abonnement bol.com Unibet Coolblue
  vrijdag 17 februari 2012 @ 09:01:22 #1
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_108070220
Onlangs hebben wij ons tweede kindje gekregen :). Nou wist 'men' mij te vertellen dat dat niet zo'n aardschok zou zijn als het krijgen van je eerste kind.
Dat klopt, emotioneel is het allemaal een stuk minder heftig, maar logisitiek vind ik het nogal een toer, vanmorgen waren wij om 10 uur "al" in de kleren, voordat iedereen gevoed en gewassen is ben je toch zo een aardig poosje verder :).

Ook vond ik de kraamtijd best lastig, zelf ben je nog niet echt goed op de been, oudste gooit uiteraard met regelmaat de kont tegen de krib, want is volledig uit zijn doen, het voeden van de nieuwe baby vraagt erg veel tijd, waar oudste dan ook weer niet echt blij van wordt.
Manlief is thuis, er is een kraamverzorgster, veel visite en aanloop, ik vond het op een gegeven moment echt heel zielig voor Freek.

Hoe hebben jullie het krijgen van je tweede kind ervaren? En wat zijn de tips en truuks om iedereen (bij voorkeur ook jezelf niet vergeten!) tevreden te houden?
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  vrijdag 17 februari 2012 @ 09:03:32 #2
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_108070253
Waar het ging over de angst dat je van elk volgend kind niet net zoveel zou kunnen houden. met mijn laatste reactie:

quote:
ik had alleen angst, nooit over genoeg liefde maar dan reed ik (zwanger hè, dus zo labiel als een wipkip) langs het water, en dan overviel me de paniek. Straks moet ik kiezen welk kind ik eerst red als ik in het water rijd :o

ben nog nooit het water in gereden natuurlijk, het slaat helemaal nergens op, maar het gevoel dat ik dan moest kiezen, dat vond ik verschrikkelijk.


[ Bericht 0% gewijzigd door debuurvrouw op 17-02-2012 09:31:30 (oi!) ]
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  vrijdag 17 februari 2012 @ 09:09:04 #3
255392 De_Taartjesfee
Hoardin' like a hoarder
pi_108070345
Oh jaa huuu, dat je a la sophie's choice moet kiezen welk kind je redt...daar heb ik ook al menig nachtmerrie over gehad :{
I`m not weird. I`m limited edition.
pi_108070463
Dat soort nachtmerries heb ik gelukkig niet gehad. Herken wel de angst of je van een tweede kindje wel net zo veel kunt houden als van de eerste, en ik heb me er de eerste dagen ook wel over verbaasd dat dat echt zo was. Dat je echt meteen als dat frummeltje op je buik gelegd wordt, je helemaal net zo hoteldebotel bent als bij de eerste.
pi_108070503
Oh jah dat heb ik ook vaak als we langs water rijden. Gelukkig zitten we altijd met zijn vieren in de auto. Dus mijn lief kan er 1 pakken en ik 1. Oudste is er eigenlijk nooit bij dus dat scheeld!!
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
  vrijdag 17 februari 2012 @ 09:22:49 #6
131591 Leandra
Is onmogelijk
pi_108070582
Ik hoop dat m'n oudste er dan bij zit in de auto, dan kan hij helpen de jongste redden ;)
Die is echt zo boelkloedig als de pest en zou dat waarschijnlijk nog beter doen dan ik :Y
Wullie bin KOEL © Soneal
Why be difficult when, with a bit of effort, you could be impossible?
pi_108070826
quote:
0s.gif Op vrijdag 17 februari 2012 09:18 schreef MeNicole2 het volgende:
Oh jah dat heb ik ook vaak als we langs water rijden. Gelukkig zitten we altijd met zijn vieren in de auto. Dus mijn lief kan er 1 pakken en ik 1. Oudste is er eigenlijk nooit bij dus dat scheeld!!
En als je lief dan bewusteloos raakt door de klap? :X
pi_108070994
quote:
0s.gif Op vrijdag 17 februari 2012 09:36 schreef Hydrogeny het volgende:

[..]

En als je lief dan bewusteloos raakt door de klap? :X
Ja dat kan ook! Zelfde dat ik in het begin heel bang was dat er 's nachts brand zou komen.
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
  vrijdag 17 februari 2012 @ 10:02:30 #9
35189 Troel
scherp en bot
pi_108071421
Ow ja, die angst. Die was ik even vergeten :X
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
  vrijdag 17 februari 2012 @ 11:03:32 #10
54772 Silmarwen
The World is in our hands
pi_108072898
Die angst heb ik nog wel hoor... Of langs de brug en dat ik bang ben dat de oudste er in valt... (slaat echt nergens op, past nooit tussen de railing door.) en moet ik dan de jongste alleen in de buggy op de brug laten staan, en wat nou als iemand haar meeneemt etc etc.

Die angst is nog steeds niet minder geworden.

Maar de angst om van 1 minder te houden heb ik nooit gehad. Yade was echt voorbeeldig, ik heb wel de angst gehad van "Dit kindje is zo perfect... Wat nou als de baby dat nou niet is? Vind ik die dan wel net zo leuk?" :@

Gelukkig vind ik ze allebei perfect en allebei leuk. Er zijn wel momenten dat ik de een leuker vind dan de ander, maar die momenten zijn goed gebalanceerd. En soms vind ik ze allebei gewoon niet leuk. :D Dan zijn ze stront vervelend. En soms vind ik ze allebei zo leuk, dat ik meteen, nu direct en onmiddelijk een derde wil. Maar ik hou evenveel van ze, gelukkig maar!

Ik merk wel dat Knut meer van Yade kan hebben en ik meer van Jasmin. Komt denk ik omdat Yade en ik zo op elkaar lijken qua uiterlijk en karakter, en Jasmin enorm op Knut. Je kan je eigen nukken blijkbaar minder goed vedragen. :D
pi_108074117
oi die angsten ja :X

haha Silmarwen dat had ik ook, oudste was echt een ontzettende voorbeeldige baby en ik dacht echt van oef, wat nou als de volgende een huilbaby wordt? "dat trek ik niet en dan hou ik vast niet net zoveel van dat kind"
Ik kreeg waar ik niet op hoopte :') een huilbaby, maar vanaf de eerste seconde tot aan nu hou ik echt net zoveel van mn jongste als van mn oudste. Er wordt wel eens gezegd dat dat het laatste taboe is, om toe te geven dat je niet net zoveel van al je kinderen houdt, maar in mijn geval kan ik me daar écht niet in vinden.
:)
  vrijdag 17 februari 2012 @ 11:46:48 #12
54772 Silmarwen
The World is in our hands
pi_108074204
quote:
0s.gif Op vrijdag 17 februari 2012 11:44 schreef mignonne het volgende:
oi die angsten ja :X

haha Silmarwen dat had ik ook, oudste was echt een ontzettende voorbeeldige baby en ik dacht echt van oef, wat nou als de volgende een huilbaby wordt? "dat trek ik niet en dan hou ik vast niet net zoveel van dat kind"
Ik kreeg waar ik niet op hoopte :') een huilbaby, maar vanaf de eerste seconde tot aan nu hou ik echt net zoveel van mn jongste als van mn oudste. Er wordt wel eens gezegd dat dat het laatste taboe is, om toe te geven dat je niet net zoveel van al je kinderen houdt, maar in mijn geval kan ik me daar écht niet in vinden.
Hier hetzelfde, ik houd echt evenveel van ze, maar wat ik voor mezelf wel een taboe vond, is dat ik soms een van mijn kindjes niet leuk vind. Dan schaam ik me best, maar dat is toch van de zotte. Soms zijn je kindjes gewoon niet leuk. Als ze de hele dag dreinen, huilen, stout doen, schreeuwen. Ja... Dan vind ik ze niet zo heul lief.

Gebeurt gelukkig niet zo vaak!
pi_108074657
Toen Matthias net geboren was vond ik hem de allerleukste O+ Maar dat vond ik eigenlijk niet zo heel raar. Hormonen en zo'n klein vers baby'tje O+
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
  vrijdag 17 februari 2012 @ 12:04:51 #14
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_108074758
of dat ik ineens bedacht dat wij in de achterste slaapkamer slapen en als er dan een inbreker boven komt dat kan ik mijn kinderen niet beschermen!! :')

echt. de absurditeit van je angsten soms.

En ja, ik kan echt eerlijk en oprecht zeggen dat ik van al mijn jongens evenveel houd. Ik heb met de een z'n gedrag wel meer moeite dan met de ander. Dat wat jij zegt Silmarwen herken ik zéér. ik kan mijn middelste het beste handelen want da's een blinde kopie van zijn vader. dus weet ik inmiddels hoe mee te veren, om te buigen met bepaalde nukjes.

Mijn oudste is een blinde kopie van mij. lastig! :o zijn nukken irriteren me veel sneller. :@ waarschijnlijk omdat ik ze van mijzelf niet goed kan hebben maar ook omdat ik het voor hem anders gehoopt had ofzo? Maar nu hij op de middelbare school zit kan ik hem wél beter helpen. Omdat ik veel meer dan Buum snap hoe zijn hoofd werkt. wij zijn nou een keer niet van die gediciplineerde 2 uur achterelkaar studeerders. Het gevaar van projectie ligt op de loer, daar ben ik me bewust van. maar vooralsnog werkt mijn aanpak beter.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  vrijdag 17 februari 2012 @ 12:22:54 #15
131591 Leandra
Is onmogelijk
pi_108075241
Het duurde bij mij wel veel langer voor Soneal "mijn" was... ik hield wel gelijk van dat krummeltje zodra hij er was, maar B was alleen mijn kind, er was ook niemand om hem mee te delen, en vooral niet iemand wiens eigenschappen je er in wilde zien, ik zocht en zag dus alleen kenmerken die eigen zijn (ja, later bleek hij ook de negatieve van mij te hebben).
Waar Soneal al op de 3D echo een blinde kopie van z'n vader als baby was, en al voor hij goed en wel opgedroogd was van de geboorte zag je al dat hij echt een mini-versie van N was (met mijn ogen).

Ik moest deze baby dus wel delen, en waar ik bij B alleen maar dingen zag die hij van mij had moest ik ze bij Soneal zoeken.

Inmiddels zijn er wel wat meer tekenen dat hij toch ook echt mijn kind is, zowel qua uiterlijk als qua gedrag, maar ik moest hem wel meer leren kennen, terwijl ik dat met B nooit gehad heb.

Oh, en ik ben wel blij dat er zoveel jaar tussen zit, als ze maar 1,9 jaar gescheeld hadden ipv 19 jaar dan had ik me misschien zorgen gemaakt over het feit dat ik Soneal moest leren kennen, en had ik dat misschien per ongeluk aangezien voor minder houden van.
Wullie bin KOEL © Soneal
Why be difficult when, with a bit of effort, you could be impossible?
  woensdag 4 juli 2012 @ 21:28:49 #16
28677 Beessie-Jen
Meisjesmama!!!
pi_113778961
ff omhoog hoor....

Ben benieuwd of er mensen hier zijn die het herkennen en die misschien tips hebben? of misschien moeten we er wel gewoon doorheen hoor...

Het zit namelijk zo, zowel mijn peuter als mijn baby zijn allebei stikjaloers... Als ik in beeld ben, willen ze echt allebei mijn aandacht en eigenlijk is het de hele dag een strijd. Ze willen beide het liefste de hele dag op of aan mij vast zitten. Als de 1 even bij mij zit om bijvoorbeeld een boekje te lezen, maar zelfs met een luier verschonen, of aankleden komt het voor, dan zit de ander moeilijk te doen...
Als ik met Evie bezig ben; dan zit Liene echt te piepen en mopperen. Eigenlijk komt het er sommige dagen op neer, dat ik ze nooit beide tevreden heb.

Ik probeer ze zoveel mogelijk ook te betrekken bij dingen. Dus probeer met zijn 3en dingen te doen, boekjes lezen, spelen met lego etc. Maar blijft moeilijk, soms gaat het even goed. Maar dan is het weer 'ahhhhh Liene zit aan mijn haar....'', Of niet kunnen delen, of het vreselijk vinden dat de een de andere aanraakt ... wat resulteert in gepiep en gehuil. Er zijn momenten dat ze beide om me heen blijven hangen, als bijen bij een pot honing, want stel je voor dat de andere ineens aandacht van mama vraagt; dan MOET de andere ook weer in actie komen....

echt pffffff; wie heeft DE gouden tip?
* het samen doen/spelen probeer ik dus
* het gedrag negeren werkt soms (na een aantal minuten eerst heel hartverscheurend huilen < Liene)
* goed gedrag belonen (zeggen dat ik zo trots ben dat ze zo lekker aan het spelen zijn oid).
* beide hun momentjes met mama geven probeer ik ook regelmatig, maar tot dusver werkt dat alleen maar goed als de andere in bed ligt....

het gaat goed hoor. Maar dit blijf ik best frustrerend vinden. En vind het wel fijn om even ervaringen te delen?

verder is Evie sommige momenten juist heel trots op dr zusje, en wil ze knuffelen en kusjes geven enzo...
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
  woensdag 4 juli 2012 @ 22:28:32 #17
12713 trui
enorm aantrekkelijk!
pi_113782638
zeer herkenbaar hoor BJ, ik vond/vind dat hele 'strijd-om-de-aandacht' aspect ook het meest lastige van het 2 kinderen vrij kort na elkaar krijgen. de oudste moet vaak toch wat meer begrip/geduld tonen voor de jongste, terwijl die tegelijkertijd natuurlijk ook gewoon nog klein is. en andersom is het voor de jongste -bij ons althans- ook vaak behoorlijk frustrerend, het niet op kunnen tegen de net wat sterkere, slimmere, snellere concurrent.
veel tips heb ik niet voor je, volgens mij doe je al van alles. het is vooral even doorbijten, nu zit je ook wel in een soort tropentijd. wat hier het meest werkt is volgens mij toch wel:
* ze elk hun portie aandacht geven, niet alles per se samen moeten doen, juist af en toe even apart met een kind iets ondernemen.
* ruimte & begrip geven voor hun gevoelens, dus benoemen dat het moeilijk is, laten merken dat je daar begrip voor hebt, dat 't niet raar is, etc., dat het niet alleen maar leuk is om een kleine/grote zus te hebben.
* wel duidelijke grenzen aangeven in wat je accepteert qua gedrag onderling, blijven hameren op 'normaal met elkaar omgaan' zoals eerst even rustig vragen of iemand een beetje opzij wil gaan in plaats van meteen gaan gillen 'JE STAAT ERVOOR!' (ik noem maar een voorbeeld. :+) .
in de haak.
  donderdag 5 juli 2012 @ 08:45:11 #18
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_113794577
Lastig en herkenbaar BJ. En wat Trui zegt, je moet er doorheen. Ik heb op een gegeven moment een soort leeftijdsgrenzen ingesteld. :D dus dan mocht de oudste iets wat een van de anderen nog niet mocht, kaar die was dan weer te oud voor iets wat die anderen nog wel mochten. (t houdt je geheugen ook lekker scherp :P )

En ja, soms is het even gillen, krijsen boos zijn. Het Harmoniemodel kan je beter even uit je hoofd zetten. ;) da's alleen in de reclame.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
pi_113795870
strijd om aandacht: tsjek! soms zo erg dat ze echt elkaar weg stonden te duwen rondom mij. wat bij mij goed werkt is dat ik stug volhou met de mantra "ik heb genoeg ruimte voor jullie allemaal" en ze dan allebei tegelijk knuffel/troost/speel met allebei. duurde eventjes en nu en dan laait het terug op, maar in the end werkt het wel.

kanttekening: ik ben de enige die het zo aanpakt. sangdrax heeft er meer moeite mee, met als resultaat dat ze erg competatief zijn om zijn aandacht. familiebezoek is hier al helemaal een drama in, want onze familie snapt niet dat ze het zelf enigszins in de hand hebben
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
  donderdag 5 juli 2012 @ 11:05:03 #20
28677 Beessie-Jen
Meisjesmama!!!
pi_113797921
nou ik ben al gewoon hele blij om te horen dat het niet abnormaal is.

Het gaat ook soms wel goed hoor... vanmorgen viel het best mee. Liene rustig kunnen voeden, en toen met Evie even met duplo gespeeld. Liene kwam halverwege wel meespelen, maar Evie accepteerde het deze keer...zo gaat het ook af en toe ;)

en idd dat grenzen stellen en normaal met elkaar omgaan, daar ben ik nu erg mijn best op aan het doen. Evie niet duwen, niet naar Liene schoppen.... Liene nee; van Evie haar haar afblijven. En ik leg Evie uit dat de slaande bewegingen van Liene niet bewust slaan is.

En simmu; die vind ik ook fijn, ik zeg ook altijd, mijn schoot is groot genoeg voor allebei O+
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
pi_113798316
tis echt heel normaal hoor beessie-jen :Y
is met sibling rivalry enzo, het schijnt zelfs nog (mits goed er mee omgegaan) heel gezond te zijn :)
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113798622
Als ik dit zo lees realiseer ik me dat ik eigenlijk nooit, als ik ze allebei om me heen heb (wat natuurlijk meestal wel het geval is hier) echt iets met één van twee doe. Als ik al met ze speel, doe ik dat met allebei samen. Pas als de één op school zit ( sinds kort dus) of als de ander slaapt ofzo, doe ik echt een spelletje met één alleen.

Hier kwam de onderlinge strijd (niet eens zo zeer om aandacht, maar meer wie waarmee mag spelen enzo) pas veel later. ik denk pas toen R bijna 2 was ofzo.

Ik vind ze geweldig samen, maar ze kunnen elkaar ook heel goed in de weg zitten, en dan gaat het er best ruw aan toe soms. Zo ruw soms, dat ik ervan schrik en er nog eens lekker overheen schreeuw... :@ :')
pi_113798702
En ik hoor hier de hele dag:

IK HAD DIE!
  donderdag 5 juli 2012 @ 11:31:23 #24
28677 Beessie-Jen
Meisjesmama!!!
pi_113798776
hier hoor ik alleen; NEEEEEEEEEEJ; DIE IS VAN MIJ LIEN! *graait uit handen* en dan als reactie *GIL*. En dan gooit Evie iets naar Liene wat ze niet leuk vindt...
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
pi_113798842
selene geeft ravi nog wel eens een gibbs als die het te bont maakt :X
en soms he, soms, als ik dus in de gaten heb dat die volkomen verdiend was, grijp ik niet in :@ 's avonds op hun kamer gaat het ook goed en vechten ze het ook zelf uit. ik ga niet bij echt alles ingrijpen en doen. maar als ik er bovenop sta grijp ik dus wel in. maar ze moeten toch ook leren het zelf op te lossen.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113798901
Ja, vind ik ook hoor Simmu. Ik grijp ook niet altijd in omdat ik denk dat dat persé nodig is, maar gewoon vanuit mijn eigen frustratie om alle herrie en gedoe enzo :+ .
pi_113799811
quote:
0s.gif Op donderdag 5 juli 2012 11:34 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ja, vind ik ook hoor Simmu. Ik grijp ook niet altijd in omdat ik denk dat dat persé nodig is, maar gewoon vanuit mijn eigen frustratie om alle herrie en gedoe enzo :+ .
herkenbaar :')
inclusief IS HET NOU AFGELOPEN MET DIE ROTHERRIE :@ :s)

in ons nieuwe huis (nog aan te schaffen) is 1 van de eisen een eigen kamer voor elk. dan stuur ik ze dan wel elk naar hun eigen kamer :P
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113799906
overigens gaat ravi hier dus echt en oprecht hartvershceurend huilen 's avonds als selene gaat slapen :'( en selene trekt zich er niks van aan en gaat gewoon slapen :P en dan zit ik er naast in mijn hobbiekamer ;( te genieten van mijn relaxcdtje wat niet boven het gehuil uitkomt. tis het snelste om dan maar even ravi te troosten. ik ben benieuwd, want ze willen geen van beiden een eigen kamertje :X
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113800091
Hier hebben ze een eigen kamertje, naast elkaar met een heel dun wandje. Ze slapen met de deuren open en als het dan bedtijd is liggen ze nog even te kletsen. O+
pi_113800127
Enn ik merk dat als ze elkaar in de weg zitten (of mij), wisseling van ruimte ook wel goed werkt. Dan gaan we naar de zolder, of naar buiten, of... vul maar in.
  donderdag 5 juli 2012 @ 12:23:53 #31
28677 Beessie-Jen
Meisjesmama!!!
pi_113800835
quote:
0s.gif Op donderdag 5 juli 2012 12:04 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Enn ik merk dat als ze elkaar in de weg zitten (of mij), wisseling van ruimte ook wel goed werkt. Dan gaan we naar de zolder, of naar buiten, of... vul maar in.
hier ook idd!
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
pi_113801837
de bieb doet het goed, de supermarkt of naar iemand toe, als het maar de deur uit is
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
  vrijdag 6 juli 2012 @ 12:58:19 #33
30252 Soempie
Procreating
pi_113846717
quote:
0s.gif Op donderdag 5 juli 2012 11:31 schreef Beessie-Jen het volgende:
hier hoor ik alleen; NEEEEEEEEEEJ; DIE IS VAN MIJ LIEN! *graait uit handen* en dan als reactie *GIL*. En dan gooit Evie iets naar Liene wat ze niet leuk vindt...
BJ, ken je dit boekje:



Misschien een leuk idee om eens te lezen met Evie (en Liene). :)

Leuk topic. Gister had ik het er met m'n man over: een tweede kindje, hoe hij daar nu over denkt. We hebben altijd gezegd dat we het liefst twee kindjes zouden krijgen, maar nu vind ik het toch lastig. Het gaat nu zo goed, we zijn zo gelukkig. Wat als het bij een tweede ineens helemaal mis gaat (op wat voor manier dan ook)? En ik kan me niet voorstellen dat ik net zoveel kan houden van een tweede kindje. Daar ben ik wel bang voor. Maar als ik dan hier de verhalen lees, dan is de ervaring steeds weer dat dat wel goed zit. En heel langzaam begint er toch weer wat te kriebelen..

M'n man zei gister: maar ik gun het ons allemaal zo, ook het ongeboren kindje. :D O+

Allereerst hier eens een poosje meelezen. :)
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world.Piaget
pi_113847564
Er bestaat trouwens ook een How2Talk2Kids-versie met als titel "Broers en zussen zonder rivaliteit". Ik heb het zelf niet gelezen, maar misschien is het wel leerzaam!

I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113847678
quote:
0s.gif Op vrijdag 6 juli 2012 12:58 schreef Soempie het volgende:

[..]

BJ, ken je dit boekje:

[ afbeelding ]

Misschien een leuk idee om eens te lezen met Evie (en Liene). :)

Leuk topic. Gister had ik het er met m'n man over: een tweede kindje, hoe hij daar nu over denkt. We hebben altijd gezegd dat we het liefst twee kindjes zouden krijgen, maar nu vind ik het toch lastig. Het gaat nu zo goed, we zijn zo gelukkig. Wat als het bij een tweede ineens helemaal mis gaat (op wat voor manier dan ook)? En ik kan me niet voorstellen dat ik net zoveel kan houden van een tweede kindje. Daar ben ik wel bang voor. Maar als ik dan hier de verhalen lees, dan is de ervaring steeds weer dat dat wel goed zit. En heel langzaam begint er toch weer wat te kriebelen..

M'n man zei gister: maar ik gun het ons allemaal zo, ook het ongeboren kindje. :D O+

Allereerst hier eens een poosje meelezen. :)
Die angst herken ik wel, dat had ik ook (ook nog tijdens mijn tweede zwangerschap). Maar weet je, dat kan gewoon. Ik weet ook niet hoe, maar zodra je dat frummeltje in je armen hebt, word je net zo verliefd als bij je eerste, en hou je er net zo veel van. En mijn moeder verzekert me dat dat bij een derde weer net zo werkt (ik ben de derde thuis ;) )
pi_113847743
Ik ben met Ivan trouwens heel erg bezig hoe hij frustratie uit kan drukken. En dat heeft hij nodig, want hij is de laatste tijd behoorlijk gefrustreerd. Ik moet zeggen dat hij het opmerkelijk snel oppikt. Hij is het "Mama, je MOET <dit of dat doen>" al aan het afleren en vraagt netjes "Mama, wil je <dit of dat doen>?". Ook vertelt hij zijn zusje heel goed wat hem boos maakt. Niet dat die er een boodschap aan heeft, maar je kunt niet alles hebben. :+

Hij zoekt inmiddels ook heel goed naar oplossingen. Dat heeft hij ook van mij opgepikt, want ik zeg vaak dingen als "Ik heb een plannetje/idee!" of "Zullen we een oplossing bedenken/afspraak maken?". Als hij iets niet wil (of als Lena iets doet wat hem tegenstaat) dan komt hij zelf al vaak met een alternatief. Dat alternatief neem ik altijd heel serieus. Ik voer het niet altijd uit, maar ik probeer hem wel het gevoel te geven dat hij op die manier ook iets in te brengen heeft.

Op deze leeftijd ligt je potentiële winst volgens mij sowieso bij de oudste, want de kleinste is nog te jong om fatsoenlijk mee te onderhandelen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113847910
Haha, daar zijn wij bij met B. ook wel mee bezig. Dat ze niet gaat piepen (dat is haar strategie), maar dat ze netjes om hulp vraagt. Ze begint t aardig op te pakken. Oplossingen bedenken kan ze nog niet.

En ze weet ook altijd heel goed wat haar broertje wil. Zo schattig! "Mamma, Pietje wil op z'n buik liggen", dat werk O+ .
pi_113848067
Om een voorbeeld te geven: Ivan wilde ineens niet het kinderdagverblijf binnenlopen. Toen zei hij uit zichzelf: "Ik heb een idee! We gaan eerst bij de eendjes kijken, en daarna naar <naam van zijn groep>." En dat ging gewoon goed! Hij is er best handig in.

Hij doet dit soort dingen dus ook met Lena. Als die iets van hem afpakt of zo, dan bedenkt hij daar iets op. Hij pakt zelden zomaar iets terug. Wat hij wel doet is zeggen wat hem dwars zit ("Lena, ik vind het NIET leuk dat je mijn bal afpakt!", de bal terugpakken, haar proberen te troosten ("Niet huilen, Leentje m'n Leentje! Het is mijn bal") en dan een ander speelgoedje voor haar zoeken.

Of: "Mama, dan gaat Lena hier zitten (links van mij) en ik hier (rechts van mij)." Zo zitten we dan 30 seconden tevreden op de bank, want daarna wil Lena weer naar Ivans kant en wordt hij dus boos op haar. :Y) Waarmee ik maar aan wil geven: ze zijn nog zo klein, dus ik moet een hoop meeveren en niet al te hoge ambities hebben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113848285
quote:
0s.gif Op vrijdag 6 juli 2012 13:23 schreef Bleie het volgende:

Ik weet ook niet hoe, maar zodra je dat frummeltje in je armen hebt, word je net zo verliefd als bij je eerste, en hou je er net zo veel van. En mijn moeder verzekert me dat dat bij een derde weer net zo werkt (ik ben de derde thuis ;) )
Dat was hier niet helemaal zo. Dat wil zeggen, de overweldigende liefde was er wel, de roze wolk was er, de absolute overgave (misschien wel meer dan de eerste keer). Maar als ik mijn kinderen uit een te water gaande auto had moeten redden, dan had ik eerst voor Ivan gekozen. Ik schaamde me ook niet voor dat gevoel. We kenden Ivan al zo goed en we hadden al zoveel interactie met hem.

Inmiddels zou ik weer het klassieke ouderdilemma hebben, dus het is wel langzaam veranderd. Ik ben zo dol op d'r. O+
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
  vrijdag 6 juli 2012 @ 13:47:41 #40
30252 Soempie
Procreating
pi_113848667
Dat soort berichten zijn goed om te lezen, Bleie en Claudia.

En gelukkig hebben we twee armen (en een nek, bij een derde). :+
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world.Piaget
pi_113849905
Wat mooi dat Ivan dat zo kan! Mijn zus doet dat trouwens ook heel erg met haar kinderen. Ze zet het ook in op andere momenten dat de oudste onzeker is: "Jij kan toch altijd heel goed oplossingen bedenken? Dan lukt dat nu vast ook wel."

En je hebt ook wel gelijk, in het begin moet je je kindje nog helemaal leren kennen, terwijl je oudste al kent. Maar daarbij had je dat in het begin ook. Dus misschien is het meer dat je van de tweede net zo houdt als van de eerste toen die net geboren was. En na verloop van tijd, als je je kind beter leert kennen, en samen een geschiedenis opbouwt, dan verdiept dat gevoel. Nou ja, zoiets.
pi_113850004
Ik had juist andersom. Ik vond de nieuw geborene juist veel leuker. Juist omdat ie zo klein en hulpeloos was en de oudere dan alweer zo groot en zelfstandig leek. Kan het niet eens goed uitleggen.
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
  vrijdag 6 juli 2012 @ 14:39:52 #43
177580 maffemuts
Maf en mutsig
pi_113850900
Het is ook heel lastig, want hoe graag je ook zou willen als ouder, het kan niet altijd van een leiendakje gaan. Hier liggen D(bijna 2) en R(4,5) regelmatig overhoop met elkaar want beiden willen met exact hetzelfde spelen en tegelijk aandacht. Op advies van gyn laatste 2,5 maand een pop geintroduceerd in de rol van baby zodat ook het nieuwe 'indringertje' alvast een plekje zou krijgen in de routine van beiden en sofar gaat dat ontzettend goed!
Ook harmonieuzer naar elkaar toe en zelf kleine taakjes hebben (ala speelgoed uitkiezen, verschonings-spullen klaarleggen maar ook 'tafel-dekken' kat eten geven gaat nu zelfs super ) *klopklopklop*
Natuurlijk blijven t broer en zus met elk hun unieke karakter en buien, en kan ik van de een meer hebben dan van de ander, toch hou ik van allen op een manier die bij hen past en 'evenveel'
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
pi_113851035
quote:
0s.gif Op vrijdag 6 juli 2012 13:47 schreef Soempie het volgende:
Dat soort berichten zijn goed om te lezen, Bleie en Claudia.

En gelukkig hebben we twee armen (en een nek, bij een derde). :+
Ik kan niet ontkennen dat ons leven drukker is geworden, Soempie, maar jemig, wat geniet ik van die twee. Vanochtend waren ze allebei heel vroeg wakker. Ivan komt altijd uit zichzelf naar ons toe, ik had Lena zelf gepakt. Zaten ze om 6 uur 's ochtends dus al giechelend in ons bed.

Het was natuurlijk ook rot om zo vroeg wakker te zijn (door de muggen hadden we bovendien al amper geslapen). En om twee kindjes in m'n eentje in orde te krijgen kost best veel tijd, zelfs met goede voorbereiding en een strakke planning. Ivan kan maar niet beslissen wat hij op brood wil, beiden willen niet hun slab om, Lena gooit al haar brood op de grond en ik kan niet ontdekken wat ze dan wel wil, ik kan m'n drager nergens vinden (oké, dat was slechte voorbereiding), Ivan moet nog schoenen aan, waar lag Lena's broek ook alweer, en mán wat is het heet.

Maar wat me aan het einde van de dag bijblijft is dat moment samen in bed, hun gegiebel en hun plannetjes en de vanzelfsprekende, vaak impliciete manier waarop ze elkaar begrijpen. O+
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113851162
of zonet toen ravi een slaapje moest. die wilde dus mooi niet naar boven zonder selene, die reageerde op zijn geroep om haar met "oh, ik kom wel even mee ravi naar bed brengen hoor" O+

hij vraagt haar ook geregeld om hulp als iets niet lukt en dan helpt ze hem. en selene zelf ziet ravi als een of ander wandelend troost-en-zekerheid-figuurtje :Y als ze zich onzeker voelt pakt ze ravi erbij :D
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113851428
Van de week klapperden mijn oren ook toen Ivan zei: "Mama, ga jij maar drinken pakken. Ik zorg voor Lena."
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113851549
ze helpt hem de trap af :X
maakt het hekje open en zegt "kom maar ravi, dan gaan we naar boven/beneden". ziehier waarom er een haakje op hun kamer zit :6
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113851616
De angsten die ik hier lees herken ik eigenlijk (als vader van 3) helemaal niet.
Niet van "oh jee als er 1 in het water valt blijft de ander achter, stel dat ze de buggy meenemen.." lijkt mij verschrikkelijk :D

Wel dat delen "die is van MIJ!!!" opmerkingen. En ALTIJD net als je je omdraait of even 2 seconden in de keuken staat dan gebeurt er iets en niemand die het gedaan heeft of de ander heeft dan iets gedaan en elkaar de schuld blijven geven.
"Ja er is getekend op de tafel.. maar ik deed het niet hoor pap. :N " :D

De geboorte van de tweede, en ook de derde zijn niet zo spannend als de eerste, dan is alles nieuw.
En misschien mag ik het niet zeggen, maar de eerstgeborene is mijn oogappeltje. Betekend niet dat ik niet van de andere 2 hou, zeker niet, ook daar geef ik mijn leven voor, maar de eerste is net iets speciaal. Geeft toch ook niks, als je het maar niet laat blijken.

Voor diegene die twijfelt over een tweede en twijfelt qua financieen, ruimte, houden van, ... gewoon doen, hartstikke leuk een broertje of zusje O+
Ik ben de Schim. Door de angstige stad ren ik. Door het eeuwige lijden vlucht ik weg.
pi_113851799
quote:
0s.gif Op vrijdag 6 juli 2012 14:54 schreef De_kluizenaar het volgende:
De angsten die ik hier lees herken ik eigenlijk (als vader van 3) helemaal niet.
Niet van "oh jee als er 1 in het water valt blijft de ander achter, stel dat ze de buggy meenemen.." lijkt mij verschrikkelijk :D
Mijn lief heeft dat ook niet. Vrouwending? :+
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113852743
quote:
0s.gif Op vrijdag 6 juli 2012 14:54 schreef De_kluizenaar het volgende:
De angsten die ik hier lees herken ik eigenlijk (als vader van 3) helemaal niet.
Niet van "oh jee als er 1 in het water valt blijft de ander achter, stel dat ze de buggy meenemen.." lijkt mij verschrikkelijk :D

Wel dat delen "die is van MIJ!!!" opmerkingen. En ALTIJD net als je je omdraait of even 2 seconden in de keuken staat dan gebeurt er iets en niemand die het gedaan heeft of de ander heeft dan iets gedaan en elkaar de schuld blijven geven.
"Ja er is getekend op de tafel.. maar ik deed het niet hoor pap. :N " :D

De geboorte van de tweede, en ook de derde zijn niet zo spannend als de eerste
, dan is alles nieuw.
En misschien mag ik het niet zeggen, maar de eerstgeborene is mijn oogappeltje. Betekend niet dat ik niet van de andere 2 hou, zeker niet, ook daar geef ik mijn leven voor, maar de eerste is net iets speciaal. Geeft toch ook niks, als je het maar niet laat blijken.

Voor diegene die twijfelt over een tweede en twijfelt qua financieen, ruimte, houden van, ... gewoon doen, hartstikke leuk een broertje of zusje O+
nja, dat hangt denk ik toch ook wel van de omstandigheden af. de 2de en 3de was hier voor ons dusdanig traumatisch dat daar dan weer geen verschil is voor me. selene is mijn eerste, maar ravi de laatste
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
pi_113852967
Ik zei het net nog tegen WupWup, ik vind het grandioos fantastisch 2 kinderen :)
Natuurlijk zijn er ook de moeilijke momenten zoals vanochtend, slecht weer, peuter verveelt, baby wil niet slapen en niks is goed, ik ook slecht geslapen.... Dan is het even herpakken en jezelf en de kinders uit de situatie halen.
Maar dan een paar uur later is het weer de omgekeerde wereld. Iedereen happy en tevrede.
En die lieve meisjes van mij spelen zo leuk samen en van strijd is haast geen sprake. Gewoon samen dingen ondernemen. Het helpt heel erg mee dat Wies helemaal idolaat van Mette is en dat ze een ontzettende vluggert is. Ze kan al vanaf maand 6 kruipen en zelfstandig zitten. Nu met 10 maanden gaat ze met gemak overal achteraan.
Ik heb dus ook niet echt tips BJ. Op de moeilijke momenten die ik hetzelfde als wat Trui vertelde. En ik doe hetzelfde met Mette voor haar frustratie wat Claudia vertelde en zeker de laatste weken werkt dat echt als een tierelier. Ze heeft ook echt het gevoel dat ze gefrustreerd mag zijn en voelt een soort van vrijheid waardoor ze het kan benoemen.
En wij zeggen wel bewust als Wies iets 'niet mag', dat is dus vooral voor Mette want Wies doet daar nog vrij weinig mee natuurlijk, maar ook dat wordt prettig bevonden door Mette. Het werkt om een soort schijn gelijkheid te hebben.
Tijd voor wat anders.. maar wat dan..
pi_113856403
Ik denk dat je in zekere mate zulk gedrag ook al wel bij Liene kunt aanleren. Eva is nu 14 maanden en praat nog amper. Als ik haar niet snel genoeg naar haar zin begrijp en uitvoer wat ze wilt, begint ze te huilen. Boos/gefrustreerd en reageert dan naar mij alsof ik het expres doe.
Toen ik dat merkte ben ik het gaan uitleggen aan haar door te zeggen dat ze niet hoeft te huilen, maar dat mama haar niet begrijpt. Ik vraag dan of ze het nog eens wil zeggen en ik zal dan goed opletten. Dan zijn de tranen eigenlijk gelijk weg en vraagt ze opnieuw. En zo komen we uiteindelijk toch bij het gewenste effect.

Het is iets heel kleins en ik begrijp dat de oudste vaak het meeste verantwoordelijkheidsgevoel krijgt opgelegd en de jongste ontzien wordt, maar toch is dat niet altijd eerlijk naar de oudste toe.

Ik weet niet echt wat ik hier nu mee wil zeggen anders dan, probeer te voorkomen dat Evie altijd 'de boosdoener' is, omdat zij al dingen beter begrijpt. Liene is nu wel op een leeftijd dat je haar dingen kan leren wat wel en niet mag. Maar dan op een ander niveau dan bij Evie.
Dit weet je ws allang, maar toch.
pi_113864089
Absoluut, danic! Maar het is ook wel goed om realistische verwachtingen te hebben. Lena leeft heel erg in het heden. Als ze iets nu niet mag en later wel, dan kan ze dat niet accepteren. Bij Ivan ligt dat anders, al heeft hij er ook nog wel moeite mee. Dat is ook een valkuil, om van je oudste te veel te verwachten (wat jij al zegt, dat is niet eerlijk).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
  vrijdag 6 juli 2012 @ 20:03:04 #54
28677 Beessie-Jen
Meisjesmama!!!
pi_113864620
ik snap wat je bedoelt hoor Danic, en in sommige gevallen probeer ik ook Liene wel te corrigeren. Bijvoorbeeld dr handje terugtrekken als ze Evie dr haren wil pakken, en dan ook benoemen dat ze niet aan Evie dr haar mag komen. (meestal gewoon; mag niet ;)) Maar onthouden en opvolgen is wat anders.
En voor Evie is het inderdaad wel prettig om ook te horen dat ik Liene corrigeer als ze iets doet wat voor Evie niet leuk is. En niet alleen andersom.

Maar wat Claudia ook zegt; echt onthouden/ begrijpen is misschien nog een beetje hoge verwachting, Liene is nog maar 10,5 maand natuurlijk. (ook al zou je dat soms vergeten door hoe ze zich ontwikkelt).

en ook ik ben heeeeeeeel blij met de keuze voor een 2e hoor. Ik ben superblij met mijn 2 meiden. O+
05-12-2009 is ons lieve meisje geboren! Evie (L)
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
pi_113864941
Je trots en plezier in die twee stralen ook van elke foto die je maakt af, BJ.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_113869806
Daar sluit ik me volledig bij aan Claudia! Het is heel duidelijk zichtbaar dat je van die twee meisjes geniet hoor BJ.

En idd, Liene is pas 10,5 maand en daar mag je gewoon nog niet teveel van verwachten. Maar gewoon wel iedere keer consequent zijn en herhalen. Meer kan je niet doen denk ik. En idd goed dat Evie hoort dat je ook Liene corrigeert is denk ik belangrijk. Zo voelt zij zich niet altijd de boosdoener, maar krijgt ze het gevoel dat mama rechtvaardig is en ook voor haar opkomt.
pi_113930600
Ik heb dit topic pas net ontdekt. Erg leuk topic trouwens. Ik vond het interessant om te zien welke angsen andere moeders hadden. Ik moet zeggen dat die doemscenario's met in het water rijden en welke kinderen redden, heb ik tot nog toe niet gehad. Wel angsten of de grote broer zijn kleinere broer wel zal liefhebben en of hij ermee om kan gaan. En nu als ik met de kleine bezig ben, vraag ik me weleens af of ik mijn grote niet tekort doe en of hij wel begrijpt waarom ik zoveel tijd met de kleine bezig ben. Tot nu toe zit dat wel redelijk goed. Ik kan me ook goed voorstellen dat bij een derde kind de rolverdeling weer heel anders is.

BJ ik weet zeker dat je het heel goed doet. En deze rivaliteit om aandacht zullen denk ik de meeste moeders ervaren. Nu de kleine bij ons nog zo klein is doet hij dat nog niet. Mijn grote vraagt weleens aandacht door dingen te doen, die niet mogen.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
pi_114096799
Dat is ook mijn enige 'angst' of liever gezegd zorgen, het aandacht verdelen.
Je wil niemand tekort doen, je wil met de 1 samen tekenen of leren schrijven, met de ander iets bouwen, en nog een ander een beetje stoeien. Maar als je 1 aandacht geeft, willen de ander ook special time, dus die gaan achter je rug elkaar soms even klieren, moet je daar bozig om worden. Of dan valt er altijd per ongeluk wat om, of de een duwt de ander met zn hoofd tegen een deur.
Maw je zit dan niet lekker, met als gevolg dat je er ook geen zin meer in hebt. Dat is het enige waar ik mij wel eens zorgen om maak, hoe kan ik mijzelf in 3 delen.
Ik ben de Schim. Door de angstige stad ren ik. Door het eeuwige lijden vlucht ik weg.
pi_114098376
Ja aandacht verdelen kan best moeilijk zijn. Aan de andere kant denk ik dat een kind echt profiteert van een broertje of zusje, zeker op latere leeftijd & dat het verdelen van de aandacht ook goed is om te leren. Ik bedoel op een kdv, psz, later op school en in het volwassen leven kn je ook niet altijd onverdeelde aandacht van iemand hebben. Soms kan het en soms niet. Dus het kan ook een voordeel zijn, dat ze dat al op jonge leeftijd leren.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
  donderdag 12 juli 2012 @ 10:09:48 #60
12713 trui
enorm aantrekkelijk!
pi_114098643
dat ben ik met je eens hoor Tinuviel, het is heel gezond voor de ontwikkeling om al vroeg te leren dat je sommige dingen moet delen, of ook wel eens even moet wachten. maar 't is vanuit de opvoeder gezien soms best een lastige taak, al dat ge-verdeel. :)
in de haak.
pi_114099288
Trui, ja dat weet ik nu sinds 2 maanden, sinds de komst van onze baby maar al te goed. En dan scheelt het nu misschien nog dat maar 1 kind bewust de aandacht van de opvoeder en zijn mama/ papa vraagt.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
pi_145971465
Ik doe een enorme schop (hoor het wel als het niet okee is!) ik kwam dit topic tegen terwijl ik naar een andere topic zocht en het leek me wel interessant om te lezen hoe het ging met de nieuwe mama's (die al een dreumes/peuter) in huis hadden!
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
  zondag 26 oktober 2014 @ 20:53:25 #63
35189 Troel
scherp en bot
pi_145972525
Ik heb inmiddels heel andere angsten :X
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
pi_145975675
Schop is prima hoor. Leuk om te lezen.

Mijn grootste beperking is dat ik 2 handen en 3 kinderen heb.
pi_145975796
Ik lees vaak dat moeders inderdaad zijn bang om handen te kort te komen, of logistieke issues maar zijn er dames die ook twijfelen aan een gezinsuitbreiding omdat ze bang zijn voor de reactie van hun oudste kindje?
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
pi_145976465
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 21:48 schreef bitterend het volgende:
Ik lees vaak dat moeders inderdaad zijn bang om handen te kort te komen, of logistieke issues maar zijn er dames die ook twijfelen aan een gezinsuitbreiding omdat ze bang zijn voor de reactie van hun oudste kindje?
Precies handen genoeg hier ;)
en eigenlijk nooit echt getwijfeld. Eerlijk gezegd ook niet eens over nagedacht :@ Wij wilden graag twee kindjes en het leek ons geweldig voor Lars om een broertje of zusje te krijgen. Om mee te spelen, om mee te knuffelen, en om ruzietjes mee te maken. Enneh... je hebt een maand of negen om de oudste(n) er op voor te bereiden he

Ik vind momenteel de interactie tussen die twee van ons geweldig. Gevalletje 'kannie met en kannie zonder'. Als Femke continu bij Lars zit - want geweldige grote broer - dan ergert hij zich wild, maar als ze eens voor zichzelf bezig is, dan gaat ie bij haar zitten - want lief klein zusje. O+
Vanmiddag nog, toen ik Femke naar boven bracht voor een middagdutje, hoorde ik Lars ineens heel hard huilen. Ik schrok me wild, dacht dat ie minstens ergens vanaf gevallen was, en ik 112 moest gaan bellen... dus ik mik Femke in d'r bed en trek een sprintje naar beneden... staat meneer daar intens verdrietig midden in de kamer: "Ik -boehoe- ik wilde Fenke nog een knu-huffel geven -boehoe!!" O+

(btw, is het nog mogelijk om dit topic te reeksen met z'n 2 voorgangers?)
pi_145976682
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 21:59 schreef Shandaly het volgende:

[..]

Precies handen genoeg hier ;)
en eigenlijk nooit echt getwijfeld. Eerlijk gezegd ook niet eens over nagedacht :@ Wij wilden graag twee kindjes en het leek ons geweldig voor Lars om een broertje of zusje te krijgen. Om mee te spelen, om mee te knuffelen, en om ruzietjes mee te maken. Enneh... je hebt een maand of negen om de oudste(n) er op voor te bereiden he

Ik vind momenteel de interactie tussen die twee van ons geweldig. Gevalletje 'kannie met en kannie zonder'. Als Femke continu bij Lars zit - want geweldige grote broer - dan ergert hij zich wild, maar als ze eens voor zichzelf bezig is, dan gaat ie bij haar zitten - want lief klein zusje. O+
Vanmiddag nog, toen ik Femke naar boven bracht voor een middagdutje, hoorde ik Lars ineens heel hard huilen. Ik schrok me wild, dacht dat ie minstens ergens vanaf gevallen was, en ik 112 moest gaan bellen... dus ik mik Femke in d'r bed en trek een sprintje naar beneden... staat meneer daar intens verdrietig midden in de kamer: "Ik -boehoe- ik wilde Fenke nog een knu-huffel geven -boehoe!!" O+

(btw, is het nog mogelijk om dit topic te reeksen met z'n 2 voorgangers?)
Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
pi_145976833
Toen ik net positief testte voor de tweede keer overigens wel... dat je dan ineens bang bent voor "wat als deze minder gezond is dan Lars? Hoe gaat dat dan ons en zijn leven beïnvloeden?" etc... maar ja, dan is het dus eigenlijk al wel te laat ;)
En gelukkig is alles goed gegaan O+
pi_145977002
Ik begrijp wel wat je bedoelt Bitterend. Hier werd voor ons besloten en M was ook nog erg jong. Ik denk dat hoe ouder je oudste is, hoe meer je er ook over na gaat denken wat de gevolgen zijn voor je oudste.

Maar ik denk echt dat elk leeftijdsverschil zijn eigen voor- en nadelen heeft, net als het wel of niet enig kind blijven. En de zwaarte van die voor- en nadelen kunnen voor iedereen ook weer anders liggen.

is ie niet gereekst dan? Ik ga even kijken.volgens mij is ie gewoon gereekst hoor :?
pi_145977127
quote:
2s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:09 schreef Kyara het volgende:
is ie niet gereekst dan? Ik ga even kijken.volgens mij is ie gewoon gereekst hoor :?
Verrek...
Waarom zag ik dat net dan niet? Sorry! Brak hoofd hier ;)
  zondag 26 oktober 2014 @ 22:14:57 #71
35189 Troel
scherp en bot
pi_145977336
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:03 schreef bitterend het volgende:

[..]

Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)
Ik begrijp je wel, maar als je kiest voor maar één kindje, denk je dan ook na over de gevolgen? En in hoeverre zijn er niet altijd positieve en negatieve gevolgen tegen elkaar weg te strepen, of het nou om één kind gaat of om meer?

Ik heb er altijd meer dan één gewild, omdat ik zelf enig kind ben. Ik ben heel blij dat dat ook mogelijk was uiteindelijk :)
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
pi_145977584
Troel ja inderdaad :Y ik heb 3 zusjes en 1 broertje en ik heb nooit echt een sterke band mee gehad. Altijd de outsider geweest..vind het altijd interessant om te lezen hoe anderen hier tegenaan kijken en wat voor afwegingen ze hebben gemaakt.
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
  zondag 26 oktober 2014 @ 22:20:57 #73
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_145977721
Ik heb er wel over nagedacht. Maar het heeft me niet weerhouden. Wel heel bewust het nieuwe kindje in het wiegje bij kennismaken en de oudste bij je nemen en er helemaal voor ze zijn. Ze zijn ook niet verantwoordelijk voor elkaar. Dat zijn wij als ouders. En ze hoeven ook niet elkaars vriend te zijn als ze maar beschaafd met elkaar omgaan.
Ze zoeken elkaar trouwens wel op. En de twee groten verheugen zich dat kleine broer volgend jaar ook bij hen op de middelbare komt.
Ik benader ze dus erg sterk als individuen. En meer kinderen was gewoon mijn wens.
En ik denk ook dat ze er later meer voordelen dan nadelen van hebben.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  zondag 26 oktober 2014 @ 22:22:09 #74
318546 Mevr_Mus
Met Mini_Musjes
pi_145977804
Impact hier is best groot (geweest). De zwangerschap en de komst van z'n broertje waren voor onze oudste best heftig. Het is een gevoelig jongetje en hij heeft erg moeten wennen aan alles, vooral het feit dat hij opeens zijn mama moest delen. Het is lastig om te delen als je een eigenzinnige peuter bent, maar ik denk wel dat het een heel waardevolle les is.

En ter geruststelling, volgens S heeft zijn mama "gelukkig twee schoten" O+
Oude (on)bekende.
  zondag 26 oktober 2014 @ 22:28:42 #75
318546 Mevr_Mus
Met Mini_Musjes
pi_145978238
Toevoeging, misschien was niet zozeer de komst van z'n broertje heftig voor onze peuter, maar het feit dat wij door de intensiteit van een baby vermoeider waren en minder met onze aandacht bij hem waren. Nu alles hier weer een ritme heeft en wij ons als ouders goed voelen, is het eigenlijk geen probleem om de aandacht te delen.
Oude (on)bekende.
pi_145978488
Impact is hier voor mij vooral heftig geweest. Mijn meiden kwamen niet vanzelf (ivf) en na de eerste (duurde 7 jaar) wilde ik heel graag snel door voor de 2e. Tussen de dames zit uiteindelijk maar 23 maanden. Qua kindjes ging dat prima, maar 2e dame was een huilbaby. Dát hakte er wel in. Onderling ging meteen prima, oudste accepteerde haar zusje meteen prima.

Oudste is nu 4 en een beetje en gaat naar school. En sindsdien verandert er wel eea in de dynamiek tussen beide. Jongste is idolaat van haar zus maar oudste is heel graag heel dominant tov haar zusje. Dát zorgt wel voor aardig wat strijd.

Best pittig op zijn tijd maar ze kunnen echt niet meer zonder elkaar (soms dus ook niet mét elkaar en precies dat is pittig).
pi_145978490
quote:
1s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:20 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik heb er wel over nagedacht. Maar het heeft me niet weerhouden. Wel heel bewust het nieuwe kindje in het wiegje bij kennismaken en de oudste bij je nemen en er helemaal voor ze zijn. Ze zijn ook niet verantwoordelijk voor elkaar. Dat zijn wij als ouders. En ze hoeven ook niet elkaars vriend te zijn als ze maar beschaafd met elkaar omgaan.
Ze zoeken elkaar trouwens wel op. En de twee groten verheugen zich dat kleine broer volgend jaar ook bij hen op de middelbare komt.
Ik benader ze dus erg sterk als individuen. En meer kinderen was gewoon mijn wens.
En ik denk ook dat ze er later meer voordelen dan nadelen van hebben.
:Y
Ik probeer ook heel bewust niet altijd 'de oudste moet de wijste-zijn' toe te passen. Femke wordt ook gecorrigeerd, maar ik leg Lars ook uit dat ze nog maar klein is en simpelweg nog wat onhandig. Dat het pijn doet als zij hem 'aait', maar dat ze het wel lief bedoelde. Hmm... ik krijg het niet goed verwoord...

In ieder geval zie ik bij mijn broer vaak dat de oudste altijd op z'n kop krijgt als er ruzie is tussen hen twee, terwijl juist het kleine zusje een ontzettende haaibaai is. Vind het daar vaak zo sneu voor m'n neefje als ik er weer eens ben, dat ik mezelf goed heb voorgenomen altijd de situatie goed te proberen in te schatten.
pi_145980202
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 21:59 schreef Shandaly het volgende:

[..]

Precies handen genoeg hier ;)k gezegd ook niet eens over nagedacht :@ Wij wilden graag twee kindjes en het leek ons geweldig voor Lars om een broertje of zusje te krijgen. Om mee te spelen, om mee te knuffelen, en om ruzietjes mee te maken. Enneh... je hebt een maand of negen om de oudste(n) er op voor te bereiden he

Ik vind momenteel de interactie tussen die twee van ons geweldig. Gevalletje 'kannie met en kannie zonder'. Als Femke continu bij Lars zit - want geweldige grote broer - dan ergert hij zich wild, maar als ze eens voor zichzelf bezig is, dan gaat ie bij haar zitten - want lief klein zusje. O+
Vanmiddag nog, toen ik Femke naar boven bracht voor een middagdutje, hoorde ik Lars ineens heel hard huilen. Ik schrok me wild, dacht dat ie minstens ergens vanaf gevallen was, en ik 112 moest gaan bellen... dus ik mik Femke in d'r bed en trek een sprintje naar beneden... staat meneer daar intens verdrietig midden in de kamer: "Ik -boehoe- ik wilde Fenke nog een knu-huffel geven -boehoe!!" O+

(btw, is het nog mogelijk om dit topic te reeksen met z'n 2 voorgangers?)
Dit eigenlijk helemaal.
Inclusief de huilbui soms :D

Ik vind het zo geweldig om te zien hoe ze samen zijn.
Vrijdagochtend was de jongste eerder wakker dan oudste. Kwam oudste naar mij toe om te vragen waar zijn zus was O+
pi_145980328
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:32 schreef Shandaly het volgende:

[..]

:Y
Ik probeer ook heel bewust niet altijd 'de oudste moet de wijste-zijn' toe te passen. Femke wordt ook gecorrigeerd, maar ik leg Lars ook uit dat ze nog maar klein is en simpelweg nog wat onhandig. Dat het pijn doet als zij hem 'aait', maar dat ze het wel lief bedoelde. Hmm... ik krijg het niet goed verwoord...

In ieder geval zie ik bij mijn broer vaak dat de oudste altijd op z'n kop krijgt als er ruzie is tussen hen twee, terwijl juist het kleine zusje een ontzettende haaibaai is. Vind het daar vaak zo sneu voor m'n neefje als ik er weer eens ben, dat ik mezelf goed heb voorgenomen altijd de situatie goed te proberen in te schatten.
Dit ook idd.
Sowieso is die kleine hier ook best een haaibaai op zijn tijd. En ze kan ook heel goed overdrijven. Daar probeer ik ook echt wel op te letten.
Zal vast niet altijd goed gaan :P
  Moderator zondag 26 oktober 2014 @ 23:10:03 #80
5428 crew  miss_sly
pi_145980483
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:03 schreef bitterend het volgende:

[..]

Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)
Ik denk dat je een kind, of het nou de eerste, tweede of tiende (;)) is, alleen moet krijgen omdat je dat als ouders wil. Wel of niet doen voor de volgende vind ik niet direct de juiste insteek. Ik denk dat er aan alle situaties voordelen en nadelen kleven voor een kind dat er al is.
Wel kan ik me voorstellen dat zaken als de gezondheid van een volgend kind en de mogelijke gevolgen voor de oudste meetellen in de beslissing.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
  zondag 26 oktober 2014 @ 23:23:26 #81
164686 _Bar_
Carpe Diem
pi_145980995
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:03 schreef bitterend het volgende:

[..]

Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)
check :7

Dolgraag een 3de...
Maar we hebben ook Roy,niet negatief bedoeld,maar Roy is een kind wat enorm veel aandacht en tijd kost.

Geen idee hoe Roy gaat reageren op een brusje. Als ik kijk hoe hij bij vrienden/fam reageert op babies denken we ja dat zit wel goed.
Maar die babies blijven niet...

Hoe gaat Roy reageren op de baby... Hoe gaat hij ermee om dat de aandacht ineens verdeeld word.

nu scheelt het dat Roy overdag niet thuis is,pas vanaf 16uur terug thuis.
Maar eenmaal thuis vraagt Roy nu alle aandacht van ons, hij heeft een half uurtje nodig om de,prikkels van school te verwerken.
En alleen spelen gaat ook nog niet al te best.

hoe zou dat dan gaan met een baby.

en zo zijn er nog meer vragen en twijfels. En kriebels, we willen wel maar ja is dit de juiste tijd, komt de,juiste tijd.

Dan hebben we nog de reacties van fam.

gevoel en verstand knettergek worden we er soms van. :')
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
pi_145984319
quote:
0s.gif Op zondag 26 oktober 2014 21:48 schreef bitterend het volgende:
Ik lees vaak dat moeders inderdaad zijn bang om handen te kort te komen, of logistieke issues maar zijn er dames die ook twijfelen aan een gezinsuitbreiding omdat ze bang zijn voor de reactie van hun oudste kindje?
Handen tekort ben ik nooit bang voor geweest..

Slaaptekort wel ;)

Wij hebben eigenlijk nooit getwijfeld en ik heb altijd gedacht dat voor alle problemen, waar je tegenaan loopt, wel een oplossing voor zou komen.
Wij zijn best wel snel voor de tweede gegaan zodat dreumes er ook snel aan gewend zou zijn.
  maandag 27 oktober 2014 @ 04:18:36 #83
381212 Gulara
From the future
pi_145984474
quote:
1s.gif Op zondag 26 oktober 2014 23:10 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat je een kind, of het nou de eerste, tweede of tiende (;)) is, alleen moet krijgen omdat je dat als ouders wil. Wel of niet doen voor de volgende vind ik niet direct de juiste insteek. Ik denk dat er aan alle situaties voordelen en nadelen kleven voor een kind dat er al is.
Wel kan ik me voorstellen dat zaken als de gezondheid van een volgend kind en de mogelijke gevolgen voor de oudste meetellen in de beslissing.
+1

Ik denk dat je als ouder zijnde ook niet te veel moet willen invullen.

Wanneer kinderen problemen hebben met het hebben van een broertje of een zusje komt dat volgens mij niet zozeer door de komst van dat broertje/zusje. Maar meer hoe er door de ouders mee omgegaan wordt (voorbeelden die buuf en Shandaly aanhalen).
pi_146007826
AH leuk dit topic weer eens te zien/lezen.

Hier was de keuze voor een 2e wel heel snel genomen, man en ik willen allebei graag meer dan 1 kindje, deels voor Minke (ik ben enig kind en weet dus hoe dat is, en R heeft een zusje, 3 jaar jonger, en weet hoe dat kan zijn) en deels voor onszelf... wij zien het in de ideale situatie met 3 kindjes.
Er zit wel wat meer leeftijd tussen dan de bedoeling was, maar ja... tis niet anders. Ik vind het wel heel leuk om te zien hoe Minke nu al bezig kan zijn met een hypothetische baby (we hebben haar nog niet ingelicht) en zich er al helemaal druk mee en om kan maken. O+ die gaat zo'n trotse grote zus worden. Ben alleen bang dat ze ook heel erg gaat moederen, maar dat zien we dan wel :+
pi_146047111
Oooooh, 3 O+ Ik zie het helemaal voor me hè. Zo'n Lily-gezin met een klein nakomertje erbij O+ .

[ Bericht 45% gewijzigd door groofskendezoveelste op 29-10-2014 15:39:48 ]
pi_146076318
Ik had het met mijn duo hypothetisch over een derde erbij. Gewoon even peilen hoe ze daar zo over denken en het leek ze allebei wel wat. Toen ik aangaf dat dat ook wel veel geld kost, nog een kindje erbij, zei R "mama, dan mag je mijn zakgeld wel voor de baby gebruiken" O+ .
pi_146076672
Oh Groof. Hoe lief O+
pi_146076810
Oh wat een schatje Groof O+
  woensdag 29 oktober 2014 @ 16:00:09 #89
423656 Moppert
omgwtfbbqroflwouters
pi_146077058
Wat super lief! Hier zijn ze ook zo leuk en zo enorm zorgzaam voor de baby O+
quote:
1s.gif Op zondag 26 oktober 2014 22:20 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik heb er wel over nagedacht. Maar het heeft me niet weerhouden. Wel heel bewust het nieuwe kindje in het wiegje bij kennismaken en de oudste bij je nemen en er helemaal voor ze zijn. Ze zijn ook niet verantwoordelijk voor elkaar. Dat zijn wij als ouders. En ze hoeven ook niet elkaars vriend te zijn als ze maar beschaafd met elkaar omgaan.
Ze zoeken elkaar trouwens wel op. En de twee groten verheugen zich dat kleine broer volgend jaar ook bij hen op de middelbare komt.
Ik benader ze dus erg sterk als individuen. En meer kinderen was gewoon mijn wens.
En ik denk ook dat ze er later meer voordelen dan nadelen van hebben.
Vooral het niet de verantwoordelijkheid geven vind ik heel belangrijk.
En dat is waar ik het in mijn omgeving vaak mis zie gaan.
We houden echt veel rekening met elkaar maar ze hebben verder geen verplichtingen naar elkaar.

En ik heb er rekening mee gehouden met kraambezoek. Eerst de kinderen de baby ontmoeten en weer fijn in hun vel en bijkomen van de eerste indrukken en dan pas visite enzo.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
  donderdag 30 oktober 2014 @ 21:44:32 #90
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_146130365
Hoe bedoelen jullie dat? Geen verantwoordelijkheid voor elkaar?
Daar ontkom je toch niet aan binnen een gezin? En hoe ouder ze worden, hoe meer verantwoordelijkheid ze krijgen, ook naar elkaar toe. Verantwoordelijkheid nemen hoort toch ook bij zelfstandig worden?
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
  donderdag 30 oktober 2014 @ 21:54:53 #91
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_146130887
quote:
0s.gif Op donderdag 30 oktober 2014 21:44 schreef Grijs het volgende:
Hoe bedoelen jullie dat? Geen verantwoordelijkheid voor elkaar?
Daar ontkom je toch niet aan binnen een gezin? En hoe ouder ze worden, hoe meer verantwoordelijkheid ze krijgen, ook naar elkaar toe. Verantwoordelijkheid nemen hoort toch ook bij zelfstandig worden?
klopt. Oudste is ook 'de baas' als wij er niet zijn. Maar hij hoeft niet thuis te blijven als wij weg moeten. Hij is niet ' de oppas'. dan moeten we een andere oplossing verzinnen. Toen ze kleiner waren dus ook. Ik hou niet van teksten als maar jij bent toch al groot? Of geef eens het goede voorbeeld...

Ik verwacht wel dat ze beschaafd met elkaar omgaan. En ze helpen elkaar vanzelf. Dat is vast ook verantwoordelijkheid nemen. Maar ik bedoel meer 'ouderlijke taken'
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  donderdag 30 oktober 2014 @ 22:28:38 #92
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_146132551
quote:
1s.gif Op donderdag 30 oktober 2014 21:54 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

klopt. Oudste is ook 'de baas' als wij er niet zijn. Maar hij hoeft niet thuis te blijven als wij weg moeten. Hij is niet ' de oppas'. dan moeten we een andere oplossing verzinnen. Toen ze kleiner waren dus ook. Ik hou niet van teksten als maar jij bent toch al groot? Of geef eens het goede voorbeeld...

Ik verwacht wel dat ze beschaafd met elkaar omgaan. En ze helpen elkaar vanzelf. Dat is vast ook verantwoordelijkheid nemen. Maar ik bedoel meer 'ouderlijke taken'
Op die manier. Ja, dan snap ik wat je bedoelt.
Maar ik vind wel dat de oudste ook wel de wijste/verstandigste mag zijn, op grond van zijn leeftijd/levenservaring. Van een 13-jarige verwacht meer dan van een 6-jarige. Niet dat een 13-jarige altijd wijs en verstandig moet zijn, maar wel meer dan een 6-jarige.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
pi_146209157
Mensen met drie, even een vraagje naar jullie ervaringen.

Ik overweeg dus een derde en mijn enige twijfel ligt eigenlijk op het financiële vlak. Dus ik ben me daar een beetje op aan het voorbereiden, beetje inlezen her en der.

Als ik de NIBUD-site mag geloven dan kosten twee kinderen gemiddeld 26 % van je besteedbaar inkomen en drie kinderen gemiddeld 33 % van je besteedbaar inkomen.

Op zich kwa baby-uitzet moet ik veel weer opnieuw kopen, maar ik ben een marktplaats-mens dus met een euro of 200 heb ik alle belangrijke dingen wel weer in huis. Kleding rouleert in de familie en op het eerste pakje na vind ik pakketten van marktplaats ook prima. Dat is volgens mij allemaal prima te overzien.

De opvang de eerste vier jaar is duur, heel duur. Daar maak ik me misschien wel de meeste zorgen over. Omdat ik echt nog zoekende was en opbouwende (kwa werk) heb ik bij de komst van de eerste twee eigenlijk niet veel stappen terug hoeven doen (alleen eenmalig toen de opvang ineens zoveel duurder werd). Nu zou ik wel echt een grote stap terug moeten doen. Daar staat tegenover dat er veel meer luxe in huis is. We hebben grote verbouwingen doorstaan sinds de geboorte van de oudste en kwa plek is het geen probleem. Er is zelfs nog een kamertje over.

Maar daarna, als ik drie basisschoolkinderen zou hebben, of bv twee middelbare scholieren en een basisschoolkind. Wordt het dan nóg weer duurder of wordt het dan in jullie ervaring juist weer wat goedkoper?

Ik ben heel benieuwd naar ervaringsverhalen.

Oh, en even voor de duidelijkheid. Ik werk al een tijdlang op dezelfde plek, met een net en stabiel inkomen. Geen vetpot, maar ook zeker niet arm. Gewoon een keurig 70-%-baan-inkomen in het onderwijs.
pi_146209227
Oh, ik vraag me ineens af of dit wel de juiste plek is voor zo'n vraag.
pi_146209679
Ik heb het al eens laten vallen in het rammelaars topic maar ik vind het vreselijk tegenvallen. Ik betaal me blauw aan de kinderen, juist nu ze ouder worden.

Speelgoed/gadgets bij oudere kinderen
Veel kleding want groeien waar je bijstaat.
Veel schoenen want groeien (zomerschoenen, winterschoenen, gymschoenen (binnen/buiten) voetbalschoenen (binnen/buiten), sandalen, laarzen, balletschoenen
In alle maten, voortdurend
Meubels voor hun kamers
Schoolspullen, schriften, lunchtrommels, bekers, rugzakken, rekenmachine, agenda
Voeding/drinken
Stroom/water/gas
Verzorgingsproducten
kapper
fietsen
Verenigingen/contributies/busgeld
Verzekeringen
En veel eten…heel veel eten (in puberleeftijd)
En dan nog schoolboeken (die je moet betalen omdat ze er per ongeluk in geschreven hebben wat niet mocht), studiereizen, excursies, gymkleding, zakgeld, consumpties.
Bijles

Onze 13 jarige is nu het duurste in ieder geval en dat is nog maar het begin.
Ook alle goedkopere dingen 'omdat ze kind' zijn gelden maar t/m 12 jaar, zoals kapper, entreegelden e.d.
pi_146214026
Poeh, dat klinkt inderdaad heel duur zo.
  zondag 2 november 2014 @ 21:35:09 #97
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_146231371
Wat lily zegt merk ik nu ook. Ook mijn oudste is 13 en groeit alle kleren en schoenen binnen een paar maanden uit (halverwege het seizoen is alles weer te klein :( ). Middelbare school is duurder, etc.
Maar voor mijn jongste (6 jaar), de derde, geef ik niet zoveel uit. Dat is er prima bij te doen. Op dit moment.
Hoe het gaat als zij naar de middelbare school gaat? Geen idee. Misschien heb ik dan eindelijk werk, kan mijn man meer werken (i.p.v. minder), is mijn oudste het huis uit (ik denk trouwens niet dat dat financieel gunstiger is...) We zien het wel.
Ik vind het lastig om te zeggen dat het te duur gaat zijn. Maar goedkoper wordt het in elk geval niet ;). Maar misschien zijn er ook weer andere mogelijkheden in de toekomst. Je kunt niet alles voorzien.

[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 02-11-2014 21:42:23 ]
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
  maandag 3 november 2014 @ 08:34:58 #98
255392 De_Taartjesfee
Hoardin' like a hoarder
pi_146242982
Tot het voorgezet onderwijs vond ik het qua kosten allemaal wel meevallen. Vanaf een jaar of 13 stegen de kosten ineens wel explosief.
Maar joh, dat is voor jou pak-hem-beet 14 jaar verder! Weet jij veel hoe je er dan bijzit?
Als je kinderen ouder worden kun je ook weer wat meer werken en hoef je geen opvang meer te betalen dus dat scheelt ook weer :)
Als jij alles voor elkaar hebt, en je ziet het zelf zitten?
I`m not weird. I`m limited edition.
  maandag 3 november 2014 @ 09:06:58 #99
423656 Moppert
omgwtfbbqroflwouters
pi_146243421
Dat is imho ook wat het moeilijk maakt.
Je kan nu ook er goed voor zitten en dan over 14 jaar ineens niet meer.

En veel dingen zijn er ook aardig goedkoop en zou de kinderbijslag op kunnen vangen.
Maar of dat er dan nog is dat is ook maar de vraag natuurlijk.

Ik vind het zo lastig dat wij niet een financiële blik in de toekomst kunnen werpen.

Ik begrijp je heel erg goed groofs.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
  maandag 3 november 2014 @ 09:41:58 #100
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_146244116
Om nog maar te zwijgen over de prijs van de kleding omdat die ineens uit de volwassenenhoek komt ipv uit de kinderkleding. Na 146 zit er ook al een betaalsprongetje. }:|
En ja, ze worden gewoon echt duurder. Met de trein niet meer met een railrunnerkaartje kunnen enzo.
Aan de andere kant is een financiele situatie ook zo veranderlijk als wat. Of kan je meer werken.
Wat ik ook verrassend vond is van 4 naar 5 gaan. Andere auto, vakantiehuisjes moeten altijd voor 6 zijn voorverpakte dingen zijn vaak voor 4.
Het heeft mij in ieder geval niet weerhouden. En ik draag met liefde mijn winterjas nog een winter door omdat er wegens groeispurt een andere moet komen voor kind B.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  maandag 3 november 2014 @ 10:08:05 #101
423656 Moppert
omgwtfbbqroflwouters
pi_146244814
Dat met vlees is inderdaad heel herkenbaar. Ik denk dat een 3e alles veel duurder maakt wat dat betreft dan bijvoorbeeld een 2e kind omdat je toch al voor 4 moet kopen of een 4e kind omdat je toch al voor 6 moet kopen.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
  maandag 3 november 2014 @ 10:51:32 #102
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_146246207
quote:
1s.gif Op maandag 3 november 2014 09:41 schreef debuurvrouw het volgende:
Om nog maar te zwijgen over de prijs van de kleding omdat die ineens uit de volwassenenhoek komt ipv uit de kinderkleding.
Nou dat! Ik wilde 2 nieuwe sportshirts kopen voor de oudste. Er was er nog een in maat 176 en een aantal in maat S. Precies dezelfde shirts, precies dezelfde maat (ik heb ze op elkaar gelegd), maar maat S was duurder.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
  Moderator maandag 3 november 2014 @ 10:56:06 #103
5428 crew  miss_sly
pi_146246373
quote:
0s.gif Op maandag 3 november 2014 10:51 schreef Grijs het volgende:

[..]

Nou dat! Ik wilde 2 nieuwe sportshirts kopen voor de oudste. Er was er nog een in maat 176 en een aantal in maat S. Precies dezelfde shirts, precies dezelfde maat (ik heb ze op elkaar gelegd), maar maat S was duurder.
Dat vind ik al schrikken bij de overgang van baby/peuterkleding naar kleuterkleding! En ik kan me zo voorstellen dat dat dadelijk inderdaad nog weer duurder wordt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
  maandag 3 november 2014 @ 12:09:51 #104
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_146248921
Ik vond kleding vanaf maat 92 ook ineens al zo duur ;(

Straks 3 pubers in dezelfde leeftijd :X ik ga maar vast sparen denk ik
pi_146249225
quote:
2s.gif Op maandag 3 november 2014 12:09 schreef Kyara het volgende:

Straks 3 pubers in dezelfde leeftijd :X ik ga maar vast sparen denk ik
Knap als dat nog goed lukt. Met 3 kinderen op zwemles etc blijft er bij ons zeer weinig over aan het einde van de maand.
Met een meidenkwartet
  maandag 3 november 2014 @ 12:20:54 #106
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_146249284
quote:
0s.gif Op maandag 3 november 2014 12:19 schreef Cathmar het volgende:

[..]

Knap als dat nog goed lukt. Met 3 kinderen op zwemles etc blijft er bij ons zeer weinig over aan het einde van de maand.
Het was ook meer een grapje. Mijn ww loopt deze maand af dus hoop dat we überhaupt niet teveel van onze spaarrekening hoeven te halen voor luiers en zo.
pi_146249321
quote:
2s.gif Op maandag 3 november 2014 12:20 schreef Kyara het volgende:

[..]

Het was ook meer een grapje. Mijn ww loopt deze maand af dus hoop dat we überhaupt niet teveel van onze spaarrekening hoeven te halen voor luiers en zo.
Ja daar is niks aan nee.

En kleding: ik koop beduidend minder nu in de grote maten. Dan kom je er achter dat je echt geen 10 broeken nodig hebt voor ze.

Ik kijk niet uit hoor naar de jaren met 4 kinderen op voortgezet onderwijs en verder. Pfoeh.
Met een meidenkwartet
  maandag 3 november 2014 @ 12:28:26 #108
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_146249536
Nou was ik sowieso al niet van de 10 broeken maar nu groeien ze ook zo grillig dat ik het niet durf te wagen om er twee te kopen. :D
Ze hebben wel 2 of 3 broeken maar vaak wassen dus. Gelukkig zit de machine ook sneller vol met al die grotere kleding :') :+
Het is me nu al een paar keer gebeurd dat de broek 2 weken na aankoop alweer te klein was.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  maandag 3 november 2014 @ 12:36:12 #109
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_146249783
quote:
0s.gif Op maandag 3 november 2014 12:22 schreef Cathmar het volgende:

[..]

Ja daar is niks aan nee.

En kleding: ik koop beduidend minder nu in de grote maten. Dan kom je er achter dat je echt geen 10 broeken nodig hebt voor ze.

Ik kijk niet uit hoor naar de jaren met 4 kinderen op voortgezet onderwijs en verder. Pfoeh.
Klopt, dat merk ik bij M nu ook al inderdaad.

Maar hier is de grootste kostenpost toch nog de luiers.
pi_146266186
quote:
2s.gif Op maandag 3 november 2014 08:34 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Tot het voorgezet onderwijs vond ik het qua kosten allemaal wel meevallen. Vanaf een jaar of 13 stegen de kosten ineens wel explosief.
Maar joh, dat is voor jou pak-hem-beet 14 jaar verder! Weet jij veel hoe je er dan bijzit?
Als je kinderen ouder worden kun je ook weer wat meer werken en hoef je geen opvang meer te betalen dus dat scheelt ook weer :)
Als jij alles voor elkaar hebt, en je ziet het zelf zitten?
Dat is natuurlijk wel waar ja, dat ik dan makkelijk wat meer kan werken. En natuurlijk heb ik dan geen opvangkosten meer, maar ik hoopte stiekem dat de hoge kosten van pubers wellicht vergelijkbaar waren met de hoge kosten van die hele kleintjes door de kinderopvang.

:P

Kijk, dat zaken onvoorzien zijn, dat is nou eenmaal zo. Je kunt een buffer opbouwen voor als... Maar meer dan dat kun je niet doen, denk ik. Maar de wel te voorziene zaken kan en moet ik ook, vind ik, zo goed mogelijk in kaart brengen voor mezelf.

Mijn twijfel is niet groot meer hoor, en het voordeel is misschien wel dat ik nog nooit zo sterk als nu, het gevoel gehad heb dat ik het financiële plaatje heel graag goed op orde heb. Ik ben ook nogal makkelijk aangelegd hoor, op dat vlak. Ik wil daar nu eindelijk eens wat strenger in worden voor mezelf. echt een goede buffer gaan opbouwen. Toekomst-denken.
pi_146266252
Ik vraag me trouwens af of sporten dan echt zo duur wordt als ze puber zijn. Ik heb er nu één op ballet en één op zwemles. Is dat straks dan zoveel anders, de contributie?

Ik zou ze ook heel graag muziekles ofzo kunnen aanbieden, kwa geld dan :P .
  maandag 3 november 2014 @ 19:52:58 #112
423656 Moppert
omgwtfbbqroflwouters
pi_146266311
Hangt heel erg van de locatie af. :) bij ons zijn de kosten hetzelfde.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
pi_146333039
Jeetje, wat scheelt dat veel zeg, gastouder of dagverblijf, in de kosten. Ongelooflijk! Ik had die optie eerder moeten bekijken.
  woensdag 5 november 2014 @ 15:51:40 #115
286844 Kimpossible
Van lurker tot poster.
pi_146333367
quote:
1s.gif Op woensdag 5 november 2014 15:49 schreef -Spring het volgende:
Ja? Is een gastouder goedkoper?
Hier scheelde het voor 1 kind 5 euro per maand :')

Maar met Groof haar beroep kan ik het me wel voorstellen, bij gastouders kun je vaak per uur afnemen itt de dagdelen bij het kdv :)
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
pi_146333419
quote:
1s.gif Op woensdag 5 november 2014 15:51 schreef Kimpossible het volgende:

[..]

Hier scheelde het voor 1 kind 5 euro per maand :')
Hmz. Via Kinderopvang Walcheren?
  woensdag 5 november 2014 @ 15:54:31 #118
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_146333505
quote:
0s.gif Op maandag 3 november 2014 19:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik vraag me trouwens af of sporten dan echt zo duur wordt als ze puber zijn. Ik heb er nu één op ballet en één op zwemles. Is dat straks dan zoveel anders, de contributie?

Ik zou ze ook heel graag muziekles ofzo kunnen aanbieden, kwa geld dan :P .
op zich niet. De contributie gaat niet omhoog. alleen de schoenen/kleding wordt duurder en ze zijn er sneller uit. Voordeel daarvan is weer dat er ook meer tweedehands aanbod is van nagenoeg nieuwe spullen.
En muziekles vind ik wel vrij prijzig ja. :X 40 euro per kind per maand. dat gaat niet. bij ons in ieder geval niet.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
pi_146333660
Nou ja, het uurbedrag scheelt al heel wat. Daarbij inderdaad het feit dat ik dan gepast uren kan afnemen ipv halve dagen. Ik betaalde dus steevast 3 uur per dag meer dan ik nodig had, minstens. Èn het feit dat ik daardoor onder het max aantal toegestane uren zou gaan blijven. En dus voor alle afgenomen uren tegemoetkoming zou krijgen.

Ik heb serieus met 1 kind op dagopvang en 1 op bso (en echt niet te veel, ik haal ze meteen op en ben veel thuis met ze :P ) anderhalf keer zoveel betaald als dat ik eventueel straks zou gaan betalen voor 3, als ik dat via de gastouderopvang zou doen. Vraag blijft nog of ik mijn duo op ma gewoon op de bso zou laten of dat ik dat dan ook zou gaan veranderen. maar goed, tijd zat om daar nog over na te denken. Dit valt me alvast alles mee. *O*

Ben ook het NIBUD aan het bestuderen voor richtlijnen zakgeld en kleedgeld enzo straks. Op middelbareschoolkosten verder heb ik goed zicht, dat is mijn vak natuurlijk, dus daar zitten weinig verrassingen denk ik.

En nu nog de studiekosten gaan bestuderen. :+

(Ik ben dus eigenlijk niet zo hè, ik weet ook niet waar ik deze skills ineens vandaan haal :D )
pi_146333697
quote:
0s.gif Op woensdag 5 november 2014 15:54 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

op zich niet. De contributie gaat niet omhoog. alleen de schoenen/kleding wordt duurder en ze zijn er sneller uit. Voordeel daarvan is weer dat er ook meer tweedehands aanbod is van nagenoeg nieuwe spullen.
En muziekles vind ik wel vrij prijzig ja. :X 40 euro per kind per maand. dat gaat niet. bij ons in ieder geval niet.
Maar dat is neem ik aan bij een centrum voor de kunsten? Vaak kun je ook goede muziekles krijgen bij mensen thuis, of bij conservatoriumstudenten bv. Dat moet ik ook nog uitzoeken inderdaad.
pi_146333807
Oh, en dank voor alle reacties trouwens, ik heb daar echt veel aan. :Y
  woensdag 5 november 2014 @ 16:05:54 #122
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_146334028
quote:
0s.gif Op woensdag 5 november 2014 15:59 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Maar dat is neem ik aan bij een centrum voor de kunsten? Vaak kun je ook goede muziekles krijgen bij mensen thuis, of bij conservatoriumstudenten bv. Dat moet ik ook nog uitzoeken inderdaad.
ik vind het erg tegenvallen. maar nu woon ik ook vrij onherbergzaam natuurlijk. Mijn middelste heeft zo'n ontzettend leuke drumleraar dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om dat af te breken. Ze passen bij elkaar. O+ :D
(zo vind de leraar dat mijn kind op Calvin lijkt, van Calvin and Hobbes. En ik moet hem gelijk geven daarin. Maar dat hij het ziet, en snapt en er op anticipeert is zo ontzettend waardevol...[/wekemoederhart] )
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
  woensdag 5 november 2014 @ 16:07:21 #123
286844 Kimpossible
Van lurker tot poster.
pi_146334102
quote:
1s.gif Op woensdag 5 november 2014 15:53 schreef -Spring het volgende:
Heu. Ninja-edit.
Hehe sorry!

Ja, via hen! Plus dat je dan voor eten/drinken nog extra betaalt, dat zit er bij kdv al in. Hoewel ik het nu alsnog betaal omdat ik eten mee zal geven ipv haar daar de veel ongezondere alternatieven te laten eten.
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
pi_146334176
Nou dat eten voor een 0-4 jarige stelt gelukkig niet zoveel voor. Het zal hem meer in de luiers zitten dan.
pi_146334203
quote:
0s.gif Op woensdag 5 november 2014 16:05 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

ik vind het erg tegenvallen. maar nu woon ik ook vrij onherbergzaam natuurlijk. Mijn middelste heeft zo'n ontzettend leuke drumleraar dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om dat af te breken. Ze passen bij elkaar. O+ :D
(zo vind de leraar dat mijn kind op Calvin lijkt, van Calvin and Hobbes. En ik moet hem gelijk geven daarin. Maar dat hij het ziet, en snapt en er op anticipeert is zo ontzettend waardevol...[/wekemoederhart] )
Haha, ^O^
  donderdag 6 november 2014 @ 08:24:26 #126
217224 Juud79
Ik zie rond in de wereld
pi_146358102
Och luiers is ook te overzien, ik haal er in de aanbieding bij LIDL 88 voor 10 euro, zijn prima luiers. ^O^
pi_146428009


[ Bericht 100% gewijzigd door groofskendezoveelste op 08-11-2014 15:05:38 ]
pi_147288960
Weet je wat ook leuk is?

Dat je 4 jarige een groot verhaal voor het slapen wil, terwijl je eigenlijk geen zin hebt. Je lief ondertussen met de 9 jarige op het voetbalveld staat (brrrrr) maar je 13 jarige haar wel wil voorlezen..
pi_147289011
O+ Dat klinkt wel echt te lief!!!
pi_147289129
Ja. Het leefdtijdsverschil heeft ook voordelen :Y
pi_147291724
Mijn neef heeft er ook drie. De oudste twee waren 7 en bijna 5 toen de jongste geboren werd. En die zegt dat het echt heerlijk is, dat er even wat jaartjes tussen zitten. :Y

(Hier zou dat, mocht alles lukken, ook het geval zijn. O+ )
pi_147292379
Tja, ieder vindt het zijne, maar ik vind het ook heerlijk, Groof
  vrijdag 5 december 2014 @ 00:01:31 #133
279868 Sugarsnap
Sprookjesboom...
pi_147297058
Ik vind het deze keer ook heerlijk dat er 3,5 jaar tussen de jongste en de middelste zit. Ook al is deze periode even heel heftig vanwege sinterklaas- en verjaardagstress bij E.
Tussen B. en E. zit maar 21 maanden en de babytijd van E. verliep niet zo lekker vanwege verborgen reflux. Ik heb heel veel het idee gehad dat B. overal onderdoor vloog en ik hem in die tijd veel te weinig aandacht kon geven.
Nu is G. ook een heerlijk relaxt en makkelijk ventje en dat maakt het al veel makkelijker om mijn aandacht te kunnen verdelen.
Vandaag was B. op school en ik was met E. en G. alleen thuis. G. deed een heerlijk lang slaapje en ik heb met E. lekker zitten kneuteren met de strijkkralen. En vanavond lag E. al in bed, papa was met G aan het knuffelen en B. en ik hebben samen een potje mens-erger-je-niet gedaan.
pi_147318536
Het heeft allemaal wat, denk ik. :)

Bij ons zit er 24 maanden tussen 1 en 2 en 21 maanden tussen 2 en 3. Om me heen zag ik dat veel gezinnen met 3 kinderen een "gat" hadden tussen 2 en 3. Wij wilden dat juist liever niet. De eerste 3 maanden (incl.verhuizing) vond ik pittig en het is nog steeds best wel druk, maar het is vooral zó leuk. O+ Ze groeien echt samen op.
  vrijdag 5 december 2014 @ 21:37:43 #135
48000 Vlinder
1 + 1 = 3, nee 5!
pi_147319760
Soms heb je vrij weinig te willen..


Wij hebben het geluk dat het na alle ellende bij R. we gelijk doorkonden met diezelfde medicatie.
J was gelijk raak. Tussen R en J zit 23 maanden. Als ik die twee miskramen niet had gehad was ons derde kindje in september al geboren en had er tussen J en B3 34 maanden gezeten. Nu komt B5 in mei en is J al ruim 3.5 en R is dan 5.5.


Nu vind ik het prima. Ik zie wel dat de jongens echt samen gaan spelen en samen dingen ondernemen, de derde zal met alles echt de jongste zijn. Maar we gaan het zien. Zien wel hoe het loopt :)
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
pi_147320426
quote:
1s.gif Op vrijdag 5 december 2014 21:37 schreef Vlindur het volgende:
Soms heb je vrij weinig te willen.
Natuurlijk, dat snap ik. Maar om mij heen is het vaak juist wél een bewuste keuze. En hoewel ik het vanuit praktisch oogpunt zeker snap, heb ik het zelf nooit zo gewild. Niet omdat er in mijn ogen iets mis mee is hoor, het is gewoon een gevoe of een beeld dat ik voor ogen had.

Super dat jullie een 3e krijgen, trouwens! :)
  vrijdag 5 december 2014 @ 22:01:08 #137
21082 Paxlie
Ies best bro
pi_147320679
Dat valt ondanks het leeftijdsverschil hier echt erg mee.
De jongste is bijna 1 en de middelste is 4 en de oudste is in het voorjaar 7 en hoewel hij nog niet echt mee kan spelen is hij voor hun wel echt heel belangrijk. Ze proberen hem wel te betrekken bij alles en doen heel erg hun best om hem te leren kennen O+
Wie werd waar wanneer geboren en waarom werd hij door wie hoe genoemd?
Praten over mma? Kom naar #mma
pi_147480217
quote:
1s.gif Op vrijdag 5 december 2014 21:55 schreef Cantare het volgende:

[..]

Natuurlijk, dat snap ik. Maar om mij heen is het vaak juist wél een bewuste keuze. En hoewel ik het vanuit praktisch oogpunt zeker snap, heb ik het zelf nooit zo gewild. Niet omdat er in mijn ogen iets mis mee is hoor, het is gewoon een gevoe of een beeld dat ik voor ogen had.

Super dat jullie een 3e krijgen, trouwens! :)
+1
herkenbaar. Ik had het zelf ook liever niet zo gewild. Tussen A. en E. zit 17 maanden en liefst had ik ook vrij weinig tijd tussen de meiden en een derde gezien, vanwege gevoel/beeld idd. Dat zit er niet in, er zal nu minstens 4,5 en 6 jaar tussen zitten als het niet meer wordt en ik vind dat helemaal niet leuk. Maar goed, t is nie anders en elk verschil heeft zn voordelen/nadelen dus soit.

Als t niet gaat zoals t moet ik wil, dan moet t zoals t gaat. :+
:)
pi_147483405
hier ook een behoorlijk leeftijdsverschil (Ruim 5,5 jaar)
En ze spelen evengoed samen ;) de kleinste is echt gek op de oudste en doet niks liever dat met haar grote zus spelen, en de oudste daarintegen is maar wat trots dat die kleine haar zo leuk vindt (en soms wordt ze gek van dr kleine zusje en gaat ze ergens zitten waar ze wel rust heeft :P )

ach het was ook leuk geweest als ze wat dichter op elkaar zouden zitten, maar we waren gewoon niet aan een tweede toe voor die tijd, dus hoe dan ook is dit prima voor ons :)
pi_147483418
Tussen nr 1 en nr 2 zit 7,5 jaar... Omstandigheden ( nr 1 jong gekregen tijdens studie/relatiebreuk/nieuwe relatie) maar het pakt hier goed uit. Het was heerlijk dat nr 1 al wat zelfstandig kon zodat ik wat meer tijd had voor nr 2. De twee zusjes zijn stapelgek op elkaar. Tussen nr 2 en 3 zit 3 jaar en twee weken. We hadden het graag wat sneller achterelkaar gewild, de planning was ongeveer twee jaar er tussen maar er valt weinig te plannen. Door verklevingen kon ik niet zwanger raken van onze jongste, na een kijkoperatie en schoonmaakactie was ik een maand later zwanger.
Tussen oudste en jongste zit dus 10,5 jaar. Echt met elkaar opgroeien doen ze dus niet al is het ook bijzonder om te zien hoe deze band is gevormd... oudste waakt als een leeuwin over haar broertje en zusje. Er gaat geen dag voorbij waarbij ze elkaar niet helemaal platknuffelen.
pi_147483668
Ik denk dat voor elk leeftijdverschil genoeg voor- en nadelen zijn te vinden. Het is maar net waar je zelf veel waarde aan hecht. En soms heb je het ook niet voor het zeggen en heb je weinig te willen.
  donderdag 17 november 2016 @ 19:27:45 #142
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_166719356
Ik schop dit topic even omhoog (leuk om terug te lezen dat sommige twee jaar geleden nog twijfelden en nu inmiddels al een tweede of derde hebben rondlopen ;)).

Even spuien... Want ik vind het maar ingewikkeld. Mijn oudste lijkt ineens zo oud, zo groot, haast alsof het een heel ander kind is dan hiervoor. We waren altijd samen en waren twee handen op één buik, en nu trekt hij veel meer naar zijn vader toe. Ik mis hele stukken van zijn dag (en heb natuurlijk sowieso een aantal dagen gemist toen hij uit logeren was en toen ik in het ziekenhuis lag) en mis hem gewoon, hoe het was. Herkenbaar? Hoe vonden jullie die nieuwe balans ten opzichte van de al aanwezige kinderen en hoe lang duurde dat?
Dit kost me bijna al mijn kraamtranen :').
KuikenGuppy
pi_166719797
Ik herken wat je schrijft burdie, ik vind de overgang van 1 naar 2 ook veel groter dan van 0 naar 1 kind.
Ook nog druk met balans zoeken dus ik lees mee.
S. 2014
J. 2016
  donderdag 17 november 2016 @ 19:52:52 #144
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_166720018
Wat lijkt zo'n peuter dan ineens groot hè... Kuiken praat ook ineens anders, benoemt dingen anders, heeft hele verhalen...

Hij vindt zijn broertje trouwens wel het tofste wat er bestaat en straalt helemaal als hij naar Guppy kijkt O+.
KuikenGuppy
pi_166720146
quote:
1s.gif Op donderdag 17 november 2016 19:52 schreef Burdie het volgende:
Wat lijkt zo'n peuter dan ineens groot hè... Kuiken praat ook ineens anders, benoemt dingen anders, heeft hele verhalen...

Hij vindt zijn broertje trouwens wel het tofste wat er bestaat en straalt helemaal als hij naar Guppy kijkt O+.
Ja ze lijkt ineens veel ouder! En nu ze naar psz gaat, lijkt het nog sneller te gaan. Dingen als " leuk idee mama" komen ineens uit mijn kind dr mond :o
Maar ook hier groot fan van de baby, fles geven en poepluiers verschonen zijn favoriet hier. :') en als mensen in de wagen willen kijken staat zij er naast " mijn baby" O+
S. 2014
J. 2016
pi_166721763
Ik vond t ook erg wennen.. of eigenlijk, de eerste week ging heel natuurlijk, daarna kreeg ik blindedarmontsteking en kon ik mijn grote even niet tillen.. De eerste keer dat ik haar verschoonde schrok ik gewoon van die enorme billen!
Maar mijn oudste vond de baby totaal niet interessant eigenlijk. Hij was er gewoon en dat was prima, niet vervelend, maar ook niet leuk.
Nu spelen ze super leuk samen en heb ik gewoon laatst op de bank een boek gelezen, terwijl ze om me heen gezellig aan t spelen waren..
pi_166725171
Ik herken het ook. Dat je oudste ineens heel groot lijkt ook. Het is dan denk ik vooral belangrijk om hem niet te overschatten en te zorgen dat hij ook nog klein mag zijn. Maar dat weet je denk ik ook wel.

Maar die handen en voeten, echt enorm!

De balans heeft hier echt wel een tijd geduurd. Denk toch wel zeker een maand of 6. Maar dat kwam misschien ook omdat de situatie wat extremer was met prematuur, tweeling en een oudste die nog amper een dreumes was.
pi_166727123
Herkenbaar hoor Burdie! Hier ook heel wat tranen gelaten toen omdat ik 'mijn meisje kwijt was' ;(. Het was voor iedereen echt weer even zoeken naar een nieuwe balans. Ik had ook iets te rooskleurige verwachtingen van de kraamtijd. Bij J was dat één grote roze wolk maar dat is bij een tweede gewoon niet realistisch om in je bubbel te kunnen blijven zitten. Toen ik dat eenmaal echt accepteerde ging het ook weer beter met mijn band met J. Ik denk dat alles binnen een maand wel weer als vanouds voelde tussen ons. Hopelijk gaat het bij jullie ook zo :*.
pi_166729599
Dag 1 vond ik de baby ieniemini en de dagen daarna de oudste ENORM. Vond vooral haar handen zo groot!
Tussendoor vond ik voldoende tijd om met haar te knuffelen, puzzelen en knutselen. Zij had het er wel soms lastig mee de aandacht te moeten delen. Maar dat wende best snel. Inmiddels kan ze niet meer zonder haar broertje ;)
Dat ze wat meer naar papa trok vond ik alleen maar fijn. Kreeg zij de aandacht die ze zocht en kon ik me focussen op de baby. Ik ging er altijd vanuit dat als de baby iets ouder was, ik ook weer voldoende aandacht aan de oudste kon geven. Die balans vind je wel, maar het kost gewoon tijd.
  vrijdag 18 november 2016 @ 15:39:31 #150
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_166736465
Burdie, ik vind het heel herkenbaar. Ik heb best een tijdje het gevoel gehad dat ik mijn zoon kwijt was. Omdat ik minder tijd voor hem had, omdat de gezinsdynamiek ineens zo anders was, omdat hij (dat is dan wel anders dan bij jullie, lees ik) heftig reageerde op de geboorte van zijn zusje.
Wij waren ook twee handen op één buik, echt altijd samen op pad en bijna met elkaar vergroeid :+ . Hij ging me na haar geboorte bijten, slaan, schoppen etc.

Dus ik had het gevoel alsof ik onze band om zeep had geholpen ofzo. Om eerlijk te zijn duurde dat hier wel een tijdje. Als ik het me goed herinner begon dit rond februari beter te worden, en Suus is van begin oktober. Het is wel volledig goedgekomen hoor, onze relatie werd weer als toen (weliswaar met minder tijd maar daar wen je echt aan). Hij is nu echt een enorme mama's boy.

Ook dat gevoel dat hij ineens zo groot was ja.. Ik ben toen wel in de valkuil getrapt om hem te overschatten. Hij was toen al erg welbespraakt waardoor je een kind al snel overschat, maar ik realiseerde me pas echt hoe klein hij nog maar was destijds toen zijn zusje diezelfde leeftijd had.

Succes en sterkte! Dat gevoel dat je bijna verdrinkt en alles aan je voorbij gaat, verdwijnt :*
  vrijdag 18 november 2016 @ 17:27:41 #151
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_166738378
quote:
0s.gif Op vrijdag 18 november 2016 15:39 schreef Spees_Eend het volgende:

Succes en sterkte! Dat gevoel dat je bijna verdrinkt en alles aan je voorbij gaat, verdwijnt :*
Zo fijn dit te lezen... O+.

Kuiken draait ook al wel weer een beetje bij intussen, hij kan zijn rust weer bij me vinden, en heeft soms echt mama nodig om in slaap te vallen. En daar durft hij weer om te vragen (eerder deze week zei hij nog dat ik hem pas weer mocht knuffelen als ik weer beter was ;( ). Morgen is D kraam voor het laatst, ons bed is weer laag, ik ben weer meer beneden, langzaam aan wordt het voor hem ook weer normaler en bezinkt het weer een beetje. En nu begint de fase van het uitproberen. Eindeloos ons bed op en af, terwijl ik probeer te voeden en te rusten. Ineens hard gillen als Guppy net slaapt. Op de kast of grond (dreigen te) tekenen als je even met de kraam in gesprek bent. Het lijkt wel of we alleen maar roepen "doe eens niet", "pas op" en "voorzichtig voor mama/de baby". Ik dacht dat het voor mijn welopgevoede lieve schat niet zou gelden, maar negatieve aandacht is ook aandacht... Dat komt ook weer goed, toch?

En ja die handen ineens hè, kolenschoppen! Om over peuterbillen maar te zwijgen... :o.
KuikenGuppy
pi_166739044
Dat negatieve herken ik erg ja, dat je voor je gevoel je oudste continu dingen aan het verbieden bent en de jongste alleen maar aan het knuffelen. Ik miste mijn grote echt die eerste tijd. Hij trok altijd al meer naar papa, maar pas bevallen en met minibaby was ook van ons uit papa vooral de 'ouder van dienst' voor de oudste. Ik vond dat echt heel moeilijk en zou dat bij een derde echt anders doen. Niet meer zo automatisch baby bij mama etc.

Dat corrigeren vind ik overigens nog steeds best lastig, jongste is al 1 inmiddels maar nog steeds is dat heel scheef want van een kleuter verwacht je simpelweg meer dan van een dreumes.

Wat hier goed hielp was trouwens regelmatig tegen kraaiende baby in de box of zo zeggen 'nee baby, even wachten, ik ben nu met oudste bezig!' Die tip las ik hier ooit en je zag oudste daarvan groeien, dat hij óók nog steeds belangrijk was :'(
  vrijdag 18 november 2016 @ 19:57:21 #153
311825 snoenk
heeft een hondenleven
pi_166741481
Hier was het toen de kraam weg was en de rust weer wat meer in huis was een dag of 2 drama met de oudste maar is nu weer helemaal zichzelf. Zeker omdat ik ook gewoon weer veel meer kan dan tijdens zwangerschap. Ze is weer haar lieve goedluisterende zelf O+ Wel ga ik mezelf wel eens voorbij, maar dat blije, lieve koppie zien als we lekker een uur buiten in de regen plassen hebben lopen stampen geeft me ook veel energie en is me heel veel waard O+
  vrijdag 18 november 2016 @ 20:17:49 #154
171422 LadyBlack
paint it black
pi_166741917
Haha ja Mineola, ik mopper ook wel eens hardop tegen baby, en zeg consequent dat hij niet aan E's haar mag trekken (ook al straalt ze ervan O+ ) want hey, ik verbied haar ook om met dr hoofd op zijn buik te ploffen ook al moet hij daarvan schaterlachen oO<

En we zeggen regelmatig dat E nu even aan de beurt is. Allemaal idd bewust zodat zij weet dat ze nog steeds net zo belangrijk is.

Het overschat-probleem is wel herkenbaar ook. Dus ik dwing mezelf af en toe even met verse ogen naar dr te kijken. Mijn kleine trotse grote zus O+
pi_166743735
Burd heeeeel herkenbaar jouw gevoel en verhaal :Y
Djenna leek ineens mega tegenover baby Boaz.

En totdat Sjuul geboren werd was Boaz mijn kleine baby/ventje. Dat was echt ineens meteen weg toen Sjuul er eenmaal was. Wat een mega kind was Boaz ineens :o

Ik heb er iedere keer weer aan moeten wennen :Y

Gun jezelf de ruimte en tijd. En qua corrigeren etc. Toen Boaz geboren werd was Djenna er prima bij te handelen. Nu bij de kraamweek van Sjuul en de periode erna waren zowel Djenna als Boaz helemaal hyper de pieper. Sjuul is nu 2 maanden en ik kan wel zeggen dat de rust is wedergekeerd. Of dat kont omdat we doordeweeks een 'vast' ritme hebben van werk/school/gastouder weet ik niet. Denk wel dat die voorspelbaarheid bijdraagt aan de rust eigenlijk.

Je bent net bevallen! Iedereen mowt wennen aan de nieuwe situatie .. aan de aandacht verdelen .. aandacht krijgen en zulks. Geef elkaar en jezelf de ruimte en tijd. Over een maand gaat het denk ik al een heel stuk beter! En wat ik in het babytopic ook las .. schakel hulp in als je het even niet trekt. Ik vond het de eerste paar weken prettig dat mijn zusje er even op uit ging met Boaz en Djenna. Niet ondat ik ze niet kon verdragen, maar ondat ze dan even flink aandacht kregen en niet alles om Sjuul zou draaien. Want hoe ik het ook wend of keer .. op dit moment heeft sjuul in ons huis denk ik wel de meeste prio van allemaal hier in huis.

Maar hopelijk wordt het iedere dag een klein beetje makkelijker voor jullie!
  zondag 20 november 2016 @ 10:58:01 #156
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_166773003
Fijn te lezen, alle verhalen van herkenning O+. Dat zeggen ze er van te voren niet bij hè :'). Ik heb er ook wel vertrouwen in dat het weer goed gaat komen, als ik zelf weer een beetje opgeknapt ben (ik kan fysiek echt nog lang niet alles wat ik wil, dat maakt het voor mij ook lastiger).

Ik ben ook wel erg benieuwd hoe het zal gaan als mijn man straks weer aan het werk is, ik durf daar nog niet zo goed aan te denken.
KuikenGuppy
pi_167954947
quote:
0s.gif Op vrijdag 18 november 2016 18:02 schreef Mineola het volgende:
*Knip*

Wat hier goed hielp was trouwens regelmatig tegen kraaiende baby in de box of zo zeggen 'nee baby, even wachten, ik ben nu met oudste bezig!' Die tip las ik hier ooit en je zag oudste daarvan groeien, dat hij óók nog steeds belangrijk was :'(
Wow, ik kwam dus voor tips enzo. En echt de derde reactie die ik lees is dus een antwoord op mijn vraag :o
  zaterdag 7 januari 2017 @ 18:08:57 #158
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_167955929
wat ik veel doe is om hulp vragen ook, dingen aangeven, helpen aankleden, luiertje pakken.
mijn bijna 3 jarige denkt echt dat hij onmisbaar is voor mij wat betreft hulp O+
pi_167956081
Bij ons werkte dat mee laten helpen etc totaal niet. Oudste werd er alleen maar dwarser van. Pas toen we d'r qua verzorging van d'r broertje links lieten liggen begon ze m interessant te vinden.
*poef* nu is het weg
pi_171879697
Kickje voor Roomsnoes :s)
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen &lt;3
pi_171880029
Dank tombo!

Vraagje aan de ouders met 3+ kinderen.
Voorop gesteld: we hebben écht (nog) geen specifieke plannen voor nr 3 maar wil graag wat ervaringen horen.

Hoe was de overgang van 2 naar 3, in praktische zin? En dan bedoel ik niet de grotere auto of extra slaapkamer, maar meer dat je maar 2 handen hebt als je met ze over straat loopt en ze allemaal je hand vast willen houden. Of bij het boeken van vakanties bv, hoe doe je dar met z'n vijven? Alles lijkt gericht op 2+2. Lijkt me ontzettend onpraktisch (en duur) om 3 hotelkamers te moeten boeken (2+2+1).
Zijn er onverwacht fijne/praktisch/leuke dingen aan het hebben van 3 kinderen, tov 2?
  vrijdag 23 juni 2017 @ 11:16:23 #162
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_171880991
Goeie vraag Room! Ik vraag het me ook af, je bent dan als ouders gewoon 100% van de tijd outnumbered :').
KuikenGuppy
  vrijdag 23 juni 2017 @ 11:31:08 #163
149959 SQ
snelle trees
pi_171881383
Ik ben ook wel benieuwd ja. Mijn hart wil best nog een kindje er bij, maar ik zie zo ongelooflijk veel praktische beren op de weg (zoals een, voor mijn gevoel, te klein huis). Ik ga sowieso pas over twee jaar een definitieve beslissing nemen, maar het knaagt nu soms al :')
disclaimer
pi_171882261
Ja mijn hart zegt ook soms dat ik toch wel 3 kinderen zou willen, maar dan zie ik ook allemaal spoken.
Er is geen slaapkamer over, past niet in de auto, veel babyspul hebben we al weggedaan.
Mijn lichaam heeft n flinke optater gehad na bevalling 1.. Is na de 2e niet erger geworden, maar wil ik nog een keer dat risico lopen? En zo kan ik wel even doorgaan.

Maar man wil geen 3e, dus dan houdt het al op.
  vrijdag 23 juni 2017 @ 12:23:34 #165
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_171882735
Ik vond de impact alleen groot op het gebied van huisvesting, het huis voelde met hem er bij direct te klein. Dat had ik dus totaal niet verwacht maar het was echt direct een issue.

Een 7 zitter regel je toch wat makkelijker dan een nieuw huis als je huis onderwater staat.
Dingen als handjes geven en vakanties enzo, is allemaal geen issue.
  vrijdag 23 juni 2017 @ 13:12:36 #166
73386 Fazz
onderweg
pi_171883816
Ik lees ook mee :7

Verhuizen moeten we nu toch ook op termijn; met 2 kinderen en 2 niet al te grote slaapkamers :)
pi_171886751
Wij gingen van 2 naar 4. Dat was even keihard werken. En ja, vooral mijn tweede is misschien iets sneller zelfstandig met vanalles geworden dat ik had gewild. Maar het is hier óf wachten, óf zelf doen. Aandacht verdelen blijft moeilijk maar we doen hard ons best om echt kwaliteit tijd voor ze alle 4 te hebben. En ben heel blij met hoe dat gaat. En ik vind mijn volle drukke huis heerlijk.
De momenten dat ik me afvraag waarom ik zo nodig meer dan twee kinderen wilde, gaan altijd over praktische zaken. Meestal vakanties, uitstapjes, sparen (het wordt inderdaad haast onmogelijk duur allemaal). Geld dus eigenlijk. Maar voor alles is een oplossing.

Mijn dochter is heel vraag bij haar vriendin die alleen is. Want het is verboden zonder heerlijk rustig. En dat meisje is graag bij ons. Want het is zo lekker druk.


Ik had na kind 2 alles weg gedaan. Heb bijna alles geleend of op mp gekocht voor mijn duo. En we hebben twee kinderkamers. Dus ze moeten allemaal delen.
Met een meidenkwartet
pi_171887768
Ik lees mee O+ . En misschien voeg ik later nog wat toe.

Ik kan er nog niet zo goed de vinger op leggen hoe en wat er nou precies anders is. Maar het is wel anders :D :') O+ en daar horen vele emoties bij. Van ultiem geluk en grote trots, tot schuldgevoelens en financiële stress. Hier vliegt het alle kanten op.
pi_171888192
Ik vind het niet zwaar, zeker niet sinds ze normaal slaapt en eet. Het doordeweekse en dagelijkse leven is knus en gezellig en kost weinig extra moeite.

Maar de meer bijzondere dingen moet ik wel weer opnieuw uitvogelen, mijn draai in vinden. De weekenden, de grotere uitstapjes, de vakanties. Maar hoe spannend ik het soms ook vind, hoeveel stress het me soms ook kost, ik wil die dingen persé gewoon doen en blijven ondernemen.

En de groten hebben ingeleverd. Ik heb minder tijd en ruimte om eens zomaar met ze te gaan voetballen, zwemmen, een hele dag in de drunense duinen rond te zwerven, enz... Daar voel ik me soms schuldig over. Mijn oudste zit heerlijk in haar vel, die lijkt er niet onder te lijden. Mijn tweede (die juist helemaal gek is op zijn jongste zusje) vindt het volgens mij lastiger. Maar de warmte en gezelligheid van een gro(o)t(er) gezin, lijken ze allebei wel fijn te vinden. De maaltijden aan tafel, en de luie ochtenden in het weekend enzo, zijn echt fijn. Het is juist ook de middelste die C heel erg kan missen als hij uit gaat logeren bij een vriendje ofzo.

Daar staat tegenover dat we in vakanties de kleinste naar het kdv brengen en ouderwets met z'n drietjes dat soort dingen ondernemen. Dat kunnen ze ook weer extra waarderen zo, dat zijn leuke dagen. En ik doe mijn uiterste best om juist voor de grote twee alles door te laten gaan, zo min mogelijk in te leveren. Ze spelen nog net zo vaak met vriendjes, doen nog net zoveel sport en doen feitelijk nog evenveel leuke dingen, maar dat is soms hard werken, als je een uur op de fiets zit met kleine C voorop, om iedereen van hot naar her te fietsen. Hard werken en goed passen en meten.

Financiëel vind ik het wel pittig, nu de dagopvangkosten er weer bijzitten. Wat dat betreft denk ik dat het over 3 jaar toch echt ineens weer veel makkelijker zal zijn. We gaan nu drie weken op vakantie (tenten, dus in elk geval geen stress over hotelkamers ed), en dan zoek ik echt weken naar een toffe camping, omdat ik weet dat er weinig financiële ruimte is voor luxe uitjes. Maar ik zie het als een uitdaging en probeer er creatief mee om te gaan. De kinderen merken daar niks van en komen volgens mij niks te kort (verre van, durf ik zelfs te stellen).

Zo, tot zover mijn eerlijke relaas over 3. :P

[ Bericht 3% gewijzigd door groofskendezoveelste op 23-06-2017 16:23:20 ]
  vrijdag 23 juni 2017 @ 18:52:14 #170
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_171891861
Ik vond en vind het idd vooral pittig dat je steeds in de minderheid bent inderdaad. Nu zitten ze bij ons natuurlijk ook allemaal in dezelfde leeftijdscategorie en dat heeft zijn voor en nadelen en eigen uitdagingen.

We zijn nu in centerparcs maar ook daar is dus veel gericht op 2+2. Waterfiets huren of een bootje is nu niet mogelijk. Fietsen huren... ligt eraan of ik mijn jongste kleuter nog in het voorstoeltje gepropt krijg.

Verder qua zwaar... ja, er zijn tropenjaren maar denk dat eea ook afhankelijk is van leeftijden van kinderen en het leeftijdsverschil.
pi_171925883
Goed relaas groofs! De maaltijden en luie ochtenden die je beschrijft klinken heerlijk.

Kyara, dat 2+2 overal lijkt me erg lastig soms, zeker met een tweeling. Hoe gaan ze daar zelf mee om, als iets echt voor 2 is?

Buda, ruimte lijkt me wel erg prettig idd, om fijn te wonen. Wij zijn gisteren verhuisd (eeeindelijk) en we wonen nu op 170m2 dus dat zou meer dan genoeg moeten zijn. Maar ons bed is met 3 kleintjes nu al aardig vol haha. Maar dat is natuurlijk ook een kwestie van de oudste warm maken voor haar eigen kamer.

Ik denk dat een derde qua routines wel snel met de andere 2 mee zal gaan. Ik vond het iig met nr 2 veel eenvoudiger om een draai te vinden in de praktische kant van het moeder zijn.

En zwaar en tropenjaren- dat hoor ik vaak inderdaad. Ik moet zeggen dat ik verbazingwekkend goed om ga met de drukte. Had ik niet van mezelf verwacht. En juist daarom duikt de gedachte aan een derde soms op. We doen het zo goed met z'n allen, er zou best een derde bij kunnen. Maar tegelijkertijd denk ik ook: we doen het zo goed met z'n allen, waarom een derde er bij willen.
:')
pi_171926548
Hier had de geboorte van de derde wel onverwacht veel impact op onze oudste, die vrij gevoelig is. Die was bijvoorbeeld in een klap zindelijk-af en ging van "nogal energiek" naar driftig en met momenten destructief. Hij had (en heeft nog steeds) ontzettend veel moeite met het delen van de aandacht, ondanks dat dat na de geboorte van zijn eerste zusje niet nieuw meer was. Dat maakt het wel vele malen intensiever dan ik vooraf bedacht had.

Wij kozen voor een gedeelde slaapkamer voor de twee oudsten, en zijn zelf ook naar een kleinere kamer verhuisd. Dat wende voor iedereen eigenlijk best snel. De auto (een station) hebben we gehouden, die drie stoelen passen naast elkaar achterin. Qua ruimte in huis vind ik het alleszins meevallen, zeker omdat zo'n baby in het begin niet eens zoveel ruimte nodig heeft. Tegen de tijd dat dat verandert (ze kruipt nu de kamer door), willen die andere twee niets liever dan voor tunneltje spelen.
Onze woonkamer heeft wel een aardige speelhoek en een redelijke renruimte en we hebben een tuin, dat zijn voor mij wel essentiële voorwaarden zodat ze alledrie ook een apart hoekje kunnen opzoeken (of wijzelf c_/ ).

Verder vind ik het exact zo druk als je zou verwachten (ze worden in aug/ sept 5, 3 en 1). Over alles moet je vooraf even nadenken: wie haal je als eerste op (degene die het snelst in en uit de auto is), in welke volgorde plaats je de autostoeltjes (want die maxicosi moet er nog in gehengst worden), hoe verplaats je je in godsnaam door een supermarkt (ik ben voornemens hierop te promoveren).
Maar je hebt ook stomtoevallig opeens drie schoten. En kennelijk nog genoeg fraicheur in je bilspleet om ze alledrie tegelijk een soort van onder je arm naar buiten te bananen als dat even je enige optie lijkt. Ik had bijvoorbeeld ook geen idee dat douchen met drie stuks kind mogelijk was, laat staan dat het gezellig is, en dat er dan niemand verdrinkt.

Plus: de dingen gaan ook heel vaak gewoon vanzelf goed. Soms improviseer je, soms gebeurt het net anders, om dan maar te concluderen dat dat ook prima is. Ik geloof dat ik wel duizend keer makkelijker ben geworden. Ook wel dertig jaar ouder, maar soit. O+
En een dag heeft opeens 32 uur, getuige ook het tijdstip van deze post.

(Tevens: hai!)
  zondag 25 juni 2017 @ 04:44:50 #173
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_171927443
Mango :o :W.
Gefeliciteerd met je derde :Y.

[ Bericht 24% gewijzigd door Burdie op 25-06-2017 04:57:22 ]
KuikenGuppy
pi_171927667
Haha, Mango, grappig om te lezen. En van harte!

Een groot deel herken ik niet van wat je schrijft, maar dat zit hem in de leeftijden. ;)
  zondag 25 juni 2017 @ 09:21:00 #175
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_171927912
Herkenbaar mango! Ik dacht dat het makkelijker zou worden als ze allemaal in dezelfde stoel zouden zitten maar nu elke keer ruzie wie waar zit.

Verder hebben wij hier nogal te maken met het "tweeling escallatie syndroom" (ja, daar is een naam voor). Wij zijn dus wel op zoek naar een grotere woning zodat we de tweeling uit elkaar kunnen halen en een eigen kamer kunnen geven.

Room, veel dingen weten ze niet. Of ze proberen zelf een oplossing te bedenken (dan ga ik wel bij J op schoot achterop te fiets). En ze weten natuurlijk ook niet beter.

Heel veel dingen zijn voor kinderen gewoon zoals ze zijn. Als ouder ben je je bewust van dingen als minder aandacht (zeker in verglijking met de eerste), dingen die wat lastiger kunnen etc.
pi_171928361
quote:
0s.gif Op zondag 25 juni 2017 09:21 schreef Kyara het volgende:


Verder hebben wij hier nogal te maken met het "tweeling escallatie syndroom" (ja, daar is een naam voor). Wij zijn dus wel op zoek naar een grotere woning zodat we de tweeling uit elkaar kunnen halen en een eigen kamer kunnen geven.

Intrigerend. Nog nooit van gehoord dat syndroom. Eens wat over lezen.
Hoop dat jullie hulp (snel) lukt.
Hier slapen ze samen in een tweepersoonsbed. Terug thuis weer eigen bed, zelfde kamer. Andere kamer komt pas vrij als oudste het huis uit gaat. Nog een jaar of 8 (omg blokkeer).

De zolder verbouwing om die kamer te splitsen in 2 voor mijn grote meiden moet trouwens ook nog. Ergens 2018. Inclusief 2e badkamer want met vier meiden zie ik noodzaak :)
Met een meidenkwartet
pi_171928392
Ik vind alle verhalen over al dan niet drie kinderen zo leuk om te lezen!

Bij mij/ons is het ook een hot topic. Ik heb allerlei redenen voor en tegen, zowel oppervlakkige als serieuze, en ik weet niet waar het toe gaat leiden. :+

De wens is er sterk en we hebben de tijd nog. Maar op de een of andere manier voelt het toch als 'het lot tarten', waarom nog een derde als het allemaal zo soepel loopt met twee? Daarnaast vind ik het ook nog wel een lastig punt dat het gewoon allesbehalve nodig is dat er meer mensen worden gecreeerd.

De overgang van 1 naar 2 ging hier heel gemakkelijk! De keren dat er twee tegelijk huilden is nog op 1 hand te tellen. :+ ik vind het zo gaaf om hun band te zien, en ook hun verschillen. Ben wel benieuwd of de 'rust' in huis met 3 opeens toch wel weg is.

Als we voor een derde gaan zal het wel weer een leeftijdsverschil van minstens 3 jaar zijn, en dat vind ik zelf ook fijn. Dat je in ieder geval rustig kan voeden enzo.

Ik ben zelf de derde van drie kinderen, en heb het wel als positief ervaren dat je als je de ene sibling zat bent je de andere nog hebt. Daarentegen denk ik wel dat het voor m'n ouders heel lastig was om echt 1 op 1 aandacht te geven, waardoor er denk ik wel wat aandachtsstrijd was. Nu met 2 kinderen doe ik echt nog zeer regelmatig iets met 1 van de 2, en dat vind ik zelf ook zo fijn en beide kinderen ook. Met 3 zou dat onvermijdelijk veranderen.

Megapost! :+
pi_171928410
Ik vond het ook zo mooi dat ouders van twee op ons nieuws van een derde komst, reageerden met: "Gelukkig schijnt de overgang van twee naar drie geruisloos te gaan hè!" oO<

En ouders van drie: "Hoe oud zijn je oudsten? Wow! Sterkte, ik weet ook niet meer hoe ik het deed, maar komt goed hoor!" (ferme schouderklap) *O*
pi_171930287
quote:
0s.gif Op vrijdag 23 juni 2017 18:52 schreef Kyara het volgende:


We zijn nu in centerparcs maar ook daar is dus veel gericht op 2+2. Waterfiets huren of een bootje is nu niet mogelijk. Fietsen huren... ligt eraan of ik mijn jongste kleuter nog in het voorstoeltje gepropt krijg.


Dit! Ik loop er ook vaak tegenaan dat er wel faciliteiten zijn gezinnetjes bestaande uit 4 personen. Maar sommige dingen lijken soms godsonmogelijk voor ons vijven. Dan word je vanzelf wel creatief.

[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkle20 op 25-06-2017 18:42:37 ]
  zondag 25 juni 2017 @ 12:22:07 #180
57269 Lemijn
luistert ook naar Leijn
pi_171930948
Ik heb als kind uit gezin van 3 nooit aandachtstekort ervaren. Ik vond het ook juist leuk dat we keuze hadden onderling, of dat ik wat voor mezelf kon doen en de andere twee dan elkaar nog hadden. Dat wij getalsmatig in de meerderheid waren, vond ik altijd wel een mooie compensatie voor dat de ouders qua leeftijd/beslissingsbevoegdheid meer te zeggen hadden.

Mijn vader was er een van 7, die vond dat als kind wel teveel :P en 3 dus heel gematigd.

Ik vind nu als volwassene ook dat de exclusieve aandacht die ik vast minder van mijn ouders kon krijgen, wordt gecompenseerd door het feit dat ik 2 ouders én 2 siblings heb die me heel na staan. Dat is natuurlijk wel gesproken vanuit de gelukkige positie dat het met alle onderlinge verhoudingen goed zit...

edit: 30 jaar geleden waren autostoeltjes geen issue en naar center parcs gingen we gewoon nooit :)
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
pi_171937126
Fijn om te lezen Lemijn.

Ik weet natuutlijk ook niet zeker of mijn middelste last heeft van het feit dat ze de aandacht met meer moeten delen. Het kan net zo goed een fase zijn waar hij sowieso doorheen moet :') . Hij is echt een gezelschapsdier juist en hij vindt het heerlijk om met haar te rommelen en bezig te zijn. Maar goed, schuldgevoelens zijn nu eenmaal moeder eigen, denk ik. ;)
pi_171937157
Mijn moeder is middelste van 7 en heeft het in elke fase van haar leven alleen maar fijn gevonden, zo'n groot gezin om zich heen. :Y
pi_171938159
En le Sage, wat jij beschrijft herken ik ook. De overgang van 1 naar 2 heb ik nauwelijks gemerkt. Dat ging zo vanzelf. Mijn tweede wist ook het eerste jaar niet wat huilen was en de eerste was niet jaloers. En daarbij zat ik nog midden in het hele verzorgingsgebeuren. Dat was echt zo makkelijk toen.
pi_171947519
Wij gingen van 1 naar 3 en dat was voor onze oudste van toen bijna 4 wel behoorlijk omschakelen. Ik kan toch wel zeggen dat ze er 2 jaar lang een ander kind door is geweest. Wat heb ik de echte L in die 2 jaar gemist. ;( En L miste simpelweg de aandacht die ze daarvoor 4 jaar voor zichzelf had gehad. Ondanks dat we vrijwel wekelijks een dag apart met L op stap gingen kregen we de negatieve spiraal van niet luisteren, brutaal zijn en broertjes pesten/pijn doen niet doorbroken. Het gaat eigenlijk sinds een jaar pas weer goed omdat L nu snapt dat ze soms even moet wachten en ook omdat haar broertjes nu wat meer kunnen. Ook hebben we nu grappige onderonsjes met L over de peuters, waarbij ik 'nee' tegen L zeg, maar knipoog en stiekem 'ja' bedoel. Dan weet L dat ze even moet wachten tot de peuters slapen en dan mag ze alsnog een ijsje of even samen lezen etc. Het ging dus bij ons zeker niet zonder slag of stoot, ondanks dat de 2 mini's heel makkelijk waren.
Inmiddels zitten we in een fase waar ons drietal heerlijk samen kan spelen en er veel mooie gezellige momenten zijn. L mag tegenwoordig elke dag iets later naar bed dan haar broers en zo hebben we elke dag even wat tijd en aandacht voor haar alleen. O+

De praktische nadelen die hier genoemd worden herken ik overigens ook. In pretparken moet er altijd één alleen en nu is dat vaak L omdat zij qua lengte al zelf mag en de jongens nog niet.
Heel veel uitjes zijn gericht op 4 personen en dat is af en toe best even schipperen, maar er is over het algemeen altijd wel een oplossing te vinden.
pi_171947774
quote:
1s.gif Op zondag 25 juni 2017 21:01 schreef _NIKKI_ het volgende:
Wij gingen van 1 naar 3 en dat was voor onze oudste van toen bijna 4 wel behoorlijk omschakelen. Ik kan toch wel zeggen dat ze er 2 jaar lang een ander kind door is geweest. Wat heb ik de echte L in die 2 jaar gemist. ;( En L miste simpelweg de aandacht die ze daarvoor 4 jaar voor zichzelf had gehad. Ondanks dat we vrijwel wekelijks een dag apart met L op stap gingen kregen we de negatieve spiraal van niet luisteren, brutaal zijn en broertjes pesten/pijn doen niet doorbroken. Het gaat eigenlijk sinds een jaar pas weer goed omdat L nu snapt dat ze soms even moet wachten en ook omdat haar broertjes nu wat meer kunnen. Ook hebben we nu grappige onderonsjes met L over de peuters, waarbij ik 'nee' tegen L zeg, maar knipoog en stiekem 'ja' bedoel. Dan weet L dat ze even moet wachten tot de peuters slapen en dan mag ze alsnog een ijsje of even samen lezen etc. Het ging dus bij ons zeker niet zonder slag of stoot, ondanks dat de 2 mini's heel makkelijk waren.
Inmiddels zitten we in een fase waar ons drietal heerlijk samen kan spelen en er veel mooie gezellige momenten zijn. L mag tegenwoordig elke dag iets later naar bed dan haar broers en zo hebben we elke dag even wat tijd en aandacht voor haar alleen. O+

De praktische nadelen die hier genoemd worden herken ik overigens ook. In pretparken moet er altijd één alleen en nu is dat vaak L omdat zij qua lengte al zelf mag en de jongens nog niet.
Heel veel uitjes zijn gericht op 4 personen en dat is af en toe best even schipperen, maar er is over het algemeen altijd wel een oplossing te vinden.
Ik vind het heel knap hoe je dat gedaan hebt om L zoveel 1:1 te geven. Super hoor O+
Met een meidenkwartet
  woensdag 13 december 2017 @ 12:38:13 #186
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_175691664
Schopje. Is er iets wat je als ouder (actief) kunt doen om de band tussen twee kinderen te bevorderen?Ik kan echt jaloers zijn op mensen die het hebben over liefde tussen broers/broer en zus, want dat lijkt hier totaal afwezig. Kuiken doet bijna alleen maar naar tegen Guppy, met als hoogtepunt dat hij het wel handig vindt dat Guppy weg gaat (=huilend naar mij toe loopt) als hij 'm maar hard genoeg een mep geeft -O-.
Iemand tips? Guppy lijkt wel gek op Kuiken te zijn maar andersom totaal niet. Of ligt dat aan de leeftijd? (Kuiken is bijna 4, Guppy net 1).

[ Bericht 0% gewijzigd door Burdie op 13-12-2017 20:58:46 ]
KuikenGuppy
pi_175703050
W heeft tot L ca 2 was nooit naar m omgekeken. Hij was er en hij mocht ook best mee in de auto, maar dasr hield de liefde op. Nu (5 en 3 jaar) spelen ze fantastisch samen. Hoorde ze net ook op de gang 'stiekem' naar W s kamer sluipen om samen in haar bed te slapen...
Kortom, houd moed! Zodra guppy meer kan wordt t vast beter..
pi_175703140
Ik heb trouwens niet actief iets gedaan.. was van t standpunt dat ze niet om n broertje gevraagd had en dus ook niet verplicht dol op m moest zijn (vond t toen wel jammer natuurlijk). Wel opgelet dat ze niet mocht slaan oid
  woensdag 13 december 2017 @ 20:08:41 #189
349615 AwayTL
Guess whoohoo...
pi_175703227
+1 op wmik.

Het werd eerst erger want ‘het ding’ zat aan zijn spul. Nu kan hij er wat mee en is het niet een indringer die alles lastiger maakt, maar een speelmaatje (op goede dagen, op dagen met moeheid is het nog steeds veel ruzie en geklier) .
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
pi_175704245
Hoe gaat het spelen met leeftijdsgenootjes, Burdie? Ik heb nl heel duidelijk bij I daarin een ontwikkeling gezien en dat zie ik weer terug in hoe ze met haar broertje omgaat. Misschien zal het ook beter gaan als kuiken naar school gaat en daar uitdaging vindt en energie kwijt kan?

Het lijkt me wel rot. :* .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_175704612
Hier begon het gedonder ook toen T 10 maanden was, want ineens stond hij en zat aan W zijn speelgoed etc. Waar hij met leeftijdsgenootjes en in de speeltuin heel leuk deelt en speelt, is dat met zijn broertje echt moeilijker. Toch wordt het beter! T is nu 16 maanden en ineens doen ze ook dingen samen en zie ik W vaak lief zijn voor hem (tussen de chaos en geschreeuw en geduw he :') ). Als kuiken binnenkort naar school gaat wordt het sowieso heel anders, voor nu is het misschien even uitzitten? Wat hier wel helpt is om W handvaten te geven voor zijn frustratie. Woede aanval omdat T zich richting zijn vrachtwagen begeeft-> hem helpen door samen aan T te vragen of hij er weer mee mag spelen. T geeft het best af nog, en dan laat ik W hem iets anders geven mits nodig en dan gaat het weer 5 min goed.
pi_175705068
Wat hier denk ik zorgt dat het voornamelijk goed gaat, is dat O elke dag naar het kdv gaat (en S sinds een week ook, eigen groep).

Verder heb k vanaf de geboorte heel bewust S nooit de «schuld» gegeven van dat ik niet bij O kon zijn. Sinds S kruipt en loopt en geinteresseerd is in speelgoed, is het soms wel eens ruzie. Als S dan iets van haar pakt, vraag ik O om een alternatief speeltje voor S te zoeken. En als S iets doet wat niet mag of als ie iets geks doet, dan lachen we daar samen om «gekke S toch!» Vindt ze erg leuk :D

Oh en verder: faaaseeee
  woensdag 13 december 2017 @ 21:09:23 #193
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_175705411
Bedankt voor de herkenbaarheid O+. Kuiken vindt het spelen met leeftijdsgenoten ook niet altijd even gemakkelijk, dus daarin is hij wel consequent ;). We hebben de afspraak dat hij dingen waar Guppy echt niet aan mag komen, op z'n kamer zet en er boven mee speelt. Dat geeft voor hem wel rust.
Guppy is ook een pittige hoor, die heeft het reuze goed in de smiezen als het speelgoedje wat hij in handen heeft voor Kuiken Heel Erg Belangrijk is en geeft het dan voor geen goud meer af :P :').
Goed te lezen dat het een fase is ;).
KuikenGuppy
  woensdag 13 december 2017 @ 21:15:20 #194
349615 AwayTL
Guess whoohoo...
pi_175705634
Wij noemen V ook wel liefkozend de havik. Die blijft als een roofdier die zijn prooi in de smiezen houdt voor de aanval erg dicht op eventueel speelgoed dat weggepakt kan worden. Vervolgens schiet hij steevast in de paniek of aanval modus als broer het wel pakt. Die fase is vooralsnog niet voorbij :') .
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
pi_175705742
Herkenbaar :') w schiet ook al im een stuip als T in een 3 meter radius verschijnt ofzo soms.
  woensdag 13 december 2017 @ 21:20:49 #196
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_175705827
Kuikens standaard begroeting voor Guppy is: :( NEEEEE! :(
KuikenGuppy
pi_175711940
Ik ben wel ns bang dat S denkt dat hij NeeSimon heet :D
pi_175777605
Ok. Het idee van een derde laat me niet los.

Maar hoe leg je in godsgodesnaam 3 kinderen tegelijk in bed? Als je partner een avond weg is? Of 3 afleveren op school/kdv en zelf ook nog voor 10-en op je werk verschijnen?
  zondag 17 december 2017 @ 09:19:09 #199
149959 SQ
snelle trees
pi_175777629
quote:
0s.gif Op zondag 17 december 2017 09:16 schreef Roomsnoes het volgende:
Ok. Het idee van een derde laat me niet los.

Maar hoe leg je in godsgodesnaam 3 kinderen tegelijk in bed? Als je partner een avond weg is? Of 3 afleveren op school/kdv en zelf ook nog voor 10-en op je werk verschijnen?
ik denk dat tegen die tijd de oudste ook wat makkelijker in bed te krijgen is. En dat je concessies gaat doen in de lengte van het ritueel.
Hoe meer kinderen, hoe meer je denk ik los moet laten dat alles heel perfect moet gaan :')
disclaimer
  zondag 17 december 2017 @ 09:25:35 #200
244125 laziness
In het verleden nogal duizelig
pi_175777718
Verschillende tijden naar bed. Oudste kijkt nog even tv of speelt ergens mee. Of leest zelf nog in bed terwijl je de anderen afrond en daarna lees je nog even samen met de oudste.
Of gewoon alle drie tegelijk een verhaal in het grote bed en dan ze één voor één instoppen in hun eigen bed.

Je oudste kan zichzelf aankleden etc waardoor er ruimte is om de jongste aan te kleden enz.
Mijne van zes maakt zijn bed op, doet de gordijnen open, poetst zelf zijn tanden. Daar hoef je weinig meer voor te doen ‘s ochtends.
Ik heb je lief mijn hele leven
  zondag 17 december 2017 @ 09:46:47 #201
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_175778019
Het lijkt me niet heel anders dan met twee, eigenlijk?
KuikenGuppy
pi_175778044
De oudste wordt inderdaad ouder en zelfredzamer. Ik breng de tweede (net 7) en de derde (3,5) tegelijk naar bed (voorlezen op kamer derde, haar in bed leggen, daarna samen lezen met de tweede op haar kamer, af en toe terug naar derde in geval van monsterangst). Eerste (bijna 9) is dan alleen beneden, vierde (1,5) loopt meestal een beetje rond te keutelen in mijn buurt. Daarna gaat de vierde weer mee naar beneden, zorg ik dat de eerste zijn pyjama aantrekt en zijn tanden poetst. De vierde krijgt dan ook zijn pyjama aan en drinkt nog even wat. Als de tweede en derde slapen breng ik 1 en 4 naar bed. Einde.
  zondag 17 december 2017 @ 09:51:16 #203
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_175778088
En daarna kan je zonder problemen een baan vinden in de logistiek *O*.
KuikenGuppy
pi_175778706
quote:
0s.gif Op zondag 17 december 2017 09:48 schreef Jore het volgende:
De oudste wordt inderdaad ouder en zelfredzamer. Ik breng de tweede (net 7) en de derde (3,5) tegelijk naar bed (voorlezen op kamer derde, haar in bed leggen, daarna samen lezen met de tweede op haar kamer, af en toe terug naar derde in geval van monsterangst). Eerste (bijna 9) is dan alleen beneden, vierde (1,5) loopt meestal een beetje rond te keutelen in mijn buurt. Daarna gaat de vierde weer mee naar beneden, zorg ik dat de eerste zijn pyjama aantrekt en zijn tanden poetst. De vierde krijgt dan ook zijn pyjama aan en drinkt nog even wat. Als de tweede en derde slapen breng ik 1 en 4 naar bed. Einde.
Ja als ze 9 zijn dan kun je wat van ze verwachten ja :D

Mijnes zijn nu 3 en 1 en stel nou dat ik er over een jaar nog een zou krijgen, dan zijn ze allemaal nog steeds heel klein :D

Het loopt nu allemaal redelijk gesmeerd maar om 8 u op mijn werk verschijnen is nog steeds een hele uitdaging. En dan heb ik nog het geluk dat ik op het kdv van mn kinderen werk, en de logistiek dus vrij eenvoudig is :)
  zondag 17 december 2017 @ 11:53:18 #205
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_175779930
Ik heb natuurlijk ook aardig wat tijd er tussen maar mijn ervaring is dat het went. Je vanzelf je eigen ritme en stabiliteit er in zal vinden.

Ik vind het nu met 4 wel een stuk lastiger om in de ochtend alles voor elkaar te krijgen.
Nummer 4 is niet goed in wakker worden en wil dan heel veel drinken (en eigenlijk dus nog slapen).
Ook vind ik ik school een complicerende factor bakje mee want ze koken, wc rol mee voor het knutselen en ga zo maar door :D

Maar alle beren op de weg die ik zag vielen eigenlijk allemaal heel erg mee toen het zo ver was.
pi_175785193
Hier zijn ze 5/3/1.
Ze gaan allemaal rond 19.00 uur tegelijk naar bove en 15 minuten later ligt iedereen tanden gepoetst verhaaltje voorgelezen in bed.

Als een van ons alleen is tijdens dit moment gaan meestal die van 3 en 1 mee naar boven en 5 volgt als 3 en 1 in bed liggen.

Loopt eigenlijk allemaal heel gesmeerd altijd ^O^
pi_175785202
quote:
1s.gif Op zondag 17 december 2017 09:19 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

ik denk dat tegen die tijd de oudste ook wat makkelijker in bed te krijgen is. En dat je concessies gaat doen in de lengte van het ritueel.
Hoe meer kinderen, hoe meer je denk ik los moet laten dat alles heel perfect moet gaan :')
O ja en dat _O_
En ze doen het nog steeds allemaal *O*
pi_175795071
quote:
1s.gif Op zondag 17 december 2017 10:39 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Ja als ze 9 zijn dan kun je wat van ze verwachten ja :D

Mijnes zijn nu 3 en 1 en stel nou dat ik er over een jaar nog een zou krijgen, dan zijn ze allemaal nog steeds heel klein :D

Het loopt nu allemaal redelijk gesmeerd maar om 8 u op mijn werk verschijnen is nog steeds een hele uitdaging. En dan heb ik nog het geluk dat ik op het kdv van mn kinderen werk, en de logistiek dus vrij eenvoudig is :)
Hij is niet geboren als 9-jarige ;)
Toen de derde geboren werd was hij *rekenreken* 5,5, en de tweede 3,5. Dat vond ik overigens een heerlijk leeftijdsverschil. Een (mini)baby telt wat mij betreft nog niet mee met naar bed brengen, dat begint hier pas later.

De ochtenden vind ik ook wel aanpoten. Broodtrommels, luier, kleren aan, fruit, ontbijt (aan tafel), tanden poetsen etc. etc. Als ik het echt goed wil aanpakken sta ik om 6 uur op, maar dat kan ik niet altijd opbrengen.
  zondag 17 december 2017 @ 21:26:35 #209
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_175795949
Ik heb er vrij weinig tussen zitten maar ook dat went. Ja, het is af en toe best wel een stressvol maar best te doen. Nu was het hier misschien ook makkelijker dat we al direct tegen "3 tegelijk naar bed" aanliepen waardoor je er ook makkelijker in meegroeit. De ochtenden zijn nog steeds druk en stressvol (3 tasjes klaar en ze hebben allemaal nog wel wat hulp en/of aansporing nodig) maar met goede planning kom je een heel eind. Eigenlijk vond ik de leeftijd 3 en 4 nog het lastigste.
pi_175886543
Ok. Ik heb zojuist even terug gelezen en heel hard gelachen.
Ik heb dagelijks 6-10 kinderen onder mijn hoede, op mijn werk, zonder problemen _O- Maw: komt tijd komt raad.

En nu zit ik Een Huis Vol te kijken, en daar is bij Jay de jongste jarig. De oudere 4 zingenv oor haar op haar bed. Zo leuk <3 Nu eens kijken hoe ik manlief kan overtuigen :P :P 8)7
pi_175886949
Voor mij is het heel duidelijk, altijd geweest ook, lang voordat ik moeder werd: veel kinderen om me heen trek ik niet. Twee kinderen trek ik nu net, en dan heb ik er nog eentje die gewoon drie dagen in de week op het kdv zit en een vrolijke makkelijke baby. Dan nog vliegt het me soms behoorlijk aan. Ik moet er echt niet aan denken dat het er meer zouden zijn. 8)7 .

En toch kan ik prima overweg met een klas van 30 pubers. Als ze tenminste gewoon een beetje netjes doen wat ik zeg. En na een tijdje weer lekker weggaan. ~O> .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_175887123
Haha, is ook anders hoor, werk en thuis. Meer dan 3 zou ik ook nooit willen. Denk ik. Haha. Manlief heeft altijd 2 gezegd, maar ik heb altijd gedacht dat ik dat tzt wel zou bekijken.

En na avonden zoals gisteren denk ik ook van: man, met meer - hoe doe je dat ?! Maar de chemie in gezinnen met 3+ kinderen vind ik toch bijzonder.
pi_175887209
Ja, die chemie is ook wel tof. Kom zelf ook uit een groot gezin en dat is toch bijzonder. Wat mijn angst altijd was wat betreft kinderen is dat je dan eigenlijk alleen nog bestaat via hen. Dat het alleen nog over hen gaat en je eigen behoeften, verlangens, ambities niet meer belangrijk zijn en worden gevonden, dat je een soort van 'verdwijnt'.. Dat je gewoon moeder bent, punt. Dat lijkt me bij een groot gezin helemaal zo. Ik heb altijd nogal geworsteld met de zin van het alles en waar sommige mensen kinderen als een zingeving zien, zag ik dat juist altijd als precies het tegenovergestelde. Maar dat is over het algemeen erg lastig uit te leggen aan mensen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_175887420
Oh ik snap het goed hoor, Franny. Dat is ook wat zorgt dat ik niet 100% overtuigd ben, nog. Het gaat erg op en neer bij mij. Soms geniet ik juist er van dat alles om de kinderen draait. Het huis is er op ingericht, we hebben mooi speelgoed, fijne kamertjes en ik vind het heerlijk om op mijn werk uit het raam te kijken en O te zien spelen met haar vriendjes.

Maar soms vliegt het me aan en móet ik even tijd voor mezelf. Nu passen hun grootouders regelmatig op, maar stel dat er straks 3 zijn, dan wordt dat toch lastiger. Zij worden ook ouder, immers.
En ik heb ook ambities op werkgebied. En nog een kind betekent hier toch 9 mnd/1 jaar uit de running. En hoe geëmancipeerd men hier ook is. dat is toch echt een vertraging in je carrière.
pi_175905944
Ja Room bij jullie is het stelsel totaal anders ingericht (waar mijn inziens tocb ook en hoop positieve dingen over te zeggen zijn overigens). Dus de vergelijking is eigenlijk niet reeel.

Ik ben misschien geen supermama die iedere dag meehelpt op school met overblijven, knutselmiddagen, weet ik het wat. Maar de tijd die ik samen met de kindjes doorbreng is heilig en 100% voor hen. Ik zit niet meer ieder weekend in de kroeg tot 5 uur in de ochtend, maar 's avonds even bij een vriendin bijkletsen op de bank is er des te meer. Vaak even een snelle douche en met geluk eens per week de hele avobd in bad.. maar dat maakt me niet minder mens. Je leven verandert totaal als je kindjes krijgt. Maar ik heb zelf het gevoel dat mijn leven niet heel veel anders was toen we alleen Djenna hadden, tegenover nu Boaz en Sjuul erbij zijn gekomen. Ik ben geen diehard carrierevrouw, maar weet qua werkleven toch wat moois op te bouwen en toch te groeien in mijn werk.

Mja ik moet soms wat meer keuzes maken omdat Twinkle maar 2 paar handen heeft en een dag maar 24 uur. Maar ik ben mijzelf nooit echt helemaal kwijtgeraakt :) .. hoogstens dat het even op een lagwr pitje stond en naar de achtergrond verdween. Maar wel met de wetenschap dat dat ooit weer goed zou komen.

En op je vrije dag lekker keutelen in het grote bed van papa en mama samen met 3 kleine badjakkers is gewoon O+
En die (haat)liefde voor elkaar .. O+ .. en de zorgzaamheid .. en en en ...

En stiekem denk ik dat ik voor de rest van mijn leven blijf rammelen .. want niets kan op tegen je baby O+
pi_175906410
quote:
0s.gif Op donderdag 21 december 2017 22:16 schreef Twinkle20 het volgende:
En op je vrije dag lekker keutelen in het grote bed van papa en mama samen met 3 kleine badjakkers is gewoon
Ooh, dat vind ik ook altijd zo idyllisch, die ene keer dat het niet op ruzie uitdraait met gemep, geschop en gekrijs O+
pi_175948734
ik moet eerlijk bekennen.. Ik vind het loeizwaar twee kinderen.. Ik wil heel graag een 3e maar puur omdat ik mezelf voor houd dat van 1 naar 2 lastiger is dan van 2 naar 3.

als jason slaapt moet de oudste nog de aandacht krijgen terwijl ik toendertijd in haar babytijd dan tijd voor mezelf had. ook werk ik sinds een jaar 3 dagen in de week en is lisa dan bij de buren en de jongste gaat met me mee. maar ze wil er niet meer zijn sinds ze frote zus is dus ook dat geeft stress. dan kom jr om half 7 thuis moet je nog eten maken en 2 kids op bed krijgen. dat allemaal incombinatie met een chronische depressie en adhd vind ik heel erg belastend.

en dan vooral het gevoel dat de oudste niet meer de aandacht krijgt die ze altijd had. maakt me heel verdrietig en soms ook het gevoel alsof ik een slechte moeder ben omdat ik dan echt even een moment voor mezelf nodig heb en mijn adhd'ertje met koptelefoon achter de telefoon plak.
2 liefdes 1 leven(L), 2 levens 1 liefde(L)
pi_175951579
Sam. Je klinkt voor mij als een volkomen normale moeder. O+ :*
  zaterdag 23 december 2017 @ 20:38:31 #219
149959 SQ
snelle trees
pi_175955254
Sam, dat is niks om je voor te schamen hoor. Ik denk dat veel moeders daar mee worstelen. Een tweede brengt nou eenmaal veel veranderingen met zich mee ;)

Wel denk ik dat, als je je zó voelt, het verstandig is om voorlopig nog even niet met derde kinderen bezig te zijn. Want ik dénk niet dat het dan minder zwaar gaat zijn ;)
disclaimer
pi_175957360
Och Sam, volgens mij is dat echt normaal. Dat schuldgevoel is ook herkenbaar.

Het is super leuk, drie kinderen. Ik vond de overgang ook helemaal niet zo groot. Die van 1 naar 2 vond ik veel groter. De derde draaide al vrij snel gewoon mee in alles.

Soms is het wel chaos. Of nou ja meestal is het dat wel ;) Maar ik werk ook drie dagen. Belangrijkste daarbij is wel dat de opvang goed geregeld is. En dat perse vanalles moeten van jezelf dat moet ik vaak even loslaten. Dat valt niet altijd mee, dan heb ik stress want ze moeten op tijd eten en gezond en en en.

Ik ben meestal wel op tijd op mijn werk. Met de kinderen voorzien van lunch op school en de jongste bij de gastouder. Okeej ik sta weleens op school op een studiedag, maar ach. :D
Na een tijdje gaat het echt prima, zeker als ze ouder worden. Dan ben je alleen net een track op repeat: trek je schoenen aan... trek je schoenen aan... derde keer... je sch

Maar net als iedereen dan bereik ik soms dat NU EVEN NIET punt. Dan vind ik het ook loeizwaar. Eigenlijk moet je dat voor zijn door echt momenten voor jezelf te pakken. Maar dan plant ik ze ook gewoon voor de tv. Ik ken geen moeders die dat nooit doen.

[ Bericht 2% gewijzigd door Estrys op 23-12-2017 21:48:13 ]
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_175963890
fijn om te horen dat ik echt niet de enige moeder ben die hun kind achter een scherm plakken om even eust te hebben haha.

sq een derde is een wens voor de toekomst. we zitten momenteel ook in de schuldsanering dus die 3 jaar zitten we eerst uit :) en tegen die tijd gaat Jason ook naar school.
2 liefdes 1 leven(L), 2 levens 1 liefde(L)
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:25:35 #222
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_176417396
Vraagje voor moeders met twee; hoe ziet jullie op bed leg ritueel er uit als je het alleen moet doen?
Mijn man is straks een weekje weg, normaal doet hij de een naar bed en ik de ander, dus dat kan nu even niet :P.
Guppy kan overigens niet zelf in slaap vallen, dat maakt het lastig.
KuikenGuppy
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:29:47 #223
149959 SQ
snelle trees
pi_176417496
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:25 schreef Burdie het volgende:
Vraagje voor moeders met twee; hoe ziet jullie op bed leg ritueel er uit als je het alleen moet doen?
Mijn man is straks een weekje weg, normaal doet hij de een naar bed en ik de ander, dus dat kan nu even niet :P.
Guppy kan overigens niet zelf in slaap vallen, dat maakt het lastig.
de makkelijkste eerst. In mijn geval de peuter. Tandjes poetsen, boekje voorlezen. Baby speelt dan op de grond. Daarna kan ik rustig met hem in de slaapkamer cocoonen ;)
disclaimer
pi_176417632
Oh! Misschien heel stom, maar ik hou ervan om ze alleen in bed te moeten leggen. O+

Ik neem de jongens allebei mee naar boven, soms in bad, kleding aan, wc en tandjes poetsen en dan begint het ritueeltje pas echt.

Beide jongens kiezen 1 boekje uit, wat we lezen op ons bed.. dus dan heb ik twee jongens in mijn armen O+
Daarna ga ik met beide jongens naar de kamer van Ow, zingen we liedjes terwijl Ow al in bed ligt en Js op schoot hangt. Dan ga ik met Js mee naar zijn kamer, leg hem in bed en dan moet ik er ook bij blijven tot hij slaapt. Soms moet ik nog een keertje terug naar Ow, maar dan leg ik Js ook uit dat ik terugkom.

Ik heb ook een tijd gehad dat ze allebei niet alleen in slaap konden vallen, dan sliep Js bij mij op schoot terwijl ik bij Ow zat. O+
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:36:38 #225
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_176417718
Nouja, Kuiken wil dus ook nog een fles melk voor het slapen... Heb met hem afgesproken dat mijn man een mooie beker voor hem meeneemt uit Amerika (dat is in zijn ogen dus heel bijzonder!) en dat hij na die week uit die beker gaat drinken ipv de fles. Maar dat is dus nog niet nu ;). Misschien geef ik ze beiden een fles in handen terwijl ik voorlees. Ofzo.
Meer voorbeelden zijn welkom! :D
KuikenGuppy
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:38:16 #226
149959 SQ
snelle trees
pi_176417763
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:36 schreef Burdie het volgende:
Nouja, Kuiken wil dus ook nog een fles melk voor het slapen... Heb met hem afgesproken dat mijn man een mooie beker voor hem meeneemt uit Amerika (dat is in zijn ogen dus heel bijzonder!) en dat hij na die week uit die beker gaat drinken ipv de fles. Maar dat is dus nog niet nu ;). Misschien geef ik ze beiden een fles in handen terwijl ik voorlees. Ofzo.
Meer voorbeelden zijn welkom! :D
wat maakt die fles uit? Of moet jij de fles geven? Mauw krijgt ook altijd een fles warme melk mee naar bed maar die kan ze prima alleen opdrinken :)
disclaimer
pi_176417826
Vooral ook geen haast hebben en het zo gezellig mogelijk houden.
Die tijd dat Js nog een fles kreeg was ook de tijd dat ik bij Ow zat, dus dan kreeg hij in het donker de fles :)
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:42:18 #228
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_176417863
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:38 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

wat maakt die fles uit? Of moet jij de fles geven? Mauw krijgt ook altijd een fles warme melk mee naar bed maar die kan ze prima alleen opdrinken :)
Ja die moet ik dus geven, idd. Maar omdat komende week sowieso anders wordt dan anders, kan ik denk ik best een aantal subtiele wijzigingen aanbrengen in de gang der dingen (sprak zij hoopvol :')).
KuikenGuppy
pi_176417867
Ik zet peuter onder de douche, kleed dreumes om en zet haar met speelgoed in bed, droog peuter af en pyjama aan.
Voed ik dreumew op bed bij peuter indien hij rustig is, anders mag hij mijn telefoon (en dat mag hij nooit van me dus *O* ) voed ik dreumes op haar kamer en als zij ligt ga ik bij peuter liggen.
Peuter is degene die niet alleen in slaap vallen kan dus vandaar mijn keus hem als laatste.
pi_176418010
Inderdaad wat Loj zegt, gezellig houden en geen haast hebben. Dreumes wil ook dat we bij hem blijven, maar als we baby horen huilen en ik leg uit dat ik naar hem toe moet vindt hij het vaak heel prima. Soms valt hij dan al in slaap en anders ga ik terug als baby weer stil is.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
pi_176418030
Maar hij kan de fles toch zelf vasthouden, terwijl jij de ander in bed doet? Evt voor de tv? Of leg die fles in bed.

Wat wij doen is dat de grote helpt met de kleine, of dat O even voor de tv gaat zitten terwijl ik S in bed leg. Daarna is zij dan aan de beurt. Heel soms gaan we ook met z'n allen in het grote bed liggen, en dan leggen we ze over als ze diep slapen.
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:50:38 #232
171422 LadyBlack
paint it black
pi_176418065
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:25 schreef Burdie het volgende:
Vraagje voor moeders met twee; hoe ziet jullie op bed leg ritueel er uit als je het alleen moet doen?
Mijn man is straks een weekje weg, normaal doet hij de een naar bed en ik de ander, dus dat kan nu even niet :P.
Guppy kan overigens niet zelf in slaap vallen, dat maakt het lastig.
Net als SQ hier de makkelijkste eerst. We gaan samen naar boven, ik doe dreumes de pyama aan terwijl kleuter wat speelt, dan beide tandjes poetsen en kleuter plassen. Dan duikt dreumes gelijk in het boek van de gruffalo terwijl ik kleuter in haar pyama help. We lezen samen op het bed van de kleuter nog wat verhaaltjes en dan neem ik dreumes mee naar beneden waar hij nog een fles van me krijgt en ik hem daarna in slaap 'voed' (lees: ik fungeer als speen).

Kleuter wil het liefst dat ik bij haar blijf zitten tot ze slaapt maar accepteert prima dat dat niet kan als ik in mn eentje ben. Ik vertel haar altijd dat ik nog even kom kijken of ze al lekker slaapt als ik dreumes in bed heb liggen. (En dat doe ik uiteraard dan ook altijd. Ze is altijd binnen no time in slaap.)
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:52:08 #233
231121 Sylver_
Gooi mielies!
pi_176418106
Ik blijf ook altijd even bij kleuter totdat ze slaapt. Voorheen legde ik eerst kleuter in bed en zat dan met baby erbij of liep met haar rondjes door de slaapkamer (als ze niet stil wilde blijven).
Nu baby wat ouder is lukt dat niet goed meer, ze blijft niet stil.
Dus deze week begonnen met baby eerst in bed leggen terwijl kleuter nog even een filmpje kijkt op de iPad.
Nu 1 keer geprobeerd en dat ging goed, ondanks dat het bijna een half uur duurde voordat baby sliep.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sylver_ op 10-01-2018 19:58:28 ]
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:53:34 #234
149959 SQ
snelle trees
pi_176418153
Blijven jullie allemaal bij je kinderen tot ze slapen? :o dan hou je toch geen avond meer over? :@
disclaimer
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:55:17 #235
171422 LadyBlack
paint it black
pi_176418201
Ohja, ik heb ook heel lang met een baby aan de borst bij kleuter gezeten :D!

En SQ, dat haalt een flinke hap uit je avond ja. Maar beide kinderen hebben geen talent voor zelf gaan slapen als ze klein zijn... Kleuter doet het nu dus prima, maar ze was ruim 3 toen dat goed lukte.

En bijnapeuter is daar nog laaaaaaang niet. Zn zus kon ik nu wel in bed leggen en dan erbij blijven zitten, maar als ik dat bij hem doe gaat ie hysterisch :{
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:56:39 #236
171422 LadyBlack
paint it black
pi_176418242
Eén voordeel, hij slaat al regelmatig zijn middagslaap over, dus dan is ie in elk geval die avonden vroeg knock out.

Dat ie de andere dagen, waarop hij wel heeft geslapen, minstens tot 22:00 beneden is vertel ik dan even niet he :') }:|
  woensdag 10 januari 2018 @ 19:59:16 #237
231121 Sylver_
Gooi mielies!
pi_176418300
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:53 schreef Stormqueen het volgende:
Blijven jullie allemaal bij je kinderen tot ze slapen? :o dan hou je toch geen avond meer over? :@
Kleuter is 10 min, baby wisselt van 10 min tot een half uur.
En ze liggen er voor half 8 allebei in :)
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
pi_176418527
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:53 schreef Stormqueen het volgende:
Blijven jullie allemaal bij je kinderen tot ze slapen? :o dan hou je toch geen avond meer over? :@
Voor 20u ben ik weer beneden. Soms een uitzondering dat het iets langer duurt. 10-20 minuten kost het me op deze manier en als ik het niet doe ben ik idd een hele avond kwijt
pi_176418934
Meestal zijn we tussen half 9 en 9 uur weer beneden. Het is niet anders. Baby ligt overigens nog gewoon beneden bij ons totdat we zelf naar bed gaan. Dus avond? Die hebben we sowieso niet :')
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
  woensdag 10 januari 2018 @ 20:53:03 #240
149959 SQ
snelle trees
pi_176419734
Oh dat scheelt. Bij mauw duurde het ten tijde van de slaaptraining soms wel 2 uur (hence de slaaptraining) maar na drie helse weken slaapt ze toch al ruim anderhalf jaar probleemloos zelf in, gelukkig.
disclaimer
pi_176419827
Na het douchen en tandenpoetsen gaat eerst de dreumes aan de borst voor een klein slokje, zodat ie daarna nog even rustig gaat spelen. Dan geef ik kleuter de borst waarbij ze al vlug knock out is (zo'n 10-15 min). Daarna laat ik dreumes beneden spelen tot ie moe is. Dan gaat ie weer aan de borst en is ie ook vlug in slaap (eveneens 10-15 min).

Dreumes laat ik overigens ook wel eens s avonds op de bank aan de borst slapen terwijl ik serie/film kijk met m'n lief. Ligt er een beetje aan wanneer ie moe is. Andere dagen leg ik hem wel alvast in bed.

Kleuter kan heel goed in slaap vallen als dreumes vlakbij speelt. Zelfs als ie soms ietwat luidruchtig is, maar hij is eigenlijk meestal wel vrij rustig.

Als mijn lief er wel is, dan is hij beneden met dreumes als ik kleuter boven in bed leg. Als dreumes dan al moe is, brengt ie die na 15 minuten en voed ik die meteen ook in bed in slaap. Anders kom ik eerst naar beneden en gaan wij alvast relaxen terwijl dreumes nog wat rond speelt.
pi_176420016
Kleuter gaat meestal rond half 9 in bed en dreumes half 10. Ze slapen wel ook uit 's ochtends tot 9-9:30 uur (die mogelijkheid is hier). Mijn lief en ik gaan meestal rond half 12/12 uur in bed, mijn lief eigenlijk vaak net iets later omdat hij nog de lampjes uit doet en poezen wat eten geeft en soms nog een email beantwoord. We staan meestal tegelijk op met de kinderen tenzij we zelf eerder wakker worden of een afspraak hebben vroeg op de ochtend. (Whehe lekker luiwammesen!)
pi_176420025
Ze gaan hier rond 19u naar bed en ben doorgaans 19.30 weer beneden. Nu S net in het kdv is begonnen gaat ie vaak om 18.30 al. En peuter gaat er dan vlot achteraan want die is ook erg moe de laatst tijd. Laatst zat ik serieus 18.45 beneden met twee slapende kinderen :D
  woensdag 10 januari 2018 @ 21:03:18 #244
149959 SQ
snelle trees
pi_176420058
quote:
0s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:
Ze gaan hier rond 19u naar bed en ben doorgaans 19.30 weer beneden. Nu S net in het kdv is begonnen gaat ie vaak om 18.30 al. En peuter gaat er dan vlot achteraan want die is ook erg moe de laatst tijd. Laatst zat ik serieus 18.45 beneden met twee slapende kinderen :D
ja hier ook zoiets :) en vandaag begon ik ook om 18:20 al met baby ja :')
disclaimer
pi_176420149
Hoe doen jullie dat als jij er niet bent, ela?

Als ik ze alleen naar bed brengt, hangt het een beetje af van hoe moe baby is. Als Y erg moe is, laat ik peuter beneden nog filmpje kijken en breng ik hem zo snel mogelijk naar bed. Daarna ga ik met haar tanden poetsen, wassen, verhaaltje lezen in bed. Als Y nog niet zo erg moe is, zet ik hem in het wipstoeltje in de badkamer terwijl I en ik poetsen etc.

Daarna kijk ik ook weer even hoe moe ze beiden zijn: bij een zeer vermoeide peuter breng ik haar naar bed en mag Y mee, en leg ik hem daarna op bed (vaak ook door tegen I te zeggen: ik kom zo nog wel even bij jou kijken), maar als peuter nog veel energie heeft, mag zij nog in haar kamer zelf boekjes kijken of spelen en leg ik eerst Y op bed. Ik kijk eigenlijk vooral naar de kinderen, hoe zij eraan toe zijn, wat het beste is.

We gaan rond 19:00 naar boven, en om 19:45 slapen ze allebei wel.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_176420153
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:03 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

ja hier ook zoiets :) en vandaag begon ik ook om 18:20 al met baby ja :')
:D
Hij heeft pas 2x doorgeslapen overigens, dus ik moet er ´s nachts nog wel een paar keer uit. Soms ook voor O, maar die slaapt goed tegenwoordig. 5/10 minuutjes kletsen, dag doornemen, dan draait ze zich om en is ze in 5 minuten weg. Duurt niet lang en ik vind dat kletsen heel waardevol. <3
  woensdag 10 januari 2018 @ 21:07:26 #247
129664 mousemicky
zeg maar MM...
pi_176420214
Start: 18.30u. Hier gaan ze tegelijk in bad, incl tanden poetsen. Dan haal ik één van de twee er uit, en kleed die aan. Dan nr 2, terwijl nr 1 even boven speelt. Dan gaat peuter naar zn slaapkamer, lezen we samen een boekje, peuter in bed, liedje zingen etc. Kleuter mag intussen even beneden tv kijken (en da's vet cool zonder je kleine broertje!). Als ik klaar ben haal ik kleuter op, lezen we samen, liedje etc en gaat hij in bed. Klaar. Einde: 19.15u
pi_176420219
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:53 schreef Stormqueen het volgende:
Blijven jullie allemaal bij je kinderen tot ze slapen? :o dan hou je toch geen avond meer over? :@
Momenteel kunnen ze beide niet alleen in slaap vallen en hebben ze beide geen geduld, dus op avonden dat ik alleen met ze ben leg ik peuter in bed, ga ik met baby naar bed, geef haar de fles, ren naar peuter om haar uit te leggen dat ik echt niet kan blijven nu, maar dat ze altijd mag roepen, loop ik terug naar baby, aai ik haar ruggetje, loop ik misschien nog vier keer terug naar peuter (terwijl baby huilt omdat ik weg ben) en valt peuter godzijdank meestal binnen het uur wel in slaap. Baby sliep gisteren om half 11, maar toen was man alweer thuis, want ik zag er inmiddels uit als de ontplofte huisvrouw. _O-

Ik heb zó veel respect voor mensen die dit vaker dan incidenteel moeten doen, maar nu heb ik dan ook niet de makkelijkste slapers.
pi_176420432
Franny, dan gaat mijn lief naast kleuter liggen tot ze slaapt, dat duurt ook zo'n 10-15 minuten. En de dreumes neemt hij in z'n armen zodra ie moe wordt en daar valt ie dan vrij vlot in slaap. Voor het slapen en tandenpoetsen geeft ie ze vaak wat warme melk, om hun buik dan ook te vullen met wat warms vlak voor het slapen gaan.

De kinderen vinden het niet erg dat ze geen borst kunnen drinken als ik er niet ben gelukkig. Ze zijn daar vrij flexibel in. Bij mijn ouders net zo, die passen 1 a 2 dagen per week op. Dreumes slaapt overdag. 1 van m'n ouders gaat naast hem liggen wanneer ie moe is en dan slaapt ie in 5-10 minuten. Kleuter logeert wel eens bij ze en krijgt dan wat thee of warme melk voor het slapen 's avonds. Ze gaat dan gewoon lekker slapen zonder borst. :)
pi_176421106
Hier gaan we rond 19.00 naar boven. Kleuter gaat plassen en doet een wedstrijd wie als eerst de pyama aan heeft. (Ze wint altijd, want peuter doet niet mee). Ik probeer peuter te overtuigen dat hij geen poes is en onder kleuters bed vandaan moet komen. Dan laat ik hem plassen en probeer hem om te kleden terwijl hij op en neer springt. Dan poets ik de tanden van kleuter en daarna die van een op en neer springende peuter. Daarna verhaaltje op peuters bed. Dan leggen we kleuter in bed en zing ik een liedje voor haar (ik probeer de discussie af te kappen over dat peuter niet mee mag zingen, wat hij wel wil maar kleuter absoluut niet). Dan peuter nog even aan de borst en in bed. Dan wil hij kiezen welk liedje ik zing: altijd schaapje, schaapje en bae, bae vita lamm. Dan zucht hij tevreden "dat ben ik" bij lille bror aan t eind van t liedje krijg ik een high five en ga ik naar beneden. Meestal slapen ze dan vrij vlot. Soms hoor ik gesmiespel en gesluip en slaapt peuter stiekem bij kleuter in bed. Ook prima..
pi_176421496
Leuk om te lezen hoe iedereen het doet :D
Ik had vanavond ook weer een avond alleen. Ik was vrij dus kon gelukkig al vroeg koken, op tijd eten scheelt echt enorm in de avondstress merk ik.
Dus vandaag. 1830 klaar met eten. Op naar boven en onder de douche/badje met z'n 3. Baby en peuter zitten samen in het bad of ik hou baby op m'n arm. Wipstoeltje staat in de badkamer dus daar kan ik baby kwijt als ik me moet afdrogen. Haar alarm gaat af rond 1900, dan moet er heel snel melk in. Dus om 1900 baby aan borst, peuter droogt zichzelf af. Baby van de borst af (=krijsen) om peuter aan te kleden (luier kan hij niet zelf). Dan verhaaltje lezen. Baby vind boek opeens toch interessanter dan de borst ( }:| ). Na het lezen gaat peuter even zelf spelen op z'n kamer terwijl ik baby andere borst geef. Het is intussen 1930. Dan op naar peuter, nog een boekje gelezen en even kletsen. 2000 beneden.

Om dan vervolgens nog de tafel af te ruimen, keuken schoon te maken }:| }:| dat vind ik nog het meest waardeloos van alleen zijn, dat je ook alle gemaakte troep alleen op moet ruimen :{w
  woensdag 10 januari 2018 @ 22:00:53 #252
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_176421701
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:39 schreef watmoetikkiezen het volgende:
(Ze wint altijd, want peuter doet niet mee).
:D O+.

Leuk om te lezen hoe iedereen het doet, dank voor het delen! O+.
KuikenGuppy
pi_176423095
quote:
7s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:54 schreef Fazzoletti het volgende:
Leuk om te lezen hoe iedereen het doet :D
Ik had vanavond ook weer een avond alleen. Ik was vrij dus kon gelukkig al vroeg koken, op tijd eten scheelt echt enorm in de avondstress merk ik.
Dus vandaag. 1830 klaar met eten. Op naar boven en onder de douche/badje met z'n 3. Baby en peuter zitten samen in het bad of ik hou baby op m'n arm. Wipstoeltje staat in de badkamer dus daar kan ik baby kwijt als ik me moet afdrogen. Haar alarm gaat af rond 1900, dan moet er heel snel melk in. Dus om 1900 baby aan borst, peuter droogt zichzelf af. Baby van de borst af (=krijsen) om peuter aan te kleden (luier kan hij niet zelf). Dan verhaaltje lezen. Baby vind boek opeens toch interessanter dan de borst ( }:| ). Na het lezen gaat peuter even zelf spelen op z'n kamer terwijl ik baby andere borst geef. Het is intussen 1930. Dan op naar peuter, nog een boekje gelezen en even kletsen. 2000 beneden.

Om dan vervolgens nog de tafel af te ruimen, keuken schoon te maken }:| }:| dat vind ik nog het meest waardeloos van alleen zijn, dat je ook alle gemaakte troep alleen op moet ruimen :{w
Kleine tip, mocht je het nog niet overwogen hebben, je zou voor 's nachts ook luierbroekjes kunnen gebruiken. Dat is wel iets duurder dan luiers, maar dat kan de peuter wel zelf aantrekken. :)
pi_176424202
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:39 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Hier gaan we rond 19.00 naar boven. Kleuter gaat plassen en doet een wedstrijd wie als eerst de pyama aan heeft. (Ze wint altijd, want peuter doet niet mee). Ik probeer peuter te overtuigen dat hij geen poes is en onder kleuters bed vandaan moet komen. Dan laat ik hem plassen en probeer hem om te kleden terwijl hij op en neer springt. Dan poets ik de tanden van kleuter en daarna die van een op en neer springende peuter. Daarna verhaaltje op peuters bed. Dan leggen we kleuter in bed en zing ik een liedje voor haar (ik probeer de discussie af te kappen over dat peuter niet mee mag zingen, wat hij wel wil maar kleuter absoluut niet). Dan peuter nog even aan de borst en in bed. Dan wil hij kiezen welk liedje ik zing: altijd schaapje, schaapje en bae, bae vita lamm. Dan zucht hij tevreden "dat ben ik" bij lille bror aan t eind van t liedje krijg ik een high five en ga ik naar beneden. Meestal slapen ze dan vrij vlot. Soms hoor ik gesmiespel en gesluip en slaapt peuter stiekem bij kleuter in bed. Ook prima..
Ik kan me dit tafereel echt helemaal indenken O+ Zusje en ik sliepen altijd op 1 kamer en dat geklier onderling was stiekem ook wel heerlijk :D
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
pi_176426006
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 21:39 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Hier gaan we rond 19.00 naar boven. Kleuter gaat plassen en doet een wedstrijd wie als eerst de pyama aan heeft. (Ze wint altijd, want peuter doet niet mee). Ik probeer peuter te overtuigen dat hij geen poes is en onder kleuters bed vandaan moet komen. Dan laat ik hem plassen en probeer hem om te kleden terwijl hij op en neer springt. Dan poets ik de tanden van kleuter en daarna die van een op en neer springende peuter. Daarna verhaaltje op peuters bed. Dan leggen we kleuter in bed en zing ik een liedje voor haar (ik probeer de discussie af te kappen over dat peuter niet mee mag zingen, wat hij wel wil maar kleuter absoluut niet). Dan peuter nog even aan de borst en in bed. Dan wil hij kiezen welk liedje ik zing: altijd schaapje, schaapje en bae, bae vita lamm. Dan zucht hij tevreden "dat ben ik" bij lille bror aan t eind van t liedje krijg ik een high five en ga ik naar beneden. Meestal slapen ze dan vrij vlot. Soms hoor ik gesmiespel en gesluip en slaapt peuter stiekem bij kleuter in bed. Ook prima..
Zingen jullie Zweedse schaapjeschapje? :D
  donderdag 11 januari 2018 @ 06:58:32 #256
231121 Sylver_
Gooi mielies!
pi_176426174
quote:
1s.gif Op donderdag 11 januari 2018 05:39 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Zingen jullie Zweedse schaapjeschapje? :D
Ik twijfelde of het Zweeds of Fries is :+
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
pi_176426397
Zweedse idd, van. Oma die n tijdje in zweden gewoond heeft..
pi_176426909
quote:
0s.gif Op donderdag 11 januari 2018 07:46 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Zweedse idd, van. Oma die n tijdje in zweden gewoond heeft..
Wat leuk! :D
  vrijdag 12 januari 2018 @ 18:28:38 #259
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_176457879
Wij zijn hier geloof ik een beetje de vreemde eend in de bijt :D, wij gaan ergens tussen 18:30 en 19:00 naar boven en zijn binnen 10 minuten weer beneden, en het is dan 9 van de 10 keer ook gewoon de rest van de avond stil. Voorheen ging ik vaak nog wel een tijdje kletsen met de kleuter, maar hij is tegenwoordig zo moe (hij kan vanaf 18:00 al wel slapen als we dat zouden redden) dat we sinds hij naar school gaat eigenlijk niet veel anders doen dan samen afspreken waarover we gaan dromen (hij kiest meestal dat we samen naar de snoepfabriek of Playmobilfabriek gaan O+). Scheelt wel dat hij s ochtends vrijwel altijd al rond 6:00 wakker is, ongeacht hoe laat hij gaat slapen. Dan blijft hij wel in zn kamer tot zijn lampje groen is, 3 kwartier later. Gaat hij rollenspellen met zn knuffels doen O+ en 3 x naar de wc }:| .

Peuter is ook altijd al vroeg moe, zij wil ook niet veel anders dan van ons allebei een kus en een knuffel, dan gaat ze zelf een boekje lezen. Maar volgens mij komt ze nooit ver, ik tref haar s avonds meestal slapend aan met haar hoofd op pagina 1 of de binnenkaft _O-

Dus wij hebben heel lange avonden gelukkig.

Is ooit wel anders geweest, natuurlijk :P
pi_176462771
quote:
1s.gif Op woensdag 10 januari 2018 19:38 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

wat maakt die fles uit? Of moet jij de fles geven? Mauw krijgt ook altijd een fles warme melk mee naar bed maar die kan ze prima alleen opdrinken :)
Twix drinkt ook nog iedere avond een papfles in zijn bed. Maar wel met een van ons ernaast op een krukje om de fles weer mee te nemen als meneertje klaar is.
Drinkt Mauw de fles tot de laatste druppel leeg? Want ik voorzie een vies bed als ik het Twix zelf zou laten doen en er niet bij zou blijven.
Of hoe pak je dat aan?

Edit, hij valt dus wel zelf in slaap als we uit zijn kamer zijn. We hoeven er verder dus niet bij te zijn/blijven.
  vrijdag 12 januari 2018 @ 21:45:58 #261
149959 SQ
snelle trees
pi_176462880
quote:
1s.gif Op vrijdag 12 januari 2018 21:43 schreef Malteser het volgende:

[..]

Twix drinkt ook nog iedere avond een papfles in zijn bed. Maar wel met een van ons ernaast op een krukje om de fles weer mee te nemen als meneertje klaar is.
Drinkt Mauw de fles tot de laatste druppel leeg? Want ik voorzie een vies bed als ik het Twix zelf zou laten doen en er niet bij zou blijven.
Of hoe pak je dat aan?
Maud drinkt de fles leeg en flikkert m daarna overboord. Ze is ruim 3 he, dat kunnen ze dan wel ;)
disclaimer
pi_176463041
quote:
1s.gif Op vrijdag 12 januari 2018 21:45 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Maud drinkt de fles leeg en flikkert m daarna overboord. Ze is ruim 3 he, dat kunnen ze dan wel ;)
Soms is de oplossing zo simpel. We kunnen er best naar toe werken dat hij dezelfde handeling uitvoert als Mauw. Of wellicht de fles op zijn nachtkastje deponeert. En laat dat dan eerst een paar keer mis gaan, so be it. Maar ik zag een structureel ranzig papbed voor me iedere dag.
Dank u!

Oh, en on topic. Ik hoop deze update doorgevoerd te hebben voor nummer 2 geboren is ;).
  vrijdag 12 januari 2018 @ 21:59:38 #263
149959 SQ
snelle trees
pi_176463326
Met pap is het ook wel een slagje ranziger dan met melk natuurlijk :X
disclaimer
  vrijdag 12 januari 2018 @ 23:06:49 #264
48000 Vlinder
1 + 1 = 3, nee 5!
pi_176465346
Hier wordt er na het tandenpoetsen niet meer gegeten of gedronken tenzij water.

De fles ging altijd eerst, daarna de tanden en dan hop in bed.

De jongste heeft dat helemaal nooit gehad trouwens. Bedenk ik mij nu ineens :D
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
pi_176470321
quote:
1s.gif Op vrijdag 12 januari 2018 23:06 schreef Vlindur het volgende:
Hier wordt er na het tandenpoetsen niet meer gegeten of gedronken tenzij water.

De fles ging altijd eerst, daarna de tanden en dan hop in bed.

De jongste heeft dat helemaal nooit gehad trouwens. Bedenk ik mij nu ineens :D
Ooit gaat dat hier ook gebeuren maar met een zoon die buiten alle curves zakt en die zijn papfles "super lekker" vindt, laat ik het voorlopig zo. Die 200cc geitenmelk met volkorenpap kan hij goed gebruiken. We poetsen dus eerst tanden en hij krijgt daarna nog wel een fles. Niet goed voor de tanden, klopt.
Ttandenpoetsen doen we 's morgens ook na het ontbijt dus ik hoop dat dat voorlopig voldoende is.
pi_176470777
quote:
1s.gif Op vrijdag 12 januari 2018 18:28 schreef Spees_Eend het volgende:
Wij zijn hier geloof ik een beetje de vreemde eend in de bijt :D, wij gaan ergens tussen 18:30 en 19:00 naar boven en zijn binnen 10 minuten weer beneden, en het is dan 9 van de 10 keer ook gewoon de rest van de avond stil.
Hebben wij ook zo. Onze peuter roept altijd ‘nee niet bed toe!’ Maar zodra hij zijn bed raakt is het goed dan legt hij zijn hoofd neer en is stil.

Alleen de avonden worden alweer korter met een negenjarige erbij. ;) Die gaat tegenwoordig tegen half negen naar bed. Maar die kan je dan weer gewoon alleen naar boven sturen.

Papfles geven we al een half jaar niet meer. We hadden geen zin om het op de camping op te warmen. En toen zijn we er mee gestopt en nooit meer opgepakt. Ik heb ook geen flesjes meer in huis volgens mij.
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_176470784
Vroeger kreeg ik ook een flesje in bed, maar dan met water. Ik gooide het ook altijd overboord als het op was en ik ongeveer sliep.

Hier wordt er na het tandenpoetsen ook enkel water of moedermelk gedronken. Ons buurmeisje heeft eerder een fles met andere dingen gekregen in bed en haar tandjes zijn nu helemaal kapot. En het duurt nog een jaar of 2 voor ze ze gaat wisselen. :'(
pi_176471435
Hij krijgt geen ranja hè, of appelsap. Geitenmelk met volkorenpap. En ja, dat is ook niet goed voor zijn tanden. Ik weet het. En toch krijgt hij het. Onverantwoord.

En dan zal ik wel te lange tenen hebben. Sorry daarvoor.
  zaterdag 13 januari 2018 @ 10:33:57 #269
149959 SQ
snelle trees
pi_176471503
quote:
1s.gif Op zaterdag 13 januari 2018 10:29 schreef Malteser het volgende:
Hij krijgt geen ranja hè, of appelsap. Geitenmelk met volkorenpap. En ja, dat is ook niet goed voor zijn tanden. Ik weet het. En toch krijgt hij het. Onverantwoord.

En dan zal ik wel te lange tenen hebben. Sorry daarvoor.
niet doen hoor. :* mijn kind heeft ook geen rotte tanden door dat ene flesje melk na het poetsen. Dat is dan echt vooral een DNA-kwestie ;)
disclaimer
  zaterdag 13 januari 2018 @ 10:57:27 #270
231121 Sylver_
Gooi mielies!
pi_176471928
Mijn dochter van 4,5 heeft ook geen kapotte tanden, ondanks 's nachts kv tot ze 1,5 jaar was.
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
pi_176473368
Slechte tanden heeft volgens mij dan vaak met aanleg te maken. Onze oudste heeft ook vrij lang pap gehad, vaak ook na het poetsen. Je kent ze wel de kant en klare pyamapapjes van Nestlé. (Oooooh wie doet dat nou!) Hij heeft niks aan zijn tanden. En hij poetst ook vaak maar 1 keer per dag. Omdat het mij dan ‘s ochtends niet lukt om drie kinderen en mijzelf op tijd klaar te hebben gepoetst en wel. Ja pech. Zijn vriendje poetst 2 keer per dag, snoept nauwelijks en heeft al een paar keer gaatjes gehad.

Soms moet je ergens voor kiezen wat misschien niet altijd volgens ‘het boekje’ is maar wat wel werkt of waarvan jij als moeder denkt dat het het beste is. En daar hoef je echt geen verantwoording voor af te leggen Malteser.
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_176473711
Thanks voor de reacties. Ik stelde een vraag over de fles, krijg een duidelijk antwoord, reageer daar weer op en lees dan de dag erna over slechte tanden door een fles na het tandenpoetsen en voel me dan meteen een slechte mama.

Ik merk gewoon dat mijn incasseringsvermogen hopeloos is door al het zwanger-zijn-gedoe dus het is beter dat ik gewoon even niet mee post tot ik bevallen ben want het is waarschijnlijk ook niemands bedoeling om mij dat gevoel te geven wat ik nu heb.

Ik hoop overigens van harte dat Twix mijn gebit heeft, ben 32 en heb nog nooit een gaatje oid gehad.
  zaterdag 13 januari 2018 @ 13:09:37 #273
67064 Quoi
Mama said be cool
pi_176473894
Die van ons valt al sinds jaar (16 maand ;) ) en dag in slaap met een lege papfles in zijn bakkes, na het tandenpoetsen. Jammer dan. Ik denk ook dat aanleg hier een grotere rol speelt.

Edit: wat doe ik hier eigenlijk? Ik heb er één! Nou ja, whatever.

[ Bericht 12% gewijzigd door Quoi op 13-01-2018 13:52:09 ]
pi_176473987
.

[ Bericht 98% gewijzigd door elamanilo op 13-01-2018 13:36:12 ]
pi_176477276
Malteser, probeer je niet teveel aangevallen te voelen. Ik lees hier namelijk in je verhalen juist dat je een hele lieve mama voor Twix bent :*
En in jouw situatie zouden mijn tenen ook behoorlijk groeien :X ;(
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
  zaterdag 13 januari 2018 @ 19:22:07 #276
48000 Vlinder
1 + 1 = 3, nee 5!
pi_176480556
quote:
1s.gif Op zaterdag 13 januari 2018 10:29 schreef Malteser het volgende:
Hij krijgt geen ranja hè, of appelsap. Geitenmelk met volkorenpap. En ja, dat is ook niet goed voor zijn tanden. Ik weet het. En toch krijgt hij het. Onverantwoord.

En dan zal ik wel te lange tenen hebben. Sorry daarvoor.
Sorry dat je je nu aangevallen voelt. Geloof me, ik ben absoluut niet de beste moeder. Ik geef alleen geen drinken meer na het poetsen. En daar zijn mijn kinderen echt niet altijd blij mee. ;)

Ik poets bijvoorbeeld maar 1x per dag, ik heb er sochtends gewoon geen tijd voor :@
Als ik geluk heb halen ze zelf de borstel er door maar dat red ik meestal niet.

De middelste heeft 2 gaatjes.. In z'n melkgebit dus dat vullen ze niet zolang hij er geen last van heeft.

Nogmaals sorry :*
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
pi_176480975
Thanks LeSage :*

quote:
1s.gif Op zaterdag 13 januari 2018 19:22 schreef Vlindur het volgende:

[..]

Sorry dat je je nu aangevallen voelt. Geloof me, ik ben absoluut niet de beste moeder. Ik geef alleen geen drinken meer na het poetsen. En daar zijn mijn kinderen echt niet altijd blij mee. ;)

Ik poets bijvoorbeeld maar 1x per dag, ik heb er sochtends gewoon geen tijd voor :@
Als ik geluk heb halen ze zelf de borstel er door maar dat red ik meestal niet.

De middelste heeft 2 gaatjes.. In z'n melkgebit dus dat vullen ze niet zolang hij er geen last van heeft.

Nogmaals sorry :*
Lief dat je nog reageert. Mijn tenen zijn gewoon even veel te lang.

Volgens mij hebben we allemaal de intentie om onze kinderen zo mooi, warm en veilig mogelijk groot te brengen. En dat doet ieder op zijn of haar manier met alles wat binnen zijn of haar mogelijkheden ligt. Dat is wat telt.

En nu genoeg off topic. :*
pi_176691746
Vraagje aan de moeders met drie kinderen. Wij willen graag een derde (hebben een peuter van tweeënhalf en een baby van acht maanden), vriend het liefst zsm en ik heb iets minder haast. Zijn nog niet aan het proberen, ik voed onze baby nog en de vorige keer stopte mijn borstvoeding acuut toen ik zwanger was.

Ik merk dat ik uitkijk naar een 'compleet' gezin (zoals het voor mij dan voelt), maar niet zo naar het zwangerschapscircus, ondanks het gegeven dat ik geen problematische zwangerschappen had. Bij de eerste 'rammelde' ik en keek ik uit naar een kindje, zwangerschap etc. Nu is het meer een verlangen naar ons 'laatste' kindje en het - voor ons gevoel - 'compleet maken' van ons gezin (ja met de disclaimer dat dat voor iedereen anders voelt). Ik zie wat op tegen het weer zwanger zijn, de impact op mijn werk (dat ook een belangrijk deel van mijn leven uitmaakt) en ik voel me wat schuldig over die gevoelens. Is zoiets herkenbaar voor de ouders van een derde kind, dat het een ander soort verlangen betreft dan bij de eerste of tweede?


(Ik post het niet in het rammelaarstopic, wil niemand voor het hoofd stoten omdat het toch als een luxe-issue voelt)
pi_176691973
Hoi! Geen moeder van drie kinderen hier, maar ik herken je overwegingen. Mijn 'ideaal' is altijd drie kinderen geweest en dat is het nog steeds. Hetgeen jij noemt, speelt bij mij ook. Ik zou heel graag het gezin van vijf zijn maar zou niet uitkijken naar de zwangerschap en alles in de beginperiode (wel naar allemaal losse facetten zoals naam uitzoeken, kindje ontmoeten en alles, maar niet 'het grotere geheel').

Het is wel zo dat er bij ons meer dingen meewegen, zoals dat ik probeer zo milieubewust mogelijk te leven en de wereld echt geen behoefte heeft aan een nieuwe generatie die anderhalf keer zo groot is als de huidige. Ik weet dat dat ene derde kind het verschil niet maakt, maar het weegt toch in onze overwegingen sterk mee. Verder speelt ook het financiële argument mee. We kiezen er bewust voor laag inkomen te accepteren en zo heel veel tijd met z'n vieren te kunnen doorbrengen, maar kan dat nog wel met vijf (vooral als ze wat groter zijn)?

Het is dus een heel andere overweging dan bij jou, maar wilde in ieder geval even de heads up geven dat ik het herken. En ik zou je er ook niet per se schuldig over voelen. Je hebt er al anderhalf jaar zwanger zijn opzitten, en wellicht enkele jaren voeden. Je staat dan letterlijk als lichaam een tijd in het teken van iemand anders, en dat is best heftig.
  dinsdag 23 januari 2018 @ 12:44:46 #280
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_176692268
Heel herkenbaar juist Minarosa. Ik ben zwanger niet zo heel erg leuk, dus zit eigenlijk ook niet zo om nog een zwangerschap te springen. Bij mij is er wel de wens voor een 3e kindje, maar vooralsnog is die wens nog niet groter dan de wens om niet zwanger te zijn. En misschien gaat dat wel nooit gebeuren.
KuikenGuppy
pi_176692525
Precies wat Burdie ook zegt. Ik denk zelfs dat mijn zwangere toestand (en de eerste tijd met mini-baby) mijn vriend beïnvloeden wat betreft wens voor een 3e. En terecht ook, ik ben zwanger niet te genieten.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
  dinsdag 23 januari 2018 @ 13:02:31 #282
311825 snoenk
heeft een hondenleven
pi_176692550
Herkenbaar minarosa. Wij willen ook graag een 3e maar ik zie ontzettend op tegen het medische gebeuren (ICSI) en zwanger zijn vind ik eigenlijk ook niet leuk :@ En voel me ook schuldig naar onze dochters want bij de 2e had ik veel last van ischias en de hormonen die je moet spuiten en wie weet hoe dat zometeen gaat zijn. Maar de wens is een heel stuk groter en misschien valt het allemaal wel heel erg mee dus we gaan er gewoon voor want onze dochters zijn zo leuk O+ En ons gezin voelt ook nog niet compleet
pi_176692556
Ook (nog) geen derde hier, maar ik herken heel erg wat je zegt. Dat luxe-issue inderdaad. We wilden graag minstens twee kinderen, en die hebben we, dus in zoverre zijn we al 'compleet'. Een derde zou voor mij de kers op de taart zijn. Dat zorgt er voor dat die wens voor een derde ook hier echt heel anders is dan bij de eerste en de tweede. Ik ben me er wel steeds bewust van geweest dat de kans bestond dat het bij twee blijft (mijn man vindt twee eigenlijk wel genoeg, maar een derde is op zich wel welkom).

Toen ik rammelde voor de tweede voelde het nog 'incompleet'. Nu sta ik er veel rationeler in merk ik. Ik zie nu opeens de impact op mijn leven, werk, zwangerschap, weer (lang) borstvoeding geven, kolven, het in het teken staan van een ander, etc. Het hóeft allemaal niet, maar ik heb dat bij de andere twee wel gedaan, dus ik vind dat ik dat voor een derde ook 'moet'. Bij de oudste twee was dat vanzelfsprekend en speelde het geen rol. Nu is het opeens 'wil ik dat wel nog een keer?'. Want met twee is het ook al fantastisch. En dan had ik prima zwangerschappen en bevallingen, snel weer fysiek in oude staat etc. Het is vooral dat eerste jaar na de geboorte overigens, zwanger zijn vind ik alleen maar leuk. Het zou niet doorslaggevend zijn, maar het speelt nu opeens wel een rol wat het eerst niet deed. Gekke gewaarwording wel!

Kortom, wij zijn er echt nog niet uit :)
pi_176693026
Fijn om jullie overwegingen te lezen. Ik herken ook wel wat.
Aan de ene kant rammel ik al weer voor de derde. Ik heb altijd het plaatje met drie kinderen voor me gezien. En ook al vind ik zwanger zijn niet leuk, ik zie er niet echt tegenop.
Aan de andere kant voelt het beetje als "de goden verzoeken" of zo. Het gaat nu zo goed, we zijn enorm gelukkig met 4, wat halen we onszelf op de hals bij het derde kindje? Zal die net zo gezond zijn als de andere 2 en zal het allemaal net zo goed gaan?
En het ideale plaatje bij man is twee kindjes, dus dat maakt de overwegingen ook allemaal niet gemakkelijker. Hij zegt niet meteen "nee" hoor, als ik over de derde begint. Hij staat er alleen iets anders in qua overwegingen.

Het is inderdaad een ander soort verlangen.

Ik sprak laatst een moeder van drie, waarbij de jongste nog maar 4 maanden oud was. Na twee zonen kreeg ze een dochter en ze sprak zelf over "haar cadeautje". Toen dacht ik echt alleen nog maar "dat wil ik ook!!!".

[ Bericht 10% gewijzigd door Adrian4 op 23-01-2018 13:44:12 ]
pi_176693704
quote:
0s.gif Op dinsdag 23 januari 2018 13:32 schreef Adrian4 het volgende:
Fijn om jullie overwegingen te lezen. Ik herken ook wel wat.
Aan de ene kant rammel ik al weer voor de derde. Ik heb altijd het plaatje met drie kinderen voor me gezien. En ook al vind ik zwanger zijn niet leuk, ik zie er niet echt tegenop.
Aan de andere kant voelt het beetje als "de goden verzoeken" of zo. Het gaat nu zo goed, we zijn enorm gelukkig met 4, wat halen we onszelf op de hals bij het derde kindje? Zal die net zo gezond zijn als de andere 2 en zal het allemaal net zo goed gaan?
En het ideale plaatje bij man is twee kindjes, dus dat maakt de overwegingen ook allemaal niet gemakkelijker. Hij zegt niet meteen "nee" hoor, als ik over de derde begint. Hij staat er alleen iets anders in qua overwegingen.


Het is inderdaad een ander soort verlangen.

Ik sprak laatst een moeder van drie, waarbij de jongste nog maar 4 maanden oud was. Na twee zonen kreeg ze een dochter en ze sprak zelf over "haar cadeautje". Toen dacht ik echt alleen nog maar "dat wil ik ook!!!".
Oh Adrian, echt precies wat jij zegt! Bij elk gezin met drie (of vier :P) kinderen, iemand in verwachting van de derde etc denk ik dat wil ik oooooooooook!
Maar tegelijk dat gevoel van jinxen, het gaat zo goed met deze twee, waar stappen we in met een derde. En ik ben ook totaal niet jaloers op moeders op het schoolplein met kleuter, peuter en baby. En toch he. Ik wéét dat het echt wel goed komt met drie, daar vinden we onze weg wel in.

Eigenlijk zou ik gewoon ongepland zwanger moeten worden, ipv het dood te analyseren en er niet uit te komen. Dat zou fantastisch zijn, cadeautje to the max O+
pi_176694057
hahaha, hoe toevallig. Ik zei gisteren iets van deze strekking tegen man: "Wat als ik nu per ongeluk zwanger wordt? Dan moeten we onze toekomst aanpassen aan onze situatie in plaats van dat we theoretisch gaan proberen te analyseren hoe onze toekomst er uit gaat zien, wat toch niet lukt".
pi_176694088
Fijn die herkenbaarheid O+ en het zien van dezelfde zorgen.

Elke avond als ik die pilstrip zie denk ik: wat houdt me tegen om te stoppen? (vriend dus in ieder geval niet ;) die vraagt nog net niet dagelijks om nr.3, hij zou een gat in de lucht springen). Het zou inderdaad echt een cadeautje zijn, maar wat als het niet loopt zoals bij de eerste twee? Een zorgintensief kindje, dat kan gebeuren.

Tegelijkertijd voel ik ook wel de praktische redenen om niet superlang (jaren) te wachten. Twee/drie kinderen tegelijk op de opvang is bv. voor ons veel goedkoper dan elke keer achter elkaar.

Misschien moet ik me realiseren dat het niet betekent dat een kindje minder welkom is als het verlangen anders is.
pi_176694591
quote:
0s.gif Op dinsdag 23 januari 2018 14:08 schreef Mineola het volgende:
Eigenlijk zou ik gewoon ongepland zwanger moeten worden, ipv het dood te analyseren en er niet uit te komen. Dat zou fantastisch zijn, cadeautje to the max O+
Zo is het bij ons gegaan. Na twee kinderen hadden we min of meer rationeel besloten dat het zo goed moest zijn. Ons gezin was gevoelsmatig nog niet af, maar een derde zwangerschap zag ik op dat moment helemaal niet zitten ivm verhuizingen, werk, niet graag zwanger zijn en bevallen. En lang ertussen wilden we niet. En tadaaa... toch zwanger (iets met medicatie en ontregelde cyclus). Er zit 2 jaar tussen de oudste en de middelste en 21 maanden tussen de middelste en de jongste. Het waren wel tropenjaren (jongste is nu 3,5) maar wát een geluk dat het zo gelopen is. O+ Qua welkom zijn was er ook echt geen verschil tussen de kinderen.
pi_176695599
Oh wow zeg, wat een herkenbaarheid. Mijn hart wil er drie, maar man vindt het best, en ik verstandelijk ook. Het gaat mij echt mentaal niet lukken om deze periode nog eens te herhalen. En onpraktisch op alle fronten, het moet maar weer goed gaan en meer van zulk soort bla. Maar vind het echt wel jammer, merk ik. Maar echt, nee joh. Nee. Gewoon nee. (Vaak genoeg blijven zeggen, dat helpt :+ )
pi_176907266
Ik had dit bericht ook in het rammelaarstopic gepost maar is hier denk ik beter op zijn plek want meer ervaringsdeskundigen!

Haai :W

Ik weet niet of dit het goede topic is om te vragen. Want ik rammel wel maar we hebben al wel een kindje.

Nou ja ik steek gewoon van wal en als jullie allemaal zoiets hebben van "omfgbbq dat moet Zo niet hier dan kruip ik wel weg in een hoekje :'( ".

Dus ... We hebben een dochtertje van 2,5. Love of my LIFE O+ . En sinds een tijdje kriebelt het weer behoorlijk.
Ook voor haar lijkt het me ontzettend leuk, een broertje of zusje erbij. Ze is heel zorgzaam en knuffelig en ik denk dat ze het superleuk zou vinden.

Maar nu zijn er wat "maren". Ten eerste ben ik chronisch depressief. Het ziet er niet naar uit dat dit binnen nu en een paar jaar anders gaat worden. Hierdoor vind ik het moederschap soms _zwaar_. En nu ben ik bang dat met een tweede het nog _zwaarder_ gaat worden. Ik voel me nu al een groot deel van de dag schuldig omdat ik voor mijn gevoel tekort schiet, dat wordt dan alleen maar erger lijkt me.

Ten tweede hebben we het financieel niet echt breed. Ik werk niet dus we leven van 1 inkomen. We komen net rond maar sparen zit er bijvoorbeeld niet in. Hoe moet dit met een tweede?

En we zijn nu 36 en 41. Ik wil geen 40+ zijn als ik nog een keer moeder word. Dus als we het willen moet het wel soort van binnenkort.

Rationeel gezien dus niet verstandig om voor een tweede te gaan... Echter is het gevoel sterk en moeilijk te negeren.

Ik ben benieuwd of jullie misschien met gedachtes kunnen komen hierover?

Ik ben bang dat als we het niet doen ik er eeuwig spijt van ga krijgen. Anderzijds wil ik ook geen situatie gaan creëeren wat ons huidige leven heel moeilijk gaat maken.
Mijn man wil trouwens wel graag een tweede. Die redeneert heel eenvoudig met "dat komt allemaal wel goed" :')
  vrijdag 2 februari 2018 @ 17:48:04 #291
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_176908769
Nou ja ik ben ook van dat komt wel goed en zo niet dan toch omdat je gewoon niet weet wat het gaat worden, het is allemaal koffiedik kijken en als dat een te grote gok is dan dus niet doen.

Ja het kost meer energie met twee, voor mij is het nu ik niet zo lekker zit allemaal mentaal erg zwaar.
Dan denk ik wel eens what did i dooooooo wat moet ik met 4!! maar tegelijkertijd heb ik nu veel meer rust dan ik met 1 had, als dingen niet gaan dan gaan ze niet ik kan mijn tijd maar 1 keer verdelen en ik kies zoveel mogelijk voor mijn gezin en de rest kan blijven liggen of jammer dan als je er niet mee kan leven.

Wat geld betreft ook dit is allemaal zo lastig beslissen.
Ik heb kasten vol met speelgoed en mijn kind speelt met de wafelijzer en de stofzuiger van ons.
Ik vind dat we als mensen enorm overconsumeren, ik denk dat er niets mis is met geen bergen speelgoed en geen dure reisjes en shirts van 2,90 van de c&a zijn super!

hetgeen wat ik onderschat had is ruimte, ruimte in huis is zooooooo veel belangrijker dan ik dacht.
ik dacht joh klein appartement kan wel, leuk balkonnetje is ook al wel speelruimte.
ik ben dus niet het type dat naar het strand gaat met tassen vol eten en een lading kinderen.
Ik begon steeds meer behoefte te krijgen aan een tuin, aan het scheiden van kinderen in eigen slaapkamers en ze allemaal in andere hoeken van het huis kunnen parkeren.
De ruimte om de was gewoon te laten staan en te negeren, opbergruimte.

Ik zou met je man praten over welke oplossingen hij ziet voor jouw beren op de weg.
  vrijdag 2 februari 2018 @ 17:52:14 #292
349615 AwayTL
Guess whoohoo...
pi_176908836
Heel eerlijk gezegd denk ik dat je het krijgen van kinderen op een goed moment kapot kan beredeneren, maar als er genoeg liefde is en enigszins perspectief op een normaal leven, dat de rest zn weg wel vindt.

Er zijn ook genoeg mensen die alles voor elkaar hadden en door omstandigheden alles weer kwijt zijn.

Als jij bereid bent altijd door te vechten dan heb je de helft al in de pocket. Wat wellicht wel handig is is in kaart te hebben wat jou te doen staat mocht hij weg vallen. Dat klinkt heel zakelijk, maar volgensmij is het grootste risico dat als hij weg zou vallen jouw depressie op een hoogtepunt komt en jij niet weet wat je concreet moet doen. Als je daar sterke hulplijnen voor hebt zou ik ook dat niet uitstippelen.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
  vrijdag 2 februari 2018 @ 20:33:03 #293
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_176912249
Ik denk dat wij onmogelijk kunnen voorspellen of het voor jou te zwaar zou zijn. Dat is zo ontzettend persoonlijk, en ik weet niet hoe het is om depressief te zijn.

Ik vond het hebben van twee kinderen de eerste +/- 1,5 a 2 jaar veel zwaarder dan 1 kind. Niet dubbel zo zwaar/druk, maar nog meer dan dat. Inmiddels vind ik het veel rustiger en makkelijker als ze er allebei zijn dan wanneer alleen de jongste er is. Dus het antwoord op die vraag blijft, in mijn geval, ook niet gelijk.

Wat ook in mij opkomt, maar of dat een goede reden is om voor een tweede te gaan valt denk ik te betwisten, is dat het voor je kind in de toekomst best fijn kan zijn om een broertje of zusje te hebben om zorgen te delen of om afleiding te hebben wanneer haar moeder in een depressie zit.

Maar ik vind bovenstaand tegelijk heel lastig want alles is zo afhankelijk van hoe jou het psychisch vergaat en dat is voor ons totaal niet te voorspellen. Misschien is je dochter er meer bij gebaat om alleen te blijven omdat je het met de jaren als minder zwaar gaat ervaren en dat jou psychisch goed doet.
pi_176912432
De eerste paar jaar is met twee kleine kinderen behoorlijk heftig. Je dochter is nu 2,5. Het kan een idee zijn om te wachten tot ze 3 / 3,5 is met het gaan voor een tweede. Dan nadert ze de schoolleeftijd of gaat ze al naar school als de baby er is en dat scheelt wel. Ten eerste omdat ze dan vaak van huis is, waardoor jij aandacht kunt hebben voor de baby en de tijd tussen/met die twee wat kunt 'managen'. Ten tweede omdat ze dan een heel stuk meer zelfstandig is en dat scheelt in zorg.

Verder zou ik ivm je chronische depressiviteit vooral nadenken over wat de mogelijkheden zijn als het je inderdaad wat teveel wordt. Familie en vrienden die ook kunnen inspringen? Zelfkennis is hierbij van belang: goed weten wat je nodig hebt en waar je grenzen liggen, daarover communiceren en er zoveel mogelijk op anticiperen. Het kan allemaal wel als je graag wilt, maar er bewust mee bezig zijn is denk ik essentieel.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_176912473
Ik vind het met 2 kinderen wel echt heavy af en toe,Mijn ex is chronisch depressief en voor hem zijn de 2 kinderen wel echt "teveel" op zware momenten, en daar heeft hij er het laatste jaar veel van.
Ik denk oprecht niet dat hij de kinderen had willen missen, of dat juist de jongste te veel is, maar hij geeft wel regelmatig aan dat het teveel geluid, teveel drukte, teveel van alles is. (Ik heb dan ook fulltime de zorg voor de kinderen)

De belangrijkste vraag is denk ik, is je vangnet groot genoeg? Kan je partner het opvangen als jij tijdelijk de bodem aantikt.Garanties zijn er sowieso nooit, en niemand kan hier een passend advies geven. Succes met de beslissing.
S. 2014
J. 2016
pi_176913640
Komt wel bij dat jullie veel achter de rug hebben met de jongste gm. Dat is ook niet niks.
Kan je natuurlijk enigszins rekening mee houden (nooit helemaal want niet meegemaakt) maar er is ook een kans dat dat niet gebeurt.
pi_176913867
Naast de adviezen die hier al zijn gegeven. Misschien is een orienterend ggesprek bij een pop-poli int zkh iets? Die begeleiden vrouwen die zwanger willen worden, zwanger zijn of pas zijn bevallen en kampen met psychische problemen.
pi_176914047
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 februari 2018 21:26 schreef Unihipili het volgende:
Komt wel bij dat jullie veel achter de rug hebben met de jongste gm. Dat is ook niet niks.
Kan je natuurlijk enigszins rekening mee houden (nooit helemaal want niet meegemaakt) maar er is ook een kans dat dat niet gebeurt.
R was al depressief voordat James geboren was, en dik down voor zijn opnames, het heeft alles alleen nog wel erger gemaakt maar buiten dat is dat geen reden waarom 2 kinderen voor hem zo zwaar valt... Als hij dagen alleen is dat is er niet veel aan de hand en is hij "gewoon depri"

Maar mijn situatie is natuurlijk geen allesleidend voorbeeld, wilde enkel aangeven hoe een chronisch depressieve lotgenoot het ervaart.
S. 2014
J. 2016
pi_176915152
quote:
17s.gif Op vrijdag 2 februari 2018 17:48 schreef Budabuddumbam het volgende:
Nou ja ik ben ook van dat komt wel goed en zo niet dan toch omdat je gewoon niet weet wat het gaat worden, het is allemaal koffiedik kijken en als dat een te grote gok is dan dus niet doen.

Ja het kost meer energie met twee, voor mij is het nu ik niet zo lekker zit allemaal mentaal erg zwaar.
Dan denk ik wel eens what did i dooooooo wat moet ik met 4!! maar tegelijkertijd heb ik nu veel meer rust dan ik met 1 had, als dingen niet gaan dan gaan ze niet ik kan mijn tijd maar 1 keer verdelen en ik kies zoveel mogelijk voor mijn gezin en de rest kan blijven liggen of jammer dan als je er niet mee kan leven.

Wat geld betreft ook dit is allemaal zo lastig beslissen.
Ik heb kasten vol met speelgoed en mijn kind speelt met de wafelijzer en de stofzuiger van ons.
Ik vind dat we als mensen enorm overconsumeren, ik denk dat er niets mis is met geen bergen speelgoed en geen dure reisjes en shirts van 2,90 van de c&a zijn super!

hetgeen wat ik onderschat had is ruimte, ruimte in huis is zooooooo veel belangrijker dan ik dacht.
ik dacht joh klein appartement kan wel, leuk balkonnetje is ook al wel speelruimte.
ik ben dus niet het type dat naar het strand gaat met tassen vol eten en een lading kinderen.
Ik begon steeds meer behoefte te krijgen aan een tuin, aan het scheiden van kinderen in eigen slaapkamers en ze allemaal in andere hoeken van het huis kunnen parkeren.
De ruimte om de was gewoon te laten staan en te negeren, opbergruimte.

Ik zou met je man praten over welke oplossingen hij ziet voor jouw beren op de weg.
Wat bedoel je met dat je nu meer rust hebt dan met 1?

Ruimte hebben we gelukkig genoeg. We kunnen er nog wel 3 bijnemen als het moet :P

Met man praten: ga ik doen!
pi_176915210
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 februari 2018 17:52 schreef AwayTL het volgende:
Heel eerlijk gezegd denk ik dat je het krijgen van kinderen op een goed moment kapot kan beredeneren, maar als er genoeg liefde is en enigszins perspectief op een normaal leven, dat de rest zn weg wel vindt.

Er zijn ook genoeg mensen die alles voor elkaar hadden en door omstandigheden alles weer kwijt zijn.

Als jij bereid bent altijd door te vechten dan heb je de helft al in de pocket. Wat wellicht wel handig is is in kaart te hebben wat jou te doen staat mocht hij weg vallen. Dat klinkt heel zakelijk, maar volgensmij is het grootste risico dat als hij weg zou vallen jouw depressie op een hoogtepunt komt en jij niet weet wat je concreet moet doen. Als je daar sterke hulplijnen voor hebt zou ik ook dat niet uitstippelen.
hier schrok ik wel even van!
Ik heb daar nog nooit echt bij stil gestaan. Ik moet er ook niet aan denken :'( :o . Bedoel je wegvallen als in een scheiding? Of erger?
pi_176915469
quote:
1s.gif Op vrijdag 2 februari 2018 20:33 schreef Spees_Eend het volgende:
Ik denk dat wij onmogelijk kunnen voorspellen of het voor jou te zwaar zou zijn. Dat is zo ontzettend persoonlijk, en ik weet niet hoe het is om depressief te zijn.

Ik vond het hebben van twee kinderen de eerste +/- 1,5 a 2 jaar veel zwaarder dan 1 kind. Niet dubbel zo zwaar/druk, maar nog meer dan dat. Inmiddels vind ik het veel rustiger en makkelijker als ze er allebei zijn dan wanneer alleen de jongste er is. Dus het antwoord op die vraag blijft, in mijn geval, ook niet gelijk.

Wat ook in mij opkomt, maar of dat een goede reden is om voor een tweede te gaan valt denk ik te betwisten, is dat het voor je kind in de toekomst best fijn kan zijn om een broertje of zusje te hebben om zorgen te delen of om afleiding te hebben wanneer haar moeder in een depressie zit.

Maar ik vind bovenstaand tegelijk heel lastig want alles is zo afhankelijk van hoe jou het psychisch vergaat en dat is voor ons totaal niet te voorspellen. Misschien is je dochter er meer bij gebaat om alleen te blijven omdat je het met de jaren als minder zwaar gaat ervaren en dat jou psychisch goed doet.
Dank je :)
Hoezo vind je het nu rustiger als ze er allebei zijn dan wanneer het er nog maar 1 was?
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')