Daar zijn we weer.
De dag begon goed, met een heerlijk ontbijt:
Die grote stukken zijn aardappel en de groene ringetjes zijn groene peper. Zoals LHO al aangaf, vonden ze hier dat we wel klaar waren voor eten op z'n Srilankaans en kregen we dus geen bestek maar wel een kom met water en limoen om onze vingers in schoon te maken.
Tijdens het ontbijt vroeg onze gastheer of we misschien ook wat fruit wilden. Uiteraard wilden we dat. Dit kwam vervolgens op tafel:
Papaya met lime, ananas, banaantjes.
Papaya vind ik in Nederland absoluut niet lekker. Het smaakt hier heel anders en ik vind het wel een beetje een acquired taste. Er zit een bijsmaak aan die mij in eerste instantie deed denken aan een toilet.
Maar als je er lime overheen doet, verandert de smaak en valt het openbaar toilet-gedeelte weg.
De ananas was heerlijk zoet en erg zacht van structuur vergeleken met 'onze' ananas. En banaan vind ik in Nederland ronduit smerig, maar dit was een heel ander verhaal.
Na het ontbijt zaten we goed vol, maar daar waren onze gastheren het blijkbaar niet mee eens.
Toen we even zaten uit te buiken op onze veranda, kwam één van de heren triomfantelijk lachend aanrennen met twee kokosnoten plus twee rietjes:
Erg lekker natuurlijk, maar we zaten al zo vol.
Eén van de bananenbomen in de boomgaard achter het huisje. Volgens mij weten we nu ook waar die paarse groente vandaan komt (misschien heeft RobinOok intussen al gereageerd op mijn PM, maar ik tik dit offline). We weten alleen nog niet wat ze ermee doen.
Gisteravond gingen we nog even een stukje wandelen in de buurt van het huisje. Er werkt hier een mannetje (zo scheel als wat en anderhalve meter hoog
) en die wil erg graag contact, al spreekt hij geen woord Engels. Dus met handen en voeten een 'gesprekje' gevoerd. Hij leek het erg leuk te vinden dat wij zoveel interesse hebben in de lokale flora en fauna. We moesten even met hem meelopen, gebaarde hij. Na honderd meter stopte hij bij een boom (het was donker, wij zagen verder niet wat voor boom), trok er een vrucht af, stak die in z'n mond en gaf ons er elk ook eentje. Stervruchten!
We waren het aan hem verplicht om er ook meteen een hap van te nemen ondanks de spinnenwebjes e.d. die erop zaten.
Niks aan overgehouden verder. We hebben de vruchten niet helemaal opgegeten, we zijn er beide niet zo dol op. Vandaag nog wel even wat foto's gemaakt van de stervruchtenboom:
Na de wandeling zagen we bij thuiskomst dat één van de eekhoorntjes wel trek had in onze kokosnoten (waar het vlees nog in zat). Hij was op het tafeltje gesprongen. Dus wij hebben de kokosnoten een meter of twee van ons zitje in het tuintje gelegd in de hoop dat hij terug zou komen. Dat deed hij ook, maar eerst diende zich een heel aantal van de lokale 'merel' (daar lijkt het nog het meest op) aan:
Erg leuke vogeltjes die mooie geluiden maken. Ze zitten hier bij de honderden. Ik vind hun kleur echt prachtig. We zagen ze ook in het Natural History Museum en het blijkt te gaan om de turdoides affinis (nog niet gegoogled).
Het eekhoorntje kwam terug en trakteerde ons op een aantal mooie foto's. De tweede foto hieronder is genomen een split second nadat meneer (ze hebben enorme ballen dus dat het een meneer was, was wel duidelijk
) één van de turdoidessen had weggejaagd.
Aan het begin van de middag hebben we ons door een tuktuk (die flink omreed en ons teveel geld heeft afgetroggeld
) naar het National Museum & Natural History Museum (zit op hetzelfde terrein) laten brengen.
Het Natural History Museum is niet echt de moeite waard. Veel mottige opgezette beesten en ouwe rommel. Hier sta ik één van de vitrines te bekijken:
De informatieteksten bij de vitrines zijn geschreven in belabberd Engels.
De inhoudelijke informatie klopte ook niet altijd helemaal. Wat klopt er niet aan onderstaande afbeelding?
Nieuw voor mij, dat negers uit Scandinavië komen en blanken uit Noord-Amerika.
Het National Museum was absoluut wél de moeite waard. We troffen er onder andere een cadeautje dat 'wij' ooit gegeven hebben aan een Srilankaanse koning:
(Gouden troon bezet met edelstenen, gebruikt door zes opeenvolgende koningen. Da's te zien, het fluweel is tot op de draad versleten.)
Ook een leuk item was het antieke waterfilter gemaakt van sandstone (7,5 liter water in 24 uur):
Na het National Museum zijn we nog even het park in gelopen alwaar we bezwaaid werden door nieuwsgierige kindjes. Vervolgens weer een tuktuk opgezocht, dit keer met een chauffeur die goed Engels sprak én die een meter in zijn taxi had. We zijn er inmiddels achter dat je vooral niet de chauffeurs moet nemen die het hardste schreeuwen. Je kunt beter even doorlopen en een tuktuk met meter of prijsvermelding opzoeken.
Beide ritten vandaag waren nogal rijk aan fijnstof.
Het was duidelijk te merken dat de werkweek weer was begonnen, want de chaos was nog tien keer erger dan gister.
Ook leuk: de tuktuks hebben allerlei teksten en spreuken achterop en voorop staan, veelal in gebroken Engels. Vandaag gezien: "You are my angle".
Tijd om naar het restaurant te gaan, de foto's te uploaden en deze post online te gooien. En daarna even te bedenken waar we morgen eigenlijk naartoe gaan, want komende nacht is onze laatste in dit hotel. We pakken in elk geval de trein, we weten alleen nog niet waarheen.