zeer herkenbaar hoor BJ, ik vond/vind dat hele 'strijd-om-de-aandacht' aspect ook het meest lastige van het 2 kinderen vrij kort na elkaar krijgen. de oudste moet vaak toch wat meer begrip/geduld tonen voor de jongste, terwijl die tegelijkertijd natuurlijk ook gewoon nog klein is. en andersom is het voor de jongste -bij ons althans- ook vaak behoorlijk frustrerend, het niet op kunnen tegen de net wat sterkere, slimmere, snellere concurrent.
veel tips heb ik niet voor je, volgens mij doe je al van alles. het is vooral even doorbijten, nu zit je ook wel in een soort tropentijd. wat hier het meest werkt is volgens mij toch wel:
* ze elk hun portie aandacht geven, niet alles per se samen moeten doen, juist af en toe even apart met een kind iets ondernemen.
* ruimte & begrip geven voor hun gevoelens, dus benoemen dat het moeilijk is, laten merken dat je daar begrip voor hebt, dat 't niet raar is, etc., dat het niet alleen maar leuk is om een kleine/grote zus te hebben.
* wel duidelijke grenzen aangeven in wat je accepteert qua gedrag onderling, blijven hameren op 'normaal met elkaar omgaan' zoals eerst even rustig vragen of iemand een beetje opzij wil gaan in plaats van meteen gaan gillen 'JE STAAT ERVOOR!' (ik noem maar een voorbeeld.
) .