Zonnevlammen #3: As The Sun Turns

quote:

Major solar flare measuring X1.0 erupted from Region 2017

Major solar flare measuring X1.0 erupted from Region 2017 on March 29, 2014. This event started on 17:35, peaked at 17:48 and ended at 17:54 UTC. Area of impact centered on sub-solar point on the sunlit side of Earth.

This region already had 2 moderately strong eruptions in last 24 hours – M2.0 19:18 UTC and M2.6 at 23:51 UTC on March 28, 2014.

ALERT: X-Ray Flux exceeded M5

Threshold Reached: 2014 Mar 29 1746 UTC
NOAA Scale: R2 – Moderate
Potential Impacts: Area of impact centered on sub-solar point on the sunlit side of Earth. Extent of blackout of HF (high frequency) radio communication dependent upon current X-ray Flux intensity.

This page will be updated once more information is available.

quote:

Drie zware zonne-uitbarstingen in twee dagen tijd


Op de zon hebben zich vandaag en gisteren verschillende zeer zware zonne-uitbarstingen voorgedaan. De uitbarsting van vandaag was van de hoogste klasse, X.

De Amerikaanse weerdienst NOAA zag de zonnevlam om 11:06 uur Nederlandse tijd.

Gisteren waren er ook zonnevlammen, van de klasse X2,2 en X1.5. Alle zonnevlammen kwamen uit het gebied AR 2087. Dit bevestigde het gespecialiseerde Solar Influences Data Center (SIDC) in Ukkel.

De plasmawolk van de eerste uitbarsting zal de aarde niet bereiken, maar een schokgolf van de tweede zal dit wel doen, op 13 juni, volgens SIDC.

De zonne-uitbarsting van vandaag zorgde voor een korte radio-uitval op de aarde, maar medewerkers van het U.S. Space Weather Prediction Center in Colorado denken niet dat de vlam een uitbarsting van heet plasma bevat. Dit komt uit de zon tijdens sommige zonnevlammen.

Uitbarstingen van de X-klasse zijn de zwaarste: ze kunnen als ze op de aarde gericht zijn leiden tot het uitvallen van radioverbindingen en elektriciteitscentrales.

NASA maakte een video van de zonnevlammen:

NASA | SDO Sees Two Solar Flares

Bron: Volkskrant

quote:

Meanwhile, more X-flares are in the offing. At least two sunspots (AR2080 and AR2087) have unstable 'delta-class' magnetic fields that could erupt at any moment. The source of yesterday's X-flares, AR2087, is particularly potent, and it is turning toward Earth. NOAA forecasters estimate a 60% chance of M-flares and a 30% chance of X-flares on June 11th.

quote:

Sunspot AR2130 has a delta-class magnetic field that harbors energy for X-class solar flares.

quote:

STORM WARNING (UPDATED): Among space weather forecasters, confidence is building that Earth's magnetic field will receive a double-blow from a pair of CMEs on Sept. 12th. The two storm clouds were propelled in our direction by explosions in the magnetic canopy of sunspot AR2158 on Sept. 9th and 10th, respectively. Strong geomagnetic storms are possible on Sept. 12th and 13th as a result of the consecutive impacts. Sky watchers, even those at mid-latitudes, should be alert for auroras in the nights ahead. Aurora alerts: text, voice

quote:

Gigantische zonnevlam bij kleine sterren

Twee kleine sterren hebben begin dit jaar een enorme zonnevlam voortgebracht. Zo'n vlam is een uitbarsting van deeltjes. De explosie was 10.000 keer zo fel als de grootste vlam die ooit bij onze zon is gemeten. Dat meldde de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Een zonnevlam ontstaat door magnetische velden op sterren, zoals de zon. Die velden bewegen en beïnvloeden elkaar. Daardoor kan spanning zich opbouwen. Als die energie vrijkomt, schiet de ster een wolk van deeltjes de ruimte in als ontlading. Die deeltjes zorgen op aarde voor het poollicht.
Heter dan de zon
Op 23 april was er zo'n 'sterrenvlam' bij twee sterren die om elkaar heen draaien. De Amerikaanse ruimtetelescoop Swift zag dat. Het licht van de zonnevlam was een paar minuten lang zelfs helderder dan de beide sterren bij elkaar. De temperatuur in de explosie was ongeveer 200 miljoen graden. Dat is 12 keer zo heet als de kern van onze zon.

Ongeveer drie uur later was het weer raak. De sterren produceerden een tweede zonnevlam, die bijna even fel was als de eerste. In de twee weken erna kwamen er nog een stuk of vijf vlammen, maar die werden steeds zwakker. De onderzoekers vergelijken het met de naschokken van een aardbeving.

De twee sterren zijn drie keer zo klein als onze zon. Dat maakt het opmerkelijk dat ze zulke enorme vlammen kunnen produceren. „We hadden geen idee dat ze dit in zich hadden”, aldus onderzoekster Rachel Osten. De gigantische uitbarstingen komen doordat de beide sterren heel jong zijn en heel snel om hun as draaien. Daardoor bouwen ze veel magnetische spanning op. Onze zon is veel ouder en draait rustiger om zijn as. Mensen hoeven dus niet te vrezen voor zulke grote vlammen.

M7 Solar Flare, Quakes, Storm Alert | S0 News October 3, 2014

quote:

SUMMARY: X-ray Event exceeded M5
End Time: 2014 Oct 02 1914 UTC
X-ray Class: M7.3
NOAA Scale: R2 - Moderate

quote:

Active sunspot unleashes X-class solar flare, high-latitude aurora possible Friday

In the past few days, a hot, active region on the sun has been lighting it up, at least in terms of solar flares.

Active region 2297, now nicely perched near the center of the solar disk, erupted with a handful of moderate and strong solar flares recently, and shows no signs of letting up. On Wednesday, it emitted an X2 solar flare larger in size than the Earth itself.

Active region 2297 is located near the middle of the sun from our perspective on Earth. (spaceweather.com) Active region 2297 is located near the middle of the sun from our perspective on Earth. (spaceweather.com)
On the NOAA space weather scales, this week’s events would be categorized as R2 (moderate) and R3 (strong) radio blackouts.

Radio blackouts occur with flares and impact the sunlit side of earth, most problematic for communicators on high frequency radio links if the sun is overhead. Some airlines use high frequency for in-flight communications; emergency first-responders also make use of it for coordination and control.

What’s particularly interesting about this week’s eruptions is that the parent region is now near the center of the sun as we look at it, and it’s likely that a coronal mass ejection (CME) is now headed toward Earth thanks to the X2 flare.

Region 2297’s earlier eruptions occurred when it was in a less central position, so the launched CME would be, at worst, a side swipe for Earth’s magnetic field. The event on the afternoon of March 11, though, is much more likely to hit nearly head on.

High-latitude aurora watchers take note — the Space Weather Prediction Center is looking for minor magnetic storm activity on March 13. Plus, the sky will be relatively dark with the moon in its last quarter, so lunar light pollution is minimal. Get away from city lights for your best chance of seeing a glow.

The days following may be even more disturbed if Region 2297 has more in it.

The Ides of March? The Roman soothsayers made dire predictions for Caesar. For us, just a head’s up that some nice northern lights may be coming.

quote:

The planetary K index (Kp) is now 8 & a G4 (severe) geomagnetic storm in progress

quote:

Geomagnetic storm hits earth on monday
A geomagnetic storm hit Earth Monday as energy from a series of solar explosions reached Earth’s magnetic field — and space weather forecasters say it could be a multi-day event.

NOAA map shows radio disturbances on Earth from the geomagnetic storm. (NOAA)
NOAA’s Space Weather Prediction Center (SWPC) said the magnetic storm, which is forecast to hit a "severe" G4 level, slammed into Earth a little before 3 p.m. EDT Monday.

The solar activity is the result of the sun releasing a series of coronal mass ejections (CMEs), which NASA describes as “huge explosions of magnetic field and plasma from the Sun’s corona.”

NASA’s Solar Dynamics Observatory recorded a CME June 18, a second on June 19, and then a third on June 21. Energy from the third CME traveled swiftly enough to join the previous two.

The Geophysical Institute at the University of Alaska Fairbanks outlines the best chances to see the aurora in North America. (Geophysical Institute/University of Alaska)
Spaceweather.com reports there was a “moderately strong blackout of shortwave and low-frequency radio signals over North America,” and that the Earth’s poles were experiencing a deeper blackout. A blackout map from NOAA shows the reach of the blackouts.

(MORE: A 5,000 Mile Journey Over the Atlantic)

Radio distruptions aren’t the only way the storm could impact Earth. Skywatchers in Europe and the U.S. are likely to see dazzling Northern Lights displays much further south than average.

The Geophysical Institute of the University of Alaska at Fairbanks said the aurora could be visible in a long stripe of the U.S. from Alaska into the Pacific Northwest, the Upper Midwest, Great Lakes and New England. Scientists said there was a chance people as far south as Oklahoma City and Raleigh, North Carolina, could get a glimpse of the lights.

Astronauts at the International Space Station were already taken aback by the celestial show. Scott Kelly excitedly tweeted a photo of a red hue pulsing around the Earth, exclaiming, "I've never seen this before -- red aurora. Spectacular!"

quote:

Yesterday Sept. 28th at 1458 UT, a strong M7-class solar flare erupted in the magnetic canopy of sunspot AR2422. Extreme UV radiation from the flare ionized the top of Earth's atmosphere and caused a brief low-frequency radio blackout over South America and the Atlantic ocean: blackout map. AR2422 has an unstable 'beta-gamma-delta' magnetic field that could erupt again at any moment. NOAA forecasters estimate a 40% chance of additional M-class solar flares and a 5% chance of X-flares during the next 24 hours.

twitter:

TamithaSkov twitterde op woensdag 04-11-2015 om 23:37:55 Direct Hit! NASA predicts #solarstorm launched today arrives midday Nov 7. Expect #hamradio & #GPS issues + #aurora! https://t.co/ZifnCzgud0 reageer retweet

quote:

Onze zon kan supervlammen produceren
Onze zon produceert regelmatig ‘zonnevlammen’, flinke uitbarstingen waarbij grote aantallen energierijke deeltjes de ruimte in worden geschoten – soms in de richting van de aarde. Veel schade richten deze doorgaans niet aan, maar volgens een internationaal team van astronomen, onder Deense leiding, is de zon tot veel erger in staat (Nature Communications).

Zonnevlammen treden op wanneer grote magnetische velden op het oppervlak van de zon bezwijken. Als dat gebeurt, komen enorme hoeveelheden magnetische energie vrij die in de vorm van snel bewegende geladen deeltjes van de zon ontsnappen.

Bij sommige sterren zijn zulke uitbarstingen tot wel 10.000 keer zo hevig als de grootste zonnevlammen die onze zon laatste paar eeuwen heeft vertoond. De grote vraag is echter of zulke ‘supervlammen’ op dezelfde manier ontstaan als gewone zonnevlammen, en of ook de zon supervlammen kan produceren.

Om dat te onderzoeken hebben de astronomen bijna 100.000 sterren onderzocht met de nieuwe Guo Shou Jing-telescoop in China – ook bekend als LAMOST. De spectroscopische waarnemingen laten zien dat supervlammen waarschijnlijk inderdaad op dezelfde manier ontstaan als zonnevlammen. Het enige verschil lijkt te zijn dat de magnetische velden op de oppervlakken van sterren die supervlammen produceren doorgaans sterker zijn dan die op het zonsoppervlak.

Het lijkt dus niet waarschijnlijk dat onze zon supervlammen kan genereren. Maar er zit een addertje onder het gras: van alle ‘supervlammende’ sterren die de astronomen onderzocht hebben, had ongeveer tien procent een magnetisch veld dat net zo sterk of zelfs zwakker was dan het magnetische veld van de zon.

Of de zon zich zo braaf zal blijven gedragen als nu, is dus bepaalde niet zeker. Dat is een verontrustende gedachte, want als onze aarde door een zware supervlam wordt getroffen, kan dat desastreuze gevolgen hebben – niet alleen voor alle elektronica waar we gebruik van maken, maar ook voor de aardatmosfeer en de leefbaarheid van onze planeet.

Op basis van hun onderzoek concluderen de wetenschappers dat onze zon in elk geval geregeld uitbarstingen vertoont die zo’n beetje het midden houden tussen ‘gewone’ zonnevlammen en supervlammen. Gemiddeld zouden dat soort uitbarstingen ongeveer eens in de duizend jaar moeten optreden. Dat komt aardig overeen met het vermoeden dat de zon in de jaren 775 en 993 een kleine supervlam heeft geproduceerd. Aanwijzingen daarvoor zijn teruggevonden in de groeiringen van bomen. (EE)