Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #9

Dit ga ik maar eens volgen. Zeer interessante OP. Hopelijk kan ik er iets mee.

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 19:11 schreef DarkerThanBlack het volgende:
Dit ga ik maar eens volgen. Zeer interessante OP. Hopelijk kan ik er iets mee.

Ga voor whateverthefrak-reden-wantwaaromniet gewoon eens 20 minuten lang zitten: dim het licht, kies een positie naar keuze, sluit je ogen halverwege en zit. Richt je op je ademhaling. Doe het eenmaal en laat het minstens een halve dag sudderen. Observeer je gedachten tijdens de zit en erna: "Nu stroomt deze gedacht, de gedachte ebt weg. Hier komt de volgende gedachte etc." In de loop van de dag (kies de eerste keer in de ochtend (het is maar 20 minuten!) kan je reflecteren op je huidige state of mind. Zie wat gebeurt. Laat het gebeuren. Raak je afgeleid? Prima! Laat het gebeuren. Zit.

En vertel hier over je ervaring!

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 19:27 schreef Gray het volgende:

[..]

Ga voor whateverthefrak-reden-wantwaaromniet gewoon eens 20 minuten lang zitten: dim het licht, kies een positie naar keuze, sluit je ogen halverwege en zit. Richt je op je ademhaling. Doe het eenmaal en laat het minstens een halve dag sudderen. Observeer je gedachten tijdens de zit en erna: "Nu stroomt deze gedacht, de gedachte ebt weg. Hier komt de volgende gedachte etc." In de loop van de dag (kies de eerste keer in de ochtend (het is maar 20 minuten!) kan je reflecteren op je huidige state of mind. Zie wat gebeurt. Laat het gebeuren. Raak je afgeleid? Prima! Laat het gebeuren. Zit.

En vertel hier over je ervaring!

Vroeger heb ik wel eens gemediteerd, tegenwoordig doe ik het heel weinig. Ik moet eerst even wachten totdat ik in de juiste toestand ben om datgene te doen wat je nu voorstel. Op dit moment ben ik nog iets te emotioneel na een ernstige gebeurtenis in mijn leven.

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 21:25 schreef DarkerThanBlack het volgende:

[..]

Vroeger heb ik wel eens gemediteerd, tegenwoordig doe ik het heel weinig. Ik moet eerst even wachten totdat ik in de juiste toestand ben om datgene te doen wat je nu voorstel. Op dit moment ben ik nog iets te emotioneel na een ernstige gebeurtenis in mijn leven.

Doe het wanneer je je eraan toe acht. Het heeft geen haast. Het hoeft niet eens. Doe wat jij denkt dat goed voor je is, zolang je anderen niet schaadt. Wees goed voor jezelf en voor anderen.

Ik was net een beetje aan het zoeken naar een goed discussie forum over Mindfulness en ik heb het geloof ik gevonden.

Ik heb tot zo'n drie jaar geleden (ben nu 43) vreselijk last gehad van angststoornissen, depressiviteit etc. Ik voelde me meestal vrij ongelukkig, vroeg me vaak af of "dit" het nu was, had weinig zin in het leven. Vaak liep ik rond met een groot afwezigheidsgevoel, alsof er een dichte mist in mijn hoofd zat. Als ik in een groep het woord moest nemen bestierf ik het vaak van angst, viel soms zelfs flauw van de hyperventilatie en stress. Ik zal jullie niet vervelen met de details. Ik heb lang gedacht dat die onzekerheid, die angst uiteindelijk vanzelf wel zou verdwijnen, als ik bepaalde uitdagingen maar niet uit de weg ging, gewoon mijn best bleef doen. Niet dus.

Ik probeerde heel gezond te leven, niet of nauwelijks meer te drinken, veel sporten, etc. Maar het probleem bleef. Ik was erg gericht op seks, omdat dat gevoel mij tenminste voor korte duur een gelukkig gevoel gaf. Anti-depressiva hielpen trouwens ook niet.

Ik begreep er niets van. Er moest toch IETS zijn dat mij zou kunnen helpen?

Drie jaar geleden las toevallig ik in een krant (ééntje die ik normaal nooit koop) een recensie van de heruitgave van De Kracht van het Nu van Eckhardt Tolle. Ik las iets over "leven in het huidige moment". Ik begreep er niet veel van, maar iets in mij zei dat ik dat boek toch maar eens moest lezen (ookal had ik nooit veel op met dat soort zweverige boeken).

Ik vond het boek erg interessant en het zette me aan het denken. Toch heeft het daarna nog een tijd en vele andere boeken geduurd voordat ik begreep dat ik het radicale besluit moest nemen om -tenminste twee maanden lang- elke ochtend te gaan mediteren, gewoon om te zien of het een positief effect op mij zou hebben. Ik heb daarvoor geen Mindfulness cursus gevolgd, maar heb de instructies uit het boek "Mindfulness en bevrijding van depressie. voorbij chronische ongelukkigheid" van J. Mark G. Williams, John D. Teasdale, Zindel V. Segal en Jon Kabat-Zinn gebruikt (geweldig boek trouwens).

Dat was begin februari van dit jaar. Sindsdien is er geen dag voorbij gegaan dat ik niet heb gemediteerd. Ik heb radicaal ingezet op Mindfulness, omdat ik absoluut niet meer wilde doorgaan zoals vroeger. Mijn leven is dramatisch veranderd, en het wordt met de dag beter. Ik sta elke morgen een uur vroeger op om te mediteren (en ga 's avonds vroeger naar bed om toch genoeg slaap te krijgen). De ene keer gaat het heel goed, de andere keer wat minder. Maar gemiddeld gaat het steeds een beetje beter. Deze morgen ging het bijvoorbeeld erg goed: ik werd slechts een paar keer kortstondig meegevoerd door mijn gedachten, maar was vrijwel de hele tijd bij mijn ademhaling, het gevoel in mijn lichaam en in mijn gezicht, etc. En natuurlijk is die ochtendmeditatie de oefening voor de praktijk overdag. Natuurlijk maak ik nog stressvolle situaties mee, heb ik nog bepaalde angsten, maar het is zo veel minder ingrijpend. En ik kan er met mijn volle aandacht bij zijn. Eigenlijk is Mindfulness overdag, buiten mijn formele meditatie, een soort van hobby geworden. Ik houd mezelf gewoon lekker in de gaten en merk op wanneer ik niet aanwezig ben, wanneer mijn lichaam me bepaalde signalen geeft.

Ik heb weer zin in het leven. Ik ben zo blij dat ik ben "ontwaakt", heb ontdekt dat je eigenlijk een neutrale waarnemer kan zijn van wat er in je hoofd gebeurt, en je niet volledig moet identificeren met je gedachten.

Er over lezen is heel nuttig, maar pas wanneer je met jezelf de afspraak maakt om, wat er ook gebeurt, altijd elke dag te gaan mediteren en dat ook vol te houden, dan begrijp je en voel je hoe het werkt. Ik denk niet dat ik er ooit nog mee ga stoppen.

Oh ja, in deze video van een gesprek dat Tolle in februari van dit jaar had met medewerkers van Google, wordt het allemaal heel duidelijk uitgelegd. Het is de beste video die ik tot nog toe gezien heb over Mindfulness:

Groet,
hoos

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 19:27 schreef Gray het volgende:

[..]

Ga voor whateverthefrak-reden-wantwaaromniet gewoon eens 20 minuten lang zitten: dim het licht, kies een positie naar keuze, sluit je ogen halverwege en zit. Richt je op je ademhaling. Doe het eenmaal en laat het minstens een halve dag sudderen. Observeer je gedachten tijdens de zit en erna: "Nu stroomt deze gedacht, de gedachte ebt weg. Hier komt de volgende gedachte etc." In de loop van de dag (kies de eerste keer in de ochtend (het is maar 20 minuten!) kan je reflecteren op je huidige state of mind. Zie wat gebeurt. Laat het gebeuren. Raak je afgeleid? Prima! Laat het gebeuren. Zit.

En vertel hier over je ervaring!

Goeie oefening. Er zijn hier in het topic al veel mensen langsgekomen die ik een dergelijke tip heb gegeven, hoeft niet eens per sé met ademhaling, kan ook gewoon bijvoorbeeld een taak doen die je normaal op de automatische piloot doet, zoals afwassen of douchen, om die eens heel bewust te doen. Bewust worden van aanrakingen, van het water etc.
De meeste mensen doen dit nooit, het is ook geen spannende oefening (voor je 'mind') omdat er niks te bereiken valt.

Veel van die mensen negeren zo'n tip of oefening omdat ze denken dat het nutteloos is, wat bereik je daar nou mee? Liever willen ze dan 'leren' goed te mediteren op weg naar verlichting. Dit is echter kansloos.

Erik van Zuydam zei tegen me: Er zijn zovéél manieren om je beter te voelen, om tot verlichting te komen, maar als er een manier zou zijn die écht werkt, dan zouden de andere toch overbodig zijn?

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 21:25 schreef DarkerThanBlack het volgende:

[..]

Vroeger heb ik wel eens gemediteerd, tegenwoordig doe ik het heel weinig. Ik moet eerst even wachten totdat ik in de juiste toestand ben om datgene te doen wat je nu voorstel. Op dit moment ben ik nog iets te emotioneel na een ernstige gebeurtenis in mijn leven.

wmb uitgelezen kans om eens stil te staan bij wat je nou werkelijk voelt. Hoe meer je emoties wegduwt hoe meer het kan sluimeren. Al snap ik ook wel wat je bedoelt (ik weet niet precies wat de gebeurtenis is en hoeveel tijd het nodig heeft). Als ik jou was zou je dan voorlopig even inlezen, misschien de kracht van het nu eens doorlezen. Het lezen en realiseren van een boek over non-dualiteit is soms al een meditatie op zich. Als je kan inzien wat bedoelt wordt dan.

quote:

Op donderdag 27 september 2012 00:09 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

wmb uitgelezen kans om eens stil te staan bij wat je nou werkelijk voelt. Hoe meer je emoties wegduwt hoe meer het kan sluimeren. Al snap ik ook wel wat je bedoelt (ik weet niet precies wat de gebeurtenis is en hoeveel tijd het nodig heeft). Als ik jou was zou je dan voorlopig even inlezen, misschien de kracht van het nu eens doorlezen. Het lezen en realiseren van een boek over non-dualiteit is soms al een meditatie op zich. Als je kan inzien wat bedoelt wordt dan.

Mijn vrouw is recentelijk op zeer jonge leeftijd overleden. Er gaat dus nog wel wat tijd in zitten om het te verwerken. Op dit moment ben ik de kracht van het nu aan het lezen. Heel indrukwekkend en helpt ook om de pijn op verschillende momenten te verlichten.

quote:

Op donderdag 27 september 2012 07:38 schreef DarkerThanBlack het volgende:

[..]

Mijn vrouw is recentelijk op zeer jonge leeftijd overleden. Er gaat dus nog wel wat tijd in zitten om het te verwerken. Op dit moment ben ik de kracht van het nu aan het lezen. Heel indrukwekkend en helpt ook om de pijn op verschillende momenten te verlichten.

Oeh, dat klinkt pijnlijk.

Wat je ook besluit te doen, ik wens je sterkte en succes.

quote:

Op donderdag 27 september 2012 07:38 schreef DarkerThanBlack het volgende:

[..]

Mijn vrouw is recentelijk op zeer jonge leeftijd overleden. Er gaat dus nog wel wat tijd in zitten om het te verwerken. Op dit moment ben ik de kracht van het nu aan het lezen. Heel indrukwekkend en helpt ook om de pijn op verschillende momenten te verlichten.

Erg heftig. Mijn grootste angst om mijn vriendin te verliezen. Heel veel sterkte!

quote:

Op donderdag 27 september 2012 00:03 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Goeie oefening. Er zijn hier in het topic al veel mensen langsgekomen die ik een dergelijke tip heb gegeven, hoeft niet eens per sé met ademhaling, kan ook gewoon bijvoorbeeld een taak doen die je normaal op de automatische piloot doet, zoals afwassen of douchen, om die eens heel bewust te doen. Bewust worden van aanrakingen, van het water etc.
De meeste mensen doen dit nooit, het is ook geen spannende oefening (voor je 'mind') omdat er niks te bereiken valt.

Veel van die mensen negeren zo'n tip of oefening omdat ze denken dat het nutteloos is, wat bereik je daar nou mee? Liever willen ze dan 'leren' goed te mediteren op weg naar verlichting. Dit is echter kansloos.

Erik van Zuydam zei tegen me: Er zijn zovéél manieren om je beter te voelen, om tot verlichting te komen, maar als er een manier zou zijn die écht werkt, dan zouden de andere toch overbodig zijn?

Ben het met je eens; alles kan meditatief werken.

Het fijne aan ademhalen is de symbolische werking van het geheel, dat een mens schijnbaar intuitief opvangt.
Zo is de ademhaling iets dat automatisch gaat. Een mens hoeft er niets voor te doen; het gebeurt gewoon. Je kan er controle op uitoefenen als je zou willen, maar het is helemaal niet nodig. Het is zoals het is.
De op- en neergaande beweging van het ademen is een mooi voorbeeld van tijdelijkheid; van verandering. Niets is blijvend. Zoals een emotie de mind opvult, zo ook vullen de longen zich met lucht. En evengoed dat de lucht vanzelf de longen uit zal stromen, zo ook vloeit de emotie uit het bewustzijn. Het komt, en het gaat.
Ook is in ademhaling een patroon te herkennen, een ritme. Op en neer, in en uit. Patronen zien we in overal in de natuur, maar ook in onszelf, bijvoorbeeld in het denken. Onze mind is gek op patronen, het kan niet zonder lijkt wel. Door het bezig te houden met een simpel patroon kalmeren we het en kunnen we meer focus geven aan het observeren van de mind.

En ook ben ik het met je eens dat er niet één weg is naar verlichting, voor zover dat bestaat (ik twijfel er namelijk meer over de laatste tijd). Voor iemand die stilzit is elk pad het juiste. Elke fout is een les. Ook wanneer je niet zen bent, ben je zen. Dat is zen.

Hier een tekst over pijn en meditatie:

quote:

Feeling Pain, Healing Pain

If you are feeling pain, whether physical or emotional, meditation can help. They say it works better than morphine and it’s less addictive. If you are drawn to pain, meditation is the perfect antidote. If you are feeling the urge to hurt yourself in any way, use meditation. Meditation can be very painful. If you have a craving for something, that craving is pain. If, instead of giving into the craving, you sit in meditation, you will be sitting with the pain of the craving. As you sit with that pain, your instinct will be to get up and satisfy the craving. Not satisfying the craving will intensify the pain. In meditation you focus on that feeling of pain. Focus intensely on the pain. Breathe, feel the pain, breathe. If you sit long enough, your legs and back may also start to hurt. You can either continue to focus on the pain or focus on your breath. With enough focus on either, the pain will ease. Meditation can replace any addiction. It does not have the intrigue of self-destruction, except that if you meditate enough, you may come to doubt the existence of your self. In that way, it is the ultimate self-destructive practice.

If you do not have an affiliation to pain, but have an aversion to pain, meditation still works to ease pain. If you try to sit in meditation with your emotional pain, you confront your habit of trying to avoid that pain. As you sit with a dignified posture and breathe comfortably, you can focus your attention on the physical feeling of your emotional pain. Emotional pain will express itself somewhere in your body. As you meditate and focus on that sensation, without judging it, willing it to stay or go, or feeding it with your stream of thoughts, the pain will begin to move. It will ease. It will either become bearable or leave entirely. The pain may come back again and again, but if you learn to sit with it, it won’t drive you mad.

Meditating on pain can help you face your pain and transform it. By using your focused attention to feel your pain, you can heal your pain.

-Zenfarmer

Ego is een structuur en elke structuur moet onderhouden worden, aandacht krijgen, om te blijven bestaan. Daarom is meditatie zo waardevol want het zorgt dat dat bolwerk van gedachten, geconditioneerde patronen, beetje bij beetje instort omdat er geen aandacht naartoe gaat zodat wat er achter zit, gevoelens, eruit kunnen komen en weer gaan stromen

quote:

Op donderdag 27 september 2012 14:02 schreef Canillas het volgende:
Ego is een structuur en elke structuur moet onderhouden worden, aandacht krijgen, om te blijven bestaan. Daarom is meditatie zo waardevol want het zorgt dat dat bolwerk van gedachten, geconditioneerde patronen, beetje bij beetje instort omdat er geen aandacht naartoe gaat zodat wat er achter zit, gevoelens, eruit kunnen komen en weer gaan stromen

Wat doe je dan tijdens meditatie? Maw hoe gaat het in zijn werk?

Ik zie het als een actief niet-doen, dus zijn. Je richten op heel je wezen, alles er laten zijn zoals het is, dus gevoelens en gedachtes de ruimte geven en die waarnemen, ervaren dat dat dingen zijn die je hebt maar niet bent. De stilte ervaren en zo ervaren dat je van binnen zelf ook stilte bent, die stillness achter de gedachten en gevoelens, je kern. Alert aanwezig zijn maar zonder verwachtingen of ideeën van hoe iets zou moeten zijn maar gewoon wat is.

Het is in een staat van niet verzet komen, niet bezig zijn met gedachten/ego, maar loslaten, opladen en ontspannen. Als je je niet moet je hoofd/gedachten verzet tegen wat is ontstaat er geen stress en ga je mee met de flow, dat is erg fijn

quote:

Op donderdag 27 september 2012 18:32 schreef Patroon het volgende:

[..]

Wat doe je dan tijdens meditatie? Maw hoe gaat het in zijn werk?

Dit stukje geeft wellicht wat inzicht in meditatie:

quote:

Inner Peace

If you yearn for inner peace, but do not meditate, then you are in luck. You can find peace by meditating. That thing that you have yearned for, inner peace, is attainable through this very simple method. The method of meditation is simple. You just sit. If you do it regularly, you will find inner peace. If you long for inner peace, but have not tried meditation, you should try it.

Doing regular meditation may be easier in theory than in practice. In theory you just sit. In practice, if you are new to meditation, as soon as you begin to sit you start coming up with reasons to get up. When you just sit, you notice a big impediment to just sitting, your mind. As soon as you sit with no intention other than to sit, your mind starts to go haywire, revolting against your intention to sit. That is why you add technique to meditation, something to occupy your mind. To start, you occupy your mind with your breathing and your posture. Sit with a straight back and count your breaths from one to ten. If you start to think about anything other than your counting, go back to counting. That technique should get you through 5 or 10 minutes. If you try 5 or 10 minutes a day, after a few days, you will want to go longer. When that happens, you have found inner peace.

If you yearn for inner peace and have not tried meditation, you may think meditating is silly. You may feel silly trying to meditate. You may feel pretentious trying something so grand. You may feel ridiculous trying something so simple. You may be afraid somebody will see you being spiritual. You may be afraid it won’t work. You may be afraid it will work. It’s alright to feel a little strange as you try something new, but if you yearn for inner peace, not trying meditation is silly.

-Zen Mister

Even volgen, goede reeks dit.

Ik heb zelf ook al een tijdje het idee dat ik te veel in mijn gedachten leef. Ik zou mijzelf willen omschrijven als de gedesillusioneerde idealist. Ik ben erg onbuigzaam als het gaat om mijn eigen moraal en tevens zeer perfectionistisch. Ik ben zelden tevreden met mezelf en de wereld om mij heen en vraag me voortdurend af wat er beter kan (de uitspraak van Gyatso die Gray postte op de vorige pagina is erg treffend). Dat zorgt ervoor dat ik alles te vaak onbewust meemaak. Alsof mijn gedachten de ultieme waarheid vormen en mijn fysieke ik er niet toe doet en er slechts is om die gedachten te vervoeren. Het valt moeilijk te beschrijven, maar ik werd er diep ongelukkig van.

Afgelopen zomer leek ik even op de goede weg. Geen studie, geen druk, geen stress; even helemaal niks. Ik had het idee dat ik even tot mezelf kon komen. Ik voelde me een paar weken heel vrij en had het gevoel dat ik los kon komen van mijn gedachten. Als een ballonnetje zweefden ze boven me. Ze waren er, maar niet meer dan dat. Ik lachte ze soms zelfs uit, hoe stom dat ook klinkt. Ik voelde me letterlijk bevrijd en beter dan ooit.

Met de start van het collegejaar is dat gevoel echter weer langzaam gaan verdwijnen. Ik merk dat ik weer te veel nadenk en te weinig echt leef. Waarom weet ik niet. Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'De kracht van het Nu' nog niet heb gelezen, maar wel van plan ben om dat te gaan doen. Ik verwacht niet dat het mij weer gelijk op de goede weg brengt, maar ik hoop wel dat ik dat positieve gevoel weer een beetje kan hervinden als ik me er wat actiever mee bezighoud. Het besef dat het ook anders kan is er in ieder geval.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 01:15 schreef Fomalhaut het volgende:
Met de start van het collegejaar is dat gevoel echter weer langzaam gaan verdwijnen. Ik merk dat ik weer te veel nadenk en te weinig echt leef. Waarom weet ik niet. Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'De kracht van het Nu' nog niet heb gelezen, maar wel van plan ben om dat te gaan doen. Ik verwacht niet dat het mij weer gelijk op de goede weg brengt, maar ik hoop wel dat ik dat positieve gevoel weer een beetje kan hervinden als ik me er wat actiever mee bezighoud. Het besef dat het ook anders kan is er in ieder geval.

Ik denk dat je dit kan vergelijken met op vakantie gaan, veel mensen doen dat graag om even 'weg van alles' te zijn, wat denk ik neer komt op een 'weg van alles zijn wat me herinnert aan dat persoontje wat ik van mezelf in m'n hoofd hebt gemaakt met al zijn/haar geboden, verboden, angsten, moeten, vermijden, meegemaakt, etc.'' Dan kom je daarna terug en liggen al die oude opvattingen plus de manier waarop je gewend bent daarmee om te gaan er gewoon nog steeds en ben je weer terug bij het oude.

Je hebt er denk ik meer aan te leren om afstand te nemen van al die dingen wanneer je er midden in zit want uiteindelijk zit dat plaatje van jezelf alleen maar in je hoofd, dat draag je altijd bij je en dat los kunnen laten zonder eerst jezelf fysiek ergens van te verwijderen kan erg handig zijn

Het besef dat het anders kan is bij zoiets ontzettend waardevol, misschien wel het belangrijkst zelfs

quote:

Op donderdag 27 september 2012 13:40 schreef Gray het volgende:

[..]

Ben het met je eens; alles kan meditatief werken.

Het fijne aan ademhalen is de symbolische werking van het geheel, dat een mens schijnbaar intuitief opvangt.
Zo is de ademhaling iets dat automatisch gaat. Een mens hoeft er niets voor te doen; het gebeurt gewoon. Je kan er controle op uitoefenen als je zou willen, maar het is helemaal niet nodig. Het is zoals het is.
De op- en neergaande beweging van het ademen is een mooi voorbeeld van tijdelijkheid; van verandering. Niets is blijvend. Zoals een emotie de mind opvult, zo ook vullen de longen zich met lucht. En evengoed dat de lucht vanzelf de longen uit zal stromen, zo ook vloeit de emotie uit het bewustzijn. Het komt, en het gaat.
Ook is in ademhaling een patroon te herkennen, een ritme. Op en neer, in en uit. Patronen zien we in overal in de natuur, maar ook in onszelf, bijvoorbeeld in het denken. Onze mind is gek op patronen, het kan niet zonder lijkt wel. Door het bezig te houden met een simpel patroon kalmeren we het en kunnen we meer focus geven aan het observeren van de mind.

En ook ben ik het met je eens dat er niet één weg is naar verlichting, voor zover dat bestaat (ik twijfel er namelijk meer over de laatste tijd). Voor iemand die stilzit is elk pad het juiste. Elke fout is een les. Ook wanneer je niet zen bent, ben je zen. Dat is zen.

Sommige mensen werken aan een lopende band de hele dag en zijn onbewust bezig met meditatie.
Is weer een ander begrip: flow

tvp
9 topics doorlezen is wel erg veel
Samenvatting?

quote:

Op donderdag 27 september 2012 13:47 schreef Gray het volgende:
Hier een tekst over pijn en meditatie:

[..]

Goed stukje tekst, dit is inderdaad de kern van meditatie. Zo moeilijk is het allemaal niet

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 10:45 schreef Playerhater het volgende:
tvp
9 topics doorlezen is wel erg veel
Samenvatting?

De OP is de samenvatting van het onderwerp waar we over praten, en dat stukje over meditatie hierboven slaat de spijker ook wel aardig op z'n kop

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 10:40 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Sommige mensen werken aan een lopende band de hele dag en zijn onbewust bezig met meditatie.
Is weer een ander begrip: flow

Flow is een mooie inderdaad. Het doet me altijd denken aan hoe gedachten, maar ook emoties opwellen en weer afzakken. Als een blad op het water.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 10:45 schreef Playerhater het volgende:
Samenvatting?

Niet denken, maar zijn.

Niet dat niet denken mogelijk is, maar toch. Als je wil begrijpen wat bedoeld wordt met bovenstaande zin zal je toch op z'n minst wat meer moeten lezen (of mediteren, in de breedste zin van het woord) dan deze pagina alleen.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 01:15 schreef Fomalhaut het volgende:

Met de start van het collegejaar is dat gevoel echter weer langzaam gaan verdwijnen. Ik merk dat ik weer te veel nadenk en te weinig echt leef. Waarom weet ik niet. Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'De kracht van het Nu' nog niet heb gelezen, maar wel van plan ben om dat te gaan doen. Ik verwacht niet dat het mij weer gelijk op de goede weg brengt, maar ik hoop wel dat ik dat positieve gevoel weer een beetje kan hervinden als ik me er wat actiever mee bezighoud. Het besef dat het ook anders kan is er in ieder geval.

Herkenbaar verschijnsel! Een paar maanden terug, midden in de zomer zat ik ook helemaal in die flow. Maar het begin van het collegejaar krijg je er weer verplichtingen bij, en verdwijnt dat gevoel weer een beetje naar de achtergrond. Op dit moment ben ik weer een aantal boeken over nondualiteit aan het herlezen, en dat werkt wel...je voelt de rust wel weer terugkeren. Een aanrader wat dat betreft is Hans Laurentius - De vreugde van verlichting, een boek met een zweverige titel maar heel down-to-earth geschreven. Voor volgens mij 5 euro te koop op Bol.com, echt een aanrader.