R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mooi stukquote:Op vrijdag 20 januari 2012 23:58 schreef Boswachtertje het volgende:
Cross post vanuit TRU, misschien ook wel interessant voor de mensen hier:
To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question.
Behalve de laatste zin wat betreft het kiezen want voor mij een is keuze iets wat je bewust doet, terwijl niet in het moment zijn (de bewuste en volledige beleving van het huidige moment meemaken) is iets wat vanuit psychische mechanismen uit het onbewuste kan worden opgedrongen; denk aan depersonalisatie en en dissociatie bij traumatische ervaring.Door niet in bewust in het moment te zijn (dus uit het Nu weg te gaan -> je hoofd in) wordt je emotioneel beschermd, en hoe vaker en heftiger dat zich herhaald des te meer en vaster je daarin komt te zitten. Dat is hoe het dat mechanisme werkt; het is logisch en het bedoelt het goed. Het is een overlevingsmechanisme, en dat groeit hoe meer we erop leunen. Het is niet de bedoeling dat het zo gaat, het is een hulpmiddel, wijzelf horen aan het roer te staan maar die functie innemen kan eng zijn, vooral wanneer vaak is gebleken dat niet aan het roer staan minder pijnlijk is.
Hetgeen wat ik mis in boeken als De Kracht van het Nu, Boeddhisme in alle eenvoud en Ontwaken in de Droom (waarin allemaal heel goed wordt beschreven wat het ego doet) is waarom het ego doet wat het doet; hoe komt het tot stand. De boeken die daar wel over gingen waren voor mij interessanter en hebben mij doen in zien (puur wat ik ervan geleerd heb) is dat het ego een overkoepeld mechanisme in de hersens is wat wanneer het je geconfronteerd wordt met iets wat eventueel pijnlijk (op wat voor manier dan ook) kan zijn daar een alternatief voor aanbied in de zin van een gedachte en/of beeld in je hoofd. Alsof het als ware zegt; in plaats van jezelf te zijn en jezelf te ervaren is het misschien beter dat niet te doen want jezelf zijn (vooral bij gebrek aan eigenwaarde) kan pijn doen.
Wat dat betreft is ego constant bezig het verleden naar het heden te projecteren, en als er pijnlijke, onverwerkte (met onverwerkt bedoel ik pijnlijke dingen die gebeurd zijn en waarvan je nu nog niet hebt laten zien dat je ze nu wel aan kan) zaken in dat verleden liggen dan zie je die terug in de toekomst, die alleen in gedachten kan bestaan maar door angst heel echt aan voelt. Het is letterlijk een wereld in je hoofd, aangevuurd door angst, denk dat we allemaal wel hebben meegemaakt dat bij een angstgevoel de gedachtes het hevigst zijn.
Wat voorbeelden:
Regelmatig afgekraakt op het zijn van jezelf; ga overdreven presteren, dan kun je niet meer geraakt worden en ben je veilig.
Gepest als kind; ga zelf pesten dan overkomt het je niet meer, of hou jezelf klein en verstop jezelf
Laag zelfbeeld en geen liefde voor zichzelf; streef die liefde bij een ander na dan voel je de pijn van die leegte in jezelf niet
Veel mislukkingen meegemaakt; doe gewoon alsof het je allemaal niet interesseert, dan zit je daar ook niet meer mee (werkt vooral icm 1 of meerdere verslavingen; het dempen van jezelf.
Situaties meegemaakt die pijnlijk waren en waaraan je niet meer kon ontsnappen; ga maar niet meer de deur uit, dan voorkomt je dat
Etc.
Zo kan het ego ervan overtuigd raken dat het beter is je constant op die manier af te leiden (dus om te blijven overleven) dan je gewoon jezelf te laten zijn (leven). Zo komt wat men psychische stoornissen noemt tot stand, de beperking neemt zo´n groot deel in de beleving (het hoofd) van de persoon in dat goed functioneren niet meer mogelijk is. Ik zie dat meer als een verstoring dan een stoornis trouwens, het is een logische ontwikkeling met en logisch gevolg; het denken groeit uit z'n proporties, echt tot rust komen is er niet bij en dat alles heeft natuurlijk ook hoop fysieke consequenties; je kan jezelf niet meer zijn.
Het komt allemaal voort uit angst en verdriet en het ego, wat het goed bedoeld, wil mensen daarvan weg houden. En (belangrijk!) mensen gaan daar in mee (ze weten ook vaak niet beter, ik bedoel, ze voelen wat ze voel toch en die ook die gedachte is er niet zomaar?) en zo verhardt het mechanisme verder en verder. Dat het daarmee uiteindelijk de mogelijke levenskwaliteit ver om laag kan halen maakt daarvoor niet uit en het blijft zo werken tot de persoon zelf laat zien dat hij of zij de dingen waarvoor het ego beschermen wil wel aan kan of anders kan doen, dan hoeft er niet meer voor beschermd te worden, dan laat het ego los en komt er meer rust; de mogelijkheid om in het Nu te zijn komt op natuurlijke wijze terug.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
^ Mooi stukje. Alleen vraag ik me wel af of het wel het Ego is, dat die coping inschakelt..
want het Ego kraakt je toch juist af, in plaats van je te helpen?
Of is het het Ego wat je nu juist in de weg is gaan staan, nu die coping is ingeschakeld?
Hier ga ik even over nadenken..
want het Ego kraakt je toch juist af, in plaats van je te helpen?
Of is het het Ego wat je nu juist in de weg is gaan staan, nu die coping is ingeschakeld?
Hier ga ik even over nadenken..
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Als jou afkraken (je bent niet ... genoeg) ervoor gezorgd heeft dat jij bepaalde situaties (waar iets van dreiging schuilt, kan heel specifiek zijn of juist heel symbolisch) ben gaan mijden (uit angst) en je daarmee ook mogelijk(e) (herhaling van) leed vermeden hebt dan is het wat dat betreft 'geslaagd'. Je hebt weer overleefd.quote:Op zaterdag 21 januari 2012 08:40 schreef NouMooiNiet het volgende:
^ Mooi stukje. Alleen vraag ik me wel af of het wel het Ego is, dat die coping inschakelt..
want het Ego kraakt je toch juist af, in plaats van je te helpen?
Of is het het Ego wat je nu juist in de weg is gaan staan, nu die coping is ingeschakeld?
Hier ga ik even over nadenken..
Je kan het dan ook zo zien ''ik krijg een gedachte/signaal die als bedoeling heeft dat ik niet doe wat ik zou willen (in brede zin; mezelf zijn, mezelf laten zien, mijn werkelijke behoeftes natreven), ik begrijp dat daar een reden voor is (het aanzetten tot vermijden), ik accepteer het signaal (geen verzet, alles mag er zijn, zonder oordeel) en grijp juist deze mogelijkheid aan om te laten zien dat ik het wél kan, zodat er een positieve ervaring tegenover komt te staan.
Het ego leert op ervaringen, doe je wat het signaal ingeeft is het +1 ego (er wordt naar mij gehandeld, dus ik heb het bij het juist eind) doe je het anders +1 vrijheid (er wordt anders gehandeld dan op dat moment ligt vastgelegd; het kan dus anders en dat ging goed). Dit herhalen kan zorgen dat de overtuiging dat het ego van alles voor jou moet doen (die altijd maar ratelende gedachten activiteit
) kan omgaan naar loslaten, omdat er vertrouwen is dat jij als persoon die het ego heeft z'n eigen boontje kan doppen, en er daarmee mee vrijheid om jezelf te zijn komt, uit je hoofd, in het Nu, in het leven.(Tegen iemand die dit leest en zoiets heeft van ''ZO SIMPEL IS HET NIET!!!'' zeg ik; je hebt helemaal gelijk, was het maar zo simpel. Daar voeg ik bij toe dat vast zitten in het ego, in die overlevingsstrategieën werkelijk vreselijk is, het de kleur uit je leven kan halen en je er zo verdomd leeg door kunt voelen, omdat je eigenlijk niet bij het zijn van jezelf kan. Vandaar juist ook dat ik dit wil mee geven omdat ik er veel aan gehad heb, en mocht iemand er wat aan hebben dan zou dat al prachtig zijn. Vind je het niks dan is dat natuurlijk ook helemaal prima, als maar duidelijk is dat ik niet willen overkomen als iemand die zegt ''je moet het maar gewoon doen'' want zulk onbegrip kan net zo steken wanneer je in een dergelijke situatie zit).
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
quote:
[..]
Als jou afkraken (je bent niet ... genoeg) ervoor gezorgd heeft dat jij bepaalde situaties (waar iets van dreiging schuilt, kan heel specifiek zijn of juist heel symbolisch) ben gaan mijden (uit angst) en je daarmee ook mogelijk(e) (herhaling van) leed vermeden hebt dan is het wat dat betreft 'geslaagd'. Je hebt weer overleefd.
Je kan het dan ook zo zien ''ik krijg een gedachte/signaal die als bedoeling heeft dat ik niet doe wat ik zou willen (in brede zin; mezelf zijn, mezelf laten zien, mijn werkelijke behoeftes natreven), ik begrijp dat daar een reden voor is (het aanzetten tot vermijden), ik accepteer het signaal (geen verzet, alles mag er zijn, zonder oordeel) en grijp juist deze mogelijkheid aan om te laten zien dat ik het wél kan, zodat er een positieve ervaring tegenover komt te staan.
Het ego leert op ervaringen, doe je wat het signaal ingeeft is het +1 ego (er wordt naar mij gehandeld, dus ik heb het bij het juist eind) doe je het anders +1 vrijheid (er wordt anders gehandeld dan op dat moment ligt vastgelegd; het kan dus anders en dat ging goed). Dit herhalen kan zorgen dat de overtuiging dat het ego van alles voor jou moet doen (die altijd maar ratelende gedachten activiteit
(Tegen iemand die dit leest en zoiets heeft van ''ZO SIMPEL IS HET NIET!!!'' zeg ik; je hebt helemaal gelijk, was het maar zo simpel. Daar voeg ik bij toe dat vast zitten in het ego, in die overlevingsstrategieën werkelijk vreselijk is, het de kleur uit je leven kan halen en je er zo verdomd leeg door kunt voelen, omdat je eigenlijk niet bij het zijn van jezelf kan. Vandaar juist ook dat ik dit wil mee geven omdat ik er veel aan gehad heb, en mocht iemand er wat aan hebben dan zou dat al prachtig zijn. Vind je het niks dan is dat natuurlijk ook helemaal prima, als maar duidelijk is dat ik niet willen overkomen als iemand die zegt ''je moet het maar gewoon doen'' want zulk onbegrip kan net zo steken wanneer je in een dergelijke situatie zit).
Duidelijk!
Ik ben nu heel erg met dit thema bezig, patronen ontdekken en onderzoeken
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.en herken het helemaal.
Eerst bewust worden dát het een 'bescherming' van je is waar je in vast zit.
Onderzoeken wát je eigenlijk aan het 'beschermen' bent.
Als dat duidelijk is, zie je dat die 'bescherming' niet nodig is en er eigenlijk alleen maar last van hebt.. En dan ervaren."Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
En wat is het fijn om die VRIJHEID te voelen wanneer je dit door krijgt!
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Hmm, ik heb even wat gezocht en misschien is dit wel een interessant topic.
Ik zit de laatste tijd erg in de knoop met mezelf. Ik zit nu in een hele moeilijke tijd en heb heel wat meegemaakt, erg kut en klote allemaal. Het lijkt nu wel beter te worden, maar veel wonden zijn nog vers, en littekens zijn er ook al, omdat het al erg lang gaande is. Ik ga niet in detail treden, hier gaat het allemaal niet om, ik denk alleen dat ik het volgende hier aan over gehouden heb. Normaal zou dit niet het goede topic hiervoor zijn, maar ik merk dat ik vaak als het ware gevangen zit in m'n eigen gedachten. Het is lastig te omschrijven, het kunnen terugblikken zijn op hele banale dingen, dat ik bijv een keer iets raars doe met m'n gezicht (doet iedereen wel eens), ik denk dat iemand het heeft gezien, en daar kan ik dan urenlang in de ban van raken, omdat ik moet weten wat die persoon gezien heeft en of ik me moet schamen, dit dat. Of bijvoorbeeld een misverstand tussen leraar en mij, en wat die leraar van me moet denken. Ik heb geen rust totdat ik precies weet wat de ander heeft gedacht of nou moet denken.
Dit zijn de banale dingen, dan zijn er nog de dingen die me echt tegenhouden.
Een groot probleem dat parallel loopt aan de eerder genoemde 'klotetijd'. Voordat dit probleem is opgelost kan ik geen plezier hebben in dingen. Het lijkt wel of ik op 0 moet staan om de + in te gaan. Sta ik dmv een 'probleem' of iets dat gebeurt is in het verleden waar ik echt mee in m'n maag zit, dus sta ik dus op -3 ofzo. Ik kan dan geen hobby's uitoefenen zonder aan de 'dingen' (zo zal ik het maar even noemen voor het gemak) te denken.
Kortom, ik raar verstrikt in een wirwar van ellende, in mijn hoofd. Ik wil dit allemaal loslaten.. Ik heb al gedacht aan meditatie, zelfs aanhangen van een geloof, terwijl ik eigenlijk atheist ben.
Zit ik hiermee in het goede topic? Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
Ik zit de laatste tijd erg in de knoop met mezelf. Ik zit nu in een hele moeilijke tijd en heb heel wat meegemaakt, erg kut en klote allemaal. Het lijkt nu wel beter te worden, maar veel wonden zijn nog vers, en littekens zijn er ook al, omdat het al erg lang gaande is. Ik ga niet in detail treden, hier gaat het allemaal niet om, ik denk alleen dat ik het volgende hier aan over gehouden heb. Normaal zou dit niet het goede topic hiervoor zijn, maar ik merk dat ik vaak als het ware gevangen zit in m'n eigen gedachten. Het is lastig te omschrijven, het kunnen terugblikken zijn op hele banale dingen, dat ik bijv een keer iets raars doe met m'n gezicht (doet iedereen wel eens), ik denk dat iemand het heeft gezien, en daar kan ik dan urenlang in de ban van raken, omdat ik moet weten wat die persoon gezien heeft en of ik me moet schamen, dit dat. Of bijvoorbeeld een misverstand tussen leraar en mij, en wat die leraar van me moet denken. Ik heb geen rust totdat ik precies weet wat de ander heeft gedacht of nou moet denken.
Dit zijn de banale dingen, dan zijn er nog de dingen die me echt tegenhouden.
Een groot probleem dat parallel loopt aan de eerder genoemde 'klotetijd'. Voordat dit probleem is opgelost kan ik geen plezier hebben in dingen. Het lijkt wel of ik op 0 moet staan om de + in te gaan. Sta ik dmv een 'probleem' of iets dat gebeurt is in het verleden waar ik echt mee in m'n maag zit, dus sta ik dus op -3 ofzo. Ik kan dan geen hobby's uitoefenen zonder aan de 'dingen' (zo zal ik het maar even noemen voor het gemak) te denken.
Kortom, ik raar verstrikt in een wirwar van ellende, in mijn hoofd. Ik wil dit allemaal loslaten.. Ik heb al gedacht aan meditatie, zelfs aanhangen van een geloof, terwijl ik eigenlijk atheist ben.
Zit ik hiermee in het goede topic? Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
Bedoel je dat je voor jezelf eerst die 'dingen' op moet lossen, voordat je aan een nieuwe hobby bijv kunt beginnen?
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Nee, het zit meer in m'n hoofd. Maar ik kan me er ook kan gewoon ontzettend kut door voelen.quote:
Bedoel je dat je voor jezelf eerst die 'dingen' op moet lossen, voordat je aan een nieuwe hobby bijv kunt beginnen?
Ik denk dat je hier wel goed zit. Het is duidelijk dat je bepaalde zaken veel te veel overdenkt. Ik heb daar ook last van gehad. Koop het boek zou ik zeggen en lees het, je merkt vanzelf of je dan een klik hebt met datgene dat wordt besprokenquote:
Zit ik hiermee in het goede topic? Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is de overtuiging (of het vasthouden daaraan) dat je het MOET weten wat voor de moeilijkheden zorgt denk ik, want moeten verondersteld altijd dwang.quote:
Hmm, ik heb even wat gezocht en misschien is dit wel een interessant topic.
Ik zit de laatste tijd erg in de knoop met mezelf. Ik zit nu in een hele moeilijke tijd en heb heel wat meegemaakt, erg kut en klote allemaal. Het lijkt nu wel beter te worden, maar veel wonden zijn nog vers, en littekens zijn er ook al, omdat het al erg lang gaande is. Ik ga niet in detail treden, hier gaat het allemaal niet om, ik denk alleen dat ik het volgende hier aan over gehouden heb. Normaal zou dit niet het goede topic hiervoor zijn, maar ik merk dat ik vaak als het ware gevangen zit in m'n eigen gedachten. Het is lastig te omschrijven, het kunnen terugblikken zijn op hele banale dingen, dat ik bijv een keer iets raars doe met m'n gezicht (doet iedereen wel eens), ik denk dat iemand het heeft gezien, en daar kan ik dan urenlang in de ban van raken, omdat ik moet weten wat die persoon gezien heeft en of ik me moet schamen, dit dat. Of bijvoorbeeld een misverstand tussen leraar en mij, en wat die leraar van me moet denken. Ik heb geen rust totdat ik precies weet wat de ander heeft gedacht of nou moet denken.
Dit zijn de banale dingen, dan zijn er nog de dingen die me echt tegenhouden.
Een groot probleem dat parallel loopt aan de eerder genoemde 'klotetijd'. Voordat dit probleem is opgelost kan ik geen plezier hebben in dingen. Het lijkt wel of ik op 0 moet staan om de + in te gaan. Sta ik dmv een 'probleem' of iets dat gebeurt is in het verleden waar ik echt mee in m'n maag zit, dus sta ik dus op -3 ofzo. Ik kan dan geen hobby's uitoefenen zonder aan de 'dingen' (zo zal ik het maar even noemen voor het gemak) te denken.
Kortom, ik raar verstrikt in een wirwar van ellende, in mijn hoofd. Ik wil dit allemaal loslaten.. Ik heb al gedacht aan meditatie, zelfs aanhangen van een geloof, terwijl ik eigenlijk atheist ben.
Zit ik hiermee in het goede topic? Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
Mediteren kan goed helpen omdat dat je in het algemeen kan helpen met dingen loslaten, het is alleen denk ik niet de bedoeling dat je het gaat weg-mediteren want dan laat je je gedrag alsnog bepalen door hetgeen waar je nu mee zit. Denk dat het handig zou kunnen zijn een punt te bereiken dat je die gedachte/impuls/overtuiging dat je MOET weten wat ze over je denken er gewoon kan laten zijn terwijl jij je bezig houdt met het op een positieve manier zijn van jezelf.
Even wat praktische tips; je wilt weten wat een ander over jou denkt, dan kan je er vanuit gaan dat jij daar op een bepaalde manier veel aan hecht, meer waarschijnlijk dan je eigen mening over jezelf. Simpel gezegd; als jij je eigen mening en identiteit goed genoeg gevormd hebt (je weet wie je bent en je vind dat jij er mag zijn), dan zou het idee van wat een ander van jou vind je minder (zo niet veel minder) doen als wanneer je wankel in je eigen schoenen staat.
Ik zou het hetgeen waar je nu mee zit dan ook eerder zijn als een signaal om met jezelf aan de slag te gaan, jezelf te leren kennen, jezelf gaan waarderen; echt jezelf worden dus. Dan heeft zoiets als de mening van anderen over jou 'goed' willen krijgen geen functie meer
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Nu pas gezien deze post, maar vind het zeker een mooi bericht, het gaat over je open stellen en de weg naar positiviteit, ook als negativiteit is wat je altijd gekend hebt. Vooral dat men geneigd kan zijn te kiezen wat voor bekend is en negatief dan voor onbekend en mogelijk positief. Dat is een angst van ego om het bekende los te laten en dat is denk ik voor iedereen een belangrijk deel om van zichzelf te ontdekken zodat je ook daar gericht mee een/de andere kant op kan werken, mocht je dat willenquote:
Op
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Klinkt ontzettend tof, ik ga het zeker overwegen. Deze boeddhistische wijze spreekt mij ook meer aan dan de 'westerse' versies zoals mindfullness. Ik had ook wel eens gelezen over christenlijke kloosters, waar veel mensen ook deze rust weten te vinden.quote:
Hoe was de 'zweef' factor zegmaar? Ik begrijp dat het een beetje een mix van non-dualisme (adyashanti) en nieuwerwetse boeddhisme was?
En waren het echt 'guided' meditaties? of was het voornamelijk bespreken/filosoferen in een groep
:')
Ik denk dat het eerst openstellen is, en dat de eerste uurtjes flink inkomen is, omdat je niet gewend bent om zoveel stil te zijnquote:
[..]
Interessant, bedankt voor je samenvatting
Misschien dat ik er overheen las, ben nogal moe, maar hoe lang ben je daar nu geweest? En heb je nog speciale ervaringen gehad of dingen geleerd die je nog niet wist?
Ik ben zelf heel erg geïnteresseerd in een stilte retraite. Ben nl. erg benieuwd hoe mijn brein daarop zal reageren
Van 'saai' ga je dan naar rust. Denk ik dan.
:')
Ik ga deze reeks ook volgen, nadat ik een (redelijk) moeilijke tijd heb gehad, iets met liefdesverdriet, ben ik bezig met het ontdekken en zekerder/vaardiger worden van mezelf. Na eerst veel gelezen te hebben over sociale psychologie etc ben ik toch via via terecht gekomen bij 'the power of now'. Het sprak me direct heel erg aan! Ik zit (zat) van nature erg vaak en diep in m'n gedachten verzonken en daar was ik zat van. Dit boek was echt een wake-up call voor mij, hoewel ik er al wel wat mee bezig was.
Ik ben hier nu zo'n 7-8 maanden mee bezig (ongeveer 2 maand geleden dat ik power of now las) en ik voel al regelmatig een soort innerlijke rust, bij veel dingen die ik doe. Ik pluk in mijn dagelijks leven hier nu al vruchten van, op een of andere manier heeft het me zekerder en socialer gemaakt, ook ga ik anders met bepaalde situaties om, ik heb me bijvoorbeeld beseft dat het totaal geen zin heeft om je druk te maken over wat anderen van je vinden. Ik weet ook dat er een enorme potentie in mij schuilt en ik nog veel verder kan groeien in allerlei aspecten van m'n leven.
Hoewel ik nog lang niet altijd in het nu leef doet het besef dat er veel meer is dan constant in je gedachten verzonken zitten me al erg goed. Ik zit nu in een fase dat ik veel van mijn negatieve terugkerende gedachtenpatronen door heb en probeer altijd positief te denken, het voelt ook goed om de 'observer of your mind' te zijn. Ik weet dat ik nog veel verder kan groeien en nog een lange weg te gaan heb maar ik ben vastberaden om hiermee door te gaan, met behulp van spiritualiteit. Ik heb mijn verleden al een tijd lang losgelaten en voel me over het algemeen erg lekker.
Ik vind het wel allemaal nogal lastig te verwoorden, maar ik denk dat jullie wel een idee hebben wat ik bedoel te zeggen
Ik ben hier nu zo'n 7-8 maanden mee bezig (ongeveer 2 maand geleden dat ik power of now las) en ik voel al regelmatig een soort innerlijke rust, bij veel dingen die ik doe. Ik pluk in mijn dagelijks leven hier nu al vruchten van, op een of andere manier heeft het me zekerder en socialer gemaakt, ook ga ik anders met bepaalde situaties om, ik heb me bijvoorbeeld beseft dat het totaal geen zin heeft om je druk te maken over wat anderen van je vinden. Ik weet ook dat er een enorme potentie in mij schuilt en ik nog veel verder kan groeien in allerlei aspecten van m'n leven.
Hoewel ik nog lang niet altijd in het nu leef doet het besef dat er veel meer is dan constant in je gedachten verzonken zitten me al erg goed. Ik zit nu in een fase dat ik veel van mijn negatieve terugkerende gedachtenpatronen door heb en probeer altijd positief te denken, het voelt ook goed om de 'observer of your mind' te zijn. Ik weet dat ik nog veel verder kan groeien en nog een lange weg te gaan heb maar ik ben vastberaden om hiermee door te gaan, met behulp van spiritualiteit. Ik heb mijn verleden al een tijd lang losgelaten en voel me over het algemeen erg lekker.
Ik vind het wel allemaal nogal lastig te verwoorden, maar ik denk dat jullie wel een idee hebben wat ik bedoel te zeggen
Yesterday I dared to struggle, today I dare to win.
hehe dat heet nou jezelf leren kennen Horatio!
Je zit op de goede weg, nu het vertrouwen uitbouwen en laten uitstrekken over al je aspecten in je leven
Je zit op de goede weg, nu het vertrouwen uitbouwen en laten uitstrekken over al je aspecten in je leven
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Mindfulness meditation training changes brain structure in 8 weeks
Participating in an 8-week mindfulness meditation program appears to make measurable changes in brain regions associated with memory, sense of self, empathy and stress. A team led by Massachusetts General Hospital (MGH) researchers report the results of their study, the first to document meditation-produced changes over time in the brain's grey matter.
"Although the practice of meditation is associated with a sense of peacefulness and physical relaxation, practitioners have long claimed that meditation also provides cognitive and psychological benefits that persist throughout the day," says Sara Lazar, PhD, of the MGH Psychiatric Neuroimaging Research Program, the study's senior author. "This study demonstrates that changes in brain structure may underlie some of these reported improvements and that people are not just feeling better because they are spending time relaxing."
Previous studies from Lazar's group and others found structural differences between the brains of experienced mediation practitioners and individuals with no history of meditation, observing thickening of the cerebral cortex in areas associated with attention and emotional integration. But those investigations could not document that those differences were actually produced by meditation.
For the current study, MR images were take of the brain structure of 16 study participants two weeks before and after they took part in the 8-week Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) Program at the University of Massachusetts Center for Mindfulness. In addition to weekly meetings that included practice of mindfulness meditation – which focuses on nonjudgmental awareness of sensations, feelings and state of mind – participants received audio recordings for guided meditation practice and were asked to keep track of how much time they practiced each day. A set of MR brain images were also taken of a control group of non-meditators over a similar time interval.
Meditation group participants reported spending an average of 27 minutes each day practicing mindfulness exercises, and their responses to a mindfulness questionnaire indicated significant improvements compared with pre-participation responses. The analysis of MR images, which focused on areas where meditation-associated differences were seen in earlier studies, found increased grey-matter density in the hippocampus, known to be important for learning and memory, and in structures associated with self-awareness, compassion and introspection. Participant-reported reductions in stress also were correlated with decreased grey-matter density in the amygdala, which is known to play an important role in anxiety and stress. Although no change was seen in a self-awareness-associated structure called the insula, which had been identified in earlier studies, the authors suggest that longer-term meditation practice might be needed to produce changes in that area. None of these changes were seen in the control group, indicating that they had not resulted merely from the passage of time.
"It is fascinating to see the brain's plasticity and that, by practicing meditation, we can play an active role in changing the brain and can increase our well-being and quality of life." says Britta Hölzel, PhD, first author of the paper and a research fellow at MGH and Giessen University in Germany. "Other studies in different patient populations have shown that meditation can make significant improvements in a variety of symptoms, and we are now investigating the underlying mechanisms in the brain that facilitate this change."
Amishi Jha, PhD, a University of Miami neuroscientist who investigates mindfulness-training's effects on individuals in high-stress situations, says, "These results shed light on the mechanisms of action of mindfulness-based training. They demonstrate that the first-person experience of stress can not only be reduced with an 8-week mindfulness training program but that this experiential change corresponds with structural changes in the amydala, a finding that opens doors to many possibilities for further research on MBSR's potential to protect against stress-related disorders, such as post-traumatic stress disorder." Jha was not one of the study investigators.
Provided by Massachusetts General Hospital
http://www.zeitnews.org/s(...)ture-in-8-weeks.html
Speciaal topic in NWS:
Mindfulness training verandert hersenstructuur in 8 weken tijd
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 03-03-2012 00:57:05 ]
Participating in an 8-week mindfulness meditation program appears to make measurable changes in brain regions associated with memory, sense of self, empathy and stress. A team led by Massachusetts General Hospital (MGH) researchers report the results of their study, the first to document meditation-produced changes over time in the brain's grey matter.
"Although the practice of meditation is associated with a sense of peacefulness and physical relaxation, practitioners have long claimed that meditation also provides cognitive and psychological benefits that persist throughout the day," says Sara Lazar, PhD, of the MGH Psychiatric Neuroimaging Research Program, the study's senior author. "This study demonstrates that changes in brain structure may underlie some of these reported improvements and that people are not just feeling better because they are spending time relaxing."
Previous studies from Lazar's group and others found structural differences between the brains of experienced mediation practitioners and individuals with no history of meditation, observing thickening of the cerebral cortex in areas associated with attention and emotional integration. But those investigations could not document that those differences were actually produced by meditation.
For the current study, MR images were take of the brain structure of 16 study participants two weeks before and after they took part in the 8-week Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) Program at the University of Massachusetts Center for Mindfulness. In addition to weekly meetings that included practice of mindfulness meditation – which focuses on nonjudgmental awareness of sensations, feelings and state of mind – participants received audio recordings for guided meditation practice and were asked to keep track of how much time they practiced each day. A set of MR brain images were also taken of a control group of non-meditators over a similar time interval.
Meditation group participants reported spending an average of 27 minutes each day practicing mindfulness exercises, and their responses to a mindfulness questionnaire indicated significant improvements compared with pre-participation responses. The analysis of MR images, which focused on areas where meditation-associated differences were seen in earlier studies, found increased grey-matter density in the hippocampus, known to be important for learning and memory, and in structures associated with self-awareness, compassion and introspection. Participant-reported reductions in stress also were correlated with decreased grey-matter density in the amygdala, which is known to play an important role in anxiety and stress. Although no change was seen in a self-awareness-associated structure called the insula, which had been identified in earlier studies, the authors suggest that longer-term meditation practice might be needed to produce changes in that area. None of these changes were seen in the control group, indicating that they had not resulted merely from the passage of time.
"It is fascinating to see the brain's plasticity and that, by practicing meditation, we can play an active role in changing the brain and can increase our well-being and quality of life." says Britta Hölzel, PhD, first author of the paper and a research fellow at MGH and Giessen University in Germany. "Other studies in different patient populations have shown that meditation can make significant improvements in a variety of symptoms, and we are now investigating the underlying mechanisms in the brain that facilitate this change."
Amishi Jha, PhD, a University of Miami neuroscientist who investigates mindfulness-training's effects on individuals in high-stress situations, says, "These results shed light on the mechanisms of action of mindfulness-based training. They demonstrate that the first-person experience of stress can not only be reduced with an 8-week mindfulness training program but that this experiential change corresponds with structural changes in the amydala, a finding that opens doors to many possibilities for further research on MBSR's potential to protect against stress-related disorders, such as post-traumatic stress disorder." Jha was not one of the study investigators.
Provided by Massachusetts General Hospital
http://www.zeitnews.org/s(...)ture-in-8-weeks.html
Speciaal topic in NWS:
Mindfulness training verandert hersenstructuur in 8 weken tijd
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 03-03-2012 00:57:05 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mooi stuk!
Het zal iets blijven wat veel mensen eng vinden want opgesloten zitten in het kleine hokje van het denken voelt voor velen veiliger dan erkennen dat ze veel mogelijkheden en potentie hebben, dan wordt iets roepen als ''zweverig!!'' ook aantrekkelijker want je gooit daarmee snel de deur van verder dan het denken kijken meteen dicht. Dus mooi dat dit soort bewijzen komen, al is het iets wat sommige uit ervaring al wisten; we kunnen ontzettend veel bereiken en doen wanneer het gaat om onze staat van bewustzijn.
Het zal iets blijven wat veel mensen eng vinden want opgesloten zitten in het kleine hokje van het denken voelt voor velen veiliger dan erkennen dat ze veel mogelijkheden en potentie hebben, dan wordt iets roepen als ''zweverig!!'' ook aantrekkelijker want je gooit daarmee snel de deur van verder dan het denken kijken meteen dicht. Dus mooi dat dit soort bewijzen komen, al is het iets wat sommige uit ervaring al wisten; we kunnen ontzettend veel bereiken en doen wanneer het gaat om onze staat van bewustzijn.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
yoga helpt me ook goed bij het laten stoppen van mijn gedachten.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik ga woensdag met een 8 weekse cursus beginnen, ben benieuwd!quote:
yoga helpt me ook goed bij het laten stoppen van mijn gedachten.
Leuk! Ik vind het super fijn om te doen!quote:
[..]
Ik ga woensdag met een 8 weekse cursus beginnen, ben benieuwd!
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Verkeerd topic, excusses.
[ Bericht 82% gewijzigd door Gertje-Plongers op 03-03-2012 21:54:07 ]
[ Bericht 82% gewijzigd door Gertje-Plongers op 03-03-2012 21:54:07 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
?quote:
De kracht van nu is morgen, dan heb je vandaag nog even geen zorgen..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |