een mengsel van Latijn en Mandarijn dat 'prachtige gevederde tiran' betekent. De skeletten vertonen scherpe tanden, drievingerige klauwen en het puntige hoofd van een zogenoemde theropoda: een vleeseter die op zijn achterpoten liep. De Tyranossaurus Rex behoort ook tot deze soort.
Het is de vraag waarom de dinosaurus veren heeft ontwikkeld: met zijn 1500 kilo en slechts 15 centimeter lange veren zou het beest nooit van de grond zijn gekomen. De onderzoekers suggereren dat de dinosaurus zijn veren net als sommige vogels bij paringsrituelen heeft ingezet.
De Yutyrannus is een kleintje vergeleken met zijn grote broer Tyrannosaurus Rex, die als volwassen dino gemiddeld ruim 12 meter mat. Wel is de Yutirannus 40 keer zwaarder dan de Beipiaosaurus, tot nu toe de zwaarst gevederde dino ooit gevonden. Volgens een van de wetenschappers van het Instituut van Paleontologie en Paleoantropologie van Gewervelden in Peking is het mogelijk „dat veren veel meer wijdverspreid waren, althans onder vleesetende dinosaurussen, dan de meeste wetenschappers tot zelfs een paar jaar geleden hadden gedacht”.
De skeletten werden gevonden in de noordoostelijke provincie Liaoning, die een schatkamer voor dinosaurussen is gebleken. Vondsten daar staven bijvoorbeeld de bewering dat de vogels van vandaag de dag afstammelingen zijn van de theropoda die in bomen leefden.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)dino_gevonden__.html
PARIJS - Paleontologen hebben in China restanten van drie gigantische gevederde dinosaurussen gevonden van een tot nu toe onbekende soort. Ze behoren tot de familie van de Tyrannosaurus Rex. Het wetenschappelijk tijdschrift Nature schreef woensdag over de vondst.
Het zijn de grootste dinosaurussen met veren die ooit zijn aangetroffen. Een volwassen exemplaar was 9 meter lang en woog rond de 1500 kilo. De nieuw ontdekte soort is Yutyrannus Huali gedoopt, een mengsel van Latijn en Mandarijn dat 'prachtige gevederde tiran' betekent. De skeletten vertonen scherpe tanden, drievingerige klauwen en het puntige hoofd van een zogenoemde theropoda: een vleeseter die op zijn achterpoten liep. De Tyranossaurus Rex behoort ook tot deze soort.
Het is de vraag waarom de dinosaurus veren heeft ontwikkeld: met zijn 1500 kilo en slechts 15 centimeter lange veren zou het beest nooit van de grond zijn gekomen. De onderzoekers suggereren dat de dinosaurus zijn veren net als sommige vogels bij paringsrituelen heeft ingezet.
De Yutyrannus is een kleintje vergeleken met zijn grote broer Tyrannosaurus Rex, die als volwassen dino gemiddeld ruim 12 meter mat. Wel is de Yutirannus 40 keer zwaarder dan de Beipiaosaurus, tot nu toe de zwaarst gevederde dino ooit gevonden. Volgens een van de wetenschappers van het Instituut van Paleontologie en Paleoantropologie van Gewervelden in Peking is het mogelijk „dat veren veel meer wijdverspreid waren, althans onder vleesetende dinosaurussen, dan de meeste wetenschappers tot zelfs een paar jaar geleden hadden gedacht”.
De skeletten werden gevonden in de noordoostelijke provincie Liaoning, die een schatkamer voor dinosaurussen is gebleken. Vondsten daar staven bijvoorbeeld de bewering dat de vogels van vandaag de dag afstammelingen zijn van de theropoda die in bomen leefden.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)dino_gevonden__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
http://www.pzc.nl/regio/z(...)rdenburg-ontdekt.ecequote:Brief van Petronella Moens uit Aardenburg ontdekt
dinsdag 03 april 2012 | 15:45 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 03 april 2012 | 16:07
AARDENBURG - In het Nationaal Archief is een tot nu toe onbekende brief opgedoken van de Aardenburgse schrijfster Petronella Moens (1762-1843). Cultuurhistorica Edwina Hagen uit Amsterdam kwam de in 1802 geschreven brief vorige week tegen in het archief afkomstig uit de ambassade in Parijs.
De bijna blinde schrijfster Petronella Moens richtte zich tot de toenmalige ambassadeur in Frankrijk, Rutger Jan Schimmelpenninck. Doordat Zeeuws-Vlaanderen bij Frankrijk was ingelijfd, kreeg haar vader in Aardenburg geen pensioen meer. Petronella vroeg de ambassadeur dat 'onrecht' ongedaan te maken. Of haar verzoek werd ingewilligd, is niet bekend.
04-04-2012
Gestolen sarcofagen ontdekt in Israël
In het oude Jeruzalem in Israël zijn twee gestolen sarcofagen van mummies ontdekt. Het paar is duizenden jaren oud en komt uit Egypte.
Inspecteurs vonden de schat tijdens het ‘checken’ van winkels op een markt in Jeruzalem. Zij hadden al snel in de gaten dat er iets niet klopte en namen de sarcofagen mee. Dat meldt LiveScience. Bij nader onderzoek bleek het inderdaad om gestolen goederen te gaan. De sarcofagen, waar ooit mummies in lagen, dateren uit het oude Egypte.
De omhulsels zijn gemaakt van hout en bevatten prachtige decoraties en schilderingen van oude Egyptische hiëroglyfen. De één stamt uit de IJzertijd, ergens tussen de tiende en achtste eeuw voor Christus en de ander stamt uit de late bronstijd, ergens tussen 16de en 14de eeuw voor Christus. Hoe zij in Israël terecht zijn gekomen, is niet duidelijk. De Israel Antiquities Authority denkt dat dieven de artefacten hebben meegenomen uit oude grafkelders in de Libische Woestijn in Egypte. Vervolgens zouden individuen de sarcofagen naar Dubai hebben gesmokkeld, om ze daarna via een Europees land, naar Israël te brengen. Opvallend is dat beide sarcofagen door midden zijn gezaagd. Dit werd waarschijnlijk gedaan zodat de delen in een koffer paste. Ook is het niet duidelijk wat er met de mummies is gebeurd.
Het smokkelen van mummies gebeurt vaker, zo schijnt er een grote zwarte markt voor te zijn. Sommigen beweren zelfs dat er miljarden dollars omgaan in deze markt. Om dit te voorkomen heeft Israël onlangs een nieuwe wet aangenomen, die per 20 april ingaat. De twee gevonden sarcofagen verblijven voorlopig in een laboratorium in Jeruzalem.
(Scientias.nl)
Gestolen sarcofagen ontdekt in Israël
In het oude Jeruzalem in Israël zijn twee gestolen sarcofagen van mummies ontdekt. Het paar is duizenden jaren oud en komt uit Egypte.
Inspecteurs vonden de schat tijdens het ‘checken’ van winkels op een markt in Jeruzalem. Zij hadden al snel in de gaten dat er iets niet klopte en namen de sarcofagen mee. Dat meldt LiveScience. Bij nader onderzoek bleek het inderdaad om gestolen goederen te gaan. De sarcofagen, waar ooit mummies in lagen, dateren uit het oude Egypte.
De omhulsels zijn gemaakt van hout en bevatten prachtige decoraties en schilderingen van oude Egyptische hiëroglyfen. De één stamt uit de IJzertijd, ergens tussen de tiende en achtste eeuw voor Christus en de ander stamt uit de late bronstijd, ergens tussen 16de en 14de eeuw voor Christus. Hoe zij in Israël terecht zijn gekomen, is niet duidelijk. De Israel Antiquities Authority denkt dat dieven de artefacten hebben meegenomen uit oude grafkelders in de Libische Woestijn in Egypte. Vervolgens zouden individuen de sarcofagen naar Dubai hebben gesmokkeld, om ze daarna via een Europees land, naar Israël te brengen. Opvallend is dat beide sarcofagen door midden zijn gezaagd. Dit werd waarschijnlijk gedaan zodat de delen in een koffer paste. Ook is het niet duidelijk wat er met de mummies is gebeurd.
Het smokkelen van mummies gebeurt vaker, zo schijnt er een grote zwarte markt voor te zijn. Sommigen beweren zelfs dat er miljarden dollars omgaan in deze markt. Om dit te voorkomen heeft Israël onlangs een nieuwe wet aangenomen, die per 20 april ingaat. De twee gevonden sarcofagen verblijven voorlopig in een laboratorium in Jeruzalem.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Bondspresident Gauck houdt 5 mei-lezing
De Duitse Bondspresident Joachim Gauck zal op 5 mei 2012 de jaarlijkse 5 mei-lezing houden ter gelegenheid van de Nationale Viering van de Bevrijding. Het Nationaal Comité is bijzonder verheugd dat de recent benoemde Bondspresident van Duitsland de uitnodiging heeft aanvaard. De specifieke invalshoek voor komend jaar is Vrijheid geef je door.
De Nationale Viering van de Bevrijding start elk jaar in een andere provincie. In 2012 in Noord-Brabant, in de Grote Kerk van Breda. De 5 mei-lezing fungeert als bron van inspiratie voor en een verdieping van het debat over vrijheid. De lezing is een moment van bezinning op de kwetsbaarheid van vrijheid, niet alleen in Nederland, maar ook daarbuiten.
Europese samenwerking
Duitsland en Nederland werken al vele decennia intensief samen aan de Europese eenwording. Ze zetten zich in voor stabiliteit, veiligheid en vrijheid in de wereld. Als buurlanden werken Nederland en Duitsland samen op vele vlakken.
Over Bondspresident Joachim Gauck
Joachim Gauck (1940) werd op 18 maart gekozen als elfde Bondspresident. Hij is opgegroeid onder het communistische regime van de DDR. Vlak voor de Duitse hereniging was hij medeoprichter van het Neues Forum. Na de hereniging in 1989 was hij de eerste directeur van de Bundesbeauftragte für die Stasi-Unterlagen (Stasi-archieven). Hij is al jaren schrijver en publicist, onlangs is een boek van hem verschenen met als titel FREIHEIT.
Voorgaande sprekers op 5 mei
In 1995 was Hare Majesteit de Koningin de eerste die de 5 mei-lezing uitsprak. De 5 mei-lezing is daarna zowel door Nederlandse als buitenlandse sprekers gehouden. Waaronder de Zuid-Afrikaanse ambassadeur Carl Niehaus, de Amerikaanse ambassadeur Cynthia P. Schneider, de Prins van Oranje en de oud-ministers-presidenten Ruud Lubbers en Wim Kok. In 2011 sprak Jaap De Hoop Scheffer als voormalig secretaris van de NAVO.
Bron: http://www.4en5mei.nl/nieuws/nieuwsbericht/15
De Duitse Bondspresident Joachim Gauck zal op 5 mei 2012 de jaarlijkse 5 mei-lezing houden ter gelegenheid van de Nationale Viering van de Bevrijding. Het Nationaal Comité is bijzonder verheugd dat de recent benoemde Bondspresident van Duitsland de uitnodiging heeft aanvaard. De specifieke invalshoek voor komend jaar is Vrijheid geef je door.
De Nationale Viering van de Bevrijding start elk jaar in een andere provincie. In 2012 in Noord-Brabant, in de Grote Kerk van Breda. De 5 mei-lezing fungeert als bron van inspiratie voor en een verdieping van het debat over vrijheid. De lezing is een moment van bezinning op de kwetsbaarheid van vrijheid, niet alleen in Nederland, maar ook daarbuiten.
Europese samenwerking
Duitsland en Nederland werken al vele decennia intensief samen aan de Europese eenwording. Ze zetten zich in voor stabiliteit, veiligheid en vrijheid in de wereld. Als buurlanden werken Nederland en Duitsland samen op vele vlakken.
Over Bondspresident Joachim Gauck
Joachim Gauck (1940) werd op 18 maart gekozen als elfde Bondspresident. Hij is opgegroeid onder het communistische regime van de DDR. Vlak voor de Duitse hereniging was hij medeoprichter van het Neues Forum. Na de hereniging in 1989 was hij de eerste directeur van de Bundesbeauftragte für die Stasi-Unterlagen (Stasi-archieven). Hij is al jaren schrijver en publicist, onlangs is een boek van hem verschenen met als titel FREIHEIT.
Voorgaande sprekers op 5 mei
In 1995 was Hare Majesteit de Koningin de eerste die de 5 mei-lezing uitsprak. De 5 mei-lezing is daarna zowel door Nederlandse als buitenlandse sprekers gehouden. Waaronder de Zuid-Afrikaanse ambassadeur Carl Niehaus, de Amerikaanse ambassadeur Cynthia P. Schneider, de Prins van Oranje en de oud-ministers-presidenten Ruud Lubbers en Wim Kok. In 2011 sprak Jaap De Hoop Scheffer als voormalig secretaris van de NAVO.
Bron: http://www.4en5mei.nl/nieuws/nieuwsbericht/15
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
'Kennis over de Tweede Wereldoorlog verder weggezakt'
AMSTERDAM - Steeds meer Nederlanders weten maar weinig van de Tweede Wereldoorlog. Het algemene kennisniveau is gedaald, maar nog steeds redelijk op peil.
Dat concludeert het Nationaal Comité 4 en 5 mei uit het Nationaal Vrijheidsonderzoek 2012.
In het vorige onderzoek in 2009 gaf 37 procent van de Nederlanders aan weinig kennis over de oorlog te hebben. Dat is dit jaar gestegen naar 48 procent, zegt een woordvoerder van het comité vrijdagavond.
De groep die zegt veel kennis te hebben daalde van 36 naar 30 procent van de bevolking. De woordvoerder noemt het opmerkelijk dat de feitelijke kennis vooral bij 25- tot 50-jarigen afnam."Het beeld is toch vaak dat dit vooral bij scholieren het geval is."
Aandacht
"Het onderzoek sterkt ons in de overtuiging om de komende jaren meer aandacht te schenken aan de Tweede Wereldoorlog in internationaal perspectief en inspanningen voor vrijheid wereldwijd na 1945", zegt directeur van het Nationaal Comité 4 en 5 mei Nine Nooter.
Nederlanders denken tijdens de dodenherdenking op 4 mei al jaren niet meer alleen aan Nederlandse oorlogsslachtoffers. Dit is opvallend, vindt het comité, want velen hebben geen idee hoeveel landen bij de Tweede Wereldoorlog betrokken waren.
Slechts twee procent weet dat bijna alle landen van de wereld erbij betrokken waren en 41 denkt dat een kwart of minder van de wereld betrokken was. Ruim een kwart geeft aan geen idee te hebben.
Nederlands-Indië
Van de ondervraagden kan 44 procent vijf gebeurtenissen uit de oorlog in Europa correct plaatsen. Tachtig procent weet dat Nederlanders in toenmalig Nederlands-Indië gevangen werden genomen en 72 procent is bekend met de dwangarbeid die ze in Zuidoost-Azië moesten uitvoeren.
Net als in 2006 denkt bijna zeventig procent ten onrechte dat de jodenvervolging een van de oorzaken is van de oorlog.
Het comité liet dit jaar de oorlog in internationaal perspectief onderzoeken. Van de Nederlanders weet negentien procent dat Griekenland in de jaren zeventig een dictatuur was en in het geval van Portugal is dat maar vijftien procent.
Dat de Europese Unie voortkomt uit de Tweede Wereldoorlog is maar bij een kwart van de bevolking bekend.
(bron)
Zie ook: http://www.4en5mei.nl/nieuws/nieuwsbericht/16
AMSTERDAM - Steeds meer Nederlanders weten maar weinig van de Tweede Wereldoorlog. Het algemene kennisniveau is gedaald, maar nog steeds redelijk op peil.
Dat concludeert het Nationaal Comité 4 en 5 mei uit het Nationaal Vrijheidsonderzoek 2012.
In het vorige onderzoek in 2009 gaf 37 procent van de Nederlanders aan weinig kennis over de oorlog te hebben. Dat is dit jaar gestegen naar 48 procent, zegt een woordvoerder van het comité vrijdagavond.
De groep die zegt veel kennis te hebben daalde van 36 naar 30 procent van de bevolking. De woordvoerder noemt het opmerkelijk dat de feitelijke kennis vooral bij 25- tot 50-jarigen afnam."Het beeld is toch vaak dat dit vooral bij scholieren het geval is."
Aandacht
"Het onderzoek sterkt ons in de overtuiging om de komende jaren meer aandacht te schenken aan de Tweede Wereldoorlog in internationaal perspectief en inspanningen voor vrijheid wereldwijd na 1945", zegt directeur van het Nationaal Comité 4 en 5 mei Nine Nooter.
Nederlanders denken tijdens de dodenherdenking op 4 mei al jaren niet meer alleen aan Nederlandse oorlogsslachtoffers. Dit is opvallend, vindt het comité, want velen hebben geen idee hoeveel landen bij de Tweede Wereldoorlog betrokken waren.
Slechts twee procent weet dat bijna alle landen van de wereld erbij betrokken waren en 41 denkt dat een kwart of minder van de wereld betrokken was. Ruim een kwart geeft aan geen idee te hebben.
Nederlands-Indië
Van de ondervraagden kan 44 procent vijf gebeurtenissen uit de oorlog in Europa correct plaatsen. Tachtig procent weet dat Nederlanders in toenmalig Nederlands-Indië gevangen werden genomen en 72 procent is bekend met de dwangarbeid die ze in Zuidoost-Azië moesten uitvoeren.
Net als in 2006 denkt bijna zeventig procent ten onrechte dat de jodenvervolging een van de oorzaken is van de oorlog.
Het comité liet dit jaar de oorlog in internationaal perspectief onderzoeken. Van de Nederlanders weet negentien procent dat Griekenland in de jaren zeventig een dictatuur was en in het geval van Portugal is dat maar vijftien procent.
Dat de Europese Unie voortkomt uit de Tweede Wereldoorlog is maar bij een kwart van de bevolking bekend.
(bron)
Zie ook: http://www.4en5mei.nl/nieuws/nieuwsbericht/16
Defensiemusea openen depots tijdens museumweekend
Het Militaire Luchtvaart Museum in Soesterberg en het Delftse Legermuseum stellen tijdens het Nationaal Museumweekend op 14 en 15 april de tijdelijke depots op de voormalige Vliegbasis Soesterberg open. Ook andere Defensiemusea bieden dit weekend diverse activiteiten.
Op het terrein van het Militaire Luchtvaart Museum (MLM) zijn de verschillende werkplaatsen te bezichtigen. Er wordt uitleg gegeven over het bewerken van hout en metaal, nodig voor het onderhoud van de collectie.
Bustour Vliegbasis Soesterberg
Bezoekers kunnen zich beide dagen vanaf het MLM per bus laten rondleiden langs het militaire erfgoed van de voormalige vliegbasis en het Project Vliegbasis Soesterberg. Dit is een samenwerking van de provincie Utrecht en de gemeenten Zeist en Soest, die hier een natuurgebied realiseren met ruimte voor wonen, cultuur en recreatie. De benodigde tickets zijn gratis en vanaf 11.45 uur te verkrijgen in het MLM.
Legermuseum
In Delft is op het terrein van het Legermuseum een compleet legerkamp met voertuigen uit de periode 1950-1990 ingericht, inclusief een zeldzame Daf YT-514 trekker. Bezoekers gaan terug naar de tijd van de dienstplicht en leren alles over de voertuigen en hun techniek, maar bijvoorbeeld ook over de veldtelefoon. Ze ervaren hoe er vroeger in het veld werd gecommuniceerd via morsecodes en hoe groot deze apparatuur was in vergelijking met de huidige mobiele telefoons. Ook de vaste collectie is te bezichtigen. Het Militaire Luchtvaart Museum is zaterdag 14 en zondag 15 april geopend van 12.00 tot 16.30 uur. Op beide dagen pendelen gratis bussen tussen het MLM en de tijdelijke depots op de voormalige vliegbasis. Het Legermuseum is het Museumweekend geopend van 12.00 tot 17.00 uur en gratis toegankelijk.
Overige musea
Het Marinemuseum in Den Helder opent zijn deuren tijdens het Nationaal Museumweekend 2 uur eerder. Van 10.00 tot 17.00 uur zijn er workshops, lezingen en rondleidingen en treedt theatergroep Pandemonia op. In Museum Bronbeek in Arnhem zijn onder meer workshops in verdedigingskunst en kunnen kinderen medailles en vliegers maken. Het museum is open van 10.00 tot 17.00 uur.
Bron: http://www.defensie.nl/ac(...)ijdens_museumweekend
Het Militaire Luchtvaart Museum in Soesterberg en het Delftse Legermuseum stellen tijdens het Nationaal Museumweekend op 14 en 15 april de tijdelijke depots op de voormalige Vliegbasis Soesterberg open. Ook andere Defensiemusea bieden dit weekend diverse activiteiten.
Op het terrein van het Militaire Luchtvaart Museum (MLM) zijn de verschillende werkplaatsen te bezichtigen. Er wordt uitleg gegeven over het bewerken van hout en metaal, nodig voor het onderhoud van de collectie.
Bustour Vliegbasis Soesterberg
Bezoekers kunnen zich beide dagen vanaf het MLM per bus laten rondleiden langs het militaire erfgoed van de voormalige vliegbasis en het Project Vliegbasis Soesterberg. Dit is een samenwerking van de provincie Utrecht en de gemeenten Zeist en Soest, die hier een natuurgebied realiseren met ruimte voor wonen, cultuur en recreatie. De benodigde tickets zijn gratis en vanaf 11.45 uur te verkrijgen in het MLM.
Legermuseum
In Delft is op het terrein van het Legermuseum een compleet legerkamp met voertuigen uit de periode 1950-1990 ingericht, inclusief een zeldzame Daf YT-514 trekker. Bezoekers gaan terug naar de tijd van de dienstplicht en leren alles over de voertuigen en hun techniek, maar bijvoorbeeld ook over de veldtelefoon. Ze ervaren hoe er vroeger in het veld werd gecommuniceerd via morsecodes en hoe groot deze apparatuur was in vergelijking met de huidige mobiele telefoons. Ook de vaste collectie is te bezichtigen. Het Militaire Luchtvaart Museum is zaterdag 14 en zondag 15 april geopend van 12.00 tot 16.30 uur. Op beide dagen pendelen gratis bussen tussen het MLM en de tijdelijke depots op de voormalige vliegbasis. Het Legermuseum is het Museumweekend geopend van 12.00 tot 17.00 uur en gratis toegankelijk.
Overige musea
Het Marinemuseum in Den Helder opent zijn deuren tijdens het Nationaal Museumweekend 2 uur eerder. Van 10.00 tot 17.00 uur zijn er workshops, lezingen en rondleidingen en treedt theatergroep Pandemonia op. In Museum Bronbeek in Arnhem zijn onder meer workshops in verdedigingskunst en kunnen kinderen medailles en vliegers maken. Het museum is open van 10.00 tot 17.00 uur.
Bron: http://www.defensie.nl/ac(...)ijdens_museumweekend
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
http://www.duitslandweb.n(...)ederik-de-grote.htmlquote:Eindelijk weer ruimte voor Frederik de Grote
Tentoonstelling 'Friedrich der Grosse - verehrt, verklärt, verdammt'
4-apr-2012Henk Boon
Duitsland staat met een tentoonstelling over de postume beeldvorming van Frederik de Grote stil bij het 300e geboortejaar van de Pruisische vorst. Conservatieven bewonderden de absolute monarch, liberalen roemden zijn godsdienstvrijheid. En voor Hitler was de krijgsheer en kunstenaar Frederik de Grote een jeugdidool.
10-04-2012
Franse loodgieter (56): "Ik ben kleinzoon van Hitler"
Phlippe Loret heeft twee portretten van zijn grootvader in zijn woonkamer in Saint-Quentin hangen. "Hitler maakt deel uit van mijn familie".
Zijn oma was zestien toen ze, tijdens de Eerste Wereldoorlog, in de buurt van Lille een romance beleefde met de toen 28-jarige Duitse korporaal Adolf Hitler. Het Franse meisje beviel van een zoon, Jean-Marie Loret, die zijn kinderen later vertelde dat hun opa Adolf Hitler was. Philippe Loret is niet bepaald trots op zijn grootvader, maar ongelukkig maakt zijn afkomst hem ook niet. In zijn woonkamer in het Noord-Franse Saint-Quentin hangen zelfs twee portretten van de gruwelijkste dictator uit de geschiedenis. Philippe Loret, die 35 jaar als loodgieter voor de Franse luchtmacht werkte, ontmoette inmiddels een minnares van Hitler en de dochter van SS-leider Himmler. Nieuwe onthullingen staven zijn familiegeheim.
Een boeiende dag vandaag. We bezochten het huis waar Hitler tijdens de vorige oorlog als korporaal verbleef. We ontmoetten er een vrouw die een kind van hem kreeg en ze vertelde ons dat Hitlers kind, een zoon, nu in het Franse leger tegen de Duitsers vecht
De Britse soldaat Leonard Wilkes in zijn dagboek op 30 september 1944, na de landing in Normandië
Hitler maakt deel uit van mijn familie, daarom hangt hij hier aan de muur. Het is niet mijn schuld dat ik zijn kleinkind ben of wat er allemaal in de oorlog is gebeurd. Wat hij heeft gedaan, daar heb ik niets mee te maken. Maar hij zal wel altijd familie blijven
Philippe Loret
Die wandelingen eindigden meestal slecht. Je vader begon steevast te speechen, maar ik verstond niets van wat hij zei. Hij sprak tegen een denkbeeldig publiek
Charlotte Lobjoie tijdens haar ontboezeming tegenover haar zoon Jean-Marie
Phlippe Loret op stap met zijn hond. Een Duitse herder, net als Hitlers hond Blondi. © TMZ.com.
Philippe Loret herinnert het zich nog goed. Hij was zestien en zat, veertig jaar geleden, samen met zijn zes broers en zussen rond de tafel. Hun vader, Jean-Marie, onderbrak zijn kinderen en vertelde dat hun opa Adolf Hitler was.
"Plots zei mijn vader: 'Kinderen, ik moet iets zeggen. Jullie grootvader is Adolf Hitler. We verstomden, we wisten niet hoe te reageren", verklaart Philippe Loret in de Daily Mail.
Nieuwe onthullingen
Tot vandaag lijkt het alsof Philippe niet weet hoe te reageren op zijn familiegeheim. Behalve zijn beste vrienden weet niemand dat hij de kleinzoon van Hitler is. Pas nu nieuwe onthullingen de stelling van wijlen zijn vader lijken te staven, praat Philippe Loret voor het eerst over zijn afkomst.
Vorige maand bracht de Engelsman Alan Wilkes, de zoon van een van de eerste Britten die op D-Day op de stranden van Normandië landden, het dagboek van zijn vader Leonard uit. Daarin staat een passage die de bewering van Jean-Marie Loret, als zou hij de zoon van Hitler zijn, ondersteunt. Op 30 september 1944 schreef Leonard Wilkes: "Een boeiende dag vandaag. We bezochten het huis waar Hitler tijdens de vorige oorlog als korporaal verbleef. We ontmoetten er een vrouw die een kind van hem kreeg en ze vertelde ons dat Hitlers kind, een zoon, nu in het Franse leger tegen de Duitsers vecht".
Die vrouw was Charlotte Lobjoie, en ze ontmoette Hitler in de zomer van 1917 in de buurt van Lille.
Zelfde bloedgroep en handschrift
Het verhaal van Hitlers geheime liefdeskind verdeelt historici al decennialang. Jean-Marie Loret overleed in 1985 op zijn 67ste. Twee maanden geleden leverde zijn advocaat François Gibault in het magazine Le Point bewijsstukken die zijn bewering staven. Tests wezen uit dat Jean-Marie hetzelfde bloedtype had als Hitler en ook zijn handschrift vertoont overeenkomsten met dat van de nazileider. Hitler had officieel echter geen kinderen en erkende Jean-Marie ook nooit.
Hitler schilderde haar portret
Maar documenten van het Duitse leger tonen aan dat Duitse officieren tijdens de Tweede Wereldoorlog enveloppes met geld naar Charlotte Lobjoie brachten. Na haar overlijden vond haar zoon Jean-Marie op haar zolder schilderijen van Hitler. Het portret van een vrouw dat Hitler in Duitsland maakte, lijkt precies op Charlotte.
Daarnaast is er de opvallende fysieke gelijkenis tussen Hitler, Jean-Marie en diens zoon Philippe Loret: de gedeukte kin, de vierkante kaken. De zelfverklaarde kleinzoon van Hitler kamt zijn haar net als zijn grootvader en heeft ook een snor, wat toch wijst op enige trots over zijn afkomst. Dat blijkt ook bij de man thuis, waar in zijn woonkamer twee portretten van de Führer aan weerszijden van een stilleven van een vaas met bloemen hangen.
Dat hij de kleinzoon is van de man die verantwoordelijk was voor de Holocaust, lijkt hem niet echt te deren. "Ik geloof dat ik de kleinzoon van Hitler ben. Natuurlijk ben ik dat, de bewijzen liegen niet. Als mensen het niet geloven, is dat hun probleem. Mijn vader heeft het me gezegd. Mijn moeder leeft nog en gelooft het ook. Hitler maakt deel uit van mijn familie, daarom hangt hij hier aan de muur. Het is niet mijn schuld dat ik zijn kleinkind ben of wat er allemaal in de oorlog is gebeurd. Wat hij heeft gedaan, daar heb ik niets mee te maken. Maar hij zal wel altijd familie blijven".
"Toen ik het voor het eerst vernam, was ik enkel in meisjes geïnteresseerd, ik hechtte er dus niet veel belang aan. Ik wist wel wie Hitler was, ik had er op school over geleerd. Ik vertelde het niet aan mijn schoolvrienden. Dat waren hun zaken niet".
"Ik trouwde in 1977 met Rosalyn, toen zij 19 was en ik 21. Aanvankelijk aanvaardde ze mijn afkomst niet, maar ze raakte er aan gewend. Véronique, mijn huidige partner, vond het ook moeilijk om te aanvaarden dat ik de kleinzoon van Hitler ben, maar ze vindt het niet erg omdat ze van me houdt".
In tegenstelling tot Philippe, die meer dan veertig boeken over Hitler heeft gelezen en de dochter van Himmler ontmoette, heeft zijn vader Jean-Marie meer gekampt met zijn afkomst.
"Tegen de tijd dat mijn vader ons vertelde dat Hitler zijn vader was, was hij daar trots op. Maar hij heeft er lang mee geworsteld. Hij nam er gaandeweg vrede mee", vertelt Philippe.
Met drank overgoten avond in 1917
In 1981 publiceerde Jean-Marie een boek, waarin hij onthult hoe zijn moeder hem in de jaren '20 opbiechtte wie zijn vader was. Charlotte vertelde haar zoon hoe die was verwekt tijdens een met drank overgoten avondje met Hitler in juni 1917.
Hitler was toen met verlof in het stadje Fournes-in-Weppe, zowat tien kilometer ten oosten van Lille. Zij was zestien, hij 28. Hij sprak geen Frans, zij geen Duits. De twee gingen wandelen. Charlotte vertelde haar zoon: "Die wandelingen eindigden meestal slecht. Je vader begon steevast te speechen, maar ik verstond niets van wat hij zei. Hij sprak tegen een denkbeeldig publiek".
Philippe: "Mijn vader zei me dat de relatie tussen zijn moeder en Hitler maar enkele maanden heeft geduurd. Hitler kwam in een gasaanval terecht en keerde terug naar Duitsland om te herstellen. Hij kwam een paar maanden terug en vertrok dan opnieuw naar Duitsland. Mijn oma heeft hem nooit meer gezien. Volgens mijn vader verklaarde mijn oma dat Hitler een goede minaar was, en lief was met haar. Maar hij was ook jaloers en had niet graag dat andere mannen naar haar lonkten".
Volgens Philippe schilderde Hitler zijn oma Charlotte en heeft hij een kopie van dat schilderij. Het originele schilderij was ooit eigendom van een kunstverzamelaar uit Ieper maar zou nu in een privé-collectie zitten.
Adoptie via non die Hitler kende
Philippes vader Jean-Marie werd op 25 maart 1918 geboren in Seboncourt, op vijftien kilometer van Saint Quentin in Picardië. Maar de schande van een bastaardzoon deed Charlotte vluchten naar Parijs. Ze liet haar baby achter bij haar ouders. Toen Hitler vernam dat hij een zoon had, maakte hij plannen om voor het kind te zorgen. Toen Jean-Marie acht was en zijn grootmoeder overleed, werd hij geadopteerd door een welvarende en vrome familie, de Frizons.
Philippe: "Die adoptie werd geregeld door een lokale non, zuster Théodosie, die Hitler kende. Vermoedelijk deed ze dat op verzoek van Hitler".
Volgens de autobiografie van Jean-Marie was zuster Théodosie een Duitse non die aan het hoofd stond van de kliniek in Saint-Quentin waar Charlotte beviel. Hoe zuster Théodosie Hitler kende, is niet bekend. Maar vlak nadat Jean-Marie door de Frizons was geadopteerd, trok familiehoofd Fernand Frizon naar Frankfurt waar hij eigenaar werd van een groot gebouw zonder er een cent voor neer te tellen. Een jaar later verkocht Frizon het gebouw en met dat geld betaalde hij voor de opvoeding van Jean-Marie.
Hitler met diens vermeende zoon Jean-Marie Loret.
Mijn partner Véronique heeft het geheim gehouden voor haar vader omdat hij in 1938 geboren is en als kind ondervoed was. Hij was zijn hele leven ziek door wat hij in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Hij zou nooit aanvaard hebben dat zijn dochter met een kleinzoon van Hitler was
Philippe Loret
De vrouw die ik ontmoette, was de minnares van Hitler. Ik wil haar naam niet onthullen. Maar ze zei me dat Hitler een zachte en goede minnaar was, precies zoals mijn grootmoeder zei
Philippe Loret
Weerzien in bezet Parijs
Jean-Marie zou zijn moeder Charlotte tijdens de Bezetting terugzien in Parijs. Hij verbleef een week op haar appartement, en het was toen dat ze hem vertelde dat zijn vader Hitler was. Nog volgens Philippe slaagden Duitse officieren tijdens de Tweede Wereldoorlog erin Charlotte op te sporen en brachten ze haar geregeld geld.
Charlotte overleed in 1951 en de daaropvolgende twintig jaar bewaarde Jean-Marie het geheim dat zijn moeder hem had onthuld.
In 1954 scheidde Jean-Marie van zijn vrouw Jacqueline, die hij in 1940 had ontmoet. Het koppel had drie kinderen. Na enkele maanden trouwde hij met de 19-jarige Muguette Dubecq, de moeder van Philippe. Het koppel kreeg nog vijf dochters en twee zonen.
Philippe: "Toen ik opgroeide, wist ik dat mijn grootouders aan vaders kant overleden waren maar ik dacht altijd dat ze Frans waren. Nu en dan hoorde ik mijn vader zeggen dat de Duitsers meer discipline hadden dan de Fransen, maar dat was het".
Philippe werd loodgieter en werkte 34 jaar op de luchtmachtbasis in Cazaux, vlak bij Bordeaux. Met zijn vrouw Rosalyn kreeg hij twee zonen en een dochter. Hij heeft inmiddels zes kleinkinderen. Hij beweert dat zijn kinderen geen graten zien in hun connectie met Hitler, maar zij hebben het hun eigen kinderen nog niet verteld.
Philippe: "Ze weten niet dat hun over-over-grootvader Hitler was. We willen niet dat ze op school gepest worden. Sommige mensen vinden dat moeilijk. Mijn partner Véronique heeft het geheim gehouden voor haar vader omdat hij in 1938 geboren is en als kind ondervoed was. Hij was zijn hele leven ziek door wat hij in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Hij zou nooit aanvaard hebben dat zijn dochter met een kleinzoon van Hitler was".
Philippe gelooft niet dat het kwaad hem genetisch is doorgegeven en maakt zich ook geen zorgen om de toekomst van zijn kinderen of kleinkinderen. "Mijn afkomst heeft geen effect op me gehad. Het kwaad wordt niet genetisch doorgegeven, dat geloof ik niet. Je bouwt je eigen leven. Ik ben mijn hele leven een plichtsgetrouwe Franse burger geweest, dat heb ik van mijn familie geleerd. Ik ben geen kwade mens, en ik heb niets te maken met wat Hitler heeft gedaan. Het was ook een andere tijd, we waren er niet bij. Misschien dwong zijn omgeving hem wel al die gruwelijke dingen te doen. Misschien wist hij zelfs niet wat er allemaal gebeurde".
"Wat Hitler met de joden deed, was fout. Maar sommige dingen die hij deed, waren lovenswaardig. Hij bouwde Duitsland opnieuw op nadat het door het Verdrag van Versailles was ingestort. Hij liet wegen bouwen".
Ontmoeting met dochter van Himmler
Toch ging Philippe na de dood van zijn vader naar Munchen om er de dochter van Heinrich Himmler te ontmoeten, het hoofd van de SS die de Holocaust coördineerde. Philippe wil de naam van Himmlers dochter niet onthullen, maar aangenomen wordt dat het om Gudrun Birwitz gaat, die nu 81 is.
"Zij geloofde dat ik de kleinzoon van Hitler was. In haar omgeving had ze immers opgevangen dat Hitler een Franse zoon had. Dat betekent dat zijn directe omgeving op de hoogte was van zijn geheime zoon".
Gudrun Birwitz, één van de dochters van Himmler met wie Philippe Loret een ontmoeting zou hebben gehad. "Zij geloofde dat ik de kleinzoon van Hitler ben".
Hitlers derde minnares
Philippe beweert ook dat hij tijdens dezelfde trip één van Hitlers minnaressen heeft ontmoet. Historici zijn er altijd van uitgegaan dat Hitler slecht twee minnaressen heeft gehad: Eva Braun en Geli Raubal. Raubal overleed in 1931 en Braun stierf samen met Hitler in zijn bunker aan het eind van de Tweede Wereldoorlog.
Indien Philippes bewering klopt, betekent dat dat Hitler een derde minnares had die niemand kende en die tenminste tot midden de jaren tachtig in leven was. Philippe beweert dat hij haar ontmoette in Berchtesgaden en aan haar werd voorgesteld door Himmlers dochter.
"Geschiedkundigen weten niet alles. Hitler had meer dan twee minnaressen. De vrouw die ik ontmoette, was de minnares van Hitler. Ik wil haar naam niet onthullen. Ze heeft immers een zoon, niet van Hitler, maar omwille van die man wil ik haar niet noemen. Maar ze zei me dat Hitler een zachte en goede minnaar was, precies zoals mijn grootmoeder zei".
(HLN)
Franse loodgieter (56): "Ik ben kleinzoon van Hitler"
Phlippe Loret heeft twee portretten van zijn grootvader in zijn woonkamer in Saint-Quentin hangen. "Hitler maakt deel uit van mijn familie".
Zijn oma was zestien toen ze, tijdens de Eerste Wereldoorlog, in de buurt van Lille een romance beleefde met de toen 28-jarige Duitse korporaal Adolf Hitler. Het Franse meisje beviel van een zoon, Jean-Marie Loret, die zijn kinderen later vertelde dat hun opa Adolf Hitler was. Philippe Loret is niet bepaald trots op zijn grootvader, maar ongelukkig maakt zijn afkomst hem ook niet. In zijn woonkamer in het Noord-Franse Saint-Quentin hangen zelfs twee portretten van de gruwelijkste dictator uit de geschiedenis. Philippe Loret, die 35 jaar als loodgieter voor de Franse luchtmacht werkte, ontmoette inmiddels een minnares van Hitler en de dochter van SS-leider Himmler. Nieuwe onthullingen staven zijn familiegeheim.
Een boeiende dag vandaag. We bezochten het huis waar Hitler tijdens de vorige oorlog als korporaal verbleef. We ontmoetten er een vrouw die een kind van hem kreeg en ze vertelde ons dat Hitlers kind, een zoon, nu in het Franse leger tegen de Duitsers vecht
De Britse soldaat Leonard Wilkes in zijn dagboek op 30 september 1944, na de landing in Normandië
Hitler maakt deel uit van mijn familie, daarom hangt hij hier aan de muur. Het is niet mijn schuld dat ik zijn kleinkind ben of wat er allemaal in de oorlog is gebeurd. Wat hij heeft gedaan, daar heb ik niets mee te maken. Maar hij zal wel altijd familie blijven
Philippe Loret
Die wandelingen eindigden meestal slecht. Je vader begon steevast te speechen, maar ik verstond niets van wat hij zei. Hij sprak tegen een denkbeeldig publiek
Charlotte Lobjoie tijdens haar ontboezeming tegenover haar zoon Jean-Marie
Phlippe Loret op stap met zijn hond. Een Duitse herder, net als Hitlers hond Blondi. © TMZ.com.
Philippe Loret herinnert het zich nog goed. Hij was zestien en zat, veertig jaar geleden, samen met zijn zes broers en zussen rond de tafel. Hun vader, Jean-Marie, onderbrak zijn kinderen en vertelde dat hun opa Adolf Hitler was.
"Plots zei mijn vader: 'Kinderen, ik moet iets zeggen. Jullie grootvader is Adolf Hitler. We verstomden, we wisten niet hoe te reageren", verklaart Philippe Loret in de Daily Mail.
Nieuwe onthullingen
Tot vandaag lijkt het alsof Philippe niet weet hoe te reageren op zijn familiegeheim. Behalve zijn beste vrienden weet niemand dat hij de kleinzoon van Hitler is. Pas nu nieuwe onthullingen de stelling van wijlen zijn vader lijken te staven, praat Philippe Loret voor het eerst over zijn afkomst.
Vorige maand bracht de Engelsman Alan Wilkes, de zoon van een van de eerste Britten die op D-Day op de stranden van Normandië landden, het dagboek van zijn vader Leonard uit. Daarin staat een passage die de bewering van Jean-Marie Loret, als zou hij de zoon van Hitler zijn, ondersteunt. Op 30 september 1944 schreef Leonard Wilkes: "Een boeiende dag vandaag. We bezochten het huis waar Hitler tijdens de vorige oorlog als korporaal verbleef. We ontmoetten er een vrouw die een kind van hem kreeg en ze vertelde ons dat Hitlers kind, een zoon, nu in het Franse leger tegen de Duitsers vecht".
Die vrouw was Charlotte Lobjoie, en ze ontmoette Hitler in de zomer van 1917 in de buurt van Lille.
Zelfde bloedgroep en handschrift
Het verhaal van Hitlers geheime liefdeskind verdeelt historici al decennialang. Jean-Marie Loret overleed in 1985 op zijn 67ste. Twee maanden geleden leverde zijn advocaat François Gibault in het magazine Le Point bewijsstukken die zijn bewering staven. Tests wezen uit dat Jean-Marie hetzelfde bloedtype had als Hitler en ook zijn handschrift vertoont overeenkomsten met dat van de nazileider. Hitler had officieel echter geen kinderen en erkende Jean-Marie ook nooit.
Hitler schilderde haar portret
Maar documenten van het Duitse leger tonen aan dat Duitse officieren tijdens de Tweede Wereldoorlog enveloppes met geld naar Charlotte Lobjoie brachten. Na haar overlijden vond haar zoon Jean-Marie op haar zolder schilderijen van Hitler. Het portret van een vrouw dat Hitler in Duitsland maakte, lijkt precies op Charlotte.
Daarnaast is er de opvallende fysieke gelijkenis tussen Hitler, Jean-Marie en diens zoon Philippe Loret: de gedeukte kin, de vierkante kaken. De zelfverklaarde kleinzoon van Hitler kamt zijn haar net als zijn grootvader en heeft ook een snor, wat toch wijst op enige trots over zijn afkomst. Dat blijkt ook bij de man thuis, waar in zijn woonkamer twee portretten van de Führer aan weerszijden van een stilleven van een vaas met bloemen hangen.
Dat hij de kleinzoon is van de man die verantwoordelijk was voor de Holocaust, lijkt hem niet echt te deren. "Ik geloof dat ik de kleinzoon van Hitler ben. Natuurlijk ben ik dat, de bewijzen liegen niet. Als mensen het niet geloven, is dat hun probleem. Mijn vader heeft het me gezegd. Mijn moeder leeft nog en gelooft het ook. Hitler maakt deel uit van mijn familie, daarom hangt hij hier aan de muur. Het is niet mijn schuld dat ik zijn kleinkind ben of wat er allemaal in de oorlog is gebeurd. Wat hij heeft gedaan, daar heb ik niets mee te maken. Maar hij zal wel altijd familie blijven".
"Toen ik het voor het eerst vernam, was ik enkel in meisjes geïnteresseerd, ik hechtte er dus niet veel belang aan. Ik wist wel wie Hitler was, ik had er op school over geleerd. Ik vertelde het niet aan mijn schoolvrienden. Dat waren hun zaken niet".
"Ik trouwde in 1977 met Rosalyn, toen zij 19 was en ik 21. Aanvankelijk aanvaardde ze mijn afkomst niet, maar ze raakte er aan gewend. Véronique, mijn huidige partner, vond het ook moeilijk om te aanvaarden dat ik de kleinzoon van Hitler ben, maar ze vindt het niet erg omdat ze van me houdt".
In tegenstelling tot Philippe, die meer dan veertig boeken over Hitler heeft gelezen en de dochter van Himmler ontmoette, heeft zijn vader Jean-Marie meer gekampt met zijn afkomst.
"Tegen de tijd dat mijn vader ons vertelde dat Hitler zijn vader was, was hij daar trots op. Maar hij heeft er lang mee geworsteld. Hij nam er gaandeweg vrede mee", vertelt Philippe.
Met drank overgoten avond in 1917
In 1981 publiceerde Jean-Marie een boek, waarin hij onthult hoe zijn moeder hem in de jaren '20 opbiechtte wie zijn vader was. Charlotte vertelde haar zoon hoe die was verwekt tijdens een met drank overgoten avondje met Hitler in juni 1917.
Hitler was toen met verlof in het stadje Fournes-in-Weppe, zowat tien kilometer ten oosten van Lille. Zij was zestien, hij 28. Hij sprak geen Frans, zij geen Duits. De twee gingen wandelen. Charlotte vertelde haar zoon: "Die wandelingen eindigden meestal slecht. Je vader begon steevast te speechen, maar ik verstond niets van wat hij zei. Hij sprak tegen een denkbeeldig publiek".
Philippe: "Mijn vader zei me dat de relatie tussen zijn moeder en Hitler maar enkele maanden heeft geduurd. Hitler kwam in een gasaanval terecht en keerde terug naar Duitsland om te herstellen. Hij kwam een paar maanden terug en vertrok dan opnieuw naar Duitsland. Mijn oma heeft hem nooit meer gezien. Volgens mijn vader verklaarde mijn oma dat Hitler een goede minaar was, en lief was met haar. Maar hij was ook jaloers en had niet graag dat andere mannen naar haar lonkten".
Volgens Philippe schilderde Hitler zijn oma Charlotte en heeft hij een kopie van dat schilderij. Het originele schilderij was ooit eigendom van een kunstverzamelaar uit Ieper maar zou nu in een privé-collectie zitten.
Adoptie via non die Hitler kende
Philippes vader Jean-Marie werd op 25 maart 1918 geboren in Seboncourt, op vijftien kilometer van Saint Quentin in Picardië. Maar de schande van een bastaardzoon deed Charlotte vluchten naar Parijs. Ze liet haar baby achter bij haar ouders. Toen Hitler vernam dat hij een zoon had, maakte hij plannen om voor het kind te zorgen. Toen Jean-Marie acht was en zijn grootmoeder overleed, werd hij geadopteerd door een welvarende en vrome familie, de Frizons.
Philippe: "Die adoptie werd geregeld door een lokale non, zuster Théodosie, die Hitler kende. Vermoedelijk deed ze dat op verzoek van Hitler".
Volgens de autobiografie van Jean-Marie was zuster Théodosie een Duitse non die aan het hoofd stond van de kliniek in Saint-Quentin waar Charlotte beviel. Hoe zuster Théodosie Hitler kende, is niet bekend. Maar vlak nadat Jean-Marie door de Frizons was geadopteerd, trok familiehoofd Fernand Frizon naar Frankfurt waar hij eigenaar werd van een groot gebouw zonder er een cent voor neer te tellen. Een jaar later verkocht Frizon het gebouw en met dat geld betaalde hij voor de opvoeding van Jean-Marie.
Hitler met diens vermeende zoon Jean-Marie Loret.
Mijn partner Véronique heeft het geheim gehouden voor haar vader omdat hij in 1938 geboren is en als kind ondervoed was. Hij was zijn hele leven ziek door wat hij in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Hij zou nooit aanvaard hebben dat zijn dochter met een kleinzoon van Hitler was
Philippe Loret
De vrouw die ik ontmoette, was de minnares van Hitler. Ik wil haar naam niet onthullen. Maar ze zei me dat Hitler een zachte en goede minnaar was, precies zoals mijn grootmoeder zei
Philippe Loret
Weerzien in bezet Parijs
Jean-Marie zou zijn moeder Charlotte tijdens de Bezetting terugzien in Parijs. Hij verbleef een week op haar appartement, en het was toen dat ze hem vertelde dat zijn vader Hitler was. Nog volgens Philippe slaagden Duitse officieren tijdens de Tweede Wereldoorlog erin Charlotte op te sporen en brachten ze haar geregeld geld.
Charlotte overleed in 1951 en de daaropvolgende twintig jaar bewaarde Jean-Marie het geheim dat zijn moeder hem had onthuld.
In 1954 scheidde Jean-Marie van zijn vrouw Jacqueline, die hij in 1940 had ontmoet. Het koppel had drie kinderen. Na enkele maanden trouwde hij met de 19-jarige Muguette Dubecq, de moeder van Philippe. Het koppel kreeg nog vijf dochters en twee zonen.
Philippe: "Toen ik opgroeide, wist ik dat mijn grootouders aan vaders kant overleden waren maar ik dacht altijd dat ze Frans waren. Nu en dan hoorde ik mijn vader zeggen dat de Duitsers meer discipline hadden dan de Fransen, maar dat was het".
Philippe werd loodgieter en werkte 34 jaar op de luchtmachtbasis in Cazaux, vlak bij Bordeaux. Met zijn vrouw Rosalyn kreeg hij twee zonen en een dochter. Hij heeft inmiddels zes kleinkinderen. Hij beweert dat zijn kinderen geen graten zien in hun connectie met Hitler, maar zij hebben het hun eigen kinderen nog niet verteld.
Philippe: "Ze weten niet dat hun over-over-grootvader Hitler was. We willen niet dat ze op school gepest worden. Sommige mensen vinden dat moeilijk. Mijn partner Véronique heeft het geheim gehouden voor haar vader omdat hij in 1938 geboren is en als kind ondervoed was. Hij was zijn hele leven ziek door wat hij in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Hij zou nooit aanvaard hebben dat zijn dochter met een kleinzoon van Hitler was".
Philippe gelooft niet dat het kwaad hem genetisch is doorgegeven en maakt zich ook geen zorgen om de toekomst van zijn kinderen of kleinkinderen. "Mijn afkomst heeft geen effect op me gehad. Het kwaad wordt niet genetisch doorgegeven, dat geloof ik niet. Je bouwt je eigen leven. Ik ben mijn hele leven een plichtsgetrouwe Franse burger geweest, dat heb ik van mijn familie geleerd. Ik ben geen kwade mens, en ik heb niets te maken met wat Hitler heeft gedaan. Het was ook een andere tijd, we waren er niet bij. Misschien dwong zijn omgeving hem wel al die gruwelijke dingen te doen. Misschien wist hij zelfs niet wat er allemaal gebeurde".
"Wat Hitler met de joden deed, was fout. Maar sommige dingen die hij deed, waren lovenswaardig. Hij bouwde Duitsland opnieuw op nadat het door het Verdrag van Versailles was ingestort. Hij liet wegen bouwen".
Ontmoeting met dochter van Himmler
Toch ging Philippe na de dood van zijn vader naar Munchen om er de dochter van Heinrich Himmler te ontmoeten, het hoofd van de SS die de Holocaust coördineerde. Philippe wil de naam van Himmlers dochter niet onthullen, maar aangenomen wordt dat het om Gudrun Birwitz gaat, die nu 81 is.
"Zij geloofde dat ik de kleinzoon van Hitler was. In haar omgeving had ze immers opgevangen dat Hitler een Franse zoon had. Dat betekent dat zijn directe omgeving op de hoogte was van zijn geheime zoon".
Gudrun Birwitz, één van de dochters van Himmler met wie Philippe Loret een ontmoeting zou hebben gehad. "Zij geloofde dat ik de kleinzoon van Hitler ben".
Hitlers derde minnares
Philippe beweert ook dat hij tijdens dezelfde trip één van Hitlers minnaressen heeft ontmoet. Historici zijn er altijd van uitgegaan dat Hitler slecht twee minnaressen heeft gehad: Eva Braun en Geli Raubal. Raubal overleed in 1931 en Braun stierf samen met Hitler in zijn bunker aan het eind van de Tweede Wereldoorlog.
Indien Philippes bewering klopt, betekent dat dat Hitler een derde minnares had die niemand kende en die tenminste tot midden de jaren tachtig in leven was. Philippe beweert dat hij haar ontmoette in Berchtesgaden en aan haar werd voorgesteld door Himmlers dochter.
"Geschiedkundigen weten niet alles. Hitler had meer dan twee minnaressen. De vrouw die ik ontmoette, was de minnares van Hitler. Ik wil haar naam niet onthullen. Ze heeft immers een zoon, niet van Hitler, maar omwille van die man wil ik haar niet noemen. Maar ze zei me dat Hitler een zachte en goede minnaar was, precies zoals mijn grootmoeder zei".
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-04-2012
Cannabis van 4.200 jaar oud in graf in Nederland
© epa.
In een graf uit de steentijd in de buurt van het Nederlandse Hattemerbroek (Gelderland) is hoogstwaarschijnlijk cannabis van ruim 4.200 jaar oud aangetroffen. De nederwiet is waarschijnlijk medicinaal gebruikt wegens de pijnstillende werking, net zoals dat tegenwoordig ook wel weer gebeurt. "Het is vrijwel zeker dat het om cannabispollen gaat. Die zouden dan voor het eerst in Nederland in een archeologisch graf zijn gevonden."
Dat heeft een woordvoerder van het Nederlandse ProRail gezegd aan de vooravond van de presentatie van een boek over het archeologisch onderzoek bij de aanleg van de Hanzelijn, de spoorverbinding die de Randstad met het noordoosten van Nederland verbindt.
Het graf werd al 5 jaar geleden gevonden, maar het duurde jaren voor wetenschappelijk was vastgesteld van welke planten de grote hoeveelheden pollen in de kuil waren. Dat bleek behalve cannabis ook moerasspirea te zijn, een plant met een koortsverlagende werking. De archeologen denken om die reden dat de destijds begraven persoon misschien ziek was.
Het graf heeft kenmerken van de Klokbekercultuur en dateert uit de periode 2459 - 2203 voor Christus. In de buurt werd ook een kindergraf gevonden uit 2800 - 2400 voor Christus. In de graven zijn verder drinkbekers, barnstenen kralen en sieraden aangetroffen. Museum Het Valkhof in Nijmegen heeft deze vondsten in depot.
De aanleg van de Hanzelijn heeft veel nieuw materiaal voor archeologen opgeleverd, omdat de spoorlijn door een deel van Nederland loopt waar nog maar zelden is gegraven. Zo zijn zowel in Flevoland als in Gelderland lijmproductieplaatsen uit de steentijd aangetroffen. Daar werd pek of teer uit dennenhout gewonnen om gereedschappen in elkaar te kunnen lijmen.
(HLN)
Cannabis van 4.200 jaar oud in graf in Nederland
© epa.
In een graf uit de steentijd in de buurt van het Nederlandse Hattemerbroek (Gelderland) is hoogstwaarschijnlijk cannabis van ruim 4.200 jaar oud aangetroffen. De nederwiet is waarschijnlijk medicinaal gebruikt wegens de pijnstillende werking, net zoals dat tegenwoordig ook wel weer gebeurt. "Het is vrijwel zeker dat het om cannabispollen gaat. Die zouden dan voor het eerst in Nederland in een archeologisch graf zijn gevonden."
Dat heeft een woordvoerder van het Nederlandse ProRail gezegd aan de vooravond van de presentatie van een boek over het archeologisch onderzoek bij de aanleg van de Hanzelijn, de spoorverbinding die de Randstad met het noordoosten van Nederland verbindt.
Het graf werd al 5 jaar geleden gevonden, maar het duurde jaren voor wetenschappelijk was vastgesteld van welke planten de grote hoeveelheden pollen in de kuil waren. Dat bleek behalve cannabis ook moerasspirea te zijn, een plant met een koortsverlagende werking. De archeologen denken om die reden dat de destijds begraven persoon misschien ziek was.
Het graf heeft kenmerken van de Klokbekercultuur en dateert uit de periode 2459 - 2203 voor Christus. In de buurt werd ook een kindergraf gevonden uit 2800 - 2400 voor Christus. In de graven zijn verder drinkbekers, barnstenen kralen en sieraden aangetroffen. Museum Het Valkhof in Nijmegen heeft deze vondsten in depot.
De aanleg van de Hanzelijn heeft veel nieuw materiaal voor archeologen opgeleverd, omdat de spoorlijn door een deel van Nederland loopt waar nog maar zelden is gegraven. Zo zijn zowel in Flevoland als in Gelderland lijmproductieplaatsen uit de steentijd aangetroffen. Daar werd pek of teer uit dennenhout gewonnen om gereedschappen in elkaar te kunnen lijmen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-04-2012
Onenigheid dood Willem van Oranje duurt voort
Specialisten van het Forensisch Medisch Expertisecentrum (Formedex) in Amsterdam blijven bij hun stelling dat Willem van Oranje kort voor zijn dood in 1584 wel degelijk enkele woorden heeft kunnen spreken.
Foto: ANP
Vrijdag stelden zes specialisten van het Formedex in een ingezonden brief in de Volkskrant dat de prins niet op slag dood hoeft te zijn geweest en zijn woorden 'Mijn God, Mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk' uit heeft kunnen spreken.
De brief volgde op een uitgebreide reconstructie van de moord die het Erfgoed Delft en het EO-programma Blauw Bloed hebben gemaakt met moderne forensische onderzoeksmethoden.
.Na een uitgebreide bestudering van het originele sectierapport kwam forensisch arts Mat Weststrate tot de conclusie dat de prins op slag dood moet zijn geweest. De door Balthasar Gerards afgevuurde loden kogels zouden een niet gering gedeelte van de linkerzijde van het hart van de prins hebben afgescheurd. Bovendien waren aderen en slagaderen gewelddadig opengereten, waardoor de borstkas snel met bloed werd gevuld.
De artsen van Formedex vinden het oordeel van Weststrate discutabel. "Als de bloedsomloop acuut stopt, hetzij door een verwonding van het hart, hetzij door een acute hartstilstand, duurt het gewoonlijk ongeveer 10 seconden voordat het slachtoffer bewusteloos raakt. In die periode bevindt zich nog genoeg zuurstof in het bloed en de weefsels van de hersenen om bij bewustzijn te blijven en eventueel nog een paar woorden te zeggen", luidde de brief.
Ontstemd
Weststrate reageert tegenover NU.nl ontstemd op de brief van de artsen van het Forensisch Medisch Expertisecentrum. "Ik neem het woord experts niet in de mond. Van experts mag je verwachten dat ze conclusies trekken nadat alle beschikbare informatie is bestudeerd. Dat is nu duidelijk niet gebeurd."
"Zij hebben dit geconstateerd op basis van gegevens die ze op nieuwssites en in kranten hebben gelezen. Dat vind ik heel bijzonder. Als je onvoldoende geïnformeerd bent, kun je niet stellen dat de Prins nog heeft kunnen spreken. Er was sprake van meer letsel. Het sectie rapport is bovendien vrij toegankelijk."
Vraagtekens
Forensisch arts Kees Das van Formedex zegt in een reactie op de uitspraken van Weststrate achter de inhoud van de brief te blijven staan. "We hebben ook de nodige historische bronnen geraadpleegd en geïnterpreteerd en we blijven er bij. Een inhoudelijke reactie heb ik overigens niet gehoord"
"Ik vind het een merkwaardige reactie van de heer Weststrate", laat Das weten. "Überhaupt zetten wij onze vraagtekens bij zijn expertise. Delftech is een volstrekte onbekende in de forensische medische wereld."
© NU.nl/Joost Nederpelt
(nu.nl)
Onenigheid dood Willem van Oranje duurt voort
Specialisten van het Forensisch Medisch Expertisecentrum (Formedex) in Amsterdam blijven bij hun stelling dat Willem van Oranje kort voor zijn dood in 1584 wel degelijk enkele woorden heeft kunnen spreken.
Foto: ANP
Vrijdag stelden zes specialisten van het Formedex in een ingezonden brief in de Volkskrant dat de prins niet op slag dood hoeft te zijn geweest en zijn woorden 'Mijn God, Mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk' uit heeft kunnen spreken.
De brief volgde op een uitgebreide reconstructie van de moord die het Erfgoed Delft en het EO-programma Blauw Bloed hebben gemaakt met moderne forensische onderzoeksmethoden.
.Na een uitgebreide bestudering van het originele sectierapport kwam forensisch arts Mat Weststrate tot de conclusie dat de prins op slag dood moet zijn geweest. De door Balthasar Gerards afgevuurde loden kogels zouden een niet gering gedeelte van de linkerzijde van het hart van de prins hebben afgescheurd. Bovendien waren aderen en slagaderen gewelddadig opengereten, waardoor de borstkas snel met bloed werd gevuld.
De artsen van Formedex vinden het oordeel van Weststrate discutabel. "Als de bloedsomloop acuut stopt, hetzij door een verwonding van het hart, hetzij door een acute hartstilstand, duurt het gewoonlijk ongeveer 10 seconden voordat het slachtoffer bewusteloos raakt. In die periode bevindt zich nog genoeg zuurstof in het bloed en de weefsels van de hersenen om bij bewustzijn te blijven en eventueel nog een paar woorden te zeggen", luidde de brief.
Ontstemd
Weststrate reageert tegenover NU.nl ontstemd op de brief van de artsen van het Forensisch Medisch Expertisecentrum. "Ik neem het woord experts niet in de mond. Van experts mag je verwachten dat ze conclusies trekken nadat alle beschikbare informatie is bestudeerd. Dat is nu duidelijk niet gebeurd."
"Zij hebben dit geconstateerd op basis van gegevens die ze op nieuwssites en in kranten hebben gelezen. Dat vind ik heel bijzonder. Als je onvoldoende geïnformeerd bent, kun je niet stellen dat de Prins nog heeft kunnen spreken. Er was sprake van meer letsel. Het sectie rapport is bovendien vrij toegankelijk."
Vraagtekens
Forensisch arts Kees Das van Formedex zegt in een reactie op de uitspraken van Weststrate achter de inhoud van de brief te blijven staan. "We hebben ook de nodige historische bronnen geraadpleegd en geïnterpreteerd en we blijven er bij. Een inhoudelijke reactie heb ik overigens niet gehoord"
"Ik vind het een merkwaardige reactie van de heer Weststrate", laat Das weten. "Überhaupt zetten wij onze vraagtekens bij zijn expertise. Delftech is een volstrekte onbekende in de forensische medische wereld."
© NU.nl/Joost Nederpelt
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Sokkel JP Coen heeft nieuwe tekst
HOORN - Het veelbesproken standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn heeft een nieuwe tekst. De gemeente heeft die donderdag op de sokkel geplaatst. De nieuwe tekst doet volgens de gemeente „recht aan de verschillende invalshoeken op de geschiedenis van J. P. Coen”.
De gemeenteraad in Hoorn besloot vorige maand de bestaande tekst aan te passen. Kritische bewoners konden het niet verteren dat de gouverneur-generaal van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) als held werd vereerd. Dit vanwege de gewelddadige wijze waarop hij te werk ging.
De nieuwe tekst meldt onder meer dat Coen een krachtdadig en visionair bestuurder was, maar „evenzeer wordt bekritiseerd om zijn gewelddadig optreden”. En: „Volgens critici verdient Coens gewelddadige handelspolitiek in de Indische archipel geen eerbetoon.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_nieuwe_tekst__.html
HOORN - Het veelbesproken standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn heeft een nieuwe tekst. De gemeente heeft die donderdag op de sokkel geplaatst. De nieuwe tekst doet volgens de gemeente „recht aan de verschillende invalshoeken op de geschiedenis van J. P. Coen”.
De gemeenteraad in Hoorn besloot vorige maand de bestaande tekst aan te passen. Kritische bewoners konden het niet verteren dat de gouverneur-generaal van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) als held werd vereerd. Dit vanwege de gewelddadige wijze waarop hij te werk ging.
De nieuwe tekst meldt onder meer dat Coen een krachtdadig en visionair bestuurder was, maar „evenzeer wordt bekritiseerd om zijn gewelddadig optreden”. En: „Volgens critici verdient Coens gewelddadige handelspolitiek in de Indische archipel geen eerbetoon.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_nieuwe_tekst__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Stichting vindt intacte Joodse werkbarak
NIEUW BALINGE - De stichting Joodse Werkkampen heeft een originele, in goede staat verkerende barak in bezit gekregen die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetter werd gebruikt als onderkomen in een Joods werkkamp. De barak wordt komend weekeinde gedemonteerd om later te worden herbouwd op een terrein in Drenthe waar een museum over Joodse werkkampen moet komen.
Dat meldde de stichting donderdag. De barak stond oorspronkelijk in Fochtelo (op de grens van Friesland en Drenthe) en werd na de oorlog, zoals veel van zulke barakken, verkocht. Vooral boeren gebruikten ze voor opslag van materiaal of als kippen- of varkenshok.
De stichting probeert al jaren de nog bestaande werkbarakken in kaart te brengen. Vaak zijn ze nauwelijks meer te herkennen of kapot. „We willen ze voor de eeuwigheid proberen te bewaren”, zegt secretaris Jan Schonewille van de stichting.
Het exemplaar dat de stichting nu in bezit heeft gekregen, stond sinds de jaren '60 op het erf van een boerderij in het Friese Ureterp. Daar deed het dienst als kippenhok. „De barak heeft ruim 70 jaar wind en regen doorstaan en oogt nog behoorlijk goed.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_Joodse_barak__.html
NIEUW BALINGE - De stichting Joodse Werkkampen heeft een originele, in goede staat verkerende barak in bezit gekregen die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetter werd gebruikt als onderkomen in een Joods werkkamp. De barak wordt komend weekeinde gedemonteerd om later te worden herbouwd op een terrein in Drenthe waar een museum over Joodse werkkampen moet komen.
Dat meldde de stichting donderdag. De barak stond oorspronkelijk in Fochtelo (op de grens van Friesland en Drenthe) en werd na de oorlog, zoals veel van zulke barakken, verkocht. Vooral boeren gebruikten ze voor opslag van materiaal of als kippen- of varkenshok.
De stichting probeert al jaren de nog bestaande werkbarakken in kaart te brengen. Vaak zijn ze nauwelijks meer te herkennen of kapot. „We willen ze voor de eeuwigheid proberen te bewaren”, zegt secretaris Jan Schonewille van de stichting.
Het exemplaar dat de stichting nu in bezit heeft gekregen, stond sinds de jaren '60 op het erf van een boerderij in het Friese Ureterp. Daar deed het dienst als kippenhok. „De barak heeft ruim 70 jaar wind en regen doorstaan en oogt nog behoorlijk goed.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_Joodse_barak__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Is het beleg van Antwerpen ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog goed bekend in Nederland?
In het begin van de oorlog was het een voornamelijk protestantse stad (waar ook Willem van Oranje vertoefde) tot de val in 1585.
Eerder had de Spanjaard Alva er een citadel laten bouwen naar het model van die in Turijn, waarvan nu nog restanten opduiken (en die ook een rol speelde bij de splitsing van het VKN in de 19e eeuw)
http://www.nieuwsblad.be/(...)d=BLLVA_20120405_001
In het begin van de oorlog was het een voornamelijk protestantse stad (waar ook Willem van Oranje vertoefde) tot de val in 1585.
Eerder had de Spanjaard Alva er een citadel laten bouwen naar het model van die in Turijn, waarvan nu nog restanten opduiken (en die ook een rol speelde bij de splitsing van het VKN in de 19e eeuw)
http://www.nieuwsblad.be/(...)d=BLLVA_20120405_001
quote:ANTWERPEN - Op het Antwerpse Zuid hebben archeologen een 16de-eeuwse muur van de vroegere citadel ontdekt. Ze deden de vondst bij graafwerken voor een nieuwbouwproject op de site van Antwerp Bowling. De burcht werd 5 eeuwen geleden gebouwd voor de hertog van Alva, die zich zo wilde beschermen tegen de opstandige stedelingen.
Tijdens archeologisch onderzoek op een nieuwbouwproject tussen de Vorstermanstraat en de Verlatstraat is een 16de-eeuwse muur van de Antwerpse citadel ontdekt.
De citadel werd gebouwd door de hertog van Alva om de destijds opstandige stad onder controle van de Spaanse bezetter te krijgen. De muur is een deel van de versterkte buitengrachtboord van de gracht tegenover de hoofdingang van de citadel.
Op de locatie van de muur verschijnt binnenkort het project ‘Residentie Zuiders Dok', dat onder meer appartementen en kantoren omvat.
De vijfhoekige Antwerpse citadel werd tussen 1567 en 1571 gebouwd en was gemodelleerd naar de citadel van Turijn. In de 17de eeuw omvatte ze na uitbreidingen bijna het volledige Antwerpse Zuid.
In 1832 zochten Hollandse troepen er nog verschansing voor de Fransen tijdens het beleg van Antwerpen. Op die manier speelde het gebouw ook nog een rol bij het ontstaan van België.
Musea openen de deuren tijdens Museumweekend
AMSTERDAM - Bijna 500 musea zetten zaterdag en zondag hun deuren wagenwijd open voor het publiek tijdens de 31e editie van het Museumweekend. De meeste musea zijn toegankelijk voor het symbolische bedrag van 1 euro. Bij sommige musea mogen bezoekers gratis naar binnen.
Het thema van het Museumweekend is dit jaar 'Laat je verrijken door het museum'. De instellingen organiseren allerlei activiteiten tijdens het evenement. Zo kunnen bezoekers aan het Fries Museum in Leeuwarden rondrijden in een oud legervoertuig. In het Frans Hals Museum in Haarlem wordt een verhaal verteld over Haarlems bier in de Gouden Eeuw.
Ook het Scheepvaartmuseum en het EYE Filmmuseum in Amsterdam en het Drents Museum in Assen, die alle drie onlangs heropenden, zijn te bezoeken.
Het Museumweekend trok vorig jaar bijna 1 miljoen bezoekers. Het evenement is een initiatief van de Nederlandse Museumvereniging, die vooral mensen probeert binnen te halen die niet of bijna nooit een museum bezoeken.
Bron: http://www.telegraaf.nl/r(...)Museumweekend__.html
AMSTERDAM - Bijna 500 musea zetten zaterdag en zondag hun deuren wagenwijd open voor het publiek tijdens de 31e editie van het Museumweekend. De meeste musea zijn toegankelijk voor het symbolische bedrag van 1 euro. Bij sommige musea mogen bezoekers gratis naar binnen.
Het thema van het Museumweekend is dit jaar 'Laat je verrijken door het museum'. De instellingen organiseren allerlei activiteiten tijdens het evenement. Zo kunnen bezoekers aan het Fries Museum in Leeuwarden rondrijden in een oud legervoertuig. In het Frans Hals Museum in Haarlem wordt een verhaal verteld over Haarlems bier in de Gouden Eeuw.
Ook het Scheepvaartmuseum en het EYE Filmmuseum in Amsterdam en het Drents Museum in Assen, die alle drie onlangs heropenden, zijn te bezoeken.
Het Museumweekend trok vorig jaar bijna 1 miljoen bezoekers. Het evenement is een initiatief van de Nederlandse Museumvereniging, die vooral mensen probeert binnen te halen die niet of bijna nooit een museum bezoeken.
Bron: http://www.telegraaf.nl/r(...)Museumweekend__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Birma gaat Spitfires opgraven
Twintig Spitfires die onder de grond liggen in Birma worden misschien opgegraven en in oude staat hersteld. De Britse premier David Cameron en de president van Birma, Thein Sein, zijn overeengekomen dat de Britse jachtvliegtuigen worden opgespoord.
De Spitfires werden in de zomer van 1945 door de Britse luchtmacht begraven, omdat werd gevreesd dat de Japanners ermee aan de haal zouden gaan of ze zouden vernietigen. De toestellen waren nog niet in elkaar gezet. De onderdelen zaten in kratten en waren makkelijk onder de grond te verstoppen.
Atoombommen
Een paar weken daarna werden de atoombommen op Nagasaki en Hiroshima gegooid en was de oorlog tussen de Japanners en de geallieerden voorbij. De vliegtuigen, die op ongeveer 12 meter diepte liggen, werden vervolgens vergeten, totdat luchtvaartliefhebbers enkele jaren geleden bewijs vonden van het bestaan van de toestellen.
Waar de Spitfire-delen precies begraven liggen, was lange tijd onduidelijk, maar onderzoekers van de universiteit van Leeds denken nu dat ze plek hebben gevonden. Vanwege het politieke klimaat en de slechte verhoudingen tussen Birma en Groot-Brittanië was het eerder onmogelijk om aan opgravingen te beginnen.
Uitstekende staat
Cameron, die op bezoek is in Birma, zou het onderwerp persoonlijk in een gesprek met de Birmese president hebben aangesneden. Thein zou "heel enthousiast" hebben gereageerd. Als de vliegtuigen worden opgegraven, worden er waarschijnlijk ook een paar in Birma tentoongesteld. De rest gaat terug naar Groot-Brittanië. De verwachting is dat de vliegtuigonderdelen nog in uitstekende staat zijn.
Naar schatting zijn er tijdens de Tweede Wereldoorlog 21.000 Spitfires gebouwd. Daarvan zijn er nog 35 in staat om te vliegen.
Bron: http://nos.nl/artikel/362277-birma-gaat ... raven.html
Twintig Spitfires die onder de grond liggen in Birma worden misschien opgegraven en in oude staat hersteld. De Britse premier David Cameron en de president van Birma, Thein Sein, zijn overeengekomen dat de Britse jachtvliegtuigen worden opgespoord.
De Spitfires werden in de zomer van 1945 door de Britse luchtmacht begraven, omdat werd gevreesd dat de Japanners ermee aan de haal zouden gaan of ze zouden vernietigen. De toestellen waren nog niet in elkaar gezet. De onderdelen zaten in kratten en waren makkelijk onder de grond te verstoppen.
Atoombommen
Een paar weken daarna werden de atoombommen op Nagasaki en Hiroshima gegooid en was de oorlog tussen de Japanners en de geallieerden voorbij. De vliegtuigen, die op ongeveer 12 meter diepte liggen, werden vervolgens vergeten, totdat luchtvaartliefhebbers enkele jaren geleden bewijs vonden van het bestaan van de toestellen.
Waar de Spitfire-delen precies begraven liggen, was lange tijd onduidelijk, maar onderzoekers van de universiteit van Leeds denken nu dat ze plek hebben gevonden. Vanwege het politieke klimaat en de slechte verhoudingen tussen Birma en Groot-Brittanië was het eerder onmogelijk om aan opgravingen te beginnen.
Uitstekende staat
Cameron, die op bezoek is in Birma, zou het onderwerp persoonlijk in een gesprek met de Birmese president hebben aangesneden. Thein zou "heel enthousiast" hebben gereageerd. Als de vliegtuigen worden opgegraven, worden er waarschijnlijk ook een paar in Birma tentoongesteld. De rest gaat terug naar Groot-Brittanië. De verwachting is dat de vliegtuigonderdelen nog in uitstekende staat zijn.
Naar schatting zijn er tijdens de Tweede Wereldoorlog 21.000 Spitfires gebouwd. Daarvan zijn er nog 35 in staat om te vliegen.
Bron: http://nos.nl/artikel/362277-birma-gaat ... raven.html
http://www.hln.be/hln/nl/(...)se-koning-niet.dhtml
Cassiman vindt lichaam vermoorde Burundese koning niet
Een Leuvens team van forensische experts onder leiding van geneticus Jean-Jacques Cassiman en leden van het DVI-identificatieteam van de federale politie zijn er na een tiendaags verblijf in Burundi niet in geslaagd de begraafplaats te vinden van Charles Ntare V Ndizeye, de laatste koning van dit land die in 1966 werd afgezet door dictator Micombero en in 1972 op diens bevel werd gedood.
De opdracht om het lichaam te zoeken en te identificeren kwam van de Burundese regering die de viering van de vijftigste verjaardag van de onafhankelijkheid op 1 juli 2012 in het teken wil stellen van nationale verzoening en in het kader daarvan Ntare V eervol wil begraven. Het Belgisch team deed met behulp van lokale arbeiders op basis van getuigenissen tevergeefs opgravingen in Gitéga.
Volgens Cassiman is de missie toch deels geslaagd. Zo werden stalen genomen van een Ntare's halfzus en diens moeder, ex-koningin Baramparye die in 2007 overleed en wiens graftombe in Gitéga hiervoor geopend werd. Indien het lichaam van Ntare V in de toekomst toch nog gevonden wordt, zal men het kunnen identificeren aan de hand van dat dna.
De grote persbelangstelling voor de missie droeg volgens Cassiman bovendien bij tot het beoogde verzoeningsproces. "Door deze missie is een onstuitbare beweging ontstaan bij de bevolking en er zullen zeker nog nieuwe getuigen naar boven komen", blogt Cassiman in de Dagkrant van de KU Leuven. Hij is naar eigen zeggen ook in de toekomst beschikbaar om de Burundezen bij dit proces bij te staan.
Cassiman vindt lichaam vermoorde Burundese koning niet
Een Leuvens team van forensische experts onder leiding van geneticus Jean-Jacques Cassiman en leden van het DVI-identificatieteam van de federale politie zijn er na een tiendaags verblijf in Burundi niet in geslaagd de begraafplaats te vinden van Charles Ntare V Ndizeye, de laatste koning van dit land die in 1966 werd afgezet door dictator Micombero en in 1972 op diens bevel werd gedood.
De opdracht om het lichaam te zoeken en te identificeren kwam van de Burundese regering die de viering van de vijftigste verjaardag van de onafhankelijkheid op 1 juli 2012 in het teken wil stellen van nationale verzoening en in het kader daarvan Ntare V eervol wil begraven. Het Belgisch team deed met behulp van lokale arbeiders op basis van getuigenissen tevergeefs opgravingen in Gitéga.
Volgens Cassiman is de missie toch deels geslaagd. Zo werden stalen genomen van een Ntare's halfzus en diens moeder, ex-koningin Baramparye die in 2007 overleed en wiens graftombe in Gitéga hiervoor geopend werd. Indien het lichaam van Ntare V in de toekomst toch nog gevonden wordt, zal men het kunnen identificeren aan de hand van dat dna.
De grote persbelangstelling voor de missie droeg volgens Cassiman bovendien bij tot het beoogde verzoeningsproces. "Door deze missie is een onstuitbare beweging ontstaan bij de bevolking en er zullen zeker nog nieuwe getuigen naar boven komen", blogt Cassiman in de Dagkrant van de KU Leuven. Hij is naar eigen zeggen ook in de toekomst beschikbaar om de Burundezen bij dit proces bij te staan.
Spot jaar lang gericht op cultuur uit Turkije
AMSTERDAM - De cultuur uit Turkije staat dit jaar meer in de schijnwerpers dan ooit. In Nederland worden rond de 80 activiteiten, optredens en tentoonstellingen georganiseerd om de cultuur van de Euraziatische republiek onder de aandacht te brengen. Van traditionele muziek en dans tot moderne kunst en design.
De Nederlandse regering heeft het initiatief genomen voor de festiviteiten, omdat ons land 400 jaar geleden een diplomatieke relatie is aangegaan met Turkije. Het land zelf doet graag mee aan het feestje. De Turkse president Abdullah Gül brengt komende week een bezoek aan Nederland en ook in het land zelf worden activiteiten georganiseerd om de eeuwenoude band met de Nederlanders te belichten.
De Turkse ambassade is druk doende om de viering te promoten, ook bij de 400.000 Turkse Nederlanders die hier wonen. Talloze musea en festivals zijn ingesprongen op het 400-jarige jubileum. Nederlanders kunnen het hele land doorkruisen om iets van Turkije op te snuiven.
Het Nationaal Archief in Den Haag toont het document waarmee het allemaal begon, de 'Ahdname'. Hiermee kreeg de Nederlandse gezant Cornelis Haga in 1612 het recht van de Turkse sultan Ahmed I om handel te drijven met het machtige Ottomaanse Rijk. De handel floreerde zodanig, dat kooplieden in 1665 in het Amsterdamse stadhuis 'De Kamer van de Levantse Handel' inrichtten. Het Amsterdam Museum toont nu een impressie van dat kantoor, dat vol hing met kaarten en schilderijen.
Het Rijksmuseum toont met 35 prenten en boeken hoe de Turkse wereld van de 16e tot en met de 18e eeuw door westerse ogen werd gezien. Een spotprent van een sultan uit 1683, waarop de koran diende als wc-papier, bleek gevoelig te liggen bij de Turken. Bij de tekening hing het museum daarom een tekstbordje met de mededeling dat de tentoonstelling een zo volledig mogelijke presentatie van de beeldvorming wil laten zien.
De moderne kant van Turkije komt onder meer aan bod in het Bonnefantenmuseum in Maastricht, dat 80 hedendaagse kunstwerken tentoonstelt die afkomstig zijn uit de collectie van de Turkse Centrale Bank. Op het North Sea Jazz Festival in juli treden Turkse muzikanten op en in september vindt het Amsterdam Turks Film Festival plaats. In het najaar kunnen Nederlandse theaters een primeurtje noteren: ze brengen dan Hamlet voor het eerst in het Koerdisch.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)r_uit_Turkije__.html
De Prins en de Pasja, 400 jaar Nederland - Turkije
In 2012 staat de 400 jaar lange relatie tussen Nederland en Turkije centraal. Daarom is vanaf 22 maart de tentoonstelling De Prins en de Pasja, 400 jaar Nederland Turkije te zien in De Verdieping van Nederland (Nationaal Archief). De tentoonstelling wordt officieel geopend door de Turkse ambassadeur Uur Doan.
Het was in 1612 de Nederlandse diplomaat Cornelis Haga die het recht van de Turkse sultan Ahmed I verkreeg om onder Nederlandse vlag handel te drijven in het Ottomaanse Rijk, vastgelegd in een zogenaamde ahdname. Dit prachtig versierde document en vele andere unieke documenten over de relatie tussen Nederland en Turkije zijn te bewonderen in de tentoonstelling De Prins en de Pasja.
Bondgenoten
Het initiatief voor het aangaan van diplomatieke betrekkingen tussen de Nederlandse Republiek en het Ottomaanse Rijk komt van Turkse zijde. De aanleiding is de zeeslag bij Gibraltar (1607), waarin de Nederlandse vloot de Spaanse vloot een belangrijke nederlaag toebrengt. De Groot-Admiraal van het Ottomaanse Rijk, Halil Pasja, ziet in de Republiek een belangrijke potentiële bondgenoot tegen Spanje en weet in 1610 de Turkse regering te bewegen Prins Maurits en de Staten-Generaal uit te nodigen voor besprekingen over een verdrag. Dit vormt de basis voor de goede betrekkingen tussen de twee staten. De samenwerking wordt in 1612 officieel vastgelegd.
400 jaar lange relatie
Onder de bescherming van de capitulaties (diplomatieke verdragen) heeft de handel tussen Turkije en Nederland eeuwenlang gedijd. Ambassadeurs als Cornelis Haga en mr. Cornelis Calkoen waren in de 17e en 18e eeuw waardevolle pleitbezorgers. Na de Eerste Wereldoorlog werd het Ottomaanse Rijk grotendeels bezet door de Geallieerden. In 1919 kwam Mustafa Kemal met een leger in opstand tegen zowel de geallieerde bezetters als tegen de Ottomaanse sultan Mehmet VI Vahideddin. Eind 1922 werd Mehmet officieel afgezet en werd Mustafa Kemal Atatürk erkend als de nieuwe leider van Turkije. Na nieuwe vredesbesprekingen met de geallieerden volgde in 1923 het Verdrag van Lausanne. In 1924 werd het huidige Vriendschapsverdrag tussen Nederland en de nieuwe Turkse Republiek getekend.
Constantinopel en arbeidsmigranten
Naast de prachtig versierde diplomatieke verdragen heeft het Nationaal Archief een rijke collectie kaarten die het Ottomaanse Rijk in beeld brengen. Een van de topstukken is het panorama van Constantinopel uit omstreeks 1750. Maar ook waardevol is de oudste originele brief van Khalil Pasja uit 1611. Het meest recent is het zogenaamde wervingsverdrag uit 1964. Hierin maakten Nederland en Turkije afspraken over de komst van Turkse gastarbeiders.
Bron: http://www.gahetna.nl/act(...)ar-nederland-turkije
AMSTERDAM - De cultuur uit Turkije staat dit jaar meer in de schijnwerpers dan ooit. In Nederland worden rond de 80 activiteiten, optredens en tentoonstellingen georganiseerd om de cultuur van de Euraziatische republiek onder de aandacht te brengen. Van traditionele muziek en dans tot moderne kunst en design.
De Nederlandse regering heeft het initiatief genomen voor de festiviteiten, omdat ons land 400 jaar geleden een diplomatieke relatie is aangegaan met Turkije. Het land zelf doet graag mee aan het feestje. De Turkse president Abdullah Gül brengt komende week een bezoek aan Nederland en ook in het land zelf worden activiteiten georganiseerd om de eeuwenoude band met de Nederlanders te belichten.
De Turkse ambassade is druk doende om de viering te promoten, ook bij de 400.000 Turkse Nederlanders die hier wonen. Talloze musea en festivals zijn ingesprongen op het 400-jarige jubileum. Nederlanders kunnen het hele land doorkruisen om iets van Turkije op te snuiven.
Het Nationaal Archief in Den Haag toont het document waarmee het allemaal begon, de 'Ahdname'. Hiermee kreeg de Nederlandse gezant Cornelis Haga in 1612 het recht van de Turkse sultan Ahmed I om handel te drijven met het machtige Ottomaanse Rijk. De handel floreerde zodanig, dat kooplieden in 1665 in het Amsterdamse stadhuis 'De Kamer van de Levantse Handel' inrichtten. Het Amsterdam Museum toont nu een impressie van dat kantoor, dat vol hing met kaarten en schilderijen.
Het Rijksmuseum toont met 35 prenten en boeken hoe de Turkse wereld van de 16e tot en met de 18e eeuw door westerse ogen werd gezien. Een spotprent van een sultan uit 1683, waarop de koran diende als wc-papier, bleek gevoelig te liggen bij de Turken. Bij de tekening hing het museum daarom een tekstbordje met de mededeling dat de tentoonstelling een zo volledig mogelijke presentatie van de beeldvorming wil laten zien.
De moderne kant van Turkije komt onder meer aan bod in het Bonnefantenmuseum in Maastricht, dat 80 hedendaagse kunstwerken tentoonstelt die afkomstig zijn uit de collectie van de Turkse Centrale Bank. Op het North Sea Jazz Festival in juli treden Turkse muzikanten op en in september vindt het Amsterdam Turks Film Festival plaats. In het najaar kunnen Nederlandse theaters een primeurtje noteren: ze brengen dan Hamlet voor het eerst in het Koerdisch.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)r_uit_Turkije__.html
De Prins en de Pasja, 400 jaar Nederland - Turkije
In 2012 staat de 400 jaar lange relatie tussen Nederland en Turkije centraal. Daarom is vanaf 22 maart de tentoonstelling De Prins en de Pasja, 400 jaar Nederland Turkije te zien in De Verdieping van Nederland (Nationaal Archief). De tentoonstelling wordt officieel geopend door de Turkse ambassadeur Uur Doan.
Het was in 1612 de Nederlandse diplomaat Cornelis Haga die het recht van de Turkse sultan Ahmed I verkreeg om onder Nederlandse vlag handel te drijven in het Ottomaanse Rijk, vastgelegd in een zogenaamde ahdname. Dit prachtig versierde document en vele andere unieke documenten over de relatie tussen Nederland en Turkije zijn te bewonderen in de tentoonstelling De Prins en de Pasja.
Bondgenoten
Het initiatief voor het aangaan van diplomatieke betrekkingen tussen de Nederlandse Republiek en het Ottomaanse Rijk komt van Turkse zijde. De aanleiding is de zeeslag bij Gibraltar (1607), waarin de Nederlandse vloot de Spaanse vloot een belangrijke nederlaag toebrengt. De Groot-Admiraal van het Ottomaanse Rijk, Halil Pasja, ziet in de Republiek een belangrijke potentiële bondgenoot tegen Spanje en weet in 1610 de Turkse regering te bewegen Prins Maurits en de Staten-Generaal uit te nodigen voor besprekingen over een verdrag. Dit vormt de basis voor de goede betrekkingen tussen de twee staten. De samenwerking wordt in 1612 officieel vastgelegd.
400 jaar lange relatie
Onder de bescherming van de capitulaties (diplomatieke verdragen) heeft de handel tussen Turkije en Nederland eeuwenlang gedijd. Ambassadeurs als Cornelis Haga en mr. Cornelis Calkoen waren in de 17e en 18e eeuw waardevolle pleitbezorgers. Na de Eerste Wereldoorlog werd het Ottomaanse Rijk grotendeels bezet door de Geallieerden. In 1919 kwam Mustafa Kemal met een leger in opstand tegen zowel de geallieerde bezetters als tegen de Ottomaanse sultan Mehmet VI Vahideddin. Eind 1922 werd Mehmet officieel afgezet en werd Mustafa Kemal Atatürk erkend als de nieuwe leider van Turkije. Na nieuwe vredesbesprekingen met de geallieerden volgde in 1923 het Verdrag van Lausanne. In 1924 werd het huidige Vriendschapsverdrag tussen Nederland en de nieuwe Turkse Republiek getekend.
Constantinopel en arbeidsmigranten
Naast de prachtig versierde diplomatieke verdragen heeft het Nationaal Archief een rijke collectie kaarten die het Ottomaanse Rijk in beeld brengen. Een van de topstukken is het panorama van Constantinopel uit omstreeks 1750. Maar ook waardevol is de oudste originele brief van Khalil Pasja uit 1611. Het meest recent is het zogenaamde wervingsverdrag uit 1964. Hierin maakten Nederland en Turkije afspraken over de komst van Turkse gastarbeiders.
Bron: http://www.gahetna.nl/act(...)ar-nederland-turkije
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Nieuwe stutten in Pyramide van Austerlitz
ZEIST - De Pyramide van Austerlitz in de bossen bij Zeist krijgt volgende week weer nieuwe stutten. Ditmaal drijft een aannemer verstevigde palen horizontaal in de berg, zodat het monument van zand, gras en steen niet opnieuw kan verzakken. Dat heeft de beheerder van de piramide woensdag gezegd.
De bekende Pyramide van Austerlitz kampt al jaren met verzakkingen. In 2004 was er sprake van ernstig achterstallig onderhoud. In 2008 ging de piramide na een grondige opknapbeurt weer open voor beklimming, maar de verzakkingen waren niet voorbij. De laatste keer dat een deel van de grasheuvel scheef zakte was in de zomer van 2011 door aanhoudende zware regenval.
De Pyramide van Austerlitz is in 1804 gebouwd in opdracht van de Franse generaal De Marmont als eerbetoon aan Napoleon. De heuvel met daarop een obelisk is een rijksmonument.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)de_Austerlitz__.html
ZEIST - De Pyramide van Austerlitz in de bossen bij Zeist krijgt volgende week weer nieuwe stutten. Ditmaal drijft een aannemer verstevigde palen horizontaal in de berg, zodat het monument van zand, gras en steen niet opnieuw kan verzakken. Dat heeft de beheerder van de piramide woensdag gezegd.
De bekende Pyramide van Austerlitz kampt al jaren met verzakkingen. In 2004 was er sprake van ernstig achterstallig onderhoud. In 2008 ging de piramide na een grondige opknapbeurt weer open voor beklimming, maar de verzakkingen waren niet voorbij. De laatste keer dat een deel van de grasheuvel scheef zakte was in de zomer van 2011 door aanhoudende zware regenval.
De Pyramide van Austerlitz is in 1804 gebouwd in opdracht van de Franse generaal De Marmont als eerbetoon aan Napoleon. De heuvel met daarop een obelisk is een rijksmonument.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)de_Austerlitz__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-04-2012
Archeologen vinden scheepswrak uit 16de eeuw in Nederland
Stavoren in februari toen er sprake was van een Elfstedentocht. © afp.
In het IJsselmeer bij Stavoren, in de provincie Friesland in het noorden van Nederland, is een scheepswrak van een bijzonder handelsschip uit de 16de eeuw gevonden. Het gaat volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) om een zwaar en stevig gebouwd schip waarvan de huidplanken "dakpansgewijs" over elkaar liggen, zo heeft de RCE vandaag gemeld.
Volgens de RCE is het een belangrijke vondst, omdat maar weinig bekend is over schepen die in de 15de en 16de eeuw op deze manier werden gebouwd. Vermoedelijk voer het schip op een handelsroute tussen steden aan de Zuiderzee, het huidige IJsselmeer.
Het schip werd al eerder ontdekt door een groep amateurarcheologen en wordt nu onderzocht door de RCE. Het wrak wordt niet gelicht. "Er is dan een grote kans op schade en het levert nu geen gevaar op voor de scheepvaart", aldus de RCE.
(HLN)
Archeologen vinden scheepswrak uit 16de eeuw in Nederland
Stavoren in februari toen er sprake was van een Elfstedentocht. © afp.
In het IJsselmeer bij Stavoren, in de provincie Friesland in het noorden van Nederland, is een scheepswrak van een bijzonder handelsschip uit de 16de eeuw gevonden. Het gaat volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) om een zwaar en stevig gebouwd schip waarvan de huidplanken "dakpansgewijs" over elkaar liggen, zo heeft de RCE vandaag gemeld.
Volgens de RCE is het een belangrijke vondst, omdat maar weinig bekend is over schepen die in de 15de en 16de eeuw op deze manier werden gebouwd. Vermoedelijk voer het schip op een handelsroute tussen steden aan de Zuiderzee, het huidige IJsselmeer.
Het schip werd al eerder ontdekt door een groep amateurarcheologen en wordt nu onderzocht door de RCE. Het wrak wordt niet gelicht. "Er is dan een grote kans op schade en het levert nu geen gevaar op voor de scheepvaart", aldus de RCE.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Alan Turing papers on code breaking released by GCHQ
Two 70-year-old papers by Alan Turing on the theory of code breaking have been released by the government's communications headquarters, GCHQ.
It is believed Turing wrote the papers while at Bletchley Park working on breaking German Enigma codes.
The papers are typed but contain hand written notes, tables and formulae
A GCHQ mathematician said the fact that the contents had been restricted "shows what a tremendous importance it has in the foundations of our subject".
It comes amid celebrations to mark the centenary of Turing's birth.
The two papers are now available to view at the National Archives at Kew, west London.
GCHQ was able to approximately date the papers because in one example Turing had made reference to Hitler's age.
Maths problems
The papers, one entitled The Applications of Probability to Crypt, and the other entitled Paper on the Statistics of Repetitions, discuss mathematical approaches to code breaking.
The principal challenge facing Turing, and those who worked at Bletchley Park, was cracking a secret code used by the Nazi government and military to scramble messages.
Establishing the settings the Germans' Enigma machines had used proved vital to the codebreaking effort, ultimately providing the Allies with a significant advantage, particularly against German submarine forces.
According to the GCHQ mathematician, who identified himself only as Richard, the papers detailed using "mathematical analysis to try and determine which are the more likely settings so that they can be tried as quickly as possible."
Bletchley Park went on to use bombes - large electro-mechanical machines worked on by Turing - to help identify the correct settings.
Richard said that GCHQ had now "squeezed the juice" out of the two papers and was "happy for them to be released into the public domain".
He added that the work of Bletchley Park was held in high regard by GCHQ. "I think we are very proud of the history of our organisation and like to think that we are their successors," he said.
Celebrations
Bletchley Park, which now celebrates the work of the war-time code-breakers, is planning a number of activities to mark the centenary.
One is to build a secure speech system, developed by Turing, called Delilah.
The system which encoded and decoded voice communications, was intended to be used in a similar way to a telephone scrambler.
A recreation of the system is being built by a team led by volunteer John Harper.
"Alan Turing just had brilliant ideas way ahead of their time which were terribly important to the future of the world if you like," Mr Harper said.
Bron: http://www.bbc.com/news/technology-17771962
Two 70-year-old papers by Alan Turing on the theory of code breaking have been released by the government's communications headquarters, GCHQ.
It is believed Turing wrote the papers while at Bletchley Park working on breaking German Enigma codes.
The papers are typed but contain hand written notes, tables and formulae
A GCHQ mathematician said the fact that the contents had been restricted "shows what a tremendous importance it has in the foundations of our subject".
It comes amid celebrations to mark the centenary of Turing's birth.
The two papers are now available to view at the National Archives at Kew, west London.
GCHQ was able to approximately date the papers because in one example Turing had made reference to Hitler's age.
Maths problems
The papers, one entitled The Applications of Probability to Crypt, and the other entitled Paper on the Statistics of Repetitions, discuss mathematical approaches to code breaking.
The principal challenge facing Turing, and those who worked at Bletchley Park, was cracking a secret code used by the Nazi government and military to scramble messages.
Establishing the settings the Germans' Enigma machines had used proved vital to the codebreaking effort, ultimately providing the Allies with a significant advantage, particularly against German submarine forces.
According to the GCHQ mathematician, who identified himself only as Richard, the papers detailed using "mathematical analysis to try and determine which are the more likely settings so that they can be tried as quickly as possible."
Bletchley Park went on to use bombes - large electro-mechanical machines worked on by Turing - to help identify the correct settings.
Richard said that GCHQ had now "squeezed the juice" out of the two papers and was "happy for them to be released into the public domain".
He added that the work of Bletchley Park was held in high regard by GCHQ. "I think we are very proud of the history of our organisation and like to think that we are their successors," he said.
Celebrations
Bletchley Park, which now celebrates the work of the war-time code-breakers, is planning a number of activities to mark the centenary.
One is to build a secure speech system, developed by Turing, called Delilah.
The system which encoded and decoded voice communications, was intended to be used in a similar way to a telephone scrambler.
A recreation of the system is being built by a team led by volunteer John Harper.
"Alan Turing just had brilliant ideas way ahead of their time which were terribly important to the future of the world if you like," Mr Harper said.
Bron: http://www.bbc.com/news/technology-17771962
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9558quote:Nigeria's Current Troubles and Its British Colonial Roots
By Kwasi Kwarteng | Friday, March 09, 2012
Nigeria, the world's seventh most populous nation, is moving closer to dissolution. Attacks by the northern-based Boko Harum Islamist group — who demand the implementation of Sharia law in a country that is half Christian — have prompted President Goodluck Jonathan to call current conditions worse than the country's civil war in the 1960s. British MP Kwasi Kwarteng reviews the sectional history of Nigeria.
The name Nigeria first appeared in print in an editorial written for The Times newspaper in London in 1897. The author was — surprisingly for Victorian England — a female journalist named Flora Shaw who, in her own way, epitomized the drive and individualism of the high Victorian Era.
Shaw, at the time she wrote the article, was a 45-year old journalist who had traveled extensively and had pursued a career in journalism contrary to the social conventions of the day. She was an unmarried woman with a mind of her own.
Early in 1892, Miss Shaw had gone to South Africa, where she explored the diamond and gold mines. She had inexhaustible energy, writing hundreds of letters about labor conditions, agriculture, and other aspects of colonial development. Her letters so impressed the management of The Times that they hired her to be the newspaper's colonial editor. She coined the name "Nigeria" to refer to the British protectorate along the Niger River that, until then, was referred to as the Royal Niger Company Territories.
Like the name she invented, Nigeria itself was an entirely artificial construct. It was just five years earlier, in 1892, that Lord Salisbury, the British Prime Minister, observed that "we have been engaged in drawing lines upon maps where no white man's foot has ever trod. We have been giving away mountains and rivers and lakes to each other, only hindered by the small impediment that we never knew exactly where the mountains and rivers and lakes were."
The almost random method by which Nigeria's borders were fixed underlay many of its subsequent problems. As far as the British were concerned, Nigeria was, like Julius Caesar's Gaul, divisible into three parts. There was a northern region that was predominantly Muslim, a western region that was dominated by the Yoruba tribe, and an eastern region where the Igbo were the predominant ethnic group. This was an oversimplified view, but it reflected British attitudes about Nigeria. It was not until 1914 that Fredrick (later Lord) Lugard combined the northern and southern parts into the unified Colony and Protectorate of Nigeria.
Lugard was an individualistic military man and possessed a driving sense of purpose. In 1902, Lugard and Flora Shaw married. They were a classic power couple of the British Empire. Since they married rather late in life (he was in his mid-40s and she was 50), their marriage was childless, and the couple devoted themselves wholeheartedly to the Imperial cause. According to his biographer, Lord Lugard was a small man, and his physique "allowed him to do two men's work in a climate and in conditions which halved the capacities of most men."
Nigeria's colonial legacy
The north was an Islamic feudal society dominated by dignitaries such as the Emir of Kano. In the south, Christianity spread among the Igbo and Yoruba peoples. There was a suspicion that the British were more instinctively inclined towards the north. (Lord Lugard was felt to harbor contempt for the educated and Europeanized Africans of the south, and had once recommended moving the capital from Lagos to the northern city of Kaduna.)
Even if this bias was not based in fact, it was widely believed to be true by the Africans. As one civil servant in the Foreign Office observed in 1970, "It was an article of faith in Eastern Nigeria, and had been for decades, that the British were hopelessly biased in favor of the feudal Emirs of the North; there was some basis for this, since the North retained the highest proportion of British officials, many of them coming from the Sudan with a romantic passion for Islam and for polo-playing aristocrats."
The Nigerian Civil War (also called the Biafra War), which began in 1967, was a direct result of these tensions. As early as 1912, the British socialist E.D. Morel had observed that the "Southern Nigerian system is turning out every year hundreds of Europeanized Africans," but the "Northern Nigerian system aims at the establishment of an educational system based upon a totally different ideal." Nigeria has remained a seething pool of diverse — and often conflicting — peoples. Not everything can be blamed on colonialism, but it is undoubtedly the case that the nature of Nigeria's problems have some connection with its colonial experience.
Ethnic and religious conflict has been a consistent feature of modern Nigerian politics. Another is the extent of corruption that has pervaded the country. Nigeria's corruption has obviously stemmed from the very weak sense of national identity of the country's official and political class. In countries with a strong sense of nationhood, officials are powerfully motivated to act in the best interests of the state. Their self-esteem and self-worth are bound up in it.
