Bevallingsverhalen deel 14

quote:

Op vrijdag 30 december 2011 12:33 schreef bitterend het volgende:
ik heb geen interessante verhaal dames...

Jawel! Ik vind elk verhaal interessant. Hup schrijven jij!

Ja juist jij Bitterend! Hoe heb je t m geflikt in 3 uurtjes . Is leerzaam .

Evenstar! Ik kreeg de rillingen van je verhaal! Wow

Evenstar, ik heb enorm met je meegeleefd in je achterlijk lange aanloopfase van de bevalling. Nu lees ik dat de bevalling zelf ook erg heftig was. Echt respect for you woman, je bent een bikkel

Overmorgen ook jouw verhaal hier Octo

Het is altijd zo ontroerend om zulke verhalen terug te lezen.. mijn bevalling is inmiddels al 2,5 jaar geleden, maar nog steeds zoooooooooooooooooooooooo leuk om te vertellen!

thnx en Bitterend lieverd ik ben wel erg benieuwd naar je verhal en nr hoe je het ervaren hebt etc

Kursor

Nou dames hier komt het!

Mijn zwangerschap verloopt niet zo heel makkelijk, veel onzekerheid, bekkenpijn waardoor ik thuis zit vanaf 32 weken en 7 keer blaasontsteking..
Rond 37-38 weken heb ik erg vaak menstruatie pijn overdag en af en toe harde buiken, ik googel me suf over hoe een bevalling begint en hoe het voelt en vraag de vk bij de wekelijks controle of ze kan kijken of ik al wat ontsluiting heb waarop ze "nee omdat we doen er niks mee" antwoordt.
Beetje teleurgesteld ben ik wel omdat ik toch erg nieuwsgierig ben.

sinds ik 36 weken ben vragen we elke ochtend en avond aan uk of ze vandaag naar buiten komt? mijn man heeft wel zin in vakantie zegt hij

19 November ben ik 39 weken! wanneer gaat het nou gebeuren? ik heb steeds die gekke zeurende pijn en veel afscheiding..
Dit weekend voel ik wel wat geks...een vervelende drukkend gevoel in mijn kont..probeert de kleine eruit te komen uit het verkeerde gat? erg oncomfortabel is het..
ik besluit toch de vk te bellen..ze stelt de standaard vragen: verlies je bloed?vruchtwater? heb je weeën?
ik antwoord nee, nee en nee en ze concludeert dat er niks aan het handje is en dat ukkie waarschijnlijk nog aan het indalen is.
NOG steeds?! zeg ik dan...ze is toch volledig ingedaald?? straks valt ze spontaan uit! nee dat gebeurt echt niet verzekerd ze me...okee dan.

Donderdag 24 November : ik ben 39weken en 5 dagen en heb ik weer controle...
Ik heb veel menstruatie pijn zeg ik weer...zou ik wat ontsluiting hebben vraag ik?
Weet ik niet zegt de vlos...daar doen we niks mee
hmm kan het kwaad doen om te kijken? ik blijf het proberen
Wil je erg graag dat ik kijk vraagt ze?
Ja zeg ik, ik ben zo benieuwd of mijn lichaam wat doet!
...
3cm!! ja dus! mijn lichaam is aan het werk!
De vlos zegt "als je vanavond gaat bevallen heb ik dienst"
tot vanavond dan zeg ik lachend
mijn hart klopt wel snel...zou het toch nu gaan gebeuren?? ik bel mijn man met een trillende stem: ik heb 3 cm ontsluiting!! ik kan vanavond bevallen
mijn man schiet gelijk in de stress...moet ik naar huis komen vraagt ie? nee hoor zeg ik, het kan ook nog 2 weken duren! echt!

Thuis zitten we op de bank toch wel nerveus te zijn..zou ons uk echt binnenkort komen?

het is 19h en ik moet plassen...bloed bij het afwegen ik ben geschrokken...gelijk belt mijn man de vk..ze zit in overleg maar komt over een uur..het bloed is waarschijnlijk van het toucheren en is niet erg...ok ik ben rustiger geworden maar wil wel graag dat ze komt!
heb je weeën vraagt ze? nou dat weet ik niet zeg ik...wel veel harde buiken die pijn doen.
ze lacht..als je weeën hebt weet je het wel...hoe dan vraag ik me af ik heb het nog nooit gehad! maar ok we wachten het af
mijn man rent gelijk naar boven en zet de klossen alvast onder het bed je weet maar nooit he

de vk komt eindelijk rond kwart voor 9...ik zit op de bank en ze checkt mijn buik. hij voelt mooi soepel zegt ze. heb je nog bloed? ja bij het afwegen steeds
dat is niet erg...
gelukkig denk ik dan...ze stelt voor om weer te toucheren...op de bank of boven? ik zeg boven! we hebben de klossen nu wel
even op bed liggen...wat ben ik blij dat bokito netjes is gewaxt toucheren doet nu wel pijn!
hmm nog steeds 3cm zegt ze..ik voel wel dat ze langer toucheert dan in de middag..volgens mij wekt ze iets op

ze zegt dat het nu kan doorzetten of afzakken..ik krijg bel instructies en ze vertrekt.

even snel een foto van mijn buik wie weet kan het de laatste zijn!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

we gaan rond middernacht naar bed maar ik heb pijn...in mijn rug, in mijn buik...vage pijn!
ik ga in bad zitten..ukkie beweegt nog lekker en de pijn zakt weer weg..pff denk ik...ik heb wel zin om haar te ontmoeten!
slaapt al...want misschien moet hij morgen werken
ik slaap 2 uurtjes
het is 4uur en ik heb weer harde buiken
ik loop een beetje maar het wordt erger...ik ga in de woonkamer zitten...
De pijn wordt erger en erger...dit zijn geen harde buiken meer...
rond 5uur ga ik naar boven en maak ik mijn man wakker..je gaat niet naar werk zeg ik
uk komt!
mijn vraagt of ik weeën heb..JA!! dit zijn weeën!
ik blijf rond lopen van de baby kamer naar onze kamer en terug AUW AUW AUW
roep ik steeds
mijn man rent naar beneden...even wat eten hoor zegt ie en koffie drinken hij belt ook de vk
het is inmiddels 6 uur...de weeën komen om de 5 minuten en blijven rond 40seconden houden

ik pak snel mijn zh tas en bel mijn moeder
maaaa ik ga bevallen zeg ik
ze wens me succes
daarna bel ik schoonma
hallooo oma roep ik om kwart over 6 inde tel ik ga bevallen!!
zij wenst me ook succes en vraagt of we later bellen als ze mag komen ja hooooor

het is half 7, de vk komt...dit zijn echte weeën roep ik weer erg enthousiast je had gelijk ik herken ze meteen
ze toucheert...5-6cm!! daarna belt ze gelijk het zh of we mogen komen..er is plek! yessss

de weeën worden weer wat minder door alle commotie en dus voel ik me weer prima....we stappen in de auto.het is nog donker en er is niemand op de weg.

het is half 8 inmiddels :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ik vraag aan de vk tussen 2 weeen wanneer de vliezen gaan breken. ze zegt dat het hoeft niet spontaan te gebeuren...
geen 5 minuten later om 7:43 voel ik een enorme plens warme water stromen tussen mijn benen
mijn man en de vk helpen me uitkleden want alles is nat...daarna komen de weeën super snel achter elkaar en met veel kracht...ik begin te mopperen dat ik toch wel pijnbestrijding zou willen...want auw auw auw!!
eerst moet ik aan de ctg aangesloten worden...
liggend op bed lukt me niet de weeen goed op te vangen, ik raak in paniek en schreeuw het uit van de pijn...het is een overweldigend gevoel...ik kan nergens heen, ik lig met mijn benen wijd gekluisterd aan een bed...hoe lang gaat dit nog duren ???
ze gaan weer toucheren...het doet verdomme veel pijn! weg met die vingers roep ik! WEG!
te laat voor pijnbestrijding verteld de vk...je zit op 9cm

mijn man staat de hele tijd naast me en zegt geen woord...hij houdt me alleen vast..met elke wee hang ik aan zijn nek..arme lieverd hij heeft erg veel rug pijn hoor ik later want hangen zo boven het bed met nog een zwangere walvis van 100 kilo's die aan zijn nek hangt

Goed...9cm en een harde rand ofzo hoor ik..ik mag straks persen als ik moet
5 minuten later zakken de weeën weg maar mijn god wat moet ik persen! zweet breekt me uit
ik ben dood op
mijn man houdt mijn linker been vast, een zuster de rechter been en de vk zit tussen mijn benen
ze duwt met haar vingers tegen de baarmoeder mond..en zegt pers naar mijn vingers
GVD HAAL DIE VINGERS WEG roep ik want het doet wel erg veel pijn

het is inmiddels 9 uur...tussen de pers weeën ben ik uitgeput..ik roep weer dat ik niet meer kan, niet meer wil...heb de kracht niet...maar dan moet ik weer persen
ik voel het branden..het hoofd is er bijna!

en ineens hoor ik mijn man...ik zie haar hoofd!! ik zie zwarte haren! pers! pers!
ik voel en immens kracht die ik nooit eerder heb gevoeld en pers met alles mee...

ik hoor de vk zeggen haar hoofd is eruit! nu alleen het lichaam..geef me je handen..pak je dochter

ik reik mijn handen uit en voel iets glibberig...er wordt een hopje mens op mijn buik gelegd
uk!! jij bent het ik merk dan dat ik bijna de hele bevalling mijn ogen heb dicht gehad..ik zie mijn man in tranen..en zweet..
we kijken allebei naar de kleine...wat is ze mooi!!!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

jeetje beetje lang geworden

[ Bericht 1% gewijzigd door bitterend op 01-01-2012 16:06:54 ]

Wauw wat mooi! Ben er stil van... zo bijzonder hè?

Bitterend

Wat een mooi verhaal Bitterend

quote:

Op vrijdag 30 december 2011 12:33 schreef bitterend het volgende:

ik heb geen interessante verhaal dames...

Liegbeest! Ik zit hier gewoon te huilen om je verhaal. En heb denk ik amper adem gehaald tijdens het lezen.

Echt goed om te lezen al die verhalen hier. Word er alleen wel emo van.

Prachtig Bitterend! Mooi hoe je beschrijft dat je alles op het moment zelf herkent, terwijl je van tevoren geen idee hebt hoe het moet voelen .

Mooi verhaal Bitterend. Ook hier tranen in mijn ogen.
Dank je wel voor het delen

Bitterend wat een ontzettend mooi verhaal heb je geschreven!

Bedankt dames!
Ben toch blij dat ik het heb geschreven...was bang dat ik het niet zo goed kon vertellen maar denk dat het toch mee valt

Evenstar... Tjee wat een verhaal! Ben er stil van....
En Bitterend wat snel! wauw...

Wat een verschillende verhalen toch in dit topic... Een heeeel lange en een heel snelle na elkaar!

Super die verhalen <3
De verhalen geven mij denk ik toch wel rust elk verhaal is zo verschillend, zorgen maken heeft geen zin. Het gaat zoals het gaat en aan het eind komt steeds weer het prachtigste schepsel ter wereld eruit en maakt het niets meer uit. *zucht* verliefd op al die kleine popjes

quote:

Op zondag 1 januari 2012 19:10 schreef bitterend het volgende:
Bedankt dames!
Ben toch blij dat ik het heb geschreven...was bang dat ik het niet zo goed kon vertellen maar denk dat het toch mee valt

Je hebt heel mooi verteld!

En wat Covie zegt is de juiste instelling!

Dinsdag 20-12, 17.00. Ik heb een controle afspraak bij verloskundige C. Alles is goed, af en toe rommelt het een uurtje, maar niks serieus. Mijn bloeddruk gaat wel ietsjes omhoog. Maar binnen de normale waardes aan het eind. Volgende keer gaat een collega toucheren om te kijken of er al een begin is. Daar heb ik weinig trek in vanwege vals voorwerk, maar dat bespreek ik de keer erna wel met die VK. We hebben het nog even over de late bevalling bij Chris (8 dagen overtijd) en de verwachting dat ik nu 2012 ook wel ga halen. We grappen nog dat ik bij Chris ook de dag ervoor een controle had, en de dag erna met lunchtijd een kindje in mijn armen....

De rest van de avond weinig bijzonders. Maar in de nacht, om half 3, wordt ik opeens wakker met het idee dat ik naar de wc moet. Op het moment dat ik echt wakker ben, besef ik me dat ik met mijn billen in een plas water lig. En de hoeveelheid is echt teveel voor een brakke blaas. Mijn vliezen zijn gebroken en er komt een hoop vruchtwater. Elke beweging die ik maak resulteert in een nieuwe golf.

Rond half 5 komen de eerste weeen. Heel licht en lief, maar duidelijk herkenbaar vergeleken met vorige keer. Een uur later heb ik goed weeen. Ik kan ze nog goed hebben, maar om 6 uur de VK gebeld, omdat ze toch regelmatig komen en bijna een minuut duren.

De oppas van Chris komt om half 7 binnenwandelen, en vlak daarna de VK Fmet stagiar. De VK toucheert me om kwart voor 7, en blijk ik 2 cm te hebben. Een mooi begin, maar de weeen verdwijnen door de drukte. F verteld me, dat C overdag dienst heeft. Dat is een doortastend type waar ik het goed mee kan vinden, en met de afspraak de dag ervoor ook een leuk toeval.

Rond 9 uur beginnen de weeen weer goed op gang te komen en om 10 uur de VK gebeld dat het toch wel weer door lijkt te zetten. Omdat het met Chris ook snel ging het laatste stukje, hebben we om half 11 afgesproken in het ziekenhuis.
Daar blijk ik om kwart voor 11 3 cm ontsluiting te hebben. De weeen zijn toch niet heel sterk, maar ze doen wel iets.
2 uur later, kwart voor 1, touchert de VK weer. En nu kan ze er met wat smokkelen net 4 cm van maken. Niet echt veel voor 2 uur werk. En de baarmoedermond staat nog ver naar achteren. Dus het toucheren is ook erg pijnlijk, ik vervloek de VK en duw haar weg. De VK loopt de opties even na: een wee-opwekkend infuus, een klysma, of gewoon afwachten. We gaan voor het klysma en afwachten, terwijl de VK&stagair gaan snel lunchen.

Ik merk sinds het toucheren dat de weeen nu erg vlot op elkaar komen en de pijn ook heftiger wordt. Veel heftiger. En door het klysma moet ik ook nog een paar keer naar het toilet lopen, en daar weeen opvangen. Dat hadden we geloof ik beter niet kunnen doen. De weeen worden erg heftig en ik kan ze amper opvangen. Ik denk dat ik weer hyperventileer (zoals bij Chris), maar bij het meten van mijn bloeddruk zit deze op 80/45, tsja, dan wordt je ook wel duizelig. Dus met zuurstofmasker op, en mijn hoofdeinde van het bed omlaag verder. Geen fijne houding, maar ik denk dat er geen enkele houding is waarin ik deze weeenstorm kan opvangen.

Rond 2 uur begin ik persweeen te voelen. Met een restje ontsluitingweeen. De VK toucheert en tot haar verbazing zit ik al op 10 cm, in 5 kwartier. Ik mag gewoon gaan persen. Eindelijk. De VK pakt snel de spullen. De persweeen zijn wel pittig, maar ertussen heb ik iets meer tijd om te ademen, en ik ben me weer een stuk bewuster van het hele gebeuren.

Het persen voelt zoals het hoort te voelen, niet fijn, maar wel nuttig. Vorige keer heeft de vacuumpomp geholpen, maar deze keer moet het op eigen kracht. Gelukkig gaat het met de hartslag van de kleine deze keer wel goed. Vlak voor de geboorte krijg ik nog een preventieve knip, en op 21-12 om 14:41 wordt Daan geboren.

Achteraf blijkt Daan een handje op het hoofdje te hebben tijdens de bevalling, en de navelstreng los om zijn nekje. Gelukkig is hij direct goed alert. Hij is 3930 gram en 52 cm. Iets kleiner dan zijn grote broer, maar ook 1,5 week eerder. Anders was het wel een acht ponder geworden.

Na de geboorte nog het hechten. Dat is erg vervelend, met de kleine naast me, smakkend in de armen van papa, en de verdoving die niet overal goed werkt door de littekens van de knip/totaal ruptuur van vorige keer. Na een half uur is dat eindelijk klaar en krijg ik Daan bij me. Hij hapt gelijk goed aan mijn borst en is lekker wakker. Heerlijk zo’n goede start voor de kleine..

Inmiddels zijn we 13 dagen verder en het loopt goed. Daan was snel afgevallen tot 3480(=-11,5%), maar is ook bijna weer terug op zijn begin gewicht. En bij mij is het vloeien bijna over, en ik zit al 2 kilo onder mijn startgewicht De borstvoedingen moeten nog even wennen. Maar dat zal ook wel loslopen. Elke dag gaat alles een stuk makkelijker. En Daan is een hele tevreden jongen. Alleen af en toe een huiltje bij wat buikpijn, maar verder slaapt hij heerlijk en is alert en rustig als hij wakker is.

Vergeleken met de bevalling van Chris lopen veel dingen wel hetzelfde. De tijdlijn klopt redelijk, als je die 2 uur zonder weeen weg zou laten. Dan is het bijna een kopie. Gelukkig deze keer geen gekke rupturen of kindjes in nood, maar gewoon een bevalling met een fatsoenlijk einde..

Evenstar, wat een heftige zwangerschap en bevalling heb je achter de rug. Respect zeg!

Bitterend, zo herkenbaar dat pijnlijke toucheren. En inderdaad persen richting die vingers..
Maar als ik even erg boos moet worden kon ik me mooi even daar op focussen

Mooi verhaal DF en wat fijn dat het einde dit keer wel fatsoenlijk was. Daar kijk je dan toch op een andere manier op terug lijkt me!

Mooi DF! Wat ging je snel van 4 naar 10 cm! Gelukkig dit keer inderdaad wel een fatsoenlijk einde. En ook nog een heerlijk tevreden mannetje!

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 20:43 schreef Kyara het volgende:
Mooi verhaal DF en wat fijn dat het einde dit keer wel fatsoenlijk was. Daar kijk je dan toch op een andere manier op terug lijkt me!

Zeker, het is heel fijn dat het gewoon wel goed kan gaan, zonder als die medische toestanden. Ook al lijken de jongens en de bevallingen erg op elkaar, dat de uitkomst dan toch zo anders kan zijn. En de kraamtijd ook gewoon veel relaxter. Nu is het gewoon genieten van de 2 jongens

Perfect DF! En lekker nuchter ook ondanks dat het een heel speciaal moment is.