ADD&ADHD #49 Met zonder vergoeding :P

Pfff, even mopperen hoor..
Ben de laatste week weer even totaal gefrustreerd.
Ten eerste over mezelf, omdat ik al maanden lang standaard te laat kom op werk/afspraken (het enige waar ik op tijd kom is mijn SPV-er, maar dat is omdat ik daar altijd een kwartier vroeger voor in mijn agenda zet dan de eigenlijke afspraak, en daar telkens intrap ), zelden voor 5 uur in bed lig terwijl ik elke avond weer rond een uur of 10 al denk 'ik ga zo maar eens naar bed, nog heel even dit afmaken...'.
Onlangs met RIBW-er over gehad, en toch afgesproken dat ik er serieus aandacht aan zou besteden, maar sindsdien ben ik alleen maar gefrustreerder omdat het me zelfs niet lukt te veranderen als ik er wel volledig naar streef.

Daarnaast blijf ik jojo-en tussen geobsedeerd zijn door een project/hobby oid in dergelijke mate dat alles er voor moet wijken > me realizeren dat dat niet gezond is > een stapje terugnemen > interesse verliezen > ongelukkig en verveeld zijn dat ik geen obsessie heb En dan begint het hele liedje weer opnieuw.

Op een of andere manier lijkt alles wat 'goed' voor me is ook altijd haaks te staan op wat ik zelf wil, waardoor structuur e.d. erg lastig zijn vol te houden omdat ik altijd het gevoel heb het voor een ander te doen of 'omdat iedereen zegt dat het goed voor me is'.
Maar ondertussen kom ik ook niet tot veel als ik me door mijn eigen motivatie laat leiden, want die lijkt met alles (verantwoordelijkheden, werk, familie, vrienden) altijd meer in het teken te staan van 'hoe kom ik er onderuit/er mee weg het niet te doen' dan 'hoe zorg ik dat ik gewoon doe wat er van me verwacht wordt'. Ik heb gewoon het brein van een opstandige puber ofzo, alleen dacht ik als puber nog dat ik het beter wist, terwijl ik me nu bewust ben dat ik eigenlijk vooral niet naar mezelf moet luisteren.. maar zowel van doen wat ik wil als doen wat anderen aanraden word ik ongelukkig lijkt het

En dan is er nog het feit dat ik sinds mijn medicatie geen druppel meer mag drinken, met als gevolg dat ik echt nooit moe ben als ik in bed stap (t is meer een kwestie van 'oja, ik zal nu maar eens gaan slapen, want dat moet ook elke 24 uur..'), en helemaal niet meer de rust heb om tv of een film te kijken, terwijl ik ondertussen nog tig series heb die ik graag wil zien, maar ik ben sinds ik 's avonds niets meer drink echt continu opgejaagd en kan echt geen minuut stil zitten, zelfs niet op momenten dat ik mentaal echt te moe ben om nog door te denderen.

Nouja, bla.. hopelijk lucht dit een beetje op en zijn er misschien wel anderen die t herkennen (en misschien al manieren hebben gevonden om er mee om te gaan)?

Wat voor medicatie heb je dan dat je geen druppel mag drinken?

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 16:46 schreef grrrbeer het volgende:
Wat voor medicatie heb je dan dat je geen druppel mag drinken?

Bupropion/Welbutrin 300mg.
Nu hoor ik wel dat sommige mensen er toch gewoon bij drinken, maar ik hoor ook veel negatieve verhalen en t werd mij iig erg afgeraden.

Opzich was t natuurlijk ook niet gezond dat ik de afgelopen jaren bijna elke dag doorkwam met het idee 'vanavond heb ik iig éven rust met een biertje', en het zou ook anders moeten kunnen (ik dacht destijds ook altijd 'ik stop wel als ik medicatie heb') maar dan moet ik wel een andere manier vinden waarop het lukt..
Overigens is het dubbel frustrerend vanwege mijn ASS waardoor sociale gelegenheden/drukke/massale events nu ook allemaal vooral stressvol zijn, terwijl ik daar voorheen nog wel van kon genieten. Al met al voelt 't een beetje alsof alle sjeu uit mijn leven is verdwenen

Veel sterkte.

Thanks.. nouja, dat klinkt ook weer zo zwaar, er staat niet in 't bijzonder iets heel zwaars voor de deur ofzo, t is gewoon algehele onvrede.. ik vind 't leven nou eenmaal snel saai, en saaiheid snel onverdraagbaar.

Ik ken dat en ik zit momenteel ook een beetje in zo'n situatie, dus vandaar.

Ah, ook sterkte daarmee dan!

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 17:14 schreef Maartel het volgende:
Thanks.. nouja, dat klinkt ook weer zo zwaar, er staat niet in 't bijzonder iets heel zwaars voor de deur ofzo, t is gewoon algehele onvrede.. ik vind 't leven nou eenmaal snel saai, en saaiheid snel onverdraagbaar.

Zo herkenbaar

Ben hier een hele tijd niet geweest

Ik las net dit stukje:

quote:

Soms bezitten AD(H)D'ers bijzondere vaardigheden met betrekking tot het snel combineren van informatie en indrukken, probleemoplossend denken, inlevingsvermogen, creativiteit, en ruimtelijk inzicht.

En ik voel me trots dat ik deze "gave" heb, is dat gezond?

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 17:53 schreef -_Guitarist_- het volgende:

En ik voel me trots dat ik deze "gave" heb, is dat gezond?

Neui, zijn goede eigenschappen toch?

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 18:09 schreef Maartel het volgende:

[..]

Neui, zijn goede eigenschappen toch?

Ja, lijkt mij ook.

Ben alleen niet het type persoon om van mezelf te zeggen waar ik goed in ben.

Ik ben kortgeleden ook gediagnostiseerd met ADD. Dit na eigen vermoeden.

Afgelopen woensdag begonnen met methylfenidaat. Moest de 1e week beginnen met 30mg per dag. Heb nu eigenlijk niet echt het gevoel dat het iets met me doet (wel bijwerkingen; veel zweten, geen honger, soms even wazig zicht en soms hoofdpijn).
Het rare is, dat ik het voor de diagnose ook wel eens gebruikt heb om te studeren en er toen wel wat aan had (een beetje druk gevoel in mn hoofd, de drang om te gaan studeren). Zou dit placebo zijn geweest of verwacht ik er nu te veel van?

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 16:54 schreef Maartel het volgende:

[..]

Bupropion/Welbutrin 300mg.
Nu hoor ik wel dat sommige mensen er toch gewoon bij drinken, maar ik hoor ook veel negatieve verhalen en t werd mij iig erg afgeraden.

Mm, ik heb nu 150mg Wellbutrin en ik heb er al een aantal keer mee gedronken zonder eigenlijk iets te merken. Met gedronken bedoel ik 1 of 2 flessen bier, en het meeste wat ik heb gehad was 3 bier en wat jagermeister en daar heb ik niks (nadeligs) van gemerkt (behalve een kater de volgende ochtend, ontwenning )

Ik heb eigenlijk niet precies van mijn psych gehoord of ik wel of niet mag drinken ... Maar nu moet ik verhogen naar 300mg, dus dan ga ik wel weer een maandje zonder.

methylfenidaat gestopt, omdat mn psych het idee had dat het ook nog wel eens de bijwerkingen van mn AD kon versterken... en omdat de methylfenidaat weinig/niks leek te doen .

Afgelopen maandag een eindgesprek bij een loopbaanadvies bureau gehad. De psych die ook de intake deed. Kwam met de vraag of ik er wel eens aangedacht had dat ik in de hoek van AD(H)D kon zoeken. Heb hem toen verteld dat ik binnenkort een traject daarvoor start en dat ik de verwijzing van de MD al binnen heb. En dat ik maandag as. een eerste gesprek heb. Ik moest dus a.s. maandag vrij vragen op mijn werk. Mijn leidinggevende vroeg of het ernstig was en dat hij zich zorge maakte. Toen heb ik hem maar verteld dat ik voor een AD(H)D test vrij moest hebben. Gelukkig vond hij het heel positief dat ik dit op pakte. Hij vertelde mij zelfs dat ik er geen verlofuren voor hoefde te schrijven omdat dit ook in bedrijfsbelang is dat ik hiermee bezig ben.

Dus soms loont het zelfs als je het aan je manager verteld!

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 17:53 schreef -_Guitarist_- het volgende:

[..]

Zo herkenbaar

Ben hier een hele tijd niet geweest

Ik las net dit stukje:

[..]

En ik voel me trots dat ik deze "gave" heb, is dat gezond?

Ik heb hetzelfde, voel me er soms bijna schuldig door. Als ik creatief moet zijn werk ik "clean" moet ik me focussen gebruik ik ritalin, beste van twee werelden toch? Voelt soms alleen een beetje als concurentievervalsing ^_^

Ik word helemaal gek van de Dexamfetamine...
Vergeet het regelmatig in te nemen en elke keer als ik me dat ineens realiseer word ik chagerijnig op degene die bedacht heeft om mensen die dingen vergeten de "opdracht" te geven te onthouden dat je 3 keer per dag een pilletje in moet nemen...

Alarm op m'n telefoon werkt niet, die heb ik niet altijd bij me (oeps, m'n telefoon vergeten!) en anders gaat het alarm altijd af als ik met iets bezig ben. nou even gauw afmaken en dan pilletje nemen, maar ja, 2 minuten later ben ik dat alweer vergeten... Dus weer te laat innemen of helemaal niet.

Ik vind 't ook verschrikkelijk belemmerend! De hele tijd moeten denken aan dat je dat spul moet meenemen en natuurlijk ook niet vergeten dat er dan water mee moet.

Dan heb ik ook nog 's dat sinds ik ze slik ik geen enkele soort pil meer makkelijk weg krijg (eerder nooit moeite mee) en ze achter m'n huig naar boven gaan en daar blijven steken... of langzaam naar beneden glijden... *kokhals* *kokhals*
Dus ik moet elk pilletje eerst tussen 2 lepels vermalen en het dan in een yoghurt of door m'n drinken doen...
Midden in de stad of op een andere publiekelijke locatie het in moeten nemen staat daardoor ook niet echt charmant. Ik zou net zo goed midden op straat het op kunnen snuiven, zelfde effect.

en dan werkt het eigenlijk ook niet eens echt. Het enige wat ik er van merk is dat ik overdag niet moe ben.. heerlijk!, maar om daar nou al die moeite voor te moeten doen?

En tot overmaat van ramp is m'n psych op vakantie en is m'n volgende afspraak pas halverwege maart

Deed het net zo goed, opgeruimd huisje, hele dag door zin om bezig te zijn en nu begint het allemaal een beetje in verval te raken.. ik wil weer aan de concerta

Mijn dexamfetamine zit in poedervorm in capsules. Misschien een idee?

Weet iemand hoe lang het duurt voordat je aan ritalin gewend bent? het rare is: als ik mijn syptomen bekijk voldoe ik aan het ad(h)d type. Maarja elke keer dat ik ritalin inneem voelt het raar aan, ik word als het ware een stuk agressiever en een stuk drukker, terwijl het in mijn hoofd juist wel rustig wordt, heb geen last van dwanggedachtes, kan me aanzetten om dingen te doen, heb weer zin in het leven. Ik vind het zelf een beetje apart. Iemand ervaringen ermee?

quote:

Op zaterdag 18 februari 2012 17:43 schreef de40reoverz het volgende:
Weet iemand hoe lang het duurt voordat je aan ritalin gewend bent? het rare is: als ik mijn syptomen bekijk voldoe ik aan het ad(h)d type. Maarja elke keer dat ik ritalin inneem voelt het raar aan, ik word als het ware een stuk agressiever en een stuk drukker, terwijl het in mijn hoofd juist wel rustig wordt, heb geen last van dwanggedachtes, kan me aanzetten om dingen te doen, heb weer zin in het leven. Ik vind het zelf een beetje apart. Iemand ervaringen ermee?

Ik zit nu twee weken aan de ritalin en ik ben er nu redelijk aan gewend. In het begin werd ik er alleen maar wazig van (wel heel rustig overigens). Weet nu trouwens ook uit eigen ervaring dat de waarschuwing voor de combinatie met alcohol er niet voor niets op staat...

quote:

Op zaterdag 18 februari 2012 18:07 schreef Ludootje het volgende:

[..]
. Weet nu trouwens ook uit eigen ervaring dat de waarschuwing voor de combinatie met alcohol er niet voor niets op staat...

Hoe doe je het dan als je een keer wat wil gaan drinken met vrienden?
En hoe was je ervaring met de alcohol-ritalin combi?

quote:

Op zaterdag 18 februari 2012 18:07 schreef Ludootje het volgende:

[..]

Weet nu trouwens ook uit eigen ervaring dat de waarschuwing voor de combinatie met alcohol er niet voor niets op staat...

Ik heb dit afgelopen woensdag voor het eerst geprobeerd, maar ik merkte er eigenlijk niet zo veel van.. Voor mijn gevoel ging het niet sneller dan normaal.

quote:

Op zaterdag 18 februari 2012 18:49 schreef OnsvirjouSA het volgende:

[..]

Hoe doe je het dan als je een keer wat wil gaan drinken met vrienden?
En hoe was je ervaring met de alcohol-ritalin combi?

quote:

Op zaterdag 18 februari 2012 19:09 schreef SemperFii het volgende:

[..]

Ik heb dit afgelopen woensdag voor het eerst geprobeerd, maar ik merkte er eigenlijk niet zo veel van.. Voor mijn gevoel ging het niet sneller dan normaal.

Volgens mij spelen er meer factoren mee, maar sowieso op het moment dat de ritalin nog werkzaam is werd ik echt heel wazig... Alles ging langs me heen en ik had van die momenten dat je zeg maar even helemaal geen idee meer hebt waar je nou mee bezig was. En dat was na 2 fluitjes, anderhalf uur nadat de ritalin ingewerkt was.

Tegenwoordig drink ik mijn eerste biertje pas 3,5 tot 4 uur nadat ik de laatste ritalin heb ingenomen, en sindsdien geen last meer van gehad.

Het lijkt me een goede motivatie om na een diagnose en dus een mogelijke start van medicatie te stoppen met alcoholische dranken. Maar goed das altijd makkelijker gezegd dan gedaan.

Voor mij zal de diagnose nog wel een week of 4 duren. Ik heb maandag eerst het intake gesprek. Dus nog tijd genoeg de voorraad die ik heb te verwerken. :-)

Over een weekje ongeveer gaan ze bij mij poging doen tot het stellen van een diagnose (na meerdere gesprekken met de psych, over hoe ik was als kind enzo). Aan de ene kant hoop ik dat mijn chaos op het moment 'gewoon' het gevolg is van een onregelmatig leefritme en teveel hooi op mn vork, aan de andere kant zou een diagnose zo'n ongelooflijke opluchting zijn. We zullen zien .