In Memoriam #4

quote:

Op woensdag 25 juli 2012 22:50 schreef Strega het volgende:
[ afbeelding ]

Hierbij Tashi, die gistermiddag nog even bij dode Kundun ging liggen voor we hem gingen begraven.

Mooi en zo verdrietig

Ah wat een mooie foto van die twee samen nog Strega

Ja fijn is dat dat ze nog afscheid konden nemen. Mooi plaatje. Rust.

quote:

Op donderdag 26 juli 2012 10:49 schreef oh-oh het volgende:
Ah wat een mooie foto van die twee samen nog Strega

Ik heb het haarpuntje van z'n staart afgeknipt en in het medaillon van mijn oma gedaan.
Jij bedankt voor je hele lieve, mooie kaart.

Indaha en Greys, jullie ook heel erg bedankt

Ach Tashi en Kundun samen... *slik*

Fijn dat de kaart goed is aangekomen Strega

quote:

Op donderdag 26 juli 2012 21:28 schreef Strega het volgende:

[..]

Ik heb het haarpuntje van z'n staart afgeknipt en in het medaillon van mijn oma gedaan.
Jij bedankt voor je hele lieve, mooie kaart.

Indaha en Greys, jullie ook heel erg bedankt

en een dikke knuffel voor jullie beiden

Al weer een week dood, mijn lieve, mooie Kundun.
Elke keer steek ik mijn rechterhand opzij en verwacht dan z'n trouwe hondenhoofd te voelen.
Ik mis hem zo.

Strega

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 01:58 schreef MissBliss het volgende:
Strega

Ja, het overvalt je steeds. Sta ik daar met iets lekkers....oh nee, kan niet meer.
Ik weet dat de beslissing goed was, maar toch...

Gisteravond vlak voor het slapen gaan erachter gekomen dat onze lieve ratje Dosey in dr slaap is overleden. Totaal onverwacht

Aw. Hoe oud was ze?
Sterkte

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 09:08 schreef oh-oh het volgende:
Aw. Hoe oud was ze?
Sterkte

Ze was nog niet eens 1,5 jaar.
Ze reutelde vrij zachtjes de afgelopen dagen maar het klonk echt heel onschuldig. Opeens lag ze dood in dr slaapmandje
Vanavond gaan we naar de DA voor de zekerheid voor een AB shotje... We weten gewoon niet zeker of het een virus was die haar de das om deed.

[ Bericht 4% gewijzigd door kipptje op 02-08-2012 11:46:20 ]

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 01:49 schreef Strega het volgende:
Al weer een week dood, mijn lieve, mooie Kundun.
Elke keer steek ik mijn rechterhand opzij en verwacht dan z'n trouwe hondenhoofd te voelen.
Ik mis hem zo.

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 09:07 schreef kipptje het volgende:
Gisteravond vlak voor het slapen gaan erachter gekomen dat onze lieve ratje Dosey in dr slaap is overleden. Totaal onverwacht

Sterkte

Sterkte Kipptje.

dank je wel allemaal
Gelukkig hebben we nog 3 lieve dames in het hok en een lekkere knuffelkat (als ze niet aan het jagen is naar muggen en vliegen) voor troost

Ik lees het nu pas van Kundun

Lieve Pagan en Strega nog heel veel sterkte met het verlies van jullie trouwe huisgenoot

En natuurlijk sterkte voor alle anderen die hun geliefde huisdier moeten missen.

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 09:09 schreef kipptje het volgende:

[..]

Ze was nog niet eens 1,5 jaar.
Ze reutelde vrij zachtjes de afgelopen dagen maar het klonk echt heel onschuldig. Opeens lag ze dood in dr slaapmandje
Vanavond gaan we naar de DA voor de zekerheid voor een AB shotje... We weten gewoon niet zeker of het een virus was die haar de das om deed.

Nee, wat vreselijk. Sterkte

quote:

Op donderdag 2 augustus 2012 16:16 schreef Maes het volgende:
Ik lees het nu pas van Kundun

Lieve Pagan en Strega nog heel veel sterkte met het verlies van jullie trouwe huisgenoot

En natuurlijk sterkte voor alle anderen die hun geliefde huisdier moeten missen.

Dank je wel Maes.

Lieve dierenliefhebbers, ik heb nog geen hondje in memoriam, maar dat duurt niet lang meer. Puck slaapt binnenkort in en ik twijfel of ik daarbij moet/wil zijn of niet. Ik heb het nog nooit meegemaakt dus ik weet niet wat ik er van moet verwachten. Ik weet niet of het me een bepaalde rust zal geven als ik hem zijn laatste adem hoor uitblazen. Of dat het 'prettiger' is om hem te zien 'slapen' en het gebeuren ervoor niet mee te maken.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het verhaal erachter, heb ik het beknopt in spoilertags gezet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hebben jullie goed advies? Waren jullie er bij toen je maatje zijn of haar laatste adem uitblies of niet? Was dat een bewuste keuze? Hoewel ik uiteindelijk toch zelf de beslissing zal moeten maken, denk ik dat het me goed doet om te lezen hoe jullie het ervaren hebben.


_{Een foto voor het beeld: dit is Puck. Ik vroeg: "wat heb je gedaan dan?" en hij keek me net aan alsof ie wou zeggen "niets? ik heb echt geen koekje begraven hoor" . Ik moet nog steeds lachen als ik deze foto zie, met z'n bruine snoet.
.. en het lachen maakt plaats voor dikke tranen. Pffffff wat een ellende .}

Sterkte aan iedereen hier die zijn of haar maatje kwijt is . Het is fijn dat dit topic er is en dat je wat steun kan krijgen bij mensen die snappen hoe het voelt. Sommige mensen zijn zo gevoelloos ("het is maar een hond.." of "ah joh koop straks meteen een nieuwe!"), die snappen het gewoon niet .

@hetzusjevan: Ahw, wat een moeilijke, harde beslissing moeten julliie maken!
Je zal nooit weten of het moment het allerbeste moment was om een dier te laten gaan, maar ik denk dat je in deze er goed aan doet om op de DA te vertrouwen. Ik ken Puck natuurlijk niet, maar ik heb het mijzelf het altijd veel sterker verweten dat ik met bepaalde zieke dieren te lang heb gewacht om ze te laten inslapen (omdat je ze zo graag nog een mooie tijd wil geven, en/of omdat je niet goed ziet dat ze ziek zijn), dan dat ik het mijzelf verweten heb een dier misschien te vroeg te hebben laten gaan.

Dieren zijn taai, ze zullen niet snel laten merken dat ze pijn hebben, want dat betekent in de natuur dat je je eigen doodvonnis tekent. Dat betekent dus helaas ook dat je als baasje vaak achter ziektes komt als er niks of nauwelijks meer iets tegen te doen is.
Ik heb het mijn eigen kat vaak genoeg verweten dat ze zo hard voor zichzelf was. (Natuurlijk ben ik niet kwaad op haar geworden hoor, maar het is zo frustrerend..)

Of je bij zijn laatste momenten moet zijn; niks moet, het is belangrijk dat het echt je eigen keuze is. Er is wat dat betreft echt geen goed of fout.
Het ene dier zal rustiger inslapen dan het andere, dat is niet te voorspellen. De eertse prik (om het dier te laten slapen) kan wat venijnig zijn. Dat vond ik zelf naar om te zien, omdat mijn kat er fel op reageerde. En ze kunnen er wat misselijk van worden.
Na de tweede prik kunnen de spieren wat gaan samentrekken; stuiptrekkingen. Dat kan een naar gezicht zijn, maar het dier voelt er niks meer van want is dan al overleden. Dat moet je dan goed onthouden voor jezelf, en de DA zal het ook wel zeggen vermoed ik.

Ik zelf ben er met mijn kat Pukkie tot het laatste moment bijgebleven. Ik wilde echt absoluut tot de laatste minuut bij haar zijn; haar een vertrouwd iets geven in haar laatste momenten. (Ik heb ook een dekentje meegenomen en die op de behandeltafel gelegd. Dat was echt haar dekentje, dus vertrouwde geuren en zacht. Zoiets kun je ook doen als je liever niet zelf er bij wil zijn). De eerste prik vond dus ik naar om te zien, ook omdat ze wat misselijk leek te worden. Ze hoefde niet te braken, maar ze slikte het wel weg.
Maar daarna is Pukkie rustiger ingeslapen, en heb ik haar minutenlang nog geaaid, ook nadat ze al gestorven was. Het was niet ideaal - zeker omdat ze twee nachten ervoor bij me was komen liggen in bed en ik verwachtte en hoopte dat ze rustig zou inslapen bij me, wat niet gebeurde - maar ik vond het zelf erg prettig om er bij geweest te zijn.
Maar nogmaals, dat is echt ieders eigen keuze. Maak hem zelf. En bedenk dat de DA je er ook wel in zal begeleiden.

Heel veel sterkte!

[ Bericht 0% gewijzigd door Candaasje op 05-08-2012 23:35:03 ]

Bedankt voor je reactie Candaasje. De DA komt sowieso naar ons toe, we willen dat hij in zijn vertrouwde omgeving inslaapt. Mijn moeder blijft sowieso bij 'm, zodat er tenminste één vertrouwd persoon bij hem is. Dat is dus sowieso al een prettig idee.

De desbetreffende DA die het gaat doen heeft de eerste hond van mijn ouders, Dex, ook laten inslapen. Wij waren toen nog klein en zijn daar niet bijgeweest. Mam zei dat de DA toen echt de tijd nam om alles goed uit te leggen en ook heel vaak ging luisteren of Dex echt wel goed sliep voordat ze hem de tweede spuit gaf.. dus dat is ook wel een geruststelling.

Die spuitjes klinken toch enger/akeliger dan ik verwacht had .. ik weet niet of ik dat wel wil zien. Bedankt voor je eerlijke en heldere omschrijving Candaasje. Ik ga er nog even over nadenken.

je hoeft niet te kijken naar de prikjes, je kan ook gewoon aaien of tegen je hondje praten.
en je moeder is er sowieso bij, hij is niet alleen.
bekijk het gewoon op het moment zelf.
ik vond het ook doodeng, maar ben er wel bijgebleven. ik heb niet gekeken naar de prikken, maar aaide mijn kat.
sterkte er mee. het is een dappere beslissing, maar wel een goede, om verder lijden te voorkomen.

Ik zag er met mijn hondje ook enorm tegenop, maar ik ben achteraf 'blij' dat ik haar op schoot heb gehouden en tot het laatst heb geaaid. En, hoe stom het ook klinkt, we hebben foto's gemaakt Niet paparazzi-stijl bij elk dingetje, maar gewoon vlak er voor, na de eerste prik en na de tweede prik. En foto's van toen we haar daarna in haar mandje hebben gelegd en dat de kat en andere hond bij haar kwamen kijken. En nu ben ik zó 'blij' dat ik die foto's heb. Dus dat is ook iets waar je nog even over na kunt denken. Sterkte

PS Je mag er ook best een apart topic over openen als je wilt hoor!

Ah, fijn dat de DA komt! Klinkt in elk geval als een goede DA.

En het was eigenlijk alleen het eerste prikje dat ik naar vond om te zien, en dan eigenlijk vooral het idee dat het even niet zo prettig was voor Pukkie. Het naaldje zelf is niet enorm, en ze sliep ook snel hoor.
(Het zal voor elk dier wel anders gaan natuurlijk, maar het gaat eigenlijk vrijwel altijd best goed. Vaak vinden mensen de stuiptrekkingen het engste, en dat voelen ze niet meer.)

Maar gewoon je eigen gevoel volgen. Als je er liever niet bij wil zijn; ook gewoon prima.
Als je twijfelt; ga dan lekker bij je hond zitten of liggen, en sluit desnoods je ogen. Dat kan ook natuurlijk

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:22 schreef hetzusjevan het volgende:
Hebben jullie goed advies? Waren jullie er bij toen je maatje zijn of haar laatste adem uitblies of niet? Was dat een bewuste keuze? Hoewel ik uiteindelijk toch zelf de beslissing zal moeten maken, denk ik dat het me goed doet om te lezen hoe jullie het ervaren hebben.

Wat een vreselijk moeilijke beslissing om jullie geliefde huisdier in te moeten laten slapen Op het moment dat jullie besluiten dat het genoeg geweest is zul je nooit weten of ze nog wat langer mee had gekund of dat het toch gauw afgelopen zou zijn geweest. Het enige wat je kan doen is op je gevoel vertrouwen en niet wachten tot ze pijn heeft ;*

Ik ben er drie keer bij geweest toen mijn katten werden ingeslapen. Dat was een hele bewuste keuze. Ik wilde er bij zijn op het moment dat mijn maatjes hun leven lieten. Ik was er voor ze in voorspoed, maar nog meer in tegenspoed. Ik wilde het ze niet aan doen om zonder mij te sterven (als ik er niet bij was was niemand er bij). Het enige wat ik nog voor ze kon doen was er bij zijn op het moment dat ze sterven en ze nog even lekker aaien in de laatste minuten van hun leven. Ik had het gevoel dat ze door mij meer op hun gemak waren bij de dierenarts.
Bij de kat van mijn vader ben ik er ook bij geweest omdat ik dat graag wilde. Ik wilde er bij zijn toen deze kat het leven liet. Waarom kan ik niet precies zeggen, het was een gevoel. Het was het enige wat ik op dat moment nog voor haar kon doen. In de dagen dat ze ziek werd heb ik erg veel met haar geknuffeld en goed voor haar geprobeerd te zorgen. De laatste minuten wilde ik dat niet anders.

Denk er maar goed over na

Bij een van de drie katten heb ik gemerkt dat het eerste spuitje zeer deed. Dat was wel akelig, hij rende weg Bij de andere katten heb ik dat gelukkig niet gemerkt.