Eten bij La Belle Epoche in Travemunde
De Locatie
Het Colombia Hotel in Travemunde is prachtig gelegen aan de Oostzee, een nobel hotel met een casino en meerdere uitstekende restaurants. Het is een luxe hotel van de eerste klasse. Het beste restaurant in het hotel is La Belle Epoche. Het restaurant is gelegen op de tweede etage van het hotel met een schitterend gezicht op de Oostzee, waar wij niets van zagen, het was mistig en donker.
Het restaurant heeft de volgende waarderingen gekregen.
Guide Michelin: 2 stars
Gault Millau: 17 points
Der Feinschmecker: 3,5 F
gusto: 9 pans
VARTA-Guide: 3 diamonds and VARTA-Tipp for cuisine and service
ARAL Schlemmer Atlas: 4 spoons
Der große Hotel & Restaurant Guide: 4 Chef's hats
De Chef is Kevin Fehling en de restaurant manager en sommelier is David Eitel
We hadden twee verjaardagen te vieren, het verblijf in Timmendorf (10 Km verderop) was een verjaarscadeau voor mij en het etentje was mijn verjaarscadeau voor mijn man.
Het Eten en het drinken
We begonnen met Champagne van Louis Roederer, een blanc de blanc, hiervan worden slechts 500 flessen geproduceert die grotendeels naar dit restaurant gaan.
Het Brood
Bij het eten werd er vers boerenwit geserveerd met een zoute boter, prachtig krokant witbrood.
De starters bij de Champagne
Gecarameliseerd kwartelei, zoet en heerlijk
Makaron van Boulabaisse, een kleine makaron met een grote smaak, heerlijk en lang bleef deze smaken, echt goddelijk, zei al dat ik hier een hele schaal van wilde en dan gelukkig was, wijntje erbij en dan voor de TV, dat verslaat ieder zoute om mijlen
Oesters op drie manieren, rauw, gemarineerd en in een broodkruim gefrituurd, op granny smith, citroen en lychee. Ik eet mijn oesters normaal altijd rauw, maar deze manieren waren echt heerlijk
Een textura van rode biet gevuld met rundertartaar met mosterdkaviaar met een krokant papier van rode biet eromheen, een prachtig hapje, het zoete van de rode biet paste prachtig bij de tartaar en de bolletjes mosterd die plopten in je mond.
Ganzeleverijs op een maisschuim en gevriesdroogde krokante mais, selleriebriquet en een BBQ saus textura. Ik ga dit proberen zelf te maken, wat lekker en mooi dit.
Voorgerechten
Carpacchio van Noorse kreeft met kersen, ik dacht eerst dat het wat te zout was, maar dat was het niet, het was prachtig ziltig en zurig, kan er nog steeds niet over uit hoe ze dit maakten en waar de smaken vandaan kwamen.
* Hierbij een 2008 Durbacher Kochberg Scheurebe Spätlese trocken, Heinrich Männle uit Baden, De droge wijn was een Spätlese, maar een droge, past goed bij dit gerecht
Jakobsschelp met Koningsmarkreel en Octopus, met een sneeuw van Mierikswortel, een mayonaise van Juzu, zeegrastempura, soyasausgeleilucifers en zand van het strand krokant.
Ik zou mijn rechterarm er voor geven dit te kunnen verzinnen laat staan zo perfect te maken. Het was een feestje om te zien en te eten. De Jakobsschelp was zacht als boter, de octopus vers en goddelijk lekker en perfect gegaard, de sneeuw van Mierikswortel had de structuur van droge sneeuw, licht en lekker, paste perfect erbij, het zeegras tempura waren een paar flarden zeegras met een volgens mij, eiwitschuim laagje, krokant gefrituurd, de soyasausgelei past er goed bij, de smaken waren in balans en het zand van het strand krokant, ik heb geen idee wat het was, het zag er uit als zand maar was een soort kruimeltjes van hartige boterkoekjes.
* Hierbij een 2008 Vouvraym demi sec, domaine du clos Naudin aan de Loire, de aanwezige restsuikers in de wijn complimenteerde het gerecht, het zoete van de perfect bereide Jakobsschelp prachtig.
Tussengerechten
Een filet van Sint Petrusvis met een citroenhollandaise en citroen gelei met daarbij een stukje gegrilde aal gemarineerd in soja, wat groene meloen en een rijstazijnschuim.
Als ik St Petrusvis maak, maak ik hem geheel. Ik grill hem op een laag vuur en fileer hem daarna, hij is dan sappig en zacht. Deze was iets droger, want gefileerd bereid, maar wel lekker. De gegrilde aal goddelijk, de groene meloen maakte het geheel af en het schuim was lichter dan eischuim, prachtig prachtig, wat een vakmanschap
* Hierbij een 2005 Mandelpfad Riesling Grosses Gewachs van Knipser uit de Pfalz
Tja, een geweldige Riesling, wat kan ik er van zeggen, anders dan, waren ze maar allemaal zo. De mineralen en de zouten kwamen prachtig naar voren met het gerecht.
Een 1 uurs ei met Sot L'y Laisse van kip, Perigord Truffel, Parmesan en Aardpeer
* Hierbij een 2008 “eruption Weiss” Morillon vom Buch, Frauwallner uit de Steiermark
Het 1 uurs ei is een ei wat gevacumeerd 1 uur wordt gegaard bij 64 graden Celsius, het geeft het een gelei achtige structuur, als een perfect zachtgekookt ei, het was afgedekt met een laagje herfsttruffel, een rijke truffelsmaak van boswandeling, de Sot L'y Laisse van kip is een stukje vlees wat achter het filet in het karkas zit, Sot L'y Laisse betekend, een dwaas die het laat zitten, In Frankrijk heet dit het lekkerste van de kip te zijn, en idd, het is heerlijk mals en smakelijk.
De wijn is gerijpt op Barique eiken vaten en soort van geoxideerd die hem een zeer aparte smaak geeft die zeer goed bij de aarde tonen van de truffel passen.
Genoten genoten, wat een geweldige combi
Biologische ganzenlever, gebraden op Berlijnse wijze met Duindoorn, appelcompot, appel makaron, uischuim en glaasje ganzenboullion met steranijs.
* Hierbij een 1996 Vin Santo del Chianti Classico Reserva, Villa Branca uit de Toskane
De lever was heel licht, niet zwaar of vet overkomend maar zacht en sappig. Het lichtzoete van de Vin Santo paste perfect bij de lever.
Hoofdgerechten
Rug, Filet, Bout, buik, zwezerik en schouder van Limousin lam met textura van een griekse boeren salade met een jus reductie met fond en rode wijn en een fetaschuim. Schrik niet, de stukjes waren niet groot, maar dobbelsteen formaat. Allemaal op hun eigen wijze klaar gemaakt, de filet rood, de rug rose, de zwezerik in broodkruim gebraden, de schouder als een blokje in laagjes gegaard, de buik gesmoord. Prachtig stukje vakmanschap en veel, heel veel werk was in dit gerecht gegaan wat je proefde. De textura was in een krokant paprikarolletje met ui en paprika gemaakt, het fetaschuim een soort melkschuim zoals op je cappucino maar dan met een mooie schapenfetasmaak.
* Hierbij een 2008 Gevrey Chambertin “en Champs” Domaine Geantet-Pansiot. Een krachtige rode wijn die goed overeind blijft bij dit gerecht en de vele smaken
Ree Rose, Reerug met cocosschuim, gefermenteerde knoflook, zwartebessen gelei, groene kool en aardappel textura en een reeboutbitterbal. De reerug was perfect, rosé en zacht als boter, het is denk ik het lekkerste vlees cq wild wat er is en deze was prefect bereid. De bitterbal was smullen, echt perfectionisme. De zwartebessengelei paste er goed bij, de textura van de groende kook en aardappel een hapje dat een prachtige koolsmaak en aardappel kende die bij ree goed smaken. De gefermenteerde knoflook had ik niet eerder bij wild gegeten maar past er goed bij. Een mooi gerecht, heerlijk in de herfstsfeer. Ook op een Jus van het braadresidu met wat fond. Cocos bij Ree? Meen je dat, en is dat lekker? Jep, had het niet kunnen bedenken maar de Cocos smaakt prachtig bij ree. Ik zou aan eekhoorntjesbrood denken, of morieljes, maar dit is eigenlijk nog mooier.
* Hierbij een 2008 Lisippo Montepulciano Magnum Serra San Martino/Marken. Een mooie donker fruit smakende Montepulciano
Ik begon ietwat aangeschoten te raken, ik, die Ieren en Russen onder tafel kan drinken...
Desserts
Kazen: Een blauweschimmel, de klassieke blauwe schapenkaas Roqueford . Een 5 jaar oude boeren gouda, een klassieke rauwemelkse Camembert, een roodbacterie waar ik me de naam niet van herinneren en bijna vloeibare lepelkaas van rauwe melk, ook daar kan ik de naam niet meer van herinneren. Hierbij een Vijgen mosterd uit Zuid Tirol met Wasabi voor de extra Kick.
* Hier dronken we een McVin van Stephanne Tissot, versterkt met een soort grappa? Geen idee, ik heb niet meer allemaal opgeschreven
Schuim van Witte Chocolade met een gelei van groene thee, een perziksorbet, een frambozen sorbet, gedroogde krokante frambozen en granaatappelgelei, damn, ik kan echt goed ijsmaken, mijn sorbets zijn beter dan van iedere italiaanse ijssalon maar ik moet weer mijn hoed lichten, ik beken mijn meerdere waar ik het tegenkom.
* Een 2009 Steinbuckel Riesling Auslese van Philip Kuhn uit de Pfalz, mooi zoetige wijn bij dit dessert
Variatie van Guanaja Couverture, verschillende bereidingen van donkere chocolade met een Mango IJs, Een airgell van chocolade, heb nog nooit zo iets luchtigs gehad, alsof je ijskoude lucht met een chocolade smaak zit te eten. En een soort deeg gevuld met een warme chocoladesaus.
* Hierbij een Australische Port, maar je mag dat niet zo noemen, een versterkte zoete wijn uit Australie dus, Van zongedroogde Shirazdruiven, van Dutschke
Afsluiters
Pina Colada Gels met mango, een rumgelei, passievrucht en een gebak van Pistache, heerlijk verfrissend, net wat je nodig hebt op dit moment.
Koffielollie, heel koffie die lollie van chocolade en koffie, ijsje van gecondenseerde melk, mmmmmmm, gemberkrokantbonbon, gemberig en krokant zodanig dat mijn man al zei, toen ik hem at, ja, hij klinkt echt krokant.
* Hierbij Espresso, zelfs de fucking espresso was beter dan ik hem ooit gemaakt heb, en ik maak verdomt goede Espresso, mensen vertellen me dat ze nog nooit zo lekker koffie dronken als bij mij. Grmbl. Compliment Compliment, het maakt me Nederig. Kan me slechts enkele malen herinneren dat ik koffie dronk van dergelijke klasse.
De digestivenwagen, rijkgevuld met prachtige cognacs, grappas en ander moois kwam voorbij, maar ik had even genoeg gehad. Ik kon nog net om de rekening vragen.
Samenvattend.
Dit restaurant hoort tot de drie beste waar ik ooit gegeten heb, samen met Schiffchen in Düsseldorf en Mario Gamba in München. Het enige puntje waar ik dacht, mmm, net geen perfectie op een hoger plan was de St Petrusvis, die ik net iets sappiger zou willen (let wel, hij was beter dan 99,99% van alle vis in restaurants, we hebben het over een klein geitje) . Alles was van een niveau op 2 sterren, terecht dat deze veelbelovende chef in een paar jaar zo een reputatie heeft weten op te bouwen. Het zou mij niet verbazen dat hij naar de drie zou gaan. De wijnkeuze heb ik de sommelier overlaten, ik vertelde hem dat hij de wijn bij het gerecht mocht uitzoeken, maak er wat moois van, een glas per gang, leef je uit. Ik merkte dat hem dit veel plezier deed. Hij proefde vrijwel iedere wijn even voor hij het serveerde, een klein scheutje in het glas om te controleren, en af en toe, oooh ja dit gaat mooi worden kreetjes slakend. Net als bij Mario Gamba had ik van te voren gezegd, we hebben wat te vieren, maak er wat moois van, jullie weten beter wat je doet dan wij, dus verwen ons maar. Het brood was prachtig luchtig, smakelijk en de boter heerlijk. Beter brood heb ik in slechts 1 restaurant gehad, toppertje dus. Ik lees dit terug en denk, wellicht vind je me een zeikerd, maar ik ben kritisch, op dit niveau moet je prefectie leveren, en dat werd gedaan.
De Bediening.
De Sommelier en restaurantmanager verstaat zijn vak net als de kok, eenzame hoogte, ben nog nooit beter of correcter bediend dan hier. Een genot gewoon. Terughoudend maar opmerkelijk, als je denkt dat je nog iets wilt of wilt vragen staat men al naast je voordat je de gedachten tot zijn eind hebt gevoerd, telepathisch gewoon. Maar als je zit te praten of even wat bespreekt onder elkaar zijn ze niet te zien. Echt, geweldig. Dit hebben ze dan ook mogen merken aan de tip.
Wat was de prijs vraag je nu...
Wel, dat ga ik niet posten of vertellen, ook niet in PM. Ik zeg er alleen van dat het passend was voor het geleverde, met de wijnen erbij eigenlijk een uitstekende prijskwaliteitsverhouding, goedkoop zelfs voor wat er gebracht werd. Laat ik het zo zeggen, als je in een bistro gaat eten en je neemt een soepje of salade vooraf, je krijgt een perfect bereide steak met frites, en een toetje en een flesje wijn, weten we allemaal dat dit in NL niet goedkoop is. Als ik kijk naar de hoeveelheid werk en overhead, kwaliteit van de bediening en het eten dat je krijgt zijn die bistro's gillend dure afzetters vergeleken bij dit restaurant. Ja, je betaald meer, duidelijk meer, maar dat wat je krijgt staat niet in enige verhouding tot de prijskwaliteitsverhouding van een doorsnee restaurant. Het staat er ver boven.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pietverdriet op 20-11-2011 23:15:20 ]
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.