quote:
Op vrijdag 11 november 2011 08:00 schreef livelink het volgende:Vanavond Sint Maarten. Aan de ene kant leuk, aan de andere kant levert het weer een hoop extra spanningen op. Dat vind ik nog bijna het ergste aan autisme. Dat alle dingen die gewoon leuk zouden moeten zijn voornamelijk stress opleveren.
Dit vind ik zo moeilijk. Om dat toe te geven aan mezelf.
Mijn zus is een aantal maanden in het buitenland geweest. Vorige week kwam ze lunchen, dus dat was even raar. Ze ook nog op de stoel van zus zitten (zij sliep) en hij mocht geen Nutella op zijn boterham. Hij heeft 20 minuten onbedaarlijk staan gillen. Voor mij is dat gewoon hoe hij is, maar eigenlijk kost dat veel energie, en is dat dus niet “normaal”. En dat kost energie. Maar ik doe het met liefde, dus zo voelt dat eigenlijk niet. Of misschien wel, maar wil ik niet toegeven dat mijn kind een “last” is. Ach, jullie snppen wel wat ik bedoel.
Mwana, dat klinkt ontzettend heftig en zwaar. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om als moeder te moeten accepteren dat je kind niet thuis kan zijn.
Livelink, wat goed dat Job nu kan aangeven als zijn grens bereikt wordt. Dat scheelt vast een hoop ellende.
Oxy, ook even een
voor jou. Heel veel succes de komende weken met alle decmberstress
Mijn zoon maakt sinds kort ook steeds rare keelklanken. Zou dat misschien ook een uiting van stress kunnen zijn?
Gister zijn we bij de (gewone) intocht van Sinterklaas geweest. Eerst naar YouTube filmpjes gekeken van een intocht, en uitgelegd dat sinterklaas een oude meneer is, die van heel ver weg kwam om hier zijn verjaardag te vieren. En omdat hij zo oud is, zijn er veel pieten die hem helpen met van alles. En ook uitgelegd dat hij kadootjes krijgt omdat Sinterklaas jarig is en misschien ook wel snoep. Nou, die kadootjes zag hij wel zitten.
(Vorig jaar heeft hij niets meegekregen van sinterklaas, want hij zat op het joodse kdv, dus het behoefde enige uitleg.
)
Hij vond het eerst erg spannend, maar toen hij (ik) een handje pepernoten kreeg van Piet, ontdooide hij. Uiteindelijk vond hij het prachtig en wilde na afloop zelfs niet weg.
Hij heeft gister ook zijn schoen gezet, dus vanochtend een klein kadootje gekregen. De appel was natuurlijk weg, want die had de giraf van Sinterklaas opgegeten.
Het behoeft nog wat verdere uitleg.
Ik vind het wel echt heel fijn dat je heel veel dingen kan doen, ook met veel prikkels, als het maar grondig wordt uitgelegd.