abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_111143685
quote:
0s.gif Op woensdag 25 april 2012 23:21 schreef marleneke1980 het volgende:
Waar hadden we het ook al weer over? :O
quote:
0s.gif Op zondag 22 april 2012 12:19 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik vraag me altijd af waarom fora over MD niet lopen. Als ik zie dat elke patientenvereniging, al is het voor mensen met chronische zweetvoeten tot andere vage aandoeningen, de forums lopen als een tierelier.

willen mensen met MD het gewoon niet al te vaak over hun "kwaaltje" hebben?
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
  zaterdag 5 mei 2012 @ 21:18:29 #202
374533 purebliss
gepromoveerd in weetnietkunde.
pi_111180933
Mijn moeder was ook bipolair. 11 jaar geleden werd ze voor het eerst opgenomen en werd de ziekte geconstateerd.

Zijn hier nog meer mensen waarvan een naaste deze ziekte heeft? Ik heb het er nog steeds heel erg moeilijk mee.
  zaterdag 5 mei 2012 @ 22:37:59 #203
103012 Nies
Die hekse
pi_111184483
Ik kom hier ook maar even crashen. Ik heb een vriendinnetje met, volgens haar, een hypomane periode.
Ze is al jaren manisch depressief, slikt niet altijd netjes d'r medicatie ondanks dat ze heus wel weet dat ze het zou moeten doen.
Iemand enig idee hoe ik hier het beste mee om kan gaan?
Ik probeer vooral zo eerlijk mogelijk te zijn, zonder haar te kwetsen, maar misschien dat iemand tips oid heeft?
A lie may take care of the present, but it has no future..
You can't pay me enough to be nice to you...
  zaterdag 5 mei 2012 @ 22:58:03 #204
351424 Skitzofrenix
Wat denk je wel niet?
pi_111185298
quote:
1s.gif Op zaterdag 5 mei 2012 21:18 schreef purebliss het volgende:
Mijn moeder was ook bipolair. 11 jaar geleden werd ze voor het eerst opgenomen en werd de ziekte geconstateerd.

Zijn hier nog meer mensen waarvan een naaste deze ziekte heeft? Ik heb het er nog steeds heel erg moeilijk mee.
Ja, mijn moeder. Ook best erg, is op dit moment net thuis van zo'n 2 maanden opname. Heb er erg moeite mee gehad, maar sinds ik niet meer bij mijn ouders woon kan ik er wel relaxter mee omgaan en is het vooral erg vervelend voor mijn moeder zelf en mijn vader.
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
  zaterdag 5 mei 2012 @ 23:10:52 #205
374533 purebliss
gepromoveerd in weetnietkunde.
pi_111185852
@skitzofrenix

Ik had ook verwacht dat wanneer ik het huis uit zou gaan het een stuk minder moeilijk zou zijn. Maar aangezien mijn moeder vooral erg depressief en suicidaal was, werd het juist moeilijker, zeker omdat ze mij er heel erg in meetrok. Ze belde bijvoorbeeld overdag en nachts vaak om afscheid te nemen.

26 april was het alweer een jaar geleden dat ze een einde aan haar leven maakte. Kan wel zeggen dat mijn leven nu een stuk rustiger is. Dat klinkt hard, maar de afgelopen 12 jaar zijn verschrikkelijk heftig geweest.

Ben jij nooit bang om ook deze ziekte te krijgen?
  zaterdag 5 mei 2012 @ 23:21:52 #206
351424 Skitzofrenix
Wat denk je wel niet?
pi_111186289
quote:
1s.gif Op zaterdag 5 mei 2012 23:10 schreef purebliss het volgende:
@skitzofrenix

Ik had ook verwacht dat wanneer ik het huis uit zou gaan het een stuk minder moeilijk zou zijn. Maar aangezien mijn moeder vooral erg depressief en suicidaal was, werd het juist moeilijker, zeker omdat ze mij er heel erg in meetrok. Ze belde bijvoorbeeld overdag en nachts vaak om afscheid te nemen.

26 april was het alweer een jaar geleden dat ze een einde aan haar leven maakte. Kan wel zeggen dat mijn leven nu een stuk rustiger is. Dat klinkt hard, maar de afgelopen 12 jaar zijn verschrikkelijk heftig geweest.

Ben jij nooit bang om ook deze ziekte te krijgen?
Jeetje, dat is wel erg heftig zeg! Heb je er nu nog last van?
Wat ik vooral erg lastig vond van mijn moeder is dat ze zo wisselend kan zijn op hoe ze reageert, vooral als ze manisch is ze ontzettend snel boos en schreeuwt ze veel enzo. Nu maakt dat geen indruk meer op mij en als kind dacht ik dat dát normaal was, maar toen ik tot het besef kwam dat mijn moeder 'anders' was, had ik er het meest moeite mee. Ook kan ze hele vreemde opmerkingen maken, maar dat heeft niets met de ziekte te maken, ze is sowieso een 'kwetsbare' vrouw. Als ze stabiel is, is ze wel een lieve moeder hoor, maar heb toch wel het een ander meegemaakt door haar ziekte.

Op je laatste vraag; Ik zelf heb last van erge stemmingswisselingen en heb ook een zware depressie gehad+psychotische (rand) verschijnselen, toen was ik er wel heel erg bang voor. Nu niet meer, ik ben nu redelijk stabiel en angst kan iets juist uitlokken, dus probeer er zo min mogelijk over na te denken.
En jij? Ben jij er bang voor om het ook te krijgen?
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
  zondag 6 mei 2012 @ 00:26:53 #207
289550 Paarse_Kiwi
Mét roze lakschoentjes!
pi_111189119
quote:
1s.gif Op zaterdag 5 mei 2012 23:10 schreef purebliss het volgende:
@skitzofrenix

Ik had ook verwacht dat wanneer ik het huis uit zou gaan het een stuk minder moeilijk zou zijn. Maar aangezien mijn moeder vooral erg depressief en suicidaal was, werd het juist moeilijker, zeker omdat ze mij er heel erg in meetrok. Ze belde bijvoorbeeld overdag en nachts vaak om afscheid te nemen.

26 april was het alweer een jaar geleden dat ze een einde aan haar leven maakte. Kan wel zeggen dat mijn leven nu een stuk rustiger is. Dat klinkt hard, maar de afgelopen 12 jaar zijn verschrikkelijk heftig geweest.

Ben jij nooit bang om ook deze ziekte te krijgen?
Het klinkt stom en ik mag het eigenlijk niet zeggen :X
Maar afentoe denk ik eraan hoe het zou zijn als ze zichzelf iets aandoet. Niet dat ik denk dat ze dat ooit zou doen, dat durft ze niet. Ik denk dat het beter zou zijn. Niet dat ik haar dood wil maar ik weet dat elke dag hier op aarde zo'n ontzettend gevecht voor haar is, dat alles moeilijk en eng voor haar is. Ik heb al 2,5 jaar geen contact meer met haar maar ik weet ook hoe ze voor die tijd was, en als ik haar toevallig zie ziet ze er slecht uit. Echt een spook, ze kijkt dwars door je heen.
Mocht ze zichzelf wel iets aandoen zou ik er ook vrede mee kunnen hebben, omdat ik eerlijk waar denk dat ze hier op aarde nooit gelukkig gaat worden. Ik kan me niet voorstellen hoe het voor haar moet zijn, als je elke dag opstaat en de hele dag tegen alles moet vechten. Heb zelf wel een depressie gehad maar daar ben ik gelukkig uitgekomen. Dus tot op bepaalde hoogte weet ik hoe ellendig ze zich kan voelen. Dat gun je niemand.

Ik hoop dat ik hier niemand mee kwetst die het helaas mee heeft moeten maken, dat is absoluut niet m'n bedoeling. Ik hoop dat dit ook een plek kan zijn waar ik dit soort dingen kan delen maar als het totaal ongepast is, laat het me weten. :)

En om op je laatste vraag te reageren: in hoeverre is het erfelijk?
Je gevoel is er om keuzes te maken. Je verstand om de keuzes te begrijpen.
  zondag 6 mei 2012 @ 00:34:21 #208
170545 DaviniaHR
Mrs. PhysicsRules
pi_111189432
Bipolaire stoornis heeft een grote erfelijkheidsfactor. Ik heb eens gelezen dat als een van je ouders een stemmingsstoornis heeft, je als kind iets van 40% kans hebt om zelf iets te ontwikkelen.

Uhm, check. :@
Moeder bipolair, ik ook. Naja, bipolair zonder manische episode / geagiteerde depressie, whatever. Ik krijg meds die men meestal voorschrijft voor depressie bij bipolaire stoornis en dat werkt. Verder boeit het labeltje niet zo.
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
  zondag 6 mei 2012 @ 10:22:00 #209
374533 purebliss
gepromoveerd in weetnietkunde.
pi_111196471
Ja ik heb er nog wel last van, in de zin dat ik het nog steeds moeilijk vind dat ze de laatste jaren zo verschrikkelijk depressief was en er niet meer uit kwam.

Zelfs de geboorte van mijn zoon 4 maanden voor haar overlijden kon haar niet meer opbeuren.

Wanneer mijn moeder manisch was (in haar manische periodes had ze vaak psychoses) was ze verschrikkelijk druk en bezig. Zo maaide ze in 1 dag ons 2 hectare grasveld met een handmaaier, reed 12 rondjes om de rotonde, ging 15 keer per dag naar de mac donalds om ijsjes te halen. Ook was ze heeeeel impulsief in deze periode. Ze maakte mij en mijn broertje snachts wakker om naar mijn vader te gaan (die woonde tijdelijk ergens anders omdat mijn moeder hem niet in de buurt wou hebben) trapte deuken in auto's en verfde in eens de kamer een hele andere kleur.

Als kind van 9 vind je dit natuurlijk leuk en grappig, ik snapte niet zoveel van haar ziekte.

Ik vond haar depressieve periodes veel moeilijker, ik heb haar toen ik 14 was een keer de trap zien aflopen, een bloedspoor achterlatend omdat ze haar polsen had doorgesneden. Daar sta je dan in je zomervakantie het bloed van je moeder op te dweilen.

Ik ben niet zo bang om echt manisch depressief te worden. Ik heb af en toe wel last van verschrikkelijke stemmingswisselingen, maar laat dit amper tot uiting komen. Mijn broertje daarintegen vertoont heel veel kenmerken van deze ziekte helaas.

@paarse_kiwi zo dacht ik er op een gegeven moment ook over. Als je wekelijks uit je bed of op je werk gebeld word dat ze weer een poging heeft gedaan en weer in het ziekenhuis/inrichting zit, dan heb je op een gegeven moment ook zoiets van, ik hoop dat het haar nou eens lukt, hoe hard ook.

Toch toen het echt gebeurde was ik toch geschokt, ondanks dat je het aan ziet komen. Maar dit kan natuurlijk ook deels komen op de manier waarop ze het heeft gedaan.
pi_118558345
Ik schop hem maar even omhoog... Komend weekend maar richting mn ouders, het gaat op zijn zachts gezegd niet echt goed met mama-eend -O-.
pi_118609498
Zijn manische episodes nu wel of geen "voorwaarde" voor een bipolaire stoornis? Ik meende van wel, maar er staat me bij dat ik een tijdje terug iets las waarin e.e.a. genuanceerd werd.

Vraag het omdat er door twee artsen wel naar gehint is, maar manie zoals ook in de OP omschreven (bv dagen niet slapen) ken ik niet. Heb soms wel een soort euforische buien (compleet met overweldigende gevoelens en ideeen), maar die duren nooit lang omdat ze in no time omslaan in een klote gevoel omdat ik me geen raad weet met alles wat ik dan voel en wil.
You thought you were a hustler, a boy that was rude. But now you're in the dirt...
  dinsdag 30 oktober 2012 @ 09:24:24 #212
262 Re
Kiss & Swallow
pi_118610820
quote:
7s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 08:03 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Zijn manische episodes nu wel of geen "voorwaarde" voor een bipolaire stoornis? Ik meende van wel, maar er staat me bij dat ik een tijdje terug iets las waarin e.e.a. genuanceerd werd.

Vraag het omdat er door twee artsen wel naar gehint is, maar manie zoals ook in de OP omschreven (bv dagen niet slapen) ken ik niet. Heb soms wel een soort euforische buien (compleet met overweldigende gevoelens en ideeen), maar die duren nooit lang omdat ze in no time omslaan in een klote gevoel omdat ik me geen raad weet met alles wat ik dan voel en wil.
Bipolar I disorder.
You've had at least one manic or one mixed episode.
You may or may not have had a major depressive episode. Because bipolar I varies from person to person, there are more-specific subcategories of diagnosis based on your particular signs and symptoms.

Bipolar II disorder.
You've had at least one major depressive episode and at least one hypomanic episode (but not a fully manic or mixed episode).
With bipolar II, symptoms cause distress or difficulty in some area of your life — such as relationships or work. Bipolar II disorder also has subcategories based on your particular signs and symptoms.

Cyclothymic disorder.
You've had numerous hypomanic episodes and periods of depression — but you've never had a full manic episode, a major depressive episode or a mixed episode.
For a diagnosis of cyclothymic disorder, symptoms last two years or more (one year in children and adolescents). During that time, symptoms never go away for more than two months. Symptoms cause significant distress or difficulty in some area of your life — such as in relationships or at work.
The DSM has very specific criteria for manic, hypomanic, major depressive and mixed episodes.

Criteria for a manic episode
A manic episode is a distinct period of abnormally and persistently elevated, expansive, or irritable mood that lasts at least one week (or less than a week if hospitalization is necessary). During the period of disturbed mood, three or more of the following symptoms must be present (four if the mood is only irritable):


• Inflated self-esteem or grandiosity
• Decreased need for sleep (for example, you feel rested after only three hours of sleep)
• Unusual talkativeness
• Racing thoughts
• Distractibility
• Increased goal-directed activity (either socially, at work or school, or sexually)

Doing things that have a high potential for painful consequences — for example, unrestrained buying sprees, sexual indiscretions or foolish business investments

To be considered a manic episode:
The mood disturbance must be severe enough to cause noticeable difficulty at work, at school or in usual social activities or relationships; to require hospitalization to prevent harm to yourself or others; or to trigger a break from reality (psychosis).

Symptoms do not meet the criteria for a mixed episode (see criteria for mixed episode below).

Symptoms are not due to the direct effects of something else such as alcohol or drug use, taking a medication, or a having a medical condition such as hyperthyroidism.

Criteria for a hypomanic episode
A hypomanic episode is a distinct period of elevated, expansive or irritable mood that lasts at least four days, and is different from the usual nondepressed mood. During the period of disturbed mood, three or more of the following symptoms must be present (four if the mood is only irritable):

• Inflated self-esteem or grandiosity
• Decreased need for sleep (for example, you feel rested after only three hours of sleep)
• Unusual talkativeness
• Racing thoughts
• Distractibility
• Increased goal-directed activity (either socially, at work or school, or sexually)

Doing things that have a high potential for painful consequences — for example, unrestrained buying sprees, sexual indiscretions or foolish business investments

etc...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_118610901
Lastig allemaal zeg.

Misschien volgende keer zelf nog maar eens op terugkomen. Niet dat ik weet of dat echt zinnig is. Maar ik zit nu met een arts die me weer ritalin wil voorschrijven, terwijl ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik eerst van die stemmingswisselingen af moet.

Maar je kunt net zo goed tegen een blinde muur praten.
You thought you were a hustler, a boy that was rude. But now you're in the dirt...
  dinsdag 30 oktober 2012 @ 09:32:02 #214
262 Re
Kiss & Swallow
pi_118611032
quote:
7s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 09:27 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Lastig allemaal zeg.

Misschien volgende keer zelf nog maar eens op terugkomen. Niet dat ik weet of dat echt zinnig is. Maar ik zit nu met een arts die me weer ritalin wil voorschrijven, terwijl ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik eerst van die stemmingswisselingen af moet.

Maar je kunt net zo goed tegen een blinde muur praten.
riatlin is natuurlijk voor ADHD vooral, en wat slaap disorders, maar als het goed is en je zou ADHD hebben (naast misschien nog andere comorbiditeiten (zoals bipolair)) zouden die symptomen af moeten nemen, heb je het niet dan werkt ritalin gewoonweg niet...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_118611079
quote:
3s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 09:32 schreef Re het volgende:

[..]

riatlin is natuurlijk voor ADHD vooral, en wat slaap disorders, maar als het goed is en je zou ADHD hebben (naast misschien nog andere comorbiditeiten (zoals bipolair)) zouden die symptomen af moeten nemen, heb je het niet dan werkt ritalin gewoonweg niet...
Ik heb een ADHD diagnose idd. Wel eens eerder ritalin gehad. Had wel het idee dat ik daarmee meer in het hier en nu zat met m'n hoofd, maar de negatieve stemmingen werden wel heftiger.

Ik wil dat ook best nog eens proberen. Maar ritalin zal niets doen aan de stemmingswisselingen nee. Andere arts had het over welbutrin.
You thought you were a hustler, a boy that was rude. But now you're in the dirt...
  dinsdag 30 oktober 2012 @ 09:40:47 #216
262 Re
Kiss & Swallow
pi_118611236
quote:
0s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 09:34 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:

[..]

Ik heb een ADHD diagnose idd. Wel eens eerder ritalin gehad. Had wel het idee dat ik daarmee meer in het hier en nu zat met m'n hoofd, maar de negatieve stemmingen werden wel heftiger.

Ik wil dat ook best nog eens proberen. Maar ritalin zal niets doen aan de stemmingswisselingen nee. Andere arts had het over welbutrin.
dat wordt nog leuk dan als je ook ADHD hebt.. weet niet zoveel ervan maar beetje surfen levert wel dit op (van wikipedia maar iig met referenties)

quote:
Bupropion improves mood by increasing the concentration of dopamine in emotional brain regions. The mechanism may improve the negative mood associated with methamphetamine withdrawal. Though it has demonstrated no effectiveness in the treatment of cocaine dependence, there is weak evidence that it may be useful in methamphetamine dependence.[53]

Bupropion was approved by the U.S. Food and Drug Administration (FDA)[54] for the prevention of seasonal affective disorder.[55] According to several case studies and a pilot study, bupropion lowers the level of an inflammatory mediator TNF-alpha[56] and may be useful in autoinflammatory conditions such as Crohn's disease[56][57] and psoriasis.[58][59]

...

There is considerable disagreement regarding whether it is useful to add an antidepressant, including bupropion, to a mood stabilizer in patients with bipolar depression.[62][63][64]
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_118611284
Ik heb geen idee wat bovenstaande praktisch betekent :@
You thought you were a hustler, a boy that was rude. But now you're in the dirt...
pi_118637180
quote:
10s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 09:42 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Ik heb geen idee wat bovenstaande praktisch betekent :@
Misschien heb je iets aan deze link.

http://hersenstorm.antenna.nl/Aanverw_stoornissen2.html

Hierin wordt ingegaan op ADHD en/of BS
pi_118719112
quote:
7s.gif Op dinsdag 30 oktober 2012 08:03 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Zijn manische episodes nu wel of geen "voorwaarde" voor een bipolaire stoornis? Ik meende van wel, maar er staat me bij dat ik een tijdje terug iets las waarin e.e.a. genuanceerd werd.

Vraag het omdat er door twee artsen wel naar gehint is, maar manie zoals ook in de OP omschreven (bv dagen niet slapen) ken ik niet. Heb soms wel een soort euforische buien (compleet met overweldigende gevoelens en ideeen), maar die duren nooit lang omdat ze in no time omslaan in een klote gevoel omdat ik me geen raad weet met alles wat ik dan voel en wil.
Er worden ook hypomane fases mee bedoeld. Deze zijn niet zo heftig als de "echte" manie, maar tellen wel degelijk mee
. ADHD en BP hebben best een aantal de zelfde kenmerken. Ik ben ooit zwaar ADHD gediagnostiseerd, omdat ik naar wat achteraf bleek de tests gedaan had in een hypomane periode. :')
Ik geloof het allemaal wel.

Ritalin wordt evenals antidepressiva met de grootste terughoudendheid aan bipolaire mensen voorgeschreven, omdat ze een nieuwe manische of depressieve periode kunnen triggeren
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
pi_118732120
quote:
0s.gif Op donderdag 1 november 2012 20:23 schreef seasushi het volgende:

[..]

Er worden ook hypomane fases mee bedoeld. Deze zijn niet zo heftig als de "echte" manie, maar tellen wel degelijk mee
. ADHD en BP hebben best een aantal de zelfde kenmerken. Ik ben ooit zwaar ADHD gediagnostiseerd, omdat ik naar wat achteraf bleek de tests gedaan had in een hypomane periode. :')
Ik geloof het allemaal wel.

Ritalin wordt evenals antidepressiva met de grootste terughoudendheid aan bipolaire mensen voorgeschreven, omdat ze een nieuwe manische of depressieve periode kunnen triggeren
Nou ja, vorige keer met Ritalin merkte ik wel dat de negatieve stemming waar ik inzat er nogal heftig uitkwam. Nou was dat ook gewoon een kuttijd, daar niet van.

Zal het er volgende keer eens over hebben.
You thought you were a hustler, a boy that was rude. But now you're in the dirt...
pi_118753704
Interessant topic.

Volgens mij heeft deze ziekte ook een niet te misstaan effect op kinderen die dicht bij patiënten staan. Het zit bij mij in de familie aan m'n moeders kant en het heeft enorm veel geruzie en ellende opgeleverd. Hierdoor ben ik opgegroeid in een omgeving die eigenlijk jarenlang gespannen was. En daarna liep ik tegen allerlei eigen problematiek op, die vooral stress-gelateerd is. Een link is dan snel gelegd, want het is nogal logisch dat iemand stress-problemen gaat ontwikkelen nadat het hele stress-mechanisme in de kinderjaren al overuren gedraaid heeft. Hoewel, snel? Dit onderwerp kwam pas bij ons op tafel toen ik in de 20 was. Voor die tijd is altijd gezegd dat ik het later nog wel zou begrijpen.

Toegegeven, het is een ingewikkelde ziekte en de ruzies die het gevolg zijn nog ingewikkelder, maar de aandacht moet niet alleen naar de patiënt. Als kind kun je ook moeilijker weg dan bij bijv een relatie. Meer mensen met dit soort ervaringen?
pi_118755121
Damn, ik kan gewoon beide rijtjes in hun geheel afvinken. Toch voel ik mij niet heel anders dan andere. Iedereen heeft toch last van ups en downs? Ik moet ook toegeven dat de symptonen bij mij ook (net zoals bovenstaande poster) stress gerelateerd zijn.
pi_118771679
Iedereen heeft last van ups en downs, het gaat veel meer om de extremiteit.

Zo kan je bijv in een manie denken dat het leuk is om in een woonwijk 100 km/u te gaan rijden met een kind. Je neemt diegene mee in de auto en je trapt het gaspedaal daadwerkelijk zo hard in en dat is het verschil met een gezond iemand. Drempels? Dan ga je toch even over de stoep? Iedereen trapt het gaspedaal wel eens te hard in, maar dit is natuurlijk wel een klein beetje overdreven. Toch doen mensen met een manie dit. Dit soort rare ideeën krijg je er niet uitgepraat, want iemand met manie is niet voor rede vatbaar en houdt met niemand rekening. Als omgeving kun je dus alleen maar de troep opruimen.

Ook de depressieve periode is extreem. Iedereen heeft wel eens geen zin in zijn werk of blijft wel eens ziek thuis, maar in zo'n episode blijf je weken in je bed liggen zonder uberhaupt je baas af te bellen dat je ziek bent. Want wat voor zin heeft het? Het is ook niet voor niets dat dit door de omgeving vaak als de prettigere extreem ervaren wordt, want dan kan er ook niet zoveel schade aangericht worden.

Zelf heb ik gelukkig geen last van dit soort extreme gevallen, maar als kind voelde ik natuurlijk wel alle spanning in al het geruzie wat de manie oplevert. Heb echt als jongvolwassene moeten leren om met stress om te gaan en het ging met vallen en opstaan. Een groot verschil met bipolair is dat bipolair een interne oorzaak heeft en blijvend is, terwijl stress een externe factor is die ook weer weg kan gaan. Wel kunnen stress-klachten uitmonden in een depressie. Gelukkig is ook dat bij mij nooit gebeurd.
pi_118903761
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 november 2012 21:03 schreef Capslockie het volgende:
Damn, ik kan gewoon beide rijtjes in hun geheel afvinken. Toch voel ik mij niet heel anders dan andere. Iedereen heeft toch last van ups en downs? Ik moet ook toegeven dat de symptonen bij mij ook (net zoals bovenstaande poster) stress gerelateerd zijn.
De ups en downs van een normaal persoon zijn anders dan die van een bipolair persoon. Mijn moeder heeft bijvoorbeeld ook nog eens als "bij"-effect dat ze psychotische en schizofrene trekken erbij gaat krijgen, wat niet echt comfortabel voor de omgeving is.
Afgelopen weekend trof ik in plaats van mijn moeder een vood dogeltje aan... Ze is zo compleet mat, heeft geen mening/interesses/zin meer in wat dan ook. Ze onderneemt niks omdat er niemand is die met haar mee wilt, terwijl zij zelf haar vriendenkring de afgelopen jaren heeft afgestoten om de meest idiote redenen.
Als ze dan eens met mijn vader op pad gaat zijn ze vaak binnen een uur weer thuis omdat ze geen zin meer heeft, of dat er iemand naar haar idee een rare opmerking heeft gemaakt of verkeerd naar haar keek.

Ik heb in ieder geval een pittig gesprek met haar gehad, ze heeft vrijdag een afspraak bij haar psychiater en ze heeft mij beloofd dat ze ook gaat vragen of er een mogelijkheid is dat de psychiater zich niet alleen maar met medicatie bezig gaat houden, maar ook samen met haar op zoek gaat naar een passende vorm van therapie zodat ze zichzelf na al die jaren eens een beetje leert te accepteren en tevreden gaat zijn met zichzelf... En weer leert lachen.
pi_118918027
quote:
0s.gif Op dinsdag 6 november 2012 20:09 schreef douche-eendje het volgende:

[..]

Heftig douche-eendje, ik wens je sterkte.

Ik hoop echt voor jullie maar vooral voor haar dat ze haar ziekte gaat accepteren en middels therapie en medicatie een balans weet te vinden, een levensritme zonder die extreme pieken en diepste dalen.
Het is mogelijk, ook voor je moeder, nu haar nog blijvend overtuigen........succes daarmee :)
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')