(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 23

wel foto's maken he?

Hier is de kogel door de kerk.
School en luca werkt dus niet. alle toeters en bellen worden erbij gesleept.
eerste rapport was kielekiele maar oke, nieuwe school, wennen, volgende keer graag beter.
tweede rapport niet veel beter, dus nu contact gezocht met school.
Ondanks dat L. zegt dat hij zijn huiskwerk altijd maakt, blijkt hij dat dus regelmatig niet in orde te hebben.
Ik heb tot dusver geweigerd in Magister te kijken omdat ik hem de kans wilde geven zelf zijn falen op te biechten, maar niks dus.
Ook de brief voor de spreekavond met leraren is niet ingeleverd (kwam ik vanochtend om half 9 achter, terwijl het ding uiterlijk om 9 uur bij de receptie moest liggen) ik heb m eigenhandig ingevuld en gebracht. (De vorige had hij zelfs samen met zijn rapport verstopt)

de schoolbegeleiding word ingeseind en die gaat aan de gang en er wordt gekeken naar begeleiding voor bij het leren.
Gelukkig maar want ik was al bang dat ik er alleen voor stond en ik had al tijden het gevoel de grip te verliezen. Ik had ook geen idee waar en hoe ik moest beginnen.
L. blijkt dus tegen me te liegen/verdraaien en te verdonkeremanen.
Het vervelende is dat hij me wel feilloos weet te raken: ik voldoe niet aan jou verwachtingen, het is niet goed genoeg, terwijl dat het niet is.
hij hoeft voor mij de sterren niet van de hemel te leren, maar ik zie hem wegglippen en ik wil het stoppen voor het te laat is.

Gelukkig is de onderbouwbegeleidster, die ik vandaag sprak (eigenlijk over iets heel anders) het helemaal met me eens. vandaar dat het hele traject in gang gezet wordt om L. in ieder geval binnenboord te houden, want dat moet absoluut kunnen volgens haar.

En ik ga Lucertis maar weer eens bellen. Want ook daar loopt geen afspraak mee (volgens L. ) maar ik heb besloten dat ik dat ook maar moet gaan controleren.

Het verdonkeremanen en liegen komt me bekend voor als DML puber dus in dat opzicht is L. een doodnormale puber

Maar wat een vervelende situatie Maar zo te horen pakt school het goed op. Bij mijzelf heeft dat destijds goed geholpen dus ik hoop voor jouw L. ook

quote:

Op maandag 20 februari 2012 10:34 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Het verdonkeremanen en liegen komt me bekend voor als DML puber dus in dat opzicht is L. een doodnormale puber

Maar wat een vervelende situatie Maar zo te horen pakt school het goed op. Bij mijzelf heeft dat destijds goed geholpen dus ik hoop voor jouw L. ook

de mevr. aan de telefoon zag dat dus niet als pubergedrag, terwijl ik dat dus wel noemde. zij zag een patroon, wat ze bij andere autistische leerlingen ook zag: wat je niet ziet, is er niet.
en dat is iets wat L. idd heel erg heeft.

aan de andere kant was het van het weekend ook ineens out of the blue: mijn vader kijkt niet naar me om. dan heb ik ook zoiets van : waar komt dat nou ineens vandaan? we hebben het er nooit over hier.
zou het hem dan toch dwars zitten? en wat wil hij ermee?

Vervelende situatie, Lady. Maar gelukkig lijkt de school nu wel bereikbaar te zijn voor je en staan ze er positief in.

het er niet over hebben hoeft natuurlijk niet te betekenen dat 't hem niet bezig kan houden (dat van z'n vader). verder klinkt het inderdaad alsof Luca wat meer toezicht op- en hulp met structureren van wat hij moet doen nog goed kan gebruiken, dus fijn dat daar nu stappen in gezet worden. maar ik dacht eerst even dat je bedoelde met 'school en Luca werkt dus niet' dat ie van school af zou gaan. maar dat is toch niet direct het geval, begrijp ik.

En het kan natuurlijk ook getriggerd worden door school, dat vader-ding... Verhalen van klasgenootjes die dingen doen met hun vaders etc. etc.

Voor mij is het deels herkenbaar. Job liegt absoluut niet, het lijkt wel of hij het niet eens kan. Tegelijkertijd komt er ook echt geen brief van school die via hem moet komen bij mij aan. Hij vertelt me wel altijd heel eerlijk dat er een brief was en dat hij die verscheurd en weggegooid heeft.
Het heen-en-weer schriftje is ook verscheurd en weggegooid. Job wil geen vermenging tussen werelden. Er is school en er is thuis en dat zijn twee verschillende grootheden. Dat had hij ook heel sterk met de groep en thuis. Dat mocht ook totaal niet vermengen. Pictogrammen en methodes die hij op de groep aangeleerd kreeg mogen wij thuis niet gebruiken. Want die hoorden bij de groep en niet bij thuis. Heel strikt allemaal.

ach weet je, ik vind het zo moeilijk. aan de ene kant zeg ik: je krijgt een gamecube, maar ik verwacht wel dat je dan wel wat beter je best doet op school, maar verwacht ik dan niet teveel?
maar aan de andere kant: moet ik m dan geen gamecube geven (waarvan hij overigens de helft van zijn eigen geld bij moest leggen) omdat zijn cijfers net aan zijn?
het ligt gewoon niet in zijn vermogen om het zelf te doen, zelf de structuren aan te brengen.
maar goed, school gaat de registers opengooien (ze hadden het weer over pgb en rugzakjes, tot nu toe is me dat niet gelukt, dus kom maar op!)
en wat dat vadergedoe betreft: bij mij zegtie toch niks, dus ik speel de bal door naar Lucertis. dan kunnen die er misschien wat mee. ik heb geen idee wat hij van zijn vader verwacht en gezien onze niet echt hartelijke verstandhouding (we hebben geen ruzie hoor, maar dr is gewoon niets mee af te spreken) ga ik me er ook niet mee bemoeien, heb ik het straks weer gedaan.

het verscheuren is hier ook ineens weer aan de orde. en de boosheid.
de routebeschrijving naar de ijsbaan bijvoorbeeld. die deugde niet volgens hem omdat hij verdwaalde, en die heeftie in zijn woede verscheurd. om vervolgens ons te bellen.
en zo worden regelmatig dingen verscheurd en is hij weer regelmatig boos als dingen niet gaan zoals hij wil.
zo was hij zaterdag heel boos en was zijn uitje volgens hem verpest omdat hij niet mocht bowlen op de baan waar de hekjes omhoog staan en nu had hij maar een hele lage score.
ik heb echt moeten praten als brugman om hem in te laten zien wat allemaal wel leuk was en dat het ook wel eens niet zo gaat als hij denkt. lastig lastig lastig

het gesprek met school vandaag was eigenlijk een gevolg van mijn boze brief over dat ijsbaan-incident.
ze erkende dat het absoluut ontoelaatbaar was dat school niet bereikbaar was en ze wist het ook niet.
als ik het niet gemeld had, had ze het ook nooit geweten.
het wordt meegenomen als punt bij de vergadering met de direktie, die ze deze week heeft en het mag ook nooit meer voorkomen dat school niet bereikbaar is.
heb ik toch al wat bereikt !

quote:

Op maandag 20 februari 2012 11:15 schreef livelink het volgende:
Voor mij is het deels herkenbaar. Job liegt absoluut niet, het lijkt wel of hij het niet eens kan. Tegelijkertijd komt er ook echt geen brief van school die via hem moet komen bij mij aan. Hij vertelt me wel altijd heel eerlijk dat er een brief was en dat hij die verscheurd en weggegooid heeft.
Het heen-en-weer schriftje is ook verscheurd en weggegooid. Job wil geen vermenging tussen werelden. Er is school en er is thuis en dat zijn twee verschillende grootheden. Dat had hij ook heel sterk met de groep en thuis. Dat mocht ook totaal niet vermengen. Pictogrammen en methodes die hij op de groep aangeleerd kreeg mogen wij thuis niet gebruiken. Want die hoorden bij de groep en niet bij thuis. Heel strikt allemaal.

ach hoe vaak heb ik het daar niet over gehad. L. met zijn hokjes. het stappen van de ene wereld in de andere. en daar is nu ook nog een keer de wereld school bij gekomen. en dan is de wereld van voortgezet onderwijs wel heel groot.
ik begrijp het wel, maar het moet echt anders nu.

ik denk ook dat je er best voor een deel aan tegemoet kan komen, die behoefte om dat gescheiden te houden. maar het huiswerkdeel werkt op deze manier blijkbaar niet voor hem, dat kost net wat teveel zelfdiscipline. misschien is een huiswerkklasje iets voor 'm?

Hoe vervelend dan ook voor de kinderen, helemaal gescheiden kun je dat niet houden. Spreek- of ouderavonden zijn er niet voor niks en die zijn belangrijk. Dan gaat de behoefte van het kind even naar het tweede plan. En als het helemaal spaak loopt met huiswerk, dan moet er toch geholpen worden.
Daarom is het ook goed dat die hulp nu vanuit school komt.

ik heb hem de gelegenheid gegeven om school en thuis gescheiden te houden. maar gezien de resultaten is het toch noodzakelijk wat meer invloed en sturing op zijn schoolprestaties te hebben.
school is het met me eens dat er wat gebeuren moet en biedt allerlei mogelijkheden. ik wil gewoon het beste voor mijn kind. en als dat nou met wat steun hier en daar toch binnen zijn schoolwereld moet vallen, dan is dat maar zo.

ik heb nog even die opmerking over zijn vader nagevraagd en idd zou hij heel graag bijvoorbeeld eens een keertje samen met zijn vader willen zwemmen. zonder die hele sliert kinderen van hem erbij. gewoon lekker één op één.
dat heeft hij al meer aangegeven hoor, maar kennelijk wordt er vanuit daar niets aan gedaan.
maar dat hier off-topic

quote:

Op maandag 20 februari 2012 17:02 schreef lady-wrb het volgende:
en idd zou hij heel graag bijvoorbeeld eens een keertje samen met zijn vader willen zwemmen. zonder die hele sliert kinderen van hem erbij. gewoon lekker één op één.

Wat sneu dat zijn vader dat niet oppikt. Zó begrijpelijk dat L dat graag zou willen.
En sterkte Lady, met de schoolperikelen. Lijkt me moeilijk om daar een goede en werkzame balans in te vinden. Wellicht als het vanuit school geinitieerd wordt, dat de scheidslijn school/thuis wat flexibeler kan zijn??

Ik merk aan Job altijd wel dat hij makkelijker met die vermenging om kan gaan als er een goede en vooral harmonieuze samenwerking is vanuit beide 'werelden'.
Dat maakt het voor hem gemakkelijker om het te aanvaarden. Als dat voor L. ook zou gelden, dan zouden de huidige ontwikkelingen alleen maar positief kunnen uitpakken.

quote:

Op maandag 20 februari 2012 19:55 schreef Troel het volgende:
Maar serieus lady_wrb, kan je niet met school afspraken maken dat die brieven gewoon niet via Luca gaan, maar op de post gaan?
Wellicht dat dat al een stuk rust geeft

we staan aan het begin van de 'nieuwe aanpak' dus wie weet is dat iets dat voortaan gemaild kan worden.

vanavond heb ik zijn frans overhoord. dik drama, maar het is gelukkig voor woensdag, dus morgen doen we het nog een keer. wie weet blijft er zo meer hangen.

iemand toevallig een tip om makkelijker vocabulaire te leren? of blijft het toch gewoon stampwerk?

ik laat het altijd een keer overschrijven om 'het gevoel' te krijgen.dat deed ik zelf vroeger en dat werkte voor mij. maar misschien werkt het voor L. niet, dus als iemand een ander idee heeft....

dr hoort idd ook een computerprogramma bij voor de uitspraak.
maar ik vind het ook heel belangrijk om iets op te schrijven. dan ben je sowieso met de spelling bezig.

ik heb ook met L. afgesproken dat hij wat beter gaat schrijven. zijn handschrift is echt om te huilen en van de spelfouten word je niet eens grijs, maar krijg je spontane haaruival
zo kwam ik in zijn schrift het woord "bellagerlijk" tegen. ik had een vermoeden, maar bij navraag bleek dat idd om het woord belachelijk te gaan. dat is toch droevig

aha, ik heb hier ook nog een cursus frans liggen, die gaan we ook nog een keer bekijken of we daar wat mee kunnen.

maar goed, ik heb vanmiddag met hem gesproken en het lijkt of hij weer wat ontspannenner is, nu hij weet dat ik alles weet. het lijkt me voor hem ook niet fijn om zoveel geheim te houden voor zijn moeder. het lijkt me allemaal maar veel spanning opleveren, waardoor hij zich nog minder kan concentreren.

wat me opviel is dat hij niet taalde naar computerspelletjes maar de hele avond gezellig beneden bleef.
misschien toeval, maar misschien is het verdwijnen in computergames ook een manier van zich afsluiten.
ik wacht rustig af en ga nu nog even naar boven voor een knuffel

Lady, misschien helpt het om van die omkeerkaartjes te maken?
Het hielp mij erg om te leren vroeger. Ook omdat sommige kinderen een bepaald beeld in hun hoofd prenten (beelddenkers).
Je moet kaartjes knippen van papier, en dan op de ene kant het woordje in het frans, en op de andere kant in het nederlands, kan je overal mee naar toe nemen, en dus overal leren. Wel steeds de stapel schuffelen! (voor een verschillende volgorde) en je zowel de ene kant als de andere kant op makkelijk leren.
Om het makkelijk te maken kan je dan ook beginnen met een paar kaartjes (misschien zelfs eert kijken welke hij al kent) en er dan steeds 1 a 2 bij doen?

dat is ook een idee

Even een frustratie van me afschrijven. Job heeft last van een behoorlijke terugval. Ik weet inmiddels dat dat altijd zo zal blijven bij hem. Goede periodes worden altijd gevolgd door weer wat slechtere periodes. Waarbij de slechte periodes echt veel minder slecht zijn dan ze ooit waren.
En ik heb geleerd hoe we met die slechte periodes om moeten gaan. Tot zover allemaal goed.

Maar een slechte periode bij Job krijgt altijd meteen zoveel consequenties en daarmee direct een hele zware lading. Maandag is hij weggelopen op school. OK, school was gewaarschuwd dat dat een risico is bij Job. Als het hem allemaal te moeilijk of te veel wordt, dan probeert hij weg te lopen uit de situatie. Hij is vanzelf weer teruggekomen en heeft (naar eigen zeggen) alleen in de buurt rondgelopen. Nu ben ik al zover dat ik daar ook op vertrouw. Hij heeft een goed ruimtelijk inzicht, dus zelfs al is de buurt onbekend voor hem zal hij niet snel verdwalen. En ik weet dat hij als hij gekalmeerd is vanzelf weer terugkomt. School heeft er ook wat dat betreft geen drama van gemaakt, hij heeft alleen wel de rest van de dag bij de directrice op de kamer moeten zitten.

Maar ja, hij heeft deze week ook 2x geweigerd om met met de taxi mee terug te gaan. De taxichauffeur heeft hem letterlijk op moeten tillen en over de schouder de taxi in moeten nemen. Terecht zegt de taxichauffeur nu dat hij dat niet kan hebben en dat er ook nog andere kinderen zijn. Dus de dreiging is op dit moment heel groot dat hij niet meer mee mag met de taxi.
En daarmee heeft zijn terugval nu ineens zo veel extra stress en lading gekregen en ik weet ook geen oplossing. Stress en druk zijn voor Job funest, dus als ik die ook nog richting hem zou laten doorschemeren dan weet ik zeker dat het fout gaat. Aan de andere kant kan ik ook geen garanties geven aan de taxichauffeur. Dus ik weet het even niet. Misschien moet ik iemand gaan inhuren die Job elke dag naar school brengt en haalt? Daar hebben we eigenlijk het geld niet voor. Dan maar terug naar het reguliere onderwijs? Dat is voor Job de slechtste optie.
Moet ik mijn baan opzeggen en Job zelf elke dag halen en brengen? Dat houdt dan meteen in dat Katja elke dag 's ochtends en 's middags een tijd alleen thuis zit. Kortom, wat een kleine terugval direct grote consequenties kan hebben.

Oh, en nog voor de vrolijke noot; ik zei tegen Job dat hij even een terugval had. Hij reageerde met dat hij ook een heenval had. "Ik durf nu weer helemaal zelf naar de wc en alleen naar boven, dus dat is een heenval, mama!"

Livelink, is er een reden dat hij niet met de taxi mee wil? Is er iets veranderd? Is het te druk? Dat zal je jezelf ook wel afgevraagd hebben.. Ik weet dat het ook mogelijk is om individueel met een taxi te gaan voor cliënten die absoluut niet met anderen in een bus kunnen zitten. Hebben ze daar op school geen ervaring mee?

Gisteren was de reden wel heel basaal. Hij had het zo naar zijn zin op school dat hij nog niet naar huis wilde. De andere keer was het omdat er een nieuw kind op de school was, die hij nog kende van de groep waar hij opgenomen was. Dat vond hij heel moeilijk en daardoor raakte hij zo van slag dat hij overal tegenaan schopt. Dat heeft ook alles te maken met het feit dat hij zo'n behoefte heeft om werelden gescheiden te houden. Dus groep en school liep ineens door elkaar heen. Ik kom er tegenwoordig altijd wel achter wat er aan de hand is/was, maar ja daar koopt niemand iets voor.
Ik wist niet dat er een mogelijkheid is voor taxi alleen. Ik zal het eens navragen, maar ik denk niet dat dat alle bezuinigingsrondes heeft overleefd eigenlijk.

Potdorie..dat klinkt weer heftig. Jammer dat niet iedereen jouw vertrouwen in Job deelt want zoals ik het lees leert hij zich wel beter redden en ken je hem goed. Ik zou niet al teveel zenuwachtig worden van de chauffeur, die beslist echt niet in zijn eentje wie er mee mag en zal hopelijk ook wel zien dat het een tijdelijk iets is bij hem. Als hij (en jullie) hier meer gewicht aan gaan toekennen dan eigenlijk nodig is (volgende week kan het weer anders zijn) dan wordt Job pas gedwongen tot een gespannen houding naar het vervoer toe. Probeer dat die man uit te leggen en gebruik de tijd in je voordeel.

Mijn vader rijdt ook een busje naar speciaal onderwijs, en dan hebben we het soms echt over kinderen die de ruiten eruit trappen. Hij kan aangeven dat er iets speelt met een kind, maar pas als er sprake is van bedreigingen etc. voor hemzelf of andere kinderen die hij vervoert kan zo'n beslissing genomen worden en dan nog krijg je eerst echt een gesprek (of tien). Het is echt niet zo dat zo'n man "zomaar" kan roepen dat ie niet meer mee mag. Hier is dat in ieder geval niet zo.

Ondertussen kun je misschien iets gaan uitdenken met Job qua beloning voor elke rit die goed gaat (dus: zelf instappen, niet schreeuwen of weigeren)? Misschien is dit voor Job juist extra spanning naar die ritjes, maar het is maar een idee.

Sterkte!

Oh Livelink wat moeilijk.... Ik heb geen oplossing maar wel een "gedeelde smart" verhaal.
Er is een periode geweest dat Eva de taxibus in moest worden gesleurd, vreselijk was dat. Elke dag opnieuw een fysiek gevecht om haar die taxi in te krijgen.
We hebben ook een periode gehad dat ze schreeuwend en huilend wegreed. Weer een andere periode dat ze steeds haar gordel afdeed en ging staan waarop niemand haar wilde vervoeren
Elke keer is het een kwestie van volhouden geweest en dat in overleg met de zeer welwilende taxicentrale. Ik heb menigmaal huilend aan de telefoon gehangen, en heb altijd met medewerking van de chauffeurs een oplossing gevonden.

Succes! Het is ontzettend moeilijk.

Mag ik deze link hier kwijt?
Het gaat over de autitouch ..

Nerd in actie voor haar broertje

Ach Livelink wat een zorgen zo! Hier helpt het dat de juf Kim streng toespreekt. De chauffeur gaat namelijk alleen naar juf als er iets is, wat meestal neerkomt op `kutkind` ed zeggen.
Dikke knuf voor jullie!

Jullie ervaringsverhalen met de taxi stellen me wel een beetje gerust. Ik heb met Job een beloning afgesproken als hij komende week zonder één klacht met de taxi gaat en een straf voor als er wel klachten komen. Maar ja, ik wil het ook niet te zwaar inzetten, want dan wordt het juist teveel een item voor hem. Dus nu maar even afwachten hoe het beloningssysteem werkt.
Sinds vanmiddag gaat het trouwens weer heel lekker met hem, dus dat biedt hoop. Vorige week was het slapen iedere keer een ramp, dus ik vrees dat de vermoeidheid ook een rol heeft gespeeld. Als ik hem qua slapen nou maar weer eens goed in een ritme kreeg.

Is het inslapen lastig Livelink? hier wel sinds de staking van dinsdag ineens.

Daarvoor al. We zijn het ritme weer kwijtgeraakt in de voorjaarsvakantie. Vakanties zijn echt de grote boosdoeners bij ons. Het duurt echt een paar weken voordat we over een vakantie van een week heen zijn.

Mag ik even tussendoor wat vragen? Hoe heet die armband ook alweer? Waar je aan kunt frunniken bedoel ik.

Spuug volgens mij heet dat de tangle.

Ja toch he! Ik zat al te denken dat ik het fout had, want ik moest aan de tangle teezer denken, een borstel die Sterre heeft. Dus ik dacht dat ik daarmee in de war was. Bedankt Ingrid!

Graag gedaan. Hier wordt er niks mee gedaan trouwens. Weet niet eens waar hij is gebleven.

Het is niet voor mezelf of voor een van mijn kinderen, maar voor een jongetje van 6 dat heel veel in de klas wiebelt, en ook een speciaal wiebelkussen daarvoor heeft, heel beweeglijk is, aan zijn mouwen zit te knagen en dergelijke, dus hopelijk kanaliseert dit ding die beweeglijkheid een beetje. Maar ik wist niet meer hoe het heette, dus ik had gezegd dat ik de naam nog even zou navragen.

ik moet er toch echt een gaan kopen. het gaat me teveel balpennen en passers kosten zo onderhand. gummetjes worden versnipperd, balpennen en passers gedemonteerd.
ik heb van de week ouderavond gehad. het hulptraject gaat worden gestart. de onderbouwbegeleidster vroeg waarom er op de basisschool niet al een rugzakje was aangevraagd. toen ik zei dat de leraar vond dat er niks met hem mis was,hooguit wat autistische trekjes was ze heel verbaasd en zei: ze dat hij overduidelijk autistisch is.
ze wil dus alsnog proberen om een rugzakje aan te vragen, maar dan moest L. bij lucertis bekend zijn. nou daar kennen ze hem al vanaf zijn vierde.

dan vallen mijn problemen nog mee, vergeleken waar livelink bijvoorbeeld mee worsteld.

hier heb ik weer een probleem van een andere orde. dat kan ik helaas niet vrijuit bespreken hier ivm eventuele meelezers en ook omdat het vrij uitzichtloos is

kim heeft het kauwen verwisseld voor zomaar op de grond spugen, ja ook in huis.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2012 18:44 schreef livelink het volgende:
Jullie ervaringsverhalen met de taxi stellen me wel een beetje gerust. Ik heb met Job een beloning afgesproken als hij komende week zonder één klacht met de taxi gaat en een straf voor als er wel klachten komen. Maar ja, ik wil het ook niet te zwaar inzetten, want dan wordt het juist teveel een item voor hem. Dus nu maar even afwachten hoe het beloningssysteem werkt.
Sinds vanmiddag gaat het trouwens weer heel lekker met hem, dus dat biedt hoop. Vorige week was het slapen iedere keer een ramp, dus ik vrees dat de vermoeidheid ook een rol heeft gespeeld. Als ik hem qua slapen nou maar weer eens goed in een ritme kreeg.

Ik wil me niet bemoeien met je belonen, maar ik kan me voorstellen dat je start met elke dag een kleinere beloning én dan na een x-aantal keer een grotere.. 10x met de bus mee én goed gaan is misschien wel wat hoog gegrepen. Ik weet natuurlijk niet waar hij mee te belonen is en wat je in het vooruitzicht gesteld hebt..

Sterkte ermee..

Het gaat met Job voorlopig weer goed in de taxi. De beloning heeft geholpen en hij lijkt het positieve ritme weer te pakken te hebben. Pffff, pak van mijn hart.

We zijn met Job een beetje de alternatieve kant opgegaan door de keuze van een antroposofische kinderpsychiater. Die psychiater had kunstzinnige therapie voor hem aangeraden, dus wij hebben braaf een kunstzinnig therapeute gezocht en daar heeft Job 7x een sessie gehad. Inmiddels is dat afgerond en vanavond hadden wij het eindgesprek met haar.
Job had het echt heel erg naar zijn zin gehad en vond het heel jammer dat het voorbij was, dat was eigenlijk al een complete verrassing voor ons. Maar het eindgesprek en daarmee de resultaten was een nog grotere verrassing. Echt bijzonder wat zij met Job gedaan en bereikt heeft. En ze was heel positief en ze zag de toekomst ook heel positief in, want zo zei ze (en liet ze ons ook zien): "Job vliegt alles in eerste instantie vanuit zijn gezonde kant aan, hij probeert het iedere keer weer".
Gek he, maar het was gewoon balsem op mijn ziel dat iemand ook de gezonde kant van Job ziet en de moeite die hij zelf ook doet om zo goed en zo kwaad als het kan overeind te blijven.

En weet je, misschien is het allemaal zweverig en zo, maar het voelde voor ons ook zo raar aan om je kind alleen maar voor de rest van zijn leven medicatie te geven zonder ook andere dingen te doen. Die medicatie is op dit moment een gegeven, maar alles wat we daarnaast kunnen winnen met andere dingen is meegenomen.

Wat fijn om te horen livelink

Wat fijn livelink! Ook dat zo'n therapeute de goede kant van Job zag!

fijn livelink

Fijn Livelink!