Nu eens een recensie van een restaurant verder weg, maar daarom niet minder leuk.
Ik ben net terug van twee weken klimmen in de dolomieten, en de routine was voor ons meestal 3-4 dagen hoog in de bergen, en dan weer even een camping zoeken voor een frisse douche e.d.
Op een van die camping-dagen waren we in Cortina, midden in de Italiaanse (oostelijke) helft van de Dolomieten. Cortina is druk, rumoerig, toeristisch, en parkeren is er al een expeditie op zich
Dus toen we onze campingbaas vroegen om een goed restaurant, niet al te toeristisch en liefst buiten de stad, zei ie resoluut:
La Baita Pie Tofana. Op de kaart inderdaad ergens buiten de stad, aan het einde van een heel klein bergweggetje bij een skilift.
En na net even gezocht te hebben vond ik nog een lovende recensie:
http://rwapplewannabe.wor(...)tina-dampezzo-italy/Dus, wij het ene net uitziende shirtje aan wat we bij ons hadden, en daarnaartoe. Daar aangekomen zag het er vooral uit zoals al die berghut restaurants die je rondom skipistes wel vaker aantreft: een gezellige
stube Binnen is het gewoon een heel goed restaurant, waar ze klassiek italiaanse streekspecialiteiten koken.
Uiteraard waren we om 20 uur nog de allereersten, maar de zaak druppelde na ons snel vol met alleen maar Italianen, zakenlui, en over het algemeen mensen die eruitzien alsof ze geld hebben. Dus we voelden ons wel een beetje shabby op onze bergschoenen
Uitstraling leek in eerste instantie zoals op een standaard berghut, maar ook weer niet: een mengeling van mooi gedekte tafels en servies, maar wel een lekker oubollige berghut inrichting met gestoffeerde hoekbanken, truttige alpentafereeltjes, en veel stoffige bosjes gedroogde bloemen.
Enkele leden van het personeel konden gelukkig ook vloeiend Engels, mn culinaire Italiaans is niet echt geweldig namelijk. Veel verder dan Grazie e Arriverdeci kom ik niet...
Dan het eten!
na wat overleg met onze ober over de grootte van de porties, besloten we tot 4 gangen, waarvan we de antipasti samen deelden. En die was meteen de allerbeste van de avond:
een tartaar van hert, met daarbij een sorbet van mosterd (lekker, smolt op je tong!), gemarineerde champignons, twee soorten kool, toast, en kruidenboter met jeneverbes.
Hij is te vinden op de site: bij antipasti, tartare di cervo con capucci marina
http://www.baitapietofana(...)6accordion&Itemid=84Enorm lekker, om heel eerlijk te zijn kon geen van de andere gerechten dit overtreffen. Niet dat die slecht waren.
Il Primo
Vervolgens voor mn vriendin de specialiteit van het huis: Casunziei, met bietjes gevulde ravioli, met maanzaad eroverheen. Voor mij een ravioli met vulling van aubergines, parmezaan, en een lekker tomatenprutje. Alles met de bekende eenvoudige, pure smaken waar de Italiaanse keuken zo goed om bekend staat. Lekker!
Il Secondi
Voor mevrouw eendenborst, met gesauteerde groenten, en voor mij een goed rose stuk koe van de grill, met rozemarijn en gegrillde witlof. Ook allebei erg goed, supermals rundvlees voor mij, en de eend was niet droog, maar wel met een lekker krokant vel.
Bij de 1e en tweede gang dronken we allebei 2 glazen van een lekkere rode wijn, waarvan de naam me even ontschoten is. Niet meer alcohol, want de bergweg naar beneden vanaf het restaurant was smal, pikdonker, en niet overal voorzien van vangrails. Niet dat Italianen daar zelf problemen mee hebben trouwens...
Verder een fles water.
Toe: gemberijs in een bakje van gesponnen suiker/sinaasappel voor mn meisje, en voor mij tarte tatin. Bij de espresso en thee (Thee? wat is dat? zag je die gasten denken, dus kwamen ze uiteindelijk met hele vieze zelfgeplukte kamillethee in een eitje) kregen we nog een schaal friandises, amarettini's, een soesje, in chocolade gedoopte koffieboontjes, etc.
Espresso in Italië is natuurlijk (bijna) altijd goed. Ik speel zelf ook rgelmatig Baristaatje thuis, dus de meeste Nederlandse restaurant koffie vind ik maar mwah-mwah vergeleken bij wat ik inmiddels zelf kan klaarmaken. Maar dit was gewoon een prima afsluiter. Vanwege het autorijden maar geen grappa o.i.d meer erbij gedronken.
Schade: uiteindelijk 135 ¤
cijfer: eten 8 / entourage 7 (want ik had een stoel met een kapotte rugleuning, zo'n houten kreng zoals op de foto ergens hierboven
Ik denk dat om ons heen zowat iedereen vaste gast was, te oordelen aan de begroeting met het personeel, en de gerechten die ze kregen: wij hebben ze nooit op de kaart kunnen ontdekken. Een gezin naast ons mocht bijvoorbeeld zn eigen stuk vlees inspecteren voordat het de grill opging, en dat was ook wat ze op tafel kregen: een bonk koe van 2 kilo, waarvan moeder en de kinderen een paar schamele reepjes kregen en Papa de rest mocht opeten
Voor de gezonde touch was er gelukkig ook nog een schaaltje met een courgette en 2 gegrillde paprika's voor het hele gezin...
Ook al waren we er voor Italiaanse begrippen belachelijk vroeg, al om 20 uur, gingen we om 23 wel bijna als een van de laatsten weg.
Voor als je eens in de buurt van Cortina d'Ampezzo bent: een dikke aanrader! Ze zijn zo te zien ook in de winter gewoon open, stel je voor dat je dit soort gerechten zit te eten op het terras, in je skipak
maar dan wel een culinaire skihut inplaatsvan frietjes en worst op een plastic dienblad.